Ελληνικό άρωμα στο Μουσείο Παιδικής Τέχνης του Περού

Μια δραστήρια Ελληνίδα, που ζει και εργάζεται στην πόλη της Ξάνθης, η ζωγράφος και μέλος της UNESCO Λίτα Μαυρογένη, είναι ο άνθρωπος που έθεσε τις βάσεις για την οργάνωση και τη λειτουργία του πρώτου Μουσείου Παιδικής Τέχνης στην πρωτεύουσα του Περού, Λίμα.

Η κα Μαυρογένη, με την ιδιότητα της προέδρου του διοικητικού συμβουλίου του Μουσείου Παιδικής Τέχνης «Οικουμένη» στη Συδινή Ξάνθης, ταξίδεψε πρόσφατα στο Περού και, όπως δηλώνει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, έζησε μια μοναδική εμπειρία, δίπλα σε παιδιά κι εκπαιδευτικούς που τρέφουν μια μεγάλη αγάπη για την ελληνική μυθολογία κι έναν απεριόριστο σεβασμό για τον πολιτισμό και την ιστορία της κλασικής Ελλάδας.

Χάρη στην προσπάθεια της Λίτας Μαυρογένη, αλλά κυρίως την έμπρακτη συμπαράσταση της ελληνικής πρεσβείας στο Περού και προσωπικά του πρέσβη Ιωάννη Παπαδόπουλου, το πρώτο Μουσείο Παιδικής Τέχνης ξεκίνησε να λειτουργεί σ' αυτή τη χώρα της Λατινικής Αμερικής, φιλοξενώντας έργα παιδιών.

Εδώ και περίπου έναν μήνα, παιδικά έργα ζωγραφικής και χειροτεχνίας φιλοξενούνται στη μεγάλη αίθουσα ενός πρότυπου οικολογικού σχολείου, τα οποίο αποτελεί και την προσωρινή έδρα του πρώτου Μουσείου Παιδικής Τέχνης του Περού.
Πηγή:http://www.zougla.gr

Ανακαλύφθηκαν άγνωστα έργα του Πικάσο

Τουλάχιστον 271 έργα του διάσημου ζωγράφου Πάμπλο Πικάσο, που χρονολογούνται από το 1900 έως το 1932, και των οποίων την ύπαρξη αγνοούσαν οι πάντες, ανακαλύφθηκαν πρόσφατα αναγκάζοντας τους κληρονόμους του να καταθέσουν μήνυση κατ’ αγνώστων για κλεπταποδοχή, τονίζει σε της άρθρο η εφημερίδα Λιμπερασιόν.

Οι πίνακες, τα μπλοκ και τα σκίτσα, των οποίων η αξία υπολογίζεται σε εξήντα εκατ. ευρώ, παρουσιάσθηκαν από ένα ζευγάρι ηλικιωμένων στην Κυανή Ακτή, που επιθυμούσε να αποκτήσει πιστοποιητικό αυθεντικότητάς τους, ιδιαίτερα από τον γιό του ζωγράφου Κλοντ Πικάσο, ο οποίος είναι και ο διαχειριστής της κληρονομιάς του.

Μεταξύ των αγνώστων έργων του περιλαμβάνονται και εννέα κυβιστικά κολάζ, των οποίων η αξία εκτιμάται στα 40 εκατ. ευρώ, μία υδατογραφία της «μπλε εποχής» του, γκουάς, λιθογραφίες και πορτραίτα της πρώτης συζύγου του Όλγας, τονίζει η Λιμπερασιόν.

Ο Πιερ Λε Γκενέκ, 71 ετών, που από τον Ιανουάριο ήρθε επανειλημμένως σε επαφή μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με τον Κλοντ Πικάσο, προτού τον συναντήσει τελικά στο Παρίσι τον Σεπτέμβριο, είχε εργασθεί ως ηλεκτρολόγος για τον Πάμπλο Πικάσο κατά τα τελευταία τρία χρόνια της ζωής του ζωγράφου, ο οποίος απεβίωσε το 1973.

Ο ίδιος τονίζει πως έχει τοποθετήσει συστήματα συναγερμού σε πολλές από τις κατοικίες του διάσημου καλλιτέχνη, κυρίως στην Έπαυλη Καλιφόρνια, όπου βρίσκονταν πολλά από τα έργα αυτά.

Οι κληρονόμοι και οι ειδικοί που ερωτήθηκαν, αποφάσισαν να ασκήσουν δίωξη κατ’ αγνώστων για κλεπταποδοχή στις 23 Σεπτεμβρίου. Τα έργα κατασχέθηκαν στις 5 Οκτωβρίου από το ειδικό τμήμα της αστυνομίας στην κατοικία του ζεύγους στο Μουάν-Σαρτού στις Αλπ-Μαριτίμ. Την κατάσχεση επιβεβαίωσε χθες και η αστυνομία.

Ο συνταξιούχος ηλεκτρολόγος είχε τεθεί υπό προσωρινή κράτηση, τονίζει η εφημερίδα, χωρίς να προσδιορίζει τι τελικά απέγινε. Ο ίδιος τονίζει την αθωότητά του και υποστηρίζει πως τα έργα του τα δώρισε ο ίδιος ο ζωγράφος, σύμφωνα με κάποιες από τις καταθέσεις του, ή η σύζυγός του Πικάσο, σύμφωνα με άλλες καταθέσεις του.

Σε ερώτηση της Λιμπερασιόν, ο Κλοντ Πικάσο τονίζει πως αποκλείεται ο πατέρας του να «δώρισε μία τέτοια ποσότητα, αυτό δεν έχει γίνει ποτέ, αυτό δεν ευσταθεί. Όλα τούτα ήσαν μέρος της ζωής του» και τονίζει πως επιθυμεί η δικαιοσύνη να χύσει φως στην υπόθεση «ώστε κανείς να μην μπορεί να επωφεληθεί από μία κακή πράξη».

«Δεν θα πρέπει η πολιτιστική κληρονομιά να βρίσκεται διασπαρμένη», προσθέτει ο Κλοντ Πικάσο.
Πηγή:http://www.skai.gr

Έκθεση φωτογραφίας της Dorothy-Shoes

Η βραβευμένη Γαλλίδα φωτογράφος DOROTHY-SHOES εκθέτει έργα της, στο πλαίσιο της παράστασης "Φάντο και Λις" του Fernando Arrabal από την Oμάδα Tέχνης Θέατρο του Πανικού.

Η παράσταση ανεβαίνει το Δεκέμβριο του 2010 στο Χώρο Τέχνης και Πολιτισμού BETON 7.(Πύδνας 7, Βοτανικός, http://www.beton7.com/).

Η έκθεση θα φιλοξενείται στο φουαγιέ / εκθεσιακό χώρο του θεάτρου με ελεύθερη είσοδο τις μέρες και ώρες των παραστάσεων.

Από 3 έως 26 Δεκεμβρίου, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 9 μ.μ.
Διάρκεια παράστασης: 1 ώρα και 30 λεπτά
Τιμή εισιτηρίου: 15 ευρώ και 10 ευρώ (φοιτητικό)
Τηλ. θεάτρου: 210-7512625.

---

DOROTHY-SHOES : Γαλλίδα φωτογράφος, γεννημένη το 1979, αυτοδίδακτη, φωτογραφίζει με την καρδιά και το μυαλό της χωρίς να περιορίζεται στα στενά πλαίσια των τεχνικών κανόνων. Mε σπουδές υποκριτικής στο ενεργητικό της, ξεκίνησε να ασχολείται με τη φωτογραφία το 2005 και πραγματοποίησε την πρώτη της έκθεση στο Βέλγιο την ίδια χρονιά.

Από τότε έχει παρουσιάσει εκθέσεις σε όλη τη Γαλλία, ενώ φωτογραφίες της έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά σε όλο τον κόσμο (Γαλλία, Ισπανία, Αραβικά Εμιράτα, Ινδονησία, Ελλάδα, Γερμανία , Ιταλία και αλλού). Πρόσφατα έλαβαν χώρα δύο εκθέσεις της, μια στη Ουκρανία και μια στις ΗΠΑ, ενώ με τη δουλειά της After the prison, που φιλοξενήθηκε στη National Library της Γαλλίας, κέρδισε δύο εθνικά βραβεία.

(http://www.dorothy-shoes.com)
Πηγή:http://www.e-go.gr

Εκθεση ζωγραφικής με θέμα τον Ελληνοκεντρικό Μοντερνισμό

Παρουσιάζεται ομαδική έκθεση ζωγραφικής με έργα καλλιτεχνών που εμπνεύστηκαν από τον Ελληνοκεντρικό Μοντερνισμό. Πρόκειται για μια έκθεση που αποτελεί πολιτιστικό γεγονός, αφού παρουσιάζονται ταυτόχρονα σημαντικές προσπάθειες αναγωρισμένων καλλιτεχνών που αντλούν την έμπνευση τους απο την ελληνοκεντρική παρακαταθήκη που κληροδότησαν οι δάσκαλοι της Γενιάς του '30.

Συμμτέχουν οι καλλιτέχνες:

Γιάννης Τσαρούχης, Παναγιώτης Τέτσης, Δημοσθένης Κοκκινίδης, Δημήτρης Μυταράς, Σωτήρης Σόρογκας, Αλέκος Φασιανός, Θεόδωρος Μανωλίδης, Μιχάλης Μακρουλάκης, Σαράντης Καραβούζης, Γιώργος Ρόρρης, Δημήτρης Σεβαστάκης, Ειρήνη Καννά, Χρύσα Βέργη, Ευάγγελος Ρήνας, Ραφαήλ Μπάϊκας.

Την έκθεση και επιμελείται η ιστορικός τέχνης Λίμπερτη Πολύζου.

Πηγή:http://www.enet.gr

O media artist Klimek στο Γκαίτε

Το Goethe-Institut Athen παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα την Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010, 21:00 τον Γερμανό media artist KLIMEK.... «Movies Is Magic... Real Life Is Tragic».

O Γερμανός Sebastian Meissner aka Klimek εργάζεται σαν media artist χρησιμοποιώντας ήχο, video και φωτογραφία με διαφορετικά πρόσωπα. Διαπραγματεύεται πολιτιστικά και κοινωνικά σενάρια, τον παράγοντα τύχη, τα ιστορικά μουσικά αρχεία και τις στρατηγικές του networking. Εξυπηρετεί αυτές τις έννοιες με κινηματογραφικές μελωδίες, από τις σκιές του γκρι στο ανοιχτό φως.

Επεξεργάζεται την κιθάρα με τα electronics αφήνοντας τους τόνους να παραταθούν για να καταλήξουν σε ένα εντυπωσιακό βόμβο. Διατηρεί τον χαρακτήρα του οργάνου, δημιουργώντας συνειρμούς μελαγχολίας και αναμφίβολης ομορφιάς. Εμπνέεται από τα έγχορδα που ακούγονται σαν τιτιβίσματα μηχανικών πουλιών από πρώιμα electronics. Η μουσική του είναι σκεπτόμενη, στοχαστική, προκλητική και απρόβλεπτη.

Έργα του έχουν κυκλοφορήσει σε εταιρείες όπως η Kompakt (στις περίφημες συλλογές «Pop Ambient»), η Anticipate, η Μille Plateaux και η Sub Rosa. Έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι Notwist, Tim Hecker, Ran Slavin, Eran Sachs, Binyamin Oren και Vladislav Delay, ενώ συμμετείχε με τον Ekkehard Ehlers στο experimental act «Autopoieses», όπου επαναπροσδιόρισαν το noir στην ψηφιακή μουσική. Τέλος, έργα του έχουν παρουσιαστεί σε μεγάλα festivals όπως η Transmediale (Γερμανία), το Sonar (Ισπανία) και το Mutek (Καναδάς).

http://www.myspace.com/random666industries
http://www.random-industries.com/

Είσοδος ελεύθερη
Goethe-Institut Athen, Ομήρου 14-16, Τηλ. 210 36 61 000.

Πηγή:http://www.e-go.gr

Τα χρωματιστά τραγούδια του Λουκιανού Κηλαηδόνη

Μια εικαστική πρόταση (μελέτη) πάνω στη σχέση της μουσικής με το χρώμα.
Μια ιστορία που έρχεται από πολύ παλιά και απασχόλησε μουσικούς, ζωγράφους και αρχιτέκτονες. Γιατί όπως λέει ο Kandinsky: “Το μάτι μπορεί να ακούσει και το αυτί μπορεί να δει”.

O Λουκιανός Κηλαηδόνης σημειώνει:
Όλα ξεκίνησαν από το φαινόμενο που λέγεται συναισθησία. Ως συναισθησία (εκ του συν και του αίσθησις), ονομάζουμε τη μη φυσιολογική (με την έννοια ότι εμφανίζεται σπάνια), νευρολογική κατάσταση κατά την οποία ένας, κατά τα άλλα υγιής άνθρωπος, βιώνει δύο ή και περισσότερες αισθήσεις ταυτόχρονα. Ένα ερέθισμα, το οποίο εγείρει μια συγκεκριμένη αίσθηση, ακούσια εγείρει και μια επιπλέον αίσθηση.
Μουσική – Χρωματική συναισθησία

Αντιστοίχηση των τονικών υψών (π.χ. Do, Re…) με συγκεκριμένα χρώματα. Δεν βλέπουν όλοι οι μουσικά-χρωματικά συναισθητικοί τα ίδια χρώματα, (π.χ. το χρώμα του Re του Messiaen διαφέρει από αυτό του Scriabin).
Αισθανόμουνα το φαινόμενο, δεν ήξερα όμως, ούτε την ονομασία του, ούτε ότι αυτό συνέβαινε και σε άλλους ανθρώπους. Το πρώτο -ανακάλυψα στη μέση της δουλειάς, γράφοντας το «Είμαι ένας φτωχός και μόνος κάου-μπόυ», στίχοι και μουσική δικοί μου (έχει τη σημασία του αυτό), όταν, δίπλα σε κάθε τελειωμένο τραγούδι, έβαζα ένα χρώμα και στη συνέχεια έλεγα: -μου λείπει ένα ροζ τραγούδι,
-μου λείπει ένα κίτρινο. Τα χρώματα που αναφέρω, αφορούν ολόκληρο το τραγούδι (στίχους - μουσική) και δεν έχουν καμία νοηματική σχέση με το περιεχόμενο των στίχων. Περισσότερο έχουν να κάνουν με τη μουσική του. Έτσι, λοιπόν, εγώ έβλεπα στις μουσικές των τραγουδιών χρώματα. (Μωβ, μπλε, πορτοκαλί κ.λπ.).
Κάποια στιγμή, αισθάνθηκα την ανάγκη να κάνω το ίδιο πράγμα με τις νότες. Δεν ήθελα όμως μια υποκειμενική αντιστοίχηση νότας- χρώματος. (περίπτωση Alexander Scriabin)
Ήθελα μια αντιστοίχηση αντικειμενική, που να βασίζεται στους νόμους της φυσικής. Ήμουνα σίγουρος, πως υπάρχει σχέση, της συχνότητας του ήχου, με το μήκος κύματος του χρώματος. Το έψαξα και το προχώρησα, όσο μπορούσα, με στοιχεία, που ζήτησα από φίλους. Έναν μουσικό (ήχος) και έναν φωτιστή (χρώμα). Βρισκόμαστε στο 2001. Εκ των υστέρων, διαπίστωσα, ότι ήμουν πολύ κοντά σ’ αυτό που, χιλιάδες χρόνια πριν, είχε διατυπώσει ο Πυθαγόρας, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι θεοσοφιστές και σχετικά πρόσφατα (γύρω στο 1850) η Madame Helena Blavatsky.

Έτσι άρχισαν όλα. Είπα: αφού οι νότες έχουν χρώματα, θα τις βάλω στη σειρά, και θα φτιάξω κοσμήματα, που θα είναι τραγούδια. Έψαξα λοιπόν για χάντρες, που να έχουν περίπου το σχήμα των πλήκτρων του πιάνου (παραλληλόγραμμο). Με πολύ πείσμα, πέτυχα τη βελτίωση τους, στο σχήμα και στο χρώμα, έτσι που να βρίσκονται, πολύ κοντά σ’ αυτό που ζητούσα (συγκεκριμένα χρώματα με βάση το
χρωματολόγιο Pantone – ειδικά κατασκευασμένα για τη συγκεκριμένη δουλειά). Αφού το κατάφερα και είχα και την ποσότητα, που θα με έκανε να αισθανθώ σίγουρος πως μπορώ να δοκιμάζω, ότι, μου περάσει απ’ το μυαλό, άρχισα την εφαρμογή στα χρωματιστά τραγούδια.
(Την πρώτη. Είμαι πια σίγουρος, πως υπάρχουν χιλιάδες). Στην ουσία δηλαδή: τα χρωματιστά τραγούδια είναι ένα θαρραλέο βήμα, προς τα μπροστά.

Καθημερινά 18:00 – 22:00
(Κλειστά: 24, 25, 26 Δεκεμβρίου)
Foyer ισογείου
Είσοδος Ελεύθερη
Πηγή:http://entertainment.in.gr

«Για να σωθεί η ιδέα της τέχνης χρειάζονται ελεύθεροι καλλιτέχνες» λέει ο Γ.Κουνέλης

«Για να σωθεί σήμερα η ιδέα της τέχνης χρειάζονται ελεύθεροι καλλιτέχνες, εκτός χρηματιστηρίου, που θα πουν με θάρρος "όχι". Που θα δώσουν μια νέα ιδέα στην ποιητική δημιουργία, όπως συνέβαινε παλιά στην Μονμάρτη» τόνισε ο Γιάννης Κουνέλης, απαντώντας στις ερωτήσεις της εικαστικού Κατερίνας Ζαχαροπούλου, σε εκδήλωση που έγινε την Παρασκευή στο Μegaron Plus.

«Ποιον καλλιτέχνη θέλουμε; Αυτόν του χρηματιστηρίου ή τον άλλον που ζει όπως ο Bacon, στους νυχτερινούς δρόμους, με ύποπτες φιλίες;» αναρωτήθηκε ο διεθνής Έλληνας εικαστικός, που με το ριζοσπαστικό του έργο, από τα «ταπεινά» υλικά της Arte Povera, μετέτρεψε την ακαδημαϊκή αντίληψη του χώρου σε λαϊκό τοπίο.

«Την τέχνη την βρίσκεις στο δρόμο» είπε με έμφαση ο Γιάννης Κουνέλης.

«Στη δουλειά μου δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στο έργο και στον χώρο. Η τέχνη συνυπάρχει με τη ζωή, όπως το μοντέρνο συνυπάρχει με το αρχαίο» πρόσθεσε.

Για την ουμανιστική δύναμη που εκπέμπει το έργο του, απάντησε στην συνομιλήτρια του: «Ο ουμανισμός τις τελευταίες δεκαετίες βρίσκεται σε κρίση. Απαιτεί πάντα ένα μέτρο κι αυτό βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας: είναι ο Παρθενώνας. Κι αυτό είναι το μέλλον δεν είναι το παρελθόν».

Με μέτρο τις ίδιες πάντα ανθρώπινες διαστάσεις, ο Γιάννης Κουνέλης, επιστρέφει αυτή την περίοδο καλλιτεχνικά, στο ανθρώπινο σώμα, μέσα από μια ενότητα με τα θρυλικά του «παλτά», που εκθέτει στην γκαλερί Μπερνιέ- Ηλιάδη, στο Θησείο.

Πάνω σε καμβά διαστάσεων διπλού κρεβατιού σε σιδερένιο πλαίσιο, ο καλλιτέχνης αποτυπώνει το παλτό του, χωρίς πινέλο, χωρίς κανένα περιθώριο για διορθώσεις, σαν μια προέκταση του ανθρώπινου σώματος και το αφήνει να ξεκουραστεί, να τεντωθεί, να κουλουριαστεί, να ταξιδέψει. Το παλτό του Γιάννη Κουνέλη, υπαινίσσεται την απουσία, τον μόχθο, την επιστροφή. Το συναντάμε στην τέχνη του «σαν ένα σημάδι σε έναν δρόμο επιστροφής», όπως είπε η Κατερίνα Ζαχαροπούλου.

Γεννημένος στον Πειραιά το 1936, ο Γιάννης Κουνέλης έφυγε στην ηλικία των 20 χρόνων για την Ιταλία, αφού προηγουμένως δεν έγινε δεκτός στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Σπούδασε ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης και εγκαταστάθηκε εκεί για πάντα.

Μετά την ιστορική πρώτη εμφάνιση της Αrte Povera στην Γένοβα το 1967, με την παρουσία δώδεκα ζωντανών αλόγων δεμένων στους τοίχους της γκαλερί, η φήμη του εδραιώθηκε και συμμετείχε στις μεγαλύτερες διεθνείς εικαστικές διοργανώσεις.

«Η δική μου γενιά έφυγε από τα σύνορα, βγήκε έξω από το κάδρο, είχε πολλά όνειρα για την ζωή και την τέχνη. Θέλαμε με τις ιδέες μας ν΄ αλλάξουμε τον κόσμο. Είμαστε Ευρωπαίοι καλλιτέχνες, γαλουχημένοι με αυτή την ιδέα και όχι την ιδέα του χρηματιστηρίου» είπε ο Γιάννης Κουνέλης.
Πηγή:http://www.tovima.gr

Ένα μουσείο, δύο συλλέκτες, δύο συλλογές: Ξύδη & Μεϊμάρογλου

Το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο πλαίσιο της πολιτικής του να δημοσιοποιεί τη μόνιμη συλλογή του στην ελληνική περιφέρεια, παρουσιάζει σε συνεργασία με την Κοινωφελή Επιχείρηση “Δημοτικός Πολιτιστικός Οργανισμός Νάουσας” (Κ.Ε.ΔΗ.Π.Ο.Ν.) και τα Εικαστικά της Εργαστήρια, την έκθεση: Ένα μουσείο, δυο συλλέκτες, δυο συλλογές: Ξύδη & Μεϊμάρογλου.
Η έκθεση έχει ως πυρήνα έργα δύο μεγάλων δωρεών του ΜΜΣΤ, του ζεύγους Αλέξανδρου & Δωροθέας Ξύδη και του συλλέκτη Δημήτρη Μεϊμάρογλου, που συσχετίζονται για πρώτη φορά.
Η επιλογή των έργων (ζωγραφικών, γλυπτών και χαρακτικών) έγινε ειδικά για τον εκθεσιακό χώρο της Νάουσας και αποτελεί μια σαφή μουσειολογική πρόταση, που αξιοποιεί ένα μεγάλο κομμάτι των δύο δωρεών, αναδεικνύει αναλογίες τους και επανερμηνεύει βασικές όψεις τους.
Μέσα από τα επιλεγμένα έργα δίνεται μια κατατοπιστική εικόνα της ελληνικής μεταπολεμικής τέχνης, κυρίως των δεκαετιών 1960 και 1970, με έργα που εντάσσονται στο διευρυμένο χώρο της αφαίρεσης (γεωμετρικής και μη), καθώς και στις νεότερες τάσεις που εκπροσωπούν καλλιτέχνες όπως ο Δεκουλάκος, ο Κεσσανλής, ο Μπουτέας, ο Μπότσογλου, ο Ξόνογλου κ.ά.

Aναλυτικά, η έκθεση, στις βασικές κατευθύνσεις της, που υπαγορεύονται όχι μόνο από τους εκπροσωπούμενους καλλιτέχνες, αλλά και από τα συγκεκριμένα έργα τους, δομείται ως εξής:
Α) ΑΦΑΙΡΕΣΗ
Μέσα από τη συλλογή Ξύδη επιλέγεται να εκπροσωπηθούν δύο βασικές ενότητες. Έργων της αφαίρεσης, που έχουν έναν λιγότερο ή περισσότερο λυρικό χαρακτήρα (Γεωργιάδης, Κοκκινίδης, Μολφέσης, Πιερράκος, Πράσινος, Σεργίου, Σπυρόπουλος κ.ά.), και έργων γεωμετρικής αφαίρεσης, που δίνει έμφαση στις αρχιτεκτονικές δομές (Απέργη, Ζούνη, Μιχαλέα, Μίχας, Π. Ξαγοράρης, Σβορώνος, Τούγιας, Χουτοπούλου κ.ά.).
Σ’ αυτά αντιπαρατίθενται αντίστοιχα έργα από τη δωρεά Μεϊμάρογλου, όπου συναντούμε επίσης έργα αφαιρετικά, λυρικά (Σαχίνης, Πηλαδάκης, Fharek, Mιχαηλίδης, Σκούλος κ.ά.) και γεωμετρικά (Grabowski, Tσελέπης, Τσίζεκ, Peluso κ.ά.).
Μέσα από την αντιπαράθεση αυτή, που αντιστοιχεί σε ευδιάκριτα σύνολα και μέσα στον εκθεσιακό χώρο, αναδεικνύονται ανάλογες όψεις δύο ιδιωτικών συλλογών, οι οποίες, μέσα στο μουσειακό πλαίσιο, επανερμηνεύονται διαρκώς.
Β) «ΕΛΛΗΝΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ»
Άλλα σύνολα που εμπλουτίζουν την παρουσίαση των δύο συλλεκτών και των δύο συλλογών είναι αυτά που εκπροσωπούν το λαϊκό χαρακτήρα της καλλιτεχνικής παράδοσης, μέσα από ένα ελληνοκεντρικό πρίσμα, που από το μεσοπόλεμο και εξής ήταν σαφής ιδεολογικός προσανατολισμός σε μεγάλο φάσμα της ελληνικής κουλτούρας. Εδώ συναντιούνται ο Θεόφιλος και ο Σπαθάρης από τη μια, στη συλλογή Ξύδη, ο Πεντζίκης, ο Ιατρού, ο Παπανάκος από την άλλη, στη συλλογή Μεϊμάρογλου.
Γ) ΝΕΟΤΕΡΕΣ ΤΑΣΕΙΣ
Μια εικόνα νεότερων αναζητήσεων δίνουν έργα των Δεκουλάκου, Κεσσανλή, Μπουτέα, Μπότσογλου, Ξόνογλου -από τη δωρεά Ξύδη-, και των Χρύσας (Βαρδέα), Λαζόγκα, Σεμιτέκολο, Κυπραίου κ.ά. -από τη δωρεά Μεϊμάρογλου. Οι καλλιτέχνες και τα έργα τους συνέβαλαν καθοριστικά στη διαμόρφωση του σύγχρονου προσώπου της τέχνης και αποτελούν εξίσου σημαντικά αποκτήματα των δύο δωρεών.
Δ) ΓΛΥΠΤΙΚΗ
Τέλος, ένα σύνολο μικρών γλυπτών αποτελεί μια τελευταία χαρακτηριστική ομάδα της έκθεσης: γλυπτά των Απέργη, Βαρώτσου, Ζογγολόπουλου, Μόραλη, Παπαγιάννη, αποκαλύπτουν ενδεικτικά τις διαφορετικές τάσεις που εκφράστηκαν στη μεταπολεμική γλυπτική.

Το σύνολο των έργων που επιλέγονται για την έκθεση αποτελεί μια αντιπροσωπευτική καταγραφή των τάσεων εκείνων που οδήγησαν την ελληνική τέχνη στην ωρίμασή της, καθώς και μια ιστορική εισαγωγή στη σύγχρονη ελληνική τέχνη. Ταυτόχρονα, τονίζουν εμφατικά τη σημασία των δύο συλλεκτών και των συλλογών τους για την καλλιτεχνική δραστηριότητα και ιστορία, αλλά και για το ΜΜΣΤ, που καθίσταται σημαντικός πολιτιστικός θεματοφύλακας.

Ο ιδιώτης Δημήτρης Μεϊμάρογλου δώρισε 48 έργα ζωγραφικής και φωτογραφίας της συλλογής του στο ΜΜΣΤ, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων παρουσιάζεται στην έκθεση της Νάουσας.
Ο Αλέξανδρος Ξύδης (1917-2004) αποτελεί μια σημαίνουσα προσωπικότητα της ελληνικής μεταπολεμικής πολιτιστικής πραγματικότητας: διπλωμάτης, κριτικός και ιστορικός της τέχνης, ξεκίνησε τη δράση του πολύ νωρίς, στα τέλη της δεκαετίας 1930, πιο συστηματικά, ωστόσο, μεταπολεμικά, όταν αναμείχθηκε πιο δραστικά στην πνευματική και καλλιτεχνική ζωή της πόλης. Στην έκθεση της Νάουσας παρουσιάζεται περίπου το ¼ από τα υπερδιακόσια έργα της δωρεάς του προς το ΜΜΣΤ.

Αναλυτικά οι καλλιτέχνες που παρουσιάζονται είναι οι εξής: Ειρήνη Απέργη, Αχιλλέας Απέργης, Κώστας Βαρώτσος, Ξάνθιππος Βύσσιος, Νίκος Γεωργιάδης, Άρις Γεωργίου, Δανιήλ (Παναγόπουλος), Ηλίας Δεκουλάκος, Κωνσταντίνος Δομπούλας, Γιώργος Ζογγολόπουλος, Όπυ Ζούνη, Fharek, Hillmar Gottesthal, Jerzy Grabowski, Θεόφιλος, Τάκις Ιατρού, Νίκος Κεσσανλής, Δημοσθένης Κοκκινίδης, Κώστας Κουλεντιανός, Βασίλης Κυπραίος, Γιώργος Λαζόγκας, Ναταλία Μελά-Κωνσταντινίδη, Φρόσω Μιχαλέα, Γιάννης Μιχαηλίδης, Γιάννης Μίχας, Ιάσων Μολφέσης, Γιάννης Μόραλης, Χρόνης Μπότσογλου, Γιάννης Μπουτέας, Παντελής Ξαγοράρης, Δημήτρης Ξόνογλου, Θόδωρος Παπαγιάννης, Πάνος Παπανάκος, Giovanna Peluso, Νίκος-Γαβριήλ Πεντζίκης, Μανόλης Πηλαδάκης, Άλκης Πιερράκος, Μάριος Πράσινος, Νίκος Σαχίνης, Σοφία Σβορώνου, Γρηγόρης Σεμιτέκολο, Λοΐζος Σεργίου, Στέλιος Σκούλος, Σωτήρης Σπαθάρης, Μαρία Σπέντζα, Γιάννης Σπυρόπουλος, Γιάννης Τσαρούχης, Γιάννης Τσελέπης, Κάρολος Τσίζεκ, Γιώργος Τούγιας, Αλέκος Φασιανός, Έρση Χατζηαργυρού, Νίκος Χουλιαράς, Σωσώ Χουτοπούλου-Κονταράτου, Τζον Χριστοφόρου, Χρύσα (Βαρδέα).

Επιμέλεια έκθεσης: Θούλη Μισιρλόγλου, ιστορικός τέχνης-επιμελήτρια ΜΜΣΤ

27 Νοεμβρίου -12 Δεκεμβρίου 2010 στη Νάουσα, Αίθουσα Τέχνης «Ναιάς» (πρώην Βέτλανς)

Εγκαίνια: Σάββατο 27.11, ώρα 20,00., Ώρες λειτουργίας έκθεσης: Καθημερινά 6-9 το απόγευμα, Κυριακή 11-2 το πρωί και 6-9 το απόγευμα.
Πηγή:http://entertainment.in.gr/

«50 Χρόνια. Μαζί στην Τέχνη»

Την Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου, στις 8 μ.μ., στο κτήριο της οδού Πειραιώς εγκαινιάζεται η έκθεση ζωγραφικής και εφαρμοσμένων τεχνών της Πέπης Σβορώνου και του Δημοσθένη Κοκκινίδη με τίτλο «50 Χρόνια. Μαζί στην Τέχνη», η οποία θα διαρκέσει έως τις 6 Φεβρουαρίου 2011.
Το διπλό εκθεσιακό αφιέρωμα του Μουσείου Μπενάκη στα 50 χρόνια των δύο δημιουργών είναι μια μικρή αναδρομή συμπεριλαμβάνοντας κάποια αντιπροσωπευτικά δείγματα από το ευρύ σύνολο της δουλειάς τους. Η κοινή αυτή παρουσίαση αναδεικνύει την συνύπαρξη, τη συμβίωση, και την συμπόρευση στη ζωή και την καλλιτεχνική παραγωγή. Είναι ένας ανάπλους στη ρότα που ένωσε δύο ανθρώπους. Η έκθεση χωρίζεται σε τρεις ξεχωριστές ενότητες και περιλαμβάνει 120 περίπου ζωγραφικά έργα και των δυο εικαστικών από το 1958 έως σήμερα. Πέραν του ότι είναι η πρώτη φορά που εκτίθενται από κοινού τα έργα τους, το εικαστικό αφιέρωμα στο Μουσείο Μπενάκη φέρνει στο φως άλλη μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα δραστηριότητά τους. Πρόκειται για τα ζωγραφιστά φορέματα που δημιούργησαν μαζί την περίοδο 1959 – 1979.

Σε αυτά τα 20 χρόνια κατάφεραν να γίνουν παγκοσμίως γνωστοί χάρις σε μία δική τους καινοτομία. Δημιούργησαν πάνω από 3, 000 ζωγραφιστά φορέματα με βιομηχανικά χρώματα, όπου το καθένα από αυτά είναι μοναδικό και υπογεγραμμένο.

Στην έκθεση παρουσιάζονται περίπου 25 φορέματα από εκείνη την εποχή τα οποία έτυχε να παραμείνουν στην κατοχή του ζευγαριού. Η τεράστια εμπορική επιτυχία που γνώρισαν αποτυπώνεται σε εξώφυλλα περιοδικών και δημοσιεύματα του ελληνικού και διεθνούς τύπου τα οποία συμπληρώνουν την έκθεση.


Ζευγάρι στη ζωή αλλά και στην τέχνη, αγωνιστές και οι δύο της δεκαετίας του '60, με εντελώς διαφορετική εικαστική γραφή και ως προς τα υλικά που χρησιμοποιούσαν, αλλά και ως προς το μέσο έκφρασης, συναντώνται ως ιδρυτικά μέλη το 1959 στον Οργανισμό Ελληνικής Χειροτεχνίας.

Όπως σημειώνει η επιμελήτρια της έκθεσης Ελένη Αθανασίου «(...) τα ζωγραφιστά φορέματα έχουν τέτοια καλλιτεχνική αξία επειδή δείχνουν στο θεατή πως σμίγει η δωρικότητα και ο ορθολογισμός του Κοκκινίδη με τον εξπρεσιονισμό και την ποίηση του χρωστήρα της Σβορώνου. Φιλοσοφία και λυρισμός. Διττότητα κεφαλαιώδους σημασίας. Ηρωική και συνάμα ταπεινή, πανανθρώπινη και προσωπική, αφαιρετική και συνθετική. Ένα πρωτότυπο καλλιτεχνικό είδος γεννιέται γεμάτο γραμμές θαρραλέες, αλλά και χρώματα και ύλες και αισθήσεις και διαρκεί έως το 1979. Στο έργο τους αντικατοπτρίζεται η βαθιά τους πίστη στις αρχές και τις ιδέες που υπηρέτησαν και διατήρησαν με ιερή ευλάβεια καθ' όλη την διάρκεια της πορείας τους. (...)»

Την έκθεση συνοδεύει έκδοση με τίτλο 50 Χρόνια. Μαζί στην Τέχνη. Πέπη Σβορώνου – Δημοσθένης Κοκκινίδης. 170 σελίδων με 150 περίπου φωτογραφίες.
Πηγή:http://tro-ma-ktiko.blogspot.com

Η τέχνη και η ζωή της Frances Rich

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, τo DEREE -The American College of Greece παρουσιάζει μια έκθεση βασισμένη στο έργο και τη ζωή της Αμερικανίδας γλύπτριας και ηθοποιού Frances Rich, η οποία διατήρησε στενή σχέση με την Ελλάδα και το Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος μέχρι το θάνατό της τον Οκτώβριο του 2007.

Η έκθεση, που συμπίπτει με τα 100 χρόνια από τη γέννηση της καλλιτέχνιδος, φέρει τον τίτλο «Frances Rich - La Gazelle» και παρουσιάζει έργα της ίδιας της Rich αλλά και έργα για την καλλιτέχνιδα από διάσημους συναδέλφους της, όπως οι: Diego Rivera, Alexander Jacovleff, William Abbot Cheever, Malvina Hoffman, Geza Kende και Clarence R. Mattic.

Την έκθεση επιμελείται ο επιμελητής τέχνης του Κολλεγίου Μεγακλής Ρογκάκος.

Η Frances L. Rich ήταν θετή κόρη του Charles Rich και της διάσημης ηθοποιού του βωβού κινηματογράφου Irene Rich. Σπούδασε Αγγλική φιλολογία στο Smith College και τη δεκαετία του ‘30 εμφανίστηκε σε έξι κινηματογραφικές χολιγουντιανές παραγωγές. Εγκατέλειψε όμως την ηθοποιία για να ασχοληθεί με τη γλυπτική, μετά από μαθητεία δύο ετών υπό την καθοδήγηση της διάσημης αμερικανίδας Malvina Hoffman στο Παρίσι.

Μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια του οποίου ανεδείχθη σε πλωτάρχη του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού, η Rich επέστρεψε στο Smith College και από το 1950 μέχρι το τέλος της ζωής της ασχολήθηκε αποκλειστικά με την τέχνη, δημιουργώντας γλυπτά από πηλό, γύψο, χαλκό, ορείχαλκο, μάρμαρο και πέτρα. Πολλά από τα μνημειώδη έργα της κοσμούν δημόσιους χώρους στις ΗΠΑ και αλλού.

Το πιο γνωστό είναι το Μνημείο Νοσηλευτριών Στρατού και Ναυτικού που βρίσκεται στο Εθνικό Νεκροταφείο των ΗΠΑ στο Άρλιγκτον της Βιρτζίνια. Ένα από τα σπουδαιότερα γλυπτά της, ο Αγιος Φραγκίσκος του Υμηττού κοσμεί τις εγκαταστάσεις του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος από το 1970.

Τον Ιανουάριο του 2009, το καταπίστευμα της Frances L. Rich δώρισε όλα τα έργα τέχνης που βρίσκονταν στο σπίτι της εκλιπούσης στο Πέισον της Αριζόνας στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος σαν μέρος μίας ευρύτερης συμφωνίας μεταξύ του Κολλεγίου και του καταπιστεύματος.

Η έκθεση θα είναι ανοικτή με δωρεάν είσοδο για το κοινό από Δευτέρα έως Παρασκευή 09:00 - 21:00, μέχρι τις 30 Ιουνίου 2011.

Ένας πλήρως εικονογραφημένος κατάλογος συνοδεύει την έκθεση και διατίθεται δωρεάν.

---

ΤΙ: Εικαστική έκθεση «Frances Rich - La Gazelle».
Για τα 100 χρόνια από τη γέννηση της Αμερικανίδας καλλιτέχνιδος Frances L. Rich.
ΠΟΥ: ACG Art Gallery, DEREE - The American College of Greece,
Οδός Γραβιάς 6, Αγία Παρασκευή.
ΕΓΚΑΙΝΙΑ: 13 Δεκεμβρίου, 8 μ.μ.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 1/12/2010 - 30/6/2011.
Πηγή:http://www.e-go.gr

Σχέδια ψυχικού ενδιαφέροντος από τον Παύλο Σάμιο

Μια σειρά από σχέδια σε σινική μελάνι και ακουαρέλα κάτω από τον εύγλωττο τίτλο «Σχέδια ψυχικού ενδιαφέροντος» παρουσιάζει ο Παύλος Σάμιος στην έκθεση του στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή, που εγκαινιάζεται στις 8 Δεκεμβρίου.

Ο καταξιωμένος καλλιτέχνης έδωσε αυτόν τον τίτλο στην έκθεση του, καθώς προσδίδει, όπως σημειώνει μια διάσταση εσωτερική. Στην δύσκολη εποχή που διανύουμε, έχουμε ανάγκη να επιστρέψουμε στις βάσεις. Και το σχέδιο είναι η ακλόνητη βάση της ζωγραφικής.

Στη σειρά των 30 σχεδίων του, ο Παύλος Σάμιος δίνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα ζευγάρι γυναικών. Είναι οι φίλες που μοιράζονται σκέψεις, αισθήματα, απογοητεύσεις, όνειρα. Ο ζωγράφος προτίμησε το ρόλο του αόρατου παρατηρητή, που εισχωρεί στον προσωπικό, γοητευτικό κόσμο των γυναικών, χωρίς εκείνες να το γνωρίζουν. Γίνεται ο κρυφός ακροατής που προσεγγίζει μικρά, καθημερινά μυστικά, κομμάτια της γυναικείας ψυχοσύνθεσης. Αν και το γυμνό ενυπάρχει ωστόσο δεν είναι ζητούμενη η ερωτική ατμόσφαιρα.

Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί τα μοντέλα του και το διάλογο τους, ως αιτία για να δημιουργηθεί το σχέδιο και να αναδειχθεί το μεγαλείο του. Οι διάλογοι αποπνέουν ψυχισμό. Και το σχέδιο είναι ο ιδανικός φορέας έκφρασης του. Αλλά και οι παύσεις και τα κενά του διαλόγου, το απλανές βλέμμα, η ανάπαυλα, δίνουν και άλλες αφορμές στο σχέδιο για να κατακλύσει την ζωγραφική επιφάνεια.

Κι ενώ ο ζωγράφος γίνεται σιγά-σιγά μέρος της ιστορίας, αφήνει την πόρτα ανοικτή στην επικοινωνία και δίνει την ευκαιρία στο θεατή του, να ολοκληρώσει εκείνος το έργο, βάζοντας τη δική του πινελιά.

Η έκθεση του Παύλου Σάμιου με τίτλο «Σχέδια ψυχικού ενδιαφέροντος» στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή εγκαινιάζεται στις 8 Δεκεμβρίου και διαρκεί ως τις 8 Ιανουαρίου.

Ώρες λειτουργίας της έκθεσης: Τρίτη-Πέμπτη-Παρασκευή 11.00π.μ. -8.00 μ.μ. και Σάββατο 11.00-4.00 μ.μ. Δευτέρα, Τετάρτη και Κυριακή κλειστά.

Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή: Κασσαβέτη 18 και Γρ. Αυξεντίου, 14562 Κηφισιά, τηλ. 2108019975.
Πηγή:http://www.e-go.gr

Παναγιώτης Τέτσης: "Να μιλήσουμε για την τέχνη"

O Παναγιώτης Τέτσης θα συναντηθεί με το κοινό στην εκδήλωση του Megaron Plus για να μιλήσει για την τέχνη της ζωγραφικής και για τα θέματα που απασχολούν τους καλλιτέχνες σήμερα. Παρούσα στη συζήτηση θα είναι η κριτικός Τέχνης Έφη Ανδρεάδη.

Ο Παναγιώτης Τέτσης γεννήθηκε στην Ύδρα το 1925. Το 1940 παίρνει τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον Γερμανό ζωγράφο και χαράκτη Κλάους Φρισλάντερ. Καθοριστικό ρόλο στη μετέπειτα πορεία του, όμως, θα παίξει η γνωριμία του με τον Δημήτρη Πικιώνη και τον Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα, τους οποίους ο Τέτσης θεωρεί πραγματικούς του δασκάλους.

Το 1943 ξεκινά τις σπουδές του στο προπαρασκευαστικό τμήμα της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών με δασκάλους τους Δ. Μπισκίνη και Π. Μαθιόπουλο και αποφοιτά από τη σχολή το 1949 έχοντας πάρει μαθήματα από τον Κωνσταντίνο Παρθένη. Το 1953 φεύγει στο Παρίσι ως υπότροφος του ΙΚΥ για να σπουδάσει στην Ecole des Beaux-Arts, όπου σπούδασε και χαρακτική, ειδικά χαλκογραφία με τον E. J. Goerg.

Δημιουργός και δάσκαλος, ζωγράφος και χαράκτης, ο Παναγιώτης Τέτσης είναι περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ζωγράφος του χρώματος από τις πρώτες προσπάθειές του μέχρι τα τελευταία έργα του. Ενδιαφέρεται για όλες τις θεματογραφικές περιοχές – ανθρώπινη μορφή και σκηνές της καθημερινής ζωής, προσωπογραφία και νεκρή φύση, μεμονωμένα πρόσωπα και ομάδες, την τοπιογραφία και τη μεγάλη σύνθεση. Σε όλες τις προσπάθειες του παραμένει εξπρεσιονιστής, που όχι μόνο σχεδιάζει με χρώμα, αλλά και κατορθώνει να μεταφέρει στη ζωγραφική επιφάνεια όλο τον εσωτερικό χαρακτήρα και το εκφραστικό περιεχόμενο του χρώματος, χωρίς να θυσιάζει την οπτική πραγματικότητα.(Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών ‘Μέλισσα’ 1997)

Στις πρώιμες προσπάθειές του (1950-1955), ο Παναγιώτης Τέτσης ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την ολόσωμη προσωπογραφία και την απόδοση του ψυχικού. Σε άλλες προσωπογραφίες (1955-1960) προχωρεί σε περιορισμένες εξπρεσιονιστικές παραμορφώσεις και μεγαλύτερη εντατικοποίηση του χρώματος. Στην τοπιογραφία στρέφεται όλο και σαφέστερα μετά το 1960. Σε αυτά τα έργα καθοριστικό ρόλο παίζει το φως. Την περίοδο 1969-1970 δίνει μια μεγάλη σειρά έργων με διάφορες όψεις της Σίφνου και την περίοδο 1980-1990 πολλά έργα γεμάτα φως και χρώμα που εμπνέονται από την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Ύδρα. Τη δεκαετία του '80 ένα από τα πιο σημαντικά έργα του είναι η Λαϊκή Αγορά, μεγάλη σύνθεση με περισσότερο από 50 μ. μήκος και 2,5 μ. ύψος.

Το 1951 διορίζεται επιμελητής στην έδρα Ελεύθερου Σχεδίου στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ με καθηγητή τον Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα, ενώ υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Σχολής Βακαλό, όπου δίδαξε ως το 1976. Το 1958 το ελληνικό τμήμα της «Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης» τον εκλέγει μεταξύ Ελλήνων υποψηφίων, για το διεθνές βραβείο του «Μουσείου Γκουγκενχάιμ», όπου και εκτίθεται το έργο του. Ακολουθεί το 1962 το Βραβείο Κριτικών για το έργο «Το Ναυπηγείο», ενώ το 1970 ορίζεται εκπρόσωπος της Ελλάδας στη Μπιενάλε της Βενετίας, αλλά λόγω των ειδικών πολιτικών συνθηκών αρνείται τη συμμετοχή.
Το 1976 εκλέγεται καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και το 1992 μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της ζωγραφικής.
Υπήρξε μέλος της ομάδας «Αρμός Α» και αργότερα της Ομάδας «Αρμός Β».

Ο Παναγιώτης Τέτσης έχει παρουσιάσει το έργο του σε περισσότερες από 40 ατομικές εκθέσεις και έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα του βρίσκονται στην ΕΠΜΑΣ, στην Π. Δ. Ρόδου, στην Πινακοθήκη Αβέρωφ, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στην Τράπεζα της Ελλάδος, στην Εθνική Τράπεζα κ.α.

“Αλχημιστή των χρωμάτων” χαρακτηρίζει τον Παναγιώτη Τέτση η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης και καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης στην ΑΣΚΤ Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, που σε άρθρο της το 1999 σημειώνει ότι “ο Τέτσης παραμένει ένας από τους τελευταίους οπαδούς της ζωγραφικής του βλέμματος. Το βλέμμα του ωστόσο δεν είναι ούτε αθώο ούτε ακαδημαϊκό. Είναι ένα βλέμμα θρεμμένο από μια μακρά ζωγραφική παράδοση, που ξεκινά από τους μεγάλους Βενετούς του 16ου αιώνα, τον Τιτσιάνο και τον Βερονέζε, περνάει από τον Γκρέκο, τον Ρούμπενς, τον Σαρντέν και τον Ντελακρουά και εκβάλλει στον Ματίς, τον Βουγιάρ, τον Μπονάρ, ακόμη και στον Ρόθκο. Θα παρατηρήσατε πως οι ζωγράφοι που ενοικούν «το φανταστικό μουσείο» του Τέτση είναι όλοι κολορίστες”. Και συνεχίζει: “Σε αυτή την εμμονή να ζωγραφίζει ό,τι βλέπει, να γυμνάζει καθημερινά το βλέμμα του, να αναζητεί αδιάκοπα τρόπους να μεταφράσει με χρώματα τη συνομιλία του φωτός με τον κόσμο, σε αυτή την επιούσια και αδιάκοπα ανανεούμενη πάλη οφείλει η ζωγραφική του Τέτση τη μοναδικότητά της”.

Μέγας Χορηγός για το 2010 της πολύ-θεματικής Σειρά εκδηλώσεων Megaron Plus είναι το Κοινωφελές Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης.
Στην πραγματοποίηση του προγράμματος του Megaron Plus πολύτιμη είναι η συμβολή των χορηγών: Ίδρυμα Ευγενίδου, Ίδρυμα Μποδοσάκη, Κοινωφελές Ίδρυμα Κοινωνικού και Πολιτιστικού Έργου (ΚΙΚΠΕ), Ίδρυμα Παύλου & Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου.

Χορηγός επικοινωνίας της εκδήλωσης είναι το in.gr
Πηγή:http://entertainment.in.gr

Νέα αρχαιολογικά ευρήματα στον Κεραμεικό

Δεκατρία χρόνια μετά την ανακάλυψη Δημοσίου Σήματος στην περιοχή του Κεραμεικού, δηλαδή του νεκροταφείου της πόλης των Αθηνών που θάβονταν ήρωες και επιφανείς Αθηναίοι, μια νέα ανακάλυψη στην οδό Μυκάλης έρχεται να προσθέσει νέα στοιχεία στην αρχαιολογική σημασία της περιοχής.

Το Δημόσιο Σήμα που ήρθε στο φως χρονολογείται ανάμεσα στον 3ο και 4ο αιώνα π.Χ περιλαμβάνει ιδιαίτερα σημαντικά ευρήματα ενώ η έκταση του χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα μεγάλη. Στον περίβολο αυτού ανακαλύφθηκε ένα επιβλητικό άγαλμα λέοντα 1,5 μέτρου ύψους και 2μ. μήκους, όπως και ψήγματα χρυσού που μαρτυρούν πως οι ταφέντες ήταν πλούσια οικογένεια ή σημαίνοντα πρόσωπα της εποχής.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, βέβαια, στο συγκεκριμένο ταφικό μνημείο ίσως ενταφιάστηκαν νεκροί, πεσόντες στους πολέμους αφού ο Μαρμάρινος λέοντας υποδηλώνει πως κάποιος είχε τιμηθεί για την ανδρεία του.

Η ανακάλυψη πάντως του σπουδαίου ευρήματος αναδεικνύει την ιστορική βαρύτητα της περιοχής, όπως και τη διαδρομή από τον Κεραμεικό έως την Ακαδημία του Πλάτωνος.

Σύμφωνα με τη διεύθυνση Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού είναι μια συνέχιση της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας.

Το 1997 στις εκσκαφές για την ανέγερση μικρού θεάτρου στον Κεραμικό αποκαλύφθηκαν στην οδό Σαλαμίνος ταφικά μνημεία και πολυανδρία του Πελοποννησιακού Πολέμου, στα οποία βρέθηκαν οστά νέων ανδρών, αγγεία περίτεχνα ζωγραφισμένα με σκηνές μάχης ή αποχαιρετισμού όπως και εξέχοντα κεραμικά ευρήματα.

Στο Δημόσιο Σήμα θεωρείται ότι ο Περικλής εκφώνησε τον περίφημο «Επιτάφιο Λόγο» για να τιμήσει τους πρώτους νεκρούς του Πελοποννησιακού Πολέμου.

Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο γνωμοδότησε ομόφωνα την περασμένη Τρίτη για την απαλλοτρίωση ή απευθείας εξαγορά του ακινήτου που βρίσκεται στο σημείο της ανασκαφής στην οδό Μυκάλης.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πηγή:http://www.naftemporiki.gr

Η «Νέα Θρησκεία» στη Θεσσαλονίκη «Προκλητικός» Ντάμιεν Χιρστ στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Το «κακό παιδί» της βρετανικής τέχνης, ο Ντάµιεν Χιρστ, αναμένεται να ταρακουνήσει την Θεσσαλονίκη παρουσιάζοντας στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης το πιο προκλητικό έργο του, τη «Νέα Θρησκεία».

Ο καλλιτέχνης παρουσιάζει παραδοσιακά θρησκευτικά σύµβολα σε μεταµοντέρνες εκδοχές. Το Άγιο Πνεύµα βυθίζεται στη φορµαλδεΰδη, η -ασηµένια- Αγία Καρδία δένεται με συρµατόπλεγµα και σχίζεται από ξυράφια, ένας σταυρός στολίζεται με χάπια, σαν να είναι πολύτιµοι λίθοι και η όστια μεταβάλλεται σε ένα τεράστιο αναλγητικό χάπι.

Η εγκατάσταση του Ντάµιεν Χιρστ «New Religion» («Νέα Θρησκεία») είχε προκαλέσει σάλο στη Βρετανία το 2007, όταν μάλιστα είχε παρουσιαστεί σε μια αγγλικανική εκκλησία.

Όπως αναφέρουν Τα Νέα, η εγκατάσταση, που εµπλουτίζεται διαρκώς από τον καλλιτέχνη, θα παρουσιαστεί στις 7 Απριλίου στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΜΜΣΤ), στη Θεσσαλονίκη σε συνεργασία με το Βρετανικό Συµβούλιο και σε επιµέλεια της Άρτεµης Ποταµιάνου.

Πηγή:http://www.tovima.gr

Ορίστηκαν οι τριμελείς ομάδες εργασίας

Aνακοινώθηκαν χθες από το υπουργείο Πολιτισμού οι τριμελείς συμβουλευτικές ομάδες εργασίας για θέματα σύγχρονου πολιτισμού που συγκροτήθηκαν μετά τη δημιουργία και λειτουργία του Μητρώου Πολιτιστικών Φορέων. Με στόχο την αξιολόγηση των αιτημάτων που έχουν υποβληθεί κατά την πιλοτική λειτουργία του Μητρώου, οι επιτροπές αυτές θα λειτουργήσουν σε συνεργασία με τις αρμόδιες διευθύνσεις του ΥΠΠΟΤ.

Συγκεκριμένα στην Επιτροπή Βιβλίου πρόεδρος ορίστηκε ο κριτικός λογοτεχνίας Βαγγέλης Χατζηβασιλείου και μέλη ο Χρήστος Χρυσόπουλος (συγγραφέας) και η Δέσποινα Τσούμα (δικηγόρος). Στα εικαστικά, ο Ντένης Ζαχαρόπουλος (κριτικός και ιστορικός της τέχνης) και οι Μαρία Παναγίδου (αρχιτέκτων- επιμελήτρια) και Πάνος Χαραλάμπους (ζωγράφος, αντιπρύτανης ΑΣΚΤ). Στη μουσική ο συνθέτης Γιώργος Κουρουπός και οι Γιώργος Κουμεντάκης (συνθέτης) και Λάμπρος Λιάβας (μουσικολόγος, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών). Στο θέατρο ο σκηνοθέτης Θωμάς Μοσχόπουλος και οι Ματίνα Καλτάκη (κριτικός θεάτρου) και Δήμητρα Κονδυλάκη (δραματολόγος). Στον χορό η χορογράφος Σοφία Σπυράτου και οι Κυριάκος Κοσμίδης (χορευτής και χορογράφος) και Χριστίνα Πολυχρονιάδου (σύμβουλος επικοινωνίας και πολιτιστικής διαχείρισης). Τέλος, στον κινηματογράφο πρόεδρος ορίστηκε ο Μισέλ Δημόπουλος (κριτικός κινηματογράφου) και μέλη οι σκηνοθέτες Γιώργος Τσεμπερόπουλος και Αλέξανδρος Παπαηλιού.
Πηγή:http://www.tovima.gr

Στην Αθήνα από αύριο 80 χαρακτικά του Έντβαρντ Μουνκ

Ογδόντα έργα χαρακτικής του διάσημου Νορβηγού καλλιτέχνη Έντβαρντ Μουνκ παρουσιάζει από αύριο και μέχρι τις 27 Φεβρουαρίου το Μουσείο Ηρακλειδών.

Πρόκειται για την έκθεση «Έντβαρντ Μουνκ, Πέρα από την Κραυγή», που περιλαμβάνει έργα από τη συλλογή του Μουσείου Τέχνης του Τελ Αβίβ.

Στο πλαίσιο της έκθεσης, το Μουσείο εξέδωσε συλλεκτικό κατάλογο σε δύο γλώσσες, ελληνική και αγγλική.

Τα δύο ενδιαφέροντα δοκίμια της κυρίας Τζερντ Γουόλ, ανώτερης εφόρου του Μουσείου Μουνκ στο Όσλο και της δρ. Μαριλένας Κασιμάτη, εφόρου της Συλλογής Χαρακτικών και Σχεδίων της Εθνικής Πινακοθήκης Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου, ρίχνουν φως στην πολύπλοκη συναισθηματική ζωή και το εσωτερικό όραμα του Έντβαρντ Μουνκ.

Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, του Δήμου Αθηναίων και του Πολιτισμικού Οργανισμού Δήμου Αθηναίων και έχει την υποστήριξη της πρεσβείας της Νορβηγίας και του Νορβηγικού Ινστιτούτου Αθηνών.

Πληροφορίες: Μουσείο Ηρακλειδών (Ηρακλειδών 16, Αθήνα. Στάση Μετρό: Θησείο. Tηλ: 210 3461981).
Πηγή:http://www.tovima.gr

"Αθέατες Ψυχές" στον Τεχνοχώρο

«Αθέατες Ψυχές» είναι ο τίτλος της ατομικής έκθεσης ζωγραφικής του Ηρακλειώτη ζωγράφου Δημήτρη Τζάνη με θέμα τον ταύρο που παρουσιάζεται στην αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος από τις 26 Νοεμβρίου.
Όπως έγραψε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης, Δημήτρης Πολυχρονάκης, «Είτε ως σύμβολο της πιο ωμής και κτηνώδους δύναμης, είτε ως έκφραση βασιλικής κυριαρχίας και γονιμότητας, ο ταύρος από την προϊστορική αρχαιότητα αποτελεί μια ενσάρκωση του Πρωτόγονου, των σκοτεινών και άναρχων δυνάμεων της Ζωής, του Χάους και του Ερέβους από τις οποίες ξεπήδησε το φως και η ευταξία του Κόσμου. Ο ταύρος δεν έπαψε ποτέ να μαγνητίζει και να σαγηνεύει το ανθρώπινο βλέμμα. Κι αυτό σημαίνει: να γοητεύει και να φοβίζει μαζί, να ελκύει και να απωθεί. Η σαγήνη του ταύρου είναι η σαγήνη του πρωτόγονου, του προϊστορικού, του αρχέγονου, αυτού που ο άνθρωπος κατασίγασε για να μορφώσει παιδεία και πολιτισμό, αλλά αυτό δεν έπαψε ποτέ να μιλάει ?οσοδήποτε αόριστα, οσοδήποτε αινιγματικά- στα κατάβαθα της ανθρώπινης ψυχής.»

Για την ζωγραφική του Δημήτρη Τζάνη γράφει η Ιστορικός τέχνης Λουίζα Καραπιδάκη,
«Οι Αθέατες ψυχές του Δημήτρη Τζάνη είναι μια αποκαλυπτικά ώριμη ζωγραφική, με έντονη προσωπική τεχνοτροπία, που της δίνει και μια πολυεπίπεδη διάσταση, ο εκ των υστέρων, παραλληλισμός με τους στίχους του Λόρκα, από το ποίημα «Μοιρολόι για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας».
Ένας σκεπτόμενος δημιουργός σαν τον Τζάνη, δεν απασχολήθηκε τυχαία με την μορφή του ταύρου και τους μυριάδες συμβολισμούς του. Δούλεψε σχολαστικά και παλίμψηστα αυτή την μορφή με οδηγό το εννοιολογικό της υπόβαθρο. Εδώ ο καλλιτέχνης αγωνιά μπροστά στον ασυμβίβαστο ταύρο και τον αγώνα του, αλλά και μπροστά στην αγωνία της υπεροχής του ταυρομάχου ενάντια στην δύναμη της φύσης.

Η σαφήνεια της έκφρασης του Τζάνη, δεν παρεμποδίζεται από τις αφαιρετικές τάσεις του, που τονίζονται από τραχιά περιγράμματα και πλακάτα χρώματα. Οι ζωγραφισμένες μορφές των στιβαρών ταύρων «εν δράσει», σε στάση μάχης, διατηρούν τις ανατομίες των σωμάτων τους και την ευλυγισία τους. Τα σχηματισμένα με δεξιοτεχνία και ευχέρεια σώματα παίρνουν στάσεις απίθανες και εκφραστικές που αν ο ζωγράφος δεν είχε αποδώσει τόσο εξαιρετικά το δραματικό τους ύφος, θα ήταν σαν αθώα παιχνιδιάρικα ζώα. Όμως, οι μορφές τους είναι αυτές του πρωταγωνιστή του δράματος, με «ζωγραφισμένη» την αγωνία της επιβίωσης και αυτού του ατέρμονος παιχνιδιού μεταξύ ύπαρξης και ανυπαρξίας.»

Εγκαίνια έκθεσης: Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010, 20:00
Διάρκεια: 26 Νοεμβρίου έως 18 Δεκεμβρίου 2010.
Ημέρες και ώρες λειτουργίας :
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 11:00 - 14:30 & 17:30 - 20:30
Τετάρτη, Σάββατο 11:00 - 16:00

Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος: Λεμπέση 4 & Μακρυγιάννη 117 42, Αθήνα
Μετρό Ακρόπολη
Τηλέφωνο 211 182 38 18
Βlog έκθεσης: http://dimitristzanistaurus.blogspot.com
Πηγή:http://www.e-go.gr

Cheapart 16, πιο φρέσκια από ποτέ!

H cheapart, με το κλείσιμο των δεκαπέντε χρόνων της, μοιάζει τόσο φρέσκια και επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε. Η μεγάλη συμμετοχή καλλιτεχνών, η υποστήριξη του κοινού, αλλά και η εξάπλωσή της εκτός των συνόρων, δείχνουν έναν οργανισμό ζωντανό που σχεδιάζει χωρίς φόβο το μέλλον

Η cheapart δίνει την ευκαιρία σε καλλιτέχνες να παράγουν καινούρια έργα και να
πειραματίζονται. Παράλληλα, δημιουργεί μία νέα μη προϋπάρχουσα αγορά, όπου δίνεται η δυνατότητα στον καινούριο φιλότεχνο να μυηθεί στην αγορά της τέχνης και να αρχίσει να ενδιαφέρεται.

Η δύναμη της αγοράς αυτής αυξάνεται αθροιστικά τα τελευταία 15 χρόνια, δημιουργώντας μια υπολογίσιμη δύναμη με γερές βάσεις και γνώση, που υποστηρίζει συστηματικά την τέχνη και έχει την ωριμότητα να αντιμετωπίσει και τις εύκολες, αλλά και τις δύσκολες καταστάσεις.

Η cheapart δίνει την ευκαιρία -με την χαμηλή επικοινωνιακή τιμή του έργου μια φορά το χρόνο- στο κοινό αυτό να δει και να γνωρίσει τους καλλιτέχνες και να αγοράσει τέχνη. Η cheapart 16 θα ανοίξει τις πόρτες της στο κοινό και 150 καλλιτέχνες θα σας υποδεχτούν την Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου στις 20:00 στα κοινά εγκαίνια στην cheapart και στην γκαλερί
a.antonopoulou.art.

Διάρκεια μέχρι 23 Δεκεμβρίου 2010.

Στη γκαλερί a.antonopoulou.art συμμετέχουν φέτος οι παρακάτω καλλιτέχνες:

Αβραμίδου/ Δανιηλίδη, Αμπαριώτου Άννα, Αμπαστάδο Λούση, Ανδρεαδάκη Άντζυ, Ανταράκη Τερέζα, Αντύπα Ράνια, Αξιώτη Βιργινία, Βαγιάτη Μάρω, Marengo Valentino, Βασιλάκου Μαργαρίτα, Βουλγαράκη-Βιοπούλου Στέλλα, Βουμβάκη Βένια, Γαλλής Δημοσθένης, Δέλλιου Δόμνα, Διαλησμά Νατ.-Τσαπατσάρης Τάκης, 2ιαλησμά Νατ.-Ψαρράς Αντ., Ζέρβας Σταμάτης, Ιωαννίδης Αλέξανδρος, Καλπάκας Ηλίας, Κανέλη Άννα, Κεμανέ Ιωάννα, Κυρίτσης Νίκος, lab of architecture, Λεούση Επιστημη, Μανωλάκου Βίλλη, Μαυρίδου Έυα, Μαυρονικόλα Ματίνα, Ξανθάκη Μαρία (Καραπιδάκη Βάλια), Παντελέων Γιώργος, Περδικέα Διαμάντω, Πεσμαζόγλου Μαρία, Ποθητάκης Χρήστος, Σεφεριάδης Γιώργος, Σπυρίδωνος Καλλιρρόη, Στεφανίδη Πασκάλ, Στριφτάρης Γιώργος, Φιόρος Μάκης, Χαβιαρά Ελεάνα και Χρανιώτου Στέλλα.

a.antonopoulou.art cheapart
Αριστοφάνους 20, Ψυρρή Θεμιστοκλέους & Α. Μεταξά 25
Τηλ. 210 3214994 // Τηλ. 210 3817517
Ώρες λειτουργίας:
Δευτέρα-Παρασκευή 14:00-21:00 Δευτέρα-Κυριακή 14:00-21:00
Σάββατο 12:00-16:00
Πηγή:http://www.e-go.gr

«Drawing in Sculpture»

Γλυπτά και σχέδια αποτελούν την ομαδική έκθεση με τίτλο «Drawing in Sculpture» στην οποία συμμετέχουν οι Μιχάλης Ζαχαρίας, Γιάννης Κόκκαλης, Αλίκη Παππά, Γιάννης Παππάς, Τούλα Πλουμή, Κώστας Σαχπάζης, Έφη Σπύρου, Γιώργος Τούρλας, η οποία φιλοξενείται στην αίθουσα Τέχνης Καππάτος μέχρι τις 11 Δεκεμβρίου.

Τα έργα του Μιχάλη Ζαχαρία είναι σχεδιαστικές επαναδιατυπώσεις γνωστών θεμάτων μετά από επεξεργασία σε ψηφιακή μορφή. Οι εικόνες που προκύπτουν, απαλλαγμένες από την αρχική τους μορφή, προβάλλουν μια νέα πραγματικότητα στην οποία το θέμα έχει μεταλλαχθεί σε μια αλλόκοτη οντότητα, οικεία αλλά και ξένη.

Η Έφη Σπύρου παρουσιάζει μια σειρά από γλυπτά στα οποία παρατηρεί τη σχέση του χρόνου με την παρουσία απουσία. Αποβάλλοντας όλα τα μορφολογικά στοιχεία συγκροτεί τα όρια της μετάλλαξης σε μια φόρμα που παραμένει στοιχειωδώς όμοια και ισχυρή με την αφετηρία και την πρώιμη διάθεση.

Η Τούλα Πλουμή παρουσιάζει σχέδια με διάφορα υλικά και γλυπτά από πηλό και πολυεστέρα. Στα σχέδιά της δημιουργεί εικόνες που παραπέμπουν σε οικεία ή εξωτικά περιβάλλοντα δίνοντάς τους άλλο περιεχόμενο και ψυχολογική βαρύτητα και με τον ίδιο τρόπο κατασκευάζει τα γλυπτά της με μια διακοσμητική και ανάλαφρη διάθεση μεταμόρφωσης.

Τα έργα του Κώστα Σαχπάζη είναι γλυπτικές κατασκευές, τρισδιάστατες χειρονομίες με ακαθόριστα και ασύμβατα υλικά που μεταβάλλοντας την φόρμα τους ορίζουν μια διάθεση για εγκλεισμό, αλλά και μια διάχυτη ελκυστικότητα.

Για τον Γιώργο Τούρλα, η ανατομία του σώματος αλλάζει ανάλογα με τα συναισθήματα. Δημιουργεί ανατομικά σχέδια μεταλλαγμένων σωμάτων τα οποία εμφανίζονται δύσμορφα και άρρωστα. Η σκέψη λειτουργεί ως ιατρική επέμβαση και το εσωτερικό του οργανισμού παίρνει τη θέση του εξωτερικού.

Το έργο του Γιάννη Κόκκαλη κινείται σε τρεις βασικούς άξονες, μηχανικές, κινητικές εγκαταστάσεις, διαδραστικές κατασκευές, αλλά και κλασική γλυπτική όπου συνδυάζει τεχνολογία και σύγχρονα υλικά σε αφηγηματικές συναρμογές. Στοιχεία που τον τροφοδοτούν είναι τα όνειρα, το παιχνίδι, η μνήμη, η φόρμα και η τεχνολογία.

Η Αλίκη Παππά σχεδιάζει γνωστά έργα του παρελθόντος επεμβαίνοντας καταλυτικά στην εικόνα τους και δημιουργεί γλυπτικές συνθέσεις ερμηνεύοντας μια παρορμητική διάθεση να μορφοποιήσει ένστικτα και συναισθήματα.

Ο Γιάννης Παππάς δημιουργεί μια σειρά από γλυπτά που αναφέρονται σε κυρίαρχες ιδεοληψίες και δομημένες προκαταλήψεις. Τα υλικά που χρησιμοποιεί παραπέμπουν σε μια απόκοσμη διάσταση, στενά συνδεδεμένη με τα ίδια τα θέματά του.

Πληροφορίες

Αίθουσα Τέχνης Καππάτος, Αθηνάς 12, Αθήνα

Διάρκεια έκθεσης μέχρι 11 Δεκεμβρίου 2010

Πηγή:http://www.naftemporiki.gr

Το Γέιλ επιστρέφει αρχαία στο Περού

Ο πρόεδρος του Περού ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι το Πανεπιστήμιο Γέιλ "συμφώνησε" να επιστρέψει στη χώρα χιλιάδες αντικείμενα και τεχνήματα που είχαν αποσπαστεί από τον αρχαιολογικό χώρο Μάτσου Πίτσου στις Άνδεις στις αρχές του 20ού αιώνα, εξέλιξη η οποία αναμένεται να θέσει τέλος σε μια πικρή αντιδικία που από το 2008 είχε αποκτήσει και δικαστική διάσταση.

Σύμφωνα με τη Λίμα το κορυφαίο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ διαθέτει περίπου 40.000 αντικείμενα (κεραμικά, κοσμήματα, οστά) από την ακρόπολη των Ίνκας, που αποτελεί σήμερα έναν από τους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς στη Νότια Αμερική.

Ο πρόεδρος Άλαν Γκαρσία δήλωσε στην κρατική τηλεόραση ότι διαπραγματεύθηκε με στελέχη του Γέιλ τη συμφωνία και ότι τα αντικείμενα θα αρχίσουν να επιστρέφονται στο Περού στις αρχές του 2011.

"Η κυβέρνηση του Περού εκφράζει τις ευχαριστίες της για την απόφαση αυτή και αναγνωρίζει ότι το Γέιλ συντήρησε αυτά τα κομμάτια και τα έργα, που αλλιώς μπορεί να είχαν καταλήξει σε ιδιωτικές συλλογές ή να χάνοντας, και αναγνωρίζει την έρευνα που διεξήγε στην διάρκεια των ετών".

Εκπρόσωπος του Γέιλ απέφυγε να σχολιάσει τις δηλώσεις αυτές του Γκαρσία.

Τα αντικείμενα είχε στείλει στο πανεπιστήμιο από το Περού ο γνωστός εξερευνητής και τα κατοπινά χρόνια πολιτικός Χάιραμ Μπίνγκαμ, ο οποίος είχε "επανανακαλύψει" το Μάτσου Πίτσου το 1911. Το Περού λέει ότι είχε επιτρέψει την έξοδό τους από τη χώρα για 18 μήνες, αλλά δεν επιστράφηκαν.

Στην μακρόχρονη διαμάχη το Γέιλ εξέφραζε την προθυμία του να επιστρέψει τα αντικείμενα στο Περού με την προϋπόθεση ότι θα συντηρούνταν σωστά. Η Λίμα αντέτεινε ότι θα όφειλε να τα επιστρέψει χωρίς να θέτει όρους. Ο Γκαρσία έστειλε την περασμένη εβδομάδα επιστολή στον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα ζητώντας του να παρέμβει στο θέμα.

Εκπρόσωποι του Γέιλ θα έχουν επαφές με κυβερνητικούς αξιωματούχους του Περού στη Λίμα το Σαββατοκύριακο.
Πηγή:http://www.skai.gr

Λίζη Καλλιγά

Κτήριο οδού Πειραιώς
Εγκαίνια: 13 Δεκεμβρίου 2010
15 Δεκεμβρίου 2010 – 23 Ιανουαρίου 2011

Οι φωτογραφίες της Λίζης Καλλιγά στο παλαιό μουσείο Ακροπόλεως συλλαμβάνουν και αποτυπώνουν -με το ιδιότυπο εικαστικό βλέμμα της δημιουργού- μια μετέωρη κατάσταση: την κενότητα του μη λειτουργικού πλέον χώρου, ο οποίος έχει μετατραπεί από μόνιμο εκθεσιακό περιβάλλον σε τόπο καταγραφής, συσκευασίας και προσωρινής φιλοξενίας των πολύτιμων έργων της αρχαίας γλυπτικής για να δεχτούν φροντίδες ειδικών, ώστε να μεταφερθούν σώα και αβλαβή στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης.

Τόπος ενδιάμεσος, στιγμή οριακή. Το σώμα των γλυπτών μεταμορφώνεται, καθώς ενδύεται το προστατευτικό λευκό κάλυμμα, ενώ το παιχνίδι της φωτοσκίασης εμπλουτίζει το σημασιολογικό περιεχόμενο των ενδεδυμένων μορφών.

Η έκθεση, την επιμέλεια της οποίας ανέλαβαν η Συραγώ Τσιάρα, Διευθύντρια του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, με την ιστορικό τέχνης Χριστίνα Πετρινού, αποτελεί μια παραγωγή του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης.

Ο συνοδευτικός κατάλογος αποτελεί συνέκδοση του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και του Μουσείου Μπενάκη.

Διοργάνωση:
Μουσείο Μπενάκη - Φωτογραφικά Αρχεία
Πηγή:http://www.zougla.gr

«Τρισδιάστατα» τα γλυπτά του Παρθενώνα στη Θεσσαλονίκη

Έκθεση τρισδιάστατων φωτογραφιών των γλυπτών του Παρθενώνα που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο λειτουργεί στο Συνεδριακό Κέντρο της Τράπεζας Πειραιώς, στα Λαδάδικα (Κατούνη 12-14).
Η έκθεση που περιλαμβάνει φωτογραφίες του δημοσιογράφου Κώστα Κρικέλη, διοργανώθηκε από το Δήμο Αμπελοκήπων, με αφορμή τα 90 χρόνια από τη γέννηση της Μελίνας Μερκούρη.

Στην έκθεση που εγκαινιάστηκε την Παρασκευή 19 Νοεμβρίου, ο επισκέπτης μπορεί –με τη βοήθεια ειδικών τρισδιάστατων γυαλιών- να δουν «ζωντανά» τα γλυπτά του Παρθενώνα που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο.

Η έκθεση φιλοξενείται σε δύο ορόφους του Συνεδριακού κέντρου. Αποτελείται από 50 3D φωτογραφίες μεγάλων διαστάσεων στις οποίες αποτυπώνονται μεταξύ άλλων: γλυπτά των αετωμάτων, οι μετόπες της νότιας πλευράς του Παρθενώνα και θέματα της ζωφόρου.

Ενθουσιασμένος από το θέαμα δήλωσε ο Δήμαρχος Αμπελοκήπων και εκλεγμένος Δήμαρχος Αμπελοκήπων – Μενεμένης, Λάζαρος Κυρίζογλου, επισκεπτόμενος την έκθεση.

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 3 Δεκεμβρίου. Ώρες λειτουργίας καθημερινά 10.00-14.00 και 18.00-21.00 Σαββατοκύριακο 10.00-14.00.
Πηγή:http://www.enet.gr

Κουνέλλης ξανά στην Αθήνα

Το καλοκαίρι ο Γιάννης Κουνέλλης κρέμασε χίλιες πέτρες -σαν αποστεωμένες μάσκες προσώπων- στο Παλαιό Ελαιουργείο της Ελευσίνας για την παράσταση «Προμηθέας Δεσμώτης» του Θόδωρου Τερζόπουλου.
Στην Κωνσταντινούπολη, πάλι, για το σκηνικό του ίδιου έργου έστρωσε πάνω από 50.000 γυαλιά μυωπίας για να πατήσουν πάνω τους, σε μια «κοφτερή» ισορροπία, οι ηθοποιοί.

Ο Γιάννης Κουνέλλης επιστρέφει στην Αθήνα, όχι με κάποιο σκηνικό, αλλά με γλυπτά μεγάλης κλίμακας και εγκαταστάσεις που θα εκτίθενται από την Πέμπτη στη γκαλερί «Bernier/Eliades». Αξιοπρόσεκτο είναι ότι ο διεθνής καλλιτέχνης πραγματοποιεί ατομική έκθεση στην Ελλάδα έπειτα από 16 χρόνια-η πρώτη του ήταν πάλι στην Jean Bernier, τον Μάρτιο του 1977. Οι τυχεροί είχαν δει και την μνημειώδη αναδρομική εγκατάστασή του στο εμπορικό καράβι «Ιόνιον», στο λιμάνι του Πειραιά, το 1994.

Ηγετική μορφή του κινήματος της Αρτε Πόβερα, ο Κουνέλλης εγκαταστάθηκε από το 1956 στη Ρώμη, που αποτέλεσε το ορμητήριό του. Και έχτισε το προσωπικό του εικαστικό λεξιλόγιο με τη χρήση ετερόκλητων, «φτωχών» υλικών όπως το κάρβουνο, το ξύλο, η πέτρα. Ο άνθρωπος, η μνήμη, τα βιώματα έχουν κυρίαρχο ρόλο στα έργα του που σαν «οπτική φιλοσοφία» προσπαθούν να ερμηνεύσουν τον σύγχρονο κόσμο.

«Ο καλλιτέχνης είναι ένας παραμυθάς που αφηγείται την ιστορία μιας κοινότητας, κι αυτό που προτείνει μπορεί να θεωρηθεί όμορφο, ενώ την ίδια στιγμή αποκαλύπτει τις ανησυχίες που απασχολούν τα μέλη της κοινότητας», έχει πει σε παλαιότερη συνέντευξή του στην Ε.Λατάντζιο. Ο ίδιος πάντως, αποφεύγει να χαρακτηρίσει τη δουλειά του: «Το έργο μου δεν είναι ούτε γλυπτό ούτε ζωγραφική», έχει πει. «Εγώ όμως είμαι ένας ζωγράφος. Καταστρέφω και στη συνέχεια αποκαθιστώ. Ετσι η αποκατάσταση γίνεται ζωτικό στοιχείο».

Ανανεώνεται από τα ταξίδια του σε όλο τον κόσμο αλλά και από την διαρκή αναζήτηση και τη μεταμόρφωση μέσω της τέχνης. «Ενα ταξίδι, κάθε ταξίδι είναι ουσιαστικά η αφετηρία, η καταφατική και συνειδητή έκφραση της αγάπης για μάθηση», έχει δηλώσει παλαιότερα.

Σήμερα, στα 74 χρόνια του, δεν παύει να βρίσκεται σε εγρήγορση: «Το όνειρο διατάζει για τρικυμία και σκοτώνει τον καλλιτέχνη, που δεν έχει όνειρο και δεν είναι ταξιδευτής.

Π.Σ.

Πηγή:http://www.enet.gr

Not the Old, Not the New, But the Necessary

«Not the Old, Not the New, But the Necessary» (Tatlin) αυτός είναι ο τίτλος της έκθεσης της Ειρήνης Παγώνη στην Ch.Ili Art Gallery.
Η Ειρήνη Παγώνη δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις καθώς έχει ένα πλούσιο βιογραφικό και πολλές συμμετοχές σε εκθέσεις με θέμα τις πλαστικές τέχνες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Μέσα από το έργο της φαίνεται ότι κινείται σε πολλές κατευθύνσεις: ζωγραφική, εγκαταστάσεις στον χώρο, video art, σκηνογραφία, interior design...

Η περιπλάνησή της αυτή αποτελεί ουσιαστικά την προετοιμασία για να πειραματισθεί με την «συναρμολόγηση». Για παράδειγμα η λειτουργικότητα και ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούνται οι φόρμες και τα υλικά έχουν δημιουργήσει στο μυαλό της ένα είδος εγκυκλοπαίδειας οπτικού υλικού, στο οποίο ανατρέχει κάθε φορά που θέλει να δημιουργήσει ένα αντικείμενο.

Και ακριβώς αυτή η έκθεσή της αφορά σε αντικείμενα που εισάγουν την τέχνη στην καθημερινή χρήση. Έτσι η συναρμολόγηση υλικών, εμπειριών, έμπνευσης και διαρκούς ανάπτυξης της σκέψης έχει σαν αποτέλεσμα μια ολοκληρωμένη πρόταση design... με άλλα λόγια αντικείμενα τέχνης που όμως λειτουργούν πρακτικά.
Σε αυτήν την έκθεσή της λοιπόν, η Ειρήνη Παγώνη παρουσιάζει έναν μεγάλο αριθμό από πράγματα που υπάρχουν σχεδόν σε κάθε σπίτι όπως χαλιά, λουλούδια, φωτιστικά, τραπεζομάντηλα κ.α.

Βλέποντάς τα κάποιος διαπιστώνει ότι τα αντικείμενα αυτά αντανακλούν τις σημερινές αναζητήσεις της ζωγραφικής και του design και αυτό προκύπτει μέσα από μια ηθελημένη προσπάθειά της δημιουργού να συνδέσει αυτά τα δύο πράγματα. Οι κάθετες ή οι διαγώνιες γραμμές των χαλιών, η αρχιτεκτονική δομή στα χρηστικά αντικείμενα και η συνύπαρξη του δυναμικού με το στατικό συνιστούν μία παρουσίαση εμπνευσμένη και πρωτοποριακή σε ότι αφορά τα αναγκαία, όπως άλλωστε επισημαίνεται και στον τίτλο της έκθεσης.

Η έκθεση της Ειρήνης Παγώνη εγκαινιάζεται την Παρασκευή 26 Νοεμβρίου στις 8μμ και θα διαρκέσει έως και τις 8 Ιανουαρίου 2011.

Η επιμέλεια της έκθεσης είναι της Τζέννυς Τσουμπρή
Ch.Ili Art Gallery: Δημοφώντος 13-15, Αθήνα 11851
Τηλ. 210 7292564

Οι ώρες λειτουργίας της γκαλερί είναι:
Δευτέρα εως και Παρασκευή 10πμ-8μμ
Σάββατο 10πμ-3μμ
Κυριακή κλειστά
Πηγή:http://www.e-go.gr

«Αρ Νουβώ και Μοντερνισμός. Θησαυροί από το Petit Palais» στην Εθνική Πινακοθήκη

Στο Παρίσι της Μπελ Επόκ μάς μεταφέρει η έκθεση που εγκαινιάζεται τη Δευτέρα στην Εθνική Πινακοθήκη, με τίτλο «Αρ Νουβώ και Μοντερνισμός. Θησαυροί από το Petit Palais».

Από την έκθεση δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν οι αναφορές στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού το 1900, την τελευταία του 19ου αιώνα, που αποτέλεσε μία συμβολική αποκορύφωση της Μπελ Επόκ.

Τα εκθέματα, περισσότεροι από 150 πίνακες, έπιπλα, αντικείμενα, αφίσες εποχής, σχέδια κοσμημάτων που προτείνονταν σε χρυσοχόους, μαρτυρούν την άνθηση της ευζωίας και των τεχνών, με τα χρήματα της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης, του χρηματιστηρίου και των αποικιών, που τερματίστηκε με τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Κάθε μία από τις έντεκα ενότητες της έκθεσης είναι και μια αναφορά στην εποχή, με αποκορύφωμα τις εντυπωσιακά κομψές Παριζιάνες, που μοιάζουν να παραπέμπουν σε ηρωϊδες του Μαρσέλ Προυστ, ζωγραφισμένες από ακαδημαϊκούς της μόδας και από ιμπρεσιονιστές, όπως ο Ρενουάρ και η Μπερτ Μορισό.

Κορωνίδα της ενότητας «Παριζιάνα» είναι η Σάρα Μπερνάρ, στον πασίγνωστο πίνακα του Ζωρζ Κλερέν, μέσα στο λευκό αστραφτερό σατέν φόρεμα της, με φτερά και δαντέλες αλλά και το γλυπτό που φιλοτέχνησε η ίδια, αφού η μεγάλη Γαλλίδα καλλιτέχνις, εκτός από ηθοποιός ήταν και γλύπτρια.

Στην Παγκόσμια Έκθεση του 1900 συμμετείχε και η Ελλάδα, με τους κορυφαίους Έλληνες ζωγράφους και γλύπτες. Το ελληνικό περίπτερο, έργο του Lucien Magne, είχε την όψη βυζαντινού ναού, από σφυρήλατο σίδερο.

Στην έκθεση που εγκαινιάζεται τη Δευτέρα επιχειρείται η αναπαράσταση του ελληνικού περιπτέρου, ενώ εκτίθενται και 15 έργα που είχαν σταλεί στην Παγκόσμια Έκθεση και τα οποία στην πλειοψηφία τους προέρχονταν από τις συλλογές της Πινακοθήκης.

Η έκθεση «Παρίσι 1900, Αρ Νουβώ και Μοντερνισμός. Θησαυροί από το Petit Palais» είναι χορηγία του Ιδρύματος Ωνάση και της Εθνικής Τράπεζας και θα διαρκέσει έως τις 28 Φεβρουαρίου.

«Θα βρεθούμε σε κατάσταση πενίας»

Σε αντίθεση, με την οικονομική ευμάρεια της Μπελ Εποκ του 1900, η σκληρή πραγματικότητα της οικονομικής κρίσης που βιώνει σήμερα η Ελλάδα, μοιραία επιβάλει περικοπές και στις τέχνες.

«Θα βρεθούμε σε κατάσταση πενίας» δήλωσε η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, αναφερόμενη στην οικονομική κατάσταση της πινακοθήκης και τον προγραμματισμό των εκθέσεών της.

«Για τις αυστηρές ανελαστικές δαπάνες της Πινακοθήκης και των παραρτημάτων της, σε Κέρκυρα, Ναύπλιο, Σπάρτη και την Γλυπτοθήκη, επιχορηγούμασταν από το κράτος με 2,5 εκατ. ευρώ και τώρα το ποσό περικόπηκε στο 1,2 εκατ. ευρώ» δηλώνει.

Όσον αφορά στις εκθέσεις, «πάντα εξασφαλίζαμε χορηγίες και σχεδόν ποτέ δεν λάβαμε χρήματα από το κράτος, με εξαίρεση τις εκθέσεις που είχε διοργανώσει η Πινακοθήκη την περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων για την Πολιτιστική Ολυμπιάδα».

Ένας τρόπος, που διασφαλίζει τη λειτουργία των κρατικών μουσείων είναι οι ανταποδοτικές εκθέσεις, όπως συμβαίνει με την περίπτωση της έκθεσης για τη Μπελ Επόκ που αποτελεί «ανταπόδοση» της έκθεσης «Θησαυροί του Αγίου Όρους» που είχε διοργανωθεί το 2009 στο Petit Palais.

«Δεν πρέπει να δίνουμε τίποτε στο εξωτερικό χωρίς να έχουμε διασφαλίσει τι θα πάρουμε. Αυτό πρέπει να γίνει κανόνας» τονίζει η κ. Λαμπράκη-Πλάκα, σημειώνοντας πως ανταλλάξιμα πολιτιστικά αγαθά «είναι ουσιαστικά μόνο τα αρχαία και τα βυζαντινά» αφού «οι ξένοι δεν ενδιαφέρονται για την νεότερη ελληνική τέχνη».

Για το 2011, η Εθνική Πινακοθήκη μετρίασε τον αριθμό των εκθέσεων «εγκαταλείποντας όχι την ποιότητα αλλά κάποια φιλόδοξα προγράμματα». Μετά τη λήξη της παρούσας έκθεσης τον Φεβρουάριο, η Εθνική Πινακοθήκη έχει εξασφαλίσει χορηγίες για το αφιέρωμα στον Γιάννη Μόραλη, την έκθεση με άγνωστους θησαυρούς από τις συλλογές της Πινακοθήκης, με έργα που δεν έχουν εκτεθεί ποτέ, και την έκθεση της συλλογής Λεβέντη.

Για το 2012, η διεύθυντρια της Εθνικής Πινακοθήκης ευελπιστεί ότι θα ξεκινήσουν τα έργα επέκτασης του κτηρίου της.

Πηγή:http://www.tovima.gr

Absolut SVENSKT: Έκθεση ζωγραφικής και γλυπτικής

Η Gallery genesis παρουσιάζει την ομαδική έκθεση «absolut SVENSKT». Εγκαίνια : Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010, ώρα 19:30 με διάρκεια μέχρι και τις 18 Δεκεμβρίου 2010. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα 19 καλλιτέχνες από την Σουηδία συμμετέχουν σε μία μοναδική έκθεση παρουσιάζοντας ζωγραφική και γλυπτική.

Οι περισσότεροι από αυτούς τους καλλιτέχνες έχουν επιλεχτεί και παρουσιάσει έργα τους στο μεγάλο «ανοιξιάτικο σαλόνι» καλλιτεχνών (VARSALONGEN) που διοργανώνεται κάθε χρόνο στο μουσείο σύγχρονης τέχνης Liljevalchs Konsthall της Στοκχόλμης. Η έκθεση έχει την υποστήριξη της Σουηδικής Πρεσβείας.

Συμμετέχουν οι: Annette Folkedotter, Arne Frifarare, Wretman, August Srenson, Betty Anne Mrelius, Bodil Hedlund, Elisabeth Olszewska, Fern Scott, Olsson, Ingela Hamrin, Inger Sdergren, Lennart Berggren, Magnus Persson, Maria Cotellessa, Martin Solymar, Meline Hijer Schou, Monica Gredmark, Stefan Lindqvist, Stefan Uhlinder,Ylva Wilhelmina Franzn.

Gallery Genesis 35 HARITOS Street

Kolonaki

Tel.: +30 211 710056

www.gallerygenesisathens.com

Gallery Genesis Opening Hours:

Tuesday - Thursday - Friday 11:00 - 22:00

Wednesday - Saturday 11:30 - 15:30

Πηγή:http://news.ert.gr

Ο Σταυρός του Σύμπαντος - Το κλειδί της Δημιουργίας

«Ο Σταυρός του Σύμπαντος-Το κλειδί της Δημιουργίας» τιτλοφορείται η εικαστική έκθεση της Λήδας Μητσώνη, που διοργανώνεται με την υποστήριξη της «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων από τις 3 έως και τις 8 Δεκεμβρίου 2010 (αίθουσα «Άγγελος Σικελιανός», Πειραιώς 100, Γκάζι).
Τα σύνθετα και πρωτότυπα έργα της δημιουργού, που συνδυάζουν παραδοσιακά και σύγχρονα εκφραστικά μέσα, (όπως είναι η ζωγραφική, η γλυπτική, η χαρακτική, οι βιντεοπροβολές και οι «εγκαταστάσεις») διαμορφώνουν ως οπτικές εικασίες, τα «περιβάλλοντα» αυτά (art-environments), που έχουν προκύψει από πολύχρονους φιλοσοφικούς στοχασμούς και εμπνευσμένες διαισθήσεις της ίδιας.

Οι μορφοποιημένες ιδέες της Λήδας Μητσώνη έχουν αρχαίες αφετηρίες, που εστιάζουν σε υπαρξιακά αινίγματα και ερωτήματα γύρω από τις αναγκαιότητες παρουσίας, σημασιών και προορισμού ζωής στο στερέωμα.

Οι τεχνουργίες στα Ελευσίνια Μυστήρια, οι Ορφικοί Ύμνοι, τα Πλατωνικά κείμενα (ιδίως ο «Φαίδρος»),οι Νεοπλατωνικές δοξασίες και μεγάλο μέρος των «πραγματειών» κατά την Αναγέννηση, στόχευαν άλλοτε στην συνειδητοποίηση και διάδοση ορισμένων βασικών πεποιθήσεων, που αφορούν στην γέννηση, την πνευματική εξέλιξη, τις σημασίες του έρωτα, του θανάτου και την αναγέννηση του ανθρώπου, μέσα από ανακυκλωτικές δραστηριότητες της φύσης και των νόμων που τη διέπουν.

Η Λήδα Μητσώνη επικεντρώνεται στην πρόκληση ερεθισμάτων για τον νου και τη φαντασία του θεατή. Τα έργα της υποβάλλουν μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, διασυνδέοντας το παρελθόν και το παρόν, μέσα από συμβολισμούς και αλληγορίες.

Πρόκειται για μία ασυνήθιστη και πολύ ενδιαφέρουσα εικαστική έκθεση, που απευθύνεται τόσο στον απλό φιλότεχνο, όσο και στον πιο απαιτητικό. Ο εικαστικός λόγος συνδιαλέγεται σ'αυτή την έκθεση, με τον μουσικό (οι συνθέσεις είναι της Λένας Πλάτωνος και του Avius), αλλά και την «αρχιτεκτονική» διασκευή του χώρου (από τον Άγγελο Μέντη) αποσκοπώντας στην ευαισθητοποίηση του κοινού, γύρω από οικουμενικά και πανανθρώπινα ζητήματα.

Ώρες λειτουργίας: 11.00 - 22.00.
Πηγή:http://www.e-go.gr

Έκθεση του Αλέξη Ακριθάκη στις Kalfayan Galleries

Η έκθεση εντάσσεται στο πλαίσιο των εκθέσεων που πραγματοποιούν κάθε χρόνο οι Kalfayan Galleries ως αφιερώματα στους σημαντικότερους Έλληνες εκπροσώπους του Μοντερνισμού.
Κεντρικό τμήμα της έκθεσης αποτελεί το πιό μνημειακό έργο του Αλέξη Ακριθάκη, το "Bar". Το έργο ανήκε σε αμερικανική συλλογή και πρόσφατα επέστρεψε στην Ελλάδα. Η έκθεση στην Kalfayan Galleries παρουσιάζει την ιστορικής σημασίας αυτή εγκατάσταση για πρώτη φορά μετά την αρχική παρουσίαση της στην γκαλερί Bernier το 1981.

Ενσωματώνοντας αντικείμενα καθημερινής χρήσης, διαλεγμένα για τις παρεμφατικές τους ιδιότητες, το "Bar" του Ακριθάκη αντανακλά έντονα τα δισδιάκριτα όρια μεταξύ ζωής και τέχνης, κάτι που ο καλλιτέχνης τόσο δυναμικά εξέφρασε με το έργο του.

Ουσιαστικά αυτοδίδακτος, ο Ακριθάκης, ξεκίνησε δυναμικά το πνευματικό και εικαστικό του ταξίδι που τον οδήγησε από την Αθήνα στο Παρίσι και στη συνέχεια, το 1968, στο Βερολίνο όπου και πέρασε μερικά από τα πιο δημιουργικά και παραγωγικά του χρόνια πριν την επιστροφή του στην Αθήνα το 1984. Διατηρούσε πάντα στενές επαφές με τον κύκλο των διανοουμένων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

BAR

Το εστιατόριο μάλιστα της συζύγου του στο Βερολίνο απέκτησε διεθνή φήμη καθώς το Fofi’s υπήρξε πόλος έλξης και σημείο συνάντησης του καλλιτεχνικού κόσμου της γερμανικής πρωτεύουσας. Συνεπώς, είναι πολύ πιθανό ότι το Bar αντλεί έμπνευση από τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο της ζωής του καλλιτέχνη.

Στην έκθεση στην Kalfayan Galleries θα παρουσιαστούν επίσης έργα από την περίοδο του Βερολίνου που αποκαλύπτουν τον μοναδικό μικρόκοσμο αρχετυπικών συμβόλων και κωδίκων που δημιούργησε ο καλλιτέχνης για να εκφράσει τις προσωπικές του εμπειρίες. Σύμβολα όπως, βαλίτσες και ποδήλατα, καρδιές και ήλοι, τόξα και φλόγες καθώς και η δαντελωτή του γραφή, γνωστή και σαν 'τσίκι-τσίκι', από τον ήχο της πένας στο χαρτί, στοιχειοθετούν μια οπτική μυθολογία στην οποία κεντρικό ρόλο έχει το ταξίδι και η περιπέτεια. Ο Ακριθάκης είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της μεταπολεμικής τέχνης στην Ελλάδα.

Ώρες λειτουργίας
Kalfayan Galleries: Χάρητος 11, Κολωνάκι, ΑθήναΕγκαίνια: Πέμπτη, 2 Δεκεμβρίου 2010, 20.00 - 22.00
Διάρκεια έκθεσης: 2 Δεκεμβρίου - 29 Ιανουαρίου 2011
Την Πέμπτη, 2 Δεκεμβρίου 2010, 20.00 -22.00, οι Kalfayan Galleries προσκαλούν το κοινό σε μία ιδιαίτερη βραδιά εγκαινίων μετατρέποντας την γκαλερί σε...μπαρ!

Kalfayan Galleries // Χάρητος 11, Κολωνάκι,
Δευτέρα & Σάββατο: 10.00 - 15.00
Τρίτη έως Παρασκευή: 10.00 - 20.00
Πηγή:http://www.e-go.gr

Ο χρόνος, οι άνθρωποι, οι ιστορίες τους

Ομαδική έκθεση-παρέμβαση 24 εικαστικών δημιουργών
στο Μουσείο Μπενάκη
Κεντρικό Κτήριο
10 Νοεμβρίου 2010 – 31 Ιανουαρίου 2011

Συμμετέχουν: Βλάσης Κανιάρης & Δημήτρης Αληθεινός, Κώστας Ανανίδας, Αρκάς, Άγγελος Αντωνόπουλος, Γιάννης Ασημακόπουλος, Εριέττα Βαρδώνη, Μπάμπης Βενετόπουλος, Γιώργος Γυπαράκης, Σταύρος Διακουμής, Νίκος Καναρέλλης, Μαριγώ Κάσση, Κυριάκος Κατζουράκης, Αριστείδης Κοντογιώργης, Παναγιώτης Κουλουράς, Παναγιώτης Λαμπρινίδης, Γιώργος Λάππας, Αλεξάνδρα Μυρεσιώτη, Βάλλυ Νομίδου, Νάκης Παναγιωτίδης, Άγγελος Παπαδημητρίου, Κώστας Τσιρώνης, Παντελής Χανδρής, Αγλαΐα Χριστιανού

Στην έκθεση «Ο χρόνος, οι άνθρωποι, οι ιστορίες τους» 24 σύγχρονοι Έλληνες δημιουργοί παρεμβαίνουν με τα έργα τους στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Μπενάκη. Η έκθεση επιχειρεί ένα διάλογο ανάμεσα στην καταγεγραμμένη ιστορία και την άγραφη, ανάμεσα στην επίσημη ιστορία και στα ίχνη των μικρών καθημερινών ιστοριών μέσα στο χρόνο˙ ίχνη που γίνονται ντοκουμέντα για τους μελετητές του μέλλοντος ή αφορμή δημιουργίας για τους καλλιτέχνες του σήμερα.

Επιμέλεια: Μάνος Στεφανίδης
Πηγή:http://www.zougla.gr

"Ανιχνεύοντας τον Ελληνισμό της Καππαδοκίας"

26/11/2010 - 28/11/2010
Έκθεση με φωτογραφίες και κειμήλια από την Καππαδοκία, που έφεραν οι πρόγονοί μας, όταν ήλθαν στη μητέρα Ελλάδα το 1924, ως ανταλλάξιμοι πληθυσμοί σύμφωνα με τη συνθήκη της Λωζάνης, διοργανώνουν η "Πανελλήνια Ένωση Καππαδοκικών Σωματείων" και η "Οικουμενική Ομοσπονδία Κωνσταντινουπολιτών" με την υποστήριξη της "Τεχνόπολις" του Δήμου Αθηναίων.



Εγκαίνια: Σάββατο 27 Νοεμβρίου, ώρα 18:00




Κεντρικό στοιχείο της έκθεσης, ο άνθρωπος και τα δημιουργήματά του, στην περιοχή που δεν γέννησε μόνον ωραία άλογα, αλλά και ανήσυχα πνεύματα, όπως αυτά διαμορφώθηκαν μέσα από την ιερότητα και το μυστήριο του ευλογημένου τόπου, με το εξωπραγματικό τοπίο όπως το λάξευσε η καλλιτέχνιδα φύση.



Ενός τόπου, της Καππαδοκίας, που το ταξίδι και η επίσκεψη σε αυτόν γίνεται προσκύνημα, με το πρώτο βήμα του ταξιδιώτη στα χώματά της. Ενός τόπου, άγνωστου στους πολλούς, που ο επισκέπτης μπορεί να τον ανιχνεύσει μέσα από τα εκθέματα, που μαρτυρούν τη ζωή, τον πολιτισμό, την παράδοση ανθρώπων, που ξεριζώθηκαν από προγονικές εστίες αιώνων.



Ώρες λειτουργίας

Παρασκευή 26/11, 16:00-20:30

Σάββατο 27/11, 11:00-21:00

Κυριακή 28/11, 11:00-20:00



Είσοδος ελεύθερη


Επικοινωνία:
210 3461589
Τόπος: "Τεχνόπολις" Δήμου Αθηναίων, Αίθουσα “Άγγελος Σικελιανός”
Διεύθυνση: Πειραιώς 100, Γκάζι
Πηγή:http://www.cityofathens.gr

"Η λέξη: Το σώμα του διαλόγου"

Ο Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων παρουσιάζει μία ξεχωριστή έκθεση ζωγραφικής, με τίτλο "Η λέξη: Το σώμα του διαλόγου" του Ahmad Moualla.

Εγκαίνια: Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010, ώρα 20:00

Ο Ahmad Moualla είναι ένα αναγνωρισμένο όνομα στο χώρο της ζωγραφικής. Διαθέτει την εξαιρετική ικανότητα να δημιουργεί εικόνες που δεν χαρακτηρίζονται ανατολικής ή δυτικής προσέγγισης, αλλά από την καθαρή πολιτιστική σχέση και εμπειρία στον ανατολικό και δυτικό χώρο των τεχνών.

Ο καλλιτέχνης, συνήθως, εκφράζει μέσα από τους πίνακές του τη σχέση μεταξύ των ατόμων και της κοινωνίας. Στα έργα του πάντα χρησιμοποιεί ανθρώπινα πλήθη προερχόμενα από ένα δραματικά μυθολογικό συναίσθημα και μερικές φορές και από ένα θεολογικό συναίσθημα, δημιουργώντας μία σχέση αλληλεπίδρασης μεταξύ σαρκασμού και πικραμένης λύπης, αλλά συγχρόνως εκφράζοντας και μία πραγματικότητα σε κάθε σημείο της δουλειάς του.

Κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών ο καλλιτέχνης έδειξε ενδιαφέρον στην καλλιγραφία και ζωγράφισε έναν καλλιγραφικό πίνακα, ο οποίος περιείχε τις προσωπικές του ικανότητες και την εμπειρία του στην τέχνη των γραφικών και την καλλιγραφία. Σε αυτή την έκθεση της Αθήνας κινείται στο χώρο από το παραπλήσιο σώμα και τη λέξη ανακατεύοντας και τα δύο μαζί, απαλείφοντας έτσι τη γλωσσική έννοια και την ανθρώπινη εικόνα. Στην εκπλήρωση ενός διαλόγου μεταξύ λέξης και σώματος, σώματος και γραφής συνεχώς εναλλάσσει ρόλους και παράγει νέες δημιουργικές συνθέσεις.

Ο Ahmad Moualla γεννήθηκε στη Συρία το 1958. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε διάφορες πόλεις, ενώ έχει βραβευθεί αρκετές φορές για το έργο του.

Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά 10:00-20:00 και Κυριακή 10:00-14:00

Επικοινωνία:

210 7224028

Τόπος: Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων

Διεύθυνση: Βασ. Σοφίας, Πάρκο Ελευθερίας, στάση Μετρό: Μέγαρο Μουσικής
Πηγή:http://www.cityofathens.gr

Μια αναπάντεχη επίσκεψη. Η Αθηνά στην... Αθήνα

«Μια αναπάντεχη επίσκεψη. Η Αθηνά από το Αρέτσο επισκέπτεται την Αθήνα», η ενδιαφέρουσα αυτή έκθεση παρουσιάζεται στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού της Ιταλίας και την Εφορεία Αρχαιοτήτων της Τοσκάνης
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό χάλκινο άγαλμα της θεάς Αθηνάς (ύψους 1,90μ. με τη βάση του) από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Φλωρεντίας, το οποίο συντηρήθηκε πρόσφατα μετά από 200 και πλέον χρόνια. Από την αποσυναρμολόγηση του αγάλματος και την πρόσφατη συντήρηση προέκυψε ένα ‘νέο’ άγαλμα από την άποψη της διαφορετικής στάσης και κίνησης του σώματος. Παράλληλα, η αρχαιολογική μελέτη του χάλκινου γλυπτού απέδειξε ότι δεν πρόκειται για ένα απλό ρωμαϊκό αντίγραφο του 1ου αιώνα μ.Χ., όπως πίστευαν μέχρι πρόσφατα, αλλά για ένα σπουδαίο και εκλεπτυσμένο ελληνικό άγαλμα που χυτεύθηκε στα ελληνιστικά χρόνια (300 - 280 π.Χ.). Μαζί με το πρωτότυπο θα παρουσιαστεί και ένα χυτευμένο χάλκινο έργο που δείχνει πώς ήταν το άγαλμα τα τελευταία 200 χρόνια πριν τις εργασίες συντήρησης.

Η παρουσίαση ενός τέτοιου πρωτότυπου, αριστουργηματικού έργου των πρώιμων ελληνιστικών χρόνων, που μετά την συντήρησή του έχει ταξιδέψει μόνο στην Ιαπωνία, είναι μοναδική ευκαιρία για το ελληνικό κοινό αλλά και για τους ξένους επισκέπτες, και εντάσσεται σε μια προσπάθεια του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης να εγκαινιάσει την παρουσίαση ξεχωριστών, μεμονωμένων έργων (της Αρχαιότητας, του Βυζαντίου, της Αναγέννησης, της Μοντέρνας Τέχνης, κλπ).

Διάρκεια έκθεσης: 18 Νοεμβρίου 2010 - 30 Ιανουαρίου 2011
Επιμέλεια έκθεσης : Καθηγητής Νικόλαος Χρ. Σταμπολίδης, Διευθυντής Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης
Πηγή:http://www.e-go.gr

Το σκάκι

Μία ξύλινη κατασκευή αποτελεί το κεντρικό έργο της ατομικής έκθεσης του Τάσου Μαντζαβίνου με τίτλο «το σκάκι» που θα φιλοξενείται στην αίθουσα τέχνης K-art από τις 9 Δεκεμβρίου έως τις 5 Ιανουαρίου 2011.

Η έκθεση θα περιλαμβάνει μία σειρά έργων ζωγραφικής και μία ενότητα σχεδίων. Σύμφωνα με τον καλλιτέχνη «Τα έργα σε καμβά όπως και η κατασκευή του σκακιού είναι μέρος του σύμπαντος των σκέψεων και των ιδεών μου για τη ζωγραφική, την τέχνη και τον καλλιτέχνη. Ο ζωγράφος χτίζει τον μύθο του, τον κόσμο του, το βλέμμα του στη ζωή, αυτοαναλυόμενος και ενδοσκοπώντας τον εαυτό του. Οτιδήποτε εμφανίζεται, όπως τώρα το σκάκι, ξεκινά από την πανίδα του πυθμένα της προσωπικότητας του. Είναι σκληρός αγώνας για τον καλλιτέχνη να απαλλαγεί από καθετί επίκτητο».

Για τον Μαντζαβίνο το σκάκι είναι η σημασία της νύχτας και η σημασία της ημέρας, του φωτός και της σκιάς, του ήλιου και της σελήνης. Οι κινήσεις γίνονται υπ' όψιν της αέναης αλλαγής του μαύρου με το άσπρο, της ζωής με το θάνατο.

Ο Τάσος Μαντζαβίνος, έχει παρουσιάσει το έργο του από το 1984 σε είκοσι δύο ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε δεκάδες ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010, μετά τις 19:00.

Πληροφορίες

Αίθουσα τέχνης K-art, Σίνα 54, Αθήνα

Η έκθεση θα διαρκέσει από τις 9 Δεκεμβρίου έως τις 5 Ιανουαρίου 2011

Πηγή:http://www.naftemporiki.gr

Αφιέρωμα στη Σουσάνε Μπίερ

Αποφλοιώνει από «οχυρά», συμβάσεις και περιορισμούς, χτίζοντας ένα σινεμά συγκινητικό. «Θέλω να μπαίνω κάτω από το πετσί των ηρώων μου», δηλώνει η Δανή σκηνοθέτις Σουσάνε Μπίερ, για την οποία το 51ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πραγματοποιεί αφιέρωμα από τις 3 εώς τις 12 Δεκεμβρίου παρουσιάζοντας τις σημαντικότερες στιγμές της φιλμογραφίας της καθώς και την πρόσφατη δημιουργία της με τίτλο In a better world (2010) που αποτελεί και την συμμετοχή της Δανίας για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας.

Η Σουσάνε Μπίερ, από τις σημαντικότερες κινηματογραφικές φωνές της Δανίας, γεννήθηκε το 1960 και αποφοίτησε από την Εθνική Σχολή Κινηματογράφου της Δανίας το 1987. Συνδέθηκε στενά με το Δόγμα '95, ακολουθώντας τους κανόνες του. ωστόσο στην μετέπειτα πορεία της, διαφοροποιήθηκε, πλάθοντας ένα προσωπικό ύφος, που ενσωματώνει επιλεκτικά στους κώδικές του στοιχεία του περίφημου Μανιφέστου, δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο αισθητικό αποτέλεσμα. Η σκηνοθέτης θα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη για να τιμηθεί από τη διοργάνωση με τον Χρυσό Αλέξανδρο.

Στο αφιέρωμα θα προβληθεί το κινηματογραφικό της ντεμπούτο Η Φρόυντ μετακομίζει (1991), όπως επίσης και άλλες ταινίες της όπως, Οικογενειακές υποθέσεις 1994), Ο ένας και μοναδικός (1999), η κομεντί Μια φορά στη ζωή μας (2000), οι Ανοιχτές καρδιές (2002), Ουκ επιθυμήσεις τη γυναίκα του πλησίον σου (2004) και το Μετά το γάμο (2006).

Η Μπίερ αντιπαραβάλλει στο ψυχρό σκανδιναβικό τοπίο, το έντονο συναισθηματικό ψυχογράφημα των χαρακτήρων, επιτυγχάνοντας με μοναδική μαστοριά τον στόχο που η ίδια θέτει στον εαυτό της «Να διεισδύει κάτω απ' το πετσί των ηρώων της».

Πληροφορίες

51ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

3-12 Δεκεμβρίου 2010

Θεσσαλονίκη

Πηγή:http://www.naftemporiki.gr

«Οι εικόνες του κόσμου»

«Οι εικόνες του κόσμου» είναι ο τίτλος έκθεσης τριών Σλοβάκων καλλιτεχνών που διοργανώνεται στο Πνευματικό του Κέντρο του Πολιτισμικού Οργανισμού του Δήμου Αθηναίων από 18 έως 28 Νοεμβρίου 2010.

Οι επισκέπτες της έκθεσης θα έχουν την ευκαιρία να δουν μία μεγάλη γκάμα έργων ζωγραφικής, χαρακτικής, χαρακτικής μέσω ηλεκτρονικής επεξεργασίας, ταπετσαριών και κεραμικής ως ποικίλης αντίληψης των χρωμάτων στο περίγυρό μας από την πλευρά των Σλοβάκων καλλιτεχνών.

Οι ζωγράφοι ανήκουν στη ομάδα των νέων Σλοβάκων καλλιτεχνών με ώριμη τεχνική, είναι όλοι τους απόφοιτοι της Σχολής Καλλών Τεχνών και Design της Μπρατισλάβα και έχουν λάβει μέρος σε δεκάδες εκθέσεις στη Σλοβακία και το εξωτερικό, από την Ιαπωνία έως την Νότιο Αμερική και έχουν επίσης οργανώσει σεμινάρια και συμπόσια σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Ο Daniel Bidelnica ζει και εργάζεται στην Μπρατισλάβα. Επικεντρώνεται στην μνημειώδη ζωγραφική, ελεύθερη ζωγραφική, χαρακτική, ταπετσαρία, χαρακτική μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών, στα ζωηρά χρώματα και τις φόρμες. Είναι ακαδημαϊκός ζωγράφος και συμμετείχε στο διεθνές project �Cow Parade� το 2005 στη Μπρατισλάβα.

Η Mária Bidelnicová είναι φημισμένη καλλιτέχνιδα στη συντήρηση πινάκων ζωγραφικής, εικόνων, έργων σε ξύλο και χαρτί, στη ζωγραφική αντιγράφων έργων και την αναπαραγωγή τους. Επιμελήθηκε τη συντήρηση πολύτιμων έργων του 16ου αιώνα και έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις.

Η Karin Patúcova Lunterová ειδικεύεται στην γλυπτική, τη συντήρηση ξύλινων γλυπτών, κεραμικών και έργων ζωγραφικής. Έχει λάβει το 1ο Βραβείο στο Διαγωνισμό Τέχνης και Αρχιτεκτονικής �Monument of 68 - 89� για την πόλη Košice, ενώ το 2008 πέρασε στην ημιτελική φάση του Διεθνούς Φεστιβάλ Κεραμικής στην Ιαπωνία.

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010, ώρα 19:00

Πληροφορίες

Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων, Αίθουσα Ν. Γύζης

Από τις 18 έως τις 28 Νοεμβρίου 2010.

Πηγή:http://www.naftemporiki.gr