από τις 19 Σεπτεμβρίου στις 8:00 μ.μ. μέχρι τις 29 Σεπτεμβρίου στις 9:00 μ.μ.
ΠΩΣ ΝΑ ΣΧΕΔΙΑΣΟΥΜ ΕΝΑ ΣΚΥΛΟ
Ειρήνη Ευσταθίου, Κοσμάς Νικολάου, Μυρτώ Ξανθοπούλου, Σοφία Σιμάκη, Γιάννης Χατζηασλάνης, ομάδα Νova Melancolia
εγκαίνια: Τετάρτη 19.09.2012/ 20.00
ώρες λειτουργείας: καθημερινά 17:30 - 21:00
διεύθυνση: 3 137, Μαυρομιχάλη 137, Αθήνα
Το 3137 προσκαλεί την Μυρτώ Ξανθοπούλου να ενορχηστρώσει μια ομαδική έκθεση με δικούς της κανόνες. Στο “πως να σχεδιασουμ ενα σκυλο” η Μυρτώ Ξανθοπούλου επιχειρεί να συσχετίσει τη δουλειά της με πρακτικές άλλων καλλιτεχνών.
Η περιοχή που ορίζεται χοντρικά από τη Ασκληπιού και τη Ζωοδόχου Πηγής και από τη Σόλωνος μέχρι την Αλεξάνδρας είναι ένα μικρό οικοσύστημα μέσα στην Αθήνα. Δεν είναι Εξάρχεια, ούτε και Λυκαβηττός, έχει μαγαζιά αλλά δεν είναι εμπορική περιοχή, είναι πυκνοκατοικημένη αλλά παραμένει και πέρασμα, που ενώνει το κέντρο με την Αλεξάνδρας. Η οικειότητα της γειτονιάς συνυπάρχει με την ερημιά του περάσματος. Οι καθημερινές διαδρομές από σπίτι σε σπίτι, από σπιτι σε εργαστήριο, από σπίτι σε περίπτερο, από εργαστήριο σε σουπερ μαρκετ και αντιστρόφως, είναι εμποτισμένες στο τοπίο αυτό. Όσο ζούμε, δουλεύουμε ή κυκλοφορούμε εδώ, το τοπίο γίνεται κομμάτι της ταυτότητας μας, εμπνέοντας μια σχεδόν συλλογικότητα, ένα περίπου εμείς.
Ο σκύλος γνωρίζει καλά την περιοχή του. Μας μυρίζεται κάπου στη Σόλωνος, μας ακολουθεί στη Χαριλάου Τρικούπη, μας περίμενει έξω από το ψιλικατζίδικο, μας συνοδεύει μέχρι την είσοδο της πολυκατοικίας, όπου κοντοστεκόμαστε κοιτώντας τον στα μάτια και κάνοντας ακατάληπτους μορφασμούς για να του εξηγήσουμε πως έτσι έχουν τα πράγματα. Ο σκύλος είναι αμείλικτος. Μας μιλάει για την απώλεια, τη χαρά, το θρήνο, την αγάπη. Ένα σχέδιο που το ξέρουμε αλλά μας διαφεύγει.
Οι καλλιτέχνες είναι γείτονες, έχουν βρεθεί σε κάποιο φάσμα αυτής της διαδρομής. Τα έργα ακολουθούν τα βήματα του σκύλου στο πεζοδρόμιο της Ιπποκράτους.
HOW WE DRAW A DOG
Eirene Efstathiou, Kosmas Nikolaou, Myrto Xanthopoulou, Sophia Simaki,Yiannis Hadjiaslanis, Νova Melancolia group
opening: Wednesday 19.09.2012/ 20.00
opening hours: daily 17:30 - 21:00
address: 3 137, Mavromichali 137, Athens
3 137 invites Myrto Xanthopoulou to create a group show based on her own rules. The area of Athens roughly defined by Asklipiou and Zoodochou Pigis streets, and from Solonos all the way to Alexandras Avenue, is a small ecosystem within the city. It is not Exarcheia nor Lycabetus. There are stores, but it is not a commercial center. It is densely populated, but it remains a passage connecting the very center of
Athens with Alexandras avenue. The intimacy of the neighborhood coexists with the deserted feeling of a passage. Everyday routes from house to house, from house to
studio, to the kiosk or the supermarket are saturated in this landscape. While we live, work, and circulate here, the landscape becomes part of our identity, inspiring an
almost collectivity, an almost “us”.
The dog knows its area. He sniffs us somewhere in Solonos Street. He follows us down Harilaou Trikoupi, he waits for us outside the little shop, and accompanies us to
the entrance of our building, where we stop, we look at him in the eye and make incomprehensible gestures to explain to him that this is the way things are. The dog is ruthless. He speaks of loss, joy, grief, love. A plan we know but eludes us.
The artists are neighbors, having been at some spectrum of this common course. The works follow the dogs footsteps on the pavement of Ippokratous.
Το 3137 προσκαλεί την Μυρτώ Ξανθοπούλου να ενορχηστρώσει μια ομαδική έκθεση με δικούς της κανόνες. Στο “πως να σχεδιασουμ ενα σκυλο” η Μυρτώ Ξανθοπούλου επιχειρεί να συσχετίσει τη δουλειά της με πρακτικές άλλων καλλιτεχνών.
Η περιοχή που ορίζεται χοντρικά από τη Ασκληπιού και τη Ζωοδόχου Πηγής και από τη Σόλωνος μέχρι την Αλεξάνδρας είναι ένα μικρό οικοσύστημα μέσα στην Αθήνα. Δεν είναι Εξάρχεια, ούτε και Λυκαβηττός, έχει μαγαζιά αλλά δεν είναι εμπορική περιοχή, είναι πυκνοκατοικημένη αλλά παραμένει και πέρασμα, που ενώνει το κέντρο με την Αλεξάνδρας. Η οικειότητα της γειτονιάς συνυπάρχει με την ερημιά του περάσματος. Οι καθημερινές διαδρομές από σπίτι σε σπίτι, από σπιτι σε εργαστήριο, από σπίτι σε περίπτερο, από εργαστήριο σε σουπερ μαρκετ και αντιστρόφως, είναι εμποτισμένες στο τοπίο αυτό. Όσο ζούμε, δουλεύουμε ή κυκλοφορούμε εδώ, το τοπίο γίνεται κομμάτι της ταυτότητας μας, εμπνέοντας μια σχεδόν συλλογικότητα, ένα περίπου εμείς.
Ο σκύλος γνωρίζει καλά την περιοχή του. Μας μυρίζεται κάπου στη Σόλωνος, μας ακολουθεί στη Χαριλάου Τρικούπη, μας περίμενει έξω από το ψιλικατζίδικο, μας συνοδεύει μέχρι την είσοδο της πολυκατοικίας, όπου κοντοστεκόμαστε κοιτώντας τον στα μάτια και κάνοντας ακατάληπτους μορφασμούς για να του εξηγήσουμε πως έτσι έχουν τα πράγματα. Ο σκύλος είναι αμείλικτος. Μας μιλάει για την απώλεια, τη χαρά, το θρήνο, την αγάπη. Ένα σχέδιο που το ξέρουμε αλλά μας διαφεύγει.
Οι καλλιτέχνες είναι γείτονες, έχουν βρεθεί σε κάποιο φάσμα αυτής της διαδρομής. Τα έργα ακολουθούν τα βήματα του σκύλου στο πεζοδρόμιο της Ιπποκράτους.
HOW WE DRAW A DOG
Eirene Efstathiou, Kosmas Nikolaou, Myrto Xanthopoulou, Sophia Simaki,Yiannis Hadjiaslanis, Νova Melancolia group
opening: Wednesday 19.09.2012/ 20.00
opening hours: daily 17:30 - 21:00
address: 3 137, Mavromichali 137, Athens
3 137 invites Myrto Xanthopoulou to create a group show based on her own rules. The area of Athens roughly defined by Asklipiou and Zoodochou Pigis streets, and from Solonos all the way to Alexandras Avenue, is a small ecosystem within the city. It is not Exarcheia nor Lycabetus. There are stores, but it is not a commercial center. It is densely populated, but it remains a passage connecting the very center of
Athens with Alexandras avenue. The intimacy of the neighborhood coexists with the deserted feeling of a passage. Everyday routes from house to house, from house to
studio, to the kiosk or the supermarket are saturated in this landscape. While we live, work, and circulate here, the landscape becomes part of our identity, inspiring an
almost collectivity, an almost “us”.
The dog knows its area. He sniffs us somewhere in Solonos Street. He follows us down Harilaou Trikoupi, he waits for us outside the little shop, and accompanies us to
the entrance of our building, where we stop, we look at him in the eye and make incomprehensible gestures to explain to him that this is the way things are. The dog is ruthless. He speaks of loss, joy, grief, love. A plan we know but eludes us.
The artists are neighbors, having been at some spectrum of this common course. The works follow the dogs footsteps on the pavement of Ippokratous.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου