Θεατρικά Ενδύματα και Προσωπεία στην Εθνική Γλυπτοθήκη

Εκατό και πλέον πολύτιμα κουστούμια, μαζί με εκατόν τριάντα εντυπωσιακές μάσκες αποκαλύπτουν την τεράστια σκηνογραφική δουλειά του Γιάννη Μετζικώφ, από θεατρικές παραστάσεις έργων των Αισχύλου, Σοφοκλή, Ευριπίδη έως των Σαίξπηρ, Τσέχωφ και Τερζάκη μεταξύ άλλων.

Ο Γιάννης Μετζικώφ γεννήθηκε στην Κρήτη. Σπούδασε ζωγραφική με δάσκαλο τον Γιάννη Μόραλη και σκηνογραφία με τον Βασίλη Βασιλειάδη, στη σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Από το 1980, έχει λάβει μέρος σε πολλές εκθέσεις ζωγραφικής και performance στην Αθήνα, την Ισπανία, το Βέλγιο, τη Ρωσία κ.α. Παράλληλα, έχει σκηνογραφήσει θεατρικά έργα στο Εθνικό Θέατρο, στο Κ.Θ.Β.Ε., στη Λυρική Σκηνή, στο Μέγαρο Μουσικής, στο Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου και σε πολλούς ιδιωτικούς θιάσους. Εκθέσεις του Γιάννη Μετζικώφ έχουν φιλοξενηθεί στο Φεστιβάλ Πατρών («Σκηνογραφία για μια παράσταση που δεν θα γίνει ποτέ»), στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη («Προσωπεία») και στο Μουσείο Καλών Τεχνών Αλέξανδρου Πούσκιν στη Μόσχα («Μεταμορφώσεις»). Ζωγράφος, γλύπτης, καλλιτέχνης των «εγκαταστάσεων», ο Μετζικώφ είναι παράλληλα σκηνογράφο και ενδυματολόγος. Έχει Συνεργαστεί σχεδόν με όλους τους Έλληνες σκηνοθέτες: Κακογιάννη, Βολανάκη, Βουτσινά, Κούνδουρο, Ευαγγελάτο, Μιχαηλίδη, Τσιάνο, Χουβαρδά, Ζουζού Νικολούδη κ.α.

Η έκθεση ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΕΤΖΙΚΩΦ, ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΝΔΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ, ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΗΝΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ συνοδεύεται από πολυσέλιδο κατάλογο με θεωρητικά κείμενα της Μαρίνας Λαμπράκη Πλάκα και του Τάκη Μαυρωτά για την πορεία και προσφορά του διακεκριμένου δημιουργού στο θέατρο.

Η έκθεση μεταφέρθηκε και λειτουργεί στην Εθνική Γλυπτοθήκη στο Άλσος Στρατού, Γουδή, ύστερα από την μεγάλη επιτυχία που γνώρισε στην Εθνική Πινακοθήκη, και το αίτημα πολλών φιλότεχνων που δεν πρόλαβαν να την δούν.
Κατά τη διάρκεια των εορτών η Εθνική Γλυπτοθήκη θα είναι κλειστή στις 25 και 26/12-2010 στις 1/1/2011 και 6/1/2011.

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 28 Φεβρουαρίου.

Πηγή:http://www.newsbeast.gr

Όλα έτοιμα για το αρχαιολογικό μουσείο στα Χανιά

Στην τελική ευθεία μπαίνει πλέον το θέμα της ανέγερσης νέου αρχαιολογικού μουσείου στα Χανιά.

Όπως αναφέρει σήμερα η τοπική εφημερίδα «Νέος Κήρυκας», η Γενική Γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, υπέγραψε την απόφαση ένταξης της ανέγερσης του νέου αρχαιολογικού μουσείου Χανίων στο επιχειρησιακό πρόγραμμα ανταγωνιστικότητα και επιχειρηματικότητα 2007-2013 με συνολικό προϋπολογισμό 18 εκατ. ευρώ.

Το νέο μουσείο θα κατασκευαστεί στον χώρο του πρώην στρατοπέδου Χατζηδάκη στην Χαλέπα, και θα κατασκευαστεί σύμφωνα με αρχιτεκτονική μελέτη -που αναδείχθηκε μετά από διαγωνισμό πριν από πέντε χρόνια- του αρχιτέκτονα, Θεοφάνη Μπομπότη.

Σύμφωνα με την μελέτη η συνολική επιφάνεια των χώρων είναι 6.500 τ.μ., από τα οποία τα 1.800 καταλαμβάνουν οι αίθουσες εκθέσεων, 140 τ.μ. ο εκθεσιακός μεσώροφος, ενώ το αμφιθέατρο σχεδιάστηκε για 140 θέσεις.

Το αίθριο του μουσείου θα αποτελέσει το χώρο, γύρω από τον οποίο χωροθετούνται και αναπτύσσονται οι αίθουσες εκθέσεων και ο χώρος εισόδου, εκτόνωσης και διανομής κυκλοφοριών, εξασφαλίζοντας έτσι τις συνέχειες των μουσειακών διαδρομών. Το ύψος θα κυμαίνεται από έξι έως οκτώ μέτρα, αλλά θα διαθέτει και αίθουσες πλάτους 15 μέτρων.

Παράλληλα, θα στεγαστούν εκεί τα γραφεία της διοίκησης, τα εργαστήρια, οι αποθήκες και βέβαια το αναψυκτήριο και το πωλητήριο τα οποία θα λειτουργούν ανεξάρτητα.
Πηγή:http://www.zougla.gr

Μουσείο Αφής: Μοναδικό στην Ελλάδα, το 5ο παγκοσμίως

Κανένα άγαλμα δεν έχει δεχθεί τόσα... χάδια όσο αυτά. Η Αφροδίτη της Μήλου, ο Ερμής του Πραξιτέλη, ο Ποσειδώνας, ο Ηνίοχος των Δελφών, ο Κούρος της Βολαμάνδρας, «ζωντανεύουν», εδώ και περίπου 25 χρόνια, κάτω από τα ακροδάχτυλα μικρών και μεγάλων, δίνοντας πνοή και περιεχόμενο σε ένα κάλλος, που τα μάτια δεν μπορούν να μετουσιώσουν.

Είναι τα εκθέματα του Μουσείου Αφής, που περιμένουν τα χέρια των τυφλών, για να χαρίσουν συναίσθημα και εικόνα στους ανθρώπους, οι οποίοι δεν μπορούν να «γευτούν» με τα μάτια το μεγαλείο, τον πλούτο και την αισθητική τελειότητα των θησαυρών της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Το μουσείο Αφής, ένα από τα πέντε μουσεία για τυφλούς στον κόσμο, οραματίστηκαν το 1983 η τότε πρόεδρος του Δ.Σ., Λ. Πρωτοπαπαδάκη, και ο διευθυντής του Φάρου Τυφλών της Ελλάδος (Φ.Τ.Ε.), Εμ. Κεφάκης.

Αγοράζοντας ο Φ.Τ.Ε. τα πρώτα εκθέματα και εμπλουτίζοντάς τα με δωρεές από οργανισμούς, εταιρείες και ιδιώτες, κατάφερε να κάνει πραγματικότητα ένα άλλο «έργο τέχνης», αυτό το μουσείο, έναν χρόνο αργότερα.

Στέγη του το παλαιό διώροφο νεοκλασικό κτήριο του Φ.Τ.Ε., δωρεά του Εμπειρίκου, επί της οδού Δοϊράνης 198 στην Καλλιθέα και «καμάρι» του το 1988 ο έπαινος - ανάμεσα σε 70 συμμετοχές - του Ευρωπαϊκού Μουσείου της Χρονιάς και το 2004 η τιμητική διάκριση για την προσβασιμότητά του από το Σωματείο Φίλων Μουσείων.

Αγάλματα, αγγεία, γλυπτά και χρηστικά αντικείμενα, όπως και μία μακέτα του λόφου της Ακρόπολης κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα, είναι πιστά αντίγραφα των πρωτοτύπων, που εκτίθενται σε ελληνικά Μουσεία, όπως το Εθνικό Αρχαιολογικό, τα Μουσεία Ακροπόλεως, Δελφών, Ολυμπίας, Ηρακλείου και το Κυκλαδικό Μουσείο και ανήκουν στην Κυκλαδική, Μινωική, Γεωμετρική, Αρχαϊκή, Αυστηρού Ρυθμού, Κλασική, Ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδο.

Εκτός από την αξιόλογη αρχαιολογική συλλογή, το Μουσείο Αφής διαθέτει και Βυζαντινό τμήμα που αποτελείται από ένα ξυλόγλυπτο τέμπλο, ξυλόγλυπτο επιτάφιο, ξυλόγλυπτες εικόνες, μακέτα βυζαντινού ναού και διάφορα ιερατικά αντικείμενα.

Μία αίθουσα αφιερωμένη στον Ολυμπισμό, καθώς και η φιλοξενία έργων τού καταξιωμένου τυφλού γλύπτη Πέτρου Ρουκουτάκη, όπως επίσης και έργων ατόμων με προβλήματα όρασης από το Εργαστήρι Κεραμικής και Γλυπτικής του Φ.Τ.Ε. συνθέτουν μία ολότητα πολιτισμού, καταδεικνύοντας ότι, όταν η ψυχή θέλει, μπορεί να υπερβεί κάθε εμπόδιο.

«Αγγίξτε και γνωρίστε» είναι το σύνθημα του ιδιαίτερου αυτού μουσείου, που ανήκει στο Φάρο Τυφλών της Ελλάδος, με υπεύθυνες για τη λειτουργία, ανάπτυξη και προβολή του τις κυρίες Ζωή Γερουλάνου και Δήμητρα Ασιδέρη, μέλος του Δ.Σ. και διευθύντρια του Φάρου Τυφλών αντίστοιχα.

Αυτόματη ξενάγηση στα Ελληνικά και Αγγλικά, αναρτημένες επεξηγηματικές πινακίδες στη γραφή μπράιγ και σε μεγενθυμένα γράμματα για τους μερικώς βλέποντες, γίνονται ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο άγγιγμα και τη γνώση. Απευθύνεται σε όλους, μη βλέποντες, αλλά και βλέποντες, καθώς κλείνοντας τα μάτια με μία μάσκα όλοι μπορούν να αφεθούν στο γνωστικό αισθητήριο της αφής και να συλλάβουν μία άγνωστη πτυχή της γνώσης.

Με αυτό το σκεπτικό στο μουσείο πραγματοποιούνται κατόπιν συνεννοήσεως και εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά ηλικίας 6-12 ετών, τα οποία παρακινούνται να αγγίξουν τα εκθέματα, να τα ψηλαφίσουν, να προβληματιστούν και να αυτενεργήσουν. Η χρήση μάσκας κατά τη διάρκεια των εκπαιδευτικών παιχνιδιών εκτός των άλλων τα ευαισθητοποιεί και σε θέματα που αφορούν στα άτομα με προβλήματα όρασης.

Το Μουσείο Αφής είναι ανοικτό από Δευτέρα έως Παρασκευή (09:00 - 17:00). Τα Σαββατοκύριακα ανοίγει έπειτα από συνεννόηση. Η είσοδος είναι 2 ευρώ (δωρεάν οι συνοδοί ατόμων με ειδικές ανάγκες). Για πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής μπορεί κανείς να τηλεφωνήσει στο 2109415222.
Πηγή:http://www.zougla.gr

Βράβευσε Ζέη και Ζατέλη

Γι' άλλη μια φορά οι πιο τολμηρές επιλογές (πολιτικές, ιδεολογικές και αισθητικές) για τα μέτρα της Ακαδημίας έγιναν από την επιτροπή των βραβείων Ουράνη και Πέτρου Χάρη.
Αν πέρυσι τίμησαν τον Τίτο Πατρίκιο και τον Μένη Κουμανταρέα, φέτος ξεχώρισαν, για το σύνολο της λογοτεχνικής προσφοράς τους, τη Ζυράννα Ζατέλη (Βραβείο Μυθιστορήματος Π. Χάρη), τον Γιάννη Βαρβέρη (Βραβείο Ποίησης Π. Χάρη), τον Ηλία Παπαδημητρακόπουλο (Βραβείο Διηγήματος Π. Χάρη), τον Αντώνη Φωστιέρη (Βραβείο Ποίησης Ουράνη) και την Αλκη Ζέη (Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας Ουράνη), τον Νίκο Δαβέττα (Βραβείο Μυθιστορήματος Ουράνη) και τη Μαρία Κουγιουμτζή (Βραβείο Διηγήματος Ουράνη) για τα βιβλία τους: «Εβραία νύφη» (εκδ. Κέδρος) και «Αγριο βελούδο» (εκδ. Καστανιώτη) αντίστοιχα.

Η Ζυράννα Ζατέλη, ευχαριστώντας την Ακαδημία για την τιμητική διάκριση, τόνισε πως θα συνεχίσει τη δουλειά που κάνει τόσα χρόνια, είτε βραβεύεται είτε όχι.

Η Αλκη Ζέη, σχολιάζοντας με χιούμορ τη βράβευσή της, πρώτη φορά από κρατικό φορέα, μας είπε ότι την εξέπληξε ευχάριστα η είδηση. Γιατί τώρα θα έχει κάτι να απαντήσει στα παιδιά όταν την ρωτούν στα σχολεία που επισκέπτεται αν έχει πάρει κρατικό βραβείο. «Μέχρι τώρα τους έλεγα πως έχω βραβευθεί για τρία βιβλία μου στην Αμερική, για δύο στη Γαλλία και την "Αρραβωνιστικιά του Αχιλλέα" στην Ιταλία. Στην Ελλάδα έχω πάρει ένα κρατικό βραβείο για ένα θεατρικό, που δεν είναι ο κύριος τομέας μου. Για μένα, όμως, το μεγαλύτερο βραβείο είναι ότι τα βιβλία μου κυκλοφορούν εδώ και σαράντα χρόνια».

Ο Νίκος Δαββέτας πιστεύει ότι «οι επιλογές της Ακαδημίας των τελευταίων χρόνων δείχνουν ότι διατηρεί ένα ανοικτό διάλογο με την κοινωνία και με την πρόσφατη ιστορία μας. Βραβεύει βιβλία που ασχολούνται έντονα με κοινωνικά προβλήματα, αλλά και με το τραυματικό μας παρελθόν. Εμφανίζει μια εμμονή στην "καθαρή" λογοτεχνία, όχι αυτή που τροφοδοτείται από την αγορά και τις πωλήσεις, αλλά αυτή που κερδίζει σιγά σιγά τον αναγνώστη χωρίς τυμπανοκρουσίες».

Από το χώρο της λογοτεχνίας βραβεύτηκαν επίσης για τα βιβλία τους η Γιώτα Αργυροπούλου, που ζει στην Καλαμάτα («Διηγήματα», ποιητική συλλογή, Μεταίχμιο), η Ολυμπία Καράγιωργα («Χειμώνας στη Λέρο», εκδόσεις Μελάνι) και η Ζέφη Δαράκη («Σε ονομάζω θα πει σε χάνω», εκδ. Αλεξάνδρεια). Η Ζέφη Δαράκη μάς είπε: «Για μένα η ποίηση είναι αντίσταση ψυχής και μια μορφή καταγγελίας, ό,τι ακριβώς χρειαζόμαστε σήμερα».

Στο πρόσωπο της εκδότριας Ραχήλ Καπόν επιβραβεύτηκε το ποιοτικό, ακριβό και αισθητικά άψογο βιβλίο. Η συνταγή επιτυχίας για την κ. Καπόν είναι η αγάπη στο θέμα που πραγματεύονται τα βιβλία της και η επιλογή καλών συνεργατών, με τους οποίους μοιράζεται «τον ενθουσιασμό, ώστε να ολοκληρώσουμε με υψηλή ποιότητα κάθε έργο που ξεκινάμε», όπως λέει. «Είμαι ευγνώμων στην Ακαδημία Αθηνών, που το 1982 τίμησε το πρώτο μας βιβλίο "Μαγνησία. Το χρονικό ενός πολιτισμού" των Γ. Χουρμουζιάδη, Γ. Ατζακά και Κ. Μακρή και εν συνεχεία "Τα Γλυπτά του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου" του Ν. Καλτσά και πρόσφατα το βιβλίο "Necropolis of Gonur" του Β. Σαρηγιαννίδη. Στις δύσκολες μέρες που ζούμε, διακρίσεις σαν τη σημερινή, εκτός από δικαίωση των επιλογών μας, μας δίνουν κουράγιο να συνεχίσουμε κόντρα στο ρεύμα των καιρών, με τα ίδια ποιοτικά κριτήρια, τη σαραντάχρονη πορεία μας στον εκδοτικό χώρο».

Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε και η βράβευση του προϊσταμένου της ΙΒ' Εφορείας Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων Κωνσταντίνου Ζάχου. Τη δεκατία του '80 παρέλαβε έναν τεράστιο ερειπιώνα στη Νικόπολη και τον μετέτρεψε σε υποδειγματικό αρχαιολογικό πάρκο. Θεωρεί ότι το βραβείο τιμά το έργο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, της οποίας, όπως λέει, «αισθάνομαι μέλος. Είμαι υπερήφανος, γιατί την υπηρέτησα ως θεσμό με μακρά παράδοση στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας μας. Η βράβευση αντικατοπτρίζει τις μεγάλες προσπάθειες που έχουμε κάνει με τους συνεργάτες μου, γιατί τίποτα δεν γίνεται χωρίς καλούς και ενθουσιώδεις συνεργάτες. Οσο για μένα, είναι μια τιμή ξεχωριστή, τώρα που οδεύω προς τη σύνταξη, αλλά και για τη Νικόπολη που χρειάζεται προβολή».

Ο χώρος των εικαστικών τιμήθηκε στο πρόσωπο του νέου ζωγράφου Αντώνη Στάβερη. Δήλωσε στην «Ε»: «Κάθε νέος ζωγράφος χρειάζεται ψυχική δύναμη για να αφοσιωθεί στο έργο του. Εχει να παλέψει με τους φόβους του και τη μοναξιά του και μαθαίνει να αμείβεται από την ικανοποίηση που του προσφέρει το ίδιο το έργο. Χρειάζεται, όμως, να επικοινωνήσει με το κοινό. Είναι πάντα μια πολύτιμη ώθηση, όταν αυτό που κάνεις βρίσκει ανταπόκριση στους άλλους».

Ξεχωριστή διάκριση αποτελεί και αυτή που δόθηκε στον καθηγητή Κώστα Μπέη, έναν άνθρωπο αφοσιωμένο στη σχέση φιλοσοφίας και θρησκείας.

Βραβεύτηκαν επίσης οι: Αθανάσιος Κατερινόπουλος, Ειρήνη Μπουρνάζου, Ιωάννης Κωστάκης, Λεωνίδας Παγάνης, Γεώργιος Μπαϊράμης, Χρήστος Χατζόπουλος, Δήμητρα Ανδριανού, Αντώνης Β. Ρεγκάκο, Αναστάσιος Αντωνάρας, Ιωάννης Σ. Παπαφλωράτος, Βασίλης Παναγιωτόπουλος, Βασίλειος Ρακιντζής, Ξενοφώντας Τζαβάρας, Ανδρέας Λενακάκης, Ιωάννης Χουλιαράς, Ιωάννης Παλούμπης, Βασιλική Βλάχου, Γιάννης Τζανής, Πέτρος Μπέσπαρης, Μανώλης Βαρβούνης, Θεόδωρος Χ. Τζώνος, Κωνσταντίνος Π. Τσίνας, Λύκειο Ελληνίδων Βόλου (1930), Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο Ρεθύμνης, Ευαγγελία Ξενοπούλου και Σταμάτης Περδίος.

Πηγή:http://www.enet.gr/

Εμμονές και Οικειότητα στο Ίδρυμα Θεοχαράκη

Η παρατήρηση, διερώτηση και εξερεύνηση του σώματος αποτελούν την πιο οικεία, ιδιωτική, ριζοσπαστική και εξαιρετικά ευαίσθητη θεματική των εικαστικών τεχνών, συνιστώντας ταυτόχρονα κεντρικό άξονα της μοντέρνας και σύγχρονης αυστριακής τέχνης.

Η έκθεση «Το σώμα στο σύγχρονο αυστριακό σχέδιο από τον Alfred Kubin στην Birgit Jürgenssen» δεν φιλοδοξεί να αναλύσει το πολιτιστικό αυτό φαινόμενο με μία εγκυκλοπαιδική παράθεση ονομάτων, αλλά να παρουσιάσει σχέδια 12 σύγχρονων Αυστριακών καλλιτεχνών, που συνδηλώνουν τον εξαιρετικό πλούτο ενός ταξιδιού στην αυτοκρατορία των εμμονών, των καταστροφών, της οικειότητας, των συνευρέσεων.

Στο πλαίσιο της αφήγησης εντάσσονται ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις, στοιχεία ενός πνευματικού μετά-συμβολισμού, αποδομητικές γλωσσολογικές στρατηγικές, αισθητικές ουτοπίες και ένα είδος νεο-ρομαντισμού. Αναδεικνύονται αντηχήσεις με σπουδαίους Αυστριακούς στοχαστές, μεταξύ των οποίων ο Sigmund Freud, που περιλαμβάνουν έναν προκλητικό και αιχμηρό σχολιασμό για το σώμα με όλα τα ψυχολογικά, μυθολογικά και πολιτικά συμφραζόμενα, τα οποία σχετίζονται με το πολιτισμικό πεδίο της σύγχρονης κοινωνίας.

Συμμετέχουν με έργα τους οι ακόλουθοι avant-garde καλλιτέχνες: Alfred Kubin, Maria Lassnig, Alfred Hrdlicka, Arnulf Rainer, Günter Brus, Hermann Nitsch, Adolf Frohner, Christian Ludwig Attersee, Kurt Kocherscheid, Franz West, Lois Weinberger, Birgit Jürgenssen.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο επιμελητής της έκθεσης, Lóránd Hegyi «Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι οι καλλιτέχνες που παρουσιάζονται στη συγκεκριμένη έκθεση ταυτίζονται συχνά με το πολιτιστικό κύρος της Αυστρίας, ή και με ορισμένες αφηγήσεις που είναι κατεξοχήν θέμα στον αυστριακό πολιτισμό.

Όπως τα αλλόκοτα, αινιγματικά, φανταστικά εικονο-διηγήματα του Alfred Kubin, οι ψυχολογικές διερωτήσεις του Hans Frohnius, το Totenmaske του Arnulf Rainer, τα αυτό-βασανιστικά, παθολογικά παραμορφωμένα κομμάτια γυναικείων σωμάτων και αυτο-πορτρέτων της Maria Lassnig, οι μεταφορικές συμβιώσεις αρχιτεκτονικής και ανατομίας του Hermann Nitsch, ή η βιρτουόζα, παθιασμένη, εκστασιακή στρωμάτωση κειμένου και εικόνας του Gunter Brus, που δεν εκφράζουν μόνο τη ριζοσπαστική αναφορά στο σώμα της παράδοσης του Wiener Aktionismus, αλλά και την εξίσου ριζοσπαστική γλωσσοκριτική, ιδεολογοκριτική, πολιτιστικοκριτική, υπονομευτική στάση της προοδευτικής αυστριακής λογοτεχνίας από τον Karl Kraus έως τον Thomas Bernhard και την Elfriede Jelinek.

Στο πλαίσιο αυτό, τα έργα των αυστριακών καλλιτεχνών που παρουσιάζονται νοούνται ως εν μέρει κρυφή, εν μέρει προφανής συνέχεια των κριτικο-υπονομευτικών, συχνά ψυχοπαθολογικών, συχνά ειρωνικών-επιφυλακτικών στάσεων του βιεννέζικου fin de siècle και του ξεκινήματος του 20ού αιώνα. Όπως ο Klimt, ο Schiele, ο Kokoschka είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με την παλαιά Βιέννη ως πόλη που γέννησε την ψυχανάλυση, τη φιλοσοφία της γλώσσας, τη σύγχρονη λογοτεχνία ή τη δωδεκάφθογγη μουσική, έτσι καλλιτέχνες όπως ο Arnulf Rainer, η Maria Lassnig, ή η γενιά του ?Wiener Aktionismus? θεωρούνται σήμερα ως τυπικά βιεννέζικα φαινόμενα της δεκαετίας του ‘60».

Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα της Α.Ε. Πρέσβη της Αυστρίας στην Αθήνα, κυρίου Michael Linhart και συνοδεύεται από δίγλωσσο κατάλογο με κείμενα του Lóránd Hegyi, επιμελητή της έκθεσης.

Συνέντευξη τύπου: 11 Ιανουαρίου 2011 στις 12:00
Εγκαίνια έκθεσης: 12 Ιανουαρίου 2011 στις 20:00
Διάρκεια έκθεσης: 13 Ιανουαρίου ? 3 Απριλίου 2011

Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη
Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, 106 71 Αθήνα
T: 210-3611206, www.thf.gr

Ωράριο λειτουργίας:
Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Σάββατο, Κυριακή: 10:00-18:00
Πέμπτη, Παρασκευή: 10:00-21:00

Τιμές εισιτηρίων: 6 €, 3 € (μειωμένο)
Ελεύθερη είσοδος για το κοινό κάθε Δευτέρα

Πηγή:http://www.e-go.gr/

Δύο εκθέσεις στην Αίθουσα «ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ δεξαμενή»

Την Πέμπτη 27 Ιανουαρίου εγκαινιάζονται στην Αίθουσα Τέχνης «ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ δεξαμενή» η έκθεση ζωγραφικής του Κώστα Μπομπού, με τίτλο: «Εκρεμμότητες» και η έκθεση σχεδίων της Μαρίας Λέτσιου με τίτλο: «Παιχνίδια Απείρου».

Στα έργα του Κωνσταντίνου Μπομπού, σχεδόν πάντα, ανθρώπινες φιγούρες ‘κατοικούν’ σε υποτυπώδες αστικό περιβάλλον, όπου ζωγραφίζεται ένας κόσμος σε σχέσεις εκκρεμότητας, στον οποίο, κατά κανόνα εμπλέκεται και ο θεατής. Εκεί, οι άνθρωποι του ισορροπούν διαρκώς μέσα σε φαινομενικά αθώες εμπλοκές με τη σύγχρονη αρχιτεκτονική, με άλλους ανθρώπους και με αντικείμενα, προσπαθούν να κερδίσουν το χρόνο τους, βλέπουν και επιθυμούν, αλλά συνήθως δεν δρουν (το θέλουν άραγε;).

Οι ζωγραφικές σκηνές τις οποίες κατοικούν ενώ αρχικά μοιάζουν να παρατείνουν στον χρόνο αυτή την εκκρεμότητα ως το όριο του μη νοήματος, τελικά, καταφέρνουν να συγκροτήσουν μια κοινωνική κριτική που έλκει την καταγωγή της από τον κινηματογράφο του Ζ. Τατί και του Α. Χίτσκοκ. Αυτή η αμφίσημη αιώρηση που φαίνεται να καταργεί την σημασία της ιστορίας, επιτρέπει στον Κ. Μπομπό να οδηγήσει τον θεατή στη δική του διακύβευση: να ρυθμίσει το βλέμμα μέσω λεπτών και καθαρών ζωγραφικών χειρισμών του ρυθμού στα κλιμακούμενα επίπεδα της εικόνας.

Ενώ, ο καλλιτέχνης βλέπει με «λοξή ματιά» την σύγχρονη αστική περιπέτεια και την αποδίδει σε μια καθαρή ζωγραφική αφήγηση, επιθυμεί ίσως να ξαναδεί - απαλλαγμένος από την ενοχή του συγχρονισμού - ερωτήματα για την ίδια τη ζωγραφική πράξη στο σύγχρονο περιβάλλον των πολλαπλών κρίσεων. Ο δικός του χειρισμός - περισσότερο από ένστικτο παρά με όποιο άλλο νοητικό μέσο, διαθέτει... ορίζει τη ζωγραφική, ως επιθυμία του βλέμματος.

Επίσης στη τελευταία αυτή δουλειά του ενδιαφέρεται περισσότερο για την αυτονομία του ίδιου του έργου. Το χρώμα του αν και γενικά παραμένει συγκρατημένο, φαίνεται τώρα να πρωταγωνιστεί, εντονότερο και σε μεγαλύτερους σχηματισμούς, ως οργανωτική αρχή της σύνθεσης. Και καθώς ο ζωγραφικός τρόπος των έργων του γίνεται άμεσα αντιληπτός, επιτρέπει στην αφήγηση να λειτουργεί αποτελεσματικά, απομακρυνόμενη από την όποια ηθογραφική εικονογράφηση του θέματος, ορίζοντας έναν κόσμο ανάμεσα στον θεατρικό και σε αυτόν της καθημερινότητας.

Η ενότητα έργων «Παιχνίδια απείρου» της Μαρίας Λέτσιου σε χαρτί με μελάνια και υδρόχρωμα, επικεντρώνεται σε μια επαναπροσέγγιση του βιο - μορφισμού στην εικαστική δημιουργία . Ο επαναπροσδιορισμός αυτός γίνεται μέσα από την έννοια του παιχνιδιού στην δημιουργική διαδικασία. Οι βιο - μορφικές οντότητες διαμορφώνονται από ένα παιχνίδι αντιπαράθεσης και οριοθέτησης των χρωματικών κηλίδων που πολλές φορές αποτυπώνονται με αυθόρμητες χειρονομίες. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι γιατί μέσα από αυτή την διαδικασία αναδεικνύεται η ρευστότητα και η διαφάνεια του υλικού, το οποίο έχει επιλεχθεί για αυτά ακριβώς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.

Η αποτύπωση της ρευστότητας έχει ως στόχο να τονίσει μια ροή η οποία μπορεί να αποτελέσει την οπτική μεταφορά της έννοιας της συνεχούς αναδιαμόρφωσης των πραγμάτων στο κόσμο, φυσικό ή κατασκευασμένο από τον άνθρωπο. Η διαφάνεια από την άλλη, έχει ως στόχο να λειτουργήσει ως αποκάλυψη μιας εσωτερικής ουσίας των πραγμάτων και του κόσμου. Οι βιο-μορφικοί σχηματισμοί πολλές φορές θυμίζουν ήρωες του εικονικού κόσμου, ενώ το συνολικό έργο δίνει την εντύπωση ότι συνθέτεται από ίχνη και απομεινάρια. Τα ίχνη και τα απομεινάρια μπορεί να υπονοούν μια πιο δομημένη κατάσταση που έχει προϋπάρξει ή όχι; Βρισκόμαστε σε ένα στάδιο αποδόμησης ή δημιουργίας; Ή μήπως τελικά και οι δύο καταστάσεις έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά;

Διάρκεια εκθέσεων: έως Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011
ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ δεξαμενή (Ξανθίππου 11, Κολωνάκι, τηλ: 210 7294342, 3,
www.astrolavos.gr, gallery@astrolavos.gr, ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή: 10.30-15.00 & 18.00-21.00, Σάββατο: 10.30-15.00).

Πηγή:http://www.e-go.gr

Γεύση στον πολιτισμό Οταν η μαγειρική εμπνέει την τέχνη

Δεκαπέντε καλλιτέχνες εμπνέονται από τους «Δειπνοσοφιστές» του Αθήναιου και δημιουργούν στην αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος, στην Ακρόπολη, έναν εικαστικό διάλογο γύρω από το θέμα της γαστρονομίας.

H τροφή, το ποτό αλλά και τα αξεσουάρ του τραπεζιού και της κουζίνας γίνονται πηγή έμπνευσης ή μετατρέπονται ευρηματικά σε πρώτη ύλη σε εικαστικά έργα που απευθύνονται και στις πέντε αισθήσεις. Παρουσιάζονται πίνακες ζωγραφικής, εγκαταστάσεις, κατασκευές, φωτογραφίες, εικαστικά χρηστικά κεραμικά, ένα βίντεο και ένα καλλιτεχνικό δρώμενο στον πεζόδρομο της οδού Λεμπέση τη βραδιά των εγκαινίων στις 10 Ιανουαρίου. Την ομαδική έκθεση με τίτλο «Περί μαγειρικής» επιμελείται η ιστορικός τέχνης Μπία Παπαδοπούλου.

Παράλληλα, θα υλοποιηθεί μια πρωτότυπη συνεργασία μεταξύ του Τεχνοχώρου και πέντε γνωστών εστιατορίων της Αθήνας στον Κεραμικό, το Καλλιμάρμαρο και την περιοχή της Ακρόπολης και ενός ζαχαροπλαστείου στο Περιστέρι. Οι εξω-καλλιτεχνικοί, γαστρονομικοί χώροι που απευθύνονται σε όλα τα βαλάντια θα φιλοξενήσουν κατά τη διάρκεια της έκθεσης έργα των συμμετεχόντων καλλιτεχνών, τροποποιώντας εφήμερα το αισθητικό τους περιβάλλον. Η τέχνη, η μαγειρική και η ζαχαροπλαστική βαδίζουν χέρι-χέρι.

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Μανώλης Αναστασάκος, Μαργαρίτα Βασιλάκου, Steffi Jungling, Μανώλης Ζαχαριουδάκης, Γιάννης Ζιώγας, Χάρης Κοντοσφύρης, Γιώργος Κυπρής, Ανδρέας Λόλης, Χάρης Μαύρος, Δέσποινα Πανταζοπούλου, Λία Πέτρου, Γιάννης Στεφανάκις, Slobodanka Stupar, Έρση Χατζηαργυρού, Θεοδώρα Χωραφά. Συμμετέχουν τα εστιατόρια: Attikos-GREEK HOUSE, Βαρούλκο, cucina povera, MANHMANH και Στροφή καθώς και το ζαχαροπλαστείο Μέλισσα.

Ψαροκέφαλα και βανίλια

Ο Ανδρέας Λόλης συνδυάζει τη γραφή με έναν ιδιότυπο ρεαλισμό για να καταγράψει σε λευκές χαρτοπετσέτες παραδοσιακές συνταγές. Ο Χάρης Κοντοσφύρης μετατρέπει το χαρτονένιο κουτί της πίτσας σε ρεαλιστικό γλυπτό από τσιμέντο, ακινητοποιώντας τον χρόνο. Το φτωχό βιομηχανικό υλικό αποκτά άλλες διαστάσεις. Ο Γιώργος Κυπρής απεικονίζει στην τρίτη διάσταση ψαροκέφαλα διασώζοντας τα υπολείμματα μιας τροφής τόσο λαχταριστής και προσφιλούς στην ελληνική αρχαιότητα που ο Αθήναιος της αφιερώνει δύο από τα δεκαπέντε του βιβλία.

Ο Γιάννης Στεφανάκις αντιπαραθέτει στους μαγικούς μικρόκοσμους που δημιουργεί τα ζωγραφισμένα με αυτούσια αντικείμενα και ψευδαισθησιακά διαπλέκει αλήθεια και ψέμα.

Η Μαργαρίτα Βασιλάκου πλέκει αραχνούφαντο φόρεμα με σπιτικές συνταγές. Κοσμεί την πληθωρική γυναικεία φιγούρα που κατοικεί στο σουρεαλιστικό βασίλειο των ιπτάμενων και πλωτών οικιακών σκευών. Ο Μανώλης Ζαχαριουδάκης γαργαλά τα ρουθούνια της μικρής του πρωταγωνίστριας με το μαγειρεμένο ψάρι και τις πατάτες στο ταψί. Η Θεοδώρα Χωραφά εμπνέεται από τα αξεσουάρ του τραπεζιού. Σε μαύρο πηλό υπέροχες καράφες γεμάτες κίνηση, κουτιά για όσπρια ή/και καρυκεύματα αλλά και μπολ με ιδιόρρυθμα ίχνη από την παλάμη που τα έπλασε. Ο Χάρης Μαύρος, παίζει με τις ρυθμικές, τρελούτσικες φόρμες κανατών και αγγείων για κρασί.

Η Σλομποντάνκα Στουπάρ ταυτίζει τη ζωγραφική έκφραση με τη μαγειρική δημιουργία στο βίντεο όπου πρωταγωνιστεί. Η εγκατάστασή της με τίτλο «Η μαγειρική θέλει…» θέτει ένα αίνιγμα. Αποκωδικοποιείται με την ανάγνωση των χαραγμένων λέξεων στα διάφανα κρύσταλλα. Ο Γιάννης Ζιώγας απαθανατίζει με μικρές, χρωματιστές χειρονομίες ένα πιρούνι, ένα κουτάλι και ένα μαχαίρι σε ένα τρίπτυχο που διαβάζεται σταδιακά σαν κείμενο. Η Δέσποινα Πανταζοπούλου δημιουργεί χειροποίητα μικρογλυπτά - κουτάλια και διαμορφώνει με αυτά μινιμαλιστική σύνθεση. Ο Μανώλης Αναστασάκος φωτογραφίζει τρόφιμα σε διάφορα στάδια αποσύνθεσης. Θραύσματα μαρτυρούν στον θεατή την ταυτότητα των άλλοτε οικείων τροφών της καθημερινής μας κουζίνας. Η Έρση Χατζηαργυρού χτίζει μια πρισματική κολώνα από αλλεπάλληλες κανέλλες και βανίλιες. Τα εύθραυστα αρτύματα – εικαστικά υλικά που μοσχοβολούν διαρθρώνουν ένα στέρεο δομικό στοιχείο που επεμβαίνει αισθητικά στην αρχιτεκτονική του χώρου.

Η Λία Πέτρου και η Στέφι Τζόνγκλινγκ παρουσιάζουν το διαδραστικό δρώμενο τη βραδιά των εγκαινίων. Ως γαστρονόμοι-δημιουργοί, παρασκευάζουν ένα ποτό εμπνευσμένο από τις εθνικές παραδόσεις τους: το ρακί-στρούντελ. Η γευστική σύζευξη των τόπων καταγωγής τους μοιράζεται στους επισκέπτες σε ποτήρια που λειτουργούν σαν fortune cookies, εσωκλείοντας στα τοιχώματά τους γραπτές φράσεις, αναμνηστικά του δρώμενου.

Κωδικοποιημένες συνταγές, μεταλλαγμένες σε ήχους από την Πέτρου, αντηχούν στον πεζόδρομο της οδού Λεμπέση, συμβάλλοντας σε ατμόσφαιρα γιορτής.

Εγκαίνια έκθεσης: Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011 19:30

Διάρκεια:

10 Ιανουαρίου έως 2 Φεβρουαρίου 2011

Ημέρες και ώρες λειτουργίας:

Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 11: 00 - 14: 30 & 17: 30 - 20:30

Τετάρτη, Σάββατο 11: 00 - 16:00

Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος

Λεμπέση 4 & Μακρυγιάννη 117 42, Αθήνα

Μετρό Ακρόπολη

Τηλέφωνο 211 182 38 18

info@technohoros.org

Πηγή:http://www.tovima.gr

Έκθεση τέχνης από τους κρατούμενους του Κορυδαλλού

Tα έργα που εμπνεύστηκαν 42 κρατούμενοι των φυλακών Κορυδαλλού, παρουσιάζονται μέσα από την έκθεση «Από τον Όμηρο στον Καββαδία», στην Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά.

Συγκεκριμένα, οι δημιουργοί παρά τον εγκλεισμό και την απομόνωση φιλοτέχνησαν με δημιουργικότητα και ευαισθησία την σειρά έργων τέχνης και «μεταμόρφωσαν» τη φυλακή σε ζωντανό πυρήνα καλλιτεχνικής έκφρασης.

Η Πινακοθήκη του Πειραιά, φιλοξένησε για πρώτη φορά έκθεση των κρατουμένων το 2005, ενώ η οργάνωση της συγκεκριμένη έκθεσης, στοχεύει στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, ενάντια στις προκαταλήψεις που αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι.

Πηγή:http://www.zougla.gr

Εικαστικά εργαστήρια ενηλίκων στο Μουσείο Ηρακλειδών

Από τη νέα χρονιά

Στο πλαίσιο της έκθεσης «Πέρα από την Κραυγή» του Έντβαρντ Μουνκ, το Μουσείο Ηρακλειδών διοργανώνει τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο εικαστικά εργαστήρια ενηλίκων (μολύβι & μελάνι, παστέλ, τέμπερα, γκραβούρα) με συνολικό κόστος συμμετοχής στα 80 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων των υλικών.

Πρόκειται για ένα πρόγραμμα τεσσάρων δίωρων συναντήσεων για ενήλικες, υπό τη διδασκαλία της ζωγράφου Pascaline Bossu, οι οποίες θα διεξαχθούν κατά τις εξής ημερομηνίες:

1. Πέμπτη 27/01/2011
2. Πέμπτη 03/02/2011
3. Πέμπτη 10/02/2011
4. Πέμπτη 17/02/2011
από ώρα 18:00 έως 20:00, στην αίθουσα εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Μουσείου Ηρακλειδών.

Πληροφορίες – Δηλώσεις στην κυρία Ελένη Νομικού, από Δευτέρα έως Παρασκευή 9:00-16:00,
τηλ.: 210 3461-981(εσωτ. 201), enomikou@herakleidon-art.gr
Πηγή:http://www.newsbeast.gr

Εκθεση της Μαρίας Διακοδημητρίου

Παρουσιάζεται η ατομική έκθεση της Μαρίας Διακοδημητρίου, με τίτλο 'De(tales)'.
Μέσα στο άσπρο και το μαύρο αυτής της περίεργης εποχής, η Μαρία Διακοδημητρίου παρουσιάζει ένα μυστηριώδη και γοητευτικό κόσμο και μας κάνει συνένοχους των πιο μύχιων αναζητήσεών της. Στα έργα της συναντιώνται ξωτικά και ήρωες, φως και σκιές, χαρτιά και βελούδα, για να διασταυρώσουν τις ιστορίες τους, προκαλώντας την ψευδαίσθηση ενός μύθου που εξελίσσεται κάτω από την μύτη της κακιάς μητριάς-πραγματικότητας. Είναι ένας κόσμος στον οποίο ζωντανεύει ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό χαρακτήρων και υλικών, για να μας παρασύρει στις χάρτινες διαδρομές του, περνώντας από τις δύο στις τρεις διαστάσεις, στα όρια της φαντασίας όπου οι 'μύθοι' μεταπλάθονται αέναα...
Αίθουσα τέχνης Art Zone 42, Λεωφόρου Βασιλέως Κωνσταντίνου 42, Αθήνα
20 Δεκεμβρίου 2010 - 8 Ιανουαρίου 2011
Πηγή:http://www.enet.gr

Μαρία Βοζαλή: Α-πρόσωπη αναμονή

Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει μια σειρά πορτρέτων που έχουν δημιουργηθεί με τη λογική του κολάζ, παραμένοντας όμως έργα ζωγραφικά. Το σχήμα του προσώπου οριοθετώντας ένα χώρο αποτελεί τελικά την αφορμή για να ξεδιπλωθεί στο εσωτερικό αυτών των ορίων ένα πάτσγουορκ χρωμάτων και υφών. Η αρχική "φόρμα" αποσυντίθεται και τα νέα στοιχεία συνθέτουν μία εικόνα που αποτελείται από πλακάτα χρώματα, καθαρά σχήματα και γραμμές.

