Ο νέος και η θεά Αθηνά ταξιδεύουν

Εργα μνημειακής χαλκοπλαστικής από σημαντικά μουσεία του κόσμου, μεταξύ των οποίων και Ελληνικά, θα συμπεριληφθούν στην έκθεση «Μνημειακά χάλκινα της ελληνιστικής εποχής», που θα πραγματοποιηθεί στο Παλάτσο Στρότσι της Φλωρεντίας (από 14 Μαρτίου έως 21 Ιουνίου 2015), στο Μουσείο Γκετί στο Λος Αντζελες (από 28 Iουλίου έως 1 Νοεμβρίου 2015) και στην Εθνική Πινακοθήκη στην Ουάσιγκτον (από 6 Δεκεμβρίου 2015 έως 13 Μαρτίου 2016).

Από ελληνικής πλευράς θα σταλούν πέντε έργα: το άγαλμα νέου από την Ιεράπετρα (1ος αι. π.Χ.), που εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, η κεφαλή ηγεμόνα με καυσία (3ος αιώνας π.Χ.) από το Αρχαιολογικό Μουσείο Καλύμνου, το χάλκινο μετάλλιο με προτομή Αθηνάς (περ. 150 π.Χ.) από το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, το χάλκινο άγαλμα εφήβου από την Κύθνο (τέλη 4ου - αρχές 3ου αι. π.Χ.) της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων και το μαρμάρινο βάθρο αγάλματος με επιγραφή «ΛΥΣΙΠΠΟΣ ΕΠ[ΟΙΗΣΕΝ] (4ος αι. π.Χ.) αρμοδιότητας ΛΖ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων.


Οι διοργανωτές ζήτησαν επίσης το χάλκινο άγαλμα της Αθηνάς, που εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά, και την κεφαλή ανδρός από τη Δήλο (100 π.Χ.) από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Ωστόσο, τόσο η ΚΣΤ' ΕΠΚΑ όσο και τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου απάντησαν αρνητικά ως προς το μνημειώδες άγαλμα της Αθηνάς, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά γλυπτά της θεάς και από τα ελάχιστα πρωτότυπα χάλκινα του 4ου αι. π.Χ. Αρνητική ήταν και η απάντηση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου ως προς την κεφαλή από τη Δήλο, με το σκεπτικό ότι το έργο είναι ύψιστης πολιτιστικής αξίας και πιθανότατα ευπαθές.
Πάντως, στην τελική γνωμοδότηση του Συμβουλίου έμεινε ανοιχτό το ενδεχόμενο μετακίνησής του, εφόσον διαπιστωθεί από σχετικό έλεγχο ότι οι αλλαγές θερμοκρασιών και κλίματος δεν θα το βλάψουν.
Ενας από τους όρους προσωρινού δανεισμού των ελληνικών έργων όπως ορίστηκε από το ΚΑΣ είναι η έκθεση ή μέρος της να έρθει και στην Ελλάδα.

Πηγή: http://www.e-go.gr

«Θαλασσινά τοπία» στη ναυαρχίδα της ελευθερίας Έκθεση στο πλωτό Ναυτικό Μουσείο Θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ»

Εγκαινιάζοντας τη συνεργασία του με το κορυφαίο εικαστικό ίδρυμα της χώρας, την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ), το πλωτό Ναυτικό Μουσείο Θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» γίνεται ο χώρος παρουσίασης της έκθεσης «Θαλασσινά τοπία».

Πρόκειται για έργα ζωγραφικής από τη συλλογή της Πινακοθήκης της ΑΣΚΤ, με θέμα τη θάλασσα, η οποία είναι τόσο αναπόσπαστο κομμάτι της χώρας μας, που σχεδόν δεν υπάρχει Ελλάδα χωρίς θάλασσα, αλλά και θάλασσα χωρίς Ελλάδα. Δίνοντας την αίσθηση της ελευθερίας με το απέραντο γαλάζιο της, η θάλασσα ταιριάζει απόλυτα με το πλωτό Ναυτικό Μουσείο Θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ», το οποίο, όπως συνέβαλε στη διατήρηση της ακεραιότητας και ελευθερίας της χώρας, φιλοδοξεί να συμβάλλει και στον χώρο του πολιτισμού, δηλώνοντας, με αυτό τον τρόπο, ότι ελευθερία και πολιτισμός συνιστούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

 Σε συντονισμό του Επίκουρου Καθηγητή της ΑΣΚΤ, Γιάννη Σκαλτσά, η έκθεση περιλαμβάνει 19 έργα των Ελλήνων καλλιτεχνών: Μιχάλη Οικονόμου, Βάλιας Σεμερτζίδη, Πολύκλειτου Ρέγκου, Σωτήρη Σόρογκα, Αλέκου Φασιανού, Κυριάκου Κατζουράκη, Αλέξανδρου Αλεξανδράκη, Νίκου Παραλή, Ιωάννη Γιαζή, Καίτης Μαυροκεφάλου, Δημήτριου Μπραέσσα, Κωνσταντίνου Σοφιανόπουλου, Δημήτρη Γιολδάση, Πέπης Σβορώνου - Κοκκινίδου και Δημοσθένη Κοκκινίδη.

 Έργο του Ιωάννη Γιαζή.

 Ένας αγέρωχος ζωντανός μύθος

Το πλωτό Ναυτικό Μουσείο «Γ. Αβέρωφ» ελλιμενίζεται στον κόλπο του Φαλήρου και είναι το 141 μέτρων πλοίο που διετέλεσε ναυαρχίδα του Ελληνικού Στόλου στις νικηφόρες ναυμαχίες της Έλλης το 1912 και της Λήμνου στις αρχές του 1913, κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Σήμερα, στέκεται αγέρωχο ως ένας ζωντανός μύθος, ένα φωτεινό σύμβολο της ελληνικής ναυτοσύνης και του πολεμικού ηρωισμού. Ως Μουσείο, φιλοξενεί συχνά εκθέσεις και άλλες δραστηριότητες και δέχεται ετησίως περισσότερους από 28.000 επισκέπτες, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να θαυμάσουν την αποκατάσταση των εσωτερικών διαμερισμάτων και εξωτερικών χώρων, να ξεναγηθούν και να περιηγηθούν σε αυτά και να βιώσουν μια πρωτόγνωρη εμπειρία μέσα από την ιστορία του θρυλικού θωρηκτού.

 Έργο του Μιχάλη Οικονόμου.


 Ένα ζωντανό δείγμα της ιστορίας της

Παράλληλα με την ίδρυσή της το 1837, η ΑΣΚΤ ξεκίνησε να συγκροτεί μια Πινακοθήκη (συλλογή έργων), η οποία άρχισε να φιλοξενεί έργα τέχνης, που σχετίζονταν με την καλλιτεχνική παραγωγή όσων εμπλέκονταν στις διαδικασίες της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης που παρείχε η Σχολή. Μέχρι σήμερα, περιλαμβάνει περίπου 8.000 έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής, αγιογραφίας και ψηφιδωτού, πλούσια συγκομιδή μιας ζωής 170 χρόνων.

Τα έργα, που συνθέτουν τη συλλογή της Πινακοθήκης, αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα της καλλιτεχνικής δραστηριότητας Καθηγητών των Εργαστηρίων και σπουδαστών, ενώ συμπεριλαμβάνονται και έργα από δωρεές προς την ΑΣΚΤ. Έτσι, η Πινακοθήκη της ΑΣΚΤ αποτελεί ένα ζωντανό δείγμα της ίδιας της ιστορίας της και, κατά συνέπεια, ενός πολύ σημαντικού τμήματος της νεοελληνικής τέχνης, αφού κατέχει και διαχειρίζεται μία συλλογή σημαντικής πολιτιστικής αξίας και μεγέθους.

 Πληροφορίες
Πλωτό Ναυτικό Μουσείο Θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ»: Μαρίνα Φλοίσβου – Τροκαντερό, τηλ.: 210 9888211. Διάρκεια έκθεσης: έως 10 Οκτωβρίου. Ημέρες και ώρες λειτουργίας: Τρίτη - Παρασκευή: 09:00 -14:00, Σαββατοκύριακα και επίσημες αργίες: 10:00 - 17:00, Δευτέρα: κλειστά.
Πηγή:naftemporiki.gr

Πρωτότυπος εικαστικός σχολιασμός για την Ελλάδα της κρίσης

Έκθεση της Μαρίας Σταμάτη στην Titanium Yiayiannos Gallery

Έκθεση της Μαρίας Σταμάτη, με τίτλο «εδώ στο Νότο...», εγκαινιάζεται στην Titanium Yiayiannos Gallery την Δευτέρα 28 Απριλίου, στις 8 το βράδυ, και θα διαρκέσει έως και την Παρασκευή 23 Μαΐου.

Με την τελευταία της δουλειά, η εικαστικός στέκεται ξεκάθαρα απέναντι στον κόσμο και σχολιάζει με χιούμορ, με σαρκασμό και κυρίως με κομψότητα την καθημερινότητά μας στην Ελλάδα της κρίσης, τη μοίρα της Ευρώπης, την πολιτική σκηνή. Εδώ, τον λευκό καμβά έχει αντικαταστήσει η γραβάτα. Η χρήση της όμως δεν εξαντλείται πλαισιώνοντας απλώς το πολιτικό σχόλιο της καλλιτέχνιδος. Η Μαρία Σταμάτη εκμεταλλεύεται τη συμβολικά φορτισμένη φύση του αντικειμένου και τη χρησιμοποιεί αναλόγως. Αλλού η γραβάτα λειτουργεί ως λαιμοδέτης, ως λουρί: μία επίμονη υπενθύμιση ότι το σύστημα κρατάει από το λαιμό όποιον τη φορά.

 Λουρί που σε αρκετά έργα γίνεται θηλιά: από όργανο ελέγχου, όπλο φονικό. Αλλού πάλι, μοιάζει να αγκαλιάζει το θέμα με τρυφερότητα θυμίζοντας την πρωταρχική της λειτουργία: ένα δώρο από τις γυναίκες των Κροατών στρατιωτών του 17ου αιώνα πριν αυτοί ξεκινήσουν για τον πόλεμο, ως σύμβολο αμοιβαίας πίστης ότι όλες οι δυσκολίες και οι κίνδυνοι θα ξεπεραστούν.

Μαρία Σταμάτη.

Κοινός παρονομαστής όλων των έργων είναι μια εύθραυστη ισορροπία: Η γραβάτα κλείνει την περιοχή του συναισθήματος. Είναι μια καλά ασφαλισμένη κλειδαριά της προσωπικότητας, θα μπορούσε κανείς να πει. Το δέσιμο του κόμπου δε, και στις 85 παραλλαγές του, είναι μία λογική και υπολογισμένη διαδικασία, μία ένδειξη μέτρου, ορίου και πειθαρχίας που την φυλάσσει.

Πληροφορίες
Titanium Yiayianos Gallery, Βασ. Κωνσταντίνου 44, Αθήνα. Εγκαίνια: Δευτέρα 28 Απριλίου, ώρα 8:00μ.μ.. Διάρκεια: έως Παρασκευή 23 Μαΐου. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή 18.00 - 22.00,  Σάββατο - Κυριακή  11.00 - 15:00. Πηγή:naftemporiki.gr

 

Τρεις φωτογραφικές αφηγήσεις για τη Θεσσαλονίκη

Στον εκθεσιακό χώρο του Βιβλιοπωλείου του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης 


Έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Τρεις Φωτογράφοι, τρεις αφηγήσεις για τη Θεσσαλονίκη. Τάνια Καμίδου - Κωστής Αργυριάδης - Λίλη» παρουσιάζεται στον εκθεσιακό χώρο του Βιβλιοπωλείου του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (Τσιμισκή 11).
Η δουλειά των τριών φωτογράφων θα παρουσιαστεί διαδοχικά και για διάστημα δύο εβδομάδων η καθεμία. Αρχικά παρουσιάζεται το έργο της Τάνιας Καμίδου. Η έκθεσή της θα ολοκληρωθεί την Τετάρτη 7 Μαΐου. Η έκθεση του Κωστή Αργυριάδη θα εγκαινιαστεί την Παρασκευή 9 Μαΐου και θα διαρκέσει έως τις 21 Μαΐου, ενώ από την Παρασκευή 23 Μαΐου έως τις 4 Ιουνίου θα παρουσιαστεί η δουλειά της Λίλης.

T α τεύχη/κατάλογοι που συνοδεύουν την κάθε έκθεση έγιναν από τις εκδόσεις Άγρα, σε συνεργασία με το «Studiotessera» του Στράτου Καλαφάτη. Σε τρία διαφορετικά τεύχη παρουσιάζονται οι τρεις ιδιαίτερα ταλαντούχοι νέοι φωτογράφοι της Θεσσαλονίκης: τρεις φωτογραφικές αφηγήσεις πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, με μεγάλη τόλμη και αλογόκριτη ελευθερία γύρω από το σώμα, τη σεξουαλικότητα, το τραύμα, τα δύσκολα προς διαπραγμάτευση συναισθήματα και τη μετριότητα του αισθητικού ερεθίσματος στη σύγχρονη πόλη· τρεις δουλειές στην πρώτη γραμμή του διεθνούς διαλόγου γύρω από τη σημερινή φωτογραφία.

Οι εκδόσεις Άγρα, στον καιρό της κρίσης, προτείνουν μια ανατρεπτική μορφή εντύπου στη μορφή εφημερίδας, στον αντίποδα του μέχρι τώρα γνωστού φωτογραφικού λευκώματος με πολυτελή χαρτιά και βιβλιοδεσία. Προτείνουν, σε υψηλής ποιότητας απόδοση, μια σελιδοποίηση όπου τα μεγέθη των φωτογραφιών διπλασιάζονται και όπου η οικονομία των υλικών συμβάλλει στο φωτογραφικό επιχείρημα. Μια ρηξικέλευθη πρόταση για το cheap-art στο χώρο του φωτογραφικού εντύπου, με αφορμή τη δουλειά των τριών πρωτοπόρων νέων δημιουργών.
Οι φωτογράφοι

 Τάνια Καμίδου.

 Τάνια Καμίδου - «Η σκιά του μπαμπά μου»
(διάρκεια έκθεσης 24 Απριλίου - 7 Μαΐου)

Η Τάνια Καμίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Το έργο της πηγάζει από τα προσωπικά της βιώματα και σπονδυλωτά εξελίσσεται σε μια ιδιότυπη αυτοβιογραφία. Έχει εκθέσει σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις από το 2006. Οι φωτογραφίες της παρούσας έκθεσης δημιουργήθηκαν μεταξύ 2006 και 2012 και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Φωτογραφίας «Voies Off - Photographie, Arles 2013».

