Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

Η πρώτη έκθεση αποκλειστικά για το design



Η πρώτη έκθεση αποκλειστικά για το design (φωτογραφία), που διοργανώνεται στην Ελλάδα, θα πραγματοποιηθεί από τις 22 έως τις 24 Ιανουαρίου στο πολιτιστικό κέντρο "Μελίνα" (Ηρακλειδών 66, Θησείο).

Τα εκθέματα έχουν πρωτοποριακά σχήματα, θαυμάσιους χρωματισμούς, προκαλούν και συγχρόνως προτείνουν μία άλλη άποψη, μία ανατροπή ίσως στο συμβατικό τρόπο της καθημερινής μας ζωής.
Πηγή:http://www.naftemporiki.gr/t+z/story.asp?id=1760372

ΤΕΧΝΗ ΣΕ ΠΕΙΣΜΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ...2 VIDEO 2

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

Σύγχρονη Τέχνη στο Εθνικό Θέατρο


Ένα διάλογο με τις εικαστικές τέχνες σε κοινή θέα με τις παραστάσεις της φετινής περιόδου εγκαινιάζει το Εθνικό Θέατρο. Σημαντικοί Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες εκθέτουν μια σειρά από δράσεις και έργα ειδικά για το Εθνικό Θέατρο με πηγή έμπνευσης το ίδιο το ρεπερτόριο, την αρχιτεκτονική των θεατρικών χώρων αλλά και τη γενικότερη σχέση του θεάτρου με τα εικαστικά. Την επιμέλεια του εικαστικού αυτού προγράμματος που έχει τον τίτλο "Κοινή Θέα", έχουν η Ελένη Κούκου και η Κατερίνα Τσέλου. Tα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο, 19 Δεκεμβρίου 2009 και θα παραμείνει ανοιχτή στο κοινό έως τις 28 Μαρτίου 2010.

Μέσα από αυτή την πρωτοβουλία το Εθνικό Θέατρο επιδιώκει να φέρει το θεατρικό κοινό σε επαφή με το έργο σύγχρονων εικαστικών δημιουργών, σε κοινή θέα με τις παραστάσεις του.

Με την έναρξη των παραστάσεων του έργου "Θείος Βάνιας", ο θεατής θα δει στους χώρους των φουαγέ της Νέας και της Κεντρική Σκηνής του κτηρίου Τσίλλερ έργα των: Rhona Bitner, Michel François και Μάρως Μιχαλακάκου.

Η Αμερικανίδα Rhona Bitner δημιουργεί φωτογραφίες που έχουν ως αντικείμενο το χώρο του θεάτρου, τη σκηνή, την πλατεία, τα φώτα. Τα στοιχεία με άλλα λόγια που συν-καθορίσουν και περιβάλλουν την θεατρική εμπειρία. Στις εικόνες της σκηνοθετεί τα 'δευτερεύοντα'αυτά στοιχεία με δραματικό τρόπο φέρνοντάς τα στο προσκήνιο σε ρόλο πρωταγωνιστικό.

Ο Michel François είναι ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους Βέλγους καλλιτέχνες. Η δουλειά του κινείται μεταξύ γλυπτικής, εγκαταστάσεων και βίντεο. Με πολύ χιούμορ, παίζει με τη σχέση των αντικειμένων και των αναπαραστάσεών τους προκαλώντας τον θεατή να κάνει τους δικούς του – συχνά παράδοξους- συνειρμούς. Το έργο του έχει έντονο εννοιολογικό αλλά συγχρόνως performative χαρακτήρα.

Μετά την επιτυχημένη εγκατάσταση – τσουλήθρα, την περασμένη χρονιά στην παιδική σκηνή του Εθνικού, η Μάρω Μιχαλακάκου παρουσιάζει μια νέα πρόταση ειδικά σχεδιασμένη για τον χώρο του κτιρίου Τσίλλερ, όπου οι θεατές θα μπορούν να επισκεφθούν την, σαν από παραμύθι, αίθουσα εκδηλώσεων. Στη δουλειά της η καλλιτέχνις χρησιμοποιεί τεχνικές που τοποθετούν το έργο της στο μεταίχμιο μεταξύ γλυπτικής και ζωγραφικής.

Πάνω σε βελούδινες επιφάνειες, που άλλες φορές ενσωματώνονται σε έπιπλα εποχής και άλλες αναρτώνται ως ταπισερί, επεμβαίνει με χειρουργικό νυστέρι και δημιουργεί 'σκηνικά' με υπαινικτικές παραστάσεις. Τα θέματά της 'υφαίνονται' με μνήμες και δημιουργούν δίπολα βασισμένα σε σχέσεις που βρίσκονται σε τεταμένη κατάσταση.

Παράλληλα, προγραμματίζεται για την άνοιξη του 2010, ένα φεστιβάλ performance. Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες θα μας ξεναγήσουν μέσω της δουλειάς τους στους μαγικούς χώρους των φουαγέ και της αίθουσας εκδηλώσεων του Θεάτρου Τσίλλερ.

INFO:

Eθνικό Θέατρο – Κτήριο Τσίλλερ, Αγ. Κωνσταντίνου 22-24 (Μετρό, σταθμός Ομόνοια)

Ημερομηνία: 19 Δεκεμβρίου έως 28 Μαρτίου 2010

Τιμές εισιτηρίων: Είσοδος ελεύθερη, τις ημέρες και ώρες παραστάσεων

Ημέρες και ώρες λειτουργίας: Τρίτη 12:00 – 16:30, Τετάρτη - Κυριακή 12:00 – 21:00

Πληροφορίες: www.n-t.gr, www.commonviewn-t.gr, www.commonviewn-t.blogspot.com

http://news.ert.gr

Φόρος τιμής στον κινηματογράφο και τον Μ. Κακογιάννη


Με τη συμμετοχή 14 νέων εικαστικών καλλιτεχνών-αποφοίτων του Ζ' Εργαστηρίου Ζωγραφικής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών, πραγματοποιείται η έκθεση "Σινεφίλ-Cιnephile" στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, όπου οι καλλιτέχνες μέσα από 30 έργα αποτίνουν φόρο τιμής στον κινηματογράφο και στον Μ. Κακογιάννη.

Την έκθεση προλογίζει και παρουσιάζει ο καθηγητής της ΑΣΚΤ και ζωγράφος Γιάννης Ψυχοπαίδης ο οποίος σημειώνει: "Η ροή του χρόνου, το φώς και ο σκιές, το αισθαντικό, δραματικό, αλλά και ψυχρό μαύρο-άσπρο, η καταιγιστική πολυχρωμία, οι τελετουργίες των χειρονομιών και των σωμάτων, τα κρυφά και φανερά βλέμματα, οι εσωτερικές διαδρομές στον ανθρώπινο ψυχισμό, τα ανθρώπινα πάθη και λάθη είναι μόνο μερικές από τις αφορμές και τις αφετηρίες για τους νέους δημιουργούς για να εμβαθύνουν σε ανοιχτούς, γόνιμους, πλαστικούς διαλόγους μεταξύ των εικαστικών τεχνών και του κινηματογράφου."

Μέσα στο φιλικό πλαίσιο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη οι νέοι εικαστικοί καλλιτέχνες - απόφοιτοι όλοι του Ζ' Εργαστηρίου Ζωγραφικής της ΑΣΚΤ Αθηνών- αποτολμούν δυνατές, εκφραστικές και αιφνίδιες συναντήσεις των αδελφών τεχνών και καλλιεργούν νέα δημιουργικά επίπεδα στην γλώσσα της τέχνης τους.

Αναζητώντας την εσωτερική κίνηση στην φαινομενική ακινησία του εικαστικού έργου συνδιαλέγονται με τον κινηματογράφο και το λεξιλόγιό του, ανασκάπτουν το υλικό της μνήμης του, οικειοποιούνται τις φόρμες του και εμπνέονται από τους χαρακτήρες του, ανατρέπουν τη γραμμική αφήγηση χρόνου και χώρου και πειραματίζονται με το εικαστικό μοντάζ σε νέες εννοιακές και αισθητικές συνευρέσεις.

Το αποτέλεσμα είναι ένας φόρος τιμής στον κινηματογράφο μέσα από ζωγραφική, σχέδια, φωτογραφίες, βίντεο, κατασκευές, αλλά και ειδικότερα ένας φόρος τιμής στον Μ. Κακογιάννη, που σημάδεψε με το έργο του, την ευαισθησία και το ιδιαίτερο κινηματογραφικό βλέμμα του, την ευαισθησία και το βλέμμα προηγούμενων αλλά και τωρινών γενεών.

Έργα τους εκθέτουν οι: Βασιλική Αναστασίου, Σταμάτης Ζέρβας, Βαγγέλης Θεοδωρίδης, Canuto Kallan, Άννα Καρατζά, Αιμιλία Παλογιαννίδου, Μπάμπης Παπαγιάννης, Κωνσταντίνος Πάτσιος, Ελένη Πεχλιβάνη, Νίκος Σεπετζόγλου, Γιάννης Σινιόρογλου, Μαρήλια Σταγκουράκη, Σοφία Τούμπουρα, Δήμητρα Χανιώτη.

INFO:

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης Πειραιώς 206, Ταύρος, Αθήνα

Ημερομηνία: 17 Δεκεμβρίου έως 28 Φεβρουαρίου

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως και Σάββατο 18:00- 21:00

Η έκθεση θα είναι κλειστή στις 24, 25/12 και 31/12 έως 7/1/2010

Πληροφορίες: Τηλ.: 210 3418 550, http://www.mcf.

http://news.ert.gr

EDGAR DEGAS

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΣΤΑΜΟΥΛΟΣ

«...Το γλυπτό Η Μικρή Χορεύτρια θεωρήθηκε ριζοσπαστικά μοντέρνο και έλαβε μικτές κριτικές. Ενώ κάποιοι το θεώρησαν ως τη μοναδική μοντέρνα προσπάθεια στην ιστορία της γλυπτικής, κάποιοι άλλοι έγραψαν γι' αυτό ότι ήταν ένα τρομακτικό δημιούργημα...»

Η τελευταία φορά που αντίκρισα τη χορεύτρια του Ντεγκά ήταν στο Palazzo Venezia της Ρώμης πριν τέσσερα χρόνια. Επομένως δε θα έχανα με τίποτα την ευκαιρία να ξαναδώ από κοντά το αριστούργημα του συγκεκριμένου καλλιτέχνη πόσο μάλλον όταν αυτό θα εκτεθεί στην Ελλάδα για πρώτη φορά. Με έκπληξη όμως πληροφορήθηκα ότι η μικρή χορεύτρια που θα πρωταγωνιστεί στην έκθεση γλυπτών του Μουσείου Ηρακλειδών δε θα είναι η ίδια με εκείνη που αντίκρισα στη Ρώμη.

Το Μουσείο Ηρακλειδών λοιπόν φιλοξενεί έως την 25η Απριλίου 2010 την έκθεση με τίτλο: «Η Πλήρης Συλλογή Γλυπτών του Edgar Degas». Η έκθεση παρουσιάζει και τα εβδομήντα τέσσερα μπρούντζινα γλυπτά του Edgar Degas με πρωταγωνίστρια τη «Μικρή Δεκατετράχρονη Χορεύτρια». Η συλλογή αυτών των γλυπτών ανήκει στο M.T. Abraham Center for the Visual Arts το οποίο την έχει ευγενώς δανείσει στο Μουσείο Ηρακλειδών για τους σκοπούς της έκθεσης.

Μπρούτζινα, κέρινα προπλάσματα, γύψινα ομοιώματα.
Όλα τα γλυπτά είναι χυτευμένα από πρόσφατα ανακαλυμμένα γύψινα ομοιώματα, τα οποία είχαν γίνει από τα αρχικά κέρινα προπλάσματα του Degas κατά τη διάρκεια της ζωής του και με τη συγκατάθεσή του. Αυτό είναι αξιοσημείωτο δεδομένου ότι όλα τα άλλα μπρούντζινα γλυπτά που βλέπει κάποιος σήμερα σε μουσεία και αλλού, χυτεύθηκαν σε μπρούντζο από τα πρότυπα που έγιναν μετά τον θάνατο του καλλιτέχνη. Επομένως, τα μπρούντζινα γλυπτά στην έκθεση αυτή μπορούν να θεωρηθούν ως οι αρχικές εκδοχές και όλα τα άλλα ως δεύτερες εκδοχές αυτών των γλυπτών.
Το θέμα με τα γλυπτά του Ντεγκά με είχε απασχολήσει και παλιότερα δεδομένου ότι τα γλυπτά του χυτεύθηκαν όλα μετά το θάνατό του ενώ όσο ζούσε δεν είχε επιτρέψει τη χύτευση κανενός αλλά όλα περιορίστηκαν σε κέρινα προπλάσματα ή γύψινα ομοιώματα.
Ο καλλιτέχνης επέτρεψε μόνο ένα γλυπτό να εκτεθεί: Το αρχικό κέρινο πρόπλασμα του πιο σημαντικού του γλυπτού, «Η Μικρή Χορεύτρια». Το κέρινο πρόπλασμα της «Μικρής Χορεύτριας» εκτέθηκε το 1881 στην Έκτη Έκθεση Ιμπρεσιονιστών στο Παρίσι. Το γλυπτό θεωρήθηκε ριζοσπαστικά μοντέρνο και έλαβε μικτές κριτικές. Ενώ κάποιοι το θεώρησαν ως τη μοναδική μοντέρνα προσπάθεια στην ιστορία της γλυπτικής, κάποιοι άλλοι έγραψαν γι' αυτό ότι ήταν ένα τρομακτικό δημιούργημα, ότι θυμίζει πίθηκο ή γαρίδα ή ότι ποτέ δε θα 'θελαν να γίνει η κόρη τους χορεύτρια. Αποκαρδιωμένος από τη δημόσια αντίδραση και την εχθρότητα των κριτικών, ο Degas ποτέ δεν εξέθεσε άλλο γλυπτό του για το υπόλοιπο της ζωής του.
Ο Degas πέθανε στις 27 Σεπτεμβρίου 1917. Λίγο μετά τον θάνατό του φίλοι καλλιτέχνες του ζωγράφου και οι κληρονόμοι του ανακάλυψαν περίπου εκατόν πενήντα αυθεντικά γλυπτά του καλλιτέχνη διασκορπισμένα στους τρεις ορόφους του διαμερίσματος και εργαστηρίου του Degas στον αρ. 6 της Boulevard de Clichy στη Μονμάρτρη, 5 στην 9η περιφέρεια του Παρισιού. Ήταν κυρίως κέρινα προπλάσματα μαζί με μερικά από πηλό (προφανώς terra cotta) και γύψινα ομοιώματα. Όσα από τα κέρινα προπλάσματα ήταν καλοσχηματισμένα, πλήρη και καλοσυντηρημένα απογράφηκαν ως μέρος της περιουσίας του καλλιτέχνη ενώ τα υπόλοιπα προφανώς απορρίφθηκαν.

Έρευνα για τα γλυπτά του Ντεγκά.
Η πιο άρτια έρευνα γύρω από το θέμα των γλυπτών του Ντεγκά που έχω διαβάσει ποτέ είναι το δοκίμιο του Walter F. Maibaum, επιμελητή της έκθεσης που φιλοξενείται στο Μουσείο Ηρακλειδών. Η ιστορία των γλυπτών του Ντεγκά ξεκινά ένα χρόνο μετά το θάνατό του. Στις 13 Μαΐου 1918, υπογράφηκε σύμβαση μεταξύ των κληρονόμων του Degas και του Hebrard σύμφωνα με την οποία το χυτήριο θα δημιουργούσε είκοσι δύο μπρούντζινα γλυπτά από κάθε ένα από τα εβδομήντα τρία κέρινα προπλάσματα και από το γύψινο ομοίωμα που βρέθηκαν στο εργαστήριο του καλλιτέχνη και κρίθηκαν ως κατάλληλα να προχωρήσουν στη διαδικασία της χύτευσης. Για κάθε ένα από τα κέρινα προπλάσματα και για το γύψινο ομοίωμα ορίστηκε ένας αριθμός απογραφής από το χυτήριο και σήμερα κάθε ένα έχει καταχωρηθεί σε κατάλογο και συχνά αναφέρεται με τον διακριτό αριθμό που έχει δοθεί u945 από το Χυτήριο Hebrard.
Το Χυτήριο Hebrard άρχισε τη χύτευση των μπρούντζινων γλυπτών το 1919. Η πρώτη σειρά γλυπτών αγοράστηκε το 1921 από την Αμερικανίδα συλλέκτρια, Lousine (Mrs. H.O.) Havemeyer και αυτή η σειρά γλυπτών της Havemeyer κληροδοτήθηκε στο Metropolitan Museum of Art στη Νέα Υόρκη το1929. Το Χυτήριο Hebrard συνέχισε τη χύτευση των μπρούντζινων γλυπτών μέχρι το 1936 όταν σταμάτησαν οι πωλήσεις λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Η επιχείρηση χρεοκόπησε το 1937 και το χυτήριο έκλεισε τις πόρτες του. Προφανώς αυτό τερμάτισε τη χύτευση των μπρούντζινων γλυπτών και την ιστορία των γλυπτών του Degas. Αλλά δεν έγινε έτσι.
Δώδεκα χρόνια μετά, το 1949, η Nelly Hebrard, κόρη του Adrien-A. Hebrard, αγόρασε ορισμένα δικαιώματα από τους κληρονόμους του καλλιτέχνη, τα οποία της επέτρεψαν να χυτεύσει μπρούντζινα γλυπτά. Το 1955 έκανε μια εκπληκτική ανακοίνωση. Μαζί με το κέρινο πρόπλασμα της «Μικρής Χορεύτριας» το οποίο, ως γνωστόν, είχε διασωθεί, αποκάλυψε ότι άλλα εξήντα εννέα από τα υπόλοιπα αυθεντικά κέρινα προπλάσματα του Degas είχαν επίσης διασωθεί, μαζί με το γύψινο ομοίωμα Torso.
Ένα άλλο χρονικό ορόσημο στην ιστορία των γλυπτών του Degas συνέβη το 1976. Η γκαλερί Lefevre στο Λονδίνο εξέθεσε μια σειρά μπρούντζινων γλυπτών, ατεκμηρίωτη μέχρι τότε. Κάθε μπρούντζινο γλυπτό στη σειρά ήταν σφραγισμένο με τη λέξη «Modele» (από τη γαλλική λέξη «modele» που σημαίνει πρότυπο). Ιδιοκτήτης της σειράς ήταν η Nelly Hebrard και πουλήθηκε μέσω της γκαλερί Lefevre στο Norton Simon Art Foundation το 1976.

Η Μικρή Χορεύτρια... και οι εκδοχές της.
Ένα νέο και συναρπαστικό κεφάλαιο στην ιστορία των γλυπτών του Degas άρχισε το 2001 όταν τηλεφώνησε ο μελετητής Lawrence Saphire, στον Walter F. Maibaum για να τον ρωτήσει εάν γνώριζε ότι μια νέα μπρούντζινη σειρά της «Μικρής Χορεύτριας» χυτευόταν στη Γαλλία. Κάτι τέτοιο φαινόταν απίθανο. Υπήρχαν μόνο δυο γύψινα ομοιώματα της «Μικρής Χορεύτριας» και τα δυο βρίσκονταν σε Μουσεία. Όμως ένα τέτοιο ομοίωμα θα ήταν απαραίτητο για τη δημιουργία μιας σειράς μπρούντζινων γλυπτών και σαφώς ούτε η National Gallery, ούτε το Josyln Art Museum θα δάνειζαν το γύψινο ομοίωμα που κατέχουν για το σκοπό αυτό.
Μετά από πολλές έρευνες του Walter F. Maibaum και της Carol Conn και μετά από πολλές επισκέψεις στο Παρίσι οδηγήθηκαν σε μια άγνωστη γύψινη εκδοχή της «Μικρής Χορεύτριας» σε ένα δωμάτιο στο βάθος ενός χυτηρίου. Μέσα σ' αυτό, υπήρχαν εβδομήντα τέσσερα άλλα γύψινα ομοιώματα του Degas, τα οποία ήταν τελείως άγνωστα σε οποιονδήποτε εκτός χυτηρίου. Ήταν ένα συγκλονιστικό θέαμα. Ήταν σαν να ανοίχτηκε ο Τάφος του Βασιλιά Τουταγχαμών της Αιγύπτου ή να ανακάλυπταν τους πήλινους στρατιώτες στην Κίνα. Τη στιγμή που αντίκρισαν αυτά τα ξεχωριστά γύψινα ομοιώματα, αμέσως αντιλήφθηκαν ότι θα έπρεπε να επανεξεταστούν όλα όσα είχαν γραφεί για τα γλυπτά του Degas στο παρελθόν.
Τώρα γνωρίζουμε ότι μετά τη δημιουργία του γύψινου ομοιώματος, ο Degas, όπως το συνήθιζε, συνέχισε να δουλεύει το κέρινο πρόπλασμα της «Μικρής Χορεύτριας». Μέχρι το θάνατό του το 1917, ο καλλιτέχνης είχε κάνει διάφορες τροποποιήσεις, έτσι οι λεπτομέρειες του αρχικού του κέρινου προπλάσματος είχαν αλλάξει αισθητά. Κατά συνέπεια, όταν μετά το θάνατό του δημιουργήθηκαν στο Χυτήριο Hebrard το 1921 τα δυο γύψινα ομοιώματα από το κέρινο πρόπλασμα του Degas, οι λεπτομέρειες σε αυτά τα γύψινα ομοιώματα ήταν διαφορετικές από τις λεπτομέρειες στο προηγούμενο γύψινο ομοίωμα: από τη μια πλευρά υπήρχε εκείνο που είχε δημιουργηθεί από το κέρινο πρόπλασμα του Degas μεταξύ 1887 και 1903 και από την άλλη υπήρχαν άλλα δυο, πιο πρόσφατα που είχαν δημιουργηθεί το 1921 από το κέρινο πρόπλασμα του Degas, αφού ο καλλιτέχνης είχε κάνει τις τροποποιήσεις του.
Αναγνωρίζοντας τη σημασία αυτού του γεγονότος, η «The Degas Sculpture Project Ltd» συμμετείχε σε ειδικές συμφωνίες με τους νόμιμους κληρονόμους του Edgar Degas οι οποίοι εξουσιοδότησαν τη δημιουργία μπρούντζινων γλυπτών από αυτά τα εξαιρετικά γύψινα ομοιώματα. Τα μπρούντζινα γλυπτά χυτεύθηκαν στο Χυτήριο Valsuani στη Γαλλία. Το Χυτήριο Valsuani χρησιμοποίησε την παραδοσιακή μέθοδο χύτευσης του χυμένου κεριού για να εξασφαλίσει ότι κάθε μπρούντζινο γλυπτό είναι πανομοιότυπο σε κάθε λεπτομέρεια με το γύψινο ομοίωμα του Degas από το οποίο χυτεύθηκε. Κάθε μπρούντζινο γλυπτό φέρει μια σφραγίδα με την υπογραφή του Degas και του Χυτηρίου Valsuani, μαζί με τις άλλες κατάλληλες σφραγίδες. Όλα τα μπρούντζινα γλυπτά χυτεύθηκαν πληρώντας τα αυστηρά κριτήρια του Γαλλικού Νόμου.

Στην Ελλάδα τα γλυπτά.
Αυτή η έκθεση έχει πολλές πρωτιές. Είναι η πρώτη φορά που εκτίθενται τα γλυπτά του Degas στην Ελλάδα, η πρώτη φορά που εκτίθενται όλα μαζί αυτά τα εβδομήντα τέσσερα αξιοθαύμαστα μπρούντζινα γλυπτά και τέλος, είναι η πρώτη φορά που επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να ταξιδέψουν πίσω στο χρόνο. Το Μουσείο Ηρακλειδών έχει επιλεγεί ως ο διοργανωτής αυτής της έκθεσης, η οποία θα περιοδεύσει ανά τον κόσμο με την πόλη της Αθήνας να αποτελεί τον πρώτο της σταθμό, συγκεντρώνοντας το παγκόσμιο ενδιαφέρον, δεδομένου ότι είναι η πρώτη φορά που εκτίθενται γλυπτά του Degas στην Ελλάδα, αλλά και η πρώτη φορά που εκτίθενται όλα μαζί αυτά τα εβδομήντα τέσσερα αξιοθαύμαστα μπρούντζινα γλυπτά.

Πρόγραμμα Εκδηλώσεων στο πλαίσιο της έκθεσης:
11 Ιανουαρίου 2010, ώρα 20.30, αμφιθέατρο Γαλλικού Ινστιτούτου: Συναυλία με θέμα την εποχή του ιμπρεσιονισμού, σε συνεργασία με την Όπερα Δωματίου Αθηνών.
8 Φεβρουαρίου 2010, ώρα 20.30, αμφιθέατρο Γαλλικού Ινστιτούτου: Ομιλία της γλύπτριας κυρίας Άννας Μοσχονά-Καλαμάρα, προέδρου του εικαστικού επιμελητηρίου, με θέμα το έργο του Edgar Degas.
8 Μαρτίου 2010, ώρα 20.30, αμφιθέατρο Γαλλικού Ινστιτούτου: Ομιλία της ιστορικού τέχνης κυρίας Ειρήνης Οράτη, επιμελήτριας της συλλογής Alpha Bank, με θέμα τη «Γυναίκα στην Τέχνη».

Info: Η ΠΛΗΡΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗ ΓΛΥΠΤΩΝ ΤΟΥ EDGAR DEGAS
Έως 25 Απριλίου 2010, Μουσείο Ηρακλειδών,
Ηρακλειδών 16, Θησείο.
Ώρες λειτουργίας
Τρίτη - Σάββατο 13:00-21:00
Κυρ 11:00-19:00, Δευτέρα - κλειστά, Γενική είσοδος 6E

http://www.os3.gr/

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

Επιλογές από το έργο του Γ. Ι Κατσίγρα στο Κέντρο Τεχνών


Την έκθεση με τίτλο «Απόγειο και κρίση της ακαδημαϊκής ζωγραφικής: Επιλογές από τη συλλογή Γ. Ι. Κατσίγρα της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας» παρουσιάζει από τις 23 Δεκεμβρίου 2009 έως τις 30 Ιανουαρίου 2010, το Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων.
Η έκθεση στο Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων παρουσιάζει 45 από τα 781 έργα που περιλαμβάνει η συλλογή του Γεωργίου Ι. Κατσίγρα η οποία καλύπτει τη χρονική περίοδ οαπό τα μέσα του 19ου μέχρι και τα μέσα του 20ου αιώνα.
Στην έκθεση φιλοξενούνται έργα κύριων εκφραστών της Σχολής του Μονάχου, όπως των Γεωργίου Ιακωβίδη, Κωνσταντίνου Βολονάκη, Συμεών Σαββίδη, Σπύρου Βικάτου, Γεωργίου Ροϊλού, Θάλειας Φλωρά - Κραβία, Πολυχρόνη Λεμπέση, κ.ά., αλλά και έργα των Νικόλαου Λύτρα, Κωνσταντίνου Μαλέα, Θεόφραστου Τριανταφυλλίδη, Κωνσταντίνου Παρθένη, κ.ά. οι οποίοι στο έργο τους υιοθέτησαν τις υπερβάσεις και τις ανανεωτικές τάσεις της ζωγραφικής στις αρχές του 20ου αιώνα.
Στόχος της έκθεσης είναι αφενός να αναδείξει αρχικά την αισθητική και τις επιλογές του συλλέκτη, που αποτέλεσαν πολύτιμη παρακαταθήκη και προωθητική δύναμη για τη Δημοτική Πινακοθήκη της Λάρισας και αφετέρου να προβάλλει ένα επιτυχημένο και εν πολλοίς παρεξηγημένο ιδίωμα, της επίσημης ακαδημαϊκής ζωγραφικής, το οποίο υπήρξε καθοριστικό για την ελληνική και ευρωπαϊκή τέχνη του 19ου αιώνα.
Επιμέλεια έκθεσης: Συραγώ Τσιάρα, Δρ. Ιστορικός Τέχνης

Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων: Βασ. Σοφίας, Πάρκο Ελευθερίας, στάση ΜΕΤΡΟ: Μέγαρο Μουσικής, τηλ.: 210 72 24 028
Ώρες λειτουργίας:09.00 - 13.00 και 17.00-21.00 εκτός Κυριακής απογεύματος & Δευτέρας

Πηγή: http://www.athina984.gr/

Γιάζντ-Φωτεινά νήματα στο παζάρι


Γιάζντ – Φωτεινά νήματα στο παζάρι
Φωτοκεντήματα της Νάντια αλ-Φοντέρι
Μουσείο Μπενάκη
Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης


11 Νοεμβρίου 2009 – 17 Ιανουαρίου 2010

H Ελληνο-Κουβεϊτιανή καλλιτέχνης Νάντια αλ-Φοντέρι περιηγήθηκε το χειμώνα του 2007 το
Ιράν αναζητώντας την τέλεια συνταγή του fasanjoon, του κοτόπουλου με σάλτσα από ρόδια,
που κάποτε μαγείρευε η γιαγιά της. Δεν κατόρθωσε να ανακαλύψει τη συνταγή, ωστόσο
βρήκε το νήμα της έμπνευσής της στα στενά δρομάκια της παλαιάς πόλης της Γιαζντ.

Το αποτέλεσμα της περιήγησης είναι μια σειρά από μαυρόασπρες φωτογραφίες επεξεργασμένες με λεπτοϋφασμένα κεντήματα και ειδικό φωτισμό οι οποίες θα παρουσιαστούν στο Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης από τις 10 Νοεμβρίου 2009 έως τις 17 Ιανουαρίου 2010.

Η Γιάζντ είναι μια πόλη με αξιοθαύμαστο ιστορικό παρελθόν. Βρίσκεται σε μια όαση ανάμεσα σε δύο ερήμους και κάποτε υπήρξε σημαντικό κέντρο της ζωροαστρικής λατρείας. Στις παρυφές της πόλης υψώνονται οι περίφημοι Πύργοι της Σιωπής, πάνω στους οποίους
αφήνανε τους νεκρούς έως ότου κατασπαραχθούν από τα όρνεα. Στην καρδιά της πόλης βρίσκεται το παλιό πλίνθινο παζάρι, επί αιώνες τόπος συνάντησης των ντόπιων και των ταξιδιωτών. Από την αρχαιότητα έως τη σύγχρονη εποχή το παζάρι στη Γιάζντ, χαμένο μέσα
στο μαγικό λαβύρινθο των στενών δρομίσκων και των ισλαμικών τρούλων, αποτέλεσε το
σκηνικό αμέτρητων ιστοριών και μύθων για το εμπόριο και τις ανθρώπινες δοσοληψίες, για τη
ζωή και τον έρωτα.

Περπατώντας στα σκιερά στενοσόκακα, κάτω από τη σειρά των πλίνθινων τρούλων που κορυφώνονται σε οπαίο, με έκπληξη είδα την εντύπωση που προκαλεί το φως του ήλιου καθώς, διαπερνώντας τους διάτρητους θόλους, δημιουργεί φωτοσκιάσεις στους τοίχους και το δάπεδο.

Οι σκιές αλλάζουν σχήμα από το χάραμα έως τη δύση του ήλιου και η αντιπαράθεση των τέλειων γεωμετρικών σχημάτων, που κανείς συναντά στην ισλαμική αρχιτεκτονική, με τους χειροποίητους πλίνθινους τοίχους δημιουργεί μια ατμόσφαιρα που φτάνει τα όρια του εξωπραγματικού. Το παζάρι είναι ζωντανό. Δεν είναι μια συμπαγής αρχιτεκτονική μάζα, είναι μια χορευτική κίνηση ανάμεσα στη γη και τον ήλιο, λέει η Νάντια αλ- Φοντέρι.

Αυτή τη σχέση εξερευνά η Νάντια αλ- Φοντέρι στη νέα της συλλογή. Οι φωτογραφικές της εικόνες είναι μαυρόασπρες λήψεις από το εσωτερικό και το εξωτερικό του παζαριού, από το έδαφος και τις οροφές. Αφού τυπωθούν, η καλλιτέχνης ράβει και κεντάει πάνω στο χαρτί και
μετά φωτίζει το έργο από πίσω για να του δώσει διαφορετική διάσταση.

Το αποτέλεσμα είναι ένα νέο καλλιτεχνικό ιδίωμα που η Νάντια αλ-Φοντέρι ονομάζει «φωτοκεντήματα».

Μέσα από αυτόν τον πρωτότυπο συνδυασμό μαυρόασπρης φωτογραφίας και χειροτεχνίας η νεαρή
Ελληνο-Κουβεϊτιανή καλλιτέχνης, προσκαλεί το θεατή να ζήσει την εμπειρία του παζαριού σαν
ένα ζωντανό καμβά όπου η γη, ο ήλιος, η ύλη, καθώς και ο κόσμος της φαντασίας
συνενώνονται.

Εγγενώς αφαιρετικά και σχεδιασμένα να βλέπονται τόσο με φυσικό φωτισμό
όσο και στο ημίφως, τα έργα της Νάντια αλ-Φοντέρι στη συλλογή της Γιάζντ είναι χωρίς τίτλο
διότι η καλλιτέχνης δε θέλει να τα περιορίσει.

Θέλω να σεβαστώ τον θεατή αφήνοντάς τον ελεύθερο να ταυτίσει τις εικόνες μεοποιοδήποτε τρόπο επιθυμεί, χωρίς την επιρροή μου. Μόλις το έργο ολοκληρωθεί, δεν μου ανήκει πια, και άρα ζητήματα όπως η ονομασία των πραγμάτων είναι έξω από τη δικαιοδοσία μου.

Βιογραφικό

Η Νάντια αλ-Φοντέρι είναι μια Ελληνο-Κουβεϊτιανή καλλιτέχνης που την περίοδο αυτή ζει στην
Ελλάδα. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια ταξιδεύει και πειραματίζεται με διάφορες καλλιτεχνικές
μορφές.

Το χειμώνα του 2007 ξεκίνησε μια φωτογραφική αναζήτηση στο δικό της παρελθόν που την οδήγησε στο Ιράν και στο παζάρι της Γιάζντ. Το ταξίδι τη βοήθησε να αναπτύξει ένα προσωπικό ύφος έκφρασης που φαίνεται στα έργα που θα παρουσιαστούν στην έκθεση.

Παράλληλα με την έκθεση της Αθήνας επεξεργάζεται το υλικό της Γιάζντ για μια έκθεση στο
Κουβέιτ, στο Sultan Gallery. Ένα ποσοστό των εσόδων θα διατεθεί για φιλανθρωπικούς
σκοπούς στην Παλαιστίνη.

Πρόσφατες εκθέσεις
2008 Fair Trade Festival, Αθήνα: Photo-embroidery streets portraits from India
2008 Jazzmin Café, Αμοργός: Photo-embroidery architectural photographs from Iran
2009 Sultan Gallery, Κουβέιτ: Yazd, a thread of light through the bazaar

Ώρες λειτουργίας:
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή: 09:00-15:00
Τετάρτη: 09:00-21:00
Δευτέρα κλειστά
Επικοινωνία:
Μουσείο Μπενάκη
Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης
Αγίων Ασωμάτων 22 & Διπύλου 12 – Αθήνα
Τηλ: 210 3251311, Φαξ: 210 3225500
Πηγή:http://www.zougla.gr

Αναδρομική Έκθεση του ΝΙΚΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ


Κτήριο οδού Πειραιώς
23/12/2009 2009 – 14/02/2010
(εγκαίνια 21/12/2009)

Το Μουσείο Μπενάκη παρουσιάζει αναδρομική έκθεση του γνωστού σκηνογράφου, ζωγράφου και κεραμίστα Νίκου Στεφάνου, αφιερωμένη κυρίως στο ζωγραφικό του έργο. Ο καλλιτέχνης άρχισε την επαγγελματική του ενασχόληση με τη σκηνογραφία, ενώ το 1960, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, πραγματοποίησε ελεύθερες σπουδές θεάτρου στο Παρίσι.

Έχει φιλοτεχνήσει σκηνικά στα ατελιέ γνωστών θεάτρων της γαλλικής πρωτεύουσας, στη Βιέννη, το Μόναχο και το Λονδίνο, ενώ έχει συνεργαστεί με όλες τις κρατικές σκηνές και πολλούς θιάσους του ελεύθερου θεάτρου στην Ελλάδα.

Από πολύ νωρίς και παράλληλα με την πλούσια δραστηριότητά του στο θέατρο ασχολήθηκε και με τη ζωγραφική. Μάλιστα, με παρότρυνσή του, δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’60 ένας καλλιτεχνικός πυρήνας, που αποτελείτο από τον ίδιο και τους Α. Φασιανό και Β. Σπεράντζα.

Τα εργοστάσια, με τις καμινάδες και τους καπνούς τους, εμπνευσμένα από τις παιδικές του μνήμες και συγκινήσεις, καθώς και τα τοπία που αποκαλύπτονται στον θεατή πίσω από ένα ανοιχτό παράθυρο, προβάλλουν το βασικό γνώρισμα της ζωγραφικής του δημιουργού, που δεν είναι άλλο από το συγκερασμό της πραγματικότητας και του ονείρου, διαμορφώνοντας συχνά μια μεταφυσική ατμόσφαιρα
Πηγή: http://www.zougla.gr/

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

«Η ανθρώπινη μορφή στην τέχνη» από σήμερα στην Τεχνόπολη


Ξεκινά από σήμερα, Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου, στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων η μεγάλη έκθεση «Η Ανθρώπινη Μορφή στην Τέχνη» του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, όπου 1200 εικαστικοί καλλιτέχνες ξεδιπλώνουν την ιστορία του Επιμελητηρίου και εκθέτουν τα 65 χρόνια ζωής του.

21 Δεκεμβρίου 2009 – 24 Ιανουαρίου 2010

Το ιστορικό σκέλος της έκθεσης τεκμηριώνει με εικαστικό τρόπο το γεγονός ότι η ιστορία του ΕΕΤΕ είναι ταυτισμένη με την Ιστορία της Τέχνης στη νεότερη Ελλάδα.



Κεντρικό άξονα της έκθεσης αποτελεί η ανθρώπινη μορφή, θέμα που επιλέχθηκε για δύο λόγους: Πρώτον, γιατί δίνει τη δυνατότητα στα μέλη και των τεσσάρων τμημάτων του Ε.Ε.Τ.Ε. να συμμετέχουν, κάτι που δεν θα ήταν εφικτό π.χ. για τους γλύπτες, εάν το θέμα ήταν τοπίο. Και δεύτερον, γιατί άνθρωπος είναι ο δημιουργός, και άνθρωπος ο αποδέκτης του έργου τέχνης. Η αίσθηση και το συναίσθημα είναι το κοινό, το ενωτικό χαρακτηριστικό, που προσδίδει παγκοσμιότητα στο έργο τέχνης, που κινητοποιεί συναισθηματικά ανθρώπους διαφορετικών πολιτισμών, ετερόκλητης πνευματικής συγκρότησης. Από την άποψη αυτή, η επίσκεψη της έκθεσης στην «Τεχνόπολις» θα είναι μία ευχάριστη περιήγηση ανάμεσα στα έργα ζωγράφων, γλυπτών, χαρακτών, διακοσμητών, που καλύπτουν χρονικά το διάστημα των 65 χρόνων από τη σύσταση του Επιμελητηρίου έως σήμερα.

Ας σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται παρόμοιας έκτασης διοργάνωση με την παρουσίαση περισσοτέρων από 2000 έργα, μετά το 1987, όταν καταργήθηκε ο θεσμός της Πανελλήνιας Έκθεσης, που διοργάνωνε ανά διετία το Ε.Ε.Τ.Ε σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού. Στην έκθεση θα παρουσιαστούν ενδεικτικά έργα των: Νικολάου, Τέτση, Μυταρά, Μπότσογλου, Κεσσανλή, Αρμακόλα, Παπαγιάννη, Σκλάβου, Παππά, Καλαμάρα, Νικολαίδη, Μουστάκα, Απάρτη, Καπράλου, Σώχου, Μπουζιάνη, Παρθένη, Παπαλουκά, Ιακωβίδη, Γουναρόπουλου, Βικάτου, Γαΐτη, Αργυρού, Κοκκινίδη, Γραμματόπουλου, Κεφαλληνού, Κατράκη, Τάσσου, κ.ά.

Επίσης, θα εκτεθούν έργα των Ιακωβίδη και Ροϊλού, που εκπροσωπούν την προϊστορία της κατάκτησης ίδρυσης του Επιμελητηρίου. Η έκθεση εμπλουτίζεται με υλικό από τα αρχεία του Ε.Ε.Τ.Ε. με ιδιόγραφες αιτήσεις και υπογραφές των ιδρυτικών μελών του, όπως: Παρθένη, Βικάτου, Σώχου, κ.λ.π.

Για την πραγματοποίηση της έκθεσης δάνεισαν έργα από τις συλλογές τους:
η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων, το Ίδρυμα Παναγιώτη και Έφης Μιχελή, το Ίδρυμα Θεοχαράκη, το Ίδρυμα Δημήτρη Καλαμάρα, το Εργαστήριο Γιάννη Παππά και οι συλλέκτες Γ. Κωστόπουλος, Μ. Βεντούρης, Π. Βουτσάς, Χ. Λεοντιάδης, Ν. Μαστροπαύλος, Γ. Παπακωνσταντίνου, Γ. Ριζόπουλος, I. Θ. Χατζησάββας και Ι. Χριστοδούλου.

Η έκθεση πραγματοποιείται με την οικονομική στήριξη της Βουλής των Ελλήνων, ενώ θα κυκλοφορήσει κατάλογος – λεύκωμα 640 σελίδων, ο οποίος αποτελεί αποκλειστική χορηγία του Ιδρύματος Παναγιώτη και Έφης Μιχελή.
Πηγή: http://www.zougla.gr

Πέθανε ο μεγάλος ζωγράφος Γιάννης Μόραλης


Σε ηλικία 93 ετών, έφυγε σήμερα από τη ζωή ο κορυφαίος ζωγράφος και δάσκαλος Γιάννης Μόραλης. Η κηδεία του θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο.

Ο Γιάννης Μόραλης γεννήθηκε στην Άρτα το 1916 και ήταν διακεκριμένος Έλληνας ζωγράφος της λεγόμενης «γενιάς του '30».

Το 1927 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών, έγινε δεκτός στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, για να σπουδάσει κοντά στον Αργυρό, τον Γερανιώτη, τον Παρθένη και τον Κεφαλληνό ζωγραφική και χαρακτική. Το 1936 αποφοίτησε από τη Σχολή Καλών Τεχνών και τον επόμενο χρόνο, με υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών, έφυγε για τη Ρώμη.

Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου φοίτησε, παρακολούθησε μαθήματα νωπογραφίας στην École Nationale des Beaux Arts, στα εργαστήρια ζωγραφικής και τοιχογραφίας. Παράλληλα εγγράφηκε στην École des Arts et Metiers, για τη σπουδή του ψηφιδωτού. Το 1947 εκλέχτηκε τακτικός καθηγητής της προπαρασκευαστικής τάξης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.

Γιάννης Μόραλης 1916 - 2009
Γιάννης Μόραλης 1916 - 2009
Το 1949 μαζί με αρκετούς ακόμα Έλληνες ζωγράφους, μεταξύ των οποίων ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Νίκος Νικολάου και ο Νίκος Εγγονόπουλος, συμμετείχε στην ίδρυση της καλλιτεχνικής ομάδας «Αρμός», ενώ συμμετείχε στην πρώτη έκθεσή της στο Ζάππειο, το 1950. Από το 1954 ξεκίνησε η συνεργασία του με το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, ενώ αργότερα συνεργάστηκε και με το Εθνικό Θέατρο.

Το 1957 εκλέχτηκε τακτικός καθηγητής του Εργαστηρίου Ζωγραφικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Τον επόμενο χρόνο συμμετείχε μαζί με τον Γιάννη Τσαρούχη και τον γλύπτη Αντώνη Σώχο, στην Μπιενάλε της Βενετίας στα πλαίσια της οποίας προτάθηκε για ένα μικρό διεθνές βραβείο. Το 1959, πραγματοποιήθηκε η πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα, στην αίθουσα εκθέσεων «Αρμός».

Το έργο του Μόραλη περιλαμβάνει επιπλέον εικονογραφήσεις βιβλίων των ποιητών Ελύτη και Σεφέρη, εξώφυλλα δίσκων μουσικής, γλυπτά, τοιχογραφίες καθώς και σκηνικά και κουστούμια για το Εθνικό Θέατρο Ελλάδος και τα μπαλέτα του Ελληνικού Χοροδράματος. Στα πιο γνωστά του έργα συγκαταλέγονται οι διακοσμήσεις της ΒΔ και της ΝΑ πλευράς του Ξενοδοχείου Χίλτον της Αθήνας, και οι συνθέσεις του στον σταθμό Πανεπιστημίου του μητροπολιτικού σιδηροδρόμου της Αθήνας.

Ο Μόραλης τιμήθηκε πρώτη φορά με βραβείο ζωγραφικής το 1940. Το 1965, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος τού απένειμε τον Ταξιάρχη του Φοίνικος. Το 1973 έλαβε Χρυσό Μετάλλιο στη Διεθνή Έκθεση του Μονάχου. Το 1979 του απονεμήθηκε το Αριστείο των Τεχνών από την Ακαδημία Αθηνών. Αποχώρησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το 1983, και το 1988, η Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας τον τίμησε με μεγάλη αναδρομική έκθεση. Το 1999 του απονεμήθηκε το μετάλλιο του Ταξιάρχη της Τιμής. Έργα του ανήκουν σε δημόσιες και ιδιωτικές σχολές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
http://www.zougla.gr

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

ΤΕΧΝΗ ΣΕ ΠΕΙΣΜΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ... (2)

Με επιτυχία ξεκίνησε και συνεχίζεται για δεύτερη μέρα η Καλλιτεχνική Συνάντηση - Έκθεση στο atelier Koran.




Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

ΤΕΧΝΗ ΣΕ ΠΕΙΣΜΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ...


Καλλιτεχνική Συνάντηση - Έκθεση

15 καλλιτέχνες παρουσιάζουν τη δουλειά τους.

Φωτογραφία
Ζωγραφική
Κεραμική
Γλυπτική
Αγιογραφία
Κατασκευές
Κόσμημα

Η έκθεση θα διαρκέσει δύο ημέρες , Σάββατο-Κυριακή 19-20 Δεκεμβρίου 6.00-10.00 μμ
Atelier Koράν
Μερσίνης 3
Ν.Φιλαδέλφεια

Είσοδος Ελεύθερη

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

Εικαστική έκθεση "25 Χρυσές Ευχές"


Η έκθεση "25 Χρυσές Ευχές" που επιμελείται ο εικαστικός και επιμελητής εκθέσεων σύγχρονης τέχνης Μιχαήλ Ρωμανός, εγκαινιάζεται την Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009, στις 7μμ., στην gallery του Ελληνογαλλικού Συνδέσμου, στο Κολωνάκι (πλατεία Κολωνακίου 2, 4ος όροφος, τηλ: 210 3606231).

Συγκεκριμένα, η έκθεση παρουσιάζει έργα τέχνης νέων και πρωτοεμφανιζόμενων καλλιτεχνών, σε ένα εικαστικό εορταστικό art event, με την καλλιτεχνική υπογραφή του Μιχαήλ Ρωμανού, όπου ο κάθε καλλιτέχνης και το δημιούργημα του αποτελεί από μία "Χρυσή Ευχή" ενώ ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων καλλιτεχνών, διαμορφώνει τον τελικό τίτλο της έκθεσης.

Στην έκθεση παρουσιάζονται επιλεγμένα έργα, τα οποία καλύπτουν όλες τις μορφές σύγχρονης τέχνης όπως ζωγραφική, γλυπτική, κολάζ, φωτογραφία, μεικτή τεχνική καθώς και εικαστικές κατασκευές - εγκαταστάσεις.



Καλλιτεχνική έκπληξη αποτελεί η συμμετοχή της Χλόης Ν. Αμαράντου η οποία παρουσιάζει Extreme δημιουργίες των σπουδαστών της Σχολής "Νίκος Αμάραντος" και ζωγραφική επάνω στα σώματα μοντέλων (body painting).

Τη βραδιά των εγκαινίων ο ηθοποιός Μάνος Αμανάκης, θα απαγγείλει ποίηση της Εύας Σολδάτου από την ποιητική της συλλογή "Χρώμα και Φώς" ενώ η χορεύτρια - χορογράφος Σοφία Θεοδωροπούλου θα ερμηνεύσει με ένα μοναδικό τρόπο ποίηση της Κλέλιας Φανής Χαρίση, από την τελευταία της ποιητική συλλογή.



Η καλλιτέχνις Ζωή Νικητάκη στο πλαίσιο της έκθεσης ως happening θα ξετυλίξει παραμύθια από διάφορες γωνιές του πλανήτη που μιλάνε για τι άλλο; Μα για τις ευχές, αφού έτσι τιτλοφορείται και η έκθεση... Το αφηγηματικό ταξίδι με τη συνοδεία μικρών μουσικών οργάνων φέρει τον τίτλο: "Ένα μέρος στο δάσος"...

Διάρκεια: Πέμπτη 17 έως και Σαββάτο 19 Δεκεμβρίου 2009
Ώρες λειτουργίας: 11.00 - 2.00 & 18.00 - 22.00
Καλλιτεχνική επιμέλεια έκθεσης - project: Μιχαήλ Ρωμανός.
www.mromanos.blogspot.com
Πηγή : www.zougla.gr

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Φεστιβάλ Αφήγησης στην Αθήνα


Φεστιβάλ Αφήγησης διοργανώνουν, στις 17, 18, 19 και 20 Δεκεμβρίου, το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης, το Σωματείο των Φίλων του, και το Κέντρο Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών.

Στόχος του Φεστιβάλ, με θέμα «Μαγεία και Μεταφυσικός Κόσμος», είναι η συνολική προσέγγιση της Αφηγηματικής Τέχνης, τόσο σε επιστημονικό όσο και σε καλλιτεχνικό επίπεδο.

Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί Ημερίδα και Κύκλος αφηγηματικών παραστάσεων:

• Η Ημερίδα, οργανώνεται από το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης και το Σωματείο των Φίλων του. Στόχος της, είναι η προσέγγιση του θέματος «Μαγεία και Μεταφυσικός Κόσμος» μέσα από την οπτική της Λαογραφίας, Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Εθνολογίας κ.λπ.

Η Ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στο Μέγαρο της Ακαδημίας Αθηνών, Πανεπιστημίου 28, 9:45 με 14:00, το Σάββατο 19 Δεκεμβρίου. Μετά την ολοκλήρωση των εισηγήσεων, θα ακολουθήσει συζήτηση στρογγυλής τραπέζης και διάλογος με το κοινό.

• Ο Κύκλος αφηγηματικών παραστάσεων, διοργανώνεται από το Κέντρο Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών το οποίο έχει και την καλλιτεχνική επιμέλεια. Στον κύκλο έχουν κληθεί να συμμετάσχουν αφηγητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Οι παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν σε τρεις ζώνες (πρωινή, απογευματινή, βραδινή), στα εξής κτίρια του Μουσείου:

Κεντρικό Κτήριο Μ.Ε.Λ.Τ, Κυδαθηναίων 17, Πλάκα, τηλ.:2103229031
Λουτρό των Αέρηδων, Κυρρήστου 8, Πλάκα, τηλ.:2103244340
Τζαμί Τζισδαράκη, Άρεως 1, Πλ. Μοναστηρακίου, τηλ.:2103242066

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ
(Είσοδος Ελεύθερη)

Συντονισμός: Μάρω Αδάμη, Σύλλογος «Οι Φίλοι του ΜΕΛΤ»

9.45 Προσέλευση- Χαιρετισμοί
Μαρία Αυγούλη, Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης
Γιώργος Ευγενικός, Κέντρο Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών

10.00 «Πώς να σωπάσεις έναν παραμυθά. Αρχαιοελληνικές κούκλες βουντού, χαμαιλέοντες και λαϊκά παραμύθια".
Στέλιος Πελασγός, Αφηγητής, Δρ Παιδαγωγικής , Συγγραφέας

10.15 «Μαγεμένοι ήρωες κι ηρωίδες. Εκφάνσεις της μαγείας στα παραμύθια»
Άννα Αγγελοπούλου, Δρ Κοινωνικής Ανθρωπολογίας

10.30 Το “μαγικό” παραμύθι
Μιχάλης Μερακλής, Ομότιμος Καθηγητής Λαογραφίας Πανεπιστήμιο Αθηνών

10.45 «Κόκκινη κλωστή … »
Αγνή Στρουμπούλη, Αφηγήτρια παραμυθιών

11.00 “Magical insights into stories through telling”.(Η μαγική διαδικασία της διορατικής επίγνωσης κατά την αφηγηματική πράξη)
Ben Haggarty, Επίτιμος Καθηγητής Αφήγησης στο University of the Arts του Βερολίνου

11.15 ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ

Συντονισμός: Σταματία Χατζηνικολάου, ΥΠ.ΠΟ.ΤΟΥ Διεύθυνση Νεώτερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς

11.45 «Κατά συνθήκην και εκ συναρπαγής: οι μαγικές (εκ)τροπές του καθημερινού»
Ελεονώρα Σκουτέρη Διδασκάλου, Επίκουρη Καθηγήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Λαογραφίας, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας

12.00 «Η μαγική προσέγγιση ως τεχνική αφήγησης».
Λίλλη Λαμπρέλη, Αφηγήτρια παραμυθιών

12.15 « Η μάγισσα στις λαϊκές αφηγήσεις»
Άννα Λυδάκη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Βάιος Καμινιώτης, Ιστορικός Κοινωνιολόγος, Υποψήφιος Διδάκτωρ Λαογραφίας

12.30 «Το μαγεμένο μήλο της ζωής και του θανάτου»
Αικατερίνη Πολυμέρου Καμηλάκη, Διευθύντρια Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας

12.45 «Βροχής μαγεία και δεισιδαιμονία»
Γεώργιος Ν. Αικατερινίδης, δρ Φιλ. τ. Δ/ντής Ερευνών Κέντρου Λαογραφίας

13.00 «Το γεγονός, η μαγεία και ο μεταφυσικός μοχλός ανατροπής στα παραμύθια»
Σωκράτης Κουγέας, Φιλόλογος-Εκπαιδευτικός

13.00 Συζήτηση - Παρεμβάσεις - Τοποθετήσεις

Πρόγραμμα Αφηγηματικών Παραστάσεων
Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΡΞΗΣ- ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΙΝΟ
Κεντρικό Κτίριο Μ.Ε.Λ.Τ / Ώρα 19:30 με 21:30 (Επιθυμητή Γονική συναίνεση), (ΑΜΕΑ), (Είσοδος ελεύθερη)
Η εναρκτήρια εκδήλωση είναι αφιερωμένη σε όσους επιθυμούν να αφηγηθούν βιωματικές ιστορίες από τα χρόνια που ξεκινούν οι μνήμες του καθενός μας έως σήμερα
Αφήγηση- Συντονισμός: Γιώργος Ευγενικός.

Α’ Μέρος “Επιστροφή στις Ρίζες”. Μια αληθινή ιστορία αγάπης και τόλμης του Γιάνναρη και της Χαριτίνης, από το χωριό Αμάρι, με φόντο τον Ψηλορείτη των μύθων και των θρύλων / Έκτακτη συμμετοχή: Στέλλα Κασσιμάτη, αφηγήτρια (Σύλλογος "Φίλοι του Αμαρίου" Storytelling weeks in Amari, Crete) Μουσική: Αναστάσης Σαρακατσάνος.

Β’ Μέρος “Ελεύθερες Αφηγήσεις Ιστοριών”
Οι δηλώσεις συμμετοχής θα γίνουν την βραδιά των αφηγήσεων. Οι ιστορίες δεν θα πρέπει να ξεπερνούν τα 8 με 10 λεπτά. Θα πρέπει να είναι σχετικές με το θέμα του φεστιβάλ και να αναφέρονται σε βιώματα, μνήμες, μαρτυρίες, ιστορίες της καθημερινότητας και της εποχής μας.
Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου

ΑΦΗΓΗΣΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΙΣΤΟΡΙΩΝ
Τζαμί Τζισδαράκη / 19:00 με 20:00 (Επιθυμητή Γονική συναίνεση), (8€)
"Μια πέτρα που δεν είχε τίποτε να χάσει". Ήταν και δεν ήταν...μια πέτρα που βρήκε τον κόσμο και τον έχασε...ένας σκούφος που πέταξε μακριά… ένα αγόρι που ζωγράφιζε γάτες... ένας άντρας μ’ ένα φύλλο στο κεφάλι... άλλος ένας με μυαλό που έσταζε χρυσάφι… ένα κατακόκκινο πούπουλο… δυο κατάλευκα φτερά... κι ένα γαλάζιο δάκρυ/ Λογοτεχνικές ιστορίες των: Αργύρη Χιόνη, Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, Κωστή Γκιμοσούλη, Αλφόνς Ντοντέ, Οράσιο Κιρόγα, Ζαν Ταραβάν, Ερρίκου Χόφμαν και Λευκάδιου Χερν / Επιλογή ιστοριών, αφήγηση: Εύη Γεροκώστα

ΑΦΗΓΗΣΗ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ
Λουτρό των Αέρηδων / 20:30 με 21:30 (Επιθυμητή Γονική συναίνεση), (ΑΜΕΑ), (8€)
"Το μαύρο φιλί της μάισσας" Γυναίκες όμορφες, πλανεύτρες, γητεύτρες, άλλες θαλασσογεννημένες, άλλες πλασμένες με χώμα και νερό μα όλες τους μάισσες. Κουβαλούν βοτάνια, λένε ξόρκια, γητεύουν με τα μάτια, σου δίνουν το μαύρο φιλί κείνο που πιότερο πικραίνει και σε μαγεύει./ Αφήγηση: Ανθή Θάνου Μουσική, Τραγούδι: Παναγιώτης Κούλελης

ΑΦΗΓΗΣΗ ΛΑΙΚΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ
Τζαμί Τζισδαράκη/ 22:00 με 23:00 (Επιθυμητή γονική συναίνεση), (8€)
"Τα μαγικά και τα παράξενα τούτου και τ΄ άλλου κόσμου". Λαϊκά παραμύθια των παράλληλων κόσμων, του συνειδητού και του ασυνείδητου, των ζωντανών και των νεκρών, των ανθρώπων και των ξωτικών.../ Αφήγηση: Δημήτρης Προύσαλης, Βιολοντσέλο: Σοφία Ευκλείδου, Κοντραμπάσο: Αλέκος Βασιλάτος
Σάββατο 19 Δεκεμβρίου

ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΜΥΘΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ
Λουτρό των Αέρηδων 11:00 με 12:00 (Κατάλληλο για όλους), (ΑΜΕΑ), (6€)
"O φίλος μου, το δέντρο". Αφηγήσεις παραμυθιών και μύθων από όλον τον κόσμο με κεντρικό άξονα τη σχέση του ανθρώπου με τον κόσμο που τον περιβάλλει, παίζοντας με τη μαγική σκέψη που χαρακτηρίζει τους πρωτόγονους πολιτισμούς αλλά και τον τρόπο που τα παιδιά αντιλαμβάνονται τον κόσμο. / Αφήγηση: Μάνια Μαράτου

ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΗ ΑΦΗΓΗΣΗ – ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ
Κεντρικό Κτίριο Μ.Ε.Λ.Τ / 12:30 με 14:00 (Κατάλληλο για παιδιά), (6€)
"Μια ηλιαχτίδα το 'σκασε!" και επεξεργάζεται το στοιχείο του φωτός. Με εργαλεία την αφήγηση, το θεατρικό παιχνίδι και την κατασκευή χρηστικών αντικειμένων, τα παιδιά έρχονται σε επαφή με το πώς βλέπει ο λαός μας το φως, τα ουράνια σώματα και τα όργανα του ανθρώπινου σώματος που δέχονται κι επεξεργάζονται το φως. /"Παραμυθοπλάστης" (Αφήγηση: Παναγιώτα Κολοκυθά, Θεατρικό Παιχνίδι: Σοφία Κάσσαρη, Συμμετέχει: Λίλιαν Τσάπαλου, Εικαστική Επιμέλεια: Μαρίβα Ζωγραφάκη)

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Λουτρό των Αέρηδων / 18:30 με19:30 (Μόνο για ενήλικες), (8€)
"Η Μαγεία των Ιστοριών" Μια περιπλάνηση στους χώρους των Λουτρών των Αέρηδων. Τέσσερις μαγικοί χώροι, τέσσερις αφηγήτριες, τέσσερις ιστορίες, μία αλήθεια...Τα πάντα στη ζωή έχουν τη δική τους μαγεία! Ακολουθώντας το μονοπάτι των παραμυθιών, θα φωτίσουν τη μαγεία της αγάπης, θα χρωματίσουν τη μαγεία του ονείρου και θα αγγίξουν τη μαγεία της φιλίας! /Αφήγηση: Βασιλεία Βαξεβάνη, Αντωνία Βέλλιου, Ιφιγένεια Κακριδώνη και Ηλέκτρα Νέγκα

ΑΦΗΓΗΣΗ ΛΑΙΚΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ
Λουτρό των Αέρηδων/ 20:00 με 21:00 (Επιθυμητή Γονική συναίνεση), (ΑΜΕΑ),(8€)
"Παραμύθια από χνάρια και φτερά" Παραμύθια νυχτερινά, πλασμένα από τα χνάρια μιας άχρονης μνήμης κι από τα φτερά του έρωτα, θα μας πάρουν μαζί τους από την Ελλάδα ως τους καταυλισμούς των Iνδιάνων κι από την αφρικανική σαβάνα ως την Περσία.
/Αφήγηση: Λίλη Λαμπρέλλη

ΑΦΗΓΗΣΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ
Κεντρικό Κτίριο Μ.Ε.Λ.Τ / 21:45 με 22:45 (Μόνο για ενήλικες), (ΑΜΕΑ), (8€)
“Η Κόρη του Βασιλιά της Αυγής” Σκοτεινή, όμορφη και γεμάτη εκπλήξεις. Μία ιστορία μύησης που μιλά για την αναζήτηση της γνώσης και το ταξίδι από την αθωότητα στην απόκτηση της εμπειρίας. “Crick Crack Club” (United Kingdom), Αφήγηση: Ben Haggarty
Κυριακή 20 Δεκεμβρίου

ΑΦΗΓΗΣΗ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ
Λουτρό των Αέρηδων/ 11:00 με 12:00 (Κατάλληλο για όλους), (6 €)
“Μάγια...ξόρκια...μυστικά...!” Συναπάντημα με αλλόκοτα πλάσματα στα σοκάκια του ονείρου και της φαντασίας μέσα από ελληνικά λαϊκά παραμύθια Αφήγηση: Νίκη Κάπαρη/ Σχολιάζει με τη μουσική, τους ήχους και τα τραγούδια του με πνευστά, κρουστά και έγχορδα όργανα απ' όλο τον κόσμο ο Γιάννης Ψειμάδας.

ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ
Κεντρικό Κτίριο Μ.Ε.Λ.Τ / 12:30 με 14:00 (Κατάλληλο για παιδιά), (AMEA),(6 €)
“Μαγικό Παραμύθι” Αν ανοίξεις τη μαγική πόρτα όλα είναι διαφορετικά σ’ αυτό εδώ το παραμύθι. Αφήγηση: Βάσω Μακρή
"Ιστορίες ενός μυστικού τόπου για γενναία παιδιά" Ένα ταξίδι σε ένα τόπο μυστηριακό και απολύτως μαγικό ο οποίος αποκαλύπτεται πού και πού στα γενναία παιδιά
μέσα από τη γλώσσα των παραμυθιών και των θρύλων. /Αφήγηση και παιχνίδι με τις λέξεις: Μαρία Παπανικολάου.

ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ
Λουτρό των Αέρηδων/ 18:30 με 19:30 (Κατάλληλο για όλους) (ΑΜΕΑ) (8 €)
" Τα γυάλινα βουνά κι οι κοκαλένιοι κάμποι και άλλες μαγικές ιστορίες." Ένα κορίτσι που δε γέρναγε ποτέ, ένα κουμπί που έγινε ιστορία, το γιατρικό που ανασταίνει από το θάνατο, ένα τριαντάφυλλο που φέρνει την αιώνια νεότητα κι ανθίζει με τρυφερό νανούρισμα κι αγάπη. Νερά, πουλιά και δέντρα που μιλούν, ζωγραφιστά καράβια που σαλπάρουν, όντα παράξενα που ζουν στο "Μια φορά κι έναν καιρό..." στο χρόνο τον άχρονο και σ` έναν τόπο άλλο. Μη τόπο. Είμαστε στο σύμπαν του παράδοξου! Του μαγικού! Στον κόσμο των ονείρων και της επιθυμίας! Κι αρδεύουμε ό,τι μας είναι αναγκαίο! / Αφήγηση: Χριστίνα Φραγκεσκάκη, Κανονάκι, τραγούδι: Λήδα Ξυδιά, Φλάουτα με ράμφος και βιόλα ντα γκάμπα: Μέχτιλτ Σταρκ.

ΑΦΗΓΗΣΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΩΝ ΙΣΤΟΡΙΩΝ
Κεντρικό Κτίριο Μ.Ε.Λ.Τ / 20:00 με 21:00 (Κατάλληλο για όλους )(ΑΜΕΑ)(8€)
“Στάχτη από Μάγισσες“ Παραμύθια και αληθινές ιστορίες για όσες κι όσους κάηκαν συκοφαντημένοι/ Αφήγηση: Στέλιος Πελασγός. (Με τη στήριξη της “Διεθνούς Αμνηστίας”)

ΑΦΗΓΗΣΗ -ΧΟΡΟΣ -ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ (Ελληνική γλώσσα)
Λουτρό των Αέρηδων/ 21:45 με 22:45 (Επιθυμητή Γονική συναίνεση) (ΑΜΕΑ) (8€)
"Όνειρο Magia" Η αφήγηση ενώνεται με το χορό, το τραγούδι, τη μουσική και το λόγο σε ένα ζωντανό ονειροχώρο, όπου η μεταμόρφωση μιας χρυσής πεταλούδας, το ζωντανό πνεύμα μιας νεράϊδας που ξυπνάει μέσα από νιφάδες χιονιού και μεταμορφώνεται σε καταρράκτη και το τραγούδι μιας νύμφης μέσα από μια ιερή καρυδιά -όλα με απαλό και μαγικό τρόπο- μας ενώνουν και μας συνδέουν στο να είμαστε και να απολαμβάνουμε μέσα από την καρδιά μας το εδώ και τώρα./ “Sinergia delle arti” (Italy) Δημιουργική σύλληψη: Silvia Macchi , Performers :Silvia Macchi (με συμμετοχή της Lamnia Bedioui), Χορογραφική καθοδήγηση: Ναταλία Παρτενίου, Μουσική : Lisa Gerard, Sarah Breghtman, Video Art : Μιχάλης Αθανασόπουλος, Κοστούμια : Μαριάννα Νικολάου, Silvia Macchi.

Πληροφορίες:
ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
Κυδαθηναίων 17, 105 58 Αθήνα, Τηλ.: 210 32 29 031www.melt.gr
ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΣΗΣ ΜΥΘΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ
Κορησσία Κέας, 84002 Κυκλάδες, Τηλ: 210 43 13 332, www.e-mythos.eu

Κρατήσεις θέσεων:
Κεντρικό Κτίριο Μ.Ε.Λ.Τ, Κυδαθηναίων 17, Πλάκα, τηλ.:2103229031
Λουτρό των Αέρηδων, Κυρρήστου 8, Πλάκα, τηλ.:2103244340
Τζαμί Τζισδαράκη, Άρεως 1, Πλ. Μοναστηρακίου, τηλ.:2103242066

Πηγή:www.skai.gr

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

"Ανοίγει τις πύλες του το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηγουμενίτσας"


"Την Κυριακή, 20 Δεκεμβρίου στις 12 το μεσημέρι ανοίγει τις πύλες του το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηγουμενίτσας σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού και της ΛΒ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Θεσπρωτίας.Η Θεσπρωτία έχει να επιδείξει πλούσιο πολιτιστικό παρελθόν, όπως διαπιστώνεται από τα πολυάριθμα ευρήματα που προέρχονται από τις σωστικές ανασκαφικές έρευνες δεκαετιών και την πρόσφατη ανάδειξη 5 αρχαιολογικών χώρων σε ολόκληρο το Νομό.Οι αρχαιολογικοί-ιστορικοί αυτοί...



θησαυροί στεγάζονται πλέον στο νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηγουμενίτσας, η ίδρυση του οποίου αποτελούσε όνειρο γενεών της τοπικής κοινωνίας και είναι αποτέλεσμα και καρπός μακροχρόνιων και επίπονων προσπαθειών πολλών ανθρώπων.

5 θεματικές ενότητες
Το πρόγραμμα της έκθεσης του Μουσείου διαρθρώνεται σε πέντε βασικές εκθεσιακές – θεματικές ενότητες:
o Αρχαιολογική-Ιστορική αναδρομή
o Οικισμοί των Ιστορικών χρόνων
o Ιδιωτικός Βίος
o Ταφικά έθιμα
Χρονολογικά, τα εκθέματα καλύπτουν όλες τις αρχαιολογικές-ιστορικές περιόδους από τη Μέση Παλαιολιθική εποχή (100.000 π.Χ.) ως τους Μεταβυζαντινούς χρόνους (17ος μ.Χ. αι.). Αντιπροσωπεύουν πλήθος κατηγοριών, όπως για παράδειγμα κεραμική, αρχιτεκτονικά μέλη, κοσμήματα, εργαλεία, νομίσματα, υαλουργία κ.λ.π.Τα εκθέματα στις προθήκες του Μουσείου, οργανωμένα σύμφωνα με τις επιταγές της σύγχρονης μουσειολογίας και με τη συνδρομή των νέων τεχνολογιών (βίντεο, οθόνες αφής κ.λ.π.), ζωντανεύουν στα μάτια του θεατή με τη βοήθεια πλούσιου πληροφοριακού και εποπτικού υλικού (κείμενα, υπομνηματισμός, χάρτες, σχέδια, εικόνες, διαγράμματα και αναπαραστάσεις αρχαίων αντικειμένων) και σκοπεύουν στην καλύτερη κατανόησή τους από το ευρύ κοινό. Επιπλέον, για τους μαθητές θα λειτουργούν οργανωμένα εκπαιδευτικά προγράμματα.Η Έκθεση του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηγουμενίτσας προτρέπει τον επισκέπτη να ανακαλύψει και να γνωρίσει σε βάθος το πλούσιο αρχαιολογικό παρελθόν της Θεσπρωτίας και μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία δικτύου διαδρομών- επισκέψεων στους αρχαιολογικούς χώρους Πύργου Ραγίου, Ελέας, Ντόλιανης, Δυμοκάστρου και των Γιτάνων, που μόλις αναδείξαμε και είναι πλέον οργανωμένοι, ελκυστικοί και επισκέψιμοι.Επιπλέον, στόχος του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηγουμενίτσας – σε συνδυασμό με την ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων- είναι να αποτελέσει ένα ζωντανό κύτταρο πολιτισμού και μία ενεργή και δραστήρια περιφερειακή μονάδα πολιτιστικών εκδηλώσεων, οργανώνοντας περιοδικές εκθέσεις, εκδόσεις, διαλέξεις και επιστημονικές συναντήσεις και να προσφέρει έτσι ένα δίαυλο επικοινωνίας και μια νέα πνοή στην ανάδειξη της πλούσιας αρχαιολογικής – πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής και στην τουριστική ανάπτυξη του Ν. Θεσπρωτίας.Το Μουσείο θα έχει τις πόρτες του ανοικτές με δωρεάν είσοδο τους πρώτους μήνες της λειτουργίας του κατά το 2010, ενώ στον όροφο υπάρχει πρόβλεψη για λειτουργία αναψυκτηρίου- καφέ.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ", troktiko.blogspot.com

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

Μεγάλη αναδρομική έκθεση στον Γιάννη Τσαρούχη διοργανώνει το Μουσείο Μπενάκη

Γιάννης ΤσαρούχηςΣπουδή για το μήνα Μάιο με μωβ φανέλα, 1967 Ακρυλλικό σε χαρτί, 48 Χ 32,5 εκ.


Στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 χρόνων από τη γέννηση του καλλιτέχνη Γιάννη Τσαρούχη, το Μουσείο Μπενάκη φιλοξενεί μεγάλο αφιέρωμα στην οδό Πειραιώς. Η πρώτη αναδρομική έκθεση έργων του Τσαρούχη που παρουσιάζεται στην Αθήνα εγκαινιάζεται στις 19 Δεκεμβρίου.

Το αφιέρωμα διοργανώνουν το Μουσείο Μπενάκη, το Ίδρυμα Γιάννη Τσαρούχη και το Πολιτιστικό Ίδρυμα της Τραπέζης Κύπρου και διαρκεί από τις 19 Δεκεμβρίου 2009 έως τις 13 Μαρτίου 2010.

Την έκθεση επιμελείται η Νίκη Γρυπάρη και έχει σχεδιάσει η Λίλη Πεζανού. Θα εκτείνεται σε δύο ορόφους του κτηρίου της οδού Πειραιώς και περιλαμβάνει περίπου 670 έργα, τα οποία ανήκουν σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Στο ισόγειο του κτηρίου παρουσιάζεται το ζωγραφικό έργο, ενώ στον πρώτο όροφο η θεατρική καλλιτεχνική δημιουργία του Γιάννη Τσαρούχη.

Η έκθεση έχει τίτλο: «Γιάννης Τσαρούχης 1910-1989» και σκοπός της είναι να αναδείξει το πολύπτυχο έργο του καλλιτέχνη, να παρουσιάσει μια πλήρη εικόνα του πλούσιου ζωγραφικού του έργου (πίνακες, εικονογραφήσεις βιβλίων κ.ά.), καθώς και της καθοριστικής συμβολής του στο νεοελληνικό θέατρο (μακέτες σκηνικών, κοστουμιών κ.ά.).

Λίγα λόγια για τον Τσαρούχη

Ο Γιάννης Τσαρούχης γεννήθηκε το 1920 στον Πειραιά.

Μαθήτευσε στον Φώτη Κόντογλου, όπου μυήθηκε στη βυζαντινή αγιογραφία (1930-1934) ενώ την ίδια περίοδο διαμόρφωσε μια ποικιλία ενδιαφερόντων&903; γνωρίστηκε με την Αγγελική Χατζημιχάλη και μελέτησε με πάθος τη λαϊκή φορεσιά, έμαθε από την Εύα Σικελιανού να υφαίνει στον αργαλειό και μελέτησε δείγματα κοπτικής υφαντικής, ίδρυσε μαζί με τον Κάρολο Κουν τη Λαϊκή Σκηνή, και ξεκίνησε τη συγγραφή σουρεαλιστικών ποιημάτων.

Για τον δάσκαλό του, Κωστή Παρθένη, ο Τσαρούχης αναφέρει: «πολλά οφείλω στον Κωστή Παρθένη, που η αυστηρή -σαν σουηδική γυμναστική- διδασκαλία του μου επέτρεψε να πλησιάσω με άνεση τη λεγόμενη κλασική τέχνη».

Καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του, όμως, παράλληλα με τη ζωγραφική, εργάζεται στο θέατρο ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος και συνεργάζεται με τους σημαντικότερους ηθοποιούς και σκηνοθέτες της εποχής (Κάρολος Κουν, Αλέξης Μινωτής, Μαρίκα Κοτοπούλη, Αιμίλιος Βεάκης, Κατερίνα Ανδρεάδη, Κατίνα Παξινού, Μελίνα Μερκούρη, Έλλη Λαμπέτη, Μαρία Κάλλας και άλλοι).

Newsroom ΔΟΛ Πηγή: www.in.gr

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Ο Έρωτας στην Αρχαιότητα


Μία άκρως ενδιαφέρουσα, αλλά και τολμηρή έκθεση στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

"Έρως. Από τη Θεογονία του Ησίοδου στην ύστερη Αρχαιότητα". Αυτός είναι ο τίτλος της έκθεσης που εγκαινιάζεται την Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και η οποία "φιλοξενεί" συνολικά 272 αρχαιότητες που κατέφθασαν από 50 μουσεία της Ελλάδας, της Κύπρου, της Ιταλίας, αλλά και από το μουσείο του Λούβρου.

Μεταξύ των εκθεμάτων είναι μαρμάρινα αγάλματα, χάλκινα ειδώλια, παραστάσεις αγγείων και κοσμήματα που χρονολογούνται από τον 6ο αι. π.Χ. έως τον 4ο π.Χ.

Όλα τα εκθέματα "φιλοξενούνται" στην πτέρυγα του ισογείου (από την είσοδο Ν. Δούκα) του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, που φέρει στο εξής το όνομα της Ντόλης Γουλανδρή και στις αίθουσες του Μεγάρου Σταθάτου.

Η έκθεση διαρθρώνεται σε 9 ενότητες, αριθμός ο οποίος παραπέμπει στις 9 σφαίρες της πλατωνικής μουσικής θεωρίας που συνδέεται και με τον έρωτα και εδράζεται σε προγενέστερα σχήματα του Πυθαγόρα, καθώς και στον αριθμό των 9 Μουσών.

Έρως και Αφροδίτη, Ιδιότητες και δραστηριότητες του Έρωτα, Έρωτες και γάμοι θεών και ηρώων, Έρωτες και γάμοι θνητών, Έρωτες που άλλαξαν το ρου της Ιστορίας, Αγοραίοι Έρωτες, Όμοιοι Έρωτες, Βουκολικοί Έρωτες, Ιθυφαλλικές θεότητες και Φαλλικά σύμβολα είναι οι ενότητες της τολμηρής αυτής έκθεσης, σε κάποιες αίθουσες της οποίας υπάρχει και η προειδοποίηση προς τους επισκέπτες ηλικίας κάτω των 16 ετών να συνοδεύονται από γονείς ή καθηγητές.

"Είναι εύκολο να γράψεις, να διαβάσεις για τον έρωτα, αλλά πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσεις να τον αποδώσεις εικαστικά, με εικόνες, όπως συμβαίνει σε μια έκθεση", ανέφερε ο καθηγητής Αρχαιολογίας, Ν. Σταμπολίδης και διευθυντής του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, που είχε την ιδέα και επιμέλεια όλου του εγχειρήματος με πρόθεση, όπως τονίζει ο ίδιος, "όχι να δείξουμε τα αρχαία μας τα λούσα, αλλά την αδογμάτιστη αρχαία ελληνική σκέψη με την οποία δρούσαν οι ίδιοι οι άνθρωποι, επιχειρώντας να ζήσουν τον έρωτα που δεν ήταν ούτε συναίσθημα ούτε κατάσταση, αλλά ορμή κίνησης προς ένα αντικείμενο πόθου, επιθυμίας".

Στη διοργάνωση της έκθεσης συμμετέχουν, επίσης, το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου, το υπουργείο Πολιτισμού της Ιταλίας, η Περιφέρεια της Σικελίας και το Μουσείο του Λούβρου.
Πηγή:www.skai.gr

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

100 χρόνια νεοελληνικής χαρακτικής στη Θεσσαλονίκη


Έκθεση για τις καλύτερες στιγμές της χαρακτικής του 20ού αιώνα θα παρουσιαστεί στην πινακοθήκη της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, στη Θεσσαλονίκη, με τίτλο "1909-2009: Εκατό χρόνια νεοελληνικής χαρακτικής". Θα παρουσιαστούν 210 έργα χαρακτικής σπουδαίων καλλιτεχνών του 20ού αιώνα, μερικά από τα οποία ιδιαίτερα σπάνια, ξυλογραφίες, λιθογραφίες, χαλκογραφίες και λινόλαια 140 καλλιτεχνών, όχι μόνο χαρακτών, αλλά και ζωγράφων ή γλυπτών που, περιστασιακά, φιλοτεχνούσαν χαρακτικά. Η έκθεση συνδιοργανώνεται απο τον Δήμο Θεσσαλονίκης και την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών και θα εγκαινιαστεί την Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου.

Στην έκθεση "1909- 2009: Εκατό χρόνια νεοελληνικής χαρακτικής" θα παρουσιαστούν ορισμένα σπάνια έργα, μεταξύ των οποίων θα είναι και ο "Τρελλός" του Τάσσου, μια έγχρωμη ξυλογραφία του 1939, μοναδική, καθώς η μήτρα της έχει χαθεί. Το παλιότερο έργο που θα παρουσιαστεί θα είναι η ξυλογραφία "Το κυνήγι" του Δημήτρη Γαλάνη, έργο του 1908. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και η "Λιτανεία στην Κέρκυρα" του Νικόλαου Βεντούρα, έγχρωμη χαλκογραφία του 1974, αλλά και "Το ψάρι" του Ευθύμη Παπαδημητρίου (1956, μικτή τεχνική).

Τα έργα της έκθεσης προέρχονται από τη συλλογή ενός σημαντικού συλλέκτη, του Γιάννη Παπακωνσταντίνου, ο οποίος επέλεξε έργα αντιπροσωπευτικά όλων των καλλιτεχνών και των τάσεων της ελληνικής χαρακτικής του 20ού αιώνα.

Στα έργα κυριαρχεί η ανθρώπινη φιγούρα και κυρίως το γυμνό και οι προσωπογραφίες προσωπικοτήτων, θέματα τα οποία συγκινούν το συλλέκτη.

Η συλλογή του Γιάννη Παπακωνσταντίνου, μια από τις σημαντικότερες ιδιωτικές, αριθμεί περισσότερα από 800 χαρακτικά 220 Ελλήνων καλλιτεχνών του 19ου και 20ού αιώνα. Μάλιστα, είναι η πρώτη φορά που θα εκτεθεί στο κοινό ένα τόσο ευρύ φάσμα της συλλογής.

"Πίσω από έναν πιστό συλλέκτη διακρίνεται καθαρά η βαθιά γνώση και η συναισθηματική σχέση με το έργο τέχνης, αλλά και μια ερωτική διάσταση", τονίζει ο Παπακωνσταντίνου.

Μεταξύ των καλλιτεχνών που αντιπροσωπεύονται με έργα τους στην έκθεση είναι οι: Λυκούργος Κογεβίνας, Μιχάλης Τόμπρος, Πολύκλειτος Ρέγκος, Κούλα Μπεκιάρη, Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Νίκος Εγγονόπουλος, Δημήτρης Γαλάνης, Γιάννης Τσαρούχης, Γιάννης Μόραλης, Τάσσος, Δημήτρης Τηνιακός, Γιάννης Γαΐτης, Παναγιώτης Τέτσης, Αλέκος Φασιανός, Κώστας Τσόκλης, Γιάννης Ψυχοπαίδης, Δημήτρης Γέρος και Ξενής Σαχίνης.

Πηγή: http://news.ert.gr

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Ο Ευαγγελισμός μέσα από τα μάτια του Κωνσταντίνου Παρθένη


Πέντε έργα του Κωνσταντίνου Παρθένη με θέμα τον Ευαγγελισμό θα φιλοξενήσει από τις 9 Δεκεμβρίου το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών (Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία), στο πλαίσιο της έκθεσης:Κωνσταντίνος Παρθένης: «Δύναμις-Ποίηση, Ευαγγελισμός».

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι την 1η Φεβρουαρίου 2010.

Παρουσιάζονται τα έργα:

*«Ευαγγελισμός» (87 x 54), ελαιογραφία σε μουσαμά, Συλλογή της Εθνικής Τράπεζας,
* «Δύναμις-Ποίηση» (318 x 158), ελαιογραφία σε μουσαμά που ανήκει σε ιδιωτική συλλογή,
* «Ευαγγελισμός» (45 x 44), ελαιογραφία σε μουσαμά, Συλλογή Εθνικής Πινακοθήκης-Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου
* «Δύναμις –Ποίηση» (προσχέδιο) (319 x 160), κάρβουνο σε χαρτί, Συλλογή Εθνικής Πινακοθήκης-Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου
* «Ευαγγελισμός» (75,5 x 72), ελαιογραφία σε μουσαμά, συλλογή του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών ύστερα από τη δωρεά της οικογένειας Παπαστράτου.

Το θέμα του Ευαγγελισμού συγκινούσε ιδιαίτερα το ζωγράφο, ο οποίος το παρουσίασε με μια σύνθεση που δεν υπάρχει ούτε στην ευρωπαϊκή ούτε στην βυζαντινή εικονογραφία. Η παρούσα έκθεση συγκεντρώνει τρία έργα με τον συγκεκριμένο τίτλο, τα οποία τοποθετούνται χρονικά στις αρχές της δεύτερης δεκαετίας (1910-1911).

Είκοσι χρόνια αργότερα, στη δεκαετία του ’30, ο Παρθένης ζωγραφίζει έναν ακόμα «Ευαγγελισμό» με εντελώς όμως άλλη εικονογραφία, καθώς ο μεγάλος διαστάσεων πίνακας (100&215;100) -ο οποίος δεν εκτίθεται στην παρούσα έκθεση- καλύπτεται από ένα τοπίο με ένα κτίσμα δεξιά, μπροστά από το οποίο κάθεται η Παναγία, ενώ από την άλλη άκρη έρχεται ο Αγγελος και της απευθύνει τον Χαιρετισμό.

Το νέο έργο που παρουσιάζεται στην έκθεση αυτή είναι ένας μεγάλος πίνακας (318&215;158) προερχόμενος από ιδιωτική συλλογή, που έχει μεν δημοσιευθεί στο βιβλίο του Ε. Ματθιόπουλου αλλά ουσιαστικά δεν έχει μελετηθεί και παρουσιαστεί στο ευρύτερο κοινό. Το έργο ανήκει στα τελευταία χρόνια της δημιουργίας του Παρθένη, στη δεκαετία του 1950, και έχει δύο τίτλους, «Ποίηση» και «Ευαγγελισμός». Ο Α. Κωτίδης δέχεται τον τίτλο «Ευαγγελισμός».

Ο Κωνσταντίνος Παρθένης (1878-1967) είναι αναμφισβήτητα ο σημαντικότερος Έλληνας ζωγράφος του 20ου αιώνα. Ο ζωγράφος που κατόρθωσε να συνδυάσει την ελευθερία που πρόσφερε η μοντέρνα τέχνη με την ελληνική πνευματικότητα και διαύγεια, αξιοποιώντας τα διδάγματα που αντλούσε από την αρχαία τέχνη, την βυζαντινή και φυσικά την μοντέρνα από την οποία είχε επηρεαστεί κατά την διαμονή του Παρίσι.

Το έργο του Παρθένη έχει προσωπική σφραγίδα και μια βαθιά πνευματικότητα που του δίνει αντοχή στο χρόνο πέρα από τις μεταλλασσόμενες με ταχύτατους ρυθμούς στην εποχή μας τεχνοτροπίες. Έτσι κάθε παρουσίαση έργων του αποτελεί ένα γεγονός υψηλής αισθητικής, προσφέροντας τη βαθιά εκείνη δόνηση που προκαλεί το αληθινό έργο τέχνης.

Τα εγκαίνια της έκθεσης, την οποία θα παρουσιάσει ο ομότιμος καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης κ. Νικόλαος Ζίας, θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009 στις 19:00 στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών (Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία), οδός Ιω. Παπαρρηγοπούλου αρ. 7, Πλατεία Κλαυθμώνος, Αίθουσα «Άθω Γ. Τσούτσου».

Newsroom ΔΟΛ

Πηγή: http://www.in.gr/

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009

Καραβάκι με υπογραφή Ακριθάκη

Ενα καραβάκι χάρτινο που ξεκινά μία ηλιόλουστη πορεία μέσα στη νέα δεκαετία, ένα καραβάκι που μας κάνει να βλέπουμε τη ζωή με χαμόγελο και ελπίδα και μας «υπόσχεται» ότι... το 2010 θα είναι «ένα ταξίδι στο φως», απεικονίζει το «Ταξίδι στο Φως», το «Τυχερό» του 2010 που παρουσιάζουν ο Σύλλογος

«Οι Φίλοι της Μουσικής» και η «Γκαλερί Ζουμπουλάκη». Πρόκειται για λεπτομέρεια από σχέδιο του ζωγράφου Αλέξη Ακριθάκη, ενός «χαρισματικού ατόμου, ανένταχτου, μποέμ, καλλιτέχνη, θαυμάσιου ανθρώπου, που αν ζούσε, το έργο του θα ήταν παγκοσμίως γνωστό», όπως σημείωσε χθες η Πέγκυ Ζουμπουλάκη.

Πηγή: www.ethnos.gr

Ανοιχτές πόρτες για νέους καλλιτέχνες

Τα «Rooms 2009» έκλεισαν δέκα χρόνια

Του Ηλια Μαγκλινη

Δωμάτιο 237. Στη «Λάμψη» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, στο ξενοδοχείο Overlook, κάτι περίεργο συνέβαινε στο στοιχειωμένο δωμάτιο 237. Το δικό μας St. George’s Lycabettus δεν είναι φυσικά στοιχειωμένο ούτε βρίσκεται στις ερημιές αλλά στους πρόποδες του Λυκαβηττού. Και εκεί όμως συμβαίνει κάτι διαφορετικό – κι όχι μόνο σε ένα δωμάτιο αλλά σε πολλά. Για την ακρίβεια, σε ολόκληρο τον 5ο όροφο του ξενοδοχείου, οι πόρτες των δωματίων είναι όλες ανοιχτές ή μισάνοιχτες. Προχωράς στο διάδρομο, ακούς παράξενους ήχους από τα δωμάτια, φώτα και σκιές παίζουν περίεργα παιχνίδια, λέξεις, φωνές και ψίθυροι.

Είναι οι άλλοι κόσμοι της έκθεσης «Rooms 2009», που διοργανώνει η γκαλερί του Γεράσιμου Καππάτου από τις 26 Νοεμβρίου έως τις 13 Δεκεμβρίου. Είκοσι πέντε επιμελητές προτείνουν νέους, πρωτοεμφανιζόμενους κατά κανόνα, καλλιτέχνες, σε ένα πρότζεκτ που φέτος κλείνει μια δεκαετία.

Τυχαίο γεγονός

Η αρχή είχε γίνει όχι σε ξενοδοχείο αλλά σε τέσσερα δωμάτια της γκαλερί. «Αυτό που μ’ ενδιέφερε ήταν να ανακαλύψω νέους καλλιτέχνες», λέει ο Γ. Καππάτος. «Πήγε καλά εκείνη η έκθεση και κάποια στιγμή μαθαίνω ότι το St. George’s Lycabettus ετοιμάζεται για ανακαίνιση. Μου έκανε κλικ και πρότεινα στους υπευθύνους να στήσουμε εκεί την έκθεση. Τυχαίο δηλαδή ήταν το γεγονός του ξενοδοχείου».

Τυχαίο αλλά καλό. Στη συνέχεια, η έκθεση φιλοξενήθηκε στο ξενοδοχείο Imperial, στην πλατεία Καραϊσκάκη, και τώρα επανήλθε στις ρίζες του Λυκαβηττού.

Τα φημισμένα Rooms του Γ. Καππάτου είναι γνωστά και για έναν ακόμη λόγο: το event των εγκαινίων, με την κοσμοσυρροή και το πάρτι που διοργανώνεται παράλληλα.

Το αδιαχώρητο

Η ιστορία επαναλήφθηκε τη νύχτα της 26ης Νοεμβρίου. Ηδη από τις οκτώ το βράδυ, γινόταν το αδιαχώρητο στον 5ο όροφο, ενώ στον 6ο το πάρτι βρισκόταν σε εξέλιξη. Ειδικά ο διάδρομος του 5ου ήταν χώρος απαγορευτικός για τους απανταχού αγοραφοβικούς και κλειστοφοβικούς. Είχες επίσης την αίσθηση πως αν δεν κολλήσεις εκεί τη γρίπη, δεν θα την κολλήσεις πουθενά.

