Η 55η Μπιενάλε της Βενετίας άνοιξε τις πύλες της

Ο εικαστικός Στέφανος Τσιβόπουλος εκπροσωπεί την Ελλάδα

Στους Βενετσιάνικους «Κήπους», περισσότερα από 80 εθνικά περίπτερα απ’ όλο τον κόσμο, (φέτος για πρώτη φορά και  από το Βατικανό), υποδέχονται το κοινό στο «πιο εκκεντρικό, ασύλληπτο και ταυτόχρονα πιο πολιτικοποιημένο θέαμα  του πλανήτη», την 55η Μπιενάλε Βενετίας, η οποία άνοιξε σήμερα τις πύλες της.
Ο διεθνής Τύπος σχολιάζει θετικά την ελληνική συμμετοχή

Ο αναπληρωτής υπουργός ΠΑΙΘΠΑ αρμόδιος για θέματα Πολιτισμού, Κώστας Τζαβάρας, βρέθηκε στη Βενετία προκειμένου να εγκαινιάσει την έκθεση «Ιστορία Μηδέν» του Στέφανου Τσιβόπουλου, ο οποίος εκπροσωπεί τα ελληνικά χρώματα.

Ο κ. Τζαβάρας στην ομιλία του τόνισε χαρακτηριστικά: « Πρόκειται για το σημείο μηδέν μιας νέας ιστορίας που έχει ήδη ξεκινήσει. Ο καλλιτέχνης, με οραματική ματιά, μας βοηθά να αντιληφθούμε ότι μέσα από τα ερείπια του παρελθόντος που αφήνουμε πίσω μας θα αναγεννηθεί η ελπίδα για μία νέα ιστορική περίοδο όπου τα παλιά σχήματα  είναι άχρηστα και νέες αξίες όπως και νέα πρότυπα πρόκειται να αναδειχθούν. Οι δημιουργίες του Τσιβόπουλου είναι μία ποίηση με εικόνες, που μας βοηθά να συλλάβουμε τη σχέση ιστορίας και ποίησης, ως δημιουργήματα εκ του μηδενός». Ο υπουργός συνεχάρη τον καλλιτέχνη για το έργο του και ανέφερε πως είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικό για την Ελλάδα το γεγονός ότι σχεδόν όλος ο διεθνής τύπος σχολιάζει με πολύ θετικά λόγια την ελληνική συμμετοχή.

 Ένα φιλμ σε τρία επεισόδια

Το φιλμ θέτει ερωτήματα πάνω στην αξία του χρήματος και το ρόλο που αυτό διαδραματίζει στη διαμόρφωση των ανθρώπινων σχέσεων, σκιαγραφώντας την εμπειρία τριών απολύτως διαφορετικών ατόμων.

Η «Ιστορία Μηδέν» συνδυάζει ένα φιλμ σε τρία επεισόδια με ένα αρχείο εικόνων και κειμένων. Το φιλμ θέτει ερωτήματα πάνω στην αξία του χρήματος και το ρόλο που αυτό διαδραματίζει στη διαμόρφωση των ανθρώπινων σχέσεων, σκιαγραφώντας την εμπειρία τριών απολύτως διαφορετικών ατόμων: μίας ηλικιωμένης συλλέκτριας έργων σύγχρονης τέχνης που πάσχει από άνοια, ζει σε ένα σπίτι που μοιάζει με Μουσείο και περνά το χρόνο της φτιάχνοντας λουλούδια οριγκάμι με χαρτονομίσματα του ευρώ, ενός αφρικανού μετανάστη που περιπλανιέται στους δρόμους της Αθήνας σπρώχνοντας ένα καρότσι σουπερμάρκετ στο οποίο συλλέγει άχρηστα μέταλλα για να τα πουλήσει, και ενός καλλιτέχνη που παρατηρεί και καταγράφει με το iPad του τυχαίες σκηνές στους δρόμους της πόλης.

Στο κέντρο της εγκατάστασης βρίσκεται το αρχείο που περιλαμβάνει κείμενα και εικόνες με παραδείγματα από εναλλακτικά, μη-νομισματικά συστήματα συναλλαγών. Εστιάζοντας σε ιστορικές και σύγχρονες εφαρμογές εναλλακτικών κοινωνικών πειραμάτων, όπως ένα σύστημα μεταφοράς μετρητών με προπληρωμένα λεπτά στο κινητό τηλέφωνο, το οποίο εξελίσσεται ως μία μορφή εναλλακτικού νομίσματος σε περιοχές της Αφρικής, το αρχείο λαμβάνει μία σαφή πολιτική θέση η οποία αμφισβητεί την ομογενοποιητική ισχύ του ενιαίου νομίσματος.
Σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή

Στέφανος Τσιβόπουλος: «διανύουμε μία κρίσιμη περίοδο και πρέπει να επανεφεύρουμε τις σχέσεις μας με τα υλικά αγαθά και τις αξίες».

Το έργο «Ιστορία Μηδέν», το οποίο δημιουργήθηκε ειδικά για τη Μπιενάλε της Βενετίας, παρουσιάζεται σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή της σύγχρονης ελληνικής και ευρωπαϊκής ιστορίας. Ο καλλιτέχνης αντιμετωπίζει την κορύφωση της πολυεπίπεδης κρίσης ως μία ευκαιρία να εκφράσει ένα εναλλακτικό όραμα για το μέλλον. Ο τίτλος του έργου δεν υπαινίσσεται το τέλος, αλλά ένα σημείο επανεκκίνησης, ανάκτησης δυνάμεων και ανάπτυξης: τη στιγμή που γεννιέται κάτι καινούργιο. Προσεγγίζοντας τη σχέση μας με το χρήμα με έναν τρόπο ποιητικό, υιοθετώντας μία φιλοσοφική οπτική, το έργο προκρίνει δυναμικούς τρόπους για την επιβεβαίωση της αλληλεγγύης, της συνεργασίας και της συνευθύνης ως μέσων για την αντιμετώπιση της παρούσας κρίσης.

Το έργο έχει στόχο να ορίσει ένα σημείο καμπής

Ο Στέφανος Τσιβόπουλος επεσήμανε ότι αυτή την περίοδο το έργο έχει στόχο να ορίσει ένα σημείο καμπής και όχι το τέλος της ιστορίας και πρόσθεσε ότι «διανύουμε μία κρίσιμη περίοδο και πρέπει να επανεφεύρουμε τις σχέσεις μας με τα υλικά αγαθά και τις αξίες». Η επιμελήτρια της έκθεσης, Συραγώ Τσιάρα, στην ομιλία της ανέφερε ότι η παρουσία της ελληνικής συμμετοχής έχει ως στόχο να κεντρίσει το διεθνές ενδιαφέρον παρουσιάζοντας μία εικόνα για τη σύγχρονη ελληνική τέχνη αντάξια του διεθνούς καλλιτεχνικού επιπέδου και εξέφρασε την ευχή το ελληνικό περίπτερο να γίνει επίκεντρο της σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας διεθνώς.

gkoul@naftemporiki.gr
Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Επανεκκίνηση της συλλογής του Δάκη Ιωάννου «The System of Objects» στο κεντρικό κτήριο του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ

Εμπνευσμένος από το βιβλίο του Jean Baudrillard «The System of Objects», ένα έργο-σταθμό του 1968, ο αρχιτέκτονας και συγγραφέας Ανδρέας Αγγελιδάκης εστιάζει το βλέμμα του στις ποικίλες συλλογές που δημιούργησε στο πέρασμα των χρόνων ο συλλέκτης Δάκης Ιωάννου και εισβάλει στο κεντρικό κτήριο του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ,  παρουσιάζοντας μια δυναμική έκθεση [Φιλελλήνων 11 και Εμμ. Παππά, Ν. Ιωνία].

Οι συλλογές του Δάκη Ιωάννου και το κέλυφος που τις περιέχει αντιμετωπίζονται ως μια παραπλανητική και χαώδης διαδρομή,  κατά μήκος της οποίας η αντίληψη του θεατή για την τέχνη δοκιμάζεται ενόσω ο ίδιος εκτίθεται σε πληθώρα ερεθισμάτων και πληροφοριών.
Η έκθεση «The System of Objects» πραγματεύεται την αφήγηση, την έκπληξη και την προσδοκία. Τα πάθη του συλλέκτη αποτελούν από μόνα τους ένα σύμπαν καθεαυτό, ένα αξιοπερίεργο, εκπληκτικό αντικείμενο.
Το πνεύμα των έργων οδηγεί τον θεατή






Σκοτεινό, προκλητικό, ερεθιστικό, αναζωογονητικό, το πνεύμα των έργων οδηγεί τον θεατή σε ένα περίπλοκο ταξίδι μέσα στους χώρους του ΔΕΣΤΕ. Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης αναφέρει: «Κατά την είσοδό μας βρισκόμαστε δίπλα σε έργα από τον ζωτικό χώρο των οποίων παραμένουμε πεισματικά αποκλεισμένοι. Διασχίζουμε στενούς και σκοτεινούς διαδρόμους και αναρωτιόμαστε πού μας οδηγούν. Φτάνουμε σε άδειες ηλιόλουστες αίθουσες, ανεβαίνουμε σκάλες που οδηγούν σε απάτητες γωνιές του κτηρίου, κάθε μετάβαση και ένα καινούργιο κύμα συναισθημάτων».  
Κάθε έργο αποτελεί μέρος ενός ζωηρού διαλόγου

Κανένα από τα έργα της έκθεσης δεν «εκτίθεται» απλώς, είτε καταλαμβάνει έναν δικό του ιδιωτικό χώρο είτε αποτελεί μέρος ενός ζωηρού διαλόγου στον οποίο συμμετέχουν ισότιμα χώρος και θεατής. Συνήθως υπάρχει μια πραγματική, φυσική απόσταση  η οποία χωρίζει τον επισκέπτη της έκθεσης  από το έργο τέχνης, ένας μη προσπελάσιμος χώρος η ερμηνεία του οποίου επαφίεται στην υποκειμενική κρίση. Η περιδιάβαση μέσα στους χώρους του ΔΕΣΤΕ – τους άλλοτε περίπλοκους και άλλοτε εύληπτους και απλούς – καθιστά σαφή τον ρόλο του χωροταξικού βιώματος ως δομικού στοιχείου της έκθεσης.
Ένας λαβύρινθος αφηγείται την ιστορία του ΔΕΣΤΕ

Σημαντικά έργα σύγχρονης τέχνης και κυπριακές αρχαιότητες, αντικείμενα ριζοσπαστικού ντιζάιν από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 και τις αρχές της επόμενης, μακέτες ολοκαίνουργιων κτηρίων και λοιπά παράφερνα αντιμετωπίζονται ως ευρήματα ενός μανιώδους «Googlαρίσματος»,  με αντικείμενο τον ίδιο τον συλλέκτη. Η επιθυμία είναι το νόμισμα βάσει του οποίου καθορίζεται η αξία καθενός από τα έργα. Η σχέση του θεατή με αυτά θα μπορούσε κάλλιστα να παραλληλιστεί με μια σειρά από χτυπήματα «like» στο Facebook, έστω και αν πρόκειται για έργα πραγματικά, χειροπιαστά και τοποθετημένα σε απόσταση αναπνοής από αυτόν. Εντούτοις, από αίθουσα σε αίθουσα η έκθεση θα ανατρέψει και θα διαψεύσει αναζητήσεις και προσδοκίες μέσα από τη σχολαστική αυτή χαρτογράφηση ενός πλούτου συναισθημάτων που αφηγείται την ιστορία του ΔΕΣΤΕ και του πάθους που παρακινεί τον ιδρυτή του να συλλέγει. Κατά την έξοδό τους από αυτόν τον λαβύρινθο, οι επισκέπτες θα έχουν αισίως αποκτήσει μια εικόνα για τους τόσους κόσμους που απαρτίζουν το σύμπαν του Δάκη Ιωάννου. Η εικόνα που μένει στο μυαλό φέρει τη σφραγίδα του Ανδρέα Αγγελιδάκη, που αποτελεί μια από τις δημιουργικότερες φωνές στην παγκόσμια σκηνή της σύγχρονης τέχνης.    
Την έκθεση συνοδεύει έκδοση που περιλαμβάνει τρισδιάστατες απεικονίσεις των διαδρομών στο εσωτερικό της, «στημένες» επάνω στις σκαναρισμένες σελίδες του ομώνυμου βιβλίου του Baudrillard. Οι εικόνες των έργων τοποθετούνται σε σημεία που αντιστοιχούν στην πραγματική θέση τους στο πλάνο της έκθεσης. Όλα αυτά τα διαφορετικά αντικείμενα εμφανίζονται στις σελίδες του βιβλίου σαν παράθυρα ανοικτά στην οθόνη ενός υπολογιστή.

Πηγή:http://www.naftemporiki.gr

«Το μισό μαύρο» στην Titanium Yiayiannos

Την Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013 και ώρα 8:00 μ.μ. εγκαινιάζεται στην Titanium Yiayiannos Gallery, η διπλή έκθεση ζωγραφικής και γλυπτικής των Γιάννη Σπυρόπουλου Bach και Κορνήλιου Γραμμένου, με τίτλο «Το μισό μαύρο», η οποία θα διαρκέσει έως και την Κυριακή 23 Ιουνίου 2013.
Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής της έκθεσης είναι η δημόσια συνάντηση στο χώρο της Titanium Yiayiannos Gallery, δύο καλλιτεχνών των οποίων τα έργα δεν έχουν συμφωνική σχέση αλλά αντιθετική. Γεγονός που σημαίνει ότι αναπτύσσουν έναν έντονο διάλογο μεταξύ τους, τον οποίο διευρύνουν και βαθαίνουν οι δύο καλλιτέχνες με την προσωπικότητά τους.
Ο Σπυρόπουλος και ο Γραμμένος, καλλιτέχνες και οι δύο με πλούσια θεωρητική κατάρτιση, στην κοινή τους αυτή έκθεση, καταθέτουν τα συμπεράσματα ενός υποθετικού πειράματος: «Το μισό μαύρο, τα πιο φωτεινά και θετικά τα συναντάμε με οδηγό την τέχνη μέσα στο ημίφως»...
Titanium Yiayiannos Gallery,
Βασ. Κωνσταντίνου 44, Αθήνα
Τηλ: 210 7297644,
Website: www.titaniumartgallery.com 
Πηγή: http://www.e-go.gr

«Η μέθη του έρωτα» στη γκαλερί του Black Duck

Στον έρωτα «το ευγενέστερο από τα πάθη της ανθρώπινης ψυχής», όπως έλεγε και ο μεγάλος Γερμανός ποιητής Γκαίτε, είναι αφιερωμένη η έκθεση έργων ζωγραφικής του Κώστα Σπηλιωτόπουλου, που εγκαινιάζεται την Τρίτη 4 Ιουνίου, στη γκαλερί του Black Duck.
Όπως άλλωστε σημειώνει και ο ίδιος ο καλλιτέχνης «ο έρωτας είναι όταν τα δύο, άντρας και γυναίκα γίνουν ένα, σε ένα αδιάσπαστο σύνολο σώματος και ψυχής, μια αδιάσπαστη ενότητα αγάπης και δύναμης. Αυτή την ενότητα, αυτή την δύναμη, προσπαθώ να αποτυπώσω στον καμβά μέσα από ένα πνεύμα διαχρονικής μέθης, διαχρονικής ευφορίας. Η μέθη του έρωτα είναι τίτλος της έκθεσης και ταυτόχρονα ένα μήνυμα ζωής, μια κατεύθυνση και ένας προορισμός ζωής».
Καλλιτέχνη της ελευθερίας και του έρωτα τον αποκαλεί ο Ιστορικός της Τέχνης Ιων Διαμαντόπουλος, ο οποίος σημειώνει: «Ο Κώστας Σπηλιωτόπουλος αποτελεί μια εντελώς ξεχωριστή περίπτωση εικαστικού καλλιτέχνη, τόσο για την διατύπωση της μανιέρας του όσο επίσης και για την αυστηρά προσωπική του γραφή. Πέραν τούτων, η βιωματική προσέγγιση της διαχείρισης του υλικού του αλλά και η θεματολογία του (αμιγώς ανθρωποκεντρική), καταδεικνύουν τη βαθιά αγωνία του δημιουργού που σκοπό του έχει τη μέθεξη του θεατή στα προσωπικά του οράματα. Μέσα από το έργο του Σπηλιωτόπουλου αναδύεται μια άδολη αγάπη για τον άνθρωπο και ένας βαθύς σεβασμός για τα όνειρά του.


Οι φιγούρες του θεμελιώνουν την αυτοτέλεια τους πάνω στην ειλικρίνεια τους μέσα από μιαν αφηγηματική προσέγγιση, που αδιαφορεί για τη μορφή και εστιάζεται στο περιεχόμενο, ανασκαλεύοντας το αιώνιο αυτό ερώτημα με ένα τρόπο ευρηματικό αλλά ταυτόχρονα και αφοπλιστικά κατανοητό. Έχοντας διατελέσει επί αρκετά χρόνια μαθητής ενός μαιτρ του χρώματος και του σχεδίου, όπως είναι ο Αλέξανδρος Παπακωνσταντίνου, ο Σπηλιωτόπουλος αφομοίωσε από το μεγάλο αυτό δάσκαλο τα στοιχειά που του κέντριζαν το ενδιαφέρον και προχώρησε σε ένα αμιγώς προσωπικό μετιε, που πέραν της καταφανούς αυθεντικότητάς του, ξεχωρίζει για τη ριζοσπαστικότητα του. »
Ο Κώστας Σπηλιωτόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται.
Δάσκαλοί του ήταν οι Αλέξανδρος Παπακωνσταντίνου και Μιχάλης Βελούδιος.
Έχει κάνει έξι ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές.
Έργα του υπάρχουν στο Παρίσι, τη Λυών, τη Γενεύη, το Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη, την Καμπέρα, την Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.

Info:
Έκθεση ζωγραφικής
Κώστας Σπηλιωτόπουλος
«Η μέθη του έρωτα»
Εγκαίνια έκθεσης: Τρίτη 4 Ιουνίου 2013, ώρα 8.30 μ.μ.
Διάρκεια έκθεσης: 4 – 15 Ιουνίου 2013
Καθημερινές και Σάββατα: 13.00 – 22.00
Κυριακή: 19.00 – 22.00
Black Duck Multiplarte –Ντόρα Ρίζου
Cafe-Bar-Restaurant-Gallery
Χρήστου Λαδά 9α
210 3234760
www.blackduck.gr / info@blackduck.gr
Πηγή: http://www.e-go.gr

“Συνέργειες”

ΣΑΒΒΑΤΟ 1^η ΙΟΥΝΙΟΥ : ΔΕΛΦΟΙ, 11:30

ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ: ΤΕΧΝΟΧΩΡΟΣ 18:00-21:00

Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος έχει την τιμή να παρουσιάσει τον καλλιτέχνη Ulay[1], προσκεκλημένο του “World Water Museum” installation[2] της Καίτης Χαλιορή, την Κυριακή 2 Ιουνίου, και ώρα 20:00 στο πλαίσιο του project Synergies των δύο καλλιτεχνών. Την παρουσίαση του διεθνούς φήμης performance artist Ulay θα κάνει ο ιστορικός τέχνης Μάνος Στεφανίδης.
Στο αφιέρωμα συμμετέχουν με videos σχετικά με το νερό, οι καλλιτέχνες: Krisanne Baker (USA), Lorraine Beaulieu (Kanada), Κατερίνα Βέλλιου, Κωστής (Τριανταφύλλου), Στέλλα Μπολωνάκη, Δέσποινα Οικονομοπούλου (Ελλάδα).
Η γκαλερί θα είναι ανοιχτή για το κοινό από τις 18:00 το απόγευμα της Κυριακής.


Το αφιέρωμα πραγματοποιείται με αφορμή το κοινό project των δύο καλλιτεχνών με τίτλο “Συνέργειες” και την λήψη νερού από την Κασταλία πηγή στους Δελφούς. Η λήψη νερού από την Κασταλία θα γίνει το Σάββατο 1 Ιουνίου, ώρα 11.30, ενώ την ίδια ημέρα θα υπάρχει έκθεση του project στο Αρχαιολογικό Μουσείο των Δελφών. Οι “Συνέργειες” εντάσσονται στo πλαίσιo των ευρύτερων εκδηλώσεων του “World Water Museum” installation και θα πραγματοποιηθούν με την συνεργασία της Ι' Εφορείας Προϊστορικών & Κλασικών Αρχαιοτήτων.
Όσοι τυχόν ενδιαφέρονται να παρευρεθούν στους Δελφούς το Σάββατο, θα πρέπει να είναι στην Κασταλία Πηγή το αργότερο στις 11:30. Εναλλακτικά, το πρωί του Σαββάτου στις 08:15 θα ξεκινήσει ένα πούλμαν από τον Τεχνοχώρο, στο οποίο υπάρχουν ακόμα λίγες διαθέσιμες θέσεις. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε στο 211 182 38 18 (θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας).


Ο Ulay είναι έμβλημα για την performance art και ίσως είναι από τους πρώτους καλλιτέχνες που ασχολήθηκαν με την αξία του νερού, δουλεύοντας στο project “WatertoΑll” (“Νερό για όλους”) από το 1990 εως το 2010. Με την Lena Pislak ίδρυσαν το NASTATI Institute for art projects and creative solutions, μέσα από το οποίο δημιούργησε τα έργα του “Water Gates” και “Whose water is it”? Το 2012 με το έργο “Earth Water Catalogue”, δημιούργησε μια πλατφόρμα-αρχείο από έργα, σχετικά με το νερό, καλλιτεχνών από διάφορα μέρη του κόσμου. Το “Earth Water Catalogue” απετέλεσε ένα από τα βασικά projects του Maribor ως πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2012. Με την συμμετοχή του στις “Συνέργειες” θέλει μέσα από τους συμβολισμούς και την αξία της Κασταλίας Πηγής, να εμπνεύσει τους ανθρώπους να σεβαστούν το νερό.

Την επιμέλεια του project “Συνέργειες” έχει η Αρίστη Κωστοπούλου.


«Στο έργο “Συνέργειες” εργάζονται μαζί οι καλλιτέχνες νέων μέσων Ulay και Καίτη Χαλιορή με αφορμή το νερό. Στην εξέλιξη της εγκατάστασης “World Water Museum” ο Ulay, ο πρώτος ίσως καλλιτέχνης που μίλησε για το νερό, και η Καίτη συλλέγουν νερό από την Κασταλία Πηγή στους Δελφούς.


Το έργο Earth Water Catalogue, του Ulay είναι ένα ανθολόγιο συλλογής φυσικού νερού σε μπουκάλια, από περιοχές που επισκέπτεται και ένα αρχείο και ηλεκτρονική πλατφόρμα με έργα καλλιτεχνών από πολλά μέρη του κόσμου.


Το έργο “World Water Museum” της Καίτης Χαλιορή δημιουργεί μια συλλογή δειγμάτων νερού από πολίτες που συμμετέχουν στην εγκατάσταση, με τον υπερ-ρεαλιστικό χαρακτηρισμό του νερού ως μουσειακό είδος.


Με το κοινό τους έργο οι καλλιτέχνες θέλουν να παρουσιάσουν την ιδέα ότι το νερό είναι ένα φυσικό κληροδότημα, που με αυτή την έννοια θα έπρεπε να το αντιλαμβανόμαστε. Ενώνουν δύο έργα στοχεύοντας να αρχίσει ένας διάλογος για σχέσεις και σκέψεις που είναι ευκόλως εννοούμενες. Μπορεί όμως και να αρχίσει ένα αίτημα και μια ιδέα για το νερό που θα γεννήσει οπτικές γωνίες με όραμα και αγνότητα στους θεατές. Ο Ulay έγραψε ένα ποίημα για το νερό το 2006, με τίτλο «Νερά πάνω και κάτω» στο οποίο θέτει μια σειρά από ερωτήματα, σε ένα παράδοξο διάλογο σε δεύτερο πρόσωπο με το νερό, για τη ζωή του και την βιογραφία του. Η Καίτη ανησυχεί για το άγνωστο μέλλον των πηγών νερού και του οργανώνει ένα ταξίδι με πρακτικότητα και αισθητική μαζί, σε ένα τόπο ασφάλειας και σεβασμού. Οι επισκέπτες του Τεχνοχώρου θα δουν τα ατομικά κομμάτια της συνέργειας, με τους συσχετισμούς που παρουσιάζονται.


Οι δύο καλλιτέχνες θα συνεργαστούν χωρίς προηγουμένως να έχουν δοκιμάσει την performance τους και χωρίς προκαθορισμένη agenda. Ο κοινός στόχος των συντελεστών είναι να στηθεί ένα σκηνικό σκέψης και επικοινωνίας πάνω στην ιδέα του νερού, χωρίς ελκυστικά τρυκ και πολιτισμική σφραγίδα.»


Αρίστη Κωστοπούλου






[1] To όνομά του Ulay, μαζί με της Marina Abramovic, με την οποία δούλεψε από το 1976 έως το 1989, αναφέρεται σε όλα τα βιβλία ιστορίας της σύγχρονης τέχνης. Το κεντρικό περιεχόμενο της δουλειάς του είναι η σχέση του σώματος, του χώρου και της κοινωνίας των πολιτών. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ταξίδεψε σε διάφορες χώρες και συνεργάστηκε με τους τοπικούς καλλιτέχνες, μεταξύ άλλων, τις Κάτω Χώρες, την Κεντρική Αυστραλία, την Κίνα, τη Γερμανία, και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Από το 1999 έως το 2004 ήταν καθηγητής performance and media-art στο Staatliche Hochschule für Gestaltung Karlsruhe στην Γερμανία. Είναι από τους πρώτους καλλιτέχνες που ασχολήθηκαν με το νερό στην τέχνη.


[2] To “World Water Museum” installation της Καίτης Χαλιορή, στοχεύει στην ευαισθητοποίηση του κοινού στα θέματα της υποβάθμισης, μόλυνσης και εξάντλησης του καθαρού, πόσιμου νερού στον πλανήτη. Αναδεικνύει εικαστικά αυτό το μεγάλο περιβαλλοντικό πρόβλημα με μια υπερρεαλιστική προσέγγιση, χαρακτηρίζοντας το νερό ως “μουσειακό είδος”. Η εγκατάσταση του νερού χτίζεται σταδιακά από τις συμμετοχές όσων εθελοντικά στέλλουν δείγματα νερού ποταμών και λιμνών από όλο τον πλανήτη. Τα δείγματα περνούν από χημική ανάλυση, προκειμένου να αποδοθεί στο κάθε ένα μία ξεχωριστή ταυτότητα και φυλάσσονται σε γυάλινα, πυρίμαχα, κωνικά φιαλίδια. Από κάθε δείγμα, αναμιγνύεται μέρος 100 ml σε ξεχωριστό δοχείο, μαζί με όλα τα υπόλοιπα, ανεβάζοντας σιγά-σιγά την στάθμη του ιδεατού “Νερού της Γης”. Η εγκατάσταση θα βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη και συνεχώς θα διαμορφώνεται και θα εμπλουτίζεται από τα δείγματα νερού ποταμών και λιμνών που θα αποστέλλονται από όλα τα σημεία της υφηλίου. Παράλληλα με την εξέλιξη της εγκατάστασης το “World Water Museum” installation διοργανώνει εκθέσεις, performances, ομιλίες και άλλες εκδηλώσεις, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της ενημέρωσης του κοινού.






Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος
Λεμπέση 4 & Μακρυγιάννη 117 42, Αθήνα


Μετρό Ακρόπολη


Τηλέφωνο 211 182 38 18

www.technohoros.org

“Οράματα” - έκθεσης ζωγραφικής Ελένης Σπανούδη

Εικαστικοί οραματισμοί για ένα καλύτερο μέλλον

Συνδέοντας τον άνθρωπο με την προοπτική μιας δυναμικής δημιουργικής, κοινωνικής, ηθικής και αλληλέγγυας ύπαρξης, «αισιόδοξοι» καλλιτέχνες κοιτούν κατάματα τη σύγχρονη  πραγματικότητα και μιλούν για το μέλλον μέσα από τα έργα τους.

Σε μια προσπάθεια να εστιάσει βαθιά στην πιο ουσιαστική μονάδα μέτρησης του κόσμου: τον άνθρωπο, η ομαδική εικαστική έκθεση «Μιλώντας για το “μέλλον”» παρουσιάζεται στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων «Μελίνα», έως τις 5 Ιουνίου.
Σε διοργάνωση της Μικρής Άρκτου και του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού & Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) και υπό την επιμέλεια της Ίριδας Κρητικού, η έκθεση περιλαμβάνει έργα καλλιτεχνών, οι οποίοι κλήθηκαν να αναφερθούν στο «μέλλον», εκφράζοντας τους προβληματισμούς, τους φόβους και τις προσδοκίες τους.
 Με τη «φωνή» της τέχνης, μιλούν για τη δύσκολη καμπή του παρόντος, αλλά και τις προοπτικές του μέλλοντος, την ώρα που βρισκόμαστε στην καρδιά ενός δύσβατου αστικού σύμπαντος και ενός τραυματισμένου φυσικού περιβάλλοντος, σε ένα κρίσιμο σημείο, όπου η ατομική ανθρώπινη υπόσταση δοκιμάζεται τόσο σε παγκόσμια, όσο και σε τοπική κλίμακα.

Αν και δεν προτείνουν άρτιες στρατηγικά λύσεις απέναντι στις  κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντολογικές αλλαγές, οι καλλιτέχνες ανακαλύπτουν - με την ανήσυχη σκέψη και την κριτική τους ματιά - μικρόκοσμους αντίστασης,  συναισθηματικής και δημιουργικής ύπαρξης, τόπους έκφρασης που επιζητούν από τον δημιουργό – χρήστη, αλλά και από τον θεατή,  την εγρήγορση και τη συμπόρευση, την αυτοβελτίωση και την αλληλεγγύη.
Οι καλλιτέχνες

Στην έκθεση, με την ευκαιρία της οποίας θα κυκλοφορήσει ομότιτλη έκδοση με τα έργα των καλλιτεχνών, συμμετέχουν οι: Ηώ Αγγελή, Σπύρος Αγγελόπουλος, Χριστίνα Ακτίδη, Στέλιος Αλεξάκης, Άννα Αμπαριώτου, Μανώλης Αναστασάκος, Τόνια Ανδριώτη, Μάριος Βουτσινάς, Εβίτα Γαβριήλ, Ανδρέας Γεωργιάδης, Σάββας Γεωργιάδης, Βίκυ Γεωργιοπούλου, Δημήτρης Γιαννέλος, Γιάννης Γιγουρτάκης, Σοφία Γρηγοριάδου, Γιώργος Γύζης, Γιάννης Δέδες, Γιάννης Δελαγραμμάτικας,  Τζίνα Δημακοπούλου, Κωνσταντίνος Έσσλιν, Σταμάτης Ζέρβας, Βαγγέλης Θεοδωρίδης, Ντένη Θεοχαράκη, Αλεξάνδρα Ισακίδη, Θεόφιλος Κατσιπάνος, Μαρίνα Κροντηρά, Κλεομένης Κωστόπουλος, Κώστας Λάβδας, Φάλης Λεών, Βασίλης Λιαούρης, Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, Μιχάλης Μανουσάκης, Κωνσταντίνος Μάσσος, Κυριακή Μαυρογεώργη, Στέλλα Μελετοπούλου, Τάσος Μισούρας, Άννα Μιχαηλίδου, Χαρίτων Μπεκιάρης, Παναγιώτης Μπελντέκος, Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος, Κώστας Παππάς, Παναγιώτης Πασάντας, Χάρης Περιορέλλης, Βασίλης Πέρρος, Κατερίνα Πέτρουλα, Στέλιος Πετρουλάκης, Δάφνη Ρόκου, Γιώργος Σαμψωνίδης, Δημήτρης Σεβαστάκης, Βασίλης Σούλης, Ελένη Σουμή, Μάριος Σπηλιόπουλος, Πηγή Σπυράτου, Ειρήνη Τατάκη, Μαγδαληνή Τουλιάτου, Αντώνης Τσακίρης, Βασίλης Τσάφος, Ελευθερία Τσέικο, Στέλιος Τσιτούνας, Αντώνης Φίκος, Μαρία Φραγκουδάκη και Ιωάννα Φωτάκη.
 Πληροφορίες
Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων «Μελίνα», Ηρακλειδών 66 και Θεσσαλονίκης - Θησείο (στάση μετρό: Κεραμεικός), τηλ.: 210 3452150. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Σάββατο: 10.00 - 20.00, Κυριακή: 10.00 - 14.00.
Πηγή:http://www.naftemporiki.gr

Οι Ψαράδες του Σ. Βογιατζή στο Φεστιβάλ Φωτογραφίας της Μεσογείου

  Το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης συμμετέχει για δεύτερη χρονιά στο PhotoΜed, το Φεστιβάλ Φωτογραφίας της Μεσογείου που διοργανώνεται στο Sanary-Sur-Mer στη Γαλλία.
Το ΜΦΘ συμμετείχε για πρώτη φορά στο PhotoΜed το 2012, παρουσιάζοντας μέρος των φωτογραφικών αποστολών Ελλήνων δημιουργών από την έκθεση «Χωρίς κατευθύνσεις στη Μέση Ανατολή (Μέρος Α') / Φωτογραφικές αποστολές του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης».
Φέτος, με την υποστήριξη του Μουσείου, παρουσιάζεται η έκθεση φωτογραφίας του Στρατή Βογιατζή «Ψαράδες».

Όπως λέει για την εργασία του ο ίδιος ο δημιουργός:
«Φωτογραφίζω τους Ψαράδες της Μεσογείου περισσότερο από τέσσερα χρόνια τώρα. Τα ταξίδια άρχισαν πρώτα στην Ελλάδα και επεκτάθηκαν σε χώρες όπως η Τουρκία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Αίγυπτος, η Γαλλία, η Τυνησία και το Μαρόκο. Η εργασία μου ολοκληρώθηκε στη Χίο, το μέρος από όπου ξεκίνησαν οι πρώτες 'ψαριές'.....

…..Τις περισσότερες φόρες μέσα στα καΐκια νιώθω ότι παίρνω μέρος σε ένα ιδιότυπο τελετουργικό χορό. Τα καΐκια γίνονται άξαφνα μικροί ναοί, οι σιωπηλοί ψαράδες που για ώρες μονώνουν τα δίχτυα μοιάζουν με μοναχούς βυθισμένους σε διαλογισμό, οι συμβολισμοί του ψαριού εφορμούν από τη συλλογική μας μνήμη και βάζουν φωτιά στο συνειδητό μου κομμάτι, η θάλασσα αλλοιώνει την αίσθηση του χρόνου και όλα φαίνονται να μεταμορφώνονται, όλα φαίνονται να καθαγιάζονται. Η εικόνα του ψαρά να μαζεύει το δίχτυ χωρίς ποτέ να γνωρίζει τι του επιφυλάσσει η θάλασσα είναι μια δραστηριότητα που επαναλαμβάνεται ευλαβικά για αιώνες, μια εικόνα σχεδόν αρχετυπική που μπολιάζει το πνεύμα μας την ασφάλεια ότι αυτό το γνωρίζουμε.

 Μπαίνοντας μέσα στο καΐκι εισέρχομαι σε ένα κόσμο πολύ διαφορετικό από εκείνο της στεριάς. Όλες οι ανθρώπινες αντιδράσεις, τα συναισθήματα, η ύπαρξη γενικότερα δονούνται και πλάθονται από την ενέργεια της θάλασσας που τα κυκλώνει. Ο κόσμος της θάλασσας είναι εν πολλοίς άγνωστος σε εμάς και οι ψαράδες είναι από τους λίγους που φαίνεται να κρατούν το μαγικό χαρτάκι εισόδου σε αυτόν. Οποιαδήποτε στιγμή και αν έχω μπει στα καΐκια, τις βάρκες, τα τρεχαντήρια ή τις μεγάλες τράτες και γρι γρι, πάντα έχω την αίσθηση ότι ξεκινάει ένα ταξίδι…

.....Αυτό που πάντα με συνέπαιρνε με τους ψαράδες είναι ότι ο τρόπος ζωής τους δεν έχει εκφυλιστεί, δεν έχει αλλοιωθεί ιδιαίτερα κατά το πέρασμα των χρόνων. Πέρα από κάποιες τεχνολογικές βελτιώσεις στα σκάφη, τα συστατικά που συνθέτουν την ψαροσύνη παραμένουν εν πολλοίς απαράλλακτα. Ακόμα βγαίνει έξω με τα καΐκι του και παλεύει με τα χέρια του, ακόμα κρατιέται άσβεστη η αδημονία του και η λαχτάρα του για την ψαριά, συνεχίζει να ετοιμάζει τα δίχτυα του και να κοιτάει την ανοιχτή θάλασσα για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους.
Η απλότητα της ζωής του ψαρά μέσα στο καΐκι πάντα με συγκινούσε. Η λέξη προσωπικός χώρος είναι λέξη που δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο του ψαρά…

……Ο περιορισμένος χώρος που μοιράζονται στο καΐκι ανταλλάσσεται με το άπειρο του θάλασσας και οι δύσκολες συνθήκες που βιώνουν οι ψαράδες γίνεται σκάντζα με την ελευθερία που ενυπάρχει σε αυτόν τον απλό τρόπο ζωής. Κάθε ψαράς είναι ταξιδευτής και κάθε μέρα ψαρέματος είναι ένα ταξίδι».
Info:
Έκθεση στο Φεστιβάλ PhotoMed στη Γαλλία
«Ψαράδες. Στρατής Βογιατζής»

Χώρος: Ile de Bendor, Bandol (Sanary-Sur-Mer, Γαλλία)
Διάρκεια: 23/05-16/06/13
www.festivalphotomed.com
Πηγή: http://www.e-go.gr

Νυχτερινή βάρδια» του Άρη Λυχναρά στο Hellas Liberty

Σήμερα Πέμπτη 23 Μαϊου 2013, στις 7.30μ.μ., πάνω στο ιστορικό πλοίο Ηellas Liberty θα εγκαινιαστεί η έκθεση φωτογραφίας του Άρη Λυχναρά με τίτλο: «Νυχτερινή βάρδια».
Μια έκθεση φωτογραφίας που παρουσιάζεται μέσα στα αμπάρια ενός ιστορικού πλοίου, το οποίο αποτελεί το πρώτο έκθεμα της "Πολιτιστικής Ακτής" του Πειραιά, με ευθύνη του ΟΛΠ.
Το Hellas Liberty είναι ένα από τα τρία πλοία τέτοιου τύπου που έχουν διατηρηθεί ως μουσεία στον κόσμο. Στους χώρους που κάποτε ήταν γεμάτοι φορτίο για τις ανάγκες των συμμάχων στο Β' Παγκόσμιο πόλεμο, και γεμάτο με μνήμες του πολέμου, όταν χρησιμοποιήθηκε για την πόντιση αγωγού πετρελαίου στο στενό της Μάγχης μετά την απόβαση της Νορμανδίας, από τις 23 Μαϊου παρουσιάζεται η δεύτερη κατά σειρά ατομική έκθεση του Άρη Λυχναρά, μετά την έκθεση 140° στην Τεχνόπολη στο Γκάζι, το 2009

 «Νυχτερινή βάρδια», ο Πειραιάς της βάρδιας, της βάρδιας της νυχτερινής που φιλοξενείται μέσα σ' ένα μονίμως αραγμένο πλοίο. Σ' ένα πλοίο ιστορικό που κάποτε μετέφερε την "ελευθερία" στην Ευρώπη σε καιρό πολέμου. Αυτό το πλοίο, αν και σταματημένο γίνεται σήμερα ένας πυρήνας, ένα όχημα μεταφοράς ιδεών, συνύπαρξης και διαλόγου. Ένα διαφορετικό σημείο θέασης του παρόντος μέσα από το παρελθόν. Αυτό που κάποτε μετέφερε ελπίδα για ζωή σήμερα αν και στάσιμο μεταφέρει ιδέες κι εμπνέει τον Άρη Λυχναρά.

Μας καλεί να δούμε με τις φωτογραφίες του τον Πειραιά τη νύχτα. Να δούμε τη στάσιμη πλευρά του. Χαρακτηριστικά σημεία της ακτογραμμής το βράδυ, που στέκουν πάντα εκεί για το καλωσόρισμα ή για τον αποχωρισμό, σε αντίθεση με τη συνεχή κίνηση επιβατών και πλοίων.
Info:
Νυχτερινή βάρδια
Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα του ΟΛΠ
Διάρκεια έκθεσης: 23 Μαϊου - 30 Ιουνίου 2013.
Πηγή: http://www.e-go.gr

4η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη

Εκθέσεις, δράσεις σε μουσειακούς χώρους και μνημεία, εικαστικές εγκαταστάσεις, performances, εργαστήρια, συνέδρια, εκπαιδευτικά προγράμματα, παρεμβάσεις στο δημόσιο χώρο και ξεναγήσεις θα αποτελέσουν το σκηνικό στη Θεσσαλονίκη για την 4η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης, από τις 18 Σεπτεμβρίου 2013 έως τις 31 Ιανουαρίου 2014.

Η διάρκεια της φετινής Μπιενάλε εκτείνεται σε τέσσερις και πλέον μήνες, με κυλιόμενες εκδηλώσεις και δράσεις, και στόχο να προσελκύσει το ενδιαφέρον των φιλότεχνων όχι μόνο της πόλης αλλά και διεθνώς.

Η 4η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης αποτελεί τη δεύτερη διοργάνωση ενός τριμερούς σπονδυλωτού προγράμματος που ξεκίνησε το 2011 και υλοποιείται μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος Μακεδονία-Θράκη 2007-2013 του ΕΣΠΑ που συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης) και την Ελλάδα.

Η οργάνωση είναι του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και πραγματοποιείται με τη συμμετοχή της «Κίνησης των 5 Μουσείων Θεσσαλονίκης» (Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ), τη στήριξη του Δήμου Θεσσαλονίκης και τη συνεργασία άλλων πολιτιστικών και εκπαιδευτικών φορέων, ινστιτούτων και ιδρυμάτων της πόλης.

Τη γενική διεύθυνση έχει η Κατερίνα Κοσκινά, πρόεδρος του ΚΜΣΤ, ιστορικός τέχνης-επιμελήτρια εκθέσεων.

Η έναρξη θα γίνει στις 18 Σεπτεμβρίου με τα εγκαίνια της έκθεσης «Παντού αλλά Τώρα» (Everywhere but Now) που επιμελείται η Αdelina von Fürstenberg, επικεφαλής επιμελήτρια της κεντρικής έκθεσης της 4ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, και με τα εγκαίνια των εκθέσεων της «Κίνησης των 5 Μουσείων», ενώ τους επόμενους μήνες θα ακολουθήσουν οι υπόλοιπες εκθέσεις και δράσεις του προγράμματος.

Η διάρθρωση του προγράμματος της 4ης διοργάνωσης έχει ως εξής. :

 

Κεντρική Έκθεση

«Παντού αλλά Τώρα» (Everywhere but Now) είναι ο τίτλος που έδωσε η επικεφαλής επιμελήτρια Αdelina von Fürstenberg, ανεξάρτητη επιμελήτρια, παραγωγός ταινιών και πρόεδρος της ΜΚΟ ART for Τhe World, στην κεντρική έκθεση της διοργάνωσης.

Πάνω από 50 καλλιτέχνες από 25 χώρες, από τη Βραζιλία και την Κούβα μέχρι το Ιράν και την Ινδία, καθώς και πολλές χώρες της Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένων 14 καλλιτεχνών από την Ελλάδα, θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα, όπως τη ζωγραφική, τη γλυπτική, τη φωτογραφία, τις βίντεο εγκαταστάσεις, τα φιλμς και την περφόρμανς.

Η Αdelina von Fürstenberg σχολιάζει τον τίτλο της έκθεσης: «Η έκθεση “Παντού, αλλά Τώρα” συνδέει στενά το ζήτημα του χώρου και του πνεύματος του τόπου (genius loci) στην περιοχή της Μεσογείου με το ζήτημα του χρόνου της δημιουργίας στο σύγχρονο μας κόσμο. Για την ακρίβεια, είναι το εδώ και τώρα του Ερνστ Γιούνγκερ που στο “Treaty of rebel” περιγράφει τον επαναστάτη ως έναν ανεξάρτητο και ελεύθερο άνθρωπο, έναν άνθρωπο της δράσης, παρόμοιας ιδιοσυγκρασίας με αυτήν του καλλιτέχνη. Το “Παντού αλλά Τώρα” διευρύνει, επίσης, την έννοια του εδώ (χώρος) και τώρα (χρόνος) προσδίδοντάς της ένα πιο εκτεταμένο νόημα: ένα όραμα που εμμένει στα ιδεώδη του υπαρξισμού και αναγνωρίζει την ευθραυστότητα της φύσης του ανθρώπου, το εδωνά είναι, το Dasein του Χάιντεγκερ. Επιπλέον, μπορούμε να αντιληφθούμε στον τίτλο το θεμελιώδη χαρακτήρα του Dasein υπό την έννοια του είναι στον κόσμο, λαμβάνοντας τον κόσμο ως ορίζοντα αυτού του project».

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες και κινηματογραφιστές: Ghada Amer, John Armleder, Maja Bajević, Lenora de Barros, Jacques Berthet, Nigol Bezjian, Mohamed Bourouissa, Marie Bovo, David Casini, Sheba Chhachhi, Claire Fontaine, Jordi Colomer, Marta Dell'Angelo, Desertmed Collective, Inci Eviner, Ymane Fakhir, Parastou Forouhar, Khaled Jarrar, Gülsün Karamustafa, Iseult Labote, Ange Leccia, Los Carpinteros, DeAnna Maganias, Marcello Maloberti, Mark Mangion, , Liliana Moro, Adrian Paci, Rosana Palazyan, Jafar Panahi, Dan & Lia Perjovschi, Ivan Petrović, Khalil Rabah, Philip Rantzer, Zineb Sedira, Veronica Smirnoff, Priscilla Tea, Gal Weinstein, Peter Wüthrich, Raed Yassin, 

 

Beforelight, Δανάη Ανεσιάδου, Γιώργης Γερόλυμπος, Απόστολος Γεωργίου, Χάρις Επαμεινώνδα, Βασίλης Ζωγράφος. Ντιάννα Μαγκανιά, Μίλτος Μανέτας, Ζωζεφίνα Μαρκαριάν, Βασίλης Μπαλάσκας, Μαρία Παπαδημητρίου, Πάρις Πετρίδης, Πάνος Τσαγκάρης, Μαρία Τσάγκαρη

Μουσειογράφική επιμέλεια έκθεσης: Uliva Velo, Αρχιτέκτονας

Λίστα χωρών: Αίγυπτος, Αλβανία, Αλγερία, Βοσνία, Βραζιλία, Γαλλία, Γερμανία, Ελβετία, Ελλάδα, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, Ισπανία, Ιράν, Ισραήλ, Ιταλία, Κούβα, Κύπρος, Λίβανος, Μάλτα, Μαρόκο, Παλαιστίνη, Ρουμανία. Ρωσία, Σερβία, Συρία, Τουρκία

Χώροι εκθέσεων: Αλατζά Ιμαρέτ, Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Γενί Τζαμί, Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Μονή Λαζαριστών), Περίπτερο 6 (ΔΕΘ)

Για πρώτη φορά, ένα μεγάλο μέρος της κεντρικής έκθεσης της Μπιενάλε Θεσσαλονίκης εκτίθεται στο Περίπτερο 6 της διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, προτρέποντας τους επισκέπτες για μία περιήγηση στο κέντρο, με στόχο τη γνωριμία με τα μουσεία, τα μνημεία και την παλιά και σύγχρονη ιστορία της πόλης.

Η έδρα του ΚΜΣΤ, η Μονή Λαζαριστών, με αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνων από τη γέννηση του συλλέκτη Γιώργου Κωστάκη, διατίθεται εξολοκλήρου για τη φιλοξενία της έκθεσης «Η συλλογή Κωστάκη και η ρωσική πρωτοπορία. 100 χρόνια από τη γέννηση του συλλέκτη», με την οποία προβάλλεται μέσα από πλέον των 350 έργων η σημαντική συλλογή και το έργο του συλλέκτη.

Ταυτόχρονα, καλλιτέχνες της κεντρικής έκθεσης συνδιαλέγονται κατά τη διάρκεια της Μπιενάλε με έργα της ρώσικης πρωτοπορίας. 

 

Εκθέσεις των 5Μ

Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Χώρος: Μονή Λαζαριστών

Τίτλος έκθεσης: «Η συλλογή Κωστάκη και η ρωσική πρωτοπορία. 100 χρόνια από τη γέννηση του συλλέκτη»

Επιμέλεια: Μαρία Τσαντσάνογλου, Αγγελική Χαριστού

Διάρκεια έκθεσης: 5 Μαΐου 2013-31 Ιανουαρίου 2014

100 χρόνια συμπληρώνονται το 2013 από τη γέννηση του Γιώργου Κωστάκη (1913-1990), και το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης γιορτάζει αυτό το επετειακό έτος, με μία έκθεση αφιερωμένη στον ίδιο τον συλλέκτη. Πρόκειται για μία μεγάλης κλίμακας παρουσίαση της συλλογής και του αρχείου Κωστάκη με έργα που ακολουθούν το βλέμμα και την μέθοδο του συλλέκτη και ξεδιπλώνουν την ιστορία της συλλογής του. Η έκθεση αναπτύσσεται μέσα από ποικίλες μονογραφικές παρουσιάσεις καλλιτεχνών και τονίζονται οι επιμέρους ενότητες της συλλογής, ενώ πλαισιώνεται από οργανωμένες ξεναγήσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, αυτόνομη εκπαιδευτική δράση για παιδιά και γονείς/συνοδούς, ομιλίες, βιβλιοπαρουσιάσεις και κύκλο μαθημάτων με θέμα τη ρωσική πρωτοπορία.

Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Χώρος: Αποθήκη Β1, λιμάνι

Προσωρινός τίτλος έκθεσης «Παράδοση-Ανατροπή»

Επιμέλεια: Κατερίνα Κοσκινά, Γιάννης Μπόλης

Διάρκεια έκθεσης: Σεπτέμβριος 2013-Δεκέμβριος 2014

Επιλογές από αποκτήματα της συλλογής σύγχρονης τέχνης του ΚΜΣΤ που σχετίζονται με τη σύνθετη οπτική, την παράδοση, την τεχνογνωσία και τις κοινωνικοπολιτικές ανατροπές που άλλαξαν οριστικά τα τελευταία χρόνια το τοπίο της Μεσογείου. 

 

Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

Τίτλος έκθεσης: «Μεσογειακά παλίμψηστα: τρία αινίγματα φθοράς και αφθαρσίας»

Επιμέλεια: Ευαγγελία Στεφανή, Αγγελική Κουκουβού, Θέμις Βελένη

Χώρος: Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

Η έκθεση φέρνει σε διάλογο και επικοινωνία δύο πολιτισμικά παράγωγα διαφορετικών εποχών του ίδιου τόπου. Ένα αρχαίο κείμενο, το αρχαιότερο “βιβλίο” της Ευρώπης σε ελληνικό αλφάβητο, ο πάπυρος του Δερβενίου, συνομιλεί με δύο σύγχρονα καλλιτεχνικά έργα με τη μορφή εγκατάστασης του εικαστικού Δημήτρη Ξόνογλου σε δύο ξεχωριστές ενότητες, στο εσωτερικό αίθριο του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης.

Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού

Τίτλος έκθεσης: «Η τιμή του αγίου Μάμαντος στη Μεσόγειο. Ένας ακρίτας άγιος ταξιδεύει»

Επιμέλεια: Δρ Αγαθονίκη Τσιλιπάκου, Διευθύντρια ΜΒΠ

Δρ Νικόλαος Μπονόβας, Αρχαιολόγος ΜΒΠ

Χώρος: Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων

Διάρκεια: 19 Οκτωβρίου 2013-19 Ιανουαρίου 2014

Η έκθεση έχει ως βασική επιδίωξη την παρουσίαση στο ευρύ κοινό χαρακτηριστικών στοιχείων της άγνωστης τιμής του αγίου Μάμαντος μέσα από την τέχνη της Ανατολής και της Δύσης, με έμφαση στην Κύπρο και στην Ελλάδα από τους πρώτους βυζαντινούς χρόνους. Στόχος της έκθεσης είναι η προβολή τόπων και ναών λατρείας του αγίου Μάμαντος ως ένα δίκτυο επικοινωνίας, καθώς και θρησκευτικών και πολιτιστικών επαφών στον ευρύτερο χώρο της Μεσογείου. Τα αντικείμενα της έκθεσης παρουσιάζουν για πρώτη φορά την καθιέρωση της ζωντανής λατρευτικής παράδοσης του μυροβλύτη και ιαματικού αγίου Μάμαντος, ο οποίος επιπλέον συναπεικονίζεται, σε φορητές εικόνες, συλλατρεύεται και ταυτίζεται έτσι με τον πολιούχο άγιο Δημήτριο της Θεσσαλονίκης. Η στενή σχέση και λατρευτική παράδοση των δύο αγίων αποτελεί σημαντική πτυχή και επιπλέον απόδειξη της πνευματικής ακτινοβολίας της Θεσσαλονίκης. 

 

Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Τίτλος έκθεσης: «Η μεσογειακή εμπειρία: Μεσόγειος ως χωροταξικό παράδειγμα διακίνησης ιδεών και λόγου».

Χώρος: Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Διάρκεια έκθεσης: Σεπτέμβριος- Δεκέμβριος 2013

Επιμέλεια: Ντένης Ζαχαρόπουλος

Βοηθοί επιμελητή: Αλέξιος Παπαζαχαρίας, Μάρω Ψύρρα

Η έκθεση του ΜΜΣΤ περιλαμβάνει περισσότερα από 120 εμβληματικά έργα σύγχρονης τέχνης ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών που διαπραγματεύονται την πολυσήμαντη έννοια του δημοσίου-ελεύθερου χώρου. Έχοντας ως αφετηρία τη Μεσόγειο, ως χωροταξικό μοντέλο και ως δομή όπου το παραδοσιακό κέντρο δίνει τη θέση του στον «απέναντι χώρο» σαν πρότυπο επικοινωνίας και ανταλλαγής, η έκθεση διερευνά τη διαμόρφωση νέων γνωστικών και αισθητικών κατηγοριών στη σύγχρονη τέχνη, παρουσιάζοντας συστηματικά και για πρώτη φορά μια τοπολογία της "μεσογειακής εμπειρίας" από το Νέο Ρεαλισμό και την Arte Povera μέχρι σήμερα.

Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ

Τίτλος έκθεσης: «Βάσω Κατράκη: Διάλογος με το Λευκό και το Μαύρο»

Χώρος: Τελλογλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ

Η Βάσω Κατράκη υπήρξε η σημαντικότερη Ελληνίδα χαράκτρια. Με το κοινωνικά και πολιτικά φορτισμένο έργο της μετέδωσε το πανανθρώπινο μήνυμα του ουμανισμού αναμορφώνοντας ουσιαστικά την τέχνη της χαρακτικής. Βραβευμένη στο εξωτερικό με σημαντικές διακρίσεις, αποτέλεσε άξονα αναφοράς για τους Έλληνες χαράκτες. Η παρουσίαση στην έκθεση σημαντικών στιγμών της πορείας της μέσα από έργα που κυριαρχεί η τόσο χαρακτηριστική αφαιρετική γραμμή, πλαισιωμένα με μήτρες, με τα περίφημα βότσαλα από τη Γυάρο, και με υλικό από το αρχείο του Τώνη Σπητέρη που για πρώτη φορά εκτίθεται, δίνει τη δυνατότητα στους επισκέπτες να γνωρίσουν την εμβληματική καλλιτεχνική πορεία μιας χαράκτριας που κατάφερε με μοναδικό τρόπο να συνδέσει το ατομικό με το συλλογικό. 

 

Άλλες δράσεις του Κεντρικού Προγράμματος

3o Φεστιβάλ Περφόρμανς Θεσσαλονίκης

Διάρκεια: 15-19 Οκτωβρίου 2013

Επιμέλεια και συντονισμός: Ειρήνη Παπακωνσταντίνου

Το φετινό Φεστιβάλ θα περιλαμβάνει ζωντανές δράσεις που θα υπογραμμίζουν τα ετερόκλητα στοιχεία που απαρτίζουν την τέχνη της περφόρμανς, master classes από καλλιτέχνες που θα συμμετέχουν στο Φεστιβάλ και ένα workshop που θα πραγματοποιηθεί μια εβδομάδα πριν την έναρξη του Φεστιβάλ και θα έχει ως στόχο τη διεύρυνση της σχέσης της περφόρμανς με τη φωτογραφία, και την απόδοσή της από το φωτογραφικό φακό. Επιπλέον το Φεστιβάλ θα περιλαμβάνει ημερίδα, συναυλίες πειραματικής ηλεκτρονικής μουσικής προβολές βίντεο περφόρμανς και αφιερώματα σε δύο καλλιτεχνικές μορφές που μέσα στην πολύχρονη εικαστική τους πορεία διακρίθηκαν στο χώρο της performance.

Εργαστηρίο Νέων Καλλιτεχνών της 4ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με το Πεδίο Δράσης Κόδρα του Δήμου Καλαμαριάς

Χώρος: ΣΚΤ-Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Αποθήκη Β1, λιμάνι)

Συμπόσιο

Το θέμα του φετινού συμποσίου θα συνδεθεί και πάλι με το γενικό τίτλο της διοργάνωσης και κατά συνέπεια με τη Μεσόγειο, ενώ θα επικεντρωθεί στη λειτουργία του αρχείου και τις εφαρμογές του στο χώρο της σύγχρονης τέχνης

Συνεργασία με το 54ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

1-10 Νοεμβρίου 2013

Ταυτόχρονα, η 4η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης θα ενισχύσει επικοινωνιακά εκθέσεις και δράσεις άλλων φορέων, ιδρυμάτων και ομάδων. Το πλήρες πρόγραμμα θα ανακοινωθεί σε επόμενη σχετική αποστολή. 

Πηγή: http://www.e-go.gr

Έκθεση φωτογραφίας στο Μουσείο Μπενάκη

 

«Κωνσταντίνος Μάνος A Greek Portfolio 50 χρόνια μετά»

Ένα κομμάτι ελληνικής ταυτότητας μας προσφέρουν οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες του σπουδαίου Έλληνα φωτογράφου της διασποράς, Κωνσταντίνου Μάνου, που εκτίθενται από αύριο και έως τις 25 Αυγούστου, στο Μουσείο Μπενάκη, της οδού Κουμπάρη.

Η έκθεση «Κωνσταντίνος Μάνος A Greek Portfolio 50 χρόνια μετά» διοργανώνεται όπως μαρτυρά ο τίτλος της, μισό αιώνα από την δημιουργία του περίφημου λευκώματός του « A Greek Portfolio», με φωτογραφίες από τα απομακρυσμένα χωριά και νησιά της Ελλάδας της δεκαετίας του ΄60.

Ο Κωνσταντίνος Μάνος καθιστά τους θεατές συνοδοιπόρους στη μοναδική και ανεπανάληπτη δύναμη του ελληνικού τοπίου και των κατοίκων του. Στην ύπαιθρο, τους ανθρώπους της, τις παραδόσεις της, τις εφήμερες καθημερινές τους στιγμές, σε ένα σκηνικό αγροτικής απλότητας με ανθρώπους που αγωνίζονται για επιβίωση, προσηλωμένοι σε ένα τρόπο ζωής απαράλλακτο για αιώνες.
Ο διάσημος φωτογράφος και μέλος , από το 1963, του φωτογραφικού πρακτορείου Magnum, ομολογεί ότι για τον ίδιον η έκθεση αυτή του δίνει μια ευκαιρία να «επανεξετάσει πενήντα χρόνια μετά, τις λήψεις του στην Ελλάδα, που ξεκίνησαν το 1961 και διήρκησαν έως το 1964. Κίνητρό του για αυτές τις φωτογραφίες ήταν να γνωρίσει την χώρα των γονιών του.

Ο ίδιος γεννήθηκε στην πόλη Κολούμπια της Νότιας Καρολίνας των ΗΠΑ, από Έλληνες γονείς οι οποίοι κατάγονταν από ένα νησάκι της θάλασσας του Μαρμαρά. «Από μικρό παιδί άκουγα τους γονείς μου να μιλάνε για την Ελλάδα» έλεγε σήμερα στην ξενάγηση της έκθεσης στο Μπενάκη . Όταν τέλειωσε το γυμνάσιο στα 19 του χρόνια, τον προσέλαβαν στη Συμφωνική Ορχήστρα της Βοστόνης. «Μάζεψα λίγα χρήματα, κατέβηκα στην Αθήνα, έβαλα το φωτογραφικό μου εργαστήριο σε ένα volkswagen κι άρχισα να γυρίζω την Ελλάδα» είπε ο Κωνσταντίνος Μάνος, ο οποίος έμεινε στην χώρα τρία χρόνια, δικτυώθηκε στην Αθήνα, γνώρισε τον Τσαρούχη, τον κύκλο της Λυκόβρυσης. Από την πρωτεύουσα εξορμούσε στα απομακρυσμένα νησιά και χωριά για δυο τρεις εβδομάδες κάθε φορά «εκεί που δεν υπήρχε ρεύμα».

«Στην Ελλάδα είδα ανθρώπους γνήσιους , φιλόξενους , ευγενικούς», είπε ο σπουδαίος φωτογράφος με την ανθρωπιστική ματιά. Κι όταν ρωτήθηκε γιατί στις φωτογραφίες του από την Ελλάδα της εποχής εκείνης δεν χρησιμοποίησε χρώμα, απάντησε : «Αρχικά ήθελα να χρωματίσω την Ελλάδα, είχα ρομαντικές ιδέες. Αλλά όταν πήγα στα απομακρυσμένα χωριά βρήκα αυτό που έψαχνα».

Στην έκθεση σταχυολογούνται φωτογραφίες από τα 219 πρωτότυπα τυπώματα, που πρόσφατα δώρισε ο Κωνσταντίνος Μάνος στο Μουσείο Μπενάκη. Κάποιες δεν είχε συμπεριλάβει ο δημιουργός στο λεύκωμα, το οποίο είχε εκδοθεί το 1972, στη Νέα Υόρκη, το Παρίσι και την Ελβετία, με μεγάλη επιτυχία και βραβεύσεις. Άλλωστε το έργο του Κωνσταντίνου Μάνου συμπεριλαμβάνεται στα μεγάλα μουσεία και ιδρύματα του κόσμου.
 Το 1999 το λεύκωμα «A Greek Potfolio» επανεκδόθηκε στα ελληνικά από το Μουσείο Μπενάκη. Σήμερα 22 του μηνός, ο Κωνσταντίνος Μάνος θα παρουσιάσει στις 17:30, στους επισκέπτες το έργο του, θα μιλήσει για την επαγγελματική του δραστηριότητα, τις συνεργασίες του με τα περιοδικά Esquire, Life και Look καθώς και για την παραγωγή πολυμέσων «Where' s Boston» που οδήγησε στην έκδοση του βιβλίου του «Bostonians» το 1974 , με θέμα την ζωή της Βοστόνης, 200 χρόνια από την αμερικανική ανεξαρτησία.
Πηγή: http://www.newsbeast.gr

Εικαστικοί καρποί από τα δέντρα ενός βιβλίου

Η αίθουσα τέχνης Ιανός παρουσιάζει την ομαδική έκθεση «Τα οπωροφόρα της Αθήνας», η οποία αποτελεί μία εικαστική προσέγγιση στο ομώνυμο βιβλίο του Σωτήρη Δημητρίου και εγκαινιάζεται σήμερα, Τρίτη 21 Μαΐου, στις 7 το απόγευμα.

Ένας πολύχρωμος «αστικός κήπος», γεμάτος καρπούς και παράξενους ήρωες, δραπετεύει από τις σελίδες ενός βιβλίου, για να συνομιλήσει με τις εικαστικές τέχνες και να πλάσει καινούριες εικόνες χρωμάτων και αισθήσεων.

Στο πλαίσιο των θεματικών αφιερωμάτων και εκθέσεων, με κυρίαρχη αφετηρία την άμεση ή έμμεση αναφορά στο συναρπαστικό σύμπαν του βιβλίου, η αίθουσα τέχνης Ιανός παρουσιάζει την ομαδική έκθεση «Τα οπωροφόρα της Αθήνας», η οποία αποτελεί μία εικαστική προσέγγιση στο ομώνυμο βιβλίο του Σωτήρη Δημητρίου και εγκαινιάζεται σήμερα, Τρίτη 21 Μαΐου, στις 7 το απόγευμα.
Ένα φρουτώδες οδοιπορικό
Το βιβλίο «Τα οπωροφόρα της Αθήνας» αποτελεί έναν μαγικό περίπατο στην πόλη και στα καλά κρυμμένα μυστικά της. Ο ήρωας περιπλανιέται ημέρα και νύχτα, συλλέγει και γεύεται μούρα και νεράντζια, τζίτζιφα, σύκα και σπυριά ροδιού, πάντοτε στη σκιά της πόλης που τον ακολουθεί, πάντοτε δίνοντας πολύτιμα στοιχεία για τους δρόμους και τις ξεχασμένες γειτονιές, όπου συναντά και συλλέγει τα πολύτιμα ευρήματα. Τα δέντρα μετατρέπονται σε μαγικές υπάρξεις, ανάμεσα στις φυλλωσιές, τους κορμούς και τους καρπούς των οποίων φωλιάζουν μνήμες, ξόρκια και φυλαχτά και η Αθήνα μετουσιώνεται σε αλλεπάλληλα θραύσματα των εξοχικών τοπίων που τη συνέθεταν κάποτε. Μαζεύοντας και δοκιμάζοντας καρπούς, ο ήρωας συναντά τους πιο αλλόκοτους χαρακτήρες της πόλης.

Ένας πολύχρωμος «αστικός κήπος», γεμάτος καρπούς και παράξενους ήρωες, δραπετεύει από τις σελίδες ενός βιβλίου, για να συνομιλήσει με τις εικαστικές τέχνες και να πλάσει καινούριες εικόνες χρωμάτων και αισθήσεων.

Στο πλαίσιο των θεματικών αφιερωμάτων και εκθέσεων, με κυρίαρχη αφετηρία την άμεση ή έμμεση αναφορά στο συναρπαστικό σύμπαν του βιβλίου, η αίθουσα τέχνης Ιανός παρουσιάζει την ομαδική έκθεση «Τα οπωροφόρα της Αθήνας», η οποία αποτελεί μία εικαστική προσέγγιση στο ομώνυμο βιβλίο του Σωτήρη Δημητρίου και εγκαινιάζεται σήμερα, Τρίτη 21 Μαΐου, στις 7 το απόγευμα.
Ένα φρουτώδες οδοιπορικό
Το βιβλίο «Τα οπωροφόρα της Αθήνας» αποτελεί έναν μαγικό περίπατο στην πόλη και στα καλά κρυμμένα μυστικά της. Ο ήρωας περιπλανιέται ημέρα και νύχτα, συλλέγει και γεύεται μούρα και νεράντζια, τζίτζιφα, σύκα και σπυριά ροδιού, πάντοτε στη σκιά της πόλης που τον ακολουθεί, πάντοτε δίνοντας πολύτιμα στοιχεία για τους δρόμους και τις ξεχασμένες γειτονιές, όπου συναντά και συλλέγει τα πολύτιμα ευρήματα. Τα δέντρα μετατρέπονται σε μαγικές υπάρξεις, ανάμεσα στις φυλλωσιές, τους κορμούς και τους καρπούς των οποίων φωλιάζουν μνήμες, ξόρκια και φυλαχτά και η Αθήνα μετουσιώνεται σε αλλεπάλληλα θραύσματα των εξοχικών τοπίων που τη συνέθεταν κάποτε. Μαζεύοντας και δοκιμάζοντας καρπούς, ο ήρωας συναντά τους πιο αλλόκοτους χαρακτήρες της πόλης.
 αι όπως σημειώνει ο συγγραφέας: «Ο ήρωας έχει στον νου του τον χάρτη με τα οπωροφόρα της Αθήνας, τα οποία τακτικά επισκέπτεται. Στις πεζοπορίες του, επιχειρεί να συνάψει με τους διαβάτες σχέσεις, αλλά συνήθως δεν γίνεται κατανοητός. Ο συγγραφέας τον ακολουθεί και πολλές φορές μπερδεύεται ο ένας στα πόδια του άλλου. Κοντολογίς, το βιβλίο είναι ένα οδοιπορικό στη ζωή, τη λογοτεχνία και την Αθήνα».
Το βιβλίο μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη, το 2010, από τον «αθηναιογράφο» σκηνοθέτη Νίκο Παναγιωτόπουλο, ο οποίος έκλεισε έτσι την κινηματογραφική τριλογία του για την Αθήνα, που περιλαμβάνει, επίσης,  τις ταινίες «Πεθαίνοντας στην Αθήνα» και «Αθήνα – Κωνσταντινούπολη».

Σε ένα αμείλικτο αστικό τοπίο
Την έκθεση, που θα διαρκέσει έως τις 15 Ιουνίου, επιμελείται η ιστορικός τέχνης Ίρις Κρητικού, η οποία αναφέρει με τη σειρά της: «Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες συμβάλλουν με το έργο τους στην  πολύπλευρη διαπραγμάτευση του θέματος, που συμπίπτει με μια χρονική και ιστορική ελληνική συνθήκη, όπου η αναζήτηση τροφής, αλλά και απάγκιας προστασίας εντός ενός αποδομούμενου και αμείλικτου αστικού τοπίου, οι περιβαλλοντολογικές μελέτες και σχεδιασμοί για μια φιλικότερη πόλη, αλλά και η επιστροφή στην επαρχία ως λύση - μονόδρομος εγείρουν πολλές συζητήσεις και απασχολούν εξακολουθητικά τη σκέψη μας».
Οι καλλιτέχνες
Στην έκθεση συμμετέχουν οι Δάφνη Αγγελίδου, Χριστίνα Ακτίδη, Κάτια Βαρβάκη, Στάθης Βατανίδης, Χρύσα Βέργη, Μαριλίτσα Βλαχάκη, Ανδρέας Γεωργιάδης, Σοφία Δατσέρη, Δικαία Δεσποτάκη, Τάνια Δημητρακοπούλου, Ειρήνη Ηλιοπούλου, Μηνάς Καμπιτάκης, Γιάννης Καστρίτσης, Κυριάκος Κατζουράκης, Μαρία Κτιστοπούλου, Κυριακή, Βασίλης Λιαούρης, Τάσος Μαντζαβίνος, Αλίνα Μάτσα, Ντίνα Μπαλονά, Γιάννης Μπεκιάρης, Ρόιλα Μπουζέα, Γιώργος Μπουκής, Γεύσω Παπαδάκη, Γιώργος Σαμψωνίδης, Μάγδα Σιάμκουρη, Αμαλία Σταυρουλάκη, Βάσω Τρίγκα, Γιώργος Χαδούλης, Πάβλος Χαμπίδης και Νίκος Χριστοφοράκης.
 Παράλληλη εκδήλωση

Την Τρίτη 11 Ιουνίου, στις 10 το βράδυ, η Ίρις Κρητικού, ο συγγραφέας του βιβλίου Σωτήρης Δημητρίου, ο σκηνοθέτης της ταινίας Νίκος Παναγιωτόπουλος και ο συνθέτης της μουσικής της ταινίας Σταμάτης Κραουνάκης θα συζητήσουν για την Αθήνα και τα οπωροφόρα της, ενώ, αμέσως μετά, θα ακολουθήσει η προβολή της ομώνυμης ταινίας.
Πληροφορίες
Αίθουσα Τέχνης Ιανός, Σταδίου 24 – Αθήνα, τηλ.: 210 3217917.
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Παρασκευή: 10:00 - 21:00, Σάββατο: 10:00 - 18:00.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr
 

"Περάσματα Υπόστασης" της Καλλιόπης Λεμού στο Βυζαντινό

Η έκθεση «Περάσματα Υπόστασης» της Καλλιόπης Λεμού παρουσιάζεται στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο σε συνεργασία με την πρεσβεία της Δανίας στην Ελλάδα. Η συνεργασία εντάσσεται στο πλαίσιο του επετειακού προγράμματος για τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Δανού φιλοσόφου και θρησκευτικού στοχαστή Σαίρεν Κίρκεγκωρ (1813-1855).

Την έκθεση θα εγκαινιάσει η πρέσβης της Δανίας κ. Mette Knudsen.

Με το εντυπωσιακό της έργο η Καλλιόπη Λεμού διαλέγεται με τη σκέψη του πατέρα της υπαρξιακής φιλοσοφίας Σαίρεν Κίρκεγκωρ γύρω από το θέμα της χριστιανικής πίστης. Ο Δανός στοχαστής, σε αντίθεση με τις αντιλήψεις της βυζαντινής διανόησης και θεολογίας, ισχυρίστηκε ότι η πίστη είναι ένα ατομικό υποκειμενικό πάθος, που δεν διαμεσολαβείται από το εκκλησιαστικό τυπικό. Μόνο μέσα από αυτή την πίστη κάποιος μπορεί να βρει τον πραγματικό του εαυτό.

Αυτή η αναζήτηση του εαυτού παρουσιάζεται στην εγκατάσταση «Περάσματα Υπόστασης» της Καλλιόπης Λεμού. Μια βάρκα μήκους 3,47 μ. από ξύλο καστανιάς φέρει δώδεκα απόκοσμες κεφαλές από αλάτι που συμβολίζουν τη διάβαση και τη μοναχική αναζήτηση της αυτοσυνείδησης. Οι κεφαλές, με πρόσωπα παραμορφωμένα από πόνο και αγωνία, απλώνονται σε όλο το μήκος της βάρκας περικλείοντας το νόημα της ζωής και ό,τι απομένει από το ταξίδι. Αντανακλούν τον μόχθο του ταξιδιού, την άφιξη στον προορισμό και τις εμπειρίες της ζωής που διαμορφώνουν τη μοναδικότητα του καθενός.

Διάρκεια έκθεσης: 13 Μαΐου έως 8 Σεπτεμβρίου 2013

Πηγή: http://www.e-go.gr

Έργα της Αφροδίτης Λίτη και του Μανώλη Χάρου

Την Πέμπτη 30 Μαΐου, στις 20.00, η διεύθυνση του ξενοδοχείου Radisson BLU PARK HOTEL, ATHENS στο πλαίσιο της πρώτης συνεργασίας του ξενοδοχείου με την ιστορικό τέχνης Ελένη Αθανασίου, και με αφορμή την έναρξη του αφιερώματος «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ», παρουσιάζει έργα της Αφροδίτης Λίτη και του Μανώλη Χάρου με στόχο την ανάδειξη του έργου σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών. Τα έργα θα εκτίθενται στους χώρους του ξενοδοχείου έως τις 14 Ιουλίου 2013.
Το Park Hotel λειτούργησε για πρώτη φορά το 1976 στις παρυφές του Πεδίου του Άρεως κοντά στο κέντρο της πόλης των Αθηνών. Το 2012 μετά την ριζική ανακαίνιση του, που εμπνέεται από το πάρκο, υιοθετεί μια urban nature αισθητική και συνεργάζεται με τη διεθνή ξενοδοχειακή αλυσίδα Carlson Rezidor Hotel Group και μετονομάζεται σε Radisson Blu Park Hotel, Athens.
Με κεντρικό θέμα τη φύση και την προσωπική εξυπηρέτηση ενός boutique ξενοδοχείου, το Radisson Blu Park θα παρουσιάζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα το έργο καταξιωμένων σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών με σκοπό την προβολή της Ελληνικής τέχνης τόσο στο εγχώριο κοινό όσο και στο ξένο που επισκέπτεται την χώρα μας. Μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο επιλέχθηκαν οι δύο εικαστικοί των οποίων τα έργα αναπτύσσουν διάλογο μέσα από τη ζωγραφική και την γλυπτική έχοντας πάντα σαν κεντρικό άξονα τη φύση.

Η δουλειά της Αφροδίτης Λίτη είναι ιδιότυπη, κινείται στο επίπεδο της μνημειακής γλυπτικής και τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι από μάρμαρο, μέταλλο, σμάλτο, γυαλί και καθρέφτη. Τα θέματά της προερχόμενα από τη φύση, δημιουργούν γλυπτικά περιβάλλοντα και παραπέμπουν σε έναν προσωπικό υπερβατικό χώρο. Βασικός άξονας της δουλειάς της είναι η εις βάθος διερεύνηση των κοινών σημείων ανάμεσα στο ρήμα «αγάλλομαι» και στον όρο «άγαλμα». Αντιλαμβάνεται την τέχνη της όχι σαν μια σειρά εξισώσεων αλλά σαν παραλλαγές υποσχέσεων ευτυχίας. Τα γλυπτά της αναπτύσσουν μορφολογικά και σημειολογικά διάλογο με την ανθρωπολογία, τη λαογραφία και την αρχαία γλυπτική παράδοση, ενώ οι συχνότατες ζωομορφικές και φυτολογικές αναφορές συνθέτουν μια βαθιά αρχιτεκτονημένη οργάνωση του γλυπτικού χώρου με αναφορές τόσο στη σύγχρονη τέχνη όσο και στον Ορφικό και Παλαιοχριστιανικό «Κόσμο».
Το έργο του Μανώλη Χάρου χαρακτηρίζεται από μια pop αισθητική, με κύρια χαρακτηριστικά τον αυθορμητισμό, τη δημιουργική υπερβολή, την ανάλαφρη διάθεση, τη χαρά του παιχνιδιού, τις έντονες χρωματικές αντιθέσεις και, εν γένει, την απόρριψη του παραδοσιακού. Οι εικόνες του δεν εμφανίζουν την συμμετρία μιας κλασσικής σύνθεσης. Μπορεί να αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου έργου. Τα επεισόδια της αφήγησής του εμπνέονται από το κυρίως θέμα και αξιοποιούν τα μελωδικά και ρυθμικά μοτίβα του έτσι ώστε να μην διασπάται η συνέχεια της ροής του έργου. Η αφαίρεση κυριαρχεί στη ζωγραφική του Μ. Χάρου και λειτουργεί μέσω της πληθώρας, όπως αλλού λειτουργεί μέσω της έλλειψης.

Οι σπουδές του στη χαρακτική, στο Παρίσι, και ειδικότερα στη χαλκογραφία και στη λιθογραφία πάνω σε πέτρα, του προσφέρουν τη δυνατότητα να συνδυάσει την έμπνευση παραδοσιακών τεχνικών με τη χρήση σύγχρονων τεχνικών μέσων. Έτσι, από πολύ νωρίς περνά στη δημιουργία ψηφιακών τυπωμάτων στον υπολογιστή, με βάση πάντα τα πρωτότυπα έργα του. Με αυτόν τον τρόπο, επιλέγει και μεταμορφώνει τις εικόνες του, ενώ τα νέα έργα που προκύπτουν είναι ταυτόχρονα πρωτότυπα και μοναδικά. Αναμιγνύει και μεταχειρίζεται διαφορετικές τεχνικές και υλικά μέσα στο ίδιο έργο (ακρυλικά, ακουαρέλα, αλουμίνιο, κολάζ, ξυλογραφία, ψηφιακά επεξεργασμένες εικόνες). Στρέφει τη ματιά του στην ψηφιακή τεχνολογία, στο collage, το video και τη χαρακτική. Δημιουργεί μια νέα εικαστική γλώσσα.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΛΙΤΗ
ΜΑΝΩΛΗΣ ΧΑΡΟΣ
RADISSON BLU PARK HOTEL, ATHENS
ΔΙΑΡΚΕΙΑ : 30 MAÏOY 2013 – 14 ΙΟΥΛΙΟΥ 2013.
 Πηγή:http://www.e-go.gr/

Φωτογραφικός αγώνας επιβίωσης χωρίς σύνορα

Καταγράφοντας στον φωτογραφικό φακό τον αγώνα των ανθρώπων να επιβιώσουν στις άθλιες συνθήκες διάφορων υποβαθμισμένων περιοχών του κόσμου, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα μάς καλούν να στρέψουμε το βλέμμα σε αυτό το πρόβλημα και να το κατανοήσουμε σε όλες του τις διαστάσεις.

Με έναν ιδιαίτερο εικαστικό προορισμό στο «περιθώριο των σύγχρονων πόλεων», οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (Médecins Sans Frontières / MSF) παρουσιάζουν την ξεχωριστή έκθεση φωτογραφίας «Urban Survivors», η οποία άνοιξε χθες τις πύλες της, στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών.

FRANCESCO ZIZOLA / NOOR

Francesco Zizola.
Παρεμβαίνοντας σε περισσότερα από 20 σημεία σε όλο τον κόσμο και περιθάλποντας υποσιτισμένα παιδιά, θύματα σεξουαλικής βίας, ευάλωτους μετανάστες και όσους τους έχουν ανάγκη, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα ζουν από κοντά την αγωνία αυτών των ανθρώπων και επιχειρούν με αυτό το φωτογραφικό εγχείρημα να εγείρουν τον προβληματισμό μας.

Η έκθεση, η οποία έχει παρουσιαστεί σε πολλές χώρες,  περιλαμβάνει συγκλονιστικά στιγμιότυπα που κατέγραψε ο φακός των διάσημων φωτογράφων του πρακτορείου Noor/Apeiro: Stanley Greene, Francesco Zizola, Pep Bonet, Alixandra Fazzina και Jon Lowenstein, στις παραγκουπόλεις του Πορτ-ο-Πρενς, της Ντάκα, του Καράτσι, του Ναϊρόμπι και του Γιοχάνεσμπουργκ.

Πλαισιωμένες από σχετική περιγραφική προβολή, οι φωτογραφίες αποτυπώνουν την καθημερινότητα των «Urban Survivors», των ανθρώπων που επιβιώνουν στις υποβαθμισμένες γειτονιές, τα προβλήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι και το έργο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα σε αυτές τις αστικές ζώνες.


Ένας στους δέκα κατοίκους του πλανήτη

STANLEY GREENE/NOOR/STANLEY GREENE

Stanley Greene (www.urbansurvivors.org).

Οι άνθρωποι που ζουν στο περιθώριο σύγχρονων πόλεων, δίνοντας τον δικό τους αγώνα επιβίωσης μέσα σε ένα περιβάλλον αδυσώπητης αστικοποίησης, στερούμενοι των βασικών αγαθών αλλά διαθέτοντας πλεόνασμα δύναμης και μια γενναία στάση απέναντι στον κοινωνικό αποκλεισμό που βιώνουν, «περιγράφουν» τις προσωπικές τους ιστορίες.

«Οι άνθρωποι εδώ αγωνίζονται για τα στοιχειώδη. Κερδίζουν τόσο λίγα, που ακόμη και μια αλλαξιά ρούχα είναι μεγάλος αγώνας. Το να καταφέρουν να βρουν φάρμακα, τρόφιμα, περίθαλψη, όταν αρρωσταίνουν οι ίδιοι ή τα παιδιά τους, είναι ένα καθημερινό πρόβλημα» μαρτυρούν οι κάτοικοι των παραγκουπόλεων, οι οποίοι, σύμφωνα με τα στοιχεία, φτάνουν τα 800 εκατομμύρια, αριθμός που μεταφράζεται στο ποσοστό: ένας στους δέκα κατοίκους του πλανήτη. 

 Η σκοτεινή πλευρά των σύγχρονων πόλεων

FRANCESCO ZIZOLA / NOOR

Francesco Zizola.

Σύμφωνα με τον οργανισμό UN HABITAT του ΟΗΕ, «παραγκούπολη» είναι η υποβαθμισμένη περιοχή μιας πόλης, που χαρακτηρίζεται από την έλλειψη ενός ή περισσότερων από τα ακόλουθα πέντε  βασικά αγαθά: ασφαλή κατοικία, επαρκή ζωτικό χώρο, πρόσβαση σε πόσιμο νερό, συνθήκες υγιεινής και ασφαλή διαβίωση. Στη Ντάκα, το Καράτσι, το Ναϊρόμπι, το Γιοχάνεσμπουργκ και το Πορτ-ο-Πρενς, ο συνωστισμός, η ανεπάρκεια των δομών υγείας και οι μεταδοτικές ασθένειες έχουν καταστροφικές συνέπειες, ιδιαίτερα για τις περισσότερο ευάλωτες ομάδες πληθυσμού, όπως οι γυναίκες, οι ηλικιωμένοι, τα παιδιά και οι μετανάστες χωρίς έγγραφα.

Πληροφορίες

Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος» - Χώρος «Περιβάλλον & Πολιτισμός», στο επίπεδο αναχωρήσεων του αεροδρομίου (είσοδος 3 / χώρος προσβάσιμος όλο το 24ωρο), Σπάτα – Αττική, τηλ.: 210 3530000. Διάρκεια έκθεσης: 13 Μαΐου έως 30 Αυγούστου.

Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Ζωγραφικές «Γραμματομορφές» ευέλικτης γραφής

Είναι δυνατόν να οριοθετήσει κανείς έναν χώρο αναμνήσεων, όπως η ζωγραφική; Τί συμβαίνει, όταν η γραφή φλερτάρει τη ζωγραφική ή όταν η ζωγραφική πλαισιώνει τη γραφή στον ίδιο χώρο; Πού αρχίζει και πού τελειώνει η επίδραση της μιας στην άλλη;

Εξετάζοντας τη διαλεκτική σχέση μεταξύ γραφής και ζωγραφικής και διερευνώντας τις εκλεκτικές τους συγγένειες, η εικαστικός Ελένη Ζούνη παρουσιάζει την έκθεση,  με τίτλο «Γραμματομορφές», η οποία εγκαινιάστηκε στο Επιγραφικό Μουσείο, την Τρίτη 14 Μαΐου, στις 6 το απόγευμα.

