Η Αφροδίτη
Γκρίζη γράφει σχετικά με το έργο της: «Η ζωή αρχίζει σ' ένα σύμπαν
τρυφερό εύθραυστο και παράλληλα άγριο σκληρό αφιλόξενο. Το έμβρυο αιωρείται στο
ενδομήτριο περιβάλλον σε έναν παράδεισο συνύπαρξης και αλληλεπίδρασης. Οι
πρώτες εμπειρίες στη μήτρα καθώς και η στιγμή της γέννησης λειτουργούν ως
αρχέτυπα, μη συνειδητά στην ανθρώπινη φύση. Η Τζορτζ Έλιοτ έλεγε ότι δεν
υπάρχει πλάσμα του οποίου ο εσωτερικός κόσμος να είναι τόσο ισχυρός ώστε να μην
επηρεάζεται από τον περίγυρό του. Ο Σωκράτης αναφέρει: "Το κομμάτι του
εαυτού μου που δεν γνωρίζω καταλήγει να με εξουσιάζει." Οι συνθήκες και οι
επιδράσεις του περιβάλλοντος της ύπαρξης τροποποιούν συνεχώς την φύση της. Ο
εσωτερικός και ο εξωτερικός κόσμος, η μοίρα και η θέληση είναι αλληλένδετα. Η
μοίρα από την αρχαιότητα είναι το μερίδιο του καθενός στη ζωή, το ορισμένο
μερίδιο που του αναλογεί από πόνους, βάσανα, χαρές. Ανεξερεύνητο μυστήριο η
πορεία του πρωταρχικού κυττάρου της ύπαρξης που δομείται από δυνάμεις ορατές
και αόρατες. Ανελέητη πάλη ανάμεσα στο πνεύμα και την ύλη. Ασύνειδη πάλη
αντίθετων δυνάμεων για να φέρουν την αρμονία. Μεταξύ χαρτιού και μεταξιού
συντίθεται μια αφήγηση ελλειπτική με διείσδυση στο υποσυνείδητο. Το φως
συνδέεται με τη ζωή και είναι φορέας μνήμης. Περνάει από το ημιδιάφανο μεταξωτό
ύφασμα για να εξαϋλώσει μορφές και γεγονότα. Συνειρμικές εικόνες σχεδιάζονται
στο χαρτί παράλληλα με τη ζωγραφική στο μετάξι. Δημιουργούνται δύο επίπεδα για
να υποδηλώσουν διαφορετικές χωροχρονικές καταστάσεις που αλληλεπιδρούν.
Κρυμμένες μνήμες και βιώματα αναδύονται.»
Η Ειρήνη
Μνατσακανιάν γράφει για τη δουλειά της: «Ότι ζωγραφίζω αφορά σχέσεις μου
με κοντινούς μου ανθρώπους. Είναι επιθυμίες σχέσεων που δεν πραγματοποιήθηκαν,
σχέσεις που αποφάσισα να διακόψω, σχέσεις που προσπαθώ να ανακτήσω,
σχέσεις ενοχής που τολμώ να αντιμετωπίσω. Σχεδιάζω και χαράσσω την ανθρωπινή
παρουσία πλησιάζοντας το κενό του θανάτου με γραφές τρυφερές που κουβαλώ στη
μνήμη μου από τις ταπετσαρίες των τοίχων του πάππου μου. Κάθε σχέση αφήνει με
το πέρασμα του χρόνου το απόσταγμα της μέσα μου και πάνω στο χαρτί μου. Γι’
αυτό νιώθω την ανάγκη να μεταδώσω μέσα από τις εικόνες την αίσθηση αυτών των
σχέσεων γιατί πιστεύω ότι έτσι επικοινωνώ με τους θεατές των έργων μου.»
Η Άννα-Μαρία
Σμυρνάκη γράφει: «Ασχολούμαι με τις προσωπικές μου ανησυχίες. Σκέφτομαι
ότι η ζωγραφική αποτελεί μια διαδρομή παράλληλη με τη ζωή μου. Με απασχολεί σε
αυτή την ενότητα έργων Το εγώ μου και η Ύπαρξή μου στο παρόν και σε
αντιπαράθεση με καταστάσεις και άτομα του οικείου περιβάλλοντός μου. Το
απόσταγμα του Πεσσόα "γνωρίζοντας τι ήταν η ζωή μου μέχρι σήμερα -τόσες
φορές και τόσο έντονα αντίθετη προς τις επιθυμίες μου- δεν μπορώ να προβλέψω
για την αυριανή ζωή μου, παρά ότι θα είναι ακριβώς αυτό που δεν μπορώ να
προβλέψω, αυτό που δεν επιθυμώ, αυτό που θα μου επιβληθεί εκ των έξω, μέχρι και
με τη μεσολάβηση της ίδιας μου της βούλησης" είναι αντιπροσωπευτικό της
παρούσας σκέψης μου. Με απασχολεί το ζήτημα των στερεότυπων συμπεριφορών ,της
κοινωνικής επιβολής ρόλων και χρησιμοποιώντας τις ανάλογες αλληγορίες τονίζω
αυτά τα στοιχεία. Η γραφή αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς μου και την
ενσωματώνω με κάποιον τρόπο καθώς μου είναι αδύνατο να μην αποτυπώσω τις
σκέψεις που προκύπτουν.»
Εγκαίνια
Έκθεσης: Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου, 20:00 – 23:00
Διάρκεια
Έκθεσης: 5 Φεβρουαρίου έως 7 Μαρτίου 2015
Ημέρες και
ώρες λειτουργίας:
Τρίτη, Πέμπτη,
Παρασκευή: 11:00 – 14:30 & 17:30 – 20:30
Τετάρτη, Σάββατο: 11:00 –
16:00
Κυριακή, Δευτέρα:
Ανοικτά κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού
Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος
Λεμπέση 4 & Μακρυγιάννη, Αθήνα | metro Ακρόπολη
Τηλέφωνο 211 182 38 18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου