Ο Άκης Πειρουνίδης,
επίκουρος καθηγητής στην ΑΣΚΤ Αθηνών γράφει μεταξύ άλλων:
«Είμαι πεπεισμένος ότι είναι
κοινώς αποδεκτό πως στις τέχνες η έρευνα και η προσπάθεια να μαθαίνουμε διαρκώς
περισσότερα, να διευρύνουμε τις γνώσεις μας και τις ικανότητές μας, δε σταματά
ποτέ. Σε όλη μας τη ζωή στόχος είναι να ψάχνουμε να βρίσκουμε αλήθειες και να
τις εκφράζουμε, ο καθένας με τον προσωπικό του τρόπο.
Στην παρούσα έκθεση πέντε
καλλιτέχνες που ακολουθούν αυτήν την πορεία, κινούμενοι στον χώρο της
χαρακτικής και συγκεκριμένα της μεταξοτυπίας, παρουσιάζουν την πιο πρόσφατη
δουλειά τους. Παρόλο που η εικαστική προσέγγιση του καθενός φανερώνει τη
διαφορετικότητα τού χαρακτήρα, υπάρχει κάτι κοινό στα έργα που εκτίθενται: η
ελεύθερη χειρονομία, με την οποία ο κάθε καλλιτέχνης διαχειρίζεται τα θέματα
και τις προτάσεις του. Η αμεσότητα που παρέχουν οι τεχνικές της μεταξοτυπίας
έχει ως αποτέλεσμα να γίνεται ορατή η καθαρότητα της γραφής και της εκτέλεσης. Μερικές
φορές, ακόμα και το τυχαίο, όταν προκύπτει, είναι μες στο παιχνίδι και έχει τον
ρόλο του. Στα έργα τους είναι αναγνωρίσιμη η κατοχή των εκφραστικών τους μέσων,
η κατακτημένη γνώση του σχεδίου, της φόρμας, της σύνθεσης.»
Ο Μιχάλης Αδάμης
δημιουργεί μία σειρά από μεταξοτυπικά έργα βασισμένα σε μία βίαιη επίθεση που
δέχτηκε και τα τραύματα που υπέστη. Η καταγραφή ενός γεγονότος και
συγχρόνως η αντιμετώπισή της εμπειρίας αυτής και των συνεπειών της με μία δόση
χιούμορ οδηγούν σε μία φαινομενική δικαίωση ενάντια σε αυτήν την πράξη αναίτιας
βίας.
Οι μεταξοτυπίες του Canuto Kallan που παρουσιάζονται σε αυτή την έκθεση, χαρακτηρίζονται από ένα μίγμα από έντονα χρώματα, χειρονομίες και στοιχεία από φωτογραφίες. Τα θέματα του τα αντλεί από τις εντυπώσεις και τα γεγονότα της καθημερινότητας, την ξενιτειά, τα πολύ οικεία αλλά και ξένα πρόσωπα, τις ελπίδες, τα όνειρα και πάνω από όλα από την αγάπη για τη ζωή.
Ο Δημήτρης Σπανόπουλος μετά από κάποια χρόνια θητείας στη χαρακτική, δουλεύοντας ξυλογραφίες και χαλκογραφίες, δοκίμασε τυχαία και την τεχνική της μεταξοτυπίας στο εργαστήριο του μετέπειτα δασκάλου του Απόστολου Πειρουνίδη. Όντας ζωγράφος εκμεταλλεύτηκε την αμεσότητα της τεχνικής αυτής και την δυνατότητά της να δίνει ζωγραφικά αποτελέσματα. Αν παρατηρήσει κάποιος τα έργα του, ιδιαίτερα τα πρώτα, που έγιναν μεταξύ 2010-2012 μπορεί να διακρίνει την αυθόρμητη σύνθεση, την φρεσκάδα του τυχαίου καθώς και την ατέλεια του τυπώματος.
Τα έργα του Μιχαήλ Φαλκώνη
πραγματεύονται τον εαυτό ως ένα περίκλειστο σύστημα, μετέωρο και επισφαλές, σε
απόσυρση από τις σχέσεις με τους άλλους και από το σώμα. Αυτή η
"σκληρή" σκηνοθεσία απαιτεί για τους σκοπούς της μια εξίσου
"σκληρή", "κλινική" εξπρεσσιονιστική γραφή. Τα
επαναλαμβανόμενα μοτίβα - βελάκια, σπιτάκια, σταυροί, βαλιτσάκια φαρμακείου -
λειτουργούν ως κωδικοποιημένα σύμβολα: πάγωμα, κατακερματισμός, αγκύλωση. Τα
έντονα χρώματα συνδιαλέγονται με τα φορμαλιστικά στοιχεία και τα "ευτελή''
μεγεθυμένα "ready mades". Οι κοινωνικές αναφορές στα έργα του αφορούν
την ανέστια ζωή (στο δρόμο, στο περιθώριο) τις κοινωνικές υποομάδες και τις
υποκουλτούρες τους. Δέχτηκε επιρροές από τη διαφήμιση και το έργο των Τζάκ
Κέρουακ, Γουίλιαμ Μπάροους , Αντονέν Αρτώ, Σάμουελ Μπέκετ.
Ο Michael Ward επεδίωξε τα χαρακτικά που εκτίθενται σε αυτή την έκθεση να έχουν αμεσότητα και απλότητα στη ματιά του θεατή. Όλα τα έργα έχουν μέσα κοινά στοιχεία – σύμβολα τα οποία είναι τυπωμένα με διαφορετικές παραλλαγές και χρωματικές προσεγγίσεις έτσι ώστε η ίδια εικόνα να αποδίδει κάθε φορά άλλη αίσθηση μέσα από την έμφαση που δίνεται κατά τη διαδικασία του τυπώματος.
Εγκαίνια
Έκθεσης: Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2015, 20:00 –
23:00
Διάρκεια
Έκθεσης: 9-31 Ιανουαρίου 2015
Ημέρες
και ώρες λειτουργίας:
Τρίτη, Πέμπτη,
Παρασκευή: 11:00 – 14:30 & 17:30 – 20:30
Τετάρτη, Σάββατο:
11:00 – 16:00
Κυριακή, Δευτέρα:
Ανοικτά κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου