Έκθεση «Εικόνες μνήμης»

Εγκαίνια: Δευτέρα 13 Μαΐου, στις 20.00
Διάρκεια έκθεσης: Δευτέρα 13 Μαΐου 2013 - Παρασκευή 31 Μαΐου 2013
Ώρες λειτουργίας:
Δευτέρα - Παρασκευή: 11.00-17.00 και κατά τις ώρες των εκδηλώσεων του πολυχώρου.
Πολυχώρος Πολιτισμού «Διέλευσις»*

Ο δημιουργός ζει και εργάζεται στο Ηράκλειο Κρήτης. Με αλύγιστα ακόμα τα καλλιτεχνικά του ανακλαστικά, σε πείσμα των δύσκολων καιρών που διανύουμε, επιχειρεί να συγκρατήσει με στέρεα υλικά, πέτρα, ξύλο και μάρμαρο ό,τι μπορεί από τον γενέθλιο τόπο του που χάνεται... Μνήμες προσωπικές βγαλμένες -λες- από την παιδική του ψυχή όφειλαν να δηλώσουν το «παρών» τους στα δημιουργήματα αυτής της έκθεσης.

Ο Γιάννης Ψαρουδάκης διδάσκει μαθηματικά στο Ηράκλειο Κρήτης. Η ενασχόλησή του με την τέχνη είναι ερωτική και όχι επαγγελματική. Παρουσιάζει για πρώτη φορά μέρος της δουλειάς των τελευταίων 15 χρόνων.

*Ο πολυχώρος πολιτισμού «Διέλευσις» είναι μια Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία με σκοπό την προώθηση των Τεχνών, του Ανθρωπισμού και του Εθελοντισμού.

Πολυχώρος Πολιτισμού «Διέλευσις»
Λέσβου 15 & Πόρου, Κυψέλη, 112 56, Αθήνα
Τηλ: 210 8613739
info@dieleusis.gr
www.dieleusis.gr

Επιμέλεια: Νικόλας Αρώνης
Πηγή: http://www.zougla.gr

Τα έργα τους παρουσιάζουν οι υποψήφιοι για το βραβείο ΔΕΣΤΕ

Έργο του Αλέξανδρου Τζάννη.

Ζωγραφική, βίντεο, γλυπτική, κατασκευές, πειραματισμός με τα υλικά και τις φόρμες, έργα που εκφράζουν συλλογικές εμπειρίες, κλείνουν το μάτι στην Ιστορία και τις τέχνες στις ενδιαφέρουσες υποψηφιότητες για το φετινό βραβείο του Ιδρύματος «ΔΕΣΤΕ», του γνωστού επιχειρηματία και συλλέκτη, Δάκη Ιωάννου.

Οι έξι καλλιτέχνες  που έχουν επιλεγεί ως υποψήφιοι για το φετινό βραβείο, παρουσιάζουν τη δουλειά τους - έως τις 30 Σεπτεμβρίου - στους χώρους του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης [Νεοφύτου Δούκα 4, Αθήνα].

Το βραβείο «ΔΕΣΤΕ» θεσμοθετήθηκε το 1999 ως αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτικής του Ιδρύματος για την στήριξη και προώθηση της σύγχρονης ελληνικής τέχνης και απονέμεται κάθε δύο χρόνια σε έναν έλληνα καλλιτέχνη που ζει είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό.
Η επιλογή του νικητή θα γίνει από μία διεθνή, εξαμελή κριτική επιτροπή και το αποτέλεσμα θα ανακοινωθεί κατά τη διάρκεια τελετής απονομής που θα πραγματοποιηθεί στις 9 Σεπτεμβρίου. Ο νικητής θα λάβει το χρηματικό έπαθλο των 10.000 ευρώ.
Οι υποψήφιοι του βραβείου «ΔΕΣΤΕ 2013»

Μαρία Θεοδωράκη
                                                                                                                                

Έργο της Μαρίας Θεοδωράκη.

Αναφορές και συνδέσεις, τυπολογίες, έργα που μεταλλάσσονται και αλληλεπιδρούν, η διαδικασία ως περιεχόμενο και το υλικό αντικείμενο της τέχνης ως αφορμή και ως τεκμήριο δράσης, είναι χαρακτηριστικά της δουλειάς της.
  δημόσιος χώρος και το έργο άλλων καλλιτεχνών λειτουργούν ως ανοιχτά πεδία πάνω στα οποία η καλλιτέχνιδα αναπτύσσει δράσεις που αφορούν τον καθορισμό και τη διεκδίκηση της ατομικής ταυτότητας στο πλαίσιο της πόλης.

Ηλίας Παπαηλιάκης
                                                                                                                                      

Έργο του Ηλία Παπαηλιάκη.

Ο καλλιτέχνης επικεντρώνεται στην έννοια της εικόνας και τη σχέση της με το φυσικό αντικείμενο, ακολουθώντας μια ερευνητική διαδικασία της παραστατικής ζωγραφικής, σχεδιάζοντας αποσπάσματα μορφών ή μέρη συνόλων και δημιουργώντας μικρού ή μεσαίου μεγέθους πίνακες.

Οι εικόνες που συνθέτει ο Παπαηλιάκης δεν έχουν εικονογραφικά χαρακτηριστικά αλλά βασίζονται στην αφαίρεση και πλάθονται από το χρώμα. Όπως αναφέρει: «ζωγραφίζω με άσπρο, μαύρο, κίτρινο, κόκκινο και μπλε, την ανάγκη για μια ακόμη καινούργια πρόταση, την ελπίδα για μια ακόμη καινούργια γλώσσα».

 Michail Pirgelis
Ο εικαστικός ταξιδεύει με σκοπό να βρει αποσυρμένα αεροπλάνα και συλλέγει αυθεντικά κομμάτια, τα οποία επεξεργάζεται με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά, διατηρώντας την αύρα τους. Η δουλειά του διερευνά την ευθραυστότητα της πτήσης, καθώς και την ανθρώπινη επιθυμία να αψηφήσει τη βαρύτητα, η οποία ενέχει συγχρόνως τον κίνδυνο της πλήρους αποτυχίας.

Έργο του Michail Pirgelis.

Το αρχέγονο όνειρο της πτήσης παρουσιάζεται μέσα από τα μινιμαλιστικά σχήματα, τα οποία σηματοδοτούν την αέναη τεχνολογική εξέλιξη. Επίσης, με τη μοντερνιστική γλώσσα που χρησιμοποιεί, ανακαλεί τα κίνητρα που προσφέρουν νέες δυνατότητες για την οπτική αντίληψη, τη σκέψη και τη δράση. Ο Pirgelis δημιουργεί μια «σύγχρονη αρχαιολογία», όπου τα κομμάτια αεροσκαφών είναι ένα συνονθύλευμα του παρελθόντος, όντας στο παρόν και εμφαίνοντας στο μέλλον.
Κώστας Σαχπάζης
                                                                                                                                              

Έργο του Κώστα Σαχπάζη.

Το έργο του είναι τρισδιάστατο και η πρακτική του βασίζεται στην επιτελεστικότητα του υλικού ως φυσική παρουσία και νοητό κατασκεύασμα μαζί. Χειρονομίες, φόρμες, ιδέες και υλικά αρχειοθετούνται, κατακερματίζονται, συμπυκνώνονται και εν τέλει χρησιμοποιούνται για να πλάσουν ένα αντικείμενο που χαρακτηρίζεται από τη μόνιμη τάση του να υπονομεύει την ίδια του τη φόρμα.

Μέσα από τη διαδικασία του assemblage, το γλυπτικό αντικείμενο προκύπτει ως προϊόν των σταθερών μετατοπίσεων που υφίσταται η αρχική ιδέα. Αφήγηση και μύθος αναδύονται πάντοτε δια της πλαγίας οδού.

Αλέξανδρος Τζάννης Βασική πρόθεση της δουλειάς του είναι να μιλήσει για τον χρόνο, μέσα σε μια προσπάθεια να θυμίσει πράγματα που ίσως τείνουν να ξεχαστούν.

Αυτό αποδίδεται μέσα από τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει –  μια αργή και χρονοβόρα διαδικασία – αλλά και μέσα από την επιλογή απλών υλικών παράγωγης που, σε συνδυασμό με τα φουτουριστικά στοιχεία της δουλειάς, τις γραμμικές χαράξεις, τις κοσμικές σαν πλάνητες φόρμες, αλλά και τις νέον λάμπες, δημιουργούν μια αντίστιξη που ενώνει διαφορετικά θέματα.
Μαριάννα Χριστοφίδου
                                                                                                                                

«Cinema Aurora» της Μαριάννας Χριστοφίδου.

Το έργο της ερευνά «καταγεγραμμένες πραγματικότητες» μέσω μετωνυμικών διαδικασιών. Οι εικόνες αντιμετωπίζονται ως οπτικά τεκμήρια ιστοριών και τόπων που φέρουν την εγγενή δυνατότητα μιας επαναδιαπραγμάτευσης και εκ νέου διαμόρφωσης.

Οι επουσιώδεις, συμπτωματικές αφηγήσεις, απαγκιστρωμένες πια από το αρχικό τους πλαίσιο, παρέχουν τον χώρο για ένα ταξίδι, μια εγκάρσια τομή δια μέσου πολλαπλών επιστημονικών τομέων και χωροχρόνων. Μετατόπιση, ετεροχρονισμός και μεταφορά σε διαφορετικά μέσα και τρόπους παραγωγής συνιστούν κεντρικά στοιχεία της καλλιτεχνικής της προσέγγισης. Τέτοιες διαδρομές παίρνουν τη μορφή αλληλουχιών εικόνων, λόγου και αντικειμένων που ξεδιπλώνονται σε εγκαταστάσεις στον χώρο.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Σουρεάλ έργα του Φίλιπ Τσιάρα στο Μουσείο Φωτογραφίας

Μια επιλογή από το πλούσιο φωτογραφικό έργο του Φίλιπ Τσιάρα φιλοξενεί το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, μέχρι τις 15 Μαΐου. Τα έργα καλύπτουν το χρονικό διάστημα από το 1971 έως το 2009 και ακολουθούν την καλλιτεχνική εξέλιξη του Ελληνοαμερικανού δημιουργού.

Πρόκειται για μια ατομική έκθεση του καλλιτέχνη που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη, με τίτλο «The Supereal 1971-2009. Φίλιπ Τσιάρας. Επιλογή Εργων». Παρόλο που το έργο του Φίλιπ Τσιάρα είναι πολύπλευρο -ασχολείται επίσης με τη ζωγραφική και τη γλυπτική- η έκθεση αυτή περιλαμβάνει μια επιλογή του φωτογραφικού του έργου.
Η έκθεση χωρίζεται σε τέσσερις θεματικές ενότητες:
Στη σειρά «Πρόσωπα» ο Τσιάρας παρουσιάζει πορτρέτα ανθρώπων που τον περιβάλλουν. Χρησιμοποιώντας τον καθρέφτη και το τζάμι για να αποτυπώσει τον τρόπο που διαχειρίζονται οι ίδιοι την εικόνα τους, μας συστήνει μέσα από τα δικά του μάτια μερικούς από τους πρωταγωνιστές της ζωής του.
Στην κατηγορία «Ο Εαυτός» εστιάζει στους τρόπους που μπορεί κάποιος να βλέπει τον εαυτό του μέσα από επαναλαμβανόμενα μοτίβα του δικού του σώματος με διαφορετικό υπόβαθρο ή χρωματισμό.
Στην «Κίνηση» ο Τσιάρας πειραματίζεται με το μέσο της φωτογραφίας και τις δυνατότητές του σε σχέση με τα ενδιαφέροντά του, την πλαστικότητα της φόρμας και τη μελέτη της κινηματογραφικής αλληλουχίας.

Η τελευταία σειρά «Οικογένεια» αποτελεί μια σάτιρα της ζωής της ελληνοαμερικανικής οικογένειας, από την οποία ο ίδιος προήλθε, καθώς και των στερεότυπων που συνόδευαν του Ελληνες μετανάστες της δεκαετίας του '70. Ενώ ο δημιουργός έχει κεντρική θέση στις περισσότερες εικόνες, κάθε μέλος της οικογένειας φαίνεται να παίζει έναν σημαντικό ρόλο, ο οποίος γίνεται εμφανής από τη σύνθεση της εικόνας.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης προβάλλεται ένα σύντομο φιλμ αφιερωμένο στο έργο και στην πορεία του Φίλιπ Τσιάρα, άλλωστε τα έργα απεικονίζουν τη σύνθετη καλλιτεχνική φύση του δημιουργού.
Γεννημένος και μεγαλωμένος στο μεσοαστικό Νιου Χάμσαϊρ, με καταγωγή από την πλευρά του πατέρα του από τα Γρεβενά, ο Φίλιπ Τσιάρας έκανε σπουδές μουσικής και συγκριτικής λογοτεχνίας, ενώ υπήρξε συμφοιτητής του Α. Σαμαρά και του Γ. Παπανδρέου στο περίφημο Amherst College. Σήμερα θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους Ελληνοαμερικανούς εικαστικούς, ενώ έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις παγκοσμίως.
Παράλληλα έχει εκθέσει τρεις φορές στην Biennale της Βενετίας, όπου δημιούργησε και ένα μπρούντζινο γλυπτό τριών μέτρων με τίτλο Social Climber στο Μεγάλο Κανάλι της πόλης. Εργα του βρίσκονται σε εταιρικές, ιδιωτικές και σημαντικές συλλογές μουσείων, συμπεριλαμβανομένου και του Metropoltian Museum of Art, ενώ 20 βιβλία και κατάλογοι είναι αφιερωμένοι στο έργο του.
Πηγή: http://www.e-go.gr

Κάνε την... Υπέρβαση στην Άνδρο

Στην αδιάκοπη προσπάθεια εικονογραφικής ιστόρησης της υπέρβασης που ο άνθρωπος ακατάπαυστα ανέκαθεν επιχειρεί, το Βυζάντιο άφησε το δικό του ανεξίτηλο στίγμα. Παρά τις τόσες κοινωνικο-ιστορικές αντιξοότητες, αυτός ο πολυσήμαντος πολιτισμός παρήγαγε αριστουργήματα σε όλα ανεξαιρέτως τα πεδία του πνεύματος και της τέχνης.
Στη νεότερη και σύγχρονη περίοδο πολλοί διακεκριμένοι Έλληνες ζωγράφοι ανέδραμαν στον εικονογραφικό κόσμο αυτής της μεγάλης τέχνης, αναζητώντας εικονιστικά πρότυπα και επιρροές, όχι για να επαναλάβουν γνωστά στερεότυπα, αλλά για να τα εμβολιάσουν συμπρακτικά με το πνεύμα και τα τεχνοτροπικά δεδομένα των νεότερων κινημάτων, τα οποία γνώρισε η τέχνη καθ' όλη τη διάρκεια του περασμένου αιώνα.

Σκοπός αυτού του αφιερώματος είναι, συνεπώς, να αναζητηθούν αυτές οι ιστορικές, αισθητικές και τεχνοτροπικές επιρροές και να αναδειχθεί ο τρόπος με τον οποίο οι Νεοέλληνες ζωγράφοι τις ενέταξαν στους εικαστικούς τους προβληματισμούς επιτυγχάνοντας με τον τρόπο αυτό την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος γι' αυτόν τον μακρόχρονο, υποτιμημένο, όμως, ως έργο αισθητικής, εικονογραφικό πολιτισμό.
 Με αυτό το σκεπτικό το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή οργανώνει για το καλοκαίρι 2013 ένα εικαστικό αφιέρωμα την επιμέλεια του οποίου έχει ο κ. Νίκος Ζίας, Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το αφιέρωμα θα συγκροτείται με έργα των εξής διακεκριμένων ζωγράφων οι οποίοι παράλληλα με την κοσμική ζωγραφική ζωγράφισαν και έργα με θρησκευτική θεματολογία, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στην αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για την Βυζαντινή τέχνη:
Κωνσταντίνος Παρθένης, Φώτης Κόντογλου, Σπύρος Παπαλουκάς, Σπύρος Βασιλείου, Πολύκλειτος Ρέγκος, Νίκος Εγγονόπουλος, Γιάννης Τσαρούχης, Κωνσταντίνος Αρτέμης, Δημήτριος Πελεκάσης, Αγήνωρ Αστεριάδης, Πολυχρόνης Λεμπέσης, Δημήτρης Μπισκίνης, Στέφανος Αλμαλιώτης, Αναστάσιος Λουκίδης, Νίκος Νικολάου, Ράλλης Κοψίδης και οι χαράκτες Δημήτριος Γαλάνης, Λυκούργος Κογεβίνας, Ευθύμιος Παπαδημητρίου, Αλεβίζος-Αναστάσιος Τάσσος, Γιώργος Σικελιώτης, Βάσω Κατράκη.

Τα 130 και πλέον έργα προέρχονται από Κρατικά και Εκκλησιαστικά Μουσεία, Ιδρύματα, Ιερούς Ναούς και Ιδιωτικές Συλλογές.
Η έκθεση θα συνοδεύεται από κατάλογο - έκδοση αναφοράς, με κείμενα 13 επιστημόνων, την επιμέλεια του οποίου έχει ο κ. Χρήστος Φ. Μαργαρίτης. Ιστορώντας την Υπέρβαση
Από την παράδοση του Βυζαντίου στη σύγχρονη τέχνη
30 Ιουνίου - 29 Σεπτεμβρίου 2013
Διάρκεια έκθεσης: 30 Ιουνίου - 29 Σεπτεμβρίου 2013
Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, Τηλ.: 210 7252895 – 6
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Άνδρος, Τηλ. 22820 22444, Fax: 22820 22490
 Site: www.goulandris.gr / www.moca-andros.gr
Πηγή:http://www.e-go.gr

Αναδρομική του Κυριάκου Κατζουράκη στο Μπενάκη

Η αναδρομική έκθεση του Κυριάκου Κατζουράκη στο Μουσείο Μπενάκη περιλαμβάνει σημαντικά έργα από όλες τις φάσεις της δημιουργικής του πορείας, ξεκινώντας από την περίοδο της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου σπούδασε.
Ειδικό βάρος δίνεται στην ενεργό συμμετοχή του στη δημιουργία των «Νέων Ελλήνων Ρεαλιστών» (μαζί με τους Γιάννη Βαλαβανίδη, Κλεοπάτρα Δίγκα, Χρόνη Μπότσογλου και Γιάννη Ψυχοπαίδη) και στα έργα που προέκυψαν από αυτή τη συνεργασία. Τα χρόνια μέχρι το 1972, οπότε ο Κατζουράκης φεύγει για το Λονδίνο, χαρακτηρίζονται από έργα έντονα πολιτικά, με κριτική διάθεση συνδυασμένη συχνά με ευδιάκριτη ειρωνεία και σατιρικό πνεύμα.
Η μετάβαση από τη δικτατορία της Αθήνας, που είχε ήδη συμπληρώσει πέντε χρόνια, στις συνθήκες απόλυτης ελευθερίας του Λονδίνου, ισοδυναμούσε με την αποκάλυψη ενός νέου κόσμου. Οι επισκέψεις στα Μουσεία, οι επαφές με τις σύγχρονες τάσεις της τέχνης και φυσικά η εμπειρία των σπουδών σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον, δημιουργούν με τον καιρό ένα ισχυρό υπόβαθρο.

Επιπλέον, η παραμονή στο Λονδίνο συντέλεσε στην επανεκτίμηση των ελληνικών «προτύπων» του, όπως ο Τσαρούχης, ο Κόντογλου και ο Θεόφιλος. Μέσα από τη διαδικασία αυτή, προκύπτουν σπουδαία έργα, πολλά από τα οποία εκτίθενται στην έκθεση του Μουσείου Μπενάκη.

Η επιστροφή του στην Ελλάδα συνδέεται με την προσπάθεια του καλλιτέχνη να αναδείξει τις σχέσεις της ζωγραφικής με άλλες τέχνες (φωτογραφία, κινηματογράφος, θέατρο, ποίηση, λογοτεχνία) και τη δυνατότητα σύγκλισής τους σε ένα ολικό έργο. Στο πλαίσιο αυτό ξεκινά σημαντικές συνεργασίες με ανθρώπους από άλλους χώρους εκτός της ζωγραφικής. Το έργο που σηματοδοτεί όχι μόνο την ευόδωση της προσπάθειας, αλλά και την απόφασή του να καταλήξει σε επιλογές που τον συνοδεύουν στην δουλειά του ως σήμερα, είναι το Τέμπλο – Οίκος Ενοχής (1991-1994), το οποίο δεσπόζει στον δεύτερο χώρο της έκθεσης. Πρόκειται για ένα μνημειώδες έργο στο οποίο συναντιούνται η ζωγραφική, το θέατρο, ο κινηματογράφος και η μουσική.
Παρουσιάζονται, επίσης, δημιουργίες από τις άλλες μεγάλες ενότητες έργων, την Προσωπογραφία και το Δρόμο προς τη Δύση, στον οποίο ο Κατζουράκης θέτει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τους μετανάστες. Σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο της έκθεσης προβάλλονται κινηματογραφικές ταινίες που έχει σκηνοθετήσει ο Κατζουράκης, ενώ επιπλέον θα υπάρχουν μακέτες και υλικό από θεατρικές παραστάσεις. Συνολικά, εκτίθενται περίπου ογδόντα έργα, κατά κύριο λόγο μεγάλων διαστάσεων, που προέρχονται από Μουσεία και ιδιωτικές συλλογές της Ελλάδας.
Η έκθεση συνοδεύεται από την ομότιτλη έκδοση με εκτενή κείμενα των Μάνου Στεφανίδη και Κώστα Παπαχρίστου.
Info:
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΑΤΖΟΥΡΑΚΗΣ
ΕΡΓΑ 1963-2013
Ζωγραφική, Θέατρο, Κινηματογράφος
Μουσείο Μπενάκη - Πειραιώς
25 Απριλίου - 28 Ιουλίου 2013
Εγκαίνια: 23 Απριλίου 2013

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Στρογγυλή τράπεζα με θέμα «Τέχνη και κρίση»
Αμφιθέατρο, Κτήριο οδού Πειραιώς
Κυριακή 2 Ιουνίου 2013, ώρα έναρξης 12:00

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου του Κυριάκου Κατζουράκη Τάξη στο χάος (εκδόσεις Καλειδοσκόπιο).
Ομιλητές: Κ. Αρβανίτης, Π. Ρηγοπούλου, Μ. Στεφανίδης, Κ. Κατζουράκης
Προβολές ταινιών σε σκηνοθεσία Κυριάκου Κατζουράκη
Εντός του εκθεσιακού χώρου καθ' όλη τη διάρκεια της έκθεσης:

Γλυκιά μνήμη, κάθε Παρασκευή 20:00
Δρόμος προς τη Δύση, κάθε Σάββατο 12:00
Μικρές εξεγέρσεις, κάθε Κυριακή 12:00
Ξεναγήσεις από τον καλλιτέχνη
Παρασκευή 10 Μαΐου, ώρα 19:00
Σάββατο 11 Μαΐου, ώρα 11:00
Παρασκευή 24 Μαΐου, ώρα 19:00
Σάββατο 25 Μαΐου, ώρα 11:00
Παρασκευή 7 Ιουνίου, ώρα 19:00
Σάββατο 8 Ιουνίου, ώρα 11:00
Παρασκευή 21 Ιουνίου, ώρα 19:00
Σάββατο 22 Ιουνίου, ώρα 11:00
Παρασκευή 5 Ιουλίου, ώρα 19:00
Σάββατο 6 Ιουλίου, ώρα 11:00
Παρασκευή 19 Ιουλίου, ώρα 19:00
Σάββατο 20 Ιουλίου, ώρα 11:00

Η συμμετοχή στις ξεναγήσεις επιβαρύνει το εισιτήριο €2.
Πηγή:http://www.e-go.gr

Ξεχωριστά έργα του Δημήτρη Γέρου στην Kapopoulos Fine Arts

 

Σαράντα έργα χαρακτικής που δημιούργησε κατά τη διάρκεια της καριέρας του επέλεξε και παρουσιάζει στη νέα του έκθεση που εγκαινιάζεται στην αίθουσα Kapopoulos Fine Arts το Σάββατο 27 Απριλίου ο Δημήτρης Γέρος.

Η έκθεση περιλαμβάνει κυρίως μεγάλων διαστάσεων χαλκογραφίες, λιθογραφίες και μεταξοτυπίες. Επίσης θα εκτεθούν και μερικά Iris prints που ο Δημήτρης Γέρος δημιούργησε τα τελευταία χρόνια στη Νέα Υόρκη. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η δεύτερη φορά που θα δούμε στην Ελλάδα συγκεντρωμένα αυτά τα ξεχωριστά για την τεχνική τους έργα και μάλιστα 30 σχεδόν χρόνια μετά την προηγούμενη έκθεση του ζωγράφου αποκλειστικά με έργα χαρακτικής, που είχε πραγματοποιηθεί το 1984 στην γκαλερί «Υάκινθος» της Κηφισιάς.

Πνεύμα ανήσυχο και αεικίνητο, ο Δημήτρης Γέρος, ευρύτερα γνωστός για την ζωγραφική και τις φωτογραφίες του, ασχολείται παράλληλα και με την χαρακτική, την οποία θεωρεί μια εξίσου σημαντική τέχνη. Μάλιστα τις χαλκογραφίες (ή οξυγραφίες) και τις λιθογραφίες τις έχει χαράξει ο ίδιος ο καλλιτέχνης στον χαλκό και την πέτρα και έχουν τυπωθεί στο δικό του εργαστήριο καθώς και στο εργαστήριο του Γ. Καρτέρη.

Από το 1976 έχει παρουσιάσει τα χαρακτικά του σε πολλές εκθέσεις, κυρίως στη Γερμανία, και σε Biennale και Triennial σε ολόκληρο τον κόσμο. Στη μεγάλη έκθεσή των έργων του πού έγινε το 1986 στο Μουσείο Bochum της Γερμανίας είχε επίσης παρουσιαστεί σε ξεχωριστή αίθουσα το σύνολο των χαρακτικών που είχε έως τότε δημιουργήσει. Αρκετά από τα χαρακτικά του βρίσκονται στις συλλογές ξένων μουσείων και μια μεγάλη σειρά χαρακτικών του έχει στη συλλογή της η Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας.

Η προηγούμενη έκθεση του Δημήτρη Γέρου έγινε τον περασμένο Σεπτέμβριο στην Throckmorton Fine Art της Νέας Υόρκης όπου εξέθεσε έγχρωμες φωτογραφίες του.

INFO:

Εγκαίνια έκθεσης: Σάββατο 27 Απριλίου 2013, ώρα 13.00

Διάρκεια έκθεσης:27 Απριλίου -17 Μαΐου.

Ωράριο λειτουργίας της έκθεσης: Καθημερινά 10.00-21.00 και Σάββατο 10.00-20.00

Kapopoulos Fine Arts:Λ. Κηφισίας 37Α & Σπύρου Λούη, Golden Hall, Μαρούσι τηλ. +30 210 6833048 Παρουσίαση έργων έκθεσης: www.kapopoulosart.gr Περισσότερες πληροφορίες για τον καλλιτέχνη στο www.yeros.com

Πηγή: http://www.e-go.gr

 

«Χρησιμοποιημένες Φωτογραφίες» στο Μουσείο Μπενάκη

Οι «Χρησιμοποιημένες Φωτογραφίες» αποτελούν ένα σύνολο φωτογραφικών έργων του Κωστή Αντωνιάδη τα οποία πραγματοποιήθηκαν από το 1985 έως το 2013. Θραύσματα εικόνων της πόλης, εικονικές προτομές ηρώων, τοπία που μοιάζουν με άλλα τοπία, ψεύτικοι χάρτες και μυστικές συλλογές, διερευνούν τη σχέση της φωτογραφίας με τη μνήμη, την πραγματικότητα και το φανταστικό και παρουσιάζονται στο Μουσείο Μπενάκη από τις 18 Απρίλίου έως τις 26 Μαϊου.

Η έκθεση περιλαμβάνει έντεκα ενότητες:

Χρησιμοποιημένες Φωτογραφίες Ι (1985-1986)

Αφετηρία για την πρώτη ενότητα ήταν μια ασυνήθιστη συγκυρία: όταν το 1985 σχεδιάζονταν οι εκδηλώσεις για την Αθήνα «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης», ο Αντωνιάδης υπέβαλε πρόταση στο Υπουργείο Πολιτισμού για μια έκθεση στην οποία έργα σύγχρονης ελληνικής φωτογραφίας θα αναρτώνταν ως γιγαντοαφίσες σε διαφημιστικά ταμπλό της πόλης. Καθώς η πρόταση δεν έτυχε προσοχής, αποφάσισε να οργανώσει ένα ψεύτικο ντοκουμέντο της. Ο Αντωνιάδης φωτογράφισε σε μεσαίο και μεγάλο φορμά, με υψηλή ευκρίνεια και έλεγχο παραμορφώσεων, τόπους με λευκά κυρίως διαφημιστικά ταμπλό (δηλαδή σε κενό μίσθωσης) στα οποία μετά ενέθεσε σκηνές από τις αττικές παραλίες.

Photoset (1988)

Κάθε Photoset παρουσιάζει σε έξι στίχους ένα πλέγμα ογδόντα περίπου συνολικά ανθρώπων, ενώ εκτελούν κοινωνικά στερεότυπα. Στον Περίπατο περπατούν μόνοι ή ανά ζεύγη, χαζεύουν, έχουν τα χέρια στις τσέπες. Στο Κουτσομπολιό ζεύγη ή τριάδες ανθρώπων σχολιάζουν, κοιτάζουν ερευνητικά, δείχνουν προσεκτικά, φέρουν σακούλες με ψώνια ή καρότσια. Στην Επίσκεψη, αντίστοιχα, κουβαλούν γλυκά ή λουλούδια, ενώ στο Ευλάβεια και Φιλανθρωπία κάνουν το σταυρό τους, τρώνε αντίδωρο, σκύβουν και διπλώνονται για να προσφέρουν ελεημοσύνη. Η δομή των έργων υπαινίσσεται τα φύλλα Letraset με τις τυποποιημένες εικόνες για σχέδια ή μακέτες. 

 

Χρησιμοποιημένες Φωτογραφίες ΙΙ (1989)

Στις Χρησιμοποιημένες Φωτογραφίες ΙΙ ο Αντωνιάδης ενθέτει πάλι πόζες μοντέλων, κυρίως νέων, ως τοιχογραφίες αυτή τη φορά σε φωτογραφίες τραβηγμένες σε ερειπωμένες μονοκατοικίες της Αθήνας. Οι μορφές φαίνεται να κατοικούν παράξενα το χώρο, καθώς μάλιστα είναι συνήθως σε φυσική κλίμακα ή σε ασυνήθιστα σημεία, Ο Αντωνιάδης δεν αξιοποιεί πλέον μόνο δικές του εικόνες• προσφεύγει σε ανοιχτά δάνεια από την ιστορία της τέχνης για τη δημιουργία έργων που μοιάζουν πάλι κυριολεκτικά και εννοιακά χρησιμοποιημένα. ενώ η ευδιάκριτη φθορά των χώρων αντηχεί εκείνη των τοιχογραφιών.

Τέσσερις Εικόνες (1991)

Τις Τέσσερις Εικόνες συνθέτουν τέσσερα ολόσωμα, φυσικού μεγέθους, πορτραίτα. Με αναφορές στην ορθόδοξη αγιογραφία και τις Τέσσερις Εποχές (1969) του Τσαρούχη, η σύγχρονη αυτή εκδοχή αγιοσύνης αναδύεται από ένα χώρο απροσδιόριστο, ενώ η ακανόνιστη οδόντωση στο σχήμα κάθε πορτραίτου το φανερώνει ως εικόνα μονταρισμένη τόσο υλικά, όσο ίσως και πνευματικά.

Διάδρομος (1991)

Ο Διάδρομος αντλεί τη μορφή του από τις ελληνικές ζωφόρους, πιο συγκεκριμένα μια νεοκλασική, αυτή των Προπυλαίων του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ενώ όμως εκείνη, συνοψίζει την ελληνική πνευματική ζωή, ιστορική και μυθολογική, ο Διάδρομος του Αντωνιάδη εικονίζει δεκαέξι νέους και νέες, όλους σχεδόν φωτογραφημένους σε ξεχωριστές λήψεις που μετά αρθρώνονται σε ενιαίο έργο. Η νέα γενιά εκείνης της εποχής παρουσιάζεται κατηφής και νωθρή, χωρίς συνοχή ή ορατή συλλογικότητα.

Αλήθειες και Ψέμματα (1991-2013)

Η εγκατάσταση Αλήθειες και Ψέματα συνιστά έναν παιγνιώδη γρίφο, μια άσκηση ανάμεσα στην αναπαράσταση της αλήθειας και στην αλήθεια της αναπαράστασης.

συγκροτήθηκε σε διάστημα είκοσι περίπου χρόνων από τρεις ενότητες. Στην πρώτη ενότητα, τις Μαύρες Φωτογραφίες (1991), ο Αντωνιάδης αντέγραψε και μεγέθυνε φωτογραφίες της στενής και ευρύτερης οικογένειας, χωρίς καθόλου επεμβάσεις. Στην ενότητα Τετράδια (1995) προχωρά ένα βήμα πιο πέρα. Διεισδύει ψηφιακά στις οικογενειακές αναμνήσεις: στέκει αντίκρυ από τους γονείς του ενώ ποζάρουν, παρακολουθεί τον εαυτό του και τον αδελφό του να παίζουν. Στο πιο πρόσφατο μέρος (2012) οικογενειακά φαντάσματα, σε ύφος πνευματιστικής φωτογραφίας του 19ου αιώνα, έρχονται να ταράξουν τη γαλήνη του. 

 

Μυστικά (2012-2013)

Στην ενότητα αυτή ο Αντωνιάδης ενθέτει στην πίσω όψη αυθεντικών χειρόγραφων στούντιο πόζες νέων, πρόσωπα τα οποία επιβιώνουν με εμφανή σημάδια φθοράς από το συχνό ξεδίπλωμα. Αντίθετα όμως από τις ξεθωριασμένες, λειψές σελίδες η στάση σώματος, η ελάχιστη ενδυμασία, η κόμμωση φέρουν σύγχρονη σφραγίδα.

Η Συλλογή (2012)

Η Συλλογή αποτελείται από γυάλινες πλάκες ιδιωτικής συλλογής στις οποίες αφού έχει αφαιρεθεί το θέμα, έχουν εντεθεί στούντιο πόζες και πορτραίτα, και έχουν ψηφιακά ενισχυθεί οι ρωγμές του χρόνου. Οι ενθέσεις γίνονται πάλι σε ένα πλαίσιο χρησιμοποιημένο, εκκενωμένο από κάθε πληροφορία εκτός από τα επίκτητα ίχνη του χρόνου.

Ήρωες και Ηρωίδες (2012-2013)

Στη σειρά Ήρωες και Ηρωίδες μετωπικά στούντιο πορτραίτα συσχετίζονται με πρωταγωνιστές από κλασικές τραγωδίες, όπερες, θεατρικά έργα. Αποσπάσματα των έργων, στην πρωτότυπη συνήθως γλώσσα, σχηματίζουν ένα κειμενικό βάθρο που στηρίζει την εικονική «προτομή», επιβεβαιώνοντας τη βαρύτητα της δημόσιας γλυπτικής (και του λόγου) για τη συλλογική μνήμη. Η ουδέτερη έκφραση, οι γυμνωμένοι ώμοι, το καλοσχηματισμένο πρόσωπο συναντούν τον Οθέλλο του Σαίξπηρ ή την Ελένη από τις Τρωάδες του Ευριπίδη, συγκροτώντας ένα αρχετυπικό, παράδοξο star-system.

Χάρτες (1998)

Η συνειδητοποίηση ότι η φωτογραφία λειτουργεί ενίοτε ως μοχλός άρνησης της εμπειρίας οδήγησε τον Αντωνιάδη σε μια σειρά έργων που θυμίζουν, σε μέγεθος και μορφή, καρτέλες αρχείου στις οποίες τεκμηριώνεται το άμεσο βίωμα ενός τόπου: χιλιομετρικές αποστάσεις, αφηγήσεις ντόπιων, κωδικοί αριθμοί, τοπωνύμια, ασπρόμαυρα κοντάκτ του τοπίου, η εικόνα ενός ενθυμίου (φυτό, πέτρα) που έχει συλλέξει και μια βραχεία χειρόγραφη εγγραφή συγκροτούν ένα σύνθετο μητρώο πληροφοριών. 

 

Αμερικάνικη Νύκτα (2010-2011),

Στην Αμερικάνικη Νύκτα, υιοθετεί την τεχνική day for night, την κινηματογράφηση δηλαδή σε φως ημέρας με μπλε φίλτρο, που επινοήθηκε σε γουέστερν ως φθηνή λύση για νυχτερινά πλάνα. Ο τίτλος συνιστά δάνειο από την ταινία La nuit américaine (1973) του François Truffaut που πραγματεύεται το πώς ο κινηματογράφος «φυσικοποιεί» ουσιαστικά το τεχνητό. Ο Αντωνιάδης μειώνει ψηφιακά το χρωματικό κορεσμό και τη φωτεινότητα τοπίων από τη Νάξο, τη Μάνη, την Τήνο, τα οποία γίνονται απόκοσμα μέσα από τη μονοχρωματική συνθήκη ενός υποθετικού φεγγαρόφωτου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

O Kωστής Aντωνιάδης γεννήθηκε στην Aθήνα το 1949. Διδάσκει φωτογραφία και κριτική θεωρία στο τμήμα Φωτογραφίας και Oπτικοακουστικών Τεχνών του ΤΕΙ Αθήνας. Eίναι ιδρυτικό μέλος του Φωτογραφικού Kέντρου Aθηνών και από το 1979 και έχει οργανώσει και παρουσιάσει πολυάριθμες εκθέσεις φωτογραφίας ελλήνων και ξένων φωτογράφων στην Eλλάδα και σε διεθνή φεστιβάλ στο εξωτερικό. Φωτογραφίες του έχουν παρουσιαστεί σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Διετέλεσε διευθυντής του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης (2003-2005) και από το 2006 εργάζεται ως ανεξάρτητος επιμελητής εκθέσεων. Θεωρητικά και κριτικά κείμενά του δημοσιεύονται από το 1979 σε εικαστικά και φωτογραφικά περιοδικά. Από το 2012 είναι διευθυντής και επιμελητής της διαδικτυακής φωτογραφικής γκαλερί Ariadne.

INFO:

Που: Μουσείο Μπενάκη

Πότε: 18 Απριλίου - 26 Μαΐου 2013

Εγκαίνια: 16 Απριλίου 2013, ώρα 20:00

Τιμή εισιτηρίου: €5 (ολόκληρο), € 2,5 (μειωμένο)

Μουσείο Μπενάκη, Κτήριο οδού Πειραιώς, Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, 210 3453111

Ωράριο λειτουργίας

Πέμ. & Κυρ.: 10.00-18.00, Παρ. & Σάβ.: 10.00-22.00, Δευτ., Τρ. & Τετ.: Κλειστά

www.benaki.gr

Πηγή: http://www.e-go.gr

 

Παράθυρο με αμφίδρομη θέα

Γονιμοποιώντας τη φαντασία με τη συνύπαρξη του «μέσα» και του «έξω», εικαστικά παράθυρα κλείνουν και ανοίγουν στη δίνη της αντίθεσης, σαν διττές πύλες του έσω και του εκτός, του εκεί και του εδώ, του κοντά και του μακριά, αυτού του κόσμου και ίσως κάποιου άλλου.
Αποτυπώνοντας στα έργα του τη «νοερή του θέα», ο ζωγράφος Κυριάκος Μορταράκος παρουσιάζει την ατομική του έκθεση, με τίτλο «Παράθυρο», στην γκαλερί Ζουμπουλάκη έως τις 18 Μαΐου.
Χρησιμοποιώντας καμβά, M.D.F, χαρτιά, παστέλ και λάδια, ο καλλιτέχνης εστιάζει στο διπολικό σχήμα της έννοιας «παράθυρο», που εμπεριέχει συγχρόνως το «μέσα» και το «έξω», μέσα από έργα διαφόρων διαστάσεων, των οποίων η θεματική  αντλείται από εσωτερικά δωματίων και από την κειμενική γραφή, ως πλαστική αξία και ως έννοια σε αυτό που αναφέρει.

Όπως σημειώνει ο Κυριάκος Μορταράκος για τα έργα του: «Με τη λέξη “παράθυρο”, δεν ξέρω τι μου έρχεται πρώτα στη μνήμη: το “μέσα” ή το “έξω”. Η συνύπαρξη αυτών των αντιθέτων, γονιμοποιεί τη φαντασία. Συγκεκριμένο project δεν υπάρχει. Το έργο, είτε αποτελεί ενότητα είτε όχι, μικρό ή μεγάλο, διατηρεί την αυτονομία του και, ενίοτε, μόνο του δηλώνει γιατί υπάρχει και - με βάση αυτή τη δήλωση - μορφοποιείται». Σαν άγιος νόμος της αντίθεσης
Με τη σειρά του, ο Χάρης Σαββόπουλος γράφει για τον καλλιτέχνη: «Έχει τόση μεγάλη σημασία η “γραφή” για τον Μορταράκο! Στον καφέ, στη βόλτα, σε στιγμές χαλάρωσης, σκυμμένος σε ένα χαρτί, γράφει. Γράφει με εκείνη την αρχέγονη κίνηση της επαναλαμβανόμενης χάραξης, που ανέδειξε ο Βολς, με την επιθετική παλινδρόμηση της γραφής του παιδιού, φορτώνοντας κραδασμούς σιωπής και διατρήσεις, μαύρες σιωπές και δραματικά διάκενα της σιωπής σε ένα κομμάτι χαρτί. Και η ζωγραφική του πάντα έτσι ήταν και έτσι θα είναι: μια γραφή. Ακόμα και στις “εξευγενισμένες” εκδοχές της, που η ζωγραφική του αφηγείται, πάντα θα διεισδύει η δραματική γραφή – πινελιά, σαν άγιος νόμος της αντίθεσης που επαναφέρει τους δύο πόλους σε ισορροπία ισοδύναμης αξίας».
Πληροφορίες

Γκαλερί Ζουμπουλάκη, Πλ. Κολωνακίου 20 – Αθήνα, τηλ:. 210 3608278. Ώρες λειτουργίας:  Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 11.00 -15.00 και 17.00 – 20.00, Τετάρτη: 11.00 - 15.00, Σάββατο: 11.00 – 14.00. Κυριακή, Δευτέρα: κλειστά.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Η τρισδιάστατη ψευδαίσθηση μιας θλιβερής πραγματικότητας

Σε ένα κατακερματισμένο τοπίο ψυχολογικού ρεαλισμού, η απτή και πολυδιάστατη οικονομική κρίση εισέρχεται στις τρεις διαστάσεις της τέχνης, ακολουθώντας τους κανόνες της οφθαλμαπάτης, για να αποτυπώσει τη θλιβερή ασυμμετρία της πραγματικότητάς μας.
Εκφράζοντας μέσα από τα έργα του το πώς βιώνει την έννοια της κρίσης, ο ζωγράφος Αχιλλέας Δρούγκας παρουσιάζει τη νέα του ατομική έκθεση, με τίτλο «Τρίτη Διάσταση», η οποία μεταφέρεται στον χώρο τέχνης Εικαστικός Κύκλος της οδού Καρνεάδου και θα διαρκέσει έως τις 27 Απριλίου.
Χρησιμοποιώντας αριστοτεχνικά την οπτική ψευδαίσθηση, ο Αχιλλέας Δρούγκας παρουσιάζει σε αυτήν τη νέα τολμηρή ενότητα έργων ψαλιδισμένους πίνακες, σκισμένες καρτ ποσταλ, γυρτές ανθογραφίες που έφυγαν από το καρφί τους και θες να τις ισιώσεις και απειλούμενα τοπία, εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο τα συναισθήματά του για την κρίση, μέσα από έναν ζωγραφικό ψυχολογικό ρεαλισμό.
Όπως σημειώνει για τα έργα ο ιστορικός τέχνης Γιάννης Κολοκοτρώνης: «Αυτά δεν είναι απλά εντυπωσιακά παιχνίδια οπτικής αποπλάνησης, αλλά και μια συνειρμική αντίδραση στα προβλήματα καθημερινότητας μέσα στην τετραετία της οικονομικής κρίσης. Και εκείνο που πρέπει να εκτιμήσουμε στη νέα ενότητα του Δρούγκα είναι ότι κοντά στην ελευθερία, που του δίνει η μαστοριά να ζωγραφίζει τις σχέσεις μορφής και ύλης, καθρεφτίζει απροσδόκητα συναισθήματα και ενστικτώδεις εντυπώσεις για τις σχέσεις και τις έννοιες των αντικειμένων».

 Πληροφορίες
Χώρος Τέχνης Εικαστικός Κύκλος, Καρνεάδου 20 – Κολωνάκι, τηλ.: 210 7291642. Ώρες λειτουργίας: Τετάρτη, Σάββατο: 10.00 - 15.00, Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 10.00 - 14.00 και 17.30 - 20.30, Δευτέρα: κλειστά.
Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

30 Φαντάσματα χορεύουν στη Θεσσαλονίκη

Δύο πολύ μεγάλες θεματικές συνθέσεις με τον τίτλο «Τα Φαντάσματά μου & Ο Aρτος», με 1.000 μοναδικά γλυπτά φέρνει στο Τελλόγλειο Iδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ από τις 12 Απριλίου η ομώνυμη έκθεση του Θόδωρου Παπαγιάννη.
Πέντε μέρες αργότερα, στο Τελλόγλειο εγκαινιάζεται η έκθεση «Ομήρου Οδύσσεια, Ζωγραφικό Δοκίμιο» του Δημοσθένη Κοκκινίδη σε κείμενα Δημήτρη Μαρωνίτη.

Ο Θ. Παπαγιάννης στήνει έναν σύγχρονο τραγικό χορό με 30 υπερφυσικές ανθρώπινες φιγούρες, «Τα Φαντάσματά μου», όπως τις ονομάζει. Τα έργα, που είναι φιλοτεχνημένα με ξύλο, μέταλλο και ανακυκλώσιμα υλικά, φτιάχνουν τον συμβολικό χορό της νεοελληνικής τραγωδίας.
Στη μέση του χορού συμπληρώνουν το σκηνικό της έκθεσης ένα ταψί με ψωμιά, διαχρονικό σύμβολο της επιβίωσης του ανθρώπου, και μια πεσμένη μορφή.
Στο δεύτερο μέρος της έκθεσης, που ωστόσο δεν διαχωρίζεται από το πρώτο, «Ο Αρτος», σύμβολο κεντρικής σημασίας για τον χριστιανισμό και προσφιλές θέμα για τον καλλιτέχνη, αποτελεί το θέμα γύρω από το οποίο οργανώνεται η αφήγηση με εκατοντάδες μικρές πήλινες μορφές, άλλες πολύ μικρές και άλλες λίγο μεγαλύτερες.
Πομπή
Μια μεγάλη, πολυπληθής πομπή με αυτές τις μορφές ξεκινά από το σκοτάδι και πορεύεται προς το φως, διατρέχοντας δύο αίθουσες για να καταλήξει μπροστά στην τρίτη και τελευταία, την αίθουσα του άρτου.
Στο κέντρο της τελευταίας αίθουσας δεσπόζει ένα τεράστιο ταψί γεμάτο με πήλινα ομοιώματα άρτων, ενώ πίσω του στέκουν στοιβαγμένα σακιά με σιτάρι. Σταυρόσχημες ξύλινες μορφές στις γωνίες συνοδεύουν την κεντρική εγκατάσταση, σε ένα σύνολο που ανακαλεί τον χώρο του βυζαντινού ιερού και το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.

Οπως ο ίδιος ο καλλιτέχνης έχει εξηγήσει, στα «Φαντάσματα» προσπαθεί να βρει «τον μίτο από κάτι που μοιάζει άπιαστο, υπερβατικό μαγικό. Σαν ειδωλολάτρης ορθώνω ξανά τα ξόανα ξορκίζοντας την κακή μοίρα αυτού του τόπου». Οσο για τον «Αρτο», χρησιμοποιώντας ως άξονα το ψωμί και αρχαιοελληνικά και χριστιανικά σύμβολα, τιμά «μια βασική έννοια της ζωής του ανθρώπου ? που καθημερινά αγωνίζεται να το αποκτήσει».
Ο Θ. Παπαγιάννης κατάγεται από το Ελληνικό Ιωαννίνων και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δάσκαλο τον Γιάννη Παππά, ενώ πλέον είναι ομότιμος καθηγητής Γλυπτικής. Εχει φιλοτεχνήσει πολλές προτομές και ανδριάντες σημαντικών προσωπικοτήτων, καθώς επίσης πολλά μετάλλια, νομίσματα και γλυπτικές συνθέσεις, δημόσιες και ιδιωτικές.

«ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ» ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜ. ΚΟΚΚΙΝΙΔΗ
Πάνω από 130 έργα στα οποία αποτυπώνεται ένα εικοσάχρονο ταξίδι του Δημ. Κοκκινίδη στην Οδύσσεια του Ομήρου περιλαμβάνει η έκθεσή του στο Τελλόγλειο. Η αφορμή που πυροδότησε αυτήν τη μακρόχρονη ενασχόληση ήταν η πρόσκληση που του απηύθυνε ο Δημ. Μαρωνίτης να εικονογραφήσει τη δική του μετάφραση της Οδύσσειας. Η συνεργασία εκείνη δεν τελεσφόρησε και πραγματοποιείται τώρα στον κατάλογο της έκθεσης, για τον οποίο ο Δ.Ν. Μαρωνίτης συνεισφέρει μια επιτομή της Οδύσσειας, ενώ στα εγκαίνια στις 17 Απριλίου θα διαβάσει την ε' ραψωδία της Οδύσσειας και δύο μέρες αργότερα, στις 19 του μήνα, θα δώσει διάλεξη με θέμα: «Ομηρικές παρομοιώσεις. Συχνότητα, εκφορά, σύνταξη, λειτουργία». Η έκθεση του Δ. Κοκκινίδη πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Μορφωτικό Ιδρυμα της Εθνικής Τράπεζας, ενώ και οι δύο εκθέσεις θα μείνουν στο Τελλόγλειο ως τις 2 Ιουνίου.
ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ
Πηγή: http://www.e-go.gr

12 νέοι εικαστικοί καλλιτέχνες στο "Μελίνα"

Η έκθεση «12 νέοι εικαστικοί καλλιτέχνες» παρουσιάζεται για έβδομη συνεχή χρονιά στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων «Μελίνα» από 9 έως 27 Απριλίου. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο εγχείρημα προβολής νέων καλλιτεχνών που ξεκίνησε ως πείραμα και έχει εδραιωθεί στον κόσμο των εικαστικών, χωρίς να έχει χάσει τον πειραματικό και ανοιχτό του χαρακτήρα.

Οι δημιουργοί, που επιλέγονται, παρουσιάζουν κάθε χρόνο το έργο τους πρώτα στις σελίδες της «Κυριακάτικης Αυγής» και μετά το εκθέτουν στους χώρους του Πολιτιστικού Κέντρου «Μελίνα». Προέρχονται και φέτος, οι περισσότεροι εξ αυτών, από εργαστήρια επώνυμων ζωγράφων, γλυπτών, χαρακτών και δασκάλων της ΑΣΚΤ της Αθήνας αλλά και της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από τα οποία έχουν πρόσφατα αποφοιτήσει. Μπορούμε να αναφέρουμε ενδεικτικά και αλφαβητικά τους Μανόλη Γιανναδάκη, Γιώργο Λάππα, Ξενή Σαχίνη, Ρένα Παπασπύρου, Μάριο Σπηλιόπουλο, Τριαντάφυλλο Πατρασκίδη, Νίκο Τρανό, Τέλη Τζάκο, Πάνο Χαραλάμπους, Γιάννη Ψυχοπαίδη. 

Καθρεφτίζουν τις νέες τάσεις και τεχνικές, έτσι όπως αυτές διαμορφώνονται τώρα στην τέχνη, ενσωματώνοντας και αποβάλλοντας στοιχεία της ιστορίας της.

Δείχνουν όλον τον πλούτο της σύγχρονης καλλιτεχνικής έκφρασης με έργα ρεαλιστικά, σουρεαλιστικά ή αφηρημένα, διατυπωμένα ως τοπία του ονείρου και της ιστορίας, πρόσωπα και χέρια χαραγμένα από τη ζωή ή ερμηνευμένα με τη σαρκαστική γλώσσα του κόμικς, γλυπτά της προσωπικής και της συλλογικής μνήμης πλασμένα με υλικά ταπεινά όπως το χαρτόνι ή ο πηλός, εννοιολογικές συνθέσεις φτιαγμένες ως συλλογές με δανεισμένες από την ιστορία της τέχνης εικόνες και δωρισμένα από φίλους καλλιτέχνες έργα και αντικείμενα.

Διαμορφώνουν ένα τοπίο εύφορο για δημιουργικές συναντήσεις μεταξύ θεατή και καλλιτέχνη, απαραίτητο σε περιόδους κρίσεις.

Συμμετέχουν οι: Βασίλης Γεροδήμος, Γιάννης Δελαγραμμάτικας, Θεώνη Δημοπούλου, Αγγέλα Καράλη, Χριστίνα Μαϊφόση, Πένυ Μονογιού, Απόστολος Πλαχούρης, Αλίκη Παππά, Γιώργος Σακκάς, Μαρίνα Σαρματζή, Βασιλική Τζούτη, Έλενα Χασαλεύρη.

Επιμέλεια έκθεσης, κριτική παρουσίαση: Λήδα Καζαντζάκη

Εγκαίνια έκθεσης : Τρίτη 9 Απριλίου 2013, ώρα 19.30

Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων «Μελίνα»:

Ηρακλειδών 66 και Θεσσαλονίκης, Θησείο, Στάση Μετρό: Κεραμεικός.

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη - Σάββατο: 10.00-20.00, Κυριακή:10.00-14.00

Η είσοδος για το κοινό ελεύθερη

 Πηγή:http://www.e-go.gr

Δύο βραβεία πολιτιστικής κληρονομιάς κέρδισε η Ελλάδα

 

Για την υποδειγματική συντήρηση των Προπυλαίων αλλά και για την τεχνογνωσία που ανέπτυξε η ομάδα των ελλήνων συντηρητών αρχαίων μνημείων, η χώρα μας απέσπασε δύο βραβεία πολιτιστικής κληρονομιάς από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τη μη κυβερνητική ευρωπαϊκή οργάνωση για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, Europa Nostra. 

 

Οι τριάντα νικητές, των οποίων τα σχέδια επιλέχθηκαν μεταξύ σχεδόν διακοσίων προεπιλεγμένων σχεδίων, τιμώνται για τα επιτεύγματά τους σε τέσσερις τομείς: συντήρηση, έρευνα, ειδικές υπηρεσίες και εκπαίδευση, κατάρτιση και ευαισθητοποίηση.
Τον Ιούνιο στο Ηρώδειο η απονομή
Η τελετή απονομής των βραβείων θα πραγματοποιηθεί στις 16 Ιουνίου στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού στην Αθήνα, παρουσία του Κάρολου Παπούλια - Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Ανδρούλλας Βασιλείου - Επιτρόπου αρμόδιας για την Εκπαίδευση, τον Πολιτισμό, την Πολυγλωσσία και τη Νεολαία, και του Πλάθιντο Ντομίνγκο - τενόρου παγκοσμίου φήμης και προέδρου της Europa Nostra.
Βραβείο κοινού με ηλεκτρονική δημοσκόπηση
Η εκδήλωση αυτή πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Από τα τριάντα σχέδια που βραβεύτηκαν, τα έξι θα ονομαστούν «grand prix» στην διάρκεια της τελετής στην Αθήνα και ένας από τους νικητές θα λάβει το βραβείο της επιλογής του κοινού, με βάση μια ηλεκτρονική δημοσκόπηση που διεξάγεται από την Europa Nostra.

Η επίτροπος Ανδρούλλα Βασιλείου

Προς όφελος των μελλοντικών γενεών
«Το παρελθόν μπορεί να μας διδάξει πολλά για το παρόν και το μέλλον και γι’ αυτό οφείλουμε να φροντίσουμε ώστε να εκτιμάται η κληρονομιά μας από όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να την προστατεύουμε προς όφελος των μελλοντικών γενεών. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα εξακολουθήσει να υποστηρίζει το βραβείο αυτό μαζί με άλλα σχέδια πολιτιστικής κληρονομιάς μέσω του νέου μας προγράμματος «Δημιουργική Ευρώπη», καθώς και μέσω άλλων μέσων χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση», δήλωσε η επίτροπος Ανδρούλλα Βασιλείου.

Να καταβάλουμε προσπάθειες για την διάσωση των θησαυρών
«Διαπιστώνω με ικανοποίηση, ότι το Χρυσό Ιωβηλαίο της Europa Nostra συμπίπτει με το Ευρωπαϊκό Έτος των Πολιτών. Αυτό είναι η ιδανική ευκαιρία για να τονιστεί το μοναδικό δυναμικό της πολιτιστικής κληρονομιάς για να ενισχυθεί η υπευθυνότητα των πολιτών και η συναίσθησή τους ότι ανήκουν σε μια ευρύτερη ευρωπαϊκή οικογένεια. Η κληρονομιά αυτή μας ενισχύει όλους και μας εμπνέει για δημιουργικότητα και καινοτομία. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να καταβάλουμε από κοινού προσπάθειες για την διάσωση και την προβολή των θησαυρών που υπάρχουν ανάμεσά μας για τα επόμενα 50 χρόνια αλλά και μετά», πρόσθεσε ο Πλάθιντο Ντομίνγκο.

Ο Πλάθιντο Ντομίνγκο

Φωνή της πολιτιστικής κληρονομιάς Η Europa Nostra είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση (ΜΚΟ) πανευρωπαϊκής εμβέλειας που δραστηριοποιείται ως φωνή της πολιτιστικής κληρονομιάς. Εκπροσωπεί 250 μη κυβερνητικές και μη κερδοσκοπικές οργανώσεις σε περισσότερες από 50 ευρωπαϊκές χώρες, που συνολικά εκπροσωπούν τουλάχιστον 5 εκατομμύρια πολίτες. Υποστηρίζεται, επίσης, από περισσότερες από 150 δημόσιες υπηρεσίες και εταιρείες, καθώς και από περισσότερα από 1.500 ανεξάρτητα μέλη. Το τεράστιο δίκτυό της, επαγγελματιών και εθελοντών, εργάζεται με προσήλωση για τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ευρώπης για τη σημερινή γενιά και τις γενιές του μέλλοντος. Το 2014 στη Βιέννη Η τελετή απονομής των βραβείων για το 2013 στην Αθήνα αποτελεί μέρος του ετήσιου ευρωπαϊκού συνεδρίου πολιτιστικής κληρονομιάς της Europa Nostra. Η προθεσμία υποβολής αίτησης για τα επόμενα βραβεία είναι η 9η Σεπτεμβρίου 2013. Η τελετή που θα πραγματοποιηθεί το επόμενο έτος αναμένεται να λάβει χώρα στη Βιέννη, τον Μάιο του 2014. Οι νικητές των βραβείων (κατ’ αλφαβητική σειρά ανά χώρα) Κατηγορία 1 — Συντήρηση Tallinn Seaplane Harbour, Εσθονία Peenemünde Power Station, Usedom, Γερμανία Taut’s Home, Βερολίνο, Γερμανία Αποκατάσταση του κεντρικού κτιρίου των Προπυλαίων, Ακρόπολις, Αθήνα, Ελλάδα Festetich Castle, Alsóbogát, Ουγγαρία The Forest of Saint Francis, Ασίζη, Ιταλία Railway Bridges in the Langstraat, Drunen, Κάτω Χώρες Lyceum Passos Manuel, Λισαβόνα, Πορτογαλία Chalet of the Countess of Edla, Sintra, Πορτογαλία Northern Romanesque, Castile and León, Ισπανία The Fountain of the Lions, Γρανάδα, Ισπανία Roman Theatre of Medellin, Ισπανία Abadia Retuerta LeDomaine, Sardón de Duero, Valladolid, Ισπανία King’s Cross Station, Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο Strawberry Hill, Twickenham, Ηνωμένο Βασίλειο Κατηγορία 2 — Έρευνα Restauration des Machines Exceptionnelles de la Brasserie Wielemans Ceuppens, Βρυξέλλες, Βέλγιο Company Towns in European Textile Industry 1771-1914, Lodz, Πολωνία Granaries on Stilts: the Ancient Art of Building with Nature, Castropol, Ισπανία Σ’ αυτή την κατηγορία, ένα βραβείο Europa Nostra απονέμεται σε ένα σχέδιο από μια ευρωπαϊκή χώρα που δεν συμμετέχει στο πρόγραμμα «Πολιτισμός» της ΕΕ: Συγκρότημα κατοικιών Lignon: αρχιτεκτονική μελέτη και στρατηγικές παρέμβασης, Γενεύη, Ελβετία Κατηγορία 3 — Ειδικές υπηρεσίες Fondation du Patrimoine, Παρίσι, Γαλλία Verein fur Kunst- und Kulturforderung in den Neuen Landern, Βερολίνο, Γερμανία ΕΑΚΑΑ — Επιτροπή για τη συντήρηση των μνημείων της Ακρόπολης, Αθήνα, Ελλάδα Foundation Ricardo do Espírito Santo Silva, Λισαβόνα, Πορτογαλία Martin Drury, Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο Κατηγορία 4 — Εκπαίδευση, κατάρτιση και ευαισθητοποίηση Irish Walled Towns Network Educational Programme, Kilkenny, Ιρλανδία Italian Places I Love, Μιλάνο, Ιταλία Wooden housing in Kuldiga old town, Λετονία SOS Azulejo Project (Projecto SOS Azulejo), Loures, Πορτογαλία The Living Cabanyal Archive, Βαλένθια, Ισπανία South Pennines Watershed Landscape, Μπράντφορντ, Ηνωμένο Βασίλειο Γιώργος Σ. Κουλουβάρης Πηγή: http://www.clickatlife.gr

Υπό προστασία ο ναός του Απόλλωνα Ζωστήρα

Υπέρ της συγκρότησης επιτροπής αυτοψίας για τον καθορισμό ζώνης Α΄ απολύτου προστασίας γύρω από τον ναό του Απόλλωνα Ζωστήρα, ο οποίος βρίσκεται εντός των εγκαταστάσεων του Αστέρα Βουλιαγμένης, γνωμοδότησαν – κατά την τελευταία συνεδρίασή τους - τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ).
Σύμφωνα με το αρχικό σκεπτικό, η συγκρότηση επιτροπής αυτοψίας θα είχε ως έργο τον καθορισμό ζώνης απολύτου προστασίας γύρω από το μνημείο, προκειμένου να εξαιρεθεί από οποιαδήποτε εκμετάλλευση, καθώς το ξενοδοχειακό συγκρότημα του Αστέρα Βουλιαγμένης βρίσκεται σε διαδικασία εκποίησης από το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ).
Ωστόσο, το γεγονός ότι υπάρχουν κι άλλα αρχαία στην περιοχή που σχετίζονται με τον ναό, όπως η Ιερατική Οικία η οποία, σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη, λειτουργούσε ως εστιατόριο, δημιούργησε ερωτηματικά στα μέλη. Όταν μάλιστα έγινε γνωστό ότι θα ακολουθήσει αναοριοθέτηση όλων των αρχαιοτήτων της περιοχής, το Συμβούλιο συμφώνησε το θέμα του ναού να αντιμετωπιστεί συνολικά.
Ο Ναός
Το 1924, τα παιδιά του ορφανοτροφείου Βουλιαγμένης, σκάβοντας στην παραλία κοντά σε κάποια φαινομενικά ασήμαντα ερείπια τοίχων, έφεραν στο φως τμήματα κιόνων, μαρμάρινα βάθρα και τμήμα επιγραφής, που ονόμαζε το Ιερό του Απόλλωνος του Ζωστήρος. Η διεύθυνση της ανασκαφής ανατέθηκε στον αρχαιολόγο Κωνσταντίνο Κουρουνιώτη, ο οποίος στα 1926 – 1927 έφερε στο φως, μέσα από στρώματα θαλάσσιας άμμου που το κάλυπταν, το ιερό του αρχαίου δήμου των Αιξωνιδών Αλών ο οποίος κάλυπτε τις σημερινές περιοχές της Βούλας και της Βουλιαγμένης.
Η σημασία του ιερού υπήρξε τεράστια στην αρχαιότητα,  όπως δείχνει η εμβέλεια και λάμψη του σε ολόκληρη την Αττική, η απευθείας σύνδεσή του με το μεγάλο ιερό του θεού, στη Δήλο, αλλά και η δυνατότητα - λόγω θέσης - ελέγχου της θαλάσσιας περιοχής.
Στο ιερό υπήρχαν τουλάχιστον 3 αγάλματα,  από τα οποία έχουν επιζήσει οι βάσεις τους: της Λητούς, του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος. Σε δύο από αυτές διασώζεται η αρχαϊκή επιγραφή: «ΗΑΛΑΙΕΙΣ ΑΝΕΘΕΣΑΝ».  Στον ναό υπάρχει ακόμη ένας μαρμάρινος θρόνος, πιθανότατα για τον ιερέα. Έξω από την είσοδο, μια λίθινη λεκάνη ήταν το περιρραντήριο με νερό για τον εξαγνισμό των πιστών, ενώ λίγο μακρύτερα σώζεται και η βάση του μεγάλου βωμού.
Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Βραδιά αφήγησης περσικών παραμυθιών στο «Ιδιόμελο»

Το Σάββατο 13 και 20 Απριλίου ο Χώρος Τέχνης «Ιδιόμελο» φιλοξενεί μια βραδιά αφήγησης με δύο περσικά παραμύθια: «Η γυναίκα που ντύθηκε άντρας» από το «Βιβλίο του Θεού» του Αττάρ της Νισαπούρ και «Η ωραία ζητιανοπούλα» από το «O Κήπος των Ηδoνών» του Μιρ Αλή Χαντίτ. Αφηγείται η Κατερίνα Βλάχου και μαζί της η μουσικός Ουρανία Λιαρμακοπούλου (φλάουτο και τσέλο).

Η Κατερίνα Βλάχου είναι καθηγήτρια της Τέχνης του Προφορικού Λόγου (Artemis School of Speech and Drama), μουσικολόγος (Paris VIII, Saint Dennis) και πτυχιούχος Αγγλικής Φιλολογίας (ΑΠΘ).

Έχει ειδικευθεί στην έρευνα για τις φωνητικές τεχνικές στη Σύγχρονη Μουσική και έχει διδάξει Μουσικολογία στον Τομέα Θεατρολογίας-Μουσικολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης και Ορθοφωνία στον Τομέα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ.

Επίσης, έχει διδάξει Αγωγή του Προφορικού Λόγου στη Σχολή Αφηγηματικής Τέχνης και στο Διδασκαλείο (Τμήμα Επιμόρφωσης Νηπιαγωγών, ΤΕΑΠΗ, Αθήνα).

Από το 2007 διδάσκει στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Επίσης, απαγγέλλει, αφηγείται και προσφέρει εργαστήρια με θέμα την Τέχνη του προφορικού λόγου.

Η Λιαρμακοπούλου Ουρανία είναι μουσικός, με δίπλωμα και πτυχίο στο φλάουτο και το βιολοντσέλο αντίστοιχα και απόφοιτος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών της Αθήνας.
 Διεξήγαγε έρευνα στην Κωνσταντινούπολη σχετικά με τη συμμετοχή του βιολοντσέλου στην οθωμανική μουσική (Μουσική Ακαδημία της Κων/πολης, İTÜ, με υποτροφία του υπουργείου εξωτερικών της Τουρκίας) και έχει συμπράξει μουσικά με σχήματα τούρκικης και έθνικ μουσικής (Ενδόφωνον, Haran) και με θέατρο και χορευτικές ομάδες («Ορφέας» του Μικρού Θεάτρου της Ε. Δημητροπούλου και «Purgatorio» της χορευτικής ομάδας «Και όμως κινείται»).

Έχει συμμετάσχει σε δισκογραφικές δουλειές όπως «Θέρος», «Στον ορίζοντα καπνός» (Θέρος), «Εμινέ» (Π. Περισυνάκης), «Η κομμώτρια κι ο Θάνατος» (Κ. Δημουλέας), «Μνήμες» (20 ημίωρα ντοκιμαντέρ για την ΕΤ1, Σ. Στασινός) «Live Π. Παυλίδης και B-Movies». Είναι μέλος του συγκροτήματος «Θέρος» και διδάσκει μουσική στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Χώρος Τέχνης «Ιδιόμελο»: Ελευθερίου Βενιζέλου 17, Μαρούσι (πλησίον ΗΣΑΠ)
Έναρξη: 21.00
Είσοδος: 7 ευρώ
Κρατήσεις: 210 6817042.

Επιμέλεια: Δήμητρα Μπιλάλη
 Πηγή:http://www.zougla.gr

"Cherchez Να Φαμ!" Ο Μποστ του Τύπου στο Μουσείο Μπενάκη

Οι γελοιογραφίες του Μποστ που δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά την περίοδο 1950-1980 θα φιλοξενηθούν στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς) στην έκθεση με τίτλο "Cherchez Να Φαμ! Ο Μποστ του Τύπου" από τις 5 Απριλίου 2013.



Τα ιδιοφυή σκίτσα του καλλιτέχνη εντάσσονται σε ιστορικό πλαίσιο και η έκθεση ανιχνεύει τη σύγχρονη σημασία της σάτιράς του, καθώς και την αισθητική της αρτιότητα, η οποία ξεπερνά το εφήμερο.
Ο Μποστ είναι τώρα όσο ποτέ πολιτικά επίκαιρος. Με επίκεντρο τους θρυλικούς χαρακτήρες του, την καθημαγμένη Μαμά Ελλάδα, την Ανεργίτσα και τον Πειναλέοντα, οι γελοιογραφίες του συσχετίζονται με την σημερινή Ελλάδα της κρίσης.
Στην έκθεση, επίσης, αναδεικνύεται η φιλολαϊκή οπτική του Μποστ που ξεπερνά τα κομματικά πλαίσια και δηλώνει πίστη σε ένα δημοκρατικό ήθος συμμετοχής.

Σημαντικό σκέλος της είναι και τιμητικό αφιέρωμα στον Μποστ από σύγχρονους γελοιογράφους: το παρόν διαλέγεται με το παρελθόν, ωθώντας μας, όχι μόνο να γελάσουμε με «τα χάλια» μας, αλλά και «να λογαριάσουμε πώς προχωρούμε».
ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Κυριακή 14 Απριλίου 2013 στις 12:00
Ημερίδα: "Ξαναθυμόμαστε τον Μπόστ"
Αμφιθέατρο, Μουσείο Μπενάκη – Πειραιώς 138
Η ημερίδα εντάσσει το γελοιογραφικό έργο του Μποστ σε ιστορική προοπτική, ενώ παράλληλα ερευνά τη σύγχρονη σημασία του.
Συμμετέχουν οι: Κώστας Γεωργουσόπουλος (φιλόλογος, μεταφραστής και κριτικός θεάτρου), Στάθης Σταυρόπουλος (γελοιογράφος), Θανάσης Παπαγεωργίου (σκηνοθέτης), Γιάννης Κοντός (ποιητής), Μανόλης Σαββίδης (φιλόλογος), Τάσος Σακελλαρόπουλος (ιστορικός), Κώστας Μποσταντζόγλου (γραφίστας, γιος του Μποστ).

ΞΕΝΑΓΗΣΕΙΣ
Tο κοινό θα έχει την ευκαιρία να ξεναγηθεί μέσα στην έκθεση από τον ιστορικό και υπεύθυνο των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη, Τάσο Σακελλαρόπουλο:

Παρασκευή: 5, 12, 19, 26 Απριλίου και 17 Μαϊου στις 18:00
Σάββατο: 6, 13, 20, 27 Απριλίου και 18 Μαΐου στις 11:00

Η συμμετοχή στις ξεναγήσεις επιβαρύνει το εισιτήριο 2 €
Πληροφορίες: 210 3671 015 (Δευτέρα – Πέμπτη, 10.00 – 14.00)

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ για παιδιά από 10 ετών
Κυριακή 12 Μαΐου 2013, 11:00 – 14:00
Χώρος έκθεσης, Μουσείο Μπενάκη – Πειραιώς 138
Τα Εκπαιδευτικά Προγράμματα του Μουσείου θα περιμένουν τους νεαρούς φιλότεχνους και χιουμορίστες στην εκπαιδευτική εκδήλωση με τίτλο «Γνωριμία με έναν σκιτσογράφο».

Τα παιδιά θα γνωρίσουν το Μποστ μέσα από τα έργα του. Παρέα με τη σκιτσογράφο Μαρία Τζαμπούρα κι ένα μαύρο μαρκαδόρο θα μπορέσουν να συζητήσουν για την ιδιαίτερη αυτή τέχνη και τη σημαντική-διασκεδαστική συμβολή της στην καθημερινή μας ενημέρωση.

Κόστος συμμετοχής: 5 €
Πληροφορίες και κρατήσεις: (Δευτέρα έως Πέμπτη, 9:30 – 15:00, τηλ. 210 3671067-69)

BOST LIVE!
 Σάββατο 20 Απριλίου 2013 στις 19:00
Χώρος εστιατορίου, Μουσείο Μπενάκη – Πειραιώς 138
Τα σκίτσα του Μποστ ζωντανεύουν στη σκηνή από φοιτητές του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με την καθοδήγηση του καθηγητή τους, σκηνοθέτη Γιάννη Λεοντάρη.

Επιμελήτρια της έκθεσης: Μαρίνα Κοτζαμάνη, Επίκουρη Καθηγήτρια στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
Η έκθεση για τον Μποστ είχε προταθεί και σχεδιαστεί από την ιστορικό τέχνης Μαρία Κοτζαμάνη, που χάθηκε πρόσφατα και υλοποιείται με την επιμέλεια της κόρης της ως προσφορά στη μνήμη της μητέρας της.

Την έκθεση οργανώνουν το Μορφωτικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ και το Μουσείο Μπενάκη.

Εγκαίνια: 4 Απριλίου 2013 5 Απριλίου - 19 Μαΐου 2013

Μουσείο Μπενάκη (Κτήριο οδού Πειραιώς)
Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, τηλ. 210 3453111
Ώρες λειτουργίας:
Πέμπτη, Κυριακή 10:00 - 18:00
Παρασκευή, Σάββατο 10:00 - 22:00
Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη κλειστά
ΠΗΓΉ: http://entertainment.in.gr