Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο Βαρνάβα



Ο Βαρνάβας είναι ένα ημιορεινό χωριό της Β.Αττικής 35χλμ. από την Αθήνα σε υψόμετρο 650μ. Αποτελεί εξέλιξη οικισμού του 18ου αιώνα. Το Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 2002 από τον Πέτρο και τη Μηλέα Κατσίκη. Στεγάζεται σ ένα αυθεντικό παραδοσιακό Βαρναβίωτικο σπίτι. Εκεί συνέλεξαν με πολύ κόπο, αγάπη και μεράκι, έπιπλα, σκεύη, εργαλεία, ενδυμασίες μιας παλαιότερης εποχής, με τη φιλοδοξία να γίνει ο Βαρνάβας τόπος έλξης και έρευνας του πολιτιστικού πλούτου ολόκληρης της Β. Αττικής. Η συλλογή του αποτελείται από 2.000 εκθέματα. Το μουσείο συνεργάζεται με φορείς όπως το Πανεπιστήμιο Αθηνών, Νομαρχίες, Τ.Α., Συλλόγους, Σχολεία όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, Αλλά και με Μουσεία του εξωτερικού. Οι δραστηριότητες του Μουσείου είναι πολλές, σημαντικές και ενδιαφέρουσες. Εκδοτικές (με θέματα ιστορίας και εθνογραφίας ) Εκπαιδευτικές ( ειδικές ξεναγήσεις για σχολικές ομάδες ) Μαθήματα ( για μαθητές και ενήλικες ) Κεραμικής Παραδοσιακού αργαλειού Κεντημένο ψωμί Αναπαράσταση τρύγου Αναπαράσταση καλλιέργειας της γης Περιβαλλοντολογίας Πολιτιστικές εκδηλώσεις Εκθέσεις: Γραμματοσήμων νομισμάτων & χαρτονομισμάτων Παλιάς φωτογραφίας Κεντημένου ψωμιού Δύκτιο εθελοντισμού Δανειστική βιβλιοθήκη Πτέρυγα παραδοσιακών επαγγελμάτων
Κάθε Κυριακή η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό 10.00 – 13.00 ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΒΑΡΝΑΒΑ Οδός 25ης Μαρτίου Βαρνάβας 190 14 Τηλ. 210334120 – 6937822962 – 2295097811 Fax.2103825322www.ilmb.grmuseo@ilmb.gr

Επιμέλεια:Μαρία Κοράν (Το παρόν άρθρο δημοσιεύτικε στο περιοδικόhttp://www.culturemagazine.info/ )

Swornhaylinglei Η ατομική έκθεση του Δημήτρη Φουτρή στην γκαλερί Τούντα


Από τις 3 Δεκεμβρίου η γκαλερί Ιλεάνα Τούντα φιλοξενεί την ατομική έκθεση του Δημήτρη Φουτρή "Swornhaylinglei".

Το Swornhaylinglei, δεν είναι μια υπαρκτή λέξη, αλλά προσεγγίζει με τον καλύτερο τρόπο για τον Δημήτρη Φουτρή την ιδέα ενός φανταστικού τόπου.
Ένα μαύρο ορθογώνιο κέλυφος-κουτί μέσα στο χώρο της γκαλερί συμβολίζει ένα φανταστικό μέρος, ένα κομμάτι γης, μία τοποθεσία. Μέσα σε αυτό, αποσπάσματα που πλάθουν μια αφήγηση και μια εικόνα που προσπαθεί να οριοθετήσει το αχανές πεδίο του εσωτερικού μας κόσμου.
Σκόρπια επεισόδια που συνθέτουν μια τοιχογραφία, δίνοντας έμφαση σε ιδέες, όπως αυτές του τραγικού ανάμεσα στον παραλογισμό της πραγματικότητας και τη μεταφυσική ανησυχία, την ευθραυστότητα, αλλά και το ευάλωτο της ύπαρξης.
Τα έργα πραγματεύονται έννοιες όπως αυτή του ιερού, της ταυτότητας, του πόνου, της εξουσίας, του θανάτου, με αναφορές στη λογοτεχνία του Kafka, την ουτοπία του Thomas More, τις θρησκευτικές παραβολές και τη φιλοσοφική σκέψη του Wittgenstein μέσα από το έργο του Γλώσσα Μαγεία Τελετουργία.
Έξω από το κουτί, περιμετρικά του χώρου μία μουσική σύνθεση παίζει σε λούπα και λειτουργεί ως προθάλαμος που προετοιμάζει του θεατή να συμμετάσχει σε μια τελετουργία.

Πηγή:www.elculture.gr

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

Jack Freak Pictures


Η έκθεση των Gilbert and George στην Αθήνα

H γκαλερί BERNIER/ELIADES εγκαινιάζει την Πέμπτη 19 Νοεμβρίου τη νέα έκθεση των Gilbert & George με τίτλο «Jack Freak Pictures».

Το «δαιμόνιο» καλλιτεχνικό δίδυμο από τη Βρετανία επιστρέφει στη χώρα μας πέντε χρόνια μετά από την τελευταία τους έκθεση στη γκαλερί Βernier / Eliades και δύο χρόνια μετά την αναδρομική τους έκθεση στην Tate Modern (η μεγαλύτερη που έχει γίνει ποτέ στο Μουσείο). Η νέα έκθεση περιλαμβάνει μία σειρά έργων που δημιούργησαν αποκλειστικά για τη συγκεκριμένη έκθεση στην Αθήνα.

Οι Gilbert & George θεωρούνται από τους θεμελιωτές της σύγχρονης εννοιοκρατικής «αβάν-γκαρντ» και «πατέρες» της σύγχρονης βρετανικής τέχνης. Επιμένοντας ότι η τέχνη υπηρετεί τη ζωή, χρησιμοποιούν ως βασικό τους «υλικό» τον ίδιο τους τον εαυτό – ανατρέπουν την καλλιτεχνική διαδικασία και παρουσιάζονται οι ίδιοι σαν «ζωντανά γλυπτά» (Living Sculptures). Συνεπώς, καλλιτέχνες και δημιούργημα γίνονται ταυτόσημα στο κάθε τους κολοσσιαίο έργο.

Μέσα από επικά κολλάζ επιχρωματισμένων φωτογραφιών (Photo-Pieces), η εικονογραφία τους δανείζεται από τη γλώσσα της διαφήμισης, της performance, της ζωντανής τηλεόρασης και της γιγαντοαφίσας, για να σχολιάσει το σεξ, τη βία, την ηθική, τις κοινωνικές σχέσεις και προκαταλήψεις – την αναζήτηση μιας νέας ατομικότητας. Σκοπός τους είναι να κάνουν μία τέχνη για όλους, όχι για τις ελίτ.

Η νέα τους έκθεση αποτελεί μέρος της πολυαναμενόμενης ενότητας «Jack Freak Pictures», μέσω της οποίας οι Gilbert & George δείχνουν τη μεγαλύτερη σειρά έργων που έχουν παρουσιάσει ποτέ. Σύμφωνα με το συγγραφέα Michael Bracewell, πρόκειται για μία μνημειώδη παρουσίαση έργων που διαθέτουν ένα φιλοσοφικό δαιμόνιο και μία οπτική βία πιο έντονη από ποτέ.
Στα καινούργια τους έργα οι Gilbert & George θίγουν το σημερινό τρόπο ζωής και τις βασικές αξίες της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα από ένα σύνολο σχεδίων, σκηνών, κειμένων, λέξεων ,συμπεριφορών και ετερόκλητων στοιχείων όπως μετάλλια, σημαίες, χάρτες, δέντρα, πινακίδες και γκράφιτι του Ανατολικού Λονδίνου - όπου οι ίδιοι οι καλλιτέχνες ζουν κι εργάζονται πάνω απο σαράντα χρόνια.
Χαρακτηριστικό μοτίβο είναι το κόκκινο, λευκό και μπλε σχέδιο του Union Jack, όπως αλλιώς ονομάζεται η βρετανική σημαία. Αυτό το παγκόσμιο σύμβολο, μέσα από όλες του τις αποχρώσεις - άλλοτε σύμβολο της εθνικής περηφάνιας και ισχύος, άλλοτε της Pop κουλτούρας και της κοινωνικής ανυπακοής - μεταδίδει την ηχηρότητά του σε αναρίθμητες κοινωνικές και πολιτιστικές συχνότητες. Η ιστορική και συμβολική του παρουσία αποτελεί τον πυρήνα των «Jack Freak Pictures», όντας ταυτόχρονα στομφώδες, αμφιλεγόμενο, εικονικό και παράλογο.

Οι καλλιτέχνες θα παραβρεθούν στα εγκαίνια της έκθεσης.

"Τόποι παρείσακτων"


"Τόποι παρείσακτων"

Η πολιτιστική μη κερδοσκοπική εταιρία ΖΕΟΝ παρουσιάζει τη θεματική έκθεση του Ανδρέα Σιτορέγκο με τίτλο "Τόποι Παρείσακτων" από 30 Νοεμβρίου έως 23 Δεκεμβρίου 2009, στα πλαίσια μιας γενικότερης έρευνας και ανάλυσης του τι σημαίνει τόπος, κοινός χώρος, δημόσιο περιβάλλον.

Ο άνθρωπος κινείται πλέον καθημερινά με ιλιγγιώδεις ταχύτητες σε κοινούς-κοινόχρηστους τόπους, χωρίς να έχει συχνά τη δυνατότητα να τους ορίσει συνειδητά και ακόμα λιγότερο να παρέμβει σε αυτούς. Όμως τον επηρεάζουν και τον καθορίζουν. Οι κοινοί χώροι είναι συχνά και τόποι ξένοι, μεταφορικά και ουσιαστικά, και καλούμαστε να καταγράψουμε και να κατανοήσουμε τη σημασία τους στην καθημερινότητα μας, άρα και στη ζωή μας, άρα και στη διαμόρφωση νοοτροπίας και άποψης. Τους μοιράζονται όλο και περισσότερο διαφορετικοί άνθρωποι και αυτή η διαφορετικότητα καλείται να μετατραπεί σε πλούτο και όχι σε φόβο.
oι κοινοί χώροι ανήκουν σε όλους.Τόποι οικείοι και άγνωστοι.

Έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση:
2003 Παγκάκι Βίντεο εγκατάσταση
2002 Δρόμος Βίντεο εγκατάσταση
1997 Εξάρτηση Εγκατάσταση (φυσικός χλοοτάπητας, μόνιτορ) διαστάσεις μεταβλητές
2009 .Προσοχή Λερώνει Γλυπτό (σίδερο, μαλλί μοχέρ, λάμπες neon, μετασχηματιστές)

Επιμέλεια: Αννα Χατζηγιαννάκη

Πηγή: www.elculture.gr

« Ναμπόσκι νοκόλκο» του Αντωνίου Μπάλλα


Το «ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ» παρουσιάζει από την Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009 μέχρι και την Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010, την έκθεση ζωγραφικής, «ΝΑΜΠΟΣΚΙ ΝΟΚΟΛΚΟ» του Αντώνιου Μπαλλα.

Ο καλλιτέχνης μιλάει για το έργο του :
«Θέλω να πιστεύω πως κάθε είδους έργο τέχνης υπάρχει πριν ο καλλιτέχνης το φανερώσει. Εκείνος απλά βάζει την προσωπικότητα του και με το χέρι του το έργο παίρνει υπόσταση και μορφή. Δεν θα υποστήριζα την άποψη αυτή, αν δεν επαληθευόταν μέσα από τη ζωγραφική μου πράξη.

Ποτέ δεν ξεκινάω μια ζωγραφιά έχοντας στο μυαλό μου μια συγκεκριμένη ιστορία. Αυτή αναδύεται σιγά - σιγά μέσα από τις γραμμές και τα σχήματα, το ρυθμό και την κίνηση, μέσα από το χρώμα.

Έτσι, σε κάθε πίνακα γεννιέται ένα παραμύθι. Πρωταγωνιστής είναι πάντα η μορφή, η οποία έχοντας πάντα άμεση αναφορά στον θεατή του υπενθυμίζει τον λόγο για τον οποίο υπάρχει.

Μέσα από αυτή την ενότητα έργων, σκοπό δεν έχω να παρουσιάσω κάτι καινούργιο και πρωτοποριακό αλλά κάτι παλιό με σύγχρονο τρόπο. Θα έλεγα, δεν γράφω ένα νέο παραμύθι, μα την ίδια τη λέξη «παραμύθι» με το δικό μου γραφικό χαρακτήρα.»



Εγκαίνια Έκθεσης : Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009 στις 20:00
Ημέρες και ώρες εκθεσιακού χώρου : Καθημερινά 18:00 – 22:00

Σατωβριάνδου 36
Ομόνοια
Τηλέφωνο : 210-5242211-3

Πηγή:www.zougla.gr

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

«Συνέβη στην Αθήνα»: μεγάλη εικαστική έκθεση στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα»



Μεγάλη ομαδική εικαστική έκθεση με τίτλο «Συνέβη στην Αθήνα» φιλοξενεί η Μικρή Αρκτος, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων «Μελίνα». Έργα των Μόραλη, Τέτση, Φιλοπούλου, Αγγελίδη, Ψυχοπαίδη θα εκτεθούν, μεταξύ άλλων, από την 1η ώς τις 23 Δεκεμβρίου.



Η έκθεση έχει ως σκοπό την επανοικειοποίηση της εικόνας της πόλης της Αθήνας από το κοινό, μέσα από την εικαστική ματιά σύγχρονων καλλιτεχνών, αλλά και την γνωριμία του με έργα μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων από σημαντικές συλλογές.

Οι συμμετοχές των καλλιτεχνών που θα εκτεθούν και στους δύο ορόφους του Πολιτιστικού Κέντρου, στο Θησείο, ξεπερνούν τις 170, διαμορφώνοντας ένα πυκνό διαχρονικό πλαίσιο.


Την έκθεση επιμελείται η ιστορικός τέχνης και επιμελήτρια εκθέσεων Ίρις Κρητικού και σε αυτήν εκτίθενται έργα σημαντικών ονομάτων της ελληνικής εικαστικής σκηνής, όπως οι Γιάννης Μόραλης, Νίκος Αγγελίδης, Γιάννης Ψυχοπαίδης, Γιαννούλης Χαλεπάς, Παναγιώτης Τέτσης, Μαρία Φιλοπούλου και πολλοί άλλοι.


Η Ακρόπολη, οι απεικονίσεις γνωστών και άγνωστων μνημείων της Κλασικής και της Βυζαντινής Αθήνας, νεοκλασικά κτίρια σε διαφορετικές γειτονιές, καταστήματα, δρόμοι, πλατείες, λαϊκές αγορές, στάδια, γήπεδα, πάρκα, μουσεία, παιδικές χαρές, αυτοκίνητα, μέσα συγκοινωνίας και άλλα στοιχεία της σύγχρονης αθηναϊκής ζωής παρουσιάζονται μέσα από τα έργα.

Ακόμη, χωριστό αλλά συγκλίνοντα άξονα του θέματος, αποτελούν οι μικρές στιγμές της πόλης: συναντήσεις ανθρώπων, περίπατοι σκύλων, μεσημεριανά γεύματα και ραντεβού σε Ίντερνετ καφέ ή παλιομοδίτικα ζαχαροπλαστεία, πορείες, επισκέψεις σε μουσεία και βραδινές περιπλανήσεις, αθέατα στιγμιότυπα.


Η έκθεση διαρκεί από την 1η έως τις 23 Δεκεμβρίου 2009 και διοργανώνεται στο Πολιτιστικό Κέντρο &8710;ήµου Αθηναίων «Μελίνα», Ηρακλειδών 66 και Θεσσαλονίκης, Θησείο, τηλ.: 210 3452150, 210 3414466

Ώρες λειτουργίας: καθηµερινά 09:00 - 13:00 και 17:00 - 21:00, εκτός &8710;ευτέρας και απογεύµατος Κυριακής.

Το in.gr είναι χορηγός επικοινωνίας της έκθεσης.
Πηγή:http://istoploigos.blogspot.com


ΣΑΛΒΑΝΤΟΡ ΝΤΑΛΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΗΣ ΔΟΥΚΑΣ
ΚΕΙΜΕΝΑ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΑΚΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ

Η τέχνη της ιδιομορφίας.
Μύθος. Ιδιομορφία. Δύο έννοιες που χαρακτήρισαν τη ζωή και το έργο του. Η έννοια «μύθος» ορίζεται στο χώρο της μοναδικότητας και γι' αυτό το λόγο, προσωποποιείται. Αντίθετα με τη μόδα, παραμένει αναλλοίωτος στο χρόνο. Όπως είχε πει ο φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος: «Η μόδα αλλάζει. Ο μύθος, μας αλλάζει.» Ο μύθος αντλεί το περιεχόμενό του από την εσωτερική ενότητα, τη προσωπική μοναδική πραγματικότητα, την εσωτερική φωνή που ωθεί να φύγουμε, να μείνουμε, να πολεμήσουμε, να δημιουργήσουμε.



Σε αυτή τη κατεύθυνση κινήθηκε η ζωή και το έργο του Σαλβαντόρ Νταλί. Άνθρωπος πού έζησε μέσα στο περιβάλλον και την κοινωνία, ερωτεύτηκε, διεκδίκησε, κέρδισε, έχασε, δημιούργησε χωρίς όμως να χάσει τον εαυτό του, την εσωτερική του ενότητα και χαρακτήρα. Αντίθετα, με την προσωπική του ιδιοφυΐα κατάφερε να καθοσιώσει την προσωπική του ιδιαιτερότητα και να την επιβάλει επιτυχημένα στο κοινωνικό σύνολο, ζώντας μια μακρά, ευτυχή ζωή, αναγνωριζόμενος ως μέγιστος καλλιτέχνης.



Η «ιδιομορφία» είναι η δεύτερη έννοια που χαρακτηρίζει τον μεγάλο Ισπανό καλλιτέχνη. Άνθρωπος αντικομφορμιστής, προσδέθηκε πεισματικά στις προσωπικές τους εμμονές, τα παιδικά του τραύματα, τα δύσκολα χρόνια της νεότητάς, τις ανασφάλειες, τις φαντασιώσεις, τα ερωτικά του απωθημένα. Αδέξιος κοινωνικά, παρουσίαζε συχνά εσφαλμένη εικόνα για το πρόσωπό του. Ο Νταλί υπήρξε ένα παιδί που δεν ωρίμασε ποτέ, αλλά και ένας επαρχιώτης που δεν απέβαλε ποτέ τον επαρχιωτισμό του. Όμως, αυτή του την αδυναμία και αδεξιότητά την μετέτρεψε σε πλεονέκτημα. Αντί να συνθλιφθεί από τον περιβάλλοντα κόσμο, τον χαρακτήρισε σημαδεύοντας τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Βάση της προσωπικότητας, της φιλοσοφίας, αλλά και της επιτυχίας του ήταν ή άποψη ότι οι άνθρωποι κατ' ουσίαν είναι ίδιοι. Η έκφραση στη ζωή τους, οι προτεραιότητες και η συμπεριφορά τους διαφέρουν, όμως η πηγή όλων είναι κοινή. Ο Νταλί με τα έργα του ακολούθησε τον δρόμο από την ανεπανάληπτη μοναδικότητα ως ανθρώπινης ύπαρξης που υπεράσπισε «ως κόρην οφθαλμού», προς την καθολικότητα και την κοινή ουσία, την ίδια τραγική μοίρα της ανθρώπινης φύσης.

Ο Υπερρεαλισμός και ο Σαλβαντόρ Νταλί.
Η τάση ενδοσκόπησης και αυτοανάλυσης τον ώθησε στην Φροϋδική ψυχολογία και η ανάγκη ελεύθερης έκφρασης στο καλλιτεχνικό ρεύμα του Υπερρεαλισμού. Ο υπερρεαλισμός, παρότι προϋποθέτει πηγή έμπνευσης, ακολουθεί αυτοματικό τρόπο έκφρασης, τον οποίο θεωρεί απροσποίητο, γνήσιο και αυθεντικό, μακριά από επιμελημένα φιλτραρίσματα και περίτεχνες καλλιτεχνικές προσπάθειες. Σε αυτό το ρεύμα ο Νταλί βρέθηκε στο στοιχείο του, δημιουργώντας εικόνες που με πρώτη ματιά μοιάζουν παράλογες, εξωφρενικές, παραληρηματικές, τερατώδεις, όμως χαρακτηρίζονται από την ειλικρίνεια της ενστικτώδους προσπάθειας του να συλλάβει το μυστικό του ανθρώπου και του κόσμου. Όμως, ακόμα και ως εκπρόσωπος του Υπερρεαλισμού διατήρησε το ατομικό του αισθητήριο και δεν ακολούθησε την πρακτική της αυτόματης καταγραφής, αλλά επεξεργαζόταν ενσυνείδητα το έργο του προκειμένου να αναδείξει το συμβολικό, φανταστικό κόσμο του ασυνείδητου.
Το ίδιο «καινό δαιμόνιο» που τον οδήγησε στο κλειστό κύκλο διανοουμένων του Υπερρεαλισμού το 1929, προκάλεσε συγκρούσεις λίγα χρόνια μετά, και την οριστική ρήξη των σχέσεών με του Υπερρεαλιστές το 1941.
Ο Υπερρεαλισμός ξεκίνησε κυρίως ως πολιτικο-ιδεολογικό κίνημα από τα συντρίμμια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Αίτημα των Υπερρεαλιστών ήταν η αλλαγή των παραδοσιακών κοινωνικών δομών μέσα από τη διανόηση και την τέχνη. Ο Σαλβαντόρ Νταλί αδιαφορούσε προκλητικά για το κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι σε μια χώρα που ταλανιζόταν από εμφύλιο πόλεμο και σε μια Ευρώπη που συντασσόταν ή ερχόταν αντιμέτωπη με το Ναζιστικό μηχανισμό. Η πορεία του ήταν ανεπιστρεπτί η ατέρμονη ενδοσκόπηση, τα αγαπημένα του σύμβολα, ο προσωπικός του παράδεισος και κόλαση.
Η προσήλωση στην προσωπική του πραγματικότητα τον οδήγησε στην «μέγιστη ύβρη», καθώς στην ερώτηση «Τι είναι υπερρεαλισμός;» απαντούσε «Ο Υπερρεαλισμός είμαι εγώ!». Έτσι ο Σαλβαντόρ Νταλί διεκδίκησε και κατέκτησε μαζί με την προσωπική επιτυχία του, την απόλυτη ανεξαρτησία από ομάδες και τάσεις, βασικό στοιχείο της δημιουργικής του μοναξιάς.






Τέσσερις ερωτήσεις στον Δημήτρη Πλάντζο.
(Επιμελητής Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.)

Από πού αντλούσε την έμπνευσή του ο Σαλβαντόρ Νταλί;
Αποκλειστικά από τις προσωπικές του εμμονές. Στο έργο του επικρατούν συνειρμικές αναφορές στην παιδική του ηλικία, στις ερωτικές του φαντασιώσεις, Φροϋδικά σχήματα και μορφές του ασυνειδήτου.
Επίσης θα βρούμε σαφείς αναφορές στη ρευστότητα του χρόνου, παρόμοιες με τη θεωρία του Αϊνστάιν ο οποίος περιέγραψε τον χρόνο ως ένα διαστελλόμενο και συστελλόμενο σώμα, μια διάσταση. Ο Νταλί το παρουσιάζει με τα ρευστά ρολόγια. Μάλιστα στην έκθεση έχουμε και ένα εκπληκτικό τοπίο που δείχνει το χρόνο σαν λίμνη, ως ένα ρευστό ρολόι. Από την δική του, καλλιτεχνική σκοπιά προηγήθηκε του Αϊνστάιν όπως προηγήθηκε και της χαρτογράφησης του DNA.
Χαρακτηριστικό είναι πως όταν διατυπώθηκε η θεωρία για την ύπαρξη του DNA, ο Νταλί είπε πως το ήξερε και το είχε ήδη περιγράψει. Πίστευε ότι οι άνθρωποι είναι ίδιοι, αποτελούνται από πολύ απλά στοιχεία τα οποία πολλαπλασιαζόμενα και συνδυαζόμενα δίνουν διαφορετικούς χαρακτήρες. Είναι μια αρχή στην οποία βασίζεται και ο Φροϋδισμός.

Τι χαρακτηρίζει τα έργα του;
Ο Σαλβαντόρ Νταλί ακολουθούσε το ένστικτό του και προσπαθούσε να απεικονίσει την πραγματικότητα του ονείρου και της ψευδαίσθησης, γι' αυτό και τα έργα του παρουσιάζουν μια τρομακτική προοπτική. Μια έντονη προοπτική, η οποία θλίβει μικρές φιγούρες που χάνονται σε τεράστια διαυγέστατα τοπία προερχόμενα όχι από την πραγματικότητα, αλλά από τα όνειρα και τους εφιάλτες του.
Ο Νταλί πίστευε ότι όλοι κατά βάση είμαστε ίδιοι, δηλαδή μοιραζόμαστε τους ίδιους φόβους και τις ίδιες αγωνίες, παρόλο που εξωτερικά είμαστε διαφορετικοί. Πίστευε ότι περιγράφοντας το δικό του ασυνείδητο περιγράφει το ασυνείδητο όλης της ανθρωπότητας, το συλλογικό ασυνείδητο. Με άλλα λόγια ο Νταλί περιγράφει για λογαριασμό μας τους δικούς μας φόβους και τις δικές μας ανάγκες.

Που απευθύνεται;
Απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους, όχι μόνο τους υψηλότεχνους. Ακόμα και οι περίεργοι που θα πλησιάσουν τα έργα του χωρίς να ξέρουν τίποτα, θα βρουν κάτι που θα τους τραβήξει το ενδιαφέρον.
Ως όνομα, προσωπικότητα και μορφή, ο Νταλί είναι ιδιαίτερα αναγνωρίσιμος και επιβλητικός. Από τότε που αναγγέλθηκε αυτή η έκθεση υπήρξε σημαντική ανταπόκριση από το κοινό. Έχουμε πάμπολλα τηλεφωνήματα ανθρώπων που ρωτάνε που είμαστε. Είναι άνθρωποι που δεν ξέρουν που είναι το μουσείο, δεν έχουν ξανάρθει και θα μας επισκεφθούν ειδικά γι' αυτό. Βέβαια είναι και η πρώτη φορά που παρουσιάζεται μια τόσο μεγάλη έκθεση στην Ελλάδα.

Τι συναισθήματα μπορούν να δημιουργήσουν τα έργα του;
Εντυπωσιάζει η διαύγεια των τοπίων του. Η αμεσότητα, η βιαιότητα θα μπορούσαμε να πούμε της προοπτικής την οποία χρησιμοποιεί και παραπέμπει στην φαντασία, τα όνειρα και τους εφιάλτες των ανθρώπων. Δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει ένας άνθρωπος από εμάς που να έχει ονειρευτεί ή να έχει ζήσει την γλυκύτητα μιας ανάμνησης, και να μην συγκινηθεί από αυτά τα έργα.

Νταλί και Γκαλά. Μια ιστορία αγάπης.
Τίποτα από τη πρώτη γνωριμία του Σαλβαντόρ Νταλί με τη ρωσικής καταγωγής Γκαλά Ελιάρ (Ελένα Ντιακόνοφ) το 1929, δεν προμήνυε το τι θα ακολουθούσε. Ο Νταλί, χωρίς να κάνει καμιά προσπάθεια απόκρυψης της επαρχιώτικης καταγωγής του γελούσε ακατάσχετα. Η πρώτη εντύπωση που έδωσε στη μέλλουσα γυναίκα του ήταν τραγική. Αργότερα, η Γκαλά κατάλαβε πως πίσω από αυτή την εικόνα υπήρχε ένας συναρπαστικός άνθρωπος.
Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ο Νταλί δεν έπαψε να τονίζει την ευεργετική επίδραση που άσκησε επάνω του η Γκαλά, την οποία έβλεπε ως την ενσάρκωση του απόλυτου έρωτα. Ως ερωμένη, μούσα και μοντέλο του τον ακολούθησε σε ολόκληρη τη σταδιοδρομία του χωρίς ο ίδιος να κάνει καμιά προσπάθεια να το κρύψει. Αντίθετα, η εικόνα της είχε συχνή παρουσία στα έργα του, είτε ως πρωταγωνίστρια, είτε ως παρατηρήτρια των διαδραματιζομένων. Μάλιστα, δεν απέφυγε την υπερβολή, θεωρώντας την -κυριολεκτικά- αγία, και την απεικόνισε πολλές φορές ως ενσάρκωση μυθολογικών προσώπων της αρχαιότητας, ή ακόμα και ως Παρθένο Μαρία.



Βιογραφικό

Ο Νταλί (πλήρες όνομα Salvador Felip Jacint Dali Domenech) γεννήθηκε στην πόλη Φιγέρας της Ισπανίας και ανήκε σε μια οικονομικά ευκατάστατη οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος και συμβολαιογράφος αλλά δεν φαίνεται πως ήταν ιδιαίτερα ενθουσιώδης με τις ικανότητες του Νταλί στη ζωγραφική και το σχέδιο, ικανότητες που έδειξε ότι διέθετε σε σχετικά νεαρή ηλικία. Χάρη κυρίως στην συμπαράσταση της μητέρας του, ο Νταλί παρακολούθησε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής στη Δημοτική σχολή σχεδίου της πόλης του. Tο 1916 φιλοξενήθηκε από την οικογένεια του τοπικού καλλιτέχνη Ramon Pichot, της πόλης Καδακές, στη διάρκεια θερινών διακοπών της οικογένειας Νταλί, όπου και ήρθε σε επαφή για πρώτη φορά με την μοντέρνα ζωγραφική.
Σε ηλικία 15 ετών, ο Νταλί συμμετείχε στη δημόσια έκθεση του Δημοτικού Θεάτρου του Φιγέρας, το 1919. Το 1921 έχασε την μητέρα του από καρκίνο ενώ μετά το θάνατό της, ο πατέρας του παντρεύτηκε την αδελφή της, γεγονός που δεν αποδέχτηκε ο Νταλί, ο οποίος ένα χρόνο αργότερα εγκαταθίσταται στη Μαδρίτη όπου και ξεκινά τις σπουδές του στην Ακαδημία των Τεχνών (Academia de San Fernando).
Αυτή την περιόδο, ο Νταλί πειραματίζεται με τον κυβισμό, αν και οι γνώσεις του γύρω από το νέο αυτό κίνημα είναι αρχικά ελλιπείς και στη Μαδρίτη δεν υπάρχουν άλλοι κυβιστές καλλιτέχνες. Επίσης, έρχεται σε επαφή με το ρζοσπαστικό κίνημα του ντανταϊσμού το οποίο θα επηρεάσει σημαντικά το έργο του σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Συνδέεται παράλληλα φιλικά με τον ποιητή Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και με τον σκηνοθέτη Λουίς Μπουνιουέλ. Το 1926 αποβάλεται από την ακαδημία λίγο πριν τις τελικές του εξετάσεις, καθώς δηλώνει πως κανένας από τους καθηγητές του δεν είναι άξιος να τον κρίνει. Την ίδια χρονιά, επισκέπτεται για πρώτη φορά το Παρίσι όπου συναντά τον Πάμπλο Πικάσσο|Πικάσσο, ο οποίος είχε ήδη κάποια γνώση γύρω από το έργο του Νταλί. Τα επόμενα χρόνια, στα έργα του Νταλί αποτυπώνονται ισχυρές επιδράσεις από το έργο του Πικάσο αλλά ταυτόχρονα αρχίζει να διαφαίνεται ένα προσωπικό ύφος στους πίνακες του Νταλί. Οι εκθέσεις έργων του στη Βαρκελώνη προκαλούν αρκετές συζητήσεις αλλά και διαφωνίες μεταξύ των κριτικών τέχνης.
Το 1929, ο Νταλί συνεργάζεται με τον Λουίς Μπουνιουέλ για τη δημιουργία της ταινίας μικρού μήκους ''Ανδαλουσιανός Σκύλος''. Ο Νταλί βοηθά ουσιαστικά στο σενάριο της ταινίας, η οποία αποτελεί έως σήμερα την πιο καθαρή εφαρμογή του υπερρεαλισμού στον κινηματογράφο. Παράλληλα, ο Νταλί γνωρίζει την μελλοντική σύζυγο του και μούσες|μούσα του, Ελένα Ντμτρίεβνα Ντελούβινα Ντιακόνοβα, Ρωσία|ρωσικής καταγωγής, περισσότερο γνωστή ως ''Γκαλά'' (από το όνομα Γαλάτεια). Την ίδια περίοδο, γίνεται και επίσημα μέλος του υπερρεαλιστικού κινήματος, αν και το υπερρεαλιστικό στοιχείο υπάρχει στα έργα του ήδη λίγα χρόνια νωρίτερα. Στις αρχές της δεκατίας του 1930, ο Νταλί επινοεί επιπλέον την ''Παρανοϊκο-κριτική'' μέθοδο, όπως ο ίδιος την αποκαλεί, που αποτελεί ένα είδος υπερρεαλιστικής τεχνικής με σκοπό την πρόσβαση στο ασυνείδητο προς όφελος της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Ο Νταλί στηρίζει την μέθοδο αυτή στην ικανότητα του ανθρώπου να λειτουργεί συνειρμικά, συνδέοντας εικόνες ή αντικείμενα που δεν συνδέονται μεταξύ τους κατ' ανάγκη λογικά. Συνδέεται άμεσα με τον υπερρεαλιστικό αυτοματισμό και τις Σίγκμουντ Φρόυντ|φροϋδικές]θεωρίες γύρω από τα όνειρα.
Ο Νταλί συμμετέχει στην πρώτη μεγάλη υπερρεαλιστική έκθεση στην Αμερική, το 1932, όπου και αποσπά διθυραμβικές κριτικές. Λίγο αργότερα όμως, ο Αντρέ Μπρετόν τον διαγράφει από το υπερρεαλιστικό κίνημα λόγω των πολιτικών θέσεων του, κυρίως σε ότι αφορά την υποστήριξη που φαίνεται να παρέχει στον Φράνκο της Ισπανίας. Στα πλαίσια αυτής της διαμάχης, ο Νταλί δηλώνει πως ο ίδιος είναι όλος ο υπερρεαλισμός ενώ ο Μπρετόν επινοεί τον περίφημο αναγραμματισμό του ονόματος του Νταλί, ''Avida Dollars'' (σε ελεύθερη μετάφραση ''άπληστος για δολάρια'') ασκώντας κριτική στο αμιγώς εμπορικό πνεύμα που κατά τη γνώμη των υπερρεαλιστών είχε αναπτύξει ο Νταλί.
Με το ξέσπασμα του πολέμου στην Ευρώπη, ο Νταλί μαζί με την Γκαλά, εγκαθίσταται στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1940 όπου και θα ζήσει για τα επόμενα οκτώ χρόνια. To 1941εργάζεται για την Walt Disney πάνω στη δημιουργία ενός κινούμενου σχεδίου (το ''Destino'') αλλά μόνο 15 δευτερόλεπτα παρουσιάζονται ολοκληρωμένα πέντε χρόνια αργότερα. Το 1942 δημοσιεύεται και η αυτοβιογραφία του ''The Secret Life of Salvador Dali'' (''Η κρυφή ζωή του Σαλβαδόρ Νταλί'').
Μετά την παραμονή του στην Αμερική, περνά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Ισπανία. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την δικτατορία του Φράνκο, προκαλεί δυσμενή σχόλια, τα οποία επεκτείνονται συχνά και στα καλλιτεχνικά του έργα. Την περίοδο 1960 - 1974 εργάστηκε σχεδόν αποκλειστικά για την δημιουργία του ''Θεάτρου-Μουσείου Γκαλά-Σαλβαντόρ Νταλί'' στο Φιγέρας.
Το 1982 ο βασιλιάς Χουάν Κάρλος της Ισπανίας του απονέμει τον τίτλο του μαρκήσιου. Την ίδια χρονιά, στις 10 Ιουνίου πεθαίνει η Γκαλά, γεγονός που προκαλεί έντονη θλίψη στον Νταλί, ο οποίος αποπειράται να αυτοκτονήσει. Ο Νταλί πέθανε τελικά από καρδιακό επεισόδιο στις 23 Ιανουαρίου του 1989 στην πόλη που γεννήθηκε. Ο τάφος του βρίσκεται μέσα στο Μουσείο του στο Φιγέρας

Πηγή http://www.os3.gr/

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

EXPOSITION EDGAR DEGAS / HERAKLEIDON


Πηγή:IFARTISTIQUE

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΛΟΙΑΡΙΔΗΣ


Η Thanassis Frissiras Gallery παρουσιάζει από τις 5 Νοεμβρίου 2009 - 9 Ιανουαρίου 2010 την καινούργια δουλειά του Βαγγέλη Πλοιαρίδη.
«Ο Βαγγέλης Πλoιαρίδης συνθέτει, στους παλλόμενους πίνακες και ακουαρέλες του, ένα κόσμο όπου πρωταγωνιστούν αποκλειστικά η σωματικότητα και η παράφρων επιθυμία, η οργιώδης βλάστηση και οι πλέον ταπεινωτικές χειρονομίες. Παραδίδεται στην ζωγραφική χωρίς δικαιολογίες, ψάχνοντας εκεί τόσο να εναποθέσει τις εμμονές του, όσο και να υποβάλει ένα κριτικό και διαυγές σημείο όρασης μπροστά σε έναν κόσμο που έχει στοιχεία απόλαυσης αλλά και αποτρόπαιες σκιές επίσης. Ισοπεδώνει, με την σφοδρή και ωμή ζωγραφική του, τον μύθο του καλού άγριου, εκείνη την ουτοπία που από τον Γκωγκέν, αποπνέει στην αναζήτηση του «πρωτόγονου». Με τιμιότητα και πάθος, ο Πλοιαρίδης μας υποχρεώνει να διεισδύσουμε σε μία ζούγκλα συμβόλων που είναι ο (τουριστικός) προορισμός μας και επίσης οριοθετούν τον (εκπορνευόμενο) μικρόκοσμό μας. Εδώ δεν χωρά η μελαγχολία, ούτε μπορούμε να οχυρωθούμε στον ειρωνικό τόνο: αυτό που απομένει είναι η αμηχανία.»
Fernando Castro FlοrezΟ Βαγγέλης Πλοιαρίδης είναι επίκουρος καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και έχει συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα του βρίσκονται σε πλήθος δημόσιων συλλογών (Royal College of Art, British Council, Fulbright Foundation, Foundation Sana-Huja MAMCO Geneva, κλπ).
Διάρκεια έκθεσης: 5 Νοεμβρίου 2009 - 9 Ιανουαρίου 2010
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 11:00 - 14:30 και 17:30 -Τετάρτη και Σάββατο: 11:00 - 16:00.Thanassis Frissiras Gallery
Κριεζώτου 7
10671 Αθήνα
Τηλ. 210 3640-288
Πηγή http://www.os3.gr/

Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΘΕΩΝ, ΗΡΩΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ *** ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ


Το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού διοργανώνει στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» την έκθεση «Η θάλασσα θεών, ηρώων και ανθρώπων στην αρχαία ελληνική τέχνη» (La mer des dieux, des heros et des hommes dans l'art grec antique) που τελεί υπό την αιγίδα του Μορφωτικού Τμήματος της Γαλλικής Πρεσβείας. Η έκθεση περιλαμβάνει φωτογραφικές απεικονίσεις σκηνών της αγγειογραφίας με θέμα τη θάλασσα στην αρχαία ελληνική τέχνη και αποτελεί μία συνεργασία του ΙΜΕ με την κα Αλίκη Σαμαρά-Kaufmann, Αρχαιολόγο, Ειδική Συνεργάτιδα στο τμήμα Ελληνικών, Ρωμαϊκών και Ετρουσκικών Αρχαιοτήτων του Μουσείου του Λούβρου.
Η έκθεση, που θα διαρκέσει μέχρι τις 20 Ιανουαρίου 2010, σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε με τη συμβολή του συλλόγου "Elia" και την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτου.Ο επισκέπτης του «Ελληνικού Κόσμου» θα έχει την ευκαιρία να «ταξιδέψει» στις ελληνικές θάλασσες και να «ζήσει» πανάρχαιους μύθους, όπως αυτοί αναπαράγονται σε αγγεία με θαλασσινές μορφές τα οποία ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο. Μέσα από αναπαραστάσεις της αρχαίας κεραμικής θα ανακαλύψει, εκτός από την πλούσια πανίδα της θάλασσας, πλήθος θεών και ηρώων που αποτελούν ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για την τέχνη και τη λογοτεχνία από την Αρχαιότητα έως τις μέρες μας.Η έκθεση περιλαμβάνει τις ενότητες:
Ι. Το βασίλειο της θάλασσας
ΙΙ. Οι θεοί της θάλασσας: α) Ποσειδώνας και Αμφιτρίτη, β) Οι γιοι του Ποσειδώνα και άλλα θαλάσσια τέρατα, γ) Ο Νηρέας και οι κόρες του Νηρηίδες
ΙΙΙ. Θεοί και ήρωες ταξιδεύουν
IV. Η γέννηση της Αφροδίτης
Τα αυθεντικά αγγεία με τις θαλασσινές σκηνές βρέθηκαν κυρίως στην Ετρουρία κατά τη διάρκεια ανασκαφών το 19ο αιώνα, προκαλώντας το θαυμασμό των αρχαιολόγων. Τα περισσότερα από αυτά βρίσκονται στο Λούβρο, με αποτέλεσμα να μην είναι ευρέως γνωστά στο ελληνικό κοινό. Παρόλο που τα αυθεντικά έργα απουσιάζουν, οι μεγάλων διαστάσεων απεικονίσεις τους σε συνδυασμό με την εξαιρετική ποιότητα των φωτογραφιών επιτρέπουν στον επισκέπτη να διακρίνει λεπτομέρειες του αρχαίου σχεδίου, συχνά δυσδιάκριτες με γυμνό μάτι. Επιπλέον, ο πλούτος της έγχρωμης εικόνας αναδεικνύει τις ιδιαιτερότητες της τεχνοτροπίας, κάνοντας εφικτή τη ρεαλιστική θέαση της αναπαράστασης.
Στοιχεία της έκθεσης:Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», Κτήριο 1 (www.hellenic-cosmos.gr)
Πειραιώς 254, Ταύρος 177 78
Τηλ.: 212 254 0000
www.hellenic-cosmos.gr
Διάρκεια έκθεσης: 4/11/2009-20/1/2010
Είσοδος ελεύθερη
Πηγή http://www.os3.gr/

Art in Rock (jasmin)

"Art in Rock" (jasmin)

Πηγή:from thomy-vimeoArt in Rock" (jasmin