Μια Οδύσσεια στον αστικό χώρο-Κώστας Σπυρόπουλος

Κερκυραϊκή Πινακοθήκη

 

Μια Οδύσσεια στον αστικό χώρο
Τη Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου στις 20.00 εγκαινιάζεται στην Κερκυραϊκή Πινακοθήκη η έκθεση ζωγραφικής του Κώστα Σπυρόπουλου, με τίτλο «Μια Οδύσσεια στον αστικό χώρο».
Η Οδύσσεια είναι μια πορεία προς ένα σκοπό, μακρά και επίπονη, γι’ αυτό και αποτελεί πηγή σοφίας και ωρίμανσης για τον Οδυσσέα. Ο Οδυσσέας σ’ αυτήν την περίπτωση είναι ο ίδιος ο ζωγράφος, που με έντονα χρώματα και με αφαιρετική διάθεση εξερευνά το αστικό τοπίο, όπου ζει και εξελίσσεται, το χώρο όπου ολοκληρώνεται η κοινωνική ζωή και παράγεται ο πολιτισμός.
Το αστικό τοπίο έχει μια δομή και πολλές εκδοχές. Άλλες απ’ αυτές ο ζωγράφος τις θεωρεί δεδομένες και τις τονίζει και άλλες τις διαπραγματεύεται για να δημιουργήσει νέα σχήματα και οράματα, χρωματικές διαφυγές. Ανακαλύπτει μια αίσθηση της πόλης όχι ως μέσο για την αναμόρφωση της κοινωνίας ή ως επίκαιρη μορφή μιας ιδανικής λύσης, αλλά ως μια σκηνή γεμάτη σύμβολα που διασταυρώνεται με τα ίχνη της ανθρώπινης δραστηριότητας. Η αίσθηση αυτή, με την πλούσια χρωματική γκάμα του καλλιτέχνη μετουσιώνεται σε γνώριμο τόπο που οριοθετείται από παιχνίδια, από πλήθη, από ΜΜΕ, από διαφημίσεις και μόδα.
Η εκπλήρωση ενός ρόλου στη ζωή της πόλης αποτελεί επιδίωξη του ζωγράφου σ’ αυτή την τελευταία του παρουσία.
Άλλωστε η κοινωνική δυσφορία και η ανάγκη για αλλαγή των κατεστημένων αξιών αποτελούν τον ούριο άνεμο στα πανιά του Οδυσσέα-δημιουργού. Προσαρμόζει όμως το στόχο του στην κουλτούρα με την οποία μεγάλωσε. Ό,τι απορρίπτει, δεν το απορρίπτει στο όνομα μιας σνομπ «ωριμότητας», αλλά με σκοπό να πλάσει από την αρχή ένα νέο κόσμο, τον οποίο η όρασή του επιτρέπει να συλλάβει και η νοητική του λειτουργία επεξεργάζεται απαλλαγμένη από ιδεοληψίες και παγιωμένες καταστάσεις. Θέλει να βλέπει τον κόσμο όπως δεν έχει διδαχθεί να τον βλέπει.
Ανοίγει έτσι ένα καινούργιο παράθυρο στην αισθητική, που κοιτάζει στον ατέλειωτο ωκεανό του αγνώστου. Άλλωστε τι θα ήταν ο κόσμος μας δίχως την υπόσταση που εμείς του αποδίδουμε; Ένα μαυρόασπρο θέατρο που θα παιζόταν σε άδεια καθίσματα και δεν θα είχε κανένα νόημα. Ο Οδυσσέας πορεύεται συνέχεια και πλάθει καινούριους κόσμους αναθεωρώντας τους παλιούς. Αυτή είναι η μοίρα του η δική του και όλων μας που συναποτελούμε το «κοινωνείν».
Εγκαίνια έκθεσης: Δευτέρα 03/09/2018 στις 20.00
Διάρκεια έκθεσης: 03/09 - 05/10/2018.
Ώρες επίσκεψης: 09.00-14.00 και 18.00-21.00, από Δευτέρα έως Παρασκευή. Κερκυραϊκή Πινακοθήκη, Ιωάννου Θεοτόκη 77, 49132 Κέρκυρα,
Τηλ.: 26610 41085, Fax: 26610 22544, e-mail: info@corfuartgallery.com, www.corfuartgallery.com
ΚΩΣΤΑΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Κώστας Σπυρόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή της Αθήνας. Αμέσως μετά ταξίδεψε στις Η.Π.Α. και την Ευρώπη για αρκετά χρόνια, όπου πραγματοποίησε σπουδές στην Τέχνη (Heron Art Institute, U.S.A.) και παρουσίασε τη δουλειά του σε γκαλερί, διεθνείς Art Fair και Μπιενάλε σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Για οκτώ χρόνια (2000-2008) δίδαξε, ως Αναπληρωτής Καθηγητής, στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων το μάθημα της Εικαστικής Ανατομίας και συνέγραψε σχετικό βιβλίο, το οποίο εκδόθηκε από το οικείο Πανεπιστήμιο.
Έχει παρουσιάσει 40 ατομικές εκθέσεις και 39 ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως στην Ιταλία (Φλωρεντία, Πιατσέντσα, Βερόνα, Πρίντεζι, Άζολο, Παλέρμο), την Αυστρία (Ίνσμπρουκ), τη Βουλγαρία (Σόφια), τις Η.Π.Α. (Λος Άντζελες, Νέα Υόρκη), τη Γαλλία (Παρίσι, Μουσείο Λούβρου), την Τουρκία (Κων/πολη), τον Καναδά (Βανκούβερ), το Βέλγιο (Βρυξέλλες), την Τσεχία (Πράγα, Πίλσεν), το Αζερμπαϊτζάν (Καμπάλα) κ.α. Επίσης συμμετείχε σε διεθνείς Art Fair σε: Τουρκία (Κων/πολη 2005, 2009), Τσεχία (Πράγα 2005), Αυστρία (Ίνσμπουργκ 2009), Ελλάδα (Αθήνα 2010), Ιταλία (Φλωρεντία 2006, Βερόνα 2013, Πιατσέντσα 2016), Αζερμπαϊτζάν (Καμπάλα 2015), Γαλλία (Παρίσι, Μουσείο Λούβρου 2016), Καναδά (Βανκούβερ 2016) και διεθνείς Μπιενάλε στην Τσεχία (Πίλσεν 2006, 2008) και την Ιταλία (Άζολο 2010, Παλέρμο 2013).
Προσωπογραφία του παρουσιάζεται από την Ιταλική Ακαδημία Καλών Τεχνών σε ειδικό τόμο που περιλαμβάνει τους εκπροσώπους της σύγχρονης Ευρωπαϊκής ζωγραφικής (έκδοση 2016).
Στο έργο του έχουν αναφερθεί σημαντικοί Έλληνες και ξένοι ζωγράφοι και ιστορικοί της Τέχνης, όπως ο Αλέκος Φασιανός, η Gabriella Hajkova (Ιστορικός Τέχνης, Δ/ντρια Διεθνούς Μπιενάλε Σχεδίου Πίλσεν), ο Χρύσανθος Χρήστου (Ακαδημαϊκός και Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης), ο Στέλιος Λυδάκης (Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης), η Barbara Angiolini (Ιστορικός της Τέχνης), ο Χάρης Καμπουρίδης (Ιστορικός της Τέχνης), ο Salvatore Autovino (Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης), ο Paolo Levi (Ιστορικός της Τέχνης), η Αθηνά Σχοινά (Ιστορικός της Τέχνης), ο Γιώργος Παντής (Πρόεδρος Σχολής Καλών Τεχνών Ιωαννίνων), ο Γιώργος Κατσάγγελος (Καθηγητής Καλών Τεχνών Α.Π.Θ.), ο Νίκος Ζίας (Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης), ο Roberto Chiavarini (Μέλος Ιταλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών), η Πολυξένη Βελένη (Δ/ντρια Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης), η Αγλαΐα Αρχοντίδου (Αρχαιολόγος, Επίτιμη Διευθύντρια του Υπουργείου Πολιτισμού), η Ruhangiz Heydarova (Ιστορικός Τέχνης), η Αντιγόνη Καψάλη (Ιστορικός της Τέχνης, Μουσείο Κατσίγρα), η Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρόγκαν (Ιστορικός της Τέχνης), η Γεωργία Γεωργοπούλου ( Αρχαιολόγος Msc Πολιτιστική Διαχείριση), η Ξένια Καλδάρα (Γενική Διευθύντρια και Αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης), ο Ιωάννης Μαρωνίτης (Πρόεδρος της UNESCO) κ.α. Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές και μουσεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Εθνική Πινακοθήκη, Ίδρυμα Θεοχαράκη, Αρχαιολογικά Μουσεία Θεσσαλονίκης και Πατρών, Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, Δημαρχείο Φλωρεντίας κ.α).
Δύο μεγάλες κατασκευές του κοσμούν τον περίβολο της πρυτανείας και τον κεντρικό δρόμο της Πανεπιστημιούπολης του Πανεπιστημίου Πατρών.
Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας και καθηγητής της Ιατρικής (Γνωστικό αντικείμενο: Πνευμονολογία) στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Είναι επίσης μέλος της Κερκυραϊκής Πινακοθήκης από το 2018.
Το 2016 επελέγη από την Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ιταλίας και συμπεριελήφθη στην έκδοση REMBRANDT 2016, που έγινε με την συμπλήρωση 410 ετών από την γέννηση του Rembrandt (1606-2016), ως ένας από τους σημαντικούς εκπροσώπους της σύγχρονης Ευρωπαϊκής ζωγραφικής. Επιπλέον, τα Ε.Λ.Τ.Α. έχουν εκδώσει τιμητικό τόμο όπου περιέχονται 49 γραμματόσημα με έργα του, ενώ έχουν κυκλοφορήσει εικαστικές κατασκευές δια χειρός του καλλιτέχνη. Έχει τιμηθεί επίσης με βραβείο από την UNESCO (2017, 2018) για το καλλιτεχνικό έργο του και με Α' βραβείο ως «Πρόσωπο της χρονιάς 2016» για την προσφορά του στα γράμματα και τις τέχνες από την εφημερίδα Πελοπόