Δεν μπορεί παρά να είναι μια ανάγκη που μας δίνει ικανοποίηση και είναι αυτή η ανάγκη που μας οδηγεί στη ζωγραφική στη γλυπτική και σε κάθε άλλη μίμηση των μορφών. Είναι η διαδικασία εκείνη που βοηθάει τον άνθρωπο να αυτοπροσδιορίζεται και να εξελίσσεται.
Τα μοντέλα είναι συνήθως φυσικά και για να μπορέσει ο άνθρωπος να τα ΄΄διαβάσει΄΄-έτσι ώστε να τα καταλάβει- χρησιμοποίησε την γεωμετρία στην πρωταρχική της μορφή. Την εφαρμογή αυτής της γνώσης την βλέπουμε γύρω μας σε κατασκευές που πετούν, πλέουν και κυρίως κινούνται, φέροντας τους φυσικούς ρυθμούς καταγωγής τους.
Η Χριστιάνα Λαζοπούλου βρίσκει τους κρυφούς αυτούς κώδικες σε μηχανικά μέρη και τους μεταμορφώνει δίνοντας τους υπόσταση μετεμψυχώνοντάς τους θα λέγαμε, συνδιάζοντας μαζί τους και άλλα στοιχεία.
Το υλικό έχει γι’ αυτήν πρωταρχικό ρόλο, το σέβεται και το αναδεικνύει. Το έργο της κάνει αναφορές σε έργα και κατασκευές παλαιότερων δημιουργών ( Picasso, Caro, Chillida και άλλων). Φτάνει σε ένα αποτέλεσμα πρωτόγονης τέχνης φτιαγμένο με σύγχρονα εξαρτήματα, παρουσιάζοντάς μας σε άλλη διάσταση πράγματα που τα προσπερνάμε καθημερινά, σαν να φιλοδοξεί να μας κάνει πιο ΄΄προσεχτικούς΄΄ στοιχείο που την χαραχτηρίζει τουλάχιστον καλλιτεχνικά.
Οι κεραμικές της φιγούρες με εμφανή την ανάγκη να τις επιζωγραφίσει με μοτίβα άλλοτε χρωματιστά, άλλοτε όχι – εγχείρημα δύσκολο και εύκολα παρεξηγήσιμο για κάθε γλύπτη αλλά πάντα ελκυστικό – ενώνουν το αρχέγονο στοιχείο που χαρακτηρίζει την δουλειά της με κάτι πάντα πολύ σύγχρονο.
Τα έργα της απλά, εύσχημα και με μεγάλη αίσθηση του μέτρου. Αποφεύγει κάθε σειρήνα εύκολου εντυπωσιασμού που, δυστυχώς, κυριαρχεί στην εποχή μας και όχι μόνο στη τέχνη.
Η πρώτη της αυτή ατομική έκθεση – που δεν βιάστηκε να πραγματοποιήσει – δίνει τα καλύτερα εχέγγυα για την μελλοντική πορεία της.
Βασίλης Διονυσόπουλος
Ζωγράφος
Καθημερινά, 24 Δεκ 2018 - 5 Ιαν 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου