Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

«Τα χρώματα του φόβου» στο Μπενάκη


Η μεγάλη έκθεση «Τάσος Μαντζαβίνος। Η δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται» είναι αφιερωμένη στο ζωγραφικό έργο του γνωστού Έλληνα δημιουργού Τάσου Μαντζαβίνου και φιλοξενείται από τις 23 Μαρτίου στο Μουσείο Μπενάκη.

Ο Τάσος Μαντζαβίνος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1979-1984). Πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση το 1984. Έχει πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα 26 ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις, και έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα του ανήκουν σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές.

Στην έκθεση που φιλοξενεί το Μουσείο Μπενάκη τα περίπου 170 έργα του καλλιτέχνη (ελαιογραφίες, σχέδια, κατασκευές) καλύπτουν όλες τις περιόδους της έντονα εξπρεσιονιστικής ζωγραφικής πορείας του μέχρι σήμερα, καθώς και όλο το φάσμα της θεματολογίας των έργων του, η οποία διακρίνεται για τον βαθιά βιωματικό χαρακτήρα της. Παράλληλα, παρουσιάζονται σε ειδική προθήκη αντικείμενα και παλιά παιχνίδια από τη μεγάλη συλλογή που ο Μαντζαβίνος διατηρεί στο εργαστήριό του και τα οποία έχουν άμεση σχέση με τον πυρήνα της ζωγραφικής του δημιουργίας. Τα έργα της έκθεσης προέρχονται από ιδρύματα και ιδιωτικές συλλογές, καθώς και από τη συλλογή του ίδιου του καλλιτέχνη.

Η έκθεση ακολουθεί μια χαλαρά δομημένη χρονολογική πορεία της εξέλιξης της ζωγραφικής του Τάσου Μαντζαβίνου, δίνοντας έμφαση στις ενότητες έργων που, μέσα από το πάθος του καλλιτέχνη για το χρώμα, επιχειρούν να αποκαλύψουν στον θεατή τα βασικά θέματα τα οποία επαναλαμβάνονται σχεδόν με εμμονή στο έργο του: καράβια, καβαλάρηδες, σκύλοι, μυθολογικοί και λαϊκοί ήρωες, εραστές, πλατείες με εκκλησίες, δέντρα, τάματα, και, κυρίως, η ίδια του η μορφή, η οποία αποτελεί το πρόσωπο όλων των ηρώων του και μαζί τον καθρέφτη της ταυτότητάς του. Ειδική παρουσίαση θα γίνει στα σχέδια του Μαντζαβίνου, καθώς το σχέδιο αποτελεί το προνομιακό δημιουργικό του μέσο.

«Τα χρώματα του φόβου» στο Μπενάκη

Την έκθεση έχει επιμεληθεί η ιστορικός τέχνης Ελισάβετ Πλέσσα, ενώ ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός της πραγματοποιήθηκε από τον Σταμάτη Ζάννο.

Η έκθεση συνοδεύεται από ομότιτλη, πλήρως εικονογραφημένη έκδοση που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη και η οποία αποτέλεσε την αφορμή για την πραγματοποίηση της εικαστικής αυτής διοργάνωσης. Πρόκειται για την πρώτη μονογραφία σχετικά με τη ζωή και τη ζωγραφική του Τάσου Μαντζαβίνου, ιδωμένη μέσα από την προσωπική ματιά του συγγραφέα της Φίλιππου Μπεγλέρη, καθώς και από εκτενή, ανέκδοτα γραπτά του Μαντζαβίνου, συνοδευόμενα από αδημοσίευτο βιογραφικό και φωτογραφικό υλικό.

Κατά τη διάρκεια της έκθεσης το κοινό θα έχει την ευκαιρία να συναντήσει και να συνομιλήσει με τον ζωγράφο και την επιμελήτρια της έκθεσης στις ακόλουθες ημερομηνίες:
Κυριακή 1 Απριλίου 2012, ώρα 12:00
Σάββατο 28 Απριλίου 2012, ώρα 12:00
Σάββατο 12 Μαΐου 2012, ώρα 12:00

INFO:

Tι: ΤΑΣΟΣ ΜΑΝΤΖΑΒΙΝΟΣ, Η δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται
Που: Μουσείο Μπενάκη • Πειραιώς
Πότε: 23 Μαρτίου - 13 Μαΐου 2012
Εγκαίνια: 22 Μαρτίου 2012

Πηγή:http://www.e-go.gr


Οι Δάσκαλοι της Α.Σ.Κ.Τ. συνομιλούν με τους μαθητές


Οι Δάσκαλοι της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών συνομιλούν με τους μαθητές» στο πλαίσιο της έκθεσης εικαστικών τεχνών που οργανώνεται στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά (Σωτήρος Διός 17, Πειραιάς, τηλ: 210-4122।260), με συμμετοχή 36 Καθηγητών της ΑΣΚΤ Αθήνας και Θεσσαλονίκης, σε επιμέλεια του κ. Μάνου Στεφανίδη.
α εγκαίνια της Έκθεσης πραγματοποιούνται την Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012 και ώρα 19.30 με ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ.

Στα εγκαίνια θα παρευρίσκονται, μεταξύ άλλων, Καθηγητές της ΑΣΚΤ Αθήνας & Θεσσαλονίκης. Ο Επ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών και επιμελητής της Έκθεσης κ. Μάνος Στεφανίδης θα μιλήσει για τη «συνάντηση της μαχόμενης καλλιτεχνικής δημιουργίας με τη μαχόμενη εκπαίδευση» («ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΕΤΕ» ο τίτλος της ομιλίας), η Αν. Καθηγήτρια Διδακτικής της Τέχνης στην ΑΣΚΤ Αθήνας κ. Τιτίκα Σάλλα θα αναπτύξει το θέμα της Αναγκαιότητας της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης σαν στοιχείο ολοκλήρωσης της μορφωτικής διαδικασίας, ενώ ο Διευθυντής του Πρότυπου Πειραματικού Γυμνασίου της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά κ. Μιχάλης Κ. Άνθης θα μιλήσει για τις «ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ».

Στην Έκθεση συμμετέχουν με έργα τους 36 Καθηγητές της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθήνας και Θεσσαλονίκης (αλφαβητικά):

ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

Αλαβέρας Χρήστος, Αντωνόπουλος Άγγελος, Αρφαράς Μιχάλης, Βλασταράς Βασίλης, Γεωργιλάκης Μάρκος, Γουρζής Γιάννης, Δημητρέας Βαγγέλης, Ζουρούδης Δημήτρης, Καζάζης Γιώργος, Κατζουράκης Κυριάκος, Κούκος Δημήτρης, Κώτσιου Κωνσταντίνα, Μανουσάκης Μιχάλης, Μελανίτης Γιάννης, Μεραμπελιώτης Μανώλης, Μορταράκος Κυριάκος, Ξαγοράρης Ζάφος, Παπαγιάννης Θεόδωρος, Πατρασκίδης Τριαντάφυλλος, Πειρουνίδης Απόστολος, Σακελλίων Δημήτρης, Σάλλα Τιτίκα, Σάμιος Παύλος, Σαντοριναίος Ματθαίος, Σαχίνης Ξενής, Σιάμκουρη Μαγδαληνή, Σκαλτσάς Γιάννης, Σχοινά Μαίρη, Τζάκος Αριστοτέλης, Τρανός Νίκος, Τσαλαματά Βασιλική, Τσώλης Κώστας, Φωκάς Γιάννης, Χαραλάμπους Παναγιώτης, Χαρβαλιάς Γιώργος, Χατζησάββα Ερατώ.

ΚΩΤΣΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ
ΚΩΤΣΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

Έκθεση Εικαστικών Τεχνών
«Οι Δάσκαλοι της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών
συνομιλούν με τους μαθητές»

Εγκαίνια: Παρασκευή 30 Μαρτίου, ώρα 19.30
Διάρκεια: Από 30 Μαρτίου έως 8 Απριλίου 2012
Επιμέλεια: Μάνος Στεφανίδης

Χώρος:

ΚΑΖΑΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΑΖΑΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
Αίθουσα εκδηλώσεων της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά (http://lyk-peir-ionid.att.sch.gr)
Σωτήρος Διός 17, Πειραιάς, τηλ: 210-4122.260, e-mail: iongymn@otenet.gr

Διάρκεια έκθεσης: 30 Μαρτίου έως 8 Απριλίου 2012
Ώρες λειτουργίας:

Δευτέρα – Παρασκευή: 17.30-21.30
Σάββατο: 10-1 μμ. και 17.30-21.30
Κυριακή: 10-1μμ.

Επισκέψεις σχολείων μετά από συνεννόηση.
Είσοδος ελεύθερη
Θα εκδοθεί Κατάλογος της Έκθεσης

Πληροφορίες: Τηλ: 210-4122।260, 6978-415.002.

Πηγή:http://www.e-go.gr

50η Πανελλήνια Έκθεση Κεραμικής

50η Πανελλήνια Έκθεση Κεραμικής

by cerartΣύνδεσμος

Μαρούσι 09/03/2012

ΑΡ. ΠΡ. 1286

Πανελλήνια Ένωση Κεραμιστών

Και Αγγειοπλαστών

Κηφισίας 207, Μαρούσι


Τηλ 2106144430 Φαξ 2103251949

Email unioncer@gmail.com

δήλωση συμμετοχής 50ης ΠΕΚ

Κανονισμός 50ης ΠΕΚ

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Όπως είχαμε αναφέρει σε προηγούμενη επιστολή μας, φέτος ξεκινούν ιδιαιτέρως νωρίς οι δραστηριότητες της φετινής επετειακής χρονιάς. Έτσι έχουμε τη χαρά να ανακοινώσουμε ήδη επίσημα την 50η Πανελλήνια Έκθεση Κεραμικής (ΠΕΚ).

Λόγω του επετειακού και ιστορικού της χαρακτήρα, έχει δοθεί μια ιδιαίτερα προσεγμένη ματιά προκειμένου να είναι μια έκθεση διεθνών προδιαγραφών, τόσο σε ποιότητα έργων, όσο και στη προώθηση και προβολή της έκθεσης στα μέσα ενημέρωσης, στους φορείς και στους προσκεκλημένους.

Οι απαιτήσεις αυτές που έχουν ήδη ξεκινήσει, περιλαμβάνουν αλλαγές που έγιναν στον κανονισμό του διαγωνισμού ενώ συμπληρωματικά ανακοινώνεται και διαγωνισμός δημιουργίας αφίσας καθώς και άλλος, αναμνηστικού δώρου της 50ης . (θα σταλούν συνημμένα)

Στόχος μας είναι η προβολή της σύγχρονης κεραμικής έκφρασης τόσο γλυπτικά όσο και χρηστικά στην χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό.

Πρόσκληση προς τους συναδέλφους, αλλά και στους φίλους της κεραμικής τέχνης, είναι, η ενεργή συμμετοχή τους με εμπνευσμένες δημιουργίες, και η εθελοντική παρουσία τους στους τομείς της διοργάνωσης. Πρέπει να τονίσουμε, ότι η συμμετοχή στις έκθεσεις δεν περιορίζεται στη συμμετοχή στο διαγωνισμό. Εξ ίσου μεγάλη ικανοποίηση και αναγνώριση, παίρνει και αυτός που συμμετέχει στην διοργάνωση. Σύντομα θα είμαστε σε θέση να ανακοινώσουμε και μία ακόμη έκθεση προπομπό της 50ης ΠΕΚ για τις αρχές καλοκαιριού.

Για τη χρονιά 2013 δρομολογούμε συνεργασία με φορείς όπως μουσεία, Δήμους μεγάλων πόλεων, και χορηγούς, έτσι ώστε να τονώσουμε τη παρουσία της τέχνης μας, αλλά και επιμορφώνοντας τους επαγγελματίες με εκπαιδευτικά σεμινάρια από συναδέλφους.

Γενικά, οι διοργανώσεις εκθέσεων κεραμικής σε συνεργασία με Δήμους ή άλλους φορείς απ όλη την Έλλάδα ενδιαφέρει πολύ όλους μας. Αν κάποιος συνάδελφος από άλλη πόλη θέλει να συνεργαστεί με τη Π.Ε.Κ.Α. και έχει να προτείνει κάτι για τη χρονιά 2013 στη πόλη του ας επικοινωνήσει μαζί μας.

Σημαντικό είναι να ενημερωνόμαστε για ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε όλη την Ελλάδα ώστε να τις προωθούμε σε όλα τα μέλη μας και όχι μόνο.

Η Π.Ε.Κ.Α. προκειμένου να μπορέσει να συνεχίσει τη ιδιαίτερα δομική προσπάθεια που κάνει σήμερα, για το καλό της κεραμικής και των κεραμιστών εν γένει, καλεί τους κεραμίστες που δεν είναι μέλη της ακόμη, να γίνουν. Όσα περισσότερα μέλη αριθμεί η ένωση τόση μεγαλύτερη δύναμη αποκτά στο χώρο και στους φορείς που προωθούμε τις προτάσεις μας. Επικοινωνήστε μαζί μας για νέες εγγραφές.

Ευχαριστούμε όλους σας εκ των προτέρων για την ενεργή συμμετοχή σας,

Πρόεδρος Αντιπρόεδρος Γενικός Γραμματέας

Νικόλαος Βαλλάτος Μαριλένα Μιχοπούλου Αγαμέμνων Δάνος

Κηφισίας 207 Μαρούσι 15124 Τηλ: 210-6144430 Φαξ: 210-3251949

Πηγή: http://cerart.gr/author/cerart/

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ - Εξιστορημένες εικόνες


Αίθουσα Τέχνης Καπλανών
ΕΓΚΑΙΝΙΑ: ΔΕΥΤΕΡΑ 2/4/2012, ΣΤΙΣ 8 ΤΟ ΒΡΑΔΥ‏
Η αγωγή του βλέμματος

Σε καιρούς κρίσης, όπως είναι η περίοδος που διανύουμε, γίνονται γενικότερες αναθεωρήσεις και ανακατατάξεις, που αφορούν, περισσότερο και απ’ την οικονομία ακόμη, τα συστήματα αξιών και κριτηρίων, για την ζωή που διαβιούμε, για τους τρόπους μέσω των οποίων επικοινωνούμε και για τις ποιότητες που διαμορφώνουν την καθημερινότητά μας. Αν η τέχνη αντανακλά όψεις της ζωής, των θέσεων επίσης που μας εκφράζουν ή αναίτια τις απεμπολούμε, αλλά και τις ευθύνες που αντίστοιχα μας αναλογούν, στοιχειοθετώντας την πραγματικότητα που μας ορίζει, τότε η κρίση, όχι μόνον δεν αφήνει στο απυρόβλητο το εικαστικό έργο, αλλά μέσα από την «γλώσσα» που εκείνο κάθε φορά χρησιμοποιεί, προτείνει με ριζοσπαστικότητα τους ρόλους που διαδραματίζει. Άλλωστε, η κρίση στην τέχνη, έχει προσημάνει, εδώ και καιρό, τις αλλαγές στην σημασιολογία, στην αισθητική και στην ηθική παράμετρο που μεταφέρει, ιδιαίτερα κατά την μεταμοντέρνα μας εποχή, όπου οι διαλεκτικές ελευθερίες, μέσω των οποίων το εικαστικό έργο διαπραγματεύεται τους ποικίλους τρόπους και τις εννοιοδοσίες της «γλώσσας» του, αφενός ενισχύουν τον παγκοσμιοποιημένο του χαρακτήρα, αφετέρου καθιστούν πρόδηλα, πολλές φορές, τα αδιέξοδά του.
Σε αυτές τις περιπτώσεις κι εφόσον ο καλλιτέχνης επιλέγει να εκφράζεται μέσα από την αναπαραστατική διακρίβωση της εικόνας, (χωρίς την χρήση κι ενσωμάτωση collages φωτογραφιών), όπως ο Δημήτρης Αναστασίου, σημαίνει πως η ίδια η προκρινόμενη και υιοθετούμενη διαδικασία της ιχνοθεσίας και αποκάλυψης του ψευδαισθητικού ρεαλισμού, ορίζει (πέρα από όσα παριστάνει) έναν συνειδητοποιημένο και αυτοελεγχόμενο τρόπο χειρονομιακής πράξης, που δεν ανταγωνίζεται την ακρίβεια των προκειμένων μιας αντικειμενικής «αλήθειας», αλλά εννοιοδοτεί ο καλλιτέχνης τις ιδιοσημάνσεις που απαιτούν οι νέοι δρόμοι για την «εύρεση» αυτής της «αλήθειας». Μιας αλήθειας, που αναφύεται μέσα από την δομοσύσταση των αρθρώσεων της γλώσσας της, με παράλληλη την διευρυμένη της αναθεώρηση.
Ο Δημήτρης Αναστασίου μέσα από την φιλοσοφημένη του ζωγραφική πράξη, στήνει αινίγματα που αφορούν τον διαλεκτικό ετεροκαθορισμό της προϊστορίας, της ιστορίας και της μεταϊστορίας της «εικόνας», έτσι όπως αυτή διαμορφώνει μια πολυεπίπεδη «πραγματικότητα». Ο δικός του εικονισμός επιμερίζεται αφηγηματικά και ανασυγκροτείται οργανικά ως μία υποβλητική και πειστική ακολουθία γεγονότων της γνωσιολογίας που τον απαρτίζει.
Η φυσιογνωμία της κάθε εικόνας του καλλιτέχνη αφορά τον ίδιο τον ειρμό της αφήγησης που διακυβεύει την παρουσία του ανάμεσα στην αλήθεια και την πλάνη, ανάμεσα επίσης στις προθέσεις και στα επακόλουθα που σχετίζονται με συναρτήσεις και συνεχόμενες υπονομεύσεις του λογικοφανούς. Οι συνειρμικοί χρόνοι άλλωστε που διέπουν αυτήν την «εικόνα» είναι τόσοι, όσες και οι «τοπολογικές» συνθήκες των επεισοδίων της αφήγησης, στην οποία ο καλλιτέχνης προβάλλει τα μέρη της και ταυτοχρόνως προβάλλεται και ο «εαυτός» του ως διερωτηματική ετεροπροσωπία, καθορίζοντας αφενός την συνύπαρξη και την πλάνη της οπτικής και της απτικής αίσθησης, αφετέρου του εσωτερικού κι εξωτερικού χώρου, ο οποίος αντικατοπτρίζεται στα ενδότερα της «παράστασης».
Επομένως, το trompe l’ oeil (η ψευδαισθητική οφθαλμαπάτη) δεν λειτουργεί ποτέ ως αυτοσκοπός στα έργα του Δημήτρη Αναστασίου, παρά μόνον ως μέσον ανίχνευσης των ορίων ενός επιστητού, που συνεχώς αναθεωρείται, σχετικά με τις προθέσεις και τις εννοιοδοσίες του. Η επιφάνεια άλλωστε της κάθε ζωγραφικής του σύνθεσης, χρησιμεύει ως πεδίο ασκήσεων της εμβέλειας και αντοχής για ένα βλέμμα που παρατηρεί διερωτώμενο και αμφιβάλλει συσχετίζοντας τα σημαίνοντα με τα σημαινόμενα μιας «θεατρικής» θαρρείς παράστασης, η αυλαία της οποίας παριστάνεται ως οθόνη σχηματισμών, δοκιμασιών, αναιρέσεων και απροσδόκητων ανασυγκροτήσεων του εικαστικού μύθου. Ενός μύθου που εκτυλίσσει το «πλέγμα» του, αποκαθηλώνοντας κι απεγκλωβίζοντας το προφανές και κάθε αναμενόμενη συνέπεια αιτίου και αιτιατού.
Το σημαντικότερο στην ζωγραφική του Δημήτρη Αναστασίου, έγκειται στους τρόπους που χρησιμοποιεί την ρεαλιστική παραστατικότητα και στην διαδικασία της χειρονομιακής πράξης με την οποία την αποδίδει. Ο εικονισμός του δεν αφηγείται επεισόδια της πλοκής του μύθου κάποιας πλασματικής υποτίθεται αλήθειας, που φλερτάρει προσομοιωτικά με την πραγματικότητα όσων ορίζει η όραση, σε υπαλλαγή και συνέργεια με την απτότητα του ψευδαισθητικά προφανούς. Ο Δημήτρης Αναστασίου προσωποποιεί ή μορφοποιεί και εικονίζει την ίδια την διεργασία και τις περιπέτειες της αφήγησης. Ιχνηλατεί και αναθεωρητικά εννοιοδοτεί δηλαδή την ίδια την δομοσύσταση της ζωγραφικής γλώσσας. Μορφοποιεί, με άλλα λόγια, τους εσωτερικούς μηχανισμούς της και τους συνειρμούς που απορρέουν από τα σημαινόμενά της. Όσο για τα σημαίνοντα, αυτά διαμορφώνουν ένα ισοδύναμο κλάσμα, όπου τον αριθμητή του τον καταλαμβάνει η οπτική και τον παρονομαστή του, η απτική αίσθηση. Γι’ αυτό χρησιμοποιεί τον εαυτό του ως καταλυτικό αίτιο της οπτικής παρατήρησης, αλλά και ως ζητούμενη παρεμβατική επενέργεια της ίδιας της ετεροπροσωπίας του.
Μέσον του ζωγράφου δεν είναι το σχέδιο, το χρώμα και η μορφή. Μέσον του γίνεται η χωροθέτηση, η συνάφεια και ο διάλογος που αποκτά η μορφοποίηση για να φτάσει να ανακαθορίσει εκείνη τη σημασία του σχεδίου, του χρώματος και της επιφάνειας γραφής και γλώσσας. Εμφανίζεται επομένως ο δημιουργός ως δράστης της παρατήρησης και την ίδια στιγμή ως αντίκρυσμα των ρόλων που αναλαμβάνει, υφαίνοντας με το «μαγνάδι» του την πλοκή της εικόνας και συνδυάζοντας τον εσωτερικό και τον εξωτερικό χώρο, ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, ανάμεσα επίσης στο είναι και στο φαίνεσθαι, την διαδικασία διαδρομής για την Ιθάκη του και όχι το τέρμα της, πράγμα παράδοξο για έναν καλλιτέχνη που διαπραγματεύεται με την οπτική παραίσθηση.
Η πρόσφατη έκθεση του Δημήτρη Αναστασίου αποτελείται από δέκα έργα, που υλοποιούν τις δέκα «πράξεις» ενός εικαστικού δρωμένου. Σε αυτόν τον δεκάλογο, την θέση του «προοιμίου» αναλαμβάνει ο πίνακάς του «Το Κόκκινο Μπάνιο» (λάδι σε καμβά), όπου παρουσιάζεται «εγκιβωτισμένη» θαρρείς, σε ένα κόκκινο λουτρό μια γυναίκα. Η μπανιέρα, (που θυμίζει, αν την δει κανείς αποστασιοποιημένα, κιβούρι) και που βρίσκεται εντός της το γυμνό σώμα, μισοσκεπασμένο από το λυτρωτικό και «καθαρτήριο» νερό, επέχει την θέση της γενεσιουργικής μήτρας. Το βλέμμα της γυναίκας προσηλώνεται στην επιφάνεια μιας λευκής πετσέτας που κρέμεται απέναντί της, εν είδει «τυφλού» παραθύρου, μιας οθόνης με άλλα λόγια ή ενός οθονίου (νεκρική σινδόνη), αλλά και του λευκού σπαργάνου που αναμένεται να την τυλίξει. Παρά ταύτα, ο πρωταγωνιστής της παράστασης δεν είναι η γυναίκα, αλλά οι φωτεινές αντανακλάσεις πάνω στις υγρές (από τους υδρατμούς) επιφάνειες και οι διαβαθμίσεις των σκιάσεων, οι οποίες τονίζουν την πολυεστίαση του φωτός, των παρένθετων επιπέδων του σκοταδιού και της δυναμικής που αναπτύσσει ο χώρος. Ένας χώρος, όπου πολώνεται το φως και όπου, παρά την φαινομενική αίγλη της ατμόσφαιράς του, μεταφέρει αρχετυπικά και συνειρμικά το κλίμα της Τριλογίας του Dante.
Η «Ιστορία του Χάνς» που ακολουθεί, μορφοποιεί και την ίδια στιγμή υποδύεται τα φανερά και τα αθέατα της παράστασης ή τα διαμειβόμενα του διαλόγου ανάμεσα στην αυλαία της θέασης και των παρασκηνίων της, με το φως και τις σκιές να δημιουργούν χώρους, οι οποίοι ενσαρκώνουν ρόλους του «εαυτού» και της ετεροπροσωπίας του. Ο διπλός εαυτός, που από την μία εκδοχή του, ως φως, δείχνει να κατεβαίνει με κυριαρχικότητα και εξουσιαστική ισχύ, (αλλά και με λεπτό αυτοσαρκασμό) το κλιμακοστάσιο, υπονομεύεται από την ίδια την ετερότητά του και τις σκοτεινές πλευρές της. Πρόκειται για τον καλλιτέχνη που αυτοβιογραφικά θαρρείς απεικονίζεται και στους δύο τόπους της «δράσης» του θεάματος. Αν δηλαδή ο «εαυτός» ισοδυναμεί με το φως, η «ετερότητα» του ισοδυναμεί με την σκιά, στην βάση του κλιμακοστασίου, η οποία καραδοκεί να ανατρέψει ό,τι υποτίθεται πως η «φανέρωση» της όποιας αλήθειας υποδύεται.
Στο “Bleib Treu Café”, στο καφενείο που σύχναζε ο Δημήτρης Αναστασίου κατά την διάρκεια των σπουδών του στην Γερμανία, εμφανίζεται ο «εαυτός» στο άνοιγμα ενός τοίχου που έγινε περβάζι. Ήδη από τον τίτλο του καφενείου (=Μείνε πιστός ή Μη με λησμόνει) αναπτύσσονται οι σχέσεις ανάμεσα στο παρελθόν της ζωής και στο παρόν της ζωγραφικής πράξης. Οι δύο χώροι (ο ένας του καφενείου δηλαδή ο εσωτερικός και ο άλλος του δρόμου, ο εξωτερικός) ενοποιούνται μέσα από το κόκκινο νήμα της αφήγησης. Την αρχή του νήματος κρατάει στα χέρια του ο ζωγράφος, ενώ αυτό απολήγει στην κόκκινη κάλτσα που φορεί μια κοπέλα, καταμεσής του δρόμου. Ζητήματα αποστάσεων; Γεφυροποίησης; Υπερβάσεων; Ανάμεσα στους χώρους της ζωής και της εικαστικής πράξης, ανάμεσα επίσης στους χρόνους της ανάκλησης των αναμνήσεων και της «δραματουργικής» απεικόνισης των ίδιων των τεκταινομένων μιας υπόθεσης εργασίας (όπως είναι αυτή της αφήγησης), παραστέκει ο ίδιος ο χάρτης μιας χώρας, (της Γερμανίας) που μετασχηματιζόμενος παίρνει την μορφή προσώπου ή προσωπείου (persona). Personae κατ΄ ουσίαν γίνονται οι ίδιοι οι μετασχηματισμοί της πλοκής του μύθου και έτσι η εικόνα αφηγείται τις διεργασίες μορφοποίησης του εαυτού της, με τον ζωγράφο να γίνεται ( ως ετεροπροσωπία ) η αυτοαναφορικότητά της.
Στο έργο «Χάσμα» η πράξη της ζωγραφικής που επιχειρεί ο ζωγράφος να μορφοποιήσει στον καμβά (ή πάνω στο λευκό «παράθυρο» του κόσμου που προτίθεται να παραστήσει), βρίσκεται ανάμεσα σε ένα χάσμα. Ο χώρος αποδίδει μία πολυεστιακή όραση και αυτό φαίνεται από το ίδιο το δισυπόστατο φως του λαμπτήρα. Ο ζωγράφος αποδίδει με πυκνότητα όλα τα αφηγηματικά, συναισθηματικά και συνειρμικά στοιχεία που απαρτίζουν την πράξη της δημιουργίας, την στιγμή κατά την οποία αυτή εκτυλίσσεται, με την μία πραγματικότητα να τον πλαισιώνει και να στοιχειοθετεί ό,τι έχει πίσω του και "εντός" του και με την άλλη πραγματικότητα να καραδοκεί στο πίσω μέρος του καμβά, ως σκιαζόμενη, αλλά σταθερά κι επίμονα υπάρχουσα «ετερότητα». Μια ετερότητα, που ατενίζει τον εξωτερικό χώρο ή ένα τοπίο κατά την δύση του ηλίου και το επερχόμενο σκοτάδι. Το σκοτάδι αυτό υποδεικνύει πως η μορφοποιούμενη εικόνα, στις προθέσεις υλοποίησής της (που εξαρτώνται από την σκέψη, την φαντασία και τις χειρονομίες πράξεων του ζωγράφου στον καμβά) δεν απολογείται. Απλώς υπαινίσσεται καταστατικές συνθήκες, διατηρώντας στα άδηλα μέρη και στις αθέατες πλευρές του σχηματισμού της εικόνας, το μυστήριο της ύπαρξης και των επενεργητικών ή ανατρεπτικών ρόλων της. Ρόλων, που μπορούν να επιτελέσουν οι συσχετισμοί ανάγνωσης (που εμπερικλείονται στο έργο), καθώς και οι συνειρμοί που αναπτύσσονται από την πλευρά του θεατή.
Στην «Συζήτηση» που ακολουθεί, ο ζωγράφος παριστάνεται σε έναν εγκιβωτισμένο χώρο που θυμίζει τον «Κύβο του Necker», όπου ψευδαισθητικά (και νοηματικά), το βάθος εμφανίζεται ως επιφάνεια και η επιφάνεια ως βάθος. Στο συγκεκριμένο έργο, τα «προ-κείμενα» υπαλλάσσονται με τα «παρεπόμενα». Η ετεροπροσωπία του καλλιτέχνη εμφανίζεται μπροστά από έναν καθρέφτη όπου στην αντανάκλασή του βλέπει ο θεατής (όπως στο ζεύγος Arnolfini του Van Eyck) τα διαμειβόμενα πίσω από την πλάτη του θεατή πλέον, με έμμεση και την δική του διαδραστική συμμετοχή, όσον αφορά το φαντασιακό επιστητό των μεθερμηνειών της εικόνας.
Στον «Υπνοβάτη», η σκηνή εκτυλίσσεται σε ένα μπαρ, όπου ο ζωγράφος (που στήνει τα δόκανα του μύθου) προσέρχεται ως θαμώνας, την ίδια στιγμή που η ετεροπροσωπία του εαυτού του σερβίρει (πίσω από τον πάγκο του μπαρ) τα οινοπνευματώδη ποτά της μέθεξης και της κατάλυσης, τόσο των μεγεθών όσο και των αποστάσεων. "Σερβίρει", με άλλα λόγια, τους τρόπους να δούμε και να βιώσουμε, τις άλλες όψεις της πραγματικότητας που κάθε φορά ο ζωγράφος παριστάνει, διαδραματίζοντας εντέλει η εικόνα ένα είδος εικαστικής παντομίμας, που αναλαμβάνει ο τρόπος της θέασης πλέον του αποδέκτη, να την αποκωδικοποιήσει.
Στα περισσότερα από τα έργα του Δημήτρη Αναστασίου, εμφανίζεται ως σταθερό “light motive” ένα οικόσιτο σκυλί με ένα κουβάρι κόκκινο μαλλί στα πόδια του να παίζει. Το σκυλί αυτό, όπως στον πίνακα με τον «Γάμο των Arnolfini» του Van Eyck, συμβολίζει την πιστότητα. Μια πιστότητα, που παριστάνεται αινιγματικά στον πίνακα αυτόν του Δημήτρη Αναστασίου, ανάμεσα στο όνειρο και στην εγκυμονούσα υπέρβαση των "στενωπών" της πραγματικότητας.
«Η Γυναίκα Χωρίς Σκιά» είναι το έργο που ακολουθεί. Εκεί το νεαρό ζευγάρι, που ενώνει τα χέρια του, βρίσκεται ανάμεσα στην υπό αίρεση πιστότητα (το σκυλί) και στο πορτραίτο του Hugo von Hofmannsthal που έγραψε το λιμπρέττο της ομώνυμης όπερας. Η γυναίκα εμφανίζεται χωρίς σκιά, γιατί μπορεί να είναι πραγματική, μπορεί όμως να είναι και η προσωποποίηση του ίδιου του έργου, που προτίθεται να ζωγραφίσει με τα πινέλλα του στο χέρι ο ζωγράφος.
Στη «Συνάντηση» αντικρίζει ο ίδιος ο ζωγράφος (το υποκείμενο της αφήγησης) τον εαυτό του (το παραγόμενο είδωλο) στον καθρέφτη, θυμίζοντας το κάτοπτρο της μυθικής Μέδουσας που όποιος το αντίκρυζε, «πέτρωνε». Επομένως, τίθεται στην συγκεκριμένη περίπτωση η ταύτιση (υπό αίρεση) των δύο προσωπείων του «εαυτού», στην ακαριαία τους και αποκαλυπτική συνάντηση, μετά τις τόσες τους υπεκφυγές, τα προκαλύμματα και τις "μεταμορφώσεις".
Στην ακολουθία των έργων, εμφανίζεται προτελευταία στην σειρά, η «Χειραψία». Για πρώτη φορά, παριστάνεται ένα αλλότριο πρόσωπο που αποχαιρετά τον ζωγράφο. Είναι άραγε ο άλλος του «εαυτός» που αναχωρεί, όπως στα αρχαιοελληνικά επιτύμβια του 4ου π.Χ. αιώνα; Είναι το «τοπολογικό σημείο» της ένωσης και απόσπασης; Είναι μήπως οι δύο πραγματικότητες, που υπερβατικά συναντώνται μέσα στον χρόνο της ουτοπίας; Την «λύση» του δράματος και του εικαστικού αυτού «δρωμένου», την δίνει το «Λυμένο Κορδόνι» που ολοκληρώνει αυτή την σειρά των έργων.
Στο «Λυμένο Κορδόνι» η παλαιότερη αναφορά στον «Κύβο του Necker» έχει μετατραπεί σε φαντασιακή ονοματοθεσία του δρόμου, στον ανοιχτό πλέον χώρο. Εκεί υπάρχουν τρεις χρόνοι με την ίδια persona, σε τρεις στιγμές της αφήγησης, όπως ακριβώς η ίδια συνθήκη υπάρχει και στο παλαιοχριστιανικό ψηφιδωτό της Ραβέννας, με την «Φιλοξενία του Αβραάμ». Στην δυτική, από την άλλη πλευρά παράδοση, η έμμεση αναφορά γίνεται αφενός στο έργο του Masaccio “The Tribute Money” (τοιχογραφία του 1427, στο Παρεκκλήσιο Brancassi της Santa Maria del Carmine, στην Φλωρεντία), όπου ο Πέτρος εμφανίζεται εκεί σε τρία χωροχρονικά και αφηγηματικά επεισόδια, τα οποία ωστόσο ενοποιούνται στην ίδια σύνθεση, αφετέρου γίνεται αναφορά στο έργο του Hans Memling (λάδι σε ξύλο, 1470, Τορίνο) με τις αλληλοπεριχωρούμενες σκηνές που απεικονίζει ο αλλοτινός εκείνος ζωγράφος από τα Άγια Πάθη.
Στην προκειμένη περίπτωση, για να επανέλθω στο έργο «Λυμένο Κορδόνι» του Δημήτρη Αναστασίου, εδώ εμφανίζεται η persona ενός ανεξαρτητοποιημένου πλέον νεαρού αγοριού, να βαδίζει στο πεζοδρόμιο μιας Αθηναϊκής γειτονιάς. Στην διαδοχή των σκηνών της αφήγησης, ο νεαρός περπατάει σκεπτικός, κατόπιν σταματά να δέσει το λυμένο κορδόνι των παπουτσιών του και στην συνέχεια, όρθιος πλέον, ετοιμάζεται να διαβεί τον δρόμο που ανοίγεται μπροστά του. Έναν δρόμο, ωστόσο, με εμπόδια. Στον τοίχο του σπιτιού, (το μετόπισθεν μέρος της δράσης, αλλά και η σκηνική της εννοιοδοτική πλαισίωση) φαίνεται ένα κλειστό και ένα ανοιχτό παράθυρο. Από το ανοιχτό παράθυρο και στο εσωτερικό του σπιτιού, εμφανίζεται μια γυμνή κοπέλα, να περπατά σε αντίθετη πορεία από αυτήν του νεαρού. Αυτός ντυμένος κι εκείνη γυμνή. Ο νεαρός οδεύει προς τον εξωτερικό, τον αστικό, αλλά κατ΄ ουσίαν τον ενδότερο λαβύρινθο της πόλης κι εκείνη στην δική της ενδοχώρα. Οι δύο χώροι και οι χρόνοι φαίνεται όμως να ενοποιούνται, μέσα από δύο πλαίσια: το πλαίσιο του παραθύρου του σπιτιού (υπόθεση εργασίας ή μύθου) και το πλαίσιο του ίδιου πλέον του πίνακα που έχει ζωγραφίσει ο Δημήτρης Αναστασίου (με την γραμματική και το συντακτικό της χειρονομιακής του πράξης να εξυφαίνει, σιωπηλά αλλά και με νόημα, τον ψευδαισθητικό της ρεαλισμό).
Πίσω από αυτού του τύπου τον ρεαλισμό, που με υπαινιγμούς διεγείρει τον στοχασμό του θεατή, μέσα από την αλληλεπενέργεια της οπτικής και απτικής αίσθησης, ανοίγει ένα μεγάλο κεφάλαιο, όχι μόνον για τις νέες σημασίες και τους ορίζοντες της συνθετότητας και πολυεπιπεδικότητας που χαρακτηρίζει την αφήγηση πλοκής της εικόνας, αλλά και για τους αναθεωρητικούς πλέον τρόπους της ανάγνωσής της από τον θεατή. Οι δυνατότητες της νέας ανάγνωσης της εικόνας άλλωστε, είναι εκείνες που θέτουν τις βάσεις για το καινούριο ήθος, που υπαγορεύει η αποκαθηλωνόμενη από τις συμβάσεις, η συνεχώς ασκούμενη και δοκιμαζόμενη, αλλά κι εκσυγχρονιστικά ανατροφοδοτούμενη πλέον αγωγή του βλέμματος.

Αθηνά Σχινά

Κριτικός και Ιστορικός Τέχνης

Τα "Σχέδια" του Δημήτρη Αναστασίου θα εκτίθενται στο δεύτερο χώρο της γκαλερί, στην οδό Σίνα 34 (ισόγειο), παράλληλα με την έκθεσή του "Εξιστορημένες Εικόνες" στον κυρίως χώρο της γκαλερί, από 2/4 έως 25/4/2012.

Διπλή έκθεση χαρακτικής


Τα “αντι-καρτποστάλ” της Ελλάδας" | Francesco Moretti-χαρακτική

"Η γραμμή της χαρακτικής ενώνει Αθήνα - Φλωρεντία" | Il Bisonte, σχολή χαρακτικής στη Φλωρεντία

Η έκθεση είναι υπό την αιγίδα της Ιταλικής Πρεσβείας καθώς και του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών.

Διοργανωτές: Electra Douma

Την Τετάρτη 4 Απριλίου 2012 εγκαινιάζεται στην αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος μία διπλή έκθεση χαρακτικής.
Στον ισόγειο εκθεσιακό χώρο θα εκθέσει ο ιταλός χαράκτης Francesco Moretti, που τα τελευταία 20 χρόνια ζει και εργάζεται στην Ελλάδα, τα καινούργια του χαρακτικά. Ανάμεσα στα επιλεγμένα θέματα που μετουσιώνονται σε τέχνη από τον Ιταλό καλλιτέχνη Francesco Moretti απαντούν εικόνες σκληρές, λιτές, με ντοκουμενταρίστικο χαρακτήρα, που αποθανατίζουν μια ιστορική στιγμή της Ελλάδας, τραγική και επώδυνη. Όπως στα όνειρα, βλέπουμε να διαπλέκονται ρεαλιστικά με σουρεαλιστικά στοιχεία, πράγματα βιωμένα και πράγματα φαντασιακά. Αυτές οι εικόνες – που προέρχονται από πρόσφατα γεγονότα της πραγματικότητας – πλαισιώνονται από άλλες οι οποίες μας αφηγούνται μια παγιωμένη καθημερινότητα και λειτουργούν ως πολιτισμική πρόκληση, ενώ υπάρχουν και θέματα που υπερβαίνουν ηθελημένα τα σύνορα της σοβαροφάνειας και κινούνται προς τα όρια της ειρωνείας και της κοινοτοπίας. Σ’ αυτή την έκθεση ετερογενείς, ετερόκλητες εικόνες συγκροτούν πρωτότυπες συζεύξεις, τις οποίες η καλλιτεχνική δημιουργία καθιστά ακόμη περισσότερο ασυνήθιστες και ανοίκειες.

Παράλληλα στον άνω εκθεσιακό χώρο της αίθουσας τέχνης θα φιλοξενηθεί η σχολή χαρακτικής "Il Bisonte" της Φλωρεντίας με 40 και πλέον χαρακτικά παλαιότερων αλλά και νεότερων αποφοίτων τους, μία σχολή που λειτουργεί πάνω από 50 χρόνια στην Ιταλία και έχει "βγάλει" πολλούς και σημαντικούς χαράκτες σε όλο τον κόσμο. Το καλλιτεχνικό τυπογραφείο γραφιστικών τεχνών Il Bisonte ιδρύθηκε το 1959 στην οδό Ricasoli στην Φλωρεντία. Η ιδρύτρια, Maria Luigia Guaita, που προέρχεται από το χώρο των εκδόσεων και της δημοσιογραφίας, έμαθε να χρησιμοποιεί και να εκτιμά τις τεχνικές της χαρακτικής στη Σκωτία, στο εργαστήριο μιας φίλης ζωγράφου. Σε αυτήν την πρωτοβουλία της στηρίχθηκε από μια ομάδα διανοουμένων μεταξύ των οποίων ο Giorgio Luti (ιστορικός της ιταλικής λογοτεχνίας), ο Carlo Ludovico Ragghianti (ιστορικός τέχνης), ο Enrico Vallecchi (εκδότης). Η Maria Luigia Guaita επιθυμεί να διαδώσει τη γνώση για τα αυθεντικά έργα της γραφιστικής τέχνης σε αντίθεση με την επικράτηση των αναπαραγωγών που δεν διαθέτουν καμία αξία. Η πρόθεσή της είναι να συμβάλει στην αναβίωση των παραδοσιακών τεχνικών χαρακτικής, από τη λιθογραφία μέχρι το ακουαφόρτε. Οι πρώτοι καλλιτέχνες που προσκλήθηκαν στο Il Bisonte ήταν οι «Άτυποι» - Carmassi, Moreni, Scanavino, Giò Pomodoro - για να ακολουθήσουν οι πιο επιφανείς εκπρόσωποι της λεγόμενης "γενιάς των Δέκα": Carrà, Severini, Magnelli, Soffici. Το τυπογραφείο για πολλά χρόνια θα αποτελέσει χώρο συναντήσεων, ανταλλαγής διαφορετικών εμπειριών και προτάσεων, και πάντοτε υψηλού επιπέδου.

Στην έκθεση συμμετέχουν οι:
Διακεκριμένοι χαράκτες: Carlo Carrà, Leonardo Cremonini, Emilio Greco, Renato Guttuso, Sebastian Matta, Mattia Moreni, Henry Moore, Gino Severini, Ardengo Soffici, Renzo Vespignani, Giuseppe Zigaina, Bruno Saetti

Καθηγητές της σχολής χαρακτικής Il Bisonte: Rodolfo Ceccotti, Manuel Ortega, Vincenzo Burlizzi

Απόφοιτοι της σχολής χαρακτικής Il Bisonte: Cordoba Patricia, Sisetta Zappone, Sandro Brachitta, Giovanni Turria, Andrea Serafini, Toni Pecoraro, Monica Martinico, Yasmine Dainelli, Valentina Restivo, Kito Eriko, Giacomo Miracola, Giancarlo Aiosa, Eva Aulmann, Zeynep Baransel, Alessandro De Bei, Monica Franchini, Carla Fusi, Serena Conti, Simona Lombardi, Bonizza Modolo, Silvia Montanelli, Maurizio Olivotto, Silvia Papucci, Fabiola Ungredda, Lucy Jochamowitz

Εγκαίνια Έκθεσης: Τετάρτη 4 Απριλίου 2012, 20:00

Διάρκεια Έκθεσης: 4 Απριλίου έως 5 Μαΐου 2012
Ημέρες και ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 11.00 - 14.30 & 17.30 - 20.30 Τετάρτη, Σάββατο: 11.00 - 16.00 Κυριακή, Δευτέρα: κλειστά Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος Λεμπέση 4 & Μακρυγιάννη, Αθήνα | metro Ακρόπολη Τηλέφωνο 211 182 38 18
info@technohoros.org
Λεμπέση 4 & Μακρυγιάννη, 11742 Athens, Greece

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Τέχνη και Μαθηματικά στο Ηρακλειδών


Το Μουσείο Ηρακλειδών παρουσιάζει από 23 Μαρτίου 2012, έκθεση επιλεγμένων από τις συλλογές του έργων, των καλλιτεχνών MC। Escher και V. Vasarely. Η έκθεση δεν έχει καταληκτική ημερομηνία, αλλά τα έργα θα ανανεώνονται περιοδικά.
Η επιλογή των έργων έγινε με άξονα τη θεματική «Τέχνη και Μαθηματικά», μία 'πύλη' που άνοιξε το Μουσείο Ηρακλειδών από την ίδρυσή του, το 2004, και πλέον κρατά ορθάνοιχτη τόσο για το ευρύ κοινό όσο και για την εκπαιδευτική κοινότητα. Έχει άλλωστε ήδη κοινοποιηθεί η απόφαση των ιδρυτών, Παύλου και Μπελίντας Φυρού, να στρέψουν το ενδιαφέρον του χώρου στον τομέα της μόρφωσης και της παιδείας, σ' ένα γόνιμο διάλογο τεχνών και επιστημών, ο οποίος θα αναδείξει το καλλιτεχνικό και επιστημονικό δυναμικό της χώρας μας και θα διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες του κοινού.

Ο τομέας του α' ορόφου του μουσείου είναι αφιερωμένος στον Γάλλο ζωγράφο, ουγγρικής καταγωγής, Victor Vasarely (1906-1997), αδιαμφισβήτητο ηγέτη της Op-Art. Παρουσιάζονται είκοσι-πέντε έργα μεταξοτυπίας. Ο καλλιτέχνης πίστευε σε αυτό που ο ίδιος αποκαλούσε “κοινωνική τέχνη”, καθώς δεν ήθελε αυτή να αποτελεί προνόμιο μόνο για την “ελίτ”. Στα γραπτά του δήλωνε συχνά την πίστη του στη διάδοση της τέχνης και στην αξία των πολλαπλών: Ονειρεύομαι μία κοινωνική τέχνη. Φαντάζομαι τον άνθρωπο να έχει μια βαθιά επιθυμία για τα εικαστικά, όπως ακριβώς έχει για τη μουσική. Για το περιεχόμενο της τέχνης του, δήλωνε: Δεν είχα εμπειρία της αληθινής αποκάλυψης του «αφηρημένου» έως το 1947, όταν συνειδητοποίησα ότι η καθαρή «μορφή-χρώμα» μπορεί να υποδηλώσει τον κόσμο (…) μια πλαστική ενότητα σε ένα τετράγωνο ή ορθογώνιο επίπεδο, που περιλαμβάνει μορφές γεωμετρικής προέλευσης, σε χρώματα ή σε αντιθέσεις. (...)».

Ο τομέας του β' ορόφου του μουσείου είναι αφιερωμένος στον Ολλανδό χαράκτη και γραφίστα Maurits Cornelis Escher (1898-1972), με την παρουσίαση περίπου σαράντα έργων χαρακτικής από τη συλλογή του μουσείου. Ο ίδιος ο Escher θεωρούσε τον εαυτό του γραφίστα, ψυχή τε και σώματι, και άφησε στους επιστήμονες να ερμηνεύσουν το έργο του με μαθηματικούς όρους. Από τη δεκαετία του '50 απέκτησε υποστηρικτές μεταξύ των μαθηματικών και άλλων επιστημόνων, καθώς είχε εξάψει το ενδιαφέρον τους με την τέχνη του. Το έργο του μέχρι σήμερα αποτελεί μία συμβολική γέφυρα μεταξύ επιστήμης και τέχνης.
Το Μουσείο Ηρακλειδών καλεί το φιλότεχνο κοινό να περάσει την 'πύλη' που άνοιξε και να απολαύσει μια συναρπαστική διαδρομή, από την Αισθητική της Τέχνης στη Λογική των Μαθηματικών.


Επιμέλεια Έκθεσης: Απόστολος Παπανικολάου, Άρης Μαυρομμάτης , Μαθηματικοί

ΙΝFO:

Μουσείο Herakleidon, Ηρακλειδών 16, Θησείο 118 51 Αθήνα (Στάση Metro: Θησείο)
T: 210 34 61 981 F: 210 34 58 225 E: info@herakleidon-art.gr
Ώρες λειτουργίας: Παρ: 13:00-21:00- Σαβ - Κυρ 11:00-19:00 Δευτέρα – Πέμπτη κλειστά

Πηγή:http://www.e-go.gr

Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Άχρηστα υλικά «ζωντανεύουν» ξανά


Έκθεση ανακυκλώσιμων υλικών «Trash Art³»

Νέα ζωή σε άχρηστα αντικείμενα δίνει η trash art, μετατρέποντας τα σε έργα σύγχρονης τέχνης, όπως αυτά που θα φιλοξενηθούν μέχρι τις 27 Απριλίου στο Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης και συγκεκριμένα στην αίθουσα εκδηλώσεων του, στην καπναποθήκη «Π», στην Ξάνθη.

Στην έκθεση, με τίτλο «Trash Art³» φιλοξενούνται έργα των Θάνου Μαυροδή, Τριαντάφυλλου Βαΐτση και Άννας Μουσμουλίδου.

Στόχος της έκθεσης είναι μέσα από την οπτική της καλλιτεχνικής δημιουργίας να αναδειχθεί η εικαστική-περιβαλλοντική αντίληψη για την χρήση ανακυκλώσιμων και ανακυκλωμένων υλικών. «Στέλνουμε το μήνυμα στα νέα παιδιά ότι “τίποτα δεν πετάμε”», δήλωσε στο ΑΜΠΕ, ο Θάνος Μαυροδής.

Τόνισε, δε, ότι με φαντασία και με ελάχιστα εργαλεία τα σκουπίδια μπορούν να αναβαθμιστούν σε διακοσμητικά, ακόμα και χρηστικά αντικείμενα που έχουν θέση σε γκαλερί, αλλά και στα σπίτια μας. Πλαστικά κουτιά, κουμπιά, οδοντόβουρτσες, παλιά σίδερα, αποκτούν νέα ζωή.

Ο Θάνος Μαυροδής ήταν ο δάσκαλος του Τριαντάφυλλου Βαΐτση και της Άννας Μουσμουλίδου στα εργαστήρια trash art του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης.

H έκθεση πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας -Θράκης।
Πηγή:http://www.newsbeast.gr

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Ένας κορυφαίος της γενιάς του '60 στο Ίδρυμα Θεοχαράκη


Σε μια από τις κυρίαρχες φυσιογνωμίες της αποκαλούμενης Γενιάς του '60 είναι αφιερωμένη η αναδρομική έκθεση που φέρει τον τίτλο "Χρίστος Καράς: Σύνοψη 1959-2012". Η έκθεση ανοίγει τις πύλες της την Πέμπτη 15 Μαρτίου στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη (Βασ. Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, Αθήνα), και θα διαρκέσει έως τις 10 Ιουνίου.


Με το σύνολο του - γεμάτου αφαίρεση, εξπρεσιονισμό, σουρεαλισμό, νέα παραστατικότητα, ποπ αρτ, απόλυτο φως και υπερβατική ατμόσφαιρα- έργου του, ο Χρίστος Καράς κατέχει μια θέση ανάμεσα στους δημιουργούς εκείνους που φέρνουν την ουσιαστική τομή στην ελληνική τέχνη του 20ού αιώνα.


Στο πλαίσιο της έκθεσης - την επιμέλεια της οποίας υπογράφει ο Τάκης Μαυρωτάς - περισσότερα από 70 αντιπροσωπευτικά έργα της πολυεπίπεδης καλλιτεχνικής του πορείας, από το 1959 έως το 2012, αποκαλύπτουν στο κοινό - με τον πιο εύγλωττο τρόπο- τη συνοχή του οραματικού του κόσμου και την αξεπέραστη δύναμη της δουλειάς του. Έργα που ξεκινούν από τις πρώτες ανεικονικές του κατακτήσεις, συνεχίζουν με τις δραματικές, εξπρεσιονιστικές συνθέσεις και καταλήγουν στις ενότητες του μαγικού ρεαλισμού, του υπερρεαλισμού και της "διαστημικής ποίησης".

Κομψό και ακριβές σχέδιο, αρμονία και χρωματική πλαστικότητα, δυναμικοί πειραματισμοί, αυστηρή δομή, οργάνωση της σύνθεσης και ρυθμός, ονειρική ατμόσφαιρα και λυρική αίσθηση, είναι στοιχεία που αντανακλώνται στη δουλειά του και επικυρώνουν τη συμβολή του Χρίστου Καρά στη μεταπολεμική καλλιτεχνική σκηνή.


Πιστός στις παραδοσιακές αξίες

Σε ολόκληρη την πορεία του, ο καλλιτέχνης, διαθέτοντας ένα φυσικό πάθος για το χρώμα και το φως, παρέμεινε πιστός στις παραδοσιακές πλαστικές αξίες της ζωγραφικής. Πίσω από τις χαράξεις και τις χρωματικές του αναλύσεις υπάρχει πάντοτε μία ανθρώπινη καρδιά γεμάτη νεανικό ενθουσιασμό και μια μεστή καλλιτεχνική όραση. Έτσι, οι επιρροές από τις πιο σημαντικές τάσεις της σύγχρονης καλλιτεχνικής ιστορίας προσλήφθηκαν από τον δημιουργό, ο οποίος τις επεξεργάστηκε, τις ενσωμάτωσε και τις αφομοίωσε οργανικά πλήρως, σχεδόν, στην έκφρασή του.

Βιογραφικά Στοιχεία

Γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας το 1930। Μετά από σύντομες σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (1948-1950), γράφεται στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1951), παίρνει το δίπλωμά του (1955) και με υποτροφία σπουδάζει φρέσκο στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού. Το 1973 φεύγει για τη Νέα Υόρκη με υποτροφία, ενώ ένα χρόνο μετά επιστρέφει στην Ελλάδα και μετέχει ενεργά στην προσπάθεια για τη δημιουργία ενός σύγχρονου καλλιτεχνικού κλίματος. Ιδρύει, επίσης, με άλλους καλλιτέχνες την ομάδα "Τομή" (1963) και τον "Σύνδεσμο Ελλήνων Καλλιτεχνών" (1976). Από το 1955 έως σήμερα έχει πραγματοποιήσει 75 ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πάρα πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Πηγή:http://www.naftemporiki.gr/

Έκθεση στέλνει μήνυμα αλληλεγγύης υπέρ του ελληνικού λαού


«Είμαστε όλοι Έλληνες» λένε τριάντα σκιτσογράφοι και γελοιογράφοι από όλο τον κόσμο και μέσω του διαδικτυακού χώρου γελοιογραφίας με εκπαιδευτικό περιεχόμενο EduCartoon και του σκιτσογράφου Μιχάλη Κουντούρη παίρνουν μέρος στην έκθεση «Αλληλεγγύη: Αξία Δημοκρατίας και Πολιτισμού» που εγκαινιάζεται την Πέμπτη 15 Μαρτίου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (ΙΜΚ).

Το κίνημα «Είμαστε όλοι Έλληνες», που ξεκίνησε μέσω του διαδικτύου - μέσα από blogs και ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, καθώς και η γελοιογραφία του πολυβραβευμένου Έλληνα σκιτσογράφου Μιχάλη Κουντούρη, η οποία δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο και είχε εντυπωσιακό αριθμό σχολίων και αναδημοσιεύσεων διεθνώς, αυτή την περίοδο, αποτέλεσαν την αφορμή για την πρόσκληση σκιτσογράφων από όλο τον κόσμο που με το πενάκι τους περνούν το δικό τους μήνυμα αλληλεγγύης υπέρ του ελληνικού λαού, της δημοκρατίας και του πολιτισμού.

Στην έκθεση συμμετέχουν σκιτσογράφοι από την Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία, Ολλανδία, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Λουξεμβούργο, Αυστρία, Φινλανδία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Κούβα, Βραζιλία, Μεξικό, Αργεντινή, Η.Π.Α. και άλλες χώρες.

Μετά την παρουσίασή της - για μόνο τέσσερις ημέρες- στο ΙΜΚ, η έκθεση θα ταξιδεύσει σε όλη την Ελλάδα και σε Δήμους που έχουν ήδη εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους να τη φιλοξενήσουν.


Πληροφορίες

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, Ταύρος, τηλ। 10 - 3418550. Εγκαίνια: Πέμπτη 15 Μαρτίου, στις 19:00. Εκθεσιακός χώρος 1ου ορόφου. Διάρκεια έκθεσης: 15 έως 18 Μαρτίου. Ώρες λειτουργίας: 18:00 - 22:00. Είσοδος ελεύθερη.

Πηγή:http://www.naftemporiki.gr

«Σημαίες - Πανό - Λάβαρα»: Μία εικαστική πορεία στην Πειραιώς


Τριάντα πέντε νέοι δημιουργοί - σπουδαστές όλοι του Ζ΄ Εργαστηρίου Ζωγραφικής της ΑΣΚΤ Αθηνών με καθηγητή τον Γιάννη Ψυχοπαίδη - συμμετέχουν με τα έργα τους στην έκθεση «Χρώμα στην Πατρίδα των Kαιρών» - που οργανώνεται στο Ίδρυμα Μ। Κακογιάννης από τη Δευτέρα 19 Μαρτίου έως την Τρίτη 3 Απριλίου 2012, με τη συμμετοχή 24 Ελλήνων ζωγράφων.

Η συμμετοχή των 35 νέων δημιουργών αποτελείται από πραγματικές σημαίες και λάβαρα που έχουν ζωγραφίσει με θέματα παρμένα από την κοινωνική πραγματικότητα και τις ιδιαίτερες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας που ζούμε.

Με κριτικό βλέμμα και εικαστική τόλμη «διαδηλώνουν» με σημαίες που αναφέρονται στις γενικότερες ανθρώπινες συνθήκες, μέχρι και στην ελληνική ταυτότητα, την Ευρώπη και την κρίση. Η νεότατη αυτή γενιά των νέων καλλιτεχνών δίνουν με αίσθημα, φαντασία και δύναμη το δικό τους στίγμα και την ασυμβίβαστη αποφασιστικότητα – μέσα από την τέχνη και την στάση τους – να παλέψουν για τις αξίες και τα ιδανικά τους.

Το πρώτο μέρος της καλλιτεχνικής δράσης των σπουδαστών, την Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012, στις 15:00, είναι η πορεία με τις σημαίες και τα λάβαρά τους στην οδό Πειραιώς, από την Σχολή Καλών Τεχνών (Πειραιώς 256) μέχρι και το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206), όπου και θα εναποθέσουν τις σημαίες – έργα τους για να εκτεθούν μαζί με τα υπόλοιπα έργα της έκθεσης «Χρώμα στην Πατρίδα των καιρών».


Συμμετέχουν [Ζ' Εργαστήριο Ζωγραφικής]:

Κλεοπάτρα Τεχλικίδη, Κλεοπάτρα Δροσοπούλου, Λητώ Κάττου, Βάσω Τζούνη, Καμέλια Σαματά, Γιάννης Χειμωνάκης, Νατάσσα Γεωργακάκη, Πένυ Μονογυιού, Μπέσσυ Ράλλη, Εμμανουέλα Αγγελοπούλου, Σοφία Κυριακοπούλου, Λίζα Καρατζά, Βίβιαν Χαλκίδη, Άντα Αναστασέα, Αλέξανδρος Βέργης, Ανδριάννα Δαούτη, Χριστίνα Κουσουλίδου, Κρίστι Γρηγορίου, Βασίλης Κουτουζής, Τζένη Καζαντζίδη, Μαρία Ορφανουδάκη, Παυλίνα Βαγιωνή, Λιάνα Σαλαμψά, Θοδωρής Τράμπας, Κυριακή Γονή, Ανδρέας Χριστοδούλου, Δήμητρα – Ελένη Γεωργίου, Ευαγγελία Παπαθανασίου, Αγγελική Λόη, Αποστόλης Φιλίππου, Νότα Πατεριμού, Τάσος Παντής, Sophie Fardella, Φωτεινή Παλπάνα, Παύλος Ιωαννίδης, Ελένη Κοκολάκη.

«Σημαίες – Πανό – Λάβαρα»
μία εικαστική πορεία στην Πειραιώς

την Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012, στις 15:00
από την ΑΣΚΤ έως το Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης
και μία Έκθεση

-------------------------------------------------------

Στην Έκθεση με τίτλο «Χρώμα στην Πατρίδα των Καιρών» - και με αφορμή το βιβλίο - ποίημα "Πατρίδα των καιρών" του Γιώργου Δουατζή - 24 ζωγράφοι καταγράφουν με τα έργα τους την δραματική κατάσταση που ζει η χώρα μας, σήμερα. Η έκθεση που θα αποτελέσει ένα εικαστικό - ποιητικό γεγονός, διοργανώνεται στο Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης, εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 19 Μαρτίου, στις 20:00, και θα διαρκέσει έως και την Τρίτη 3 Απριλίου 2012. Σημαντικό μέρος των εσόδων από την πώληση των έργων θα εκχωρηθεί από τους δημιουργούς για την ενίσχυση ευπαθών ομάδων στο Δήμο Ταύρου.

Οι ζωγράφοι που μετέχουν (με αλφαβητική σειρά) είναι:

Αγγελίδης Νίκος, Αμάραντος Μιχάλης, Βατανίδης Στάθης, Γιαγιάνος Απόστολος, Γιαννακάκη Μαρία, Δρούγκας Αχιλλέας, Κανά Ρένα, Καράς Χρίστος, Κατσαδιώτης Χριστόφορος, Κατσουλίδη Μαριάννα,
Κοντέλλης Ανδρέας, Λαζόγκας Γιώργος, Μαρτίνου Ελεάννα,
Μαστερόπουλος Γιάννης, Μετζικώφ Γιάννης, Μπότσογλου Χρόνης,
Νικολάου Ανδρέας, Ρήνας Βαγγέλης, Σάμιος Παύλος, Σαρακατσιάνος Χρήστος, Σκουλά Μαρία, Σκουλάκης Δήμος, Ψυχάκη Μυρτώ, Ψυχοπαίδης Γιάννης

Έκθεση Ζωγραφικής
«Χρώμα στην Πατρίδα των Kαιρών»
με τη συμμετοχή 24 ζωγράφων
& 35 νέων δημιουργών-σπουδαστών στην ΑΣΚΤ

Από Δευτέρα 19 Μαρτίου έως την Τρίτη 3 Απριλίου 2012
Εγκαίνια: Δευτέρα 19 Μαρτίου στις 20:00

Ώρες λειτουργίας: Δευ - Κυρ 18:00-22:00

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Πειραιώς 206, Ταύρος, Αθήνα 117 78, τηλ. 210 3418 550,
Ιστοσελίδα: www.mcf.gr

Πηγή:http://www.e-go.gr

Έργα Ελλήνων ζωγράφων στο Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο


Το Ίδρυμα «Η άλλη Αρκαδία» παρουσιάζει από τις 17 Μαρτίου έως και τις 18 Απριλίου έργα σύγχρονων Ελλήνων ζωγράφων των τελευταίων 30 ετών από τη Συλλογή Σωτήρη Φέλιου, στο Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο στο Βόλο.

Με την έκθεση αυτή επιχειρείται η εκκίνηση του πολιτιστικού προγράμματος μιας «καλλιτεχνικής άνοιξης» που προετοιμάζεται από τη Διεύθυνση Πολιτισμού του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ του Δήμου Βόλου।

Στην έκθεση συμπεριλαμβάνονται πάνω από πενήντα αντιπροσωπευτικά έργα των περισσότερων από τους ζωγράφους της συλλογής, όπως: Χρόνη Μπότσογλου, Γιάννη Ψυχοπαίδη, Αλέκου Λεβίδη, Καλλιόπης Ασαργιωτάκη, Μαριλίτσας Βλαχάκη, Στέφανου Δασκαλάκη, Θεόφιλου Κατσιπάνου, Κωνσταντίνου Κερεστετζή, Μιχάλη Μανουσάκη, Τάσου Μαντζαβίνου, Τάσου Μισούρα, Νίκου Μόσχου, Ξενοφώντα Μπήτσικα, Μανώλη Μπιτσάκη, Χρήστου Μποκόρου, Αχιλλέα Παπακώστα, Κωνσταντίνου Παπαμιχαλόπουλου, Βασίλη Παπανικολάου, Κώστα Παπανικολάου, Γιώργου Ρόρρη, Εδουάρδου Σακαγιάν, Άννας Μαρίας Τσακάλη και Μαρίας Φιλοπούλου।

Πηγή:http://www.e-go.gr

Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

ΣΑΚΗΣ ΔΙΑΚΟΣ - Ατομική έκθεση "Ονειρικός περίπατος"


Ένα εικαστικό "ονειρικό περίπατο" ετοιμάζεται να κάνει η Λευκωσία. Ο γνωστός ταλαντούχος Έλληνας ζωγράφος Σάκης Διάκος έρχεται για πρώτη φορά στη Κύπρο για μία ατομική έκθεση. Την έκθεση θα φιλοξενήσει ο πολυχώρος THE PRESS HOUSE που βρίσκεται στην εντός των τειχών Λευκωσία (Β। Βουλγαροκτόνου 60-62). Τα εγκαίνια θα τελέσει ο κ.Μιχαλάκης Ζαμπέλας στις 19:00' την Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012 και η έκθεση θα παραμείνει ανοικτή για το κοινό μέχρι και το Σάββατο 31/03. "Στα έργα μου χρησιμοποιώ τα αρνητικά ερεθίσματα ως κίνητρο για να δώσω μια άλλη οπτική γωνία. Ένα είδος αντανάκλασης του καλού και του κακού, την αιώνια μάχη δοσμένη σ' ένα άλλο επίπεδο καθαρά προσωπικό και μυστήριο" εξηγεί ο καλλιτέχνης στη συνέντευξη που παραχώρησε στην Άννα Χατζηεφραίμ (εφ. Αλήθεια). Στα έργα του κυριαρχούν "εικόνες του μυαλού από το αρχετυπικό ελληνικό πνεύμα, γυναικείες μορφές και η ακατανίκητη θέληση της φύσης για επιβίωση". Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για αριστουργήματα που καλό θα ήταν όλοι να δουν. Ο "ονειρικός περίπατος" του Διάκου χωράει πολλούς συνοδοιπόρους! Κοπιάστε: THE PRESS HOUSE, Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012, 19:00.

Διοργανωτές: Elena Michaelidou

ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΚΟΥ | Monumenta Naturalia


Η νέα φωτογραφική δουλειά του Νίκου Μάρκου επεκτείνει τον προβληματισμό που ο καλλιτέχνης ανέπτυξε με τις προηγούμενες εκθέσεις του. Αναδεικνύει μιαν ευρύτερη φυσική πραγματικότητα που ξεπερνάει την ανθρώπινη αγωνία, χωρίς όμως να την αποκρύπτει. Ο φακός εστιάζει στη γη και η κίνηση των μυρμηγκιών που μεταφέρουν στην φωλιά τους τροφή αποτελεί λεπτομέρεια. Η κοντινή παρατήρηση του σμήνους των ψαρονιών, που σκιάζει τον ουρανό, αποκαλύπτει όλες τις λεπτομέρειες της σωματικής τους κατασκευής.

Πέρα από την εμφανή γοητεία που ασκεί το φυσικό τοπίο στον Μάρκου, όπως μαρτυρά η δουλειά του τα τελευταία 20 χρόνια, τα έργα του διέπει ένα συνεχές ενδιαφέρον για τον άνθρωπο και την κοινωνία. Οι Τόποι του μελετάνε την έννοια του φυσικού και του κατασκευασμένου. Σχεδόν πάντα, υπάρχει ένας τεχνητός κάνναβος πίσω από αυτό που στις φωτογραφίες του μοιάζει φυσικό. Αλλά αυτά τα δύο στοιχεία δεν είναι ποτέ διακριτά. Μπλέκονται για να δημιουργήσουν τις εικόνες της «αντικειμενικής πραγματικότητας» που βλέπουμε στην έκθεση.

Δουλεύοντας με έναν σχεδόν διάφανο τρόπο τις φωτογραφίες του, ο Μάρκου αποτυπώνει χώρους που μας «υποψιάζουν» για τον κόσμο που μας περιβάλλει, χωρίς τη χρήση θεατρικών, δραματικών ή υπερρεαλιστικών στοιχείων. Ο τρόπος με τον οποίο καδράρει τα θέματά του είναι ευθύς και χωρίς περιττά στολίδια, παρουσιάζοντας με μνημειακότητα το φυσικό τοπίο. Αντίθετα με την αντίληψη που αναζητά στην απεικόνιση της φύσης την ανθρώπινη οικειοποίηση, προεκτείνοντας σ’ αυτήν το αστικό τοπίο, η δουλειά του φωτογράφου προσεγγίζει τις ανατολικές φιλοσοφικές απόψεις σύμφωνα με τις οποίες ο άνθρωπος δεν κυριαρχεί στην φυσική πραγματικότητα, αλλά την διασχίζει. Οι εικόνες του Μάρκου δεν στοχεύουν στο να δημιουργήσουν ένα τοπίο απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς και αρμονίας, ούτε στο να προξενήσουν το αίσθημα της έκπληξης μπροστά σε κάτι φυσικά αναπάντεχο, αλλά στην κατασκευή μίας νέας ολότητας όπου η ισορροπία ανάμεσα στο καθολικό και στο συγκεκριμένο αποτυπώνεται, όπως προτείνει ο Simmel, με τη μαεστρική ανάδειξη της λεπτομέρειας.

Η αναγνωρισιμότητα του τοπίου δεν αποτελεί στόχο του καλλιτέχνη, ο οποίος ενδιαφέρεται για την εσωτερική ενατένιση. Τοπία αρμονίας συντίθενται από στοιχεία χάους και εικόνες φαινομενικής «ολότητας», στο εσωτερικό τους ανατρέπονται από την ύπαρξη ποικίλων λεπτομερειών, όπως στην εικόνα με τις χήνες. Η πανσέληνος στο μέσον του μονοχρωματικού νυχτερινού ουρανού αναζητά την Γεωμετρία σαν βασικό κανόνα κατανόησης του κόσμου.



Διάρκεια έκθεσης: 3 Μαρτίου – 26 Απριλίου 2012
Πηγή:http://www.adgallery.gr

Ρωγμή στην Ηλιοφάνεια λεπτές διαφάνειες σφυγμού στην άκρη της πόλης




Ρωγμή στην Ηλιοφάνεια

λεπτές διαφάνειες σφυγμού

στην άκρη της πόλης

Νατάσσα Ματράγκα

Mariaelena Palloni

Γιάννης Ταβλαδάκης

Ζωγραφική στο βασιλικό τομάρι της Ποίησης

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012, ώρα 7.30 μ.μ.

21 Μαρτίου έως 11 Απριλίου 2012

Mars Field Gallery

"Σπρωγμένη ως τα Έσχατα Όρια

δεν είχε άλλη δικαιολογία να Εξαντλήσει

ή θα ανακάλυπτε επιτέλους τον Αυθεντικό διχασμό της Αλήθειας

ή θα επινούσε τα έντεχνα κρόσσια στην Ισχύ της Νοσταλγίας…

Έρχεται ακριβώς όταν την Θεωρούν Ακίνδυνη ή Νεκρή

Καθολικά Σκληρή και Όμορφη η Ποίηση

για να σκάψει τον Πανάρχαιο Λάκκο του Θανάτου

στους Εχθρούς των Χελιδονιών"

Άνοιγμα της έκθεσης με απαγγελία των χωρίων

Ο Θάνατος του Αλόγου και Τα Υγρά της Κόλασης

από το κορυφαίο ποιητικό έργο του Αλέξανδρου Αλιέα

“Η Καρδιά του Θεού”

Εικόνες ζωγραφικής και ποιητικά αποσπάσματα

στην ιστοσελίδα της Mars Field Gallery:

www.eurocrisis.eu/rogmi.html

Θερειανού 11 & Μουστοξύδη 1

Πεδίον Άρεως, 114 73 Αθήνα

211 0149543, 6977719470

www.eurocrisis.eu

Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή

11:00-13:00 & 18:00-21:00

Σάββατο & Κυριακή

11:00-15:00

Είσοδος Ελεύθερη

Ανοίγει και πάλι το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης «Αγγελική Χατζημιχάλη»


Τις πόρτες του στο κοινό ανοίγει πάλι το ανακαινισμένο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη», με αφετηρία την τελετή εγκαινίων της επαναλειτουργίας του, την οποία πραγματοποιεί ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων σήμερα - Παρασκευή 9 Μαρτίου- και ώρα 7.30μ.μ..

Το σπίτι της Αγγελικής Χατζημιχάλη στην Πλάκα λειτουργεί από το 1981 ως Κέντρο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης του Δήμου Αθηναίων. Σε σχέδια του Μακεδόνα αρχιτέκτονα Αριστοτέλη Ζάχου, ο οποίος εμπνεόταν από τη λαϊκή αρχιτεκτονική της Ελλάδας, αποτελεί ένα «κόσμημα» στην Πλάκα και αξιοσημείωτη αναφορά στη μεγάλη λαογράφο Αγγελική Χατζημιχάλη.

Οι επισκέπτες του Μουσείου θα έχουν τη δυνατότητα να θαυμάσουν τα ξυλόγλυπτα, τα βιτρώ και τον διάκοσμο, το σχεδιασμό και την υλοποίηση των οποίων επιμελήθηκε η λαογράφος.

Στον ανακαινισμένο χώρο του Μουσείου, σε μια προσπάθεια ανασύνθεσης της ατμόσφαιρας, εκτίθενται τα έπιπλα του σπιτιού και τα αντικείμενα της κουζίνας με τον μεγάλο μαντεμένιο φούρνο. Επίσης, το κοινό θα μπορεί να δει αντικείμενα των συλλογών του Κέντρου (υφαντά, ρόκες, κεραμικά), τα οποία βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με το οίκημα.


Ιστορία

Στο σπίτι της σπουδαίας λαογράφου, όπου έζησε και πέθανε το 1965, ο Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων δημιούργησε και λειτουργεί από το 1980 το κέντρο λαϊκής τέχνης και παράδοσης, που βασίζεται στην πλούσια λαογραφική συλλογή της Αγγελικής Χατζημιχάλη, καθώς και σ' ένα μέρος από τα αντιπροσωπευτικά παραδοσιακά αντικείμενα που παραχώρησε με δανεισμό η Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία.

Σκοπός του Κέντρου είναι η διαφύλαξη και η συντήρηση της λαϊκής τέχνης, η έρευνα της ελληνικής παράδοσης, η γνωριμία με την ελληνική λαϊκή παράδοση και η συνεργασία με άλλους αντίστοιχους φορείς. Περιλαμβάνει πλούσιο υλικό από κεντήματα, υφαντά, κεραμικά, αγροτικά εργαλεία, αργαλειούς, εικόνες και πίνακες ζωγραφικής της ίδιας της Αγγελικής Χατζημιχάλη.

Στην πρόσοψη του Μουσείου υπάρχει σήμερα εντοιχισμένη πλάκα, όπου αναγράφεται: «Εδώ έζησε, δούλεψε και πέθανε η μεγάλη μας λαογράφος Αγγελική Χατζημιχάλη».

Η λαογραφική βιβλιοθήκη του Κέντρου περιέχει βιβλία και περιοδικά σχετικά με την εθνογραφία, τη λαϊκή τέχνη και την παράδοση του ελληνικού, αλλά και του ευρύτερου βαλκανικού χώρου, καθώς και για τη λαϊκή γλώσσα και λογοτεχνία.

Η Αγγελική Χατζημιχάλη άφησε και πλούσιο συγγραφικό λαογραφικό έργο. Το μνημειώδες έργο της «Σαρακατσάνοι» (1959) την καθιέρωσε και την έκανε παγκοσμίως γνωστή.

Πληροφορίες

Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη»: Αγγελικής Χατζημιχάλη 6, Πλάκα, τηλ। 210 3243987 & 210 3243972. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Παρασκευή 9.00-19.00, Σάββατο και Κυριακή 9.00-13.00, Δευτέρα κλειστά.

Πηγή:http://www.naftemporiki.gr


Έκθεση για τον Μέγα Αλέξανδρο στην Αυστραλία


Την έκθεση «Αλέξανδρος ο Μέγας: 2000 χρόνια θησαυρών» ανακοίνωσε ότι θα φιλοξενήσει το Μουσείο του Σίδνεϊ.

Πρόκειται για την μεγαλύτερη έκθεση αρχαιοτήτων που έχει φιλοξενηθεί ποτέ στην Αυστραλία। Τα εκθέματα θα προέρχονται από το Μουσείο Ερμιτάζ της Πετρούπολης, ενώ τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν στις 24 Νοεμβρίου του 2012.

Πηγή:http://www.naftemporiki.gr

«Εντός Εαυτού» στη Thanassis Frissiras Gallery


«Εντός Εαυτού», η καινούργια δουλειά του Αχιλλέα Πιστώνη παρουσιάζεται από τις 22 Μαρτίου έως τις 28 Απριλίου 2012 από τη Thanassis Frissiras Gallery.

Ο Αχιλλέας Πιστώνης ζωγραφίζει προσπαθώντας να προσεγγίσει την ανθρώπινη υπόσταση χρησιμοποιώντας ως «εργαλεία» την σαφήνεια και τη λιτότητα। Το λευκό κυριαρχεί και oi αποχρώσεις του μαύρου συνυπάρχουν, οικοδομώντας τις συνθέσεις του. Στο έργο του εμφανίζονται διαφορετικά πρόσωπα του ιδίου χαρακτήρα.
Πρόκειται στην ουσία για το ίδιο άτομο και τις μεταμορφώσεις του, που βρίσκεται αντιμέτωπος μ' έναν καθρέφτη, σε συνεχή διάλογο με τις διαφορετικές «φωνές» της ίδιας του της προσωπικότητας. Οι συνθέσεις του καλλιτέχνη διαδραματίζονται σε εσωτερικά δωμάτια φαντασιακής, μη υπαρκτής, διάστασης. Το ζωγραφικό του σύμπαν είναι ένα εγκεφαλικό παιχνίδι, μια ιδιότυπη απεικόνιση της πραγματικότητας η οποία ταλαντεύεται ανάμεσα σε οικειότητα, φόβο, μοναξιά, αναζητώντας την ισορροπία.


Διάρκεια έκθεσης : 22 Μαρτίου - 28 Απριλίου 2012
Ώρες λειτουργίας : Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 11:00 - 14.30 και 17:30 - 20:30

Τετάρτη και Σάββατο: 11:00 - 16:00.

Thanassis Frissiras Gallery: Κριεζώτου 7, 10671 Αθήνα
τηλ / fax: 2103640288
www.thanassisfrissirasgallery.com

Πηγή:http://www.e-go.gr

Πράγματα στο ...TAF


«Τα Πράγματα», είναι ο τίτλος της έκθεσης που φιλοξενείται στο TAF και αποτελεί την επιλεγμένη πρόταση της ανοιχτής πρόσκλησης του χώρου σε νέους επιμελητές για το 2012।

Η έκθεση διερευνά τις ευφάνταστες και ευρηματικές ιδιότητες, οι οποίες ενυπάρχουν στον κόσμο των πραγμάτων που μας περιστοιχίζουν. Τα άψυχα πράγματα ζωντανεύουν, δρουν αυτοβούλως, εισβάλλουν στο χώρο μας και τον οικειοποιούνται, φέρνοντας στο προσκήνιο την ποιητική διάσταση του καθημερινού. Χορογραφώντας μια σειρά συναντήσεων με τα πράγματα, τα έργα θέτουν ερωτήματα πάνω στις κοινότοπες στάσεις που τείνουμε να υιοθετούμε προς τον υλικό πολιτισμό.

Τα περισσότερα έργα είναι αποτέλεσμα της συλλογής και αναδιαμόρφωσης κοινών αντικειμένων. Μέσα από τη δημιουργική επεξεργασία των καλλιτεχνών τα αντικείμενα επαναπροσδιορίζονται προβάλλοντας το στοιχείο του συναρπαστικού που εμπεριέχεται στο συνηθισμένο. Η έκθεση ακροβατεί ανάμεσα στην τάξη και την αταξία, την οργάνωση και την τυχαιότητα, παρουσιάζοντας τις έννοιες αυτές σε μια σχέση διαρκούς αλληλεπίδρασης μεταξύ τους.

Μέσα από ένα ταξίδι στον παράξενο κόσμο των πραγμάτων, η έκθεση προτείνει έναν ριζοσπαστικό τρόπο διαχείρισης της καθημερινότητας, τονίζοντας τις μετασχηματιστικές δυνατότητες της κριτικής στην πιο οικεία πραγματικότητα. Κι αν όπως γράφει ο Saramago ''…στη νέα τάξη πραγμάτων τα πράγματα είμαστε εμείς”, η εξέγερση των πραγματων δεν μπορεί παρά να προαναγγέλλει και τη δική μας εξέγερση.

Πράγματα στο ...TAF

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Δημήτρης Αμελαδιώτης, Κατερίνα Αντωνοπούλου, Χρήστος Γιαννούλης, Γιώργος Γυπαράκης, Γιάννης Θεοδωρόπουλος, Μαρία-Άννα Κολλύρη, Ηλιοδώρα Μαργέλλου, Κώστας Ντάφλος, Δάφνη Πολύζου, Fernanda Almeida, Rodrigo Carvalho, Carlos Castro, Briony Clarke, Sebastian Contreras, Derek Fenix, Silvio Giordano, Jeremy Hutchison, Laura Kikauka, Miguel Neto, Jordi Planas, Lucia Quevedo, Michael Schultz, Jan Svankmajer, Ur5o

Πράγματα στο ...TAF

Επιμέλεια: Ειρήνη Μπαχλιτζανάκη


Παράλληλες εκδηλώσεις:
Από τις 19 έως τις 26 Μαρτίου κατά τις ώρες λειτουργίας της έκθεσης θα προβάλλεται η ταινία The Way Things Go των Peter Fischli & David Weiss (Είσοδος ελεύθερη, διάρκεια 30')

Kατά τη διάρκεια των εγκαινίων, τη Δευτέρα 19.03 στις 20.30 θα πραγματοποιηθεί ηχητική περφόρμανς από τους Riders of the Lost Current (Jonne Pitkänen, Markku Metso & Asko Lintunen) (Είσοδος ελεύθερη, διάρκεια 15 λεπτά)

Το Σάββατο 5 Μαΐου στις 13.00 θα πραγματοποιηθεί workshop με θέμα «Εισαγωγή στα διαδραστικά καλλιτεχνικά έργα» με εισηγήτριες τις Κατερίνα Αντωνοπούλου και Δάφνη Πολύζου
(Είσοδος ελεύθερη, διάρκεια 2 ώρες)

INFO:

Ώρες λειτουργίας: Κυρ-Πεμ 11.30-23.00, Παρ-Σαβ 11.30-24.00

Εγκαίνια: Δευτέρα 19.03.12, 20.30

Διάρκεια έκθεσης: 19.03 – 6.05.12

Πηγή:http://www.e-go.gr

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

“Η μορφοπλαστική δυναμική της υφής στη ζωγραφική της Αγγελικής Παπαγεωργίου”


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αγγελική Παπαγεωργίου

Δ ι ά ρ κ ε ι α: 13/3 έως 31/3/2012

Ε γ κ α ί ν ι α: 13/3/2012, στις 20:00

Η Αίθουσα Τέχνης “Καπλανών 5” παρουσιάζει

την ατομική έκθεση της Αγγελικής Παπαγεωργίου.

“Η μορφοπλαστική δυναμική της υφής στη ζωγραφική

της Αγγελικής Παπαγεωργίου”

“Η Αγγελική Παπαγεωργίου δημιουργεί στο πλαίσιο μιας αναλυτικής αντίληψης του καλλιτεχνικού έργου, κατά την οποία το οπτικό αντικείμενο οργανώνεται εικονογραφικά σύμφωνα με τις ανάγκες της ζωγραφικής ως μιας οντότητας που λειτουργεί ανεξάρτητα από την αναπαραγωγή μιας εικόνας του εξωτερικού κόσμου δίνοντας έμφαση στην δημιουργική - επιλεκτική ικανότητα του καλλιτέχνη να ανασυντάσσει τα εκφραστικά του εργαλεία ώστε να προκαλούν αυτά τα ίδια πρωτότυπες εικόνες. Έτσι η δημιουργική διαδικασία γίνεται το αντικείμενο αλλά και θέμα μαζί επιδεικνύοντας το πώς η νέα εικόνα λειτουργεί και οργανώνεται προκαλώντας οπτικά ερεθίσματα…”

Bιογραφικό

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ- ΓΑΤΟΥ

Γεννήθηκε και ζει στο Βόλο όπου εργάζεται

Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος. ΕΕΤΕ.

Σπουδές : Αριστούχος απόφοιτος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών Φλωρεντίας (2000-2004).

Προσεχείς ατομικές εκθέσεις:

Gallery Opus 39, Λευκωσία- Κύπρος.

Συμμετοχή σε εκθέσεις.

2006: Eκθεσιακός χώρος Σπίρερ , Βόλος στα πλαίσια της διοργάνωσης του Ελληνοιταλικού Συλλόγου Amici dItalia με την συνεργασία της Ιταλικής πρεσβείας

2007: Έκθεση ζωγραφικής βολιωτών καλλιτεχνών , Ίδρυμα Δεληγιώργη – Βόλος.

2007: ¨ Η τέχνη στην πόλη” – Βόλος.

2008: ¨Εικόνα – χώρος – δράση¨,Τεχνόπολις, - Αθήνα.

2008: “Δι-άνοιξη επικοινωνiας’’, Ίδρυμα Πορφυρογένη – Βόλος.

2009: ‘’Δια-θέσεις’’ ,πολιτιστικό κέντρο Νέας Ιωνίας Βόλου

2009: ‘’Η τέχνη στην πόλη’’ , Βόλος.

2009: « 20 Καλλιτέχνες + 1 Λόγος» - Αρχοντικό Ζαφειρίου Δήμος Ιωλκού

2009: ¨ Η Ανθρώπινη μορφή στη τέχνη-Τεχνόπολις, Αθήνα.

2010: Έκθεση μικρογραφίας, Γκαλερί Vlassis-Θεσσαλονίκη.

2010: ΄΄Εικαστικές Διαδρομές’’ ,Συνεδριακό κέντρο της τράπεζας Πειραιώς. Θεσσαλονίκη.

2010: Εκθεση μινιατούρας -Γκαλερί ¨Τεχνοχώρος¨ -Ιωάννινα.

2010: Εικαστικές διαδρομές -Χώρος τέχνης ¨Ναιας¨-Νάουσα.

2010: Εκθεση μινιατούρας -Γκαλερί Δόμνα Κουρτίδου-Βέροια.

2010: Έκθεση pocket art , Βόλος.

2010 : Έκθεση στην Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών,στα πλαίσια του θεσμού 45 Δημητρίων.Θεσσαλονίκη.

2010: Έκθεση « Τέχνης ‘Αρθρωσις». Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο-Θεσσαλονίκη.

2010: ΄΄dialoghoi dautunno’’ ,έκθεση Ελλήνων και Ιταλών καλλιτεχνών, πολιτιστικό κέντρο Ν.Ιωνίας –Βόλος.

2010: Στρατόπεδο Κόδρα, Θεσσαλονίκη.

2010: ‘’ 40Χ40’’ ,Giorgio De Chirico –Βόλος.

2011 ‘’Eκθεση γιορτές με τέχνη’’,Georgio De Chirico-Bόλος.

Ατομικές εκθέσεις

2005: Κτίριο Μεταξουργείου Ν.Ιωνίας - Βόλος।

Ώρες λειτουργίας:

Τρίτη έως Σάββατο: 11.00 - 15.00 / Τρίτη, Πέµπτη & Παρασκευή: 18.00 - 21.00

Κυριακή & ∆ευτέρα κλειστά & κάθε άλλη ηµέρα και ώρα κατόπιν συνεννόησης.

Αίθουσα Τέχνης «ΚΑΠΛΑΝΩΝ 5»

Μασσαλίας & Καπλανών 5, Κολωνάκι - Αθήνα, Τ.Κ. 106 80

Τηλ. 210-3390946, fax. 210-3604119 & 6986-217218

E: info@kaplanon5.gr W: Kaplanon5.gr