«AD SOMNUM»

Ο Αντώνης Κωτίδης, καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ γράφει μεταξύ άλλων σχετικά με την έκθεση:

«Το θέμα της έκθεσης που ο καλλιτέχνης επεξεργάζεται σε παραλλαγές είναι ο άνθρωπος που κοιμάται ή προσεύχεται σαν να κοιμάται. Εμβλήματα του ύπνου όπως τα υπναγωγά προβατάκια, ή τα μαξιλάρια και του ξύπνου όπως κοκόρια που λαλούν, παίρνουν μέρος στην αλληλουχία. Aκόμα και περιφερειακές εκδοχές του ύπνου-ξύπνου όπως υπνοβάτες, παραμύθια, μορφές της μυθολογίας, σινεμά, κόμιξ και ποιητικά ανακόλουθες εικόνες έχουν τη θέση τους στο ρεπερτόριο.

…Ο καλλιτέχνης επιμένει στη διπλή αφήγηση λόγου και εικόνας που αρκετά χρόνια τώρα χαρακτηρίζει τη δουλειά του. Συχνά παρεμβάλλει ένα κείμενο, άλλοτε οριοθετώντας την εικόνα κατά τις διαστάσεις του πίνακα, άλλοτε επιστέφοντας και άλλοτε υποτιτλίζοντάς την. Το κείμενο παίρνει μέρος στην εκφραστική δυναμική εμπλουτίζοντας την εικαστική-αισθησιακή διάσταση του πεδίου με τη λεκτική-νοησιαρχική αόρατου εποικοδομήματος. 

 …Στην εικονοποιητική του ιδιοφυία μπορεί κανείς να ανιχνεύσει, αν δεν θέλει να μείνει στην οπτική της διάσταση, τις κρυφές, μοναχικές του απόπειρες να διεισδύσει στο πυρηνικό του θέμα εξαντλώντας τα φιλολογικά του όρια , να γνωρίσει τον ορίζοντα των μεταμορφώσεών του σε καλλιτεχνική έκφραση. Ως αυτό το σημείο πορεύεται από την αθωότητα μέχρι την έκσταση. Μετά από αυτήν τη διαδικασία είναι ώριμος να μεταστοιχειώσει το άυλο σε υλικό επειδή ξέρει να κάνει καλά τη δουλειά που σπούδασε, επειδή τα υλικά και οι ιδιότητές τους δεν έχουν μυστικά από αυτόν, επειδή οι τεχνικές δεν εξαντλούνται εύκολα στα χέρια του Λάλου.»

Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος παρουσιάζει την ατομική έκθεση ζωγραφικής του Θοδωρή Λάλου με τίτλο «AD SOMNUM», που θα εγκαινιαστεί την Πέμπτη 12 Μαρτίου. Τα έργα που παρουσιάζονται στην παρούσα έκθεση πραγματεύονται τα όσα συμβαίνουν στον ύπνο, «AD SOMNUM», όπως και ο ομώνυμος τίτλος. Κατά τη διάρκεια της νύχτας ο καλλιτέχνης αισθάνεται ευάλωτος, και απαλλαγμένος από κάθε ενοχή, μας προβάλλει τα όσα βλέπει στον ύπνο του, μας μεταφέρει τα ιπτάμενα κάστρα και τους κλόουν, τις τεράστιες φράουλες και τους ξυλοπόδαρους που συνθέτουν το δικό του προσωπικό παραμύθι, καλώντας μας να ανατρέξουμε κι εμείς, ο καθένας στον δικό του ονειρικό κόσμο.

Ο Θοδωρής Λάλος γεννήθηκε το 1976. Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης και συντήρηση έργων τέχνης στην Αθήνα και τη Ρώμη.

Έχει στο ενεργητικό του 5 ατομικές εκθέσεις: AD SOMNUM αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος, Αθήνα 2015, FAR EAST/εικόνες του ρευστού κόσμου αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος, Αθήνα 2013, Ut pictura poesis gallery Ρωμανού 7, Θεσσαλονίκη 2011, Say I’m a dreamer gallery vlassis.art, Θεσσαλονίκη 2010, Μερικά χρώματα είναι φωτεινά τα άλλα φωτεινότερα Hotel Porto Valitsa, Παλιούρι-Χαλκιδική 2002. 

Έχει πάρει μέρος σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων και Μπιεννάλε σε Σουηδία, Ιταλία, Ολλανδία, Τουρκία, Μεξικό, Αίγυπτο, Λιθουανία.

Συμμετείχε το 2012 στο workshop Σύνθεση-Κατασκευή-Παραγωγή Ρώσικη Πρωτοπορία και Σύγχρονη Τέχνη του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκη. Έχει σχεδιάσει σκηνικά κοστούμια για το θέατρο. (Ομάδα Τρίτο Στούντιο). Έργα του υπάρχουν στη μόνιμη συλλογή του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, Μουσείο Καβάφη Αλεξάνδρεια Αιγύπτου, Stedelijk Van Abbemuseum Αϊντχόβεν Ολλανδίας καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Κατά τη διάρκεια της έκθεσης, στις 21 Μαρτίου, ημέρα Σάββατο, που έχει καθιερωθεί ως παγκόσμια ημέρα ύπνου και ποίησης σας περιμένουμε από τις 11:00-15:00 μαζί με το Θοδωρή Λάλο και τους νέους ποιητές Άννα Γρίβα, Κατερίνα Κατράκη, Νίκο Μπελιά και Δημήτρη Λεοντζάκο σε μία ημέρα αφήγησης ποιημάτων και συζήτησης γύρω από την τέχνη. Θα αναγνωστούν ποιήματα των ίδιων των ποιητών που θα παρευρεθούν καθώς επίσης και των Τάσου Λειβαδίτη, Κικής Δημουλά, Νικηφόρου Βρεττάκου, Πωλ Ελυάρ, Κατερίνας-Αγγελάκη Ρούκ, Πάμπλο Νερούδα, Γιώργου Σαραντάρη, Τίτου Πατρίκιου, Μάνου Χατζιδάκη, Χεράρδο Διέγο, Τζιοκόντα Μπέλι, Τζελαλαντίν Ρούμι, Γιώργου Βέη, Δημήτρη Γιώβη, Ηλία Παππά και Κώστα Νικολάου.

Εγκαίνια Έκθεσης: Πέμπτη 12 Μαρτίου, 20:00 – 23:00

Διάρκεια Έκθεσης:  12 Μαρτίου έως Μ. Πέμπτη 9 Απριλίου 2015

Ημέρες και ώρες λειτουργίας:

Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 11:00 – 14:30 & 17:30 – 20:30

Τετάρτη, Σάββατο: 11:00 – 16:00

Κυριακή, Δευτέρα: Ανοικτά κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού

Την Μ. Εβδομάδα το ωράριο θα διαφοροποιηθεί.

Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος

Λεμπέση 4 & Μακρυγιάννη, Αθήνα | metro Ακρόπολη

Τηλέφωνο

www.technohoros.org

info@technohoros.org

Παγκόσμιος Διαγωνισμός Ποίησης "K.Π. Καβάφης" 2015

Η International Art Academy διοργανώνει τον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης "K.Π. Καβάφης" 2015.

Στο Διαγωνισμό μπορεί να λάβει μέρος κάθε ενδιαφερόμενος (ανεξαρτήτως ηλικίας και εθνικότητας),

με μια ανέκδοτη ποιητική συλλογή γραμμένη στην ελληνική γλώσσα.

ΒΡΑΒΕΙΑ

Θα δοθούν συνολικά 30 Βραβεία.

Θα δοθούν επίσης τιμητικά βραβεία, τιμητικές διακρίσεις και έπαινοι από την International Art Academy  

σε όλους τους συμμετέχοντες στην Τελική Φάση, ανάλογα με το βαθμό αξιολόγησης των έργων τους.

Προθεσμία δηλώσεων συμμετοχής μέχρι 26 Μαρτίου.

Οι Δηλώσεις Συμμετοχής έχουν ξεκινήσει

άντε κλικ στο baner ή στο link  artsociety.gr/IAA_Poetry_Competition_K.PKavafis.pdf

για να δείτε όλες τις πληροφορίες

 

Πληροφορίες - Δηλώσεις Συμμετοχής

Αντωνοπούλου 17 – Δημητριάδος, Βόλος

Τηλ. (0030) 6909.127.982  Fax. (0030) 24210 36242 

e-mail:  info@artsociety.gr

artacademy@artsociety.gr

web page:  www.artsociety.gr

www.artsociety.gr/artacademy

Εικαστικό ταξίδι σ’ έναν κόσμο ονείρου και ψευδαίσθησης

Έκθεση του Γερμανού καλλιτέχνη Simon Pasieka, στο Μουσείο Φρυσίρα

 Έκθεση του Γερμανού καλλιτέχνη Simon Pasieka παρουσιάζεται στο Μουσείο Φρυσίρα, στο κτήριο της Μονής Αστερίου 3  στην Πλάκα, από σήμερα, Τετάρτη 4 Μαρτίου, έως τις 31 Μαΐου.

Αν και εκ πρώτης όψεως το εικαστικό σύμπαν του Simon Pasieka χαρακτηρίζεται από έναν άκρατο ρεαλισμό, μια προσεκτικότερη ανάλυση των συνθέσεών του μας μεταφέρει σ’ έναν κόσμο ονείρου και ψευδαίσθησης, όπου τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Αντιθέτως, ο μακάριος χαρακτήρας των εικόνων του μετατρέπεται ξαφνικά σε μια σουρεαλιστική παραίσθηση όπου κυριαρχεί ένα υπόκωφο αίσθημα ανησυχίας και η απροσδιόριστη αίσθηση μιας επικείμενης απειλής.

 Οι μορφές του διαπνέονται από έναν ψυχρό, σχεδόν τεχνητό ανθρωπισμό και εμπλέκονται σε καταστάσεις που θυμίζουν μιμική και στείρα αναπαραγωγή ανθρώπινων δραστηριοτήτων που έχουν φιλτραριστεί μέσα από μια έντονη διανοητική εγκεφαλική διαδικασία.

Είναι, ίσως, η αντανάκλαση του κόσμου του ασυνείδητου ή η έκφραση της φαντασίας ενός καλλιτέχνη που στο έργο του έχει κατορθώσει να συνδυάσει την ψυχρότητα του γερμανικού ρασιοναλισμού με τα χρώματα των Fauves, δημιουργώντας ένα έργο σχεδόν λυρικής επικαιρότητας που εκφράζει μια πειστική εναλλακτική πρόταση αναφορικά με την εικαστική έκφραση του μέλλοντος.

 «Αυτό που χαρακτηρίζει πάνω απ’ όλα το έργο του Simon Pasieka είναι, κατά την άποψή μου, το μοναδικό του εικαστικό σύμπαν που στήνει κάθε φορά πάνω στη ζωγραφική επιφάνεια κάθε σύνθεσής του, προϊόν μιας αχαλίνωτης φαντασίας, αποτελεί ένα μικρόκοσμο αποκλειστικά δικής του σύνθεσης, ένα παράλληλο σύμπαν όπου τα πάντα φαίνονται  - εκ πρώτης όψεως οικεία και καθημερινά, αλλά εξελίσσονται σε έναν κόσμο υβριδικό που μοιάζει κατασκευασμένος στο δοκιμαστικό σωλήνα κάποιου επιστημονικού εργαστηρίου…» σημειώνει η Χριστίνα Σωτηροπούλου, στο κείμενό της στον κατάλογο της έκθεσης.

 Πληροφορίες
Μουσείο Φρυσίρα, Μονής Αστερίου 3, Πλάκα (πλησίον της οδού Κυδαθηναίων), τηλ: 210 3234678, 210 3316027. Διάρκεια έκθεσης: από 4 Μαρτίου έως 31 Μαΐου 2015.

Πηγή:naftemporiki.gr

Athens Digital Arts Festival: Παράταση για την υποβολή αιτήσεων

Όσοι δεν προλάβατε να στείλετε αιτήσεις για να συμμετάσχετε στο Athens Digital Arts Festival, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας γιατί προστέθηκαν επιπλέον μέρες.

H προθεσμία υποβολής αιτήσεων για το 11ο Athens Digital Arts Festival παρατείνεται μέχρι τις 18 Μαρτίου 2015 λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος από την καλλιτεχνική κοινότητα. Το Athens Digital Arts Festival θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη άνοιξη στην Αθήνα.
Public space_s
Στις μέρες μας, η ιδέα του δημόσιου χώρου αποτελεί μια από τις πιο αντιφατικές έννοιες. Με την εμφάνιση των τεχνολογιών δικτύου και επικοινωνίας, η εμπειρία μας σε σχέση με το δημόσιο χώρο έχει αλλάξει. Ο δημόσιος χώρος δε χαρακτηρίζεται πλέον μόνο από τον φυσικό χώρο αλλά και από τα δίκτυα και τη διανομή της γνώσης.
Ενώ ο δημόσιος χώρος γίνεται κυρίως αντιληπτός μέσα από τον αστικό σχεδιασμό, ο ψηφιακός δημόσιος χώρος οργανώνεται μέσα από διευθύνσεις IP, URL και πρωτόκολλα επικοινωνίας. Η χαρτογράφηση τους, όσο διαφορετική και αν φαίνεται, επηρεάζεται από τη δυναμική των δικτύων που αναμφίβολα προσθέτει νέα επίπεδα ερμηνείας. Οι πλατείες, τα πάρκα, οι δρόμοι και το Ίντερνετ αποτελούν δυνητικούς δημόσιους χώρους που ενεργοποιούνται μέσα από τη διάδραση των συμμετεχόντων νοηματοδοτώντας τους.
Οι πολλαπλοί διασυνδεδεμένοι χώροι μέσα στους οποίους κινούμαστε έχουν επαναπροσδιορίσει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την καθημερινότητα και έχουν επηρεάσει τις κοινωνικές και πολιτιστικές μας αντιλήψεις. Από την άλλη πλευρά, η διακίνηση των δεδομένων και η ανταλλαγή πληροφοριών σε πραγματικό χρόνο έχουν οδηγήσει στη δημιουργία νέων τρόπων επικοινωνίας δίνοντας τη δυνατότητα σε διαφορετικές κοινότητες να ξεπεράσουν την τοπικότητα τους και να εξερευνήσουν νέους τρόπους διάδρασης και συνεργασίας.


Κατοικώντας όμως ταυτόχρονα σε μια πληθώρα διαφορετικών χώρων οι οποίοι δυνητικά είναι δημόσιοι, προκύπτει το ερώτημα: Πόσο ανοιχτοί και ελεύθεροι είναι αυτοί οι χώροι; Το όραμα σχετικά με την ελεύθερη πρόσβαση στο δημόσιο χώρο και ενδεχομένως στα ανοιχτά δεδομένα έχει εκπληρωθεί;
Μέσα από το κάλεσμα συμμετοχής, το φεστιβάλ επιχειρεί να εξερευνήσει την έννοια του “δημόσιου” τόσο στο ψηφιακό όσο και στο δημόσιο χώρο της πόλης.
Πηγή: http://www.tff.gr

“ «ΡΩΣΙΚΗ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ. Αριστουργήματα της Συλλογής Κωστάκη»

Villa Manin - Passariano / Βενετία

7 Μαρτίου – 28 Ιουνίου 2015

Εγκαίνια: Παρασκευή 6 Μαρτίου 2015

 

«Ρωσική Πρωτοπορία. Αριστουργήματα της συλλογής Κωστάκη» και το ταξίδι της συλλογής Κωστάκη συνεχίζεται στο εξωτερικό, με επόμενο σταθμό, μετά το Palazzo Chiablese στο Τορίνο, την ιστορική Villa Manin, στα περίχωρα της Βενετίας, από τις 7 Μαρτίου έως τις 28 Ιουνίου 2015.
Μια επιλογή 300 αριστουργημάτων από τη συλλογή του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη, έργα των σημαντικότερων καλλιτεχνών της Ρωσικής Πρωτοπορίας (Μαλέβιτς, Ποπόβα, Ρότσενκο, Ροζάνοβα, Ελ Λισίτσκι, Στεπάνοβα, Τάτλιν κ.ά.), έργα σε καμβά, γκουάς και ακουαρέλες, αρχειακό υλικό, έγγραφα, φωτογραφίες, βιβλία, περιοδικά, μονογραφίες, αποκόμματα εφημερίδων, από το αρχείο Κωστάκη, καθώς και μια ομάδα σχεδίων κονστρουκτιβιστικής αρχιτεκτονικής- δίνουν την ευκαιρία στο Ιταλικό κοινό να έρθουν σε γνωρίσουν μεγάλα κινήματα της Ρωσικής Πρωτοπορίας, (από τον Νεο-Ιμπρεσιονισμό και τον Συμβολισμό στον Κυβοφουτουρισμό, Σουπρεματισμό και Κονστρουκτιβισμό).
Την έκθεση επιμελείται η Μαρία Τσαντσάνογλου, διευθύντρια του ΚΜΣΤ και ειδική στην μελέτη της περιόδου της ρωσικής πρωτοπορίας και η Αγγελική Χαριστού, επιμελήτρια της συλλογής Κωστάκη στο ΚΜΣΤ. Η έκθεση συνοδεύεται από κατάλογο των Εκδόσεων Skira με κείμενα του John E. Bowlt, της Αγγελικής Χαριστού, της Nicoletta Misler και της Μαρίας Τσαντσάνογλου.
Κάποια από τα έργα-ορόσημα της έκθεσης είναι ορισμένα εμβληματικά έργα της ρωσικής πρωτοπορίας, όπως το "Πορτραίτο" Μαλέβιτς (1910), την “Γυναίκα που Ταξιδεύει” της Ποπόβα (1915), ένα σπάνιο παράδειγμα κυβοφουτουρισμού που έχει σαφείς επιρροές από τον ιταλικό φουτουρισμό και τον "Εκφραστικό Ρυθμό” του Ρότσενκο, ένα έργο του 1943-44 που αποτελεί μια ισορροπημένη σύνθεση κατασκευασμένη με σταγόνες και πιτσιλιές χρωμάτων που αναπόφευκτα προκαλεί την σύγκριση με τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό και τον μεταγενέστερο ζωγραφικό αξιονισμό, καθώς επίσης και ένα πρωτότυπο τμήμα φτερού της πτητικής μηχανής "Λετάτλιν", ενός από τα πιο τολμηρά και ουτοπικά έργα τέχνης του 20ου αιώνα που δημιουργήθηκε από τον Βλαντίμιρ Τάτλιν.
Ο Γιώργος Κωστάκης και η συλλογή του έργων ρωσικής πρωτοπορίας.
Ο Γιώργος Κωστάκης γεννήθηκε στη Μόσχα το 1913 σε ελληνική οικογένεια. Εργάστηκε ως οδηγός στην ελληνική πρεσβεία μέχρι το 1940 και μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισε να εργάζεται ως προϊστάμενος τοπικού προσωπικού στην καναδική πρεσβεία. Το 1946 άρχισε να συλλέγει μεθοδικά έργα ρωσικής και σοβιετικής πειραματικής τέχνης από τις αρχές του 20ού αιώνα έως τη δεκαετία του 1930 με αποτέλεσμα να περισώσει από την καταστροφή αυτό το ζωτικής σημασίας κεφάλαιο στην ιστορία της τέχνης.

 Συναντήθηκε με τους καλλιτέχνες που ήταν ακόμα ζωντανοί και ήρθε σε επαφή με τις οικογένειες και τους φίλους αυτών που είχαν πεθάνει και δημιούργησε μια μοναδικής αξίας συλλογή, η οποία μέχρι το 1977 βρισκόταν στο διαμέρισμά του στην Λεωφόρο Βερνάτσκι της Μόσχας. Το σπίτι του λειτουργούσε σαν ένα άτυπο ιδιωτικό μουσείο μοντέρνας τέχνης, ήταν ένα σχολείο για τη νεότερη γενιά και ένας φιλικός τόπος συνάντησης διανοούμενων, καλλιτεχνών και προσωπικοτήτων από όλο τον κόσμο. Ο Ίγκορ Στραβίνσκι, ο Μαρκ Σαγκάλ, ο Ενρί Καρτιέ-Μπρεσόν, η Νίνα Καντίνσκι, ο Έντουαρτ Κέννεντι και ο Ντέιβιντ Ρόκφελερ ήταν μεταξύ των επισκεπτών.
Το 1977 ο Γιώργος Κωστάκης έφυγε από τη Σοβιετική Ένωση αφήνοντας ένα μέρος της συλλογής του στην Κρατική Πινακοθήκη Τρετιακόφ. Έζησε για ένα χρόνο στη Ρώμη και στη συνέχεια μετακόμισε στην Αθήνα, όπου και πέθανε το 1990. Το 2000, το ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού αγόρασε 1277 έργα από τη συλλογή του, που αποτέλεσαν τον πυρήνα των συλλογών του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη.
Ήταν το σπάνιο ένστικτό και η τυχαία συνάντησή του με έναν πίνακα ζωγραφικής της Όλγας Ροζάνοβα το 1946 που οδήγησαν τον Γιώργο Κωστάκη στην απόφαση να δημιουργήσει μια συλλογή έργων ρωσικής πειραματικής τέχνης των αρχών του εικοστού αιώνα, και ως εκ τούτου να διασώσει αυτή τη σημαντική περίοδο της τέχνης του 20ου αιώνα από την καταστροφή και τη λήθη. Για σχεδόν τρεις δεκαετίες συγκέντρωνε μεθοδικά ό,τι σχετίζεται με την περίοδο της ρωσικής πρωτοπορίας: πίνακες ζωγραφικής, σχέδια, αλλά και αρχειακό υλικό, συμπεριλαμβανομένων εγγράφων, βιβλίων και φωτογραφιών.
Δεν ήταν μια εύκολη επιλογή. Όπως ο ίδιος ο Κωστάκης αναφέρει στην αυτοβιογραφία του, "στους κύκλους των συλλεκτών της Μόσχας, είχα ένα ψευδώνυμο που δεν ήταν πολύ κολακευτικό: Ήμουν ο τρελλός Έλληνας που συλλέγει άχρηστα σκουπίδια".
Μόνο στη δεκαετία του 1980, όταν ο Κωστάκης εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, η συλλογή έγινε παγκοσμίως γνωστή χάρη, κυρίως, στην ιστορική έκθεση της το 1981 στο Μουσείο Γκούγκενχαϊμ της Νέας Υόρκης, όπου για πρώτη φορά η συλλογή συντηρήθηκε και καταλογογραφήθηκε. Με αφορμή αυτή την έκθεση η επιμελήτρια Μαργκίτ Ρόουελ, έγραψε στον κατάλογό της ότι «όταν άνοιξαν τα κιβώτια της συλλογής, και είδε τα έργα, αντιλήφθηκε ότι η ιστορία της εικαστικής πρωτοπορίας πρέπει να ξαναγραφτεί.»

 Η συλλογή Κωστάκη αντιπροσωπεύει όλες τις περιόδους και τις τάσεις της ρωσικής πρωτοπορίας και σχεδόν όλους τους καλλιτέχνες και συμβάλει ουσιαστικά στην κατανόηση του μεγάλου αυτού αισθητικού φαινομένου του 20ού αιώνα. Υπάρχουν ορισμένες ενότητες στη συλλογή, όπως ο μεγάλος αριθμός των έργων της Λιουμπόβ Ποπόβα, η οποία πέθανε πρόωρα το 1924, του Ιβάν Κλιούν, φίλου του Μαλέβιτς, ο οποίος πρότεινε τη δική του εκδοχή σουπρεματιστικής τέχνης και του Γκούσταβ Κλούτσις που επιχειρεί να συνδυάσει τη ζωγραφική και την αρχιτεκτονική με μια σειρά έργων που ονομάζει "αξονομετρικά σχέδια".
Σημαντικό μέρος της συλλογής περιλαμβάνουν τα πολλά έργα του Σολομών Νικρίτιν, καλλιτέχνη της δεύτερης γενιάς της πρωτοπορίας και ιδρυτή του κινήματος του προβολισμού, τα έργα των αδελφών Έντερ που βοηθούν στην κατανόηση των εφαρμογών στην τέχνη της θεωρίας για την τέταρτη διάσταση και της οργανικής σχέσης ανάμεσα στην τέχνη, τη φύση και τη βιολογία. Ακόμη, βασική θέση στη συλλογή έχουν τα πρώιμα ζωγραφικά έργα του Αλεξάντρ Ρότσενκο, μιας ηγετικής φυσιογνωμίας του κινήματος του κονστρουκτιβισμού, τα οποία φιλοτεχνήθηκαν στο διάστημα από το 1919 ως το 1921. Αξιομνημόνευτη είναι και η συλλογή πορσελάνης από καλλιτέχνες όπως ο Νικολάι Σουέτιν, ο Νάταν Άλτμαν αλλά και ο Βασίλι Καντίνσκι, καθώς και η συλλογή βιβλίων που έχουν σχεδιαστεί από διάφορους καλλιτέχνες της ρωσικής πρωτοπορίας, όπως ο Μαλέβιτς, η Ποπόβα, ο Φιλόνοφ, η Ρόζανοβα και ο Κλούτσις και αποδεικνύουν τις προσπάθειες των καλλιτεχνών της πρωτοπορίας να ενταχθούν στην διαδικασία της μαζικής παραγωγής.
Πηγή:www .greekstatemuseum.com

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΓΚΑΝΙΩΤΗΣ: Αλφάβητος: Η Εικόνα των Γραμμάτων»

4 Μαρτίου-2 Μαΐου 2015

Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Β1, λιμάνι)

 

Όταν ένας μονόκερως ξεπροβάλει μέσα από ένα γοβάκι για να συναντήσει έναν υάκινθο με καρό κουστούμι που στέκεται πλάι σε μια τίγρη με πονοκέφαλο, τότε μάλλον όλα είναι δυνατά! Αυτά και άλλα πολλά, με συνοδοιπόρους πανέμορφα, μυστήρια, τρομακτικά πλάσματα με αφορμή τα γράμματα της αλφαβήτου, θα συμβούν στην έκθεση του Αλέξανδρου Μαγκανιώτη «Αλφάβητος: Η Εικόνα των Γραμμάτων), στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Β1, λιμάνι) του ΚΜΣΤ, από τις 4 Μαρτίου έως τις 2 Μαΐου 2015, και έτσι το μουσείο μετατρέπεται σε πεδίο ανεξάντλητης φαντασίας για μικρούς και μεγάλους, γίνεται το σημείο εκκίνησης εκατοντάδων αφηγήσεων χωρίς αρχή και τέλος. (εγκαίνια: Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015 / μέρες & ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Σάββατο 10:00-18:00).
Ο προβληματισμός του Αλέξανδρου Μαγκανιώτη σε μεμονωμένα ή σε ενότητες έργων, επικεντρώνεται στη σημαντικότητα του έργου τέχνης ως γλωσσολογικού-επικοινωνιακού μέσου. Βασική παράμετρο της εικαστικής του έρευνας συνιστά η αναζήτηση των ορίων μεταξύ εικόνας-κειμένου, η διαδραστική και αλληλοσυμπληρούμενη σχέση τους. Η σειρά των 24 συνθέσεων Η Αλφάβητος (από το Άλφα ως το Ωμέγα με τις λέξεις (μία για κάθε γράμμα της ελληνικής αλφαβήτου) και τις εικόνες τους, όπου κεφάλια ζώων ή φυτά προβάλλουν μέσα από ανθρώπινα σώματα, είναι ενδεικτική των προθέσεων και των αναζητήσεών του προς αυτήν την κατεύθυνση. Οι ζωόμορφες-υβριδικές φιγούρες του Αλέξανδρου Μαγκανιώτη υιοθετούν περσόνες, συνδιαλέγονται με συμβάσεις και στερεότυπα που επιβάλλει η σύγχρονη κοινωνία, ενδύονται ρόλους και συμπεριφορές, μιλούν για πραγματικότητες και έμφυλες ταυτότητες, συστήνουν μια εναλλακτική άκρως ενδιαφέρουσα, πρόσληψη του κόσμου.
Στην έκθεση παρουσιάζεται επίσης η μεγάλη δίπτυχη σύνθεση Μια διαταραχή της μνήμης, αλλά και μια ενότητα έργων που εμπνέονται από την Οδύσσεια (Αναζητώντας τον Οδυσσέα).
Τα έργα λειτουργούν ως η απόλυτη αφορμή για τον σχεδιασμό και την πραγματοποίηση ολοκληρωμένου εκπαιδευτικού προγράμματος για τους μαθητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
Επιμέλεια: Γιάννης Μπόλης, Ιστορικός Τέχνης ΚΜΣΤ
Εκπαιδευτικά Προγράμματα: Εύη Παπαβέργου, Κατερίνα Παρασκευά, Τ. 2310589222, education@greekstatemuseu

ΔΩΡΕΑΝ ΕΙΣΟΔΟΣ ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΜΠΕΝΑΚΗ

To Μουσείο Μπενάκη στις αντίξοες οικονομικές συνθήκες των καιρών καλείται να φέρει σε πέρας την αποστολή του ως σύγχρονος πολιτιστικός οργανισμός με την υπευθυνότητα, τον επαγγελματισμό και την οικονομική αυτάρκεια, που θα του επιτρέψουν, όχι απλώς να επιβιώσει, αλλά να δημιουργήσει όσες προϋποθέσεις εξασφαλίζουν την πνευματική ανάταση που σήμερα όλοι έχουμε ανάγκη. Είχε πάντα στο πλευρό του την αμέριστη συνδρομή όσων αναγνωρίζουν την ποιότητα του έργου που επιτελεί, όσων το εμπιστεύονται και το αγαπούν. Σήμερα βρίσκει θερμό υποστηρικτή σε αυτή του την προσπάθεια το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, από τον Ιανουάριο του 2012, έχει αναπτύξει, πέρα και πλέον των συνεχιζόμενων δωρεών του σε όλο τον κόσμο, πρωτοβουλία ενάντια στην κρίση ως συμβολή στην αντιμετώπιση των συνεπειών της στην Ελλάδα. Η διασφάλιση της προσβασιμότητας, η παροχή δηλαδή της δυνατότητας στο ευρύ κοινό να συμμετέχουν ισότιμα και ενεργά στην εμπειρία που προσφέρει η Τέχνη, αποτελεί προτεραιότητα σε όλους τους τομείς της δράσης του Ιδρύματος. Η ιδέα αυτή της προσβασιμότητας παρακίνησε και την ενίσχυση προς το Μουσείου Μπενάκη.