Επιπλέον, κάποια στιγμή διαχύθηκε μια δυσοσμία: αμπούλα βρώμας – όπως στο γυμνάσιο. Χάρη στα ανοιχτά παράθυρα, το κακό πέρασε – έγινε και η σχετική πλάκα: κάποιος πέταξε την ιδέα ότι «και αυτό τέχνη είναι». Ορισμένοι το πίστεψαν κιόλας.

Οταν λίγες ημέρες μετά συνάντησα τον κ. Καππάτο, με πληροφόρησε ότι οι άγνωστοι αυτοί έριξαν όχι μία ούτε δύο αλλά πέντε αμπούλες βρώμας. Φάρσα; «Καθόλου. Εμπάθεια, αντιζηλία. Κάποιοι δεν θέλουν να συμβαίνουν πράγματα και τα σαμποτάρουν, έστω και με αυτό τον γελοίο, σχολικό τρόπο. Οχι πως έκαναν και τίποτα το τρομερό βέβαια», υποστήριξε ο διοργανωτής.

Τα εγκαίνια έχουν την κοσμικότητα, τα έργα όμως τα βλέπεις καλύτερα τις άλλες ημέρες. Η έκθεση είναι ανοιχτή από τις τέσσερις το απόγευμα και το Σάββατο, μετά την Πέμπτη των εγκαινίων, ο κόσμος άρχισε και πάλι να συρρέει, μα σε πολύ ανεκτά επίπεδα.

Θα δοκίμαζα να κατατάξω τα έργα της έκθεσης σε δύο κατηγορίες: σε αυτά που θα μπορούσαν να έχουν στηθεί σε έναν οποιονδήποτε χώρο ή σκηνικό και σε εκείνα που ουσιαστικά εκμεταλλεύονται οργανικά το χώρο, τον μετατρέπουν και αυτόν σε έργο.

Η Ηλιοδώρα Μαργέλλου, με τα Self-Containers (επιμ. Ελευθερία Τσέλιου, δωμ. 512) στήνει μέσα σε κουτιά από πλεξιγκλάς φαινομενικά χαοτικούς κόσμους, που είναι ερμητικά κλειστοί στην εξωτερική πραγματικότητα. Η νεαρή Ηλιοδώρα, κορεατικής καταγωγής, μου είπε πώς πρόκειται για ένα καλά «μελετημένο χάος. Παγιδευόμαστε μέσα στο υποσυνείδητό μας. Υπάρχει πλήρης ελευθερία εκεί, και απόλυτη ασφάλεια, αλλά δεν υπάρχει οξυγόνο». Το έργο έχει μια δυναμική και ας μην κάνει ουσιαστική χρήση του δωματίου του ξενοδοχείου.

Κάτι ανάλογο ισχύει για το έργο «Life through the microscope» (επιμ. Ευγενία Αλεξάκη, δωμ. 510) της Μαριάννας Γκιόκα: προβολές σχημάτων, σχεδίων και διαφανειών που σαν ευαίσθητος σεισμογράφος μοιάζουν να αναταράζονται στο ρυθμό του κλασικού τραγουδιού «Ghost Riders» (1977) των Suicide. Είναι ένα έργο που μ’ έκανε να μπαίνω ξανά και ξανά στο ίδιο δωμάτιο, χωρίς να αντιλαμβάνομαι ακριβώς ποιο ήταν το κύριο συστατικό της έλξης του. Οπως μου είπε η καλλιτέχνις, πίσω από αυτόν τον αφηρημένο «κινούμενο καμβά», βρίσκεται η έννοια της πόλης. «Το μικρό, το ασήμαντο της πόλης, η αύρα της, τα συναισθήματα των ανθρώπων της».

Νουάρ αλλά και κιτς

Ο Κύπριος Κωνσταντίνος Ταλιώτης (επιμ. Γιάννης Τουμαζής, δωμ. 517) μεταμόρφωσε ένα από τα δωμάτια του ξενοδοχείου: νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε δωμάτιο της δεκαετίας του ’40, λίγο πριν από την επικείμενη καταστροφή του ήρωα μιας νουάρ ταινίας. «Προσεγγίζω τις στιγμές κρίσης που έχει το νουάρ, στο οποίο βέβαια επικρατεί η φωτεινή και η σκοτεινή πλευρά της μητρόπολης», λέει ο καλλιτέχνης.

Επίσης, η Χαρά Κολαΐτη, η γνωστή μας Αννα Γούλα (επιμ. Γιώτα Κωνσταντάτου, δωμ. 518), μετατρέπει το δωμάτιο σε μυστικό χώρο ενός φασματικού, εντελώς κιτς δικτάτορα «Μπανανίας» – που στην πραγματικότητα είναι η ίδια μεταμφιεσμένη. Με τελείως διαφορετικό τρόπο, διασκεδαστικό είναι και το δωμάτιο 524 των «διεθνών» Vassilis H., Michalis Zacharias, Antonakis Christodoulou (επιμ. Μαρία Μαραγκού).

«Χοροθέατρο δωματίου»

Θα κλείσω με μια αναφορά σε δύο έργα μη παραδοσιακών εικαστικών που περιλαμβάνουν το στοιχείο της περφόρμανς: από τη μία, ο ενδυματολόγος Παναγιώτης Λαμπριανίδης στήνει στο δωμάτιο 509 (επιμ. Δηώ Καγκελλάρη) ένα εντυπωσιακό «αδειανό» κοστούμι–γλυπτό, «μνημειακών» διαστάσεων» (επιβλητική η κίνηση της Εύης Αδάμ στα εγκαίνια), από την άλλη, η χορογράφος Αντιγόνη Γύρα (επιμ. Νίνα Αλκαλάη, δωμ. 502) δημιούργησε ένα εξαιρετικό «χοροθέατρο δωματίου» με επίκεντρο τον απεγνωσμένο έρωτα μιας γυναίκας με τη βουλιμία (πολύ καλή η Αλίκη Αβδελοπούλου). Μετά τα εγκαίνια, η ζωντανή περφόρμανς έγινε βίντεο, που είναι κρίμα. Πόσα όμως ταρτάκια να φάει μέσα σε δεκαπέντε ημέρες μια γυναίκα;

Ανακαλύπτεις ονόματα, τεχνικές και προτάσεις

Δέκα χρόνια ζωής μετράνε τα «Δωμάτια» του Γεράσιμου Καππάτου. Τι βγήκε μέσα από αυτά, πού έχουν φτάσει; Ρωτήσαμε μερικούς από τους «παλιούς», όπως τη Ρίκα Κριθαρά, η οποία συμμετείχε στην παρθενική έκθεση. «Στη δική μας περίπτωση, μολονότι διέφερε πολύ από το πώς εξελίχθηκε στη συνέχεια, η διοργάνωση “απάντησε” σε ένα αίτημα καλλιτεχνών της γενιάς μου να βγούμε από τους στενούς χώρους των γκαλερί και των μουσείων, να επέμβουμε στην πόλη, να δουλέψουμε σε χώρους που μας ενδιέφεραν οπτικά. Η ελευθερία των κινήσεων, και του επιμελητή και του καλλιτέχνη, είναι ένα άλλο θετικό στοιχείο. Κυρίως, όμως, ήταν αυτή η μετατόπιση, που από κει και πέρα άρχισε να συμβαίνει όλο και πιο συχνά».

Η φωτογράφος Ελισάβετ Μωράκη, επίσης, δεν είχε προλάβει την ιδιαιτερότητα του ξενοδοχείου. «Είναι κάτι που ζηλεύω τρομερά όταν το βλέπω σήμερα, διότι μου αρέσουν οι αντισυμβατικοί χώροι. Επίσης, ο Γεράσιμος Καππάτος ανακάτεψε τους καλλιτέχνες, τα είδη, τα εκφραστικά μέσα. Αυτό ανοίγει τη ματιά ενός καλλιτέχνη».

Η επιμελήτρια και κριτικός Μαρία Μαραγκού τονίζει: «Σε αυτές τις εκθέσεις, ξέρεις μόνο ένα - δύο ονόματα, ωστόσο, ανακαλύπτεις πολύ περισσότερα χάρη στους άλλους επιμελητές και κάθε φορά σημειώνω μερικά ονόματα για το μέλλον. Σχεδόν πάντα τα βρίσκω μπροστά μου, να έχουν εξελίξει τα έργα τους, ειδικά μετά τη συμμετοχή τους στα “Δωμάτια”».

Μια άλλη επιμελήτρια και ιστορικός τέχνης, η Λίνα Τσίκουτα, υπενθυμίζει ότι «εκεί ανακαλύψαμε καλλιτέχνες όπως τον Φαϊτάκη ή τη Γιώτα Ιωαννίδου, τη Μαρία Σαρρή, τον Πέτρο Μώρη, τη Λουκία Αλαβάνου και άλλους. Θέλω να πω, έτσι ανακαλύπτεις άβγαλτους αλλά ταλαντούχους καλλιτέχνες».

Ο Γιάννης Γκανάς είχε συμμετοχή το 2007 στο ξενοδοχείο Imperial και στέκεται πολύ στο γεγονός ότι «στην έκθεση αυτή έρχεται και πολύς κόσμος που δεν έχει σχέση με τα εικαστικά, και αυτό το θέλουμε όλοι οι καλλιτέχνες. Ας είναι άνισες οι εκθέσεις αυτές, το μεγάλο στοίχημα είναι ότι οι καλλιτέχνες παίζουν δημιουργικά με το χώρο».

Τέλος, ο εικαστικός Χάρης Κοντοσφύρης, ο οποίος δεν είχε ποτέ συμμετοχή στα «Δωμάτια», παρατηρεί ότι τον «ενοχλεί το κοσμικό στοιχείο, η αίσθηση πως η τέχνη χρειάζεται πατερίτσες. Από την άλλη, η μεγάλη επιτυχία του Καππάτου είναι το ότι έφερε στα εικαστικά το “άλλο κοινό”, τους θεατρόφιλους, τους ανθρώπους του χορού, της λογοτεχνίας, έφτιαξε ένα μεγάλο χωνευτήρι».

Εως σήμερα έχουν περάσει πάνω από 300 δημιουργοί

Για την επιμελήτρια Ελευθερία Τσέλιου, ήταν η πρώτη της δουλειά στην Ελλάδα, και αυτό που βίωσε ήταν «μια ωραία αίσθηση ελευθερίας κινήσεων σε μια διοργάνωση που είναι δέκα χρόνων αλλά έχει ακόμα κάτι νεανικό. Είναι επίσης μια επένδυση σε καλλιτέχνες νέους, που θα φανούν αύριο».

Η Τσέλιου συνεργάστηκε με την Ηλιοδώρα Μαργέλλου, η οποία επισημαίνει: «Ερχομαι από τη Νέα Υόρκη και μια τέτοια εκδήλωση εκεί θα ήταν ένα πολύ σημαντικό γεγονός στο Τσέλσι. Οπότε, ναι, για μένα είναι εξαιρετικό που βρίσκομαι εδώ. Επίσης, αυτή η μείξη των πολλών και διαφορετικών νέων καλλιτεχνών είναι κάτι που έχει πέραση στην Αμερική τώρα, κυρίως εξαιτίας της οικονομικής κρίσης: επενδύουν σε νέους καλλιτέχνες, οι τιμές των οποίων μπορεί να αυξηθούν αργότερα».

Για την Αντιγόνη Γύρα, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. «Είναι καθιερωμένο να συμμετέχει κάθε χρόνος κάποιος καταξιωμένος χορογράφος. Κάποτε ήταν ο Ρήγος, μετά η Παπαδαμάκη κ. ά. Οπότε, ο χορογράφος δεν είναι πρωτοεμφανιζόμενος. Προσωπικά μετράω δεκαπέντε χρόνια στο χώρο, αλλά ήθελα πολύ να συμμετάσχω στα “Δωμάτια” διότι ποτέ μου δεν ένιωσα μόνο χορογράφος. Τα “Δωμάτια” είναι μια ένδειξη για το πόσο έχουν πέσει τα τείχη ανάμεσα στα Μέσα. Αυτή η ρευστότητα δεν σε περιορίζει, και στην Ελλάδα είναι κάτι που μετράει ελάχιστα χρόνια ζωής».

Χωρίς σχόλια

Τι λέει ο ίδιος ο Γεράσιμος Καππάτος για τη σημασία των «Δωματίων»; «Δεν είναι μόνον έκθεση νέων καλλιτεχνών αλλά και νέων επιμελητών. Επίσης, δεν με απασχολεί αν η έκθεση είναι άνιση: όλοι οι καλλιτέχνες είναι νέοι, παραθέτουμε το έργο τους χωρίς κανένα σχόλιο, βρίσκονται σε μια κοινή δράση αλλά κάθε έργο έχει μιαν αυτοτέλεια.

» Εως σήμερα έχουν περάσει από τα δωμάτια γύρω στους 300 καλλιτέχνες και πολλοί ακόμα επιμελητές». Ο Γεράσιμος Καππάτος τονίζει ότι όλο αυτό γίνεται τόσα χρόνια δίχως την «παραμικρή κρατική επιχορήγηση. Εχουμε κάνει εκκλήσεις, αλλά έχουν πέσει στο κενό. Εχουμε πάει την έκθεση και στη Θεσσαλονίκη με δικά μας έξοδα. Η γκαλερί δεν χρειάζεται τη στήριξη κανενός – οι νέοι καλλιτέχνες όμως;»

Πηγή: www.kathimerini.gr