Το προφίλ, που είναι και το βασικό σχήμα της έκθεσης, έχει μία δυναμική που έρχεται σε αντίθεση με την εντύπωση της "φωτογραφικής" ακινησίας, δημιουργώντας ένα συναίσθημα αναμονής, μια αίσθηση ότι κάτι θα ακολουθήσει την επόμενη στιγμή. Ενώ λοιπόν τα πρόσωπα είναι στατικά, η εντύπωση τους ξεπερνά την πόζα και έτσι μεταφέρουν την αίσθηση ότι αιχμαλωτίστηκε η στιγμή τους.

Τα πρόσωπα, ανδρικά και γυναικεία, είναι για τον καλλιτέχνη ιδιαίτερα οικεία, καθώς προέρχονται από άτομα του στενού του περιβάλλοντος, γεγονός που επιβίωσε στην επεξεργασία της εικόνας τους και μεταφέρεται ως αίσθηση στο κοινό.

• Bartesera από 17 Ιανουαρίου 2011 έως 01 Φεβρουαρίου 2011

Πηγή:http://entertainment.in.gr

Ελληνορωμαϊκά αγγεία στην Αίγυπτο

Ανακαλύφθηκαν 150 κομμάτια πήλινων αγγείων

Στην Αίγυπτο ανακαλύφθηκαν αγγεία της ελληνορωμαϊκής περιόδου που φέρουν επιγραφές, οι οποίες αποσαφηνίζουν τις θρησκευτικές πρακτικές της εποχής.

Η ανακάλυψη των 150 κομματιών πήλινων αγγείων, η αλλιώς όστρακα, έγινε περίπου 80 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Kαΐρου σε περιοχή που βρίσκεται 2 χιλιόμετρα βόρεια της λίμνης Καρούν στην όαση Φαγιούμ, από ιταλική αρχαιολογική αποστολή.

Τα συγκεκριμένα όστρακα φέρουν επιγραφές στη δημοτική γραφή, μορφή απλουστευμένων ιερογλυφικών, η οποία χρησιμοποιήθηκε κατά τις τελευταίες φαραωνικές δυναστείες στην Αίγυπτο έως την αρχή της ρωμαϊκής εποχής. Ακόμη κρίνονται ως ιδιαιτέρως χρήσιμα για να αποσαφηνιστούν οι θρησκευτικές πρακτικές, όπως και πτυχές από τη ζωή των κατοίκων της Αιγύπτου κατά την ελληνορωμαϊκή περίοδο.
Πηγή:http://www.newsbeast.gr

Έκθεση «Intake» στην Ελληνοαμερικανική Ένωση

Προσφέρει στον επισκέπτη τη μοναδική εμπειρία ενός ανεμοστρόβιλου

Την έκθεση, με τίτλο «Intake», του νέου εικαστικού δημιουργού Θεόδωρου Ζαφειρόπουλου, εγκαινιάζει στις 10 Ιανουαρίου, στη γκαλερί της, η Ελληνοαμερικανική Ένωση.

Με αφετηρία τις δύο εικαστικές δράσεις «Please Me» και «Fall in Love with the Log», που πραγματοποιήθηκαν στις ΗΠΑ το διάστημα 2007-2009, η έκθεση «Intake» παρουσιάζει δύο εγκαταστάσεις από τα τελικά υλικά των δράσεων αυτών.

H πρώτη εγκατάσταση της έκθεσης προσφέρει στον επισκέπτη τη μοναδική εμπειρία ενός ανεμοστρόβιλου: σε ένα αεροστεγές δωμάτιο το φυσικό φαινόμενο δημιουργείται τεχνητά από ενσωματωμένες αεροτουρμπίνες. Μέσα από την δίνη του διανέμεται το υλικό, που παράχθηκε στο έργο «Please Me». Η δεύτερη επιτρέπει στο κοινό να «αναμετρηθεί» με έναν κινητήρα φυσικών διαστάσεων αεροσκάφους τύπου Jumbo (Boeing 747-200).
Πρόκειται για εκμαγείο κατασκευασμένο με τη μέθοδο χύτευσης αδρανούς άνθρακα, που παράχθηκε από την δράση «Fall in Love with the Log».

Παράλληλα, παρουσιάζεται πλήρης καταγραφή (video, still images, ηχητικά ντοκουμέντα) των σταδίων μεταμόρφωσης του συνολικού έργου, μεταφέροντας στον θεατή τη μεθοδευμένη πορεία μετάπλασης και τελικής μορφοποίησης της ύλης.

Η έκθεση «Intake», που επιμελείται ο Σωτήριος Μπαχτσετζής, θα διαρκέσει έως τις 5 Φεβρουαρίου.

O Θεόδωρος Ζαφειρόπουλος γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1978. Είναι υποψήφιος διδάκτορας του Τμήματος Αρχιτεκτόνων στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, ενώ η έκθεση Intake είναι η τρίτη ατομική του. Zει και εργάζεται στην Aθήνα και τη Νέα Υόρκη.
Πηγή:http://www.newsbeast.gr/

Μια εικαστική βραδιά στη Θήβα

Κάλεσμα δράσης για την πολιτιστική αναγέννηση του τόπου

Το διεθνές ανεξάρτητο πολιτιστικό δίκτυο πόλεων με την υποστήριξη πολιτών της Θήβας διοργανώνει βραδιά για την αφύπνιση του πολιτισμού και της δημιουργίας. Το «Δίκτυο» απαρτίζεται από καλλιτέχνες και υποστηρίζεται από ανθρώπους του πνεύματος και της επιστήμης αναπτύσσοντας πολιτιστικές δράσεις σε πόλεις της μεσογείου. Στόχος η αφύπνιση ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων μέσα από τις συνεχείς πολιτιστικές πράξεις που θα λειτουργήσουν απελευθερωτικά στο σημερινό απαξιωτικό και απάνθρωπο πνευματικό και ηθικό περιβάλλον.

Στην Ελλάδα και το εξωτερικό το δίκτυο «ΠΑΙ» έχει πραγματοποιήσει το 2010 εκδηλώσεις διεθνούς κύρους σε Αλεξανδρούπολη, Σαμοθράκη, Πάτμο, Αθήνα (athensart, Τεχνόπολη–Γκάζι), Σμόλιαν Βουλγαρίας και Λέτσε Ιταλίας υλοποιώντας δεκάδες δρώμενα σε συνεργασία με εκατοντάδες διεθνώς καταξιωμένους καλλιτέχνες και αρκετούς επιμελητές.

Στη βραδιά της Θήβας, θα υπάρξουν μουσικά, ποιητικά και εικαστικά γεγονότα μέσα σε ένα γενικότερο κάλεσμα δράσης για όσους επιθυμούν την πολιτιστική αναγέννηση του τόπου μας. Αρωγός μας οι προσπάθειες δημιουργικών ανθρώπων και η υποστήριξη των υπολοίπων πόλεων έξω από την γενικότερη παρακμή. Εδώ, στην βάση της αρχαίας Καδμείας θα τεθούν οι συμβολικές βάσεις της πόλης του μέλλοντος μέσα από το προαιώνιο αίνιγμα που θέτει η σφίγγα: τι είναι ο άνθρωπος;

Στην κεντρική εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί το απόγευμα στις 27 Δεκεμβρίου, 19.00 μμ. στο συνεδριακό κέντρο της πόλης θα παρουσιαστούν:

• Εισαγωγή με αρχαία λύρα από τον Παντελή Παυλίδη.
• O Κωνσταντίνος Αγγέλου προτείνει τον ρόλο της Θήβας στο δίκτυο των πολιτιστικών πόλεων.
• Παρουσίαση των δράσεων ΠΑΙ στον Έβρο από την Κατερίνα Κάλτσου, γενικό γραμματέα της Ένωσης Πολιτιστικών Φορέων Έβρου.
• Σύντομο βιωματικό documentary με στιγμιότυπα του ΠΑΙ 2010 στην Σαμοθράκη από τον ΗΑΚΑΝ AKCURA.
• Διεθνείς συνεργάτες του ΠΑΙ στέλνουν τους χαιρετισμούς τους μέσω video στους πολίτες της Θήβας.
• Η χαμένη σχέση του παιχνιδιού με τον πολιτισμό. Προβολή έργου βιντεοτέχνης του Κωνσταντίνου Αγγέλου με τίτλο: «Η γέννηση του Πρατόλαου».
• Μουσική performance με βιολί της Αγγελικής Κασδά στο πνεύμα του ΠΑΙ.
• Η Πολυξένη Κασδά παρουσιάζει το σκεπτικό του ΠΑΙ. Ανακοίνωση μέρους των διεθνών δράσεων του δικτύου το 2011
• Ανακοίνωση της διακήρυξης για την πολιτιστική αναγέννηση του τόπου μας. Επίσημος τόπος έναρξης η Θήβα, μια από τις σημαντικότερες αρχαίες Ευρωπαϊκές πόλεις.

Παιδικές εκδηλώσεις
• Έκθεση τέχνης παιδιών της πόλης με θέμα το Ηράκλειο ρητό «ΑΙΩΝ ΠΑΙΣ ΕΣΤΙ ΠΑΙΖΩΝ». (έναρξη: Παρασκευή 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟY, αίθουσα εκδηλώσεων 5ου γυμνάσιου Θήβας)
• Κατασκευές παιδιών και μεγάλων που τοποθετούνται στο δάσος ως επίκληση στις δυνάμεις της φύσης και ταυτόχρονα ως διαμαρτυρία για την καταστροφή και εγκατάλειψη του περιβάλλοντος (Σάββατο 18 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟY, 9.00 πμ., Δάσος Μοσχοποδίου)

Η Επιμέλεια των εκδηλώσεων της Θήβας είναι του Κωνσταντίνος Αγγέλου μέσα στο γενικό σκεπτικό της Πολυξένης Κασδά.

Πηγή: artooth.gr
Πηγή:http://www.newsbeast.gr

Παλάτια στο χιόνι

Απίστευτα δημιουργήματα

Ωραία τα κάστρα (και όχι μόνο) στην άμμο αλλά αποτελούν πλέον μία πολύ συνηθισμένη εικόνα. Αντιθέτως τα κολοσσιαία δημιουργήματα στο χιόνι έχουν μεγαλύτερη πρωτοτυπία, τουλάχιστον για εμάς που σπάνια βλέπουμε τόσο άσπρη μέρα...

Πηγή:http://www.newsbeast.gr

Έκθεση Νίκου Αρβανίτη στη γκαλερί a.antonopoulou.art

Ο Νίκος Αρβανίτης παρουσιάζει τη δεύτερη ατομική του έκθεση στη γκαλερί a.antonopoulou.art από τη ∆ευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011.

Πρόκειται για έναν από τους ανερχόμενους νέους καλλιτέχνες με σπουδές στην Αυστρία και τη Γερμανία, ο οποίος μετά την ποπ κουλτούρα που ασχολήθηκε στη προηγούμενη έκθεση, έρχεται και αγγίζει το θέμα της πολιτικής.

Με τις πρόσφατες δημιουργίες του, τα πολυγωνικά φυσικά τοπία και τα τρισδιάστατα πετρώδη βουνά, τους επίπεδους όγκους και τα μικρά «πέτρινα» γλυπτά του, επιχειρεί να διατυπώσει το περίγραμμα μιας σύγχρονης εικαστικής αλληγορίας. Είναι μια αλληγορία για το χαρακτήρα που αποκτά η πολιτική στις κοινωνίες της εποχής μας. Εποχή που έχει επικαθοριστεί από την παρακμή των πολιτικών αφηγήσεων του 20ου αιώνα, περίοδο στιγματισμένη από τη διάψευση των μεγάλων κοινωνικών οραμάτων και τη διάλυση των κυριότερων φαντασιακών και ιδεολογικών δομών που τα συνόδευαν.

Μιλάμε βεβαίως για μια εποχή μεταβατική. Όπου η πολιτική σαν μορφή αλλά και σαν περιεχόμενο έχει χάσει πια το χαρακτήρα της κοινωνικής συμμετοχής και της συμπύκνωσης αντίπαλων κοινωνικών στόχων και ιδεών. Στη θέση της υπάρχει πλέον αυτό που θα ονομάζαμε μη-πολιτική.

Η αφετηρία της αλληγορίας του Αρβανίτη για αυτή την συγκεκριμένη περίοδο βρίσκεται μέσα στο φυσικό κόσμο. Σε ένα από τα ευτελέστερα υλικά αυτού του κόσμου, στην πέτρα. Η πέτρα είναι παρούσα με τις φυσικές και ψυχολογικές της ιδιότητες, τους γεωγραφικούς σχηματισμούς της και τις άπειρες μορφικές της παρουσίες. Αυτό το διαχρονικό, ίσως και το πιο αρχαϊκό και άφθονο (μαζί με το νερό) υλικό του πλανήτη πραγματώνεται εδώ ως ένα χρήσιμο εννοιολογικά σύμβολο-εργαλείο.

∆ιότι η πέτρα μπορεί να σηματοδοτήσει (ακόμα και να ονοματοδοτήσει) όλες σχεδόν τις σημαντικές όψεις κάθε ιστορικής εποχής. Πολύ συχνά η τέχνη ως μορφή αφήγησης του χώρου και του χρόνου μπορεί να ιδωθεί ως περίπου ταυτόσημη με την ιστορία του πολιτισμού και των κοινωνιών. Ως ένα μεγάλο ταξίδι από την εντοπιότητα προς την οικουμενικότητα, από την επιθυμία προς την διάψευση, από το έδαφος της πραγματικότητας προς τον κόσμο του φαντασιακού και συχνά του απόλυτου παραλογισμού.

Είναι μια αδιάκοπη μετανάστευση από τους τόπους του ρεαλισμού προς τα νησιά της ου-τοπίας και από εκεί προς τις σφαίρες της α-τοπίας. Στην προσέγγισή του ο Αρβανίτης επιστρατεύει διάφορες αισθητικές πρακτικές, τεχνικές και υλικά προκειμένου να μορφοποιήσει τις γκρίζες ζώνες οπού το εικονικό με το πραγματικό, το λογικό με το παράλογο, το μερικό με το συνολικό συνυπάρχουν, μεταφράζοντας την μετα-πολιτική αυτή κατάσταση. Πρόκειται για μια μεθοδολογία ολιστικής και συγχρόνως ενδεικτικής παρατήρησης με στόχο να μετασχηματίσει μια εικαστική προσέγγιση σε κριτική κοινωνική στάση και ματιά.

Στην ατοπία αυτή το στερητικό "Α" δεν προδικάζει μια άρνηση άλλα μια κατάφαση που θα οδηγήσει στην παραγωγή του καινούργιου.

Η έκθεση διαρκεί μέχρι 12 Φεβρουαρίου 2011.
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή 12:00-20:00 και Σάββατο 12:00-16:00

Γκαλερί a.antonopoulou.art (Αριστοφάνους 20, Ψυρρή).
Αριστοφάνους 20 Ψυρρή, μετρό Μοναστηράκι
Τηλ.: 210 3214994.
Πηγή:http://www.e-go.gr

Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Στοάς του Βιβλίου: Νέος κύκλος μαθημάτων

Το πρόγραμμα του νέου κύκλου μαθημάτων (Ιανουάριος - Μάρτιος 2011) ανακοίνωσε το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Στοάς του Βιβλίου. Aναλυτικά το πρόγραμμα έχει ως εξής:

- Γιώργος Μπαμπινιώτης - Ελληνική γλώσσα (5 ΜΑΘΗΜΑΤΑ)

Ετυμολογία: Ιστορία των λέξεων της Ελληνικής

Αναφορά στην προέλευση, την εξέλιξη και τις περιπέτειες των ελληνικών λέξεων

(κάθε Δευτέρα και ώρα 17.00 - 18.30)

- Λογοτεχνική γραφή και ανάγνωση. Ποίηση - Πεζογραφία (10 ΜΑΘΗΜΑΤΑ)

Κώστας Μουρσελάς, Αντώνης Φωστιέρης, Πέτρος Τατσόπουλος, Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Ελισσάβετ Κοτζιά

(κάθε Τετάρτη και ώρα 19.30-21.00)

- Χρήστος Γιανναράς - Φιλοσοφία (10 ΜΑΘΗΜΑΤΑ)

Ύπαρξη, συνύπαρξη και το νόημά τους

(κάθε Πέμπτη και ώρα 19.30-21.00)

- Κώστας Γεωργουσόπουλος (10 ΜΑΘΗΜΑΤΑ)

Το μέλος στο αρχαίο δράμα (με οπτικοακουστικά παραδείγματα).

Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος συνομιλεί με τους συνθέτες:

Θάνο Μικρούτσικο, Χρήστο Λεοντή, Σταμάτη Κραουνάκη, Νίκο Ξυδάκη, Βασίλη Δημητρίου, Θόδωρο Αντωνίου, Γιώργο Κουρουπό, Μιχάλη Χριστοδουλίδη, Γιώργο Αναστασόπουλο, Τάκη Φαραζή, Κορνήλιο Σελαμσή

(κάθε Παρασκευή και ώρα 17.00-18.30)

- Φιλοσοφία τής θρησκείας - Μάριος Μπέγζος (10 ΜΑΘΗΜΑΤΑ)

Τέχνη και φιλοσοφία τής θρησκείας

(κάθε Δευτέρα και ώρα 19.30-21.00)

- Σαράντος Καργάκος (5 ΜΑΘΗΜΑΤΑ)

Ελληνική ιστορία- Ιστορικές αμφισβητήσεις

(κάθε Τρίτη 17.00-18.30)

- Το έργο τού Νίκου Καζαντζάκη (10 ΜΑΘΗΜΑΤΑ)

Δημήτρης Δημηρούλης, Συντονιστής

Κώστας Γεωργουσόπουλος, Μίμης Ανδρουλάκης, Ρέα Γαλανάκη, Πάτροκλος Σταύρου.

Προβολή ταινιών, από το αρχείο Σγουράκη, που αφορούν στη ζωή και το έργο τού Νίκου Καζαντζάκη.

(κάθε Τετάρτη και ώρα 17.00-18.30)

Έναρξη εγγραφών: Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου

Πληροφορίες και δηλώσεις ενδιαφέροντος στην ιστοσελίδα: www.stoabibliou.gr και στα τηλέφωνα: 210-3244538 & 210-3253989

Πηγή:http://www.naftemporiki.gr

Έκθεση γνωστών καλλιτεχνών στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Νέα έκθεση σύγχρονης τέχνης, που θα πραγματοποιηθεί στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο του 2011, θα παρουσιάσει για πρώτη φορά το έργο πολλών και διεθνώς καταξιωμένων καλλιτεχνών μαζί, οι οποίοι έζησαν και δούλεψαν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα.

Η Ελλάδα ως τόπος έμπνευσης και προβληματισμού προβάλλεται μέσα από τα έργα που θα εκτεθούν και χαρτογραφούν τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους η χώρα ως πρώτη ύλη, με τη μακρά πολιτιστική της ιστορία, τις αρχές, τις αξίες και τα γεωγραφικά της χαρακτηριστικά, αποτέλεσε πηγή καλλιτεχνικών πρωτοποριών και αναζητήσεων.

Μεταξύ άλλων θα παρουσιαστούν έργα των: John Craxton, Ben Nicholson, Brice Marden, Lynda Benglis, Daniel Spoerri, Martin Kippenberger, Helmut Mittendorf, Λουκά Σαμαρά και Γιάννη Κουνέλλη.

Την επιμέλεια έχει αναλάβει η Jessica Morgan, επιμελήτρια της Tate Modern, στο Λονδίνο. Η Morgan επιμελείται εκθέσεις στην Tate, μεταξύ των οποίων τη μελλοντική αναδρομική έκθεση του Gabriel Orozco (2011), τις αναδρομικές εκθέσεις των John Baldessari (2009) και Martin Kippenberger (2006), καθώς και ομαδικές εκθέσεις όπως οι: Common Wealth (2003), Time Zones (2004) και The World as a Stage (2007).
Πηγή:http://www.zougla.gr

«Χειρ Αγγέλου» στο μουσείο Μπενάκη

Μια μεγάλη έκθεση για έναν μεγάλο, αλλά όχι ευρέως γνωστό, ζωγράφο του 15ου αιώνα που επηρέασε βαθιά τον Δομίνικο Θεοτοκόπουλο, φιλοξενεί το μουσείο Μπενάκη της οδού Κουμπάρη, έως τις 16 Ιανουαρίου 2011.

Η έκθεση, με τίτλο «Χειρ Αγγέλου. Ένας ζωγράφος εικόνων στη βενετοκρατούμενη Κρήτη», έχει ως αφορμή το έργο του ζωγράφου Άγγελου Ακοτάντου, που έζησε στο πρώτο μισό του 15ου αιώνα και ζωγράφισε έναν εντυπωσιακό αριθμό εικόνων, τις οποίες υπέγραφε μόνο με το μικρό του όνομα, Χειρ Αγγέλου.
Η έκθεση ‘Χειρ Αγγέλου’ είναι μια από τις πιο σημαντικές που οργάνωσε ποτέ το Μουσείο Μπενάκη», σχολιάζει ο διευθυντής του μουσείου, Άγγελος Δεληβοριάς.

«Αυτό μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά το πιστεύω. Είναι θα έλεγα, μια «έκθεση δωματίου», που πολύ υπαινικτικά μιλά για την τελευταία περίοδο της ζωής του Βυζαντίου» συνεχίζει.

Ο Άγγελος έδρασε στο βενετοκρατούμενο Χάνδακα, το σημερινό Ηράκλειο της Κρήτης, αλλά είχε τα μάτια του στραμμένα στην Κωνσταντινούπολη και στην τέχνη της.

Από πουθενά δεν προκύπτουν οι ακριβείς λόγοι για τους οποίους το 1436 ο καλλιτέχνης έκανε ένα ταξίδι στη βασιλεύουσα. Το ταξίδι του όμως αποτέλεσε την αφορμή για να συντάξει τότε την ιδιόχειρη διαθήκη του.

Η έκθεση περιλαμβάνει εικόνες που συνδυάζουν την υψηλή τέχνη της Κωνσταντινούπολης με τις αναζητήσεις της βενετσιάνικης ζωγραφικής. Επιπλέον, εκτίθεται η διαθήκη του ζωγράφου, μέσα από την οποία ξετυλίγεται η προσωπικότητα του ίδιου, ενός ευκατάστατου αστού, που διέθετε παιδεία και μια βιβλιοθήκη με εντυπωσιακό αριθμό βιβλίων.

Ο Άγγελος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους «προ-αναγεννησιακούς» καλλιτέχνες, που επηρέασε τους σύγχρονους και τους μεταγενέστερους ζωγράφους, όσο κανείς άλλος.

Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος (El Greco), που επίσης ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του από τον βενετοκρατούμενο Χάνδακα περίπου 120 χρόνια μετά τον Άγγελο, θαύμαζε το έργο του, το μελέτησε και επηρεάστηκε ιδιαίτερα από αυτό.

Ο ζωγράφος Άγγελος θεωρείται ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος του 15ου αιώνα.

Ένας ακόμα λόγος για να επισκεφθεί κανείς την έκθεση «Χειρ Αγγέλου» -σύμφωνα με τον Αγγελο Δεληβοριά- είναι «για να μπει στην ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων μέσα από υπέροχες συνθέσεις της Γέννησης, που φωτίζουν τη διπλή διάσταση των εικόνων στη βενετοκρατούμενη Κρήτη.»

Η έκθεση οργανώθηκε από την επιμελήτρια Μαρίας Βασιλάκη.

H είσοδος μεταξύ της 24ης και της 31ης Δεκεμβρίου είναι ελεύθερη.
Πηγή:http://www.skai.gr

Oscar Niemeyer Soares Filho

Γιόρτασε τα 103α του γενέθλια με ένα μουσείο

Ο διάσημος Βραζιλιάνος αρχιτέκτονας Οσκάρ Νιεμάιερ (Oscar Niemeyer Soares Filho) γιόρτασε τα 103α γενέθλιά του, δημιουργώντας ένα μουσείο αφιερωμένο στο έργο του στην πόλη Niteroi, έξω από το Ρίο Ντε Τζανέιρο.
Σχεδιασμένο από τον ίδιο, το μουσείο φιλοξενεί σχέδια και μακέτες από την 70χρονη καριέρα του, ενώ την ίδια μέρα έγιναν και τα εγκαίνια ενός πολιτιστικού κέντρου -αφιερωμένου στον ίδιο - στην ισπανική πόλη Aviles.

Μαθητής του Λε Κορμπιζιέ, ο Νιμάγιερ έγινε παγκοσμίως διάσημος για τον σχεδιασμό της Μπραζίλια, της νέας ομοσπονδιακής πρωτεύουσας της Βραζιλίας στα τέλη του '50, καθώς και του κτηρίου των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη.

Ο Οσκάρ Νιεμάιερ, γεννημένος στις 15 Δεκεμβρίου 1907, θεωρείται όνομα σταθμός στη σύγχρονη διεθνή αρχιτεκτονική.

Άρχισε τη σταδιοδρομία του στο αρχιτεκτονικό γραφείο του Λε Κορμπιζιέ, αλλά αργότερα εργάστηκε ανεξάρτητα και είναι ο εμπνευστής της ιδιαίτερης βραζιλιάνικης μοντερνιστικής αρχιτεκτονικής. Με το Λούσιο Κόστα ήταν ένας από τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες που εργάστηκαν στη νέα ομοσπονδιακή πρωτεύουσα της Μπραζίλια.

Πρόκειται για έναν πρωτοπόρο στην εξερεύνηση των εποικοδομητικών δυνατοτήτων του ενισχυμένου σκυροδέματος. Αν και ήταν ένας υπερασπιστής του utilitarianism, οι δημιουργίες του δεν είχαν την ψυχρότητα που επικρίθηκε συχνά από τους μεταμοντέρνους κριτικούς.

Τα κτήριά του έχουν δυναμικές μορφές και αισθησιακές καμπύλες που πολλοί θαυμαστές λένε ότι είναι πιο μνημειακός ως γλύπτης από ό,τι ως αρχιτέκτονας. Εκείνος πάντως συνήθιζε να λέει ότι οι καμπύλες των κτιρίων του είναι εμπνευσμένες από τις καμπύλες των γυναικών της Βραζιλίας.

Πηγή:http://www.e-go.gr

«Apomechanes 2010» από το ahylo lab

Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης φιλοξενεί μια έκθεση στην οποία θα παρουσιαστούν οι δημιουργίες του 2ου workshop «apomechanes 2010», που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο στο Πολιτιστικό Κέντρο του Ιδρύματος, υπό την αιγίδα Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής.
Το εργαστήριο apomechanes λειτούργησε υπό την μορφή αρχιτεκτονικού στούντιο. Η έκθεση παρουσιάζει αρχιτεκτονικές εγκαταστάσεις (installations) που σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν στα πλαίσια του εργαστηρίου apomechanes, μέσα από την διερεύνηση των μεθοδολογίων αλγοριθμικού σχεδιασμού που ασχολούνται με πολυσύνθετα και μη-γραμμικά συστήματα.

Κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου, οι συμμετέχοντες δημιούργησαν τους δικούς τους εξατομικευμένους αλγόριθμους, που οδήγησαν στο σχεδιασμό λειτουργικών πρωτοτύπων μεγάλης κλίμακας. Στη συνέχεια, τα έργα κατασκευάστηκαν σε κλίμακα 1:1 με τη χρήση
μηχανημάτων τελευταίας τεχνολογίας (Laser Cutter, CNC milling).

Το apomechanes είναι ένα διεθνές εργαστήριο αρχιτεκτονικής σύνθεσης με τη χρήση υπολογιστή το οποίο διοργανώνεται από την ahylo lab κάθε καλοκαίρι στην Αθήνα. Το εργαστήριο έχει αμιγώς εκπαιδευτικό χαρακτήρα και είναι αφιερωμένο στην προώθηση ως μέσων για το σχεδιασμό και την κατασκευή αρχιτεκτονικών μορφών των τεχνικών και εννοιών που διέπουν τις αλγοριθμικές διεργασίες.

H σύνθεση των συμμετεχόντων του εργαστηρίου ήταν τόσο πολυεθνική όσο και πολυμορφική, με τη συμμετοχή αρχιτεκτόνων, γραφιστών και νέων εικαστικών καλλιτεχνών. Η έκθεση θα συνδυαστεί με την κυκλοφορία μιας έντυπης έκδοσης ? παρουσίασης των δημιουργιών των εργαστηρίων apomechanes πλαισιωμένων από άρθρα και έργα προσκεκλημένων αρχιτεκτόνων.

apomechanes -nonlinear computational strategies in design
by ahylo lab
ΠΟΥ: Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, Ταύρος)
ΠΟΤΕ: Δευτέρα 10 έως Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011
Εγκαίνια Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011, στις 20:00
Διάρκεια: έως Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011
Αίθουσες: Foyer ισογείου, 1ου & 2ου ορόφου
Τηλέφωνο Ταμείου: 210 3418579
Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά: 18:00 - 22:00
Είσοδος Ελεύθερη

Πηγή:http://www.e-go.gr

Η Παγκόσμια Έκθεση Φωτογραφίας του Τύπου στην Κύπρο

Μια διαφορετική θέαση της επικαιρότητας δίνει η Παγκόσμια Έκθεση Φωτογραφίας του Τύπου, που για δεύτερη φορά φιλοξενείται στην Κύπρο, με 168 βραβευμένες φωτογραφίες απ’ όλο τον κόσμο.
Η Παγκόσμια Έκθεση Φωτογραφίας Τύπου είναι ένας από τους πιο ισχυρούς υποστηρικτές της ελευθερίας του λόγου και της ελευθερίας του Τύπου και κύριος στόχος της είναι η διασφάλιση της ποιότητας, της ακεραιότητας και της δημιουργικότητας στη φωτοδημοσιογραφία.

Η έκθεση περιλαμβάνει σημαντικές φωτογραφίες εξαιρετικών γεγονότων, στιγμών και καταστάσεων στον κόσμο και δίνει την ευκαιρία στο κυπριακό κοινό να αντιληφθεί και να γνωρίσει το επάγγελμα του φωτοδημοσιογράφου.

Διοργανώνεται κάθε χρόνο από το ανεξάρτητο, μη κερδοσκοπικό Ίδρυμα Παγκόσμιας Φωτογραφίας Τύπου (World Ρress Ρhoto Foundation - WΡΡh), το οποίο ιδρύθηκε το 1955 και εδρεύει στην Ολλανδία. Βασικός του σκοπός είναι να υποστηρίζει και να προωθεί διεθνώς το έργο των επαγγελματιών φωτογράφων που εργάζονται για τον Τύπο. Στο πλαίσιο αυτό το WΡΡh διοργανώνει το μεγαλύτερο και σημαντικότερο ετήσιο διαγωνισμό δημοσιογραφικής φωτογραφίας στον κόσμο, αποτέλεσμα του οποίου είναι η συγκεκριμένη έκθεση.
"Η έκθεση αυτή δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα ενός Διαγωνισμού, αλλά και μια ανασκόπηση των γεγονότων που συνέβησαν ανά τον κόσμο το 2009", σημείωσε ο εκπρόσωπος του Ιδρύματος WΡΡh και επιμελητής της έκθεσης, Γιούρε Γιάνσεν.

Φέτος, οι συμμετοχές στο διαγωνισμό ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο, καθώς περισσότεροι από 5.847 φωτογράφοι από 128 χώρες, υπέβαλαν 101.960 φωτογραφίες και διαγωνίστηκαν σε 10 θεματικές κατηγορίες: Ειδήσεις Επί Τόπου, Καθημερινή Ζωή, Γενικές Ειδήσεις, Σύγχρονα Θέματα, Άνθρωποι στις Ειδήσεις, Πορτρέτα, Φύση, Αθλητική Δράση, Αθλητικά Χαρακτηριστικά και Τέχνη και Ψυχαγωγία. Στη συνέχεια, οι φωτογραφίες που βραβεύονται συγκεντρώνονται στην έκθεση, η οποία ταξιδεύει κάθε χρόνο σε περισσότερες από 45 χώρες και την επισκέπτονται πάνω από δύο εκατομμύρια άτομα. Κάθε χρόνο κυκλοφορεί επίσης σχετικό λεύκωμα, σε έξι γλώσσες, το οποίο περιλαμβάνει όλες τις βραβευμένες φωτογραφίες της χρονιάς.

Η έκθεση δεν απευθύνεται μόνον στους λάτρεις της φωτογραφίας και της τέχνης και τους επαγγελματίες των ΜΜΕ, αλλά και στο ευρύτερο κοινό. Μεταξύ των επισκεπτών της είναι χιλιάδες μαθητές σχολείων, ενώ δάσκαλοι και καθηγητές αναγνωρίζουν την αξία αυτού του μοναδικού οπτικού υλικού ως ζωντανή μαρτυρία στη διδασκαλία της ιστορικής και κοινωνικής πραγματικότητας, στο ξύπνημα του ενδιαφέροντος για την επιστήμη, τον αθλητισμό, στη διαμόρφωση περιβαλλοντικής συνείδησης.

Η έκθεση, που θα διαρκέσει μέχρι τις 9 Ιανουαρίου, συνδιοργανώνεται από την Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου (ΑΗΚ) και την Ένωση Συντακτών Κύπρου (ΕΣΚ). Τα εγκαίνιά της, στο ισόγειο του κτιρίου διοίκησης της ΑΗΚ, έγιναν από τον Κύπριο υπουργό Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού Αντώνη Πασχαλίδη.
Πηγή:http://www.enet.gr/

20η Έκθεση Προσφοράς Έργων Τέχνης και Λόγου"

Ο Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων σε συνεργασία με τις Κατασκηνώσεις Χαρούμενα Παιδιά-Χαρούμενα Νιάτα παρουσιάζουν την "20η Έκθεση Προσφοράς Έργων Τέχνης και Λόγου" με έργα μεγάλων Ελλήνων καλλιτεχνών, αλλά και πολλά βιβλία.

Εγκαίνια: Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010, ώρα 19:30

Τομπάζης, Τέτσης, Βακιρτζής, Βαρλάμος, Παντελιάς, Δεσεκόπουλος, Πρέκας, Γκόνου και περισσότεροι από 50 καλλιτέχνες, ζωγράφοι, χαράκτες και γλύπτες, προσφέρουν έργα τους με σκοπό να συγκεντρωθούν τα χρήματα που απαιτούνται για τις δράσεις που οργανώνουν οι Κατασκηνώσεις Χαρούμενα Παιδιά-Χαρούμενα Νιάτα.

Τα έσοδα της έκθεσης θα διατεθούν για τις εμψυχωτικές και δημιουργικές δραστηριότητες που οργανώνονται για παιδιά και νέους και κυρίως για τη δωρεάν φιλοξενία 140 παιδιών οικονομικών μεταναστών και προσφύγων, από την Ελλάδα και άλλες 14 χώρες, στις κατασκηνώσεις που λειτουργούν τα καλοκαίρια.

Λίγα Λόγια για τα Χαρούμενα Παιδιά-Νιάτα

Τα Χαρούμενα Παιδιά-Χαρούμενα Νιάτα είναι μια ΜΚΟ με περισσότερους από 80 ενεργούς εθελοντές. Από το 1932 έχει βοηθήσει περισσότερα από 15.000 παιδιά της μεγάλης ανάγκης με τη βοήθεια περίπου 3.000 Ελλήνων και ξένων εθελοντών.

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Σάββατο 10:00-20:00 και Κυριακή 10:00-14:00

Πληροφορίες:

210 3621601

Τοποθεσία:

Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων, αίθουσα "Γύζης"

Ακαδημίας 50, στάση Μετρό: Πανεπιστήμιο

See map: Google Maps

Πηγή:http://www.cityofathens.gr

Εγκαίνια στη γκαλερί «The Athens House of Photography»

Στο Μεταξουργείο

Με την έκθεση με φωτογραφίες των Κωσταντίνου Μάνου, Νίκου Οικονομόπουλου και Γιάννη Δήμου εγκαινιάζεται απόψε ο χώρος «Athens House of Photography». Οι φωτογραφίες θα είναι προς πώληση και μέρος των εσόδων θα διατεθεί για τους σκοπούς της ActionAid.

To «The Athens House of Photography» είναι ένας πολυχώρος αποκλειστικά αφιερωμένος στη φωτογραφία.

Ο χώρος προσφέρει εκθεσιακό χώρο, Print Sales, βιβλιοπωλείο / βιβλιοθήκη, σεμινάρια/Workshops και φωτογραφικές εκδηλώσεις

Info
The Athens House of Photography
Ελευσινίων και Κεραμέων, Μεταξουργείο
Εορταστικό Ωράριο: Δευ/Τρι/Παρ: 10:00-17:00 (εκτός 07/01) Τετ/Πεμ: 12:00-20:00 (εκτός 06/01)
Σαβ/Κυρ: Κλειστό (εκτός 08/01- 10:00-20:00 και 09/01- 11:00-18:00)
Πηγή:http://www.newsbeast.gr

Η τέχνη ομορφαίνει την κατεστραμμένη Καμπούλ

Γκράφιτι στην πρωτεύουσα του Αφγανιστάν

Μια ομάδα γυναικών με μπούργκα (φυσικά...) αναδύεται μέσα από τη θάλασσα συμβολίζοντας την καθαρότητα της γυναίκας. Θα ήταν αναμενόμενο να το δούμε κάτι τέτοιο οπουδήποτε, αλλά στην Καμπούλ του Αφγανιστάν η νεοεμφανιζόμενη έκφραση με γκράφιτι προκαλεί εντύπωση.

Λίγο πιο κάτω, ένα λεωφορείο δεν έχει ρόδες αλλά είναι γεμάτο κόσμο, συμβολίζοντας τις κατεστραμμένες υποδομές στην πολύπαθη αφγανική πρωτεύουσα.

Η ομάδα καλλιτεχνών που δίνει χρώμα στους τοίχους της Καμπούλ λέγεται «Roshd» (ανάπτυξη) και έφερε το γκράφιτι στη συντηρητική πρωτεύουσα της μουσουλμανικής χώρας, αρχίζοντας από έναν τοίχο σε βιομηχανικό πάρκο.

Ελπίζουν σύντομα να εκφράσουν την τέχνη τους και στο κέντρο της Καμπούλ, όπου οι μισογκρεμισμένοι τοίχοι, οι διαλυμένες διαφημίσεις, η πολιτική προπαγάνδα και οι ένοπλοι φρουροί είναι το πιο συνηθισμένο θέαμα.
Πηγή:http://www.newsbeast.gr

Οκτώ Ιρανοί εικαστικοί καλλιτέχνες εκθέτουν τα έργα τους στην Αθήνα

Τα έργα οκτώ Ιρανών εικαστικών παρουσιάζει η εταιρία εικαστικής, αρχιτεκτονικής και πολεοδομικής έρευνας ICCA στον πειραματικό χώρο αρχιτεκτονικής έρευνας R53, στην Πλάκα.

Μετά την περυσινή επιτυχημένη έκθεση «She Speaks Greek Farsi» της Αφροδίτης Ντεζιρέ Ναβάμπ, που ταξίδεψε και στη Νέα Υόρκη, η νέα παραγωγή της ΙCCA επιστρέφει στο πειραματικό χώρο R53 με την έκθεση «Speak Farsi Greek: Sketching through The Walls», σε ελεύθερη μετάφραση «Μιλάει Φαρσί Ελληνικά - Ιχνηλατώντας τα Τείχη των Δογμάτων».

Με κριτική διάθεση, οκτώ εκπρόσωποι ενός δυναμικού καλλιτεχνικού ρεύματος, που σηματοδοτεί νέα εποχή για την δημιουργική σκηνή του Ιράν, επιχειρούν να αναδείξουν τη δυναμική εξέλιξης της σύγχρονης ιρανικής ταυτότητας.

Τα 20 έργα της έκθεσης -φωτογραφίες, πίνακες ζωγραφικής και video art- ταξιδεύουν τον επισκέπτη στα άδυτα της ιρανικής πραγματικότητας.

Μελετώντας τη καθημερινή συμπεριφορά ανθρώπων, προσωπική και κοινωνική, οι καλλιτέχνες επιχειρούν να ιχνηλατήσουν τα τείχη του δογματισμού και των κοινωνικών συμβάσεων που υπάρχουν τόσο στο Ιράν όσο και στη Δύση.

Τολμούν να αμφισβητήσουν ακόμα και τα αυτονόητα της ύπαρξης τους, οπλισμένοι με κριτική σκέψη και ερευνητική διάθεση, όπως ακριβώς έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι -μιλούν, δηλαδή, «φαρσί ελληνικά». Αν λοιπόν η πρώτη έκθεση μαρτυρά την καλή διάθεση για την κατανόηση ενός φαινομενικά ξένου πολιτισμού («μιλώ ελληνικά φαρσί» = κατανοώ καλά μια γλώσσα/ έναν πολιτισμό) η δεύτερη έκθεση είναι ένας ύμνος στην κριτική σκέψη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επτά από τους οκτώ συμμετέχοντες στην έκθεση είναι γυναίκες, γεγονός που αντανακλάται στη συστηματική ενασχόληση τους με ζητήματα κοινωνικών δομών, όπως για παράδειγμα την εξέλιξη της πατριαρχικής οικογένειας και τα εξίσου αυστηρά δυτικά πρότυπα ομορφιάς, συμπεριφοράς και εμφάνισης.

Συμμετέχουν οι εικαστικοί Azadeh Akhlaghi, Minoo Emadi, Naghme Aslani, Homa Bazrafshan, Nassim Pirhadi, Bahar Taheri, Hoda Kashiha και Alireza Bashir Rad.

Στο πλαίσιο της έκθεσης, οργανώνονται στον ίδιο χώρο, οι εξής παράλληλες εκδηλώσεις:

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου, ώρα 19:00, ανοικτή συζήτηση με θέμα «Επηρεάζει ο Χώρος την Ανθρώπινη Συμπεριφορά; Ο συνδυασμός της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και της Αρχιτεκτονικής στην Τέχνη».

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου, ώρα 20:00, παρουσίαση και ανοικτή συζήτηση με θέμα «Ρεύματα Σύγχρονης Τέχνης στο Ιράν και τη Δύση».

Η έκθεση εγκαινιάζεται το βράδυ της Δευτέρας και θα διαρκέσει μέχρι τις 10 Φεβρουαρίου 2011.
Πηγή:http://www.tovima.gr

Δύο εκθέσεις στην Αίθουσα «Αστρολάβος artlife»

Την Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011 εγκαινιάζονται στην Αίθουσα Τέχνης «Αστρολάβος artlife» η έκθεση γλυπτικών κατασκευών της Χριστίνας Δουζένη με τίτλο: «Τα μικρά και τα μεγάλα», και η έκθεση κοσμήματος και design αντικειμένων του Αlexis Αdam με τίτλο: «ROUND ME».

Η Χριστίνα Δουζένη στη νέα ατομική της έκθεση, παρουσιάζει γλυπτά με κεντρικό θεματογραφικό άξονα, την παιδική μορφή. Τα αγάλματα αναπτύσσονται τώρα και καταλαμβάνουν τον χώρο που πραγματικά τους αναλογεί. Η Δουζένη έχει πάλι ως κεντρικό θέμα της τις ανθρώπινες φόρμες, τα παιδάκια ιδιαίτερα, και τώρα τις απεικονίζει σε στάσεις πορτρέτου, στάσεις ωστόσο ζωντανές, σαν ενσταντανέ της καθημερινότητας, να απευθύνονται στον θεατή.

Ο Αlexis Αdam, με τη νέα ενότητα έργων του - κοσμήματα και design αντικείμενα - επιχειρεί να εξηγήσει τη διάσταση του χώρου. Χρησιμοποιώντας αρχέγονα υλικά, σίδερο-τσιμέντο και πρωτογονικές φόρμες, σφαίρα-τροχιά, μεταπλάθει τη χρονική διάρκεια σε σήματα του «εδώ».

Προσπαθεί εμμονικά σχεδόν, να δώσει ιδιαίτερα μέσω της συλλογής του ROUND ME (δαχτυλίδια), τη μεταφυσική διάσταση του ανθρώπου. Με τη «σκληρή» έκθεση αντικειμένων, με τον ίδιο τίτλο, συνδυάζει το παρελθόν και το μέλλον της φύσης του ανθρώπου μπροστά στη μεγαλοσύνη του μετάλλου και του μεταλλαγμένου σε τσιμέντο χώματος.

Αlexis Αdam

Όσο για τη λειτουργία και τον ρόλο του φωτός ο Αlexis Αdam για μια ακόμη φορά διατρανώνει την πίστη του στην αμετάβλητη τετράδα (ΦΩΣ-ΧΩΜΑ-ΑΕΡΑΣ-ΧΡΩΜΑ) της δύναμης, εναποθέτοντας τις ελπίδες κατανόησης του όλου σχήματος στην προσωπική δύναμη και γνώση του θεατή-μύστη! Κόσμημα που θυμίζει περισσότερο γλυπτό, αντικείμενο που διαθέτει ένα θεατρικό, σίγουρα μη-χρηστικό και συνάμα αναγκαίο για την αισθητική απόλαυση, χαρακτήρα.

Διάρκεια εκθέσεων: Έως Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011.

Ηροδότου 11, Κολωνάκι, τηλ: 210 7221200, 4,
Ώρες λειτουργίας: Τετ. Σαβ. 10.00-15.00,
Τρ. Πεμ. Παρ. 10.00-15.00 & 17.30-20.30, Κυρ.-Δευτ. κλειστά,
www.astrolavos.gr, gallery@astrolavos.gr

Πηγή:http://www.e-go.gr

Αιολικά Γλυπτά του Καβαλιεράτου στο Μπενάκη

«Αιολικά Γλυπτά» είναι ο τίτλος της εγκατάστασης των κατασκευών του εικαστικού Στράτου Καβαλιεράτου στους εξωτερικούς χώρους του Κεντρικού Κτηρίου του Μουσείου Μπενάκη που από την Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου θα φιλοξενούνται εκεί. Οι κατασκευές αυτές μετατρέπουν την αιολική ενέργεια σε κίνηση, καταλήγοντας σε ένα απρόσμενο οπτικό παιχνίδι.
Τα «αιολικά γλυπτά», όπως τα έχει ονομάσει ο καλλιτέχνης, δημιουργήθηκαν από ξύλο και εξαρτήματα μηχανών, που φέρουν πάνω τους μικρούς λαμπτήρες, οι οποίοι ενεργοποιούνται με την κίνηση των ελίκων από το φύσημα του ανέμου. Όταν πέφτει το φως της ημέρας και χάνεται η οπτική επαφή με τα γλυπτά, μένει ένας φωτεινός πολύχρωμος περιστρεφόμενος δίσκος.

«Πρόκειται για μια περίεργη και απρόβλεπτη μορφή τέχνης που δεν σε αφήνει να πλήξεις. Το βλέμμα εστιάζει στους πολύχρωμους κύκλους μέχρι που μαγεύεται» όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο καλλιτέχνης.

Ο Στράτος Καβαλλιεράτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Σπούδασε πλαστικές τέχνες και αργυροχρυσοχοΐα στο Παρίσι. Οι πρόσφατες κατασκευές του κινούνται με τον άνεμο και παράγουν ηλεκτρική ενέργεια και μετατρέπονται σε φωτεινά γλυπτά.

INFO:
Πότε: 22 Δεκεμβρίου - 27 Φεβρουαρίου
Μουσείο Μπενάκη, Κεντρικό Κτήριο: Βασ. Σοφίας & Κουμπάρη 1
Τηλ. 210 3671023
Ωράριο λειτουργίας:
Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο: 9:00 - 17:00
Πέμπτη: 9:00 - 24:00
Κυριακή: 9:00 - 15:00
Τρίτη: Κλειστά
Πηγή:http://www.e-go.gr

«Έφυγε» η ελληνίστρια Ζακλίν ντε Ρομιγί

Πέθανε σε ηλικία 97 ετών η μεγάλη ελληνίστρια και ακαδημαϊκός Ζακλίν ντε Ρομιγί, η οποία υπήρξε η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια του College de France, όπως έγινε σήμερα από τον εκδότη της Μπερνάρ ντε Φαλουά.

Η Ζακλίν ντε Ρομιγί, γνωστή για τις μελέτες της στο χώρο του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, έγραψε σε διάστημα άνω των 60 ετών, πολλά έργα.

Το 1988 έγινε η δεύτερη εκλεγμένη γυναίκα μέλος της γαλλικής Ακαδημίας, μετά την Μαργκερίτ Γιουρσενάρ.

Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών έλαβε την ελλκηνική υπηκοότητα το 1995 και ανακηρύχθηκε πρέσβειρα του ελληνισμού το 2.000.

«Είναι μια μεγάλη απώλεια για τη χώρα μας. Ηταν μια γυναίκα που αφιέρωσε όλη τη ζωή της στην ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό γιατί θεωρούσε ότι ήταν μια εκπαίδευση στην κατανόηση της ελευθερίας του ατόμου, στην προσήλωση στη δημοκρατία», δήλωσε η Ελέν Καρέρ ντ' Ανκός, ισόβια γραμματέας της Γαλλικής Ακαδημίας.

Υπ. Παιδείας: Ο ελληνισμός έχασε μια μεγάλη φίλη

«Η Jacqueline de Romilly υπήρξε μεγάλη Γαλλίδα ακαδημαϊκός, μορφή του εκπαιδευτικού κινήματος στην Ευρώπη και πνευματικός φάρος για όλους μας. Ο ελληνισμός έχασε μια μεγάλη φίλη και μια σταθερή σύμμαχο στις προσπάθειες για την προώθηση της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού», δήλωσε η υπουργός Παιδείας, Αννα Διαμαντοπούλου.

ΥΠΠΟΤ: Σπάνια η χώρα μας αξιώθηκε τέτοιους συμμάχους

Τη βαθιά θλίψη και οδύνη της για το θάνατο της ακάματης ελληνίστριας και ακαδημαϊκού Ζακλίν ντε Ρομιγύ εξέφρασε η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού.

«Υπήρξε εδώ και δεκαετίες η πλέον επίμονη και μάχιμη μελετήτρια και υπέρμαχος μιας υπόθεσης που για κάποιους έμοιαζε χαμένη: της διατήρησης και διάσωσης των ελληνικών γραμμάτων, της προάσπισης όλων των ιδεών που συμπυκνώνει ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός. Περισσότερο από φίλη της Ελλάδας υπήρξε Ελληνίδα, ανακηρύχθηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, πρέσβειρα του Ελληνισμού, ενώ έλαβε την ελληνική υπηκοότητα το 1995», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Υπουργείο.

Η ίδια η Ζακλίν ντε Ρομιγύ, όπως σημειώνεται στην ίδια ανακοίνωση, «πρόσφατα έγραφε πως έζησε πάνω από 80 χρόνια υπό την επιρροή των Ελλήνων συγγραφέων και πως ήθελε να μιλήσει και αυτή «για εκείνη τη δύναμη και το φως, για εκείνη την πιστή και την ελπίδα» που πάντοτε αντλούσε από αυτούς».

«Σε στιγμές δύσκολες για την Ελλάδα, όπου η φήμη της τίθεται συχνά υπό αμφισβήτηση, η φωνή και το έργο της Ζακλίν ντε Ρομιγύ υπήρξαν καθοριστικά για την υπενθύμιση και ανύψωση του ελληνικού πολιτισμού, της ελληνικής γραμματείας. Σπάνια η χώρα μας αξιώθηκε τέτοιους συμμάχους. Η Ελλάδα σήμερα πενθεί», καταλήγει το Υπουργείο Πολιτισμού.

Αντ. Σαμαράς: Η τιμή που της οφείλουμε θα είναι αιώνια

«Οι Έλληνες αποχαιρετούμε, με ευγνωμοσύνη τη μεγάλη Ελληνίστρια και Ακαδημαϊκό Ζακλίν ντε Ρομιγί», αναφέρει σε δήλωσή του ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς.

«Διδάκτορ σε πολλά από τα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια του κόσμου και μέλος πολλών ακαδημιών στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, η Ρομιγί συστηματικά μετέδωσε στις νεότερες γενιές, με τη διδασκαλία και το συγγραφικό της έργο, το σεβασμό και την αγάπη στο αρχαίο Ελληνικό πνεύμα. Υπήρξε στην πράξη -και δικαίως ανακηρύχθηκε- πρέσβυς του Ελληνισμού και πολίτης της Ελλάδας. Γι� αυτό, πάντοτε, τις πιο δύσκολες για την πατρίδα μας στιγμές, πρωτοστάτησε στην υπεράσπιση της Ιστορίας και των Αξιών του Ελληνικού Έθνους. Η τιμή και η ευγνωμοσύνη που της οφείλουμε θα είναι αιώνια», πρόσθεσε ο κ. Σαμαράς.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Πηγή:http://www.naftemporiki.gr

Νίκη Καναγκίνη Mια πρωτοπόρος του 20ου αιώνα στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης

Εκθεση αφιερωμένη σε μια από τις σημαντικότερες ελληνίδες εικαστικούς του εικοστού αιώνα, τη Νίκη Καναγκίνη (1933-2008), εγκαινιάζεται αύριο Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για μια έκθεση την οποία η ίδια η καλλιτέχνις είχε αρχίσει να προετοιμάζει τον Μάρτιο του 2008. Οι προετοιμασίες, ωστόσο, αναβλήθηκαν με τον ξαφνικό θάνατό της, τον Ιούνιο του 2008, για να συνεχιστούν, δύο χρόνια μετά, με τη συνεργασία της κόρης της Λίας Καναγκίνη.

Η Νίκη Καναγκίνη υπήρξε μια πολυτάλαντη και σκεπτόμενη καλλιτέχνις, γνωστή για τις ανησυχίες και τον δυναμισμό της, με έντονη εκθεσιακή παρουσία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το έργο της παρουσιάζει διαρκή εξέλιξη και πρωτοτυπία: από την αρχική ενασχόλησή της με τη ζωγραφική στις προεκτάσεις του αφηρημένου εξπρεσιονισμού και στη συνέχεια με τη στροφή της προς άλλες κατευθύνσεις, με άξονα την εννοιολογική τέχνη και την τεχνολογία: εγκαταστάσεις, δράσεις, φωτογραφία, βίντεο.

Στο πλούσιο και πρωτότυπο, θεματικά και μορφολογικά, εικαστικό έργο της ανέπτυξε έναν γόνιμο διάλογο με επίκαιρα θέματα που αναφέρονταν σε οικολογικά και κοινωνικά προβλήματα, στη σχέση με την παράδοση, την ανθρωπολογία και την ιστορία τέχνης. Πέτυχε παράλληλα μια προσωπική, ιδιότυπη ερμηνεία σκηνών της καθημερινής ζωής στο κέντρο των οποίων βρίσκεται η γυναίκα. Παρόλο που δεν υπήρξε στρατευμένη φεμινίστρια, ο κοινωνικός της προβληματισμός και τα προσωπικά της βιώματα της υπαγόρευσαν τεχνικές και θέματα που αναφέρονται στην έμφυλη ταυτότητα.

Από τη ζωγραφική, με επιδράσεις του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, πέρασε στις ταπισερί, σε κατασκευές μεικτής τεχνικής, σε εγκαταστάσεις στον χώρο. Χρησιμοποιούσε ποικίλα υλικά, όπως σχοινιά, πλαστικά, τσιμέντο, πηλό, αλλά προσέφυγε και στην εννοιολογική τέχνη και στα μέσα της σύγχρονης τεχνολογίας, βίντεο και ψηφιακή φωτογραφία, για να προβάλει παραστατικά τις ιδέες της.

Πολλά από τα έργα της εντάσσονται και εξελίσσονται σε σειρές, όπως το «Μπορούμε να σώσουμε τον πλανήτη» (1976), «Ίππος του Άργους» (1993), «Χειρόγραφα» (δεκαετία ΄80), «Απόλλων» και «Αφροδίτη» (δεκαετίες ΄80-΄90), «Εν Οίκω» (δεκαετίες ΄70-΄90), «Έδεσμα» (2004), «Μ’ αρέσει να στολίζομαι» (2002), «Μετακίνηση» (2004).

Η γυναικεία ταυτότητα

Στην παρούσα έκθεση με τίτλο «Εν οίκω _ Νίκη Καναγκίνη» παρουσιάζονται έργα που σχετίζονται με την έννοια του Οίκου και ανήκουν σε διαφορετικές περιόδους, ώστε να γίνει εμφανής η διαδικασία της επεξεργασίας του ίδιου θέματος από τη δημιουργό και η ποικιλία των λύσεων που επέλεξε κάθε φορά στην αντιμετώπιση των προβληματισμών της. Εκτίθενται συνθέσεις, κατασκευές και εγκαταστάσεις, στις οποίες στοιχεία της καθημερινής ζωής και της βιωμένης μνήμης αποκτούν εμβληματική σημασία και τελετουργικό χαρακτήρα, καθώς μεταγράφονται σε εικαστική γλώσσα.

Η έκθεση περιλαμβάνει, επίσης, πρώιμα ζωγραφικά έργα και σχέδια, ταπισερί, κοσμήματα, φωτογραφίες εγκαταστάσεων, βίντεο από δράσεις που πραγματοποίησε η καλλιτέχνις και αναφέρονται στις αισθήσεις (γεύση, αφή), αλλά και σε θέματα που επικεντρώνονται στη γυναικεία ταυτότητα.

Η ταινία «Δαντέλα Μνήμης» (2006), της Δέσποινας Πανταζή, που προβάλλεται στην έκθεση, αποτελεί αυτοβιογραφικό ντοκουμέντο και αναδρομή στις πηγές έμπνευσης της Νίκης Καναγκίνη, με την καταγραφή του οδοιπορικού της επίσκεψής της στον τόπο καταγωγής της οικογένειάς της, στο Ορτάκιοϊ της Βουλγαρίας. ?

Το βιογραφικό της Νίκης Καναγκίνη

Σπούδασε σχέδιο και εφαρμοσμένες τέχνες στην Εcole Cantonale de Dessin et d’ Art Applique στη Λωζάνη (1952-1954), ζωγραφική και χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα (1954-1958), με τους Γ. Κεφαλληνό, Σπ. Παπαλουκά και Γ. Μόραλη και ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Central School of Arts and Crafts στο Λονδίνο (1958-1961), με τους William Turnbull, Alan Davie, Cecil Collins και H. Tiesdall. Τα χρόνια της μαθητείας της στο Λονδίνο και η γνωριμία της με τις κυρίαρχες καλλιτεχνικές τάσεις της εποχής υπήρξαν καθοριστικά για τη μετέπειτα πορεία της και τη διαμόρφωση του ερευνητικού κι ανήσυχου πνεύματος που τη χαρακτήριζαν ως το τέλος.

Πραγματοποίησε τις πρώτες ατομικές της εκθέσεις στην γκαλερί La Feluca στη Ρώμη (1962) και στην γκαλερί Μέρλιν στην Αθήνα (1965) και στη συνέχεια ανέπτυξε έντονη εκθεσιακή δραστηριότητα, με πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις τόσο στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας όσο και στο εξωτερικό, π.χ.: «Π+Π=Δ. Νέα Τέχνη από τις δεκαετίες του ’70 και ’80. Επιλογές από το Δεσμό», Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Αθήνα (1999) και Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (2000-2001), "Τα χρόνια της Αμφισβήτησης. Η τέχνη του '70 στην Ελλάδα"-Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα (2005), «Δέκα καλλιτέχνες, Δέκα απόψεις από την Ελλάδα», Ericsson gallery, Νέα Υόρκη και Design Center, Βρυξέλλες (1981-1982), «Η ελληνική τέχνη στην Ολλανδία», Nieuwe Kerk Cathedral, Άμστερνταμ (1981), «Τρεις Γενιές Ελληνίδων Καλλιτεχνών», The National Museum of Women in the Arts, Ουάσιγκτον (1989) και πολλές άλλες.

Στη Θεσσαλονίκη έχουν πραγματοποιηθεί ατομικές εκθέσεις της Νίκης Καναγκίνη στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο (1993), στην γκαλερί Ζήνα Αθανασιάδου (2003), ενώ έργα της παρουσιάστηκαν στις εκθέσεις «322+1 Καλλιτέχνες-Δωρητές», Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (2004) και «Μεταμφιέσεις. Θηλυκότητα, Ανδροπρέπεια και Άλλες Βεβαιότητες», Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (2007).

Η Νίκη Καναγκίνη ασχολήθηκε, επίσης, με τη διδασκαλία. Δίδαξε στη σχολή Βακαλό (1963-1967), στο Κέντρο Τεχνολογικών Εφαρμογών (1970-1971) και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, ως ειδική επιστήμων (1984-1986).

Πληροφορίες: «ΕΝ ΟΙΚΩ_ ΝΙΚΗ ΚΑΝΑΓΚΙΝΗ»

, στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, Αποθήκη Β1, Λιμάνι Θεσσαλονίκης, 20 Δεκεμβρίου 2010 – 20 Φεβρουαρίου 2011. Εγκαίνια: Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010, 19:30. Επιμέλεια: Ευθυμία Γεωργιάδου-Κούντουρα & Αρετή Λεοπούλου

Πηγή:http://www.tovima.gr

Χριστουγεννιάτικο Meet Market στην Τεχνόπολις

Μεγαλύτερο από ποτέ το χριστουγεννιάτικο Meet Market γιορτάζει τα τρίτα του γενέθλια και την 20η του διοργάνωση καλωσορίζοντας τη γιορτινή περίοδο με την υποστήριξη της «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων, το Σάββατο 18 & την Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010 (Αίθουσες «Κωνσταντίνος Καβάφης» & «Τάκης Παπατσώνης», Πειραιώς 100, Γκάζι).
Τοπικοί σχεδιαστές, καλλιτέχνες και ανεξάρτητοι δημιουργοί παρουσιάζουν ρούχα, αξεσουάρ, vintage & retro εκθέματα, καλλιτεχνικά αντικείμενα, κοσμήματα, οργανικά προϊόντα υγιεινής διατροφής, βιβλία, έπιπλα, λιχουδιές, διαδραστικά και παιχνίδια.

Η γιορτινή ατμόσφαιρα θα πλαισιώνεται και από ένα μουσικό line up από Αθηναίους DJs και παραγωγούς. Ελάτε να ανακαλύψετε νέες ιδέες και δημιουργίες, να βρείτε αυτό που ταιριάζει σε εσάς και τους φίλους σας ή απλά να χαρείτε μια ξεχωριστή γιορτή!

Κι επειδή κανένας δεν φεύγει με άδεια χέρια από το Μeet Market περάστε να παίξετε το καθιερωμένο παιχνίδι του και να κερδίσετε δώρα!

Ώρες λειτουργίας:15:00 - 00:00
Για περισσότερες πληροφορίες: www.themeetmarket.gr

Πηγή:http://www.e-go.gr

Πέθανε ο Ελληνοαμερικανός εικαστικός καλλιτέχνης Νάσσος Δάφνης

Χτυπημένος από τη νόσο του Αλτσχάιμερ έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 96 ετών ο Ελληνοαμερικανός εικαστικός καλλιτέχνης Νάσσος Δάφνης.

Ο διεθνούς φήμης ζωγράφος ζούσε στο Μανχάταν και πέθανε στις 23 Νοεμβρίου στη Μασαχουσέτη, αλλά μόλις σήμερα γνωστοποιήθηκε ο θάνατός του, με δημοσιεύματα σε αμερικανικές εφημερίδες.

Γεννημένος στο χωριό Κροκεές το 1914, μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1930. Από μικρός του άρεσε η τέχνη, αλλά η ανάγκη της επιβίωσης τον οδήγησε σε διάφορους επαγγελματικούς κλάδους μέχρι που γνωρίστηκε με τον ομογενή ανθοπώλη Μιχάλη Λεκάκη, ο οποίος τον βοήθησε να αποkτήσει το πρώτο του ατελιέ.

Όπως σημειώνεται στην εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς», με την πάροδο του χρόνου «οι φόρμες του έγιναν λιγότερο μαρτυρικές, προσεγγίζοντας ζωντανές μορφές, φυτά και θαλάσσια πλάσματα, ενώ τα χρώματά του ήταν πιο αραιά και οι αποχρώσεις πιο φωτεινές».

Μεταξύ άλλων, επισημαίνεται επίσης ότι «κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής του στην Ελλάδα, το 1950, βίωσε και πάλι την αντανάκλαση του ηλιακού φωτός από το τοπίο και τα λευκά σπίτια, ένα φαινόμενο τόσο έντονο που τα πάντα έμοιαζαν να εξαϋλώνονται, εκτός από τη φόρμα. Οι γεωμετρικές φόρμες με βασικά χρώματα και άσπρο - μαύρο, χαρακτηρίζουν πλέον το έργο του Δάφνη».

Ευρύτερα γνωστό στους καλλιτεχνικούς και κοσμικούς κύκλους της Νέας Υόρκης είχε κάνει το Νάσσο Δάφνη ο Λίο Καστέλι, πασίγνωστος γκαλερίστας, ατζέντης αλλά και μέντορας πολλών μεγάλων καλλιτεχνών, ο οποίος το 1958 διοργάνωσε την πρώτη έκθεση με έργα του Έλληνα ζωγράφου. Η επιτυχία ήταν μεγάλη και ένα έργο του αγοράστηκε από το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Νέας Υόρκης.

Ο Νάσσος Δάφνης κατάφερε να καταξιωθεί, ακολουθώντας μεταλλασσόμενη καλλιτεχνική πορεία σε εκφράσεις και δημιουργίες.
Πηγή:http://www.tovima.gr

Έργα από μπάλσα του Μιχάλη Βασιλόπουλου

Εκδήλωση με αφορμή την παράδοση του έργου - δωρεάς του καλλιτέχνη Μιχάλη Βασιλόπουλου "H Δημοτική Πινακοθήκη Καλλιθέας" κατασκευασμένου από μπάλσα, στον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου Καλλιθέας, οργανώνεται την Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010 και ώρα 20:30 στη Δημοτική Πινακοθήκη "Σοφία Λασκαρίδου" (οδός Λασκαρίδου 120).

Ο Μιχάλης Βασιλόπουλος, διακοσμητής στο επάγγελμα, με σπουδές μεταξύ άλλων στη Σχολή Δοξιάδη και με καθηγητές σπουδαίους ανθρώπους της Τέχνης, όπως ο Δημήτρης Μυταράς, ο Πέτρος Ζουμπουλάκης, η Μαρίνα Λαμπράκη - Πλάκα, ο Γιώργος Γεωργιάδης, κατασκευάζει στις ελεύθερες ώρες του έργα με μικροσκοπικά κομμάτια από το ξύλο "μπάλσα". Εκκλησίες, μνημεία από όλο τον κόσμο, καράβια κάθε εποχής, αλλά και διάφορα απλά αντικείμενα, αποτελούν την πηγή έμπνευσης του Μιχάλη Βασιλόπουλου, που με υλικό το μπάλσα κατασκευάζει πιστά αντίγραφα αυτών. Στόχος του είναι μέσα από τα έργα του να αναδειχθεί η αρχιτεκτονική ιστορία των μνημείων και η δημιουργική εξέλιξη των ανθρώπινων κατασκευών.

Μέρος της Συλλογής, και ειδικότερα ορισμένα από τα καράβια που έχει κατασκευάσει, στολίζουν στη διάρκεια των φετινών εορτών τις βιτρίνες του βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟΣ στο κέντρο της Αθήνας, Σταδίου 24.

Tο μπάλσα (ochroma pyramidale) είναι το πιο ελαφρύ ξύλο στον κόσμο. Προέρχεται από ένα φυλλοβόλο δένδρο που φύεται στα τροπικά δάση της Νότιας Αμερικής, στα βόρεια του Νοτίου Μεξικού. Είναι ευλύγιστο. Η πυκνότητα της μάζας του είναι χαμηλή, αλλά κατατάσσεται ανάμεσα στα σκληρά ξύλα. Οι κάτοικοι της Νότιας Αμερικής το χρησιμοποιούσαν για να φτιάχνουν σχεδίες. Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Βρετανοί κατασκεύασαν απ' αυτό το de Havilland Mosquito, ένα ελαφρύ και γρήγορο ανιχνευτικό αεροπλάνο, ενώ οι αρχιτέκτονες το χρησιμοποιούν για να κατασκευάζουν μακέτες. Το μπάλσα συμβολίζει μια ισορροπία φυσικών ιδιοτήτων, η οποία αξιοποιείται για τις ανθρώπινες ανάγκες.

"Μπάλσα: το πιο ελαφρύ ξύλο στο κόσμο, Χρησιμοποιείται μεταξύ άλλων για την κατασκευή μακετών. Το βρίσκουμε κυρίως στα δάση του Αμαζονίου" γράφει ο μεγάλος περουβιανός συγγραφέας Μάριο Βάργκας Λιόσα στο βιβλίο του "Το πράσινο σπίτι". Νόμπελ λογοτεχνίας 2010.

Πηγή:http://culture.ana-mpa.gr