Πιο συγκεκριμένα το Ίδρυμα ενισχύει το Μουσείο Μπενάκη με σκοπό τη λειτουργική του στήριξη, αλλά και την παροχή για έναν χρόνο δωρεάν εισόδου, μία φορά τη εβδομάδα, στα τέσσερα κτήριά του: Κεντρικό κτήριο (Κουμπάρη 1), Κτήριο οδού Πειραιώς, Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης και Πινακοθήκη Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα.

Η δωρεάν είσοδος θα ισχύει κάθε Πέμπτη από την 5η Μαρτίου 2015 και θα διαρκέσει ένα χρόνο.

Χρόνος :

05/03/2015 - 03/03/2016

Πηγή: http://www.benaki.gr

Απόηχοι και μύθοι από άλλες εποχές στην έκθεση του Δημήτρη Μαρόρου

Μικρά αφηγήματα για τον κόσμο που μας περιβάλλει είναι τα ζωγραφικά έργα του Δημήτρη Μοράρου, που εκθέτει στην γκαλερί του Black Duck, από 3 έως 22 Μαρτίου.

«Απόηχοι από μακρινές εποχές, μύθοι από την μακρινή Ανατολή, την Αρχαία Ελλάδα και τα βάθη της Χριστιανοσύνης. Αναφορές στα φυτά και τα βότανα από τα βουνά και τις πεδιάδες μέχρι τους κήπους μας, τα ανθοδοχεία και την κουζίνα μας. Πώς εκφράζουμε την όσφρηση με την εικόνα; Πως εικονίζουμε την ευφορία των αισθήσεων, όταν μας κατακλύζουν ευωδίες; Τα έργα τούτα είναι μικρά αφηγήματα για τον κόσμο που μας περιβάλλει. Η μυθολογία έδωσε ονόματα σε φυτά, βότανα και δένδρα.
Η Αθηνά χάρισε την ελιά στους ανθρώπους και ο Διόνυσος την άμπελο και τον οίνο. Ο Απόλλων ερωτεύθηκε την Δάφνη και η Γαία την έκανε το γνωστό δένδρο, ο Πάνας την νύμφη Σύριγγα και έγινε η γνωστή Κάλαμος με την οποία παίζει τους σκοπούς του. Η νύμφη Πιτύς έγινε η Κουκουναριά και οι Αίγυρες οι λεύκες. Παλιές ιστορίες που φτάνουν μέχρι σήμερα. Ζωγραφιστές ιστορίες με τεχνική που έρχεται από παλιά.
Μια αφήγηση με αργό ρυθμό απέναντι στον ταχύτατο που προσπαθούν να μας επιβάλλουν. Ρυθμό που μας υπαγορεύει ο γεωγραφικός μας χώρος και που όταν την ακολουθούμε, πάντα καταφέρνουμε να αρθρώσουμε προσωπικό λόγο. Παρά τα χίλια ενάντια», σημειώνει ο Δημήτρης Μοράρος.


Η ζωγράφος Φωτεινή Στεφανίδου γράφει για το έργο του καλλιτέχνη: «Αυτός ο ρυθμός των φύλλων λοιπόν επάνω στα κλωνιά, παράξενο τραγούδι που φτιάχνει. Το συνοδεύουν τα πράσινα τα χιλίων λογιών. Πολλές φορές και τα κόκκινα. Και τα άνθη που τόσο απρόβλεπτα ταιριάζουν με τα φύλλα, τα κλαριά, τα αρώματα, την αφή, το όλον. Η συγκίνηση που αναφέρει ο Δημήτρης. Κρυμμένοι θησαυροί αφειδώς δοσμένοι. Να ζωντανεύουν, να τρέφουν, να ομορφαίνουν, να θεραπεύουν, να μας μαθαίνουν τόσα».
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Δημήτρης Μοράρος είναι από το Βόλο. Γεννήθηκε το 1957. Σπούδασε στην Αθήνα Εφαρμοσμένες Τέχνες με την Χ. Μυταρά και Ζωγραφική ως βοηθός και μαθητής του Γιάννη Τσαρούχη στο Μαρούσι και το Παρίσι (1975-1978). Μελέτησε τη Βυζαντινή Ζωγραφική στις Καρυές του Αγίου Όρους με τον Ιερομόναχο Γεράσιμο. Εργάζεται ως ζωγράφος, χαράκτης και επιμελητής εκδόσεων. Το 1990-1991 έζησε στα Χανιά. Το 1991-2010 έζησε στη Θεσσαλονίκη. Σήμερα ζεί στον Βόλο.

Info
Black Duck Multiplarte –Ντόρα Ρίζου, Cafe-Bar-Restaurant-Gallery, Χρήστου Λαδά 9α
Εγκαίνια έκθεσης: Τρίτη 3 Μαρτίου 2015, ώρα 8 μ.μ.
Διάρκεια: 3 - 22 Μαρτίου 2015
Καθημερινές και Σάββατα: 11.00 – 22.00, Κυριακή: 19.00 – 22.00
Τηλ. 210 3234760
www.blackduck.gr / info@blackduck.gr
Πηγή: http://www.tff.gr

«ΣΚΟΥΠίδια αλλιώς …Ανακύκλωση Τέχνης»

H Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας-Μουσείο Γ.Ι.Κατσίγρα σε συνεργασία με την Διεύθυνση Πολιτισμού του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ Δήμου Βόλου ,διοργανώνει και εγκαινιάζει την Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου και ώρα 7μ.μ., την έκθεση «ΣΚΟΥΠίδια αλλιώς …Ανακύκλωση Τέχνης»
Στην έκθεση συμμετέχουν οι καλλιτέχνες από τη Λάρισα:
Βαγγέλης Βλαχοδήμος, Δήμητρα Εξάρχου, Έλλη Κυριαζή, Αστέριος Λάσκαρης, Χρήστος Λάσκαρης, Ναπολεάνα Νανούλη, Μαρία Παπατζέλου, Ζωή Σεϊτάνη, Ιφιγένεια Σδούκου , Βιβή Τσιόγγα.
Και από το Βόλο οι καλλιτέχνες:
Δήμητρα Αγορά, Τζιοβάνι Αλμπίνο, Καρολίνα Ανανιάδου, Ασημένια Άνθη, Ευρυδίκη Αρκουδογιάννη, Μάγδα Αστέρη, , Βασίλης Βούλγαρης, Βάσω Βούλγαρη, Νεκταρία Γιακμογλίδου, Παναγιώτης Δραντάκης, Νίκη Καμόσου, Κατερίνα Κασσαβέτη, Κώστας Κομνηνός, Στέλλα Κουλορίζου, Σπύρος Κοντούλης, Καλλιόπη Λάκκα, Έλεν Μαμουρίδου, Κάκη Μπαξεβανίδου, Λάκης Μουρατίδης, Κατερίνα Μπατζιάκα, Όλγα Οικονόμου, Δημοσθένης Προδρόμου, Καλυψώ Παπαδοπούλου, Νίκος Ποδιάς, Ελευθέριος Πλαβός, Κατερίνα Σαμαρά, Ιωάννα Τερλίδου, Απόστολος Χασιώτης, Έλενα Χατζηθεοδώρου, VAGO, Ομάδα"Ψάξε...βρες"(Ζωγραφιά Γεωργιάδου-Γιώργος Ιγγλέζος) 

 Η έκθεση περιλαμβάνει ένα εντυπωσιακό σύνολο έργων, με ποικιλία πρωτότυπων καλλιτεχνικών ιδεών , με βασική ιδέα την ανακύκλωση μέσα από τη ματιά και τον τρόπο των καλλιτεχνών , που η φαντασία, η τόλμη, η ευρηματικότητα, το χιούμορ, χαρακτηρίζουν τα επιτοίχια έργα, τις κατασκευές, τις installations, τα ενδύματα, τα έπιπλα, τα χρηστικά αντικείμενα και τα κοσμήματα ,δοσμένα με μια φανταστική ποικιλία ανακυκλώσιμων υλικών.
Στο πρόβλημα της ανακύκλωσης ο κάθε πολίτης πρέπει να πάρει θέση πολύ περισσότερο δε ο καλλιτέχνης. Στην τέχνη του 20ου αιώνα τα ευτελή υλικά απετέλεσαν βασικό εκφραστικό μέσο και χαρακτήρισαν κινήματα της πρωτοπορίας καθώς και τη δημιουργία διασήμων καλλιτεχνών. Μεγάλοι καλλιτέχνες του αιώνα και ειδικότερα στις μέρες μας, έχουν ως βασικό υλικό αυτό που ο καθένας θα αποκαλούσε και θα έβλεπε ως «σκουπίδι» Με ένα άλλο πνεύμα σήμερα , μέσα από μια συνείδηση οικολογική και κοινωνική οι καλλιτέχνες αντιμετωπίζουν με υπευθυνότητα, δίνοντας με ευαισθησία, φαντασία και χιούμορ τις δικές τους προτάσεις. Όλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην τέχνη. Ακόμη και τα σκουπίδια γίνονται έργα τέχνης. Ένα θέμα που θίγει παράλληλα πολλά προβλήματα , όπως αυτό της μαζικής κατανάλωσης, της οικονομίας, της ενέργειας και του ευ ζειν. 

 Η ιδέα αυτής της έκθεσης ξεκίνησε από μια ομάδα καλλιτεχνών του Βόλου, αποτελούμενη από τον Τζοβάνι Αλμπίνο, Βασίλη Βούλγαρη, Κώστα Κομνηνό, Κατερίνα Σαμαρά και Ιωάννα Τερλίδου που συμμετείχαν στην έκθεση RISC-ART ,που πραγματοποιήθηκε στη Ρώμη κατά το διάστημα από 2-12 Μαίου 2014. Η έκθεση αφορούσε τη χρήση ανακυκλώσιμων υλικών σε κάθε τομέα καλλιτεχνικής δημιουργίας από πίνακες και γλυπτά έως έπιπλα και ενδύματα και πολλές άλλες μορφές τέχνης έως και τη μουσική και πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στο Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο στο Βόλο, με μεγάλη επιτυχία.

Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί στο αίθριο του 1ου ορόφου της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας και η διάρκειά της θα είναι από 19 Φεβρουαρίου έως 31 Μαρτίου 2015.