Κωστής Αργυριάδης - «Κάθε σήμερα κάθε πόλη»
(διάρκεια έκθεσης 9 - 21 Μαΐου)

Ο Κωστής Αργυριάδης γεννήθηκε το 1981 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Πολυτεχνείο της Ξάνθης και στο ESP Θεσσαλονίκης. Συμμετείχε στην έκθεση «Μπεχ Τσινάρ» σε επιμέλεια του Ηρακλή Παπαΐωάννου, καθώς και στο Φεστιβάλ καλλιτεχνών «RE:ACT». Οι φωτογραφίες της έκθεσης δημιουργήθηκαν μεταξύ 2010 και 2013.

 Λίλη Ζουμπούλη - «Αποχρωματισμός»
(διάρκεια έκθεσης 23 Μαΐου - 4 Ιουνίου)

Η Λίλη Ζουμπούλη γεννήθηκε το 1994 στη Θεσσαλονίκη. Σήμερα σπουδάζει στο University of Arts London (UAL) Camberwell. Οι φωτογραφίες της παρούσας έκθεσης δημιουργήθηκαν μεταξύ 2010 και 2013.

 Πληροφορίες
Βιβλιοπωλείο Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, Τσιμισκή 11 - Θεσσαλονίκη. Η έκθεση θα εγκαινιαστεί την Πέμπτη 24 Απριλίου στις 8 μ.μ. με φωτογραφίες της Τάνιας Καμίδου. Ωράριο λειτουργίας:  Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο 10 π.μ. - 3 μ.μ., Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 10 π.μ. - 9 μ.μ. Η είσοδος είναι ελεύθερη στο κοινό. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2310 288.036.

Πηγή:naftemporiki.gr

Έρχεται η έκθεση «A Thousand Doors» στο NEON

Ο Οργανισμός Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ, στο πλαίσιο του προγράμματός του ΝΕΟΝ Διαδρομές, οργανώνει την έκθεση «A Thousand Doors» σε συνεργασία µε τη Whitechapel Gallery του Λονδίνου.

 Η έκθεση πραγματοποιείται στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη με τη συμμετοχή Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, υπό την επιμέλεια της Iwona Blazwick, OBE, Διευθύντριας της Whitechapel Gallery.
Περισσότερα από 30 έργα σύγχρονης τέχνης σημαντικών Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών παρουσιάζονται εκτός μουσείου, σε ένα δημόσιο χώρο ανοιχτό σε όλους.


Η έκθεση θα εκτείνεται σε όλους τους χώρους της Γενναδείου, από τη βιβλιοθήκη μέχρι και τους κήπους της. Το σύνολο των έργων καλύπτει ποικίλα εκφραστικά µέσα όπως βιντεοεγκαταστάσεις, ηχητικά έργα, γλυπτικές εγκαταστάσεις κλπ. Μεταξύ των έργων συμπεριλαμβάνονται μια εγκατάσταση του Ισπανού Juan Muñoz στη δενδροστοιχία του κήπου, ένα γλυπτό δέντρο του Ιταλού Giuseppe Penone, ανάθεση από τη Whitechapel Gallery το 2012, ένα γλυπτό ποίημα του Georg Herold, ενώ η Βαλεντίνα Κάργα θα αναβιώσει την Περιπατητική Σχολή του Αριστοτέλη σε περιηγήσεις στους κήπους.
Οι καλλιτέχνες που θα συμμετάσχουν είναι: Edward Allington, Matthew Barney, Christian Boltanski, Pavel Büchler, Michael Dean, Nina Fischer και Maroan el Sani, Ceal Floyer, Isa Genzken, Shuruq Harb, Nigel Henderson, Georg Herold, Susan Hiller, Hannah Höch, John Latham, Mark Manders, Juan Muñoz, Giuseppe Penone, Elizabeth Price, Michael Rakowitz, Annie Ratti, Meriç Algün Ringborg, Daniel Silver, Francis Upritchard, Adrián Villar Rojas, Jane και Louise Wilson, Γιάννης Κουνέλλης, Πάκυ Βλασσοπούλου, Κώστας Ιωαννίδης, Βαλεντίνα Κάργα, Νίκος Ναυρίδης. Τα έργα των Ελλήνων καλλιτεχνών είναι νέες αναθέσεις.


Η έκθεση θα πλαισιωθεί από παράλληλο πρόγραμμα εκδηλώσεων το οποίο θα περιλαμβάνει δωρεάν ξεναγήσεις, ανοιχτές συζητήσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα. Το παράλληλο πρόγραμμα φέρει τη σφραγίδα Ελλήνων και ξένων επιμελητών οι οποίοι έχουν συμμετάσχει στο Πρόγραμμα Ανταλλαγής Επιμελητών που οργανώνει ο ΝΕΟΝ και η Whitechapel Gallery από το 2012.

Η διευθύντρια της Γενναδείου Βιβλιοθήκης ∆ρ. Μαρία Γεωργοπούλου σημειώνει:
«Η “εισβολή” της δημόσιας τέχνης στο χώρο της βιβλιοθήκης είναι μία θαυμάσια ευκαιρία να ανοίξει αυτή η ερευνητική ακαδημαϊκή βιβλιοθήκη τις πύλες της σε ένα δημιουργικό, καλλιτεχνικό κοινό. Χαιρετίζουμε την ευκαιρία που µας προσφέρει η έκθεση A Thousand Doors να φιλοξενήσουμε στη Γεννάδειο βιβλιοθήκη και τον πανέμορφο κήπο της διάσημους καλλιτέχνες. Η δημόσια τέχνη ενδυναμώνει και εμπλουτίζει τους χώρους όπου τοποθετείται και ανυπομονούμε να µας δοθεί η ευκαιρία να εξερευνήσουμε εκ νέου το “σπίτι µας” μέσα από τα φρέσκα µάτια τόσων πολλών καλλιτεχνών».

 Η επιμελήτρια της έκθεσης Iwona Blazwick αναφέρει: «Τα έργα εδώ είναι πύλες σε πραγματικές ή φανταστικές ιστορίες, σε ιδανικούς ή αποκαλυπτικούς μελλοντικούς κόσμους, που παρουσιάζονται στους υπέροχους κήπους και τους επιβλητικούς χώρους μιας ιστορικής βιβλιοθήκης. Αυτή η έκθεση σε ανοιχτό χώρο που οργανώνει ο ΝΕΟΝ και η Whitechapel Gallery θα δώσει στους κατοίκους και τους επισκέπτες της Αθήνας την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με απαράμιλλα έργα τέχνης από όλο τον κόσμο, όλα με έμπνευση από την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας».
Η Ελίνα Κουντούρη, Διευθύντρια του ΝΕΟΝ, επισημαίνει«Με την έκθεση A THOUSAND DOORS, ο ΝΕΟΝ φέρνει τη σύγχρονη τέχνη σε μία τοποθεσία που συνδυάζει την εσωτερικότητα μιας βιβλιοθήκης, την ομορφιά των εξωτερικών της κήπων και το δημόσιο χαρακτήρα ενός χώρου προσβάσιμου σε όλους. Είναι η πρώτη μεγάλη συνεργασία του ΝΕΟΝ με τη Whitechapel Gallery, που λαμβάνει χώρα σε μια από τις σπουδαιότερες βιβλιοθήκες της ελληνικής γνώσης».


Info:
A Thousand Doors
Γεννάδειο Βιβλιοθήκη, Αμερικανική Σχολή Κλασσικών Σπουδών,
σε συνεργασία µε τη Whitechapel Gallery

Γεννάδειο Βιβλιοθήκη
Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, Σουηδίας 61, 106 76, Αθήνα

Διάρκεια έκθεσης 4 Μαΐου – 30 Ιουνίου 2014
Ώρες λειτουργίας:
Δευτέρα-Τρίτη: 9πμ-5μμ
Τετάρτη-Σάββατο: 9πμ-9μμ
Κυριακή: 12μ-6μμ
Είσοδος ελεύθερη
Πηγή: http://www.e-go.gr

Αφιέρωμα στο έργο της Σοφίας Βάρη στην Άνδρο

Ένα αφιέρωμα στο έργο της Σοφίας Βάρη παρουσιάζεται το φετινό καλοκαίρι στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο νησί της Άνδρου στο Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή.

  Σοφία Βάρη, Ελληνίδα τη καταγωγή με πολυπολιτισμική όμως εικαστική παιδεία και διεθνή καλλιτεχνική παρουσία από παραστατική ζωγράφος στα πρώτα της βήματα, στράφηκε στα μέσα της δεκαετίας του '80 στην γλυπτική όπου και διακρίθηκε. Χωρίς να ενταχθεί σε σχολές σκέψεις και κινήματα καλλιτεχνικά, απεξαρτημένη από παγιωμένες αντιλήψεις, αναζήτησε με τόλμη και πάθος τα δικά της πρότυπα αναφορών που συνέβαλαν στην διάπλαση του δικού της μορφικού και εικονογραφικού κόσμου.

 Το αφιέρωμα εκτός από γλυπτά όλων των κατηγοριών και μεγεθών τα οποία θα αποτελέσουν τον άξονα της έκθεσης θα περιλαμβάνει επίσης σχέδια, ακουαρέλλες, ελαιογραφίες, ανάγλυφα και κολλάζ καθώς και αντικείμενα μικρογλυπτικής.

Σκοπός του αφιερώματος είναι να αναδειχθούν οι πολλαπλές εικονοποιητικές μεταλλάξεις τις οποίες επινοεί ευρηματικά με την δύναμη της φαντασίας της και αποδίδει με ταλέντο και με μια πρωτότυπη και ιδιόμορφη διαλεκτική με τη φόρμα.

 Στο εισαγωγικό κείμενο του καταλόγου της έκθεσης, o επιμελητής της έκθεσης και διευθυντής του Μουσείου, κύριος Κυριάκος Κουτσομάλλης αναφέρει μεταξύ άλλων:

Η τέχνη φαίνεται να υπήρξε για τη Σοφία Βάρη μια προδιαγεγραμμένη πορεία. [...] Από πολύ νωρίς ένιωσε να ριζώνει μέσα της διακαώς ο πόθος της γι αυτήν. Ήταν μια πρόκληση, την πραγμάτωση της οποίας επεδίωξε με εμμονή και πάθος. Το πέτυχε επινοώντας μια δική της πλαστική γλώσσα, δικούς της συντακτικούς κώδικες γραφής, οι οποίοι, με γνώμονα τις απαιτήσεις του δικού της δημιουργικού χρόνου, διασφάλισαν στο έργο της πρωτοτυπία, ανθεκτικότητα και αυθεντικότητα. [...]
Με διάθεση απεξάρτησης από παγιωμένες θέσεις και αντιλήψεις, με τη φρεσκάδα του ασυμβίβαστου νεανικού πάθους αναζήτησε τις δικές της θέσεις, οι οποίες παρότι πρόσκεινται σε ιδιώματα νεωτερικών τάσεων, εγνωσμένα απέφυγε την ένταξή της σε ομάδες καλλιτεχνικές, σε σχολές ή ρεύματα. [...]
Αν το έργο της σε όλες του τις μορφές και κατηγορίες έτυχε της γενικότερης αποδοχής, της ευρύτερης υποδοχής και εμβέλειας είναι γιατί, σθεναρά, με δυνάμεις που δεν καταστέλλονται από συγκυριακές αντιξόοτητες και εφήμερες πρακτικές, διεκδίκησε από τον εαυτό της το δικαίωμα να εκφράσει τα προσωπικά της οράματα, με κριτήρια υποκειμενικά και καθοδηγητική αρχή την δική της εγγενή συγκινησιακή δύναμη και ιδιοσυγκρασιακή της ευαισθησία και ελευθερία. [...]
Μέσα από μια υπαινικτική, ημιαφαιρετική διαδικασία στα πρώτα της χρόνια, που χαρακτηρίζεται από δισδιάστατες, δύσπλαστες, διογκωμένες, ανθρωποκεντρικές ή ζωομορφικές φιγούρες, θα οδηγηθεί στη συνέχεια σε εντελώς αντιρεαλιστικές δημιουργίες με προεκτάσεις σουρεαλιστικές. [...]
Η Σοφία Βάρη, Ελληνίδα μεν την καταγωγή, έχοντας όμως ελάχιστα ζήσει στην Ελλάδα, βιώνει την ελληνικότητά της χωρίς επιμερισμούς, και με τρόπο που να λειτουργούν όλες οι ανάγκες της ψυχής ως ενιαία, αδιαίρετη και αδήριτη ανάγκη. Η ελληνικότητά της ένθετα ενυπάρχει στην σκέψη και στη συνείδησή της και αναδύεται ως μνήμη, ως συνειρμός, ως γνώση διαχρονική. [...]
Με μια ακόρεστη περιέργεια αναζητά τον εαυτό της σε ανοιχτούς ορίζοντες. Σε τόπους που γέννησαν πολιτισμό και άνοιξαν δρόμους και τούτο γιατί γνωρίζει ότι το αμιγές, το μονοσήματο και το μονοδιάστατο είναι έννοιες ασυμβίβαστες με την εξέλιξη στην τέχνη.
 Ό,τι το νέο προκύπτει από τη μίξη πολιτισμών. Με συγκλίσεις και αποκλίσεις κι όταν οι δρόμοι διασταυρώνονται με νέες ιδέες. Με ιδέες που υπεκφεύγουν από το στερεότυπο και το κατεστημένο. [...]
Όσο καταλυτικές κι αν υπήρξαν οι επιδράσεις από τον οικογενειακό και κοινωνικό της περίγυρο, εγκατέλειψε τα προσχήματα, τα οποία νομοτελειακά απορρέουν από τις αντιλήψεις, τις προλήψεις και τις προκαταλήψεις που τις εξέθρεψαν και ενήργησε με οξυδέρκεια και διορατικότητα και με τρόπο ώστε οι επιρροές αυτές να μην έχουν παρά μερικό μόνο βάρος. [...]
Κατά την πρώτη δεκαπενταετή περιπλάνησή της στον χώρο της δυσδιάστατης απεικόνισης «συγκεχυμένη» και αγωνιώδης φαίνεται να υπήρξε η πορεία της. Από το 1975 κι έπειτα, χωρίς να απεμπολεί τίποτα από την διαχρονική μνήμη, θεωρώντας απλώς τη ζωγραφική ως «ψευδαίσθηση», άρχισε να αναθεωρεί τους προσανατολισμούς της και να διαμορφώνει μια δική της αντίληψη της υφής και του χώρου, να γοητεύεται από την αίσθηση του απτού και τη στιβαρότητα της ύλης και να προσανατολίζει τις καλλιτεχνικές της αναζητήσεις προς την τρισδιάστατη φόρμα. [...]
Έκτοτε, η γλυπτική θα αποτελέσει το κυρίαρχο μέλημά της και μ'αυτήν θα επιβληθεί έχοντας αποβάλλει τις αβεβαιότητες των πρότερων διλημμάτων. Μ'αυτή θα αναζητήσει μια θέση σ'ένα χώρο δύσκολο και σε μια εποχή κατά την οποία οι κρατούσες ευρωπαϊκές τάσεις, μην έχοντας διαμορφώσει ένα κυρίαρχο ρεύμα, άφηναν στη γλυπτική την ελευθερία αναζήτησης πηγών τόσο στον πριμιτιβισμό όσο και στις εξωευρωπαϊκές αρχαϊκές τέχνες. [...]
 Τα γλυπτά της με τη στιβαρότητα της δομής και τη μνημειακότητα του όγκου είναι σαν να έρχονται από τα βάθη του χρόνου για να προσλάβουν στο σήμερα με την αισθαντικότητα της πρωτογένειας και τις αναφορές στις αρχαϊκές μνήμες την ενσάρκωσή τους. [...]
Η Σοφία Βάρη συνέβαλε στο ανανεωτικό αίτημα του νεωτερισμού με μια νέα δική της διαλεκτική με τη φόρμα. Τα γλυπτά της, αν και ευχάριστα στην όραση όπως και στην αφή, θα ήταν άδικο να προσληφθούν ως εικόνες θεάματος μόνο κι όχι ως αποκρυσταλλωμένη ενέργεια που προκύπτει από την αγωνία της μετάλλαξης της πρωτογένειας σε σχήματα αποδεκτά και συμβατά με τις απαιτήσεις του δικού της χρόνου. Γι' αυτό και τίποτα δεν ήταν εύκολο για εκείνη. Ως άλλη Camille Claudel, υπό διαφορετικές, εξυπακούεται, συνθήκες, κλήθηκε να εξοφλήσει στον εαυτό της το τίμημα των επιλογών της. Το δικαίωμα, δηλαδή, να καταπιαστεί με τα δύσκολα ως γυναίκα. Να δώσει σχήμα και μορφή στην άμορφη μάζα της ύλης. Το πράττει αδιάλειπτα με υπερβάσεις των δυσκολιών και με προτάσεις αισθητικής αρτιότητας και πρωτοτυπίας και την ελευθερία που της προσφέρει η αδέσμευτη λαξευτική και η εν γένει αναπλαστική χειρονομία.
 ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Η Σοφία Βάρη γεννήθηκε στη Βάρη Αττικής το 1940 από μητέρα ουγγαρέζα και πατέρα έλληνα. Τα πρώτα χρόνια της ζωής της τα πέρασε μεταξύ Ελβετίας, Λονδίνου και Ελλάδας. Σπούδασε στην École des Beaux-Arts στο Παρίσι.
Το 1968 κάνει την πρώτη της έκθεση ζωγραφικής στη Woodstock Gallery στο Λονδίνο. Το 1978 αρχίζει τη γλυπτική και τη συνεργασία της με τον Αλέξανδρο Ιόλα με την πρώτη της έκθεση στην Γκαλερί Δεσμός. Γνωρίζει τον Φερνάντο Μποτέρο. Συγχρόνως διδάσκει ζωγραφική στο στούντιό της φέρνοντας τους μαθητές της να συνεχίσουν τα μαθήματα το καλοκαίρι στο Δημοτικό Σχολείο της Χώρας της Άνδρου.
Το 1990 ξεκινάει τη δημιουργία γλυπτών μνημειακών διαστάσεων. Το 2000 το Hilton της Νέας Υόρκης αγοράζει και τοποθετεί ένα γλυπτό της στην είσοδό του. Παρουσιάζει έκθεση στην πλατεία Κοτζιά, όπου τοποθετείται και παραμένει μέχρι σήμερα το γλυπτό Θησέας. Επίσης, εκθέτει στο Palazzo de Bricherasio στο Τορίνο. Το 2002 εκθέτει στο Palazzo Vecchio και την Piazza della Signoria στη Φλωρεντία. Το 2004 κάνει αναδρομική έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη, στην Piazza Esedra στη Ρώμη και στην Κουάλα Λουμπούρ. Το 2005 την καλεί ο Δήμος του Παρισιού και παρουσιάζει στο Saint-Germain-des-Prés μνημειώδη γλυπτά της. Το 2008, με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων στο Πεκίνο, εκθέτει στο Confucius Temple και στους κήπους του Μόντε Κάρλο στο Μονακό. Το 2011 εκθέτει τα μνημειώδη γλυπτά της στη Μαδρίτη στο Paseo de la Castellana και στην Καρθαγένη της Ινδίας στην Κολομβία.
Η τελευταία μεγάλη της έκθεση ήταν πέρυσι στο μουσείο Πέρα της Κωνσταντινούπολης.

 INFO:
Την έκδοση του συνοδευτικού καταλόγου ανέλαβε ο εκδοτικός οίκος SKIRA.
Διάρκεια έκθεσης: 29 Ιουνίου - 28 Σεπτεμβρίου 2014
Ώρες Λειτουργίας: Καθημερινά 11.00-15.00 και 18.00-21.00, Δευτέρα 11.00-15.00,

Δευτέρα απόγευμα και Τρίτη κλειστά
Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, Τηλ.: 210 7252895 - 6
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Άνδρος, Τηλ. 22820 22444, Fax: 22820 22490
Πηγή: http://www.e-go.gr/

ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΑΝΙΩΤΗ | «Ο Τρώσας και Ιάσεται»

Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος παρουσιάζει την ατομική έκθεση της Δήμητρας Χανιώτη με τίτλο «Ο Τρώσας και Ιάσεται», υπό την επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Λήδας Καζαντζάκη. Ο τίτλος της έκθεσης διττός και αισιόδοξος, σημαίνει, ότι αυτός που προξένησε την πληγή θα τη γιατρέψει.

 Καθρεφτίζεται στο ομώνυμο, εμβληματικό έργο της, το πλασμένο ως μια κλεψύδρα, αποτυπωμένη πάνω στο σήμα του σωσιβίου των πλοίων της γραμμής, που σχηματίζεται από μια ανάποδη ημιτελή οικοδομή, με τους χάρτες των αρχαίων λατομείων του μαρμάρου και το φτιαγμένο με τον τρόπο των παιδιών σπιτάκι να διαδηλώνουν την ανατροπή του κατεστημένου τρόπου σκέψης της «αντιπαροχής».

Η δημιουργία της Δήμητρας Χανιώτη συντίθεται με θραύσματα του παρελθόντος και του παρόντος.

Ως ένα κολλάζ διαφορετικών τεχνοτροπιών και υλικών, παραδοσιακών και σύγχρονων, εικόνων αγαλμάτων και μνημείων της αρχαιότητας και σημερινών εικόνων.

Συνδέει τη σταυροβελονιά που έμαθε από τη γιαγιά της και με την οποία κεντά το χαρτί καθώς και το βελονάκι με τη ψηφιακή, τη φωτογραφική και τη ζωγραφική τέχνη που σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας με δασκάλους το Γιάννη Ψυχοπαίδη και το Μάριο Σπηλιόπουλο, το Μανώλη Μπαμπούση και την Ερατώ Χατζησάββα.

Πλάθει με χαρακτηριστικά είδη της χλωρίδας της Πάρου από την οποία κατάγεται και όπου ζει και εργάζεται σήμερα κυκλαδικά ειδώλια. Φτιάχνει με το σμιλεμένο σε Παριανό μάρμαρο άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης, το αποτυπωμένο πάνω στo Πάριο Χρονικό, εξπρεσιονιστικές φιγούρες.

Διαρρηγνύει έτσι την εικονική πραγματικότητα με την καλλιτεχνική πράξη που πηγάζει μέσα από τη ζωή και τη συλλογική της μνήμη.

Η ιστορικός τέχνης Λήδα Καζαντζάκη γράφει μεταξύ άλλων: «Οι εικόνες της ενσωματώνουν διαφορετικά ιδιώματα της σύγχρονης τέχνης, τον ντανταϊσμό, το σουρεαλισμό, τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό, το νέο ρεαλισμό αλλά και τις δυνατότητες των νέων τεχνολογιών.

Φτιάχνονται επιπλέον με την κλασσική σταυροβελονιά και με το βελονάκι, με έναν χρωστήρα συνειρμικό και αυθόρμητο αλλά και με ψηφιακά τυπώματα.

Μιλούν και με την άμεση εικαστική γλώσσα των εξωστρεφών, επιθετικών μορφών του μοντέρνου και με την έμμεση και αισθαντική γλώσσα του εσωστρεφών, φυσικών μοτίβων του λαϊκού κεντήματος που τολμά να αναδείξει.

Αποκαλύπτουν στο θεατή τους μέσα από την αντιπαράθεση της λιτής αισθητικής του αυθεντικού και του χυδαίου στόμφου της μίμησης, τη βεβιασμένη και άναρχη ισοπέδωση του παρελθόντος και του παρόντος μας.»

 Η Δήμητρα Χανιώτη γεννήθηκε στην Πάρο το 1977. Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. Αθήνας με δάσκαλο τον Γ. Ψυχοπαίδη από το 1998 έως το 2004 καθώς και στο εργαστήριο φωτογραφίας με τον Μ. Μπαμπούση από το 2001-2004. Παρακολούθησε μαθήματα επεξεργασίας βίντεο και εικόνας με την Ε. Χατζησάββα από το 2001 έως το 2004. Ανέλαβε ως Καλλιτεχνική Διευθύντρια και δίδαξε στο Εικαστικό Εργαστήρι του Δήμου Πάρου από το 2002 έως 2006 (Δίκτυο Εικαστικών Εργαστηρίων Υπουργείου Πολιτισμού).  Το 2005  διορίστηκε στη Δευτεροβάθμια  Εκπαίδευση και διδάσκει το μάθημα των Εικαστικών. Παρακολούθησε  το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Αγωγή και Πολιτισμός» του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου από το 2009 έως 2012.  Συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στον Τεχνοχώρο παρουσιάζει την πρώτη ατομική της έκθεση. 

Εγκαίνια Έκθεσης: Τρίτη 29 Απριλίου 2014, 20:00

Διάρκεια Έκθεσης:  24 Απριλίου – 24 Μαΐου 2014

Ημέρες και ώρες λειτουργίας:

Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 11:00 – 14:30 & 17:30 – 20:30

Τετάρτη, Σάββατο: 11:00 – 16:00

Κυριακή, Δευτέρα: Ανοικτά κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού

Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος

Λεμπέση 4 & Μακρυγιάννη, Αθήνα | metro Ακρόπολη

Τηλέφωνο

www.technohoros.org

info@technohoros.org