Με τα πολλαπλά της νοήματα να υπενθυμίζουν τον επίκαιρο χαρακτήρα της αρχαίας γραφής και τη σύνδεσή της με τους καλλιτεχνικούς προβληματισμούς του σήμερα, η έκθεση – σε επιμέλεια του Χριστόφορου Μαρίνου - περιλαμβάνει μια ενότητα κολάζ συνθέσεων, μια σειρά μεγάλων ζωγραφικών έργων σε ριζόχαρτο και μικρότερων έργων σε χαρτί.
Αγωγοί συναισθημάτων και ιδεών

«Οι “Γραμματομορφές” λειτουργούν ως αγωγοί συναισθημάτων και ιδεών, αλλά και ως όχημα μεταφοράς μηνυμάτων, ενώ συναρμολογούνται πάνω στο χαρτί σαν ιδεογράμματα» σημειώνει η  Ελένη Ζούνη για τις κολάζ συνθέσεις της. Πρόκειται για έργα, που απεικονίζουν λέξεις και φράσεις σχηματισμένες από επεξεργασμένες αναπαραγωγές έργων των Henri Michaux, Jackson Pollock, Carlfriedrich Claus και Pierre Soulages, οι οποίοι ασχολήθηκαν με την αφαίρεση, την καλλιγραφία και την αυτοματική γραφή.

Με τον τρόπο που η καλλιτέχνις χειρίζεται τη γραφή, σε σχέση με την εικονιστική της απόδοση, να μεταφράζεται στο πώς η ίδια αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και τη θέση της μέσα σε αυτήν, τα κολάζ  αναφέρονται στην απορρύθμιση του βλέμματος, μεταφέροντας, ταυτόχρονα, την αίσθηση του επείγοντος. Η Ελένη Ζούνη ζωγραφίζει με αποσπάσματα εικόνες με προειδοποιητικό χαρακτήρα και δίνει τίτλους, όπως «Perspectiva», «Cyberpunks», «Τηλε-επιτήρηση», «Βαβέλ», οι οποίοι παραπέμπουν στην «Πληροφορική βόμβα» του γάλλου στοχαστή Paul Virilio.
Λεπτή ισορροπία διαφορετικών συνειδήσεων

Φτιαγμένα ειδικά για τους χώρους του μουσείου, τα ζωγραφικά έργα της καλλιτέχνιδας διακατέχονται από τη ρυθμική ενότητα της αυτόματης γραφής και τον λυρισμό στην απόδοση των καλλιγραφικών μορφών. Το αλληλένδετο της ζωγραφικής και της γραφής αναδεικνύεται από πικτογραφικές γραμμές, καλλιγραφικές κηλίδες και κείμενα σε λευκό χρώμα.

Οι αρχαίες επιγραφές σε λίθο και οι σύγχρονες επιγραφές σε διάφανο χαρτί δημιουργούν μια δίδυμη συνύπαρξη, η δυναμική της οποίας στηρίζεται στη λεπτή ισορροπία διαφορετικών υλικών και διαφορετικών συνειδήσεων μέσα στον χρόνο.

Η καλλιτέχνις

Γεννημένη στον Πειραιά, η Ελένη Ζούνη σπούδασε γραφιστική στη Σχολή Βακαλό και ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Έζησε στη Βαρκελώνη, την Ουτρέχτη και το Άμστερνταμ, ενώ σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από δέκα ατομικές εκθέσεις και έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πληροφορίες

Επιγραφικό Μουσείο, Τοσίτσα 1 - Αθήνα, τηλ.: 210 8232950, 210 8217637. Διάρκεια έκθεσης: 14 Μαΐου έως 14 Ιουλίου.
Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Design Lab 2013 στην Τεχνόπολη

ο Design Lab, το Σύγχρονο Εργαστήρι Εφαρμοσμένης Δημιουργικότητας, επανέρχεται για τρίτη συνεχή χρονιά στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων, το διάστημα 25, 26 και 27 Μαΐου και διαρκώς μετεξελισσόμενο, επεκτείνεται για να στεγάσει - με απόλυτα διακριτό τρόπο -, όλες τις εκφάνσεις του σύγχρονου design (αρχιτεκτονικό, interior, industrial, graphic, product & fashion design).
Το εκθεσιακό τμήμα του Design Lab Athens 2013 θα παρουσιάσει ακόμη μια φορά όλες τις νέες προτάσεις σε καινοτόμα υλικά, έπιπλα και αντικείμενα design, ενώ το σύνολο των Παράλληλων Εκδηλώσεών του, υπό τον γενικό τίτλο “Meet the designers behind the products”, θα παρουσιάσει Πρωτοποριακούς Έλληνες Σχεδιαστές και Δημιουργούς από όλο το φάσμα του design.

ΙΝFO:

Είσοδος Ελεύθερη

Ώρες λειτουργίας :

Σάββατο 25 Μαΐου 11:00 – 22:00

Κυριακή 26 Μαΐου 11:00 – 22:00

Δευτέρα 27 Μαΐου 16:00 – 22:00

Πληροφορίες : 210/9408714- www.designlabshow.gr

«Τεχνόπολις» Δήμου Αθηναίων: Πειραιώς 100, Γκάζι, 210 3475518, 210 3453548

press@athens-technopolis.gr

 Πρόσβαση:

Μετρό: Σταθμός «Κεραμεικός», Τρόλεï: No. 21 (από Ομόνοια), Στάση «Φωταέριο», Λεωφορεία: 049, 815, 838, 914, Β18, Γ18, Στάση «Φωταέριο»

Πηγή:http://www.e-go.gr

Έκθεση γλυπτικής αφιερωμένη στην Άνδρο

Το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή συμμετέχει στο αφιέρωμα για την Άνδρο που διοργανώνει ο Δήμος Άνδρου στο Golden Hall, με μια έκθεση γλυπτικής από τη μόνιμη συλλογή του, με τίτλο «Διαδρομές στη γλυπτική του 20ου αιώνα».
Στην πρόσκληση του δημάρχου της Άνδρου να συμμετέχει το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή σε μια πολιτιστική παρουσία του νησιού στο Golden Hall με τη συμμετοχή όλων των πολιτιστικών φορέων της Άνδρου, το Ίδρυμά μας ανταποκρίνεται προτείνοντας τη συμμετοχή του με τον εξής τρόπο.
1) Παρουσίαση της εκθεσιακής και εκδοτικής του δραστηριότητας καθόλη τη διάρκεια της τριακοντατετραετούς του πορείας, με φωτογραφίες και video.

2) Παρουσίαση γλυπτών από τη μόνιμη Συλλογή του Ιδρύματος, με έργα μικρών διαστάσεων, διακεκριμένων ονομάτων, υπό τον τίτλο “Διαδρομές στη Γλυπτική του 20ου αιώνα”.

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Auguste Rodin, César, Giorgio de Chirico, Barbara Hepworth, Igor Mitoraj, Germaine Richier, Μιχάλης Τόμπρος, Γιώργος Ζογγολόπουλος, Τάκης, Μαρίνα Καρέλλα.
Το σκεπτικό αυτού του αφιερώματος είναι να προσφέρει στον επισκέπτη μια συνοπτική εικόνα της γλυπτικής σήμερα, η οποία από την αρχή του περασμένου αιώνα άρχισε να υπεκφεύγει της στατικής αδράνειας για να ακολουθήσει το δρόμο της οριστικής απεξάρτησης από τα ακαδημαϊκά ιδεώδη και την εξιδανίκευση της φόρμας. Η γλυπτική όπως και η ζωγραφική, αλληλέγγυα με τα κινήματα ιδεών της εποχής, ήταν ανάγκη να απαγκιστρωθεί από το αισθητικό αποτέλεσμα και να ακολουθήσει το δρόμο μιας στοχαστικής περιπέτειας. Σε άμεση συνάρτηση με το χώρο και τη δεδομένη ιστορική συγκυρία, έπρεπε να γίνει φορέας ενός πιστεύω και μιας κοινωνικής πραγματικότητας.

Διάρκεια έκθεσης: 17 Μαΐου - 1 Ιουνίου 2013
Golden Hall, Κηφισίας 37Α, Μαρούσι (1ος όρ.)
Ώρες λειτουργίας: Δ - Π: 11:00 - 21:00 , Σ: 11:00 - 20:00, Κ: κλειστά
Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, Τηλ.: 210 7252895 – 6
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Άνδρος, Τηλ. 22820 22444, Fax: 22820 22490

Site: www.goulandris.gr / www.moca-andros.gr
Facebook: pages/MOCA-Museum-of-Contemporary-Art-Andros
https://twitter.com/BEGoulandris
 
 Πηγή:http://www.e-go.gr

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΩΝ Οι εκδόσεις ΑΠΑΡΣΙΣ παρουσιάζουν τα βιβλία: • Πολύς καπνός για το τίποτα της Κατερίνας Δανέζη και • Τούμπα … και τούμπαλιν του Χάρη Τορτορέλη

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΩΝ

Οι εκδόσεις ΑΠΑΡΣΙΣ παρουσιάζουν τα βιβλία:

·         Πολύς καπνός για το τίποτα της Κατερίνας Δανέζη

και

·         Τούμπα … και τούμπαλιν του Χάρη Τορτορέλη

Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή, 26 Μαΐου 2013, στις 12.30, στο θέατρο Χυτήριο (Ιερά Οδός 44, Γκάζι, τηλ. 210 3412313).

Για το βιβλίο της Κατερίνας Δανέζη θα μιλήσει η φιλόλογος και ερευνήτρια της Ακαδημίας Αθηνών κ. Ελένη Διαμαντή, ενώ αποσπάσματα θα αναγνώσουν οι ηθοποιοί Έλενα Αγγελοπούλου και Γιώργος Βούλγαρης.

Για το βιβλίο του Χάρη Τορτορέλη θα μιλήσει ο αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής του ΒΗΜΑ FM κ. Νίκος Θρασυβούλου, ενώ αποσπάσματα θα αναγνώσουν οι ηθοποιοί Εύα Κοτανίδη και Μάνος Καρατζογιάννης.

Την εκδήλωση θα πλαισιώσουν ο τραγουδιστής Νίκος Μερτζάνος και ο καλλιτέχνης Gkiokan Karad.

Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Η Κατερίνα Δανέζη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλική Λογοτεχνία στο University of Leeds της Αγγλίας. Σήμερα εργάζεται ως Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε ερευνητικό πρόγραμμα της Ακαδημίας Αθηνών. 

Στο βιβλίο της Κατερίνας Δανέζη «Πολύς καπνός για το τίποτα», οι χαρακτήρες βυθίζονται σε καταστάσεις πραγματικά σουρεαλιστικές ή σουρεαλιστικά πραγματικές, περιμένοντας σχεδόν ποτέ την ευτυχία, πολύ συχνά την απόλαυση, και πάντα μια κατάληξη. Ή μια σχεδόν κατάληξη. 

Ο Χάρης Τορτορέλης γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Ζάκυνθο. Σπούδασε Παιδαγωγικά στην Αλεξανδρούπολη, Ισπανική Γλώσσα και Πολιτισμό στο Μπούργος της Ισπανίας, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Μουσειογραφία και Εκθέσεις στο Πανεπιστήμιο Κομπλουτένσε της Μαδρίτης. Έχει συνεργαστεί με μεγάλα μουσεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό, εκπαιδευτικούς και πολιτιστικούς οργανισμούς, ενώ σήμερα εργάζεται ως Παιδαγωγός, διδάσκει στo Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής Tabula Rasa και διατηρεί τη μόνιμη στήλη «Ναυτική Ιστορία και Παράδοση» στο ιστορικό περιοδικό «Ναυτική Ελλάδα».

Στις δύο συλλογές διηγημάτων του Χάρη Τορτορέλη που φιλοξενούνται στην έκδοση «Τούμπα … και τούμπαλιν», οι χαρακτήρες βρίσκονται σε μία μονομανία αναζήτησης του ανικανοποίητου και της ωρίμανσης. Οι φανταστικοί του κόσμοι μοιάζουν περισσότερο αληθινοί από την ιλιγγιώδη πραγματικότητα και συχνά το αληθινό και το φανταστικό αντιστρέφονται.