Την Πέμπτη 27 Ιανουαρίου εγκαινιάζονται στην Αίθουσα Τέχνης «ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ δεξαμενή» η έκθεση ζωγραφικής του Κώστα Μπομπού, με τίτλο: «Εκρεμμότητες» και η έκθεση σχεδίων της Μαρίας Λέτσιου με τίτλο: «Παιχνίδια Απείρου».
Στα έργα του Κωνσταντίνου Μπομπού, σχεδόν πάντα, ανθρώπινες φιγούρες ‘κατοικούν’ σε υποτυπώδες αστικό περιβάλλον, όπου ζωγραφίζεται ένας κόσμος σε σχέσεις εκκρεμότητας, στον οποίο, κατά κανόνα εμπλέκεται και ο θεατής. Εκεί, οι άνθρωποι του ισορροπούν διαρκώς μέσα σε φαινομενικά αθώες εμπλοκές με τη σύγχρονη αρχιτεκτονική, με άλλους ανθρώπους και με αντικείμενα, προσπαθούν να κερδίσουν το χρόνο τους, βλέπουν και επιθυμούν, αλλά συνήθως δεν δρουν (το θέλουν άραγε;).
Οι ζωγραφικές σκηνές τις οποίες κατοικούν ενώ αρχικά μοιάζουν να παρατείνουν στον χρόνο αυτή την εκκρεμότητα ως το όριο του μη νοήματος, τελικά, καταφέρνουν να συγκροτήσουν μια κοινωνική κριτική που έλκει την καταγωγή της από τον κινηματογράφο του Ζ. Τατί και του Α. Χίτσκοκ. Αυτή η αμφίσημη αιώρηση που φαίνεται να καταργεί την σημασία της ιστορίας, επιτρέπει στον Κ. Μπομπό να οδηγήσει τον θεατή στη δική του διακύβευση: να ρυθμίσει το βλέμμα μέσω λεπτών και καθαρών ζωγραφικών χειρισμών του ρυθμού στα κλιμακούμενα επίπεδα της εικόνας.
Ενώ, ο καλλιτέχνης βλέπει με «λοξή ματιά» την σύγχρονη αστική περιπέτεια και την αποδίδει σε μια καθαρή ζωγραφική αφήγηση, επιθυμεί ίσως να ξαναδεί - απαλλαγμένος από την ενοχή του συγχρονισμού - ερωτήματα για την ίδια τη ζωγραφική πράξη στο σύγχρονο περιβάλλον των πολλαπλών κρίσεων. Ο δικός του χειρισμός - περισσότερο από ένστικτο παρά με όποιο άλλο νοητικό μέσο, διαθέτει... ορίζει τη ζωγραφική, ως επιθυμία του βλέμματος.
Επίσης στη τελευταία αυτή δουλειά του ενδιαφέρεται περισσότερο για την αυτονομία του ίδιου του έργου. Το χρώμα του αν και γενικά παραμένει συγκρατημένο, φαίνεται τώρα να πρωταγωνιστεί, εντονότερο και σε μεγαλύτερους σχηματισμούς, ως οργανωτική αρχή της σύνθεσης. Και καθώς ο ζωγραφικός τρόπος των έργων του γίνεται άμεσα αντιληπτός, επιτρέπει στην αφήγηση να λειτουργεί αποτελεσματικά, απομακρυνόμενη από την όποια ηθογραφική εικονογράφηση του θέματος, ορίζοντας έναν κόσμο ανάμεσα στον θεατρικό και σε αυτόν της καθημερινότητας.
Η ενότητα έργων «Παιχνίδια απείρου» της Μαρίας Λέτσιου σε χαρτί με μελάνια και υδρόχρωμα, επικεντρώνεται σε μια επαναπροσέγγιση του βιο - μορφισμού στην εικαστική δημιουργία . Ο επαναπροσδιορισμός αυτός γίνεται μέσα από την έννοια του παιχνιδιού στην δημιουργική διαδικασία. Οι βιο - μορφικές οντότητες διαμορφώνονται από ένα παιχνίδι αντιπαράθεσης και οριοθέτησης των χρωματικών κηλίδων που πολλές φορές αποτυπώνονται με αυθόρμητες χειρονομίες. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι γιατί μέσα από αυτή την διαδικασία αναδεικνύεται η ρευστότητα και η διαφάνεια του υλικού, το οποίο έχει επιλεχθεί για αυτά ακριβώς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.
Η αποτύπωση της ρευστότητας έχει ως στόχο να τονίσει μια ροή η οποία μπορεί να αποτελέσει την οπτική μεταφορά της έννοιας της συνεχούς αναδιαμόρφωσης των πραγμάτων στο κόσμο, φυσικό ή κατασκευασμένο από τον άνθρωπο. Η διαφάνεια από την άλλη, έχει ως στόχο να λειτουργήσει ως αποκάλυψη μιας εσωτερικής ουσίας των πραγμάτων και του κόσμου. Οι βιο-μορφικοί σχηματισμοί πολλές φορές θυμίζουν ήρωες του εικονικού κόσμου, ενώ το συνολικό έργο δίνει την εντύπωση ότι συνθέτεται από ίχνη και απομεινάρια. Τα ίχνη και τα απομεινάρια μπορεί να υπονοούν μια πιο δομημένη κατάσταση που έχει προϋπάρξει ή όχι; Βρισκόμαστε σε ένα στάδιο αποδόμησης ή δημιουργίας; Ή μήπως τελικά και οι δύο καταστάσεις έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά;
Διάρκεια εκθέσεων: έως Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011
ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ δεξαμενή (Ξανθίππου 11, Κολωνάκι, τηλ: 210 7294342, 3,
www.astrolavos.gr, gallery@astrolavos.gr, ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή: 10.30-15.00 & 18.00-21.00, Σάββατο: 10.30-15.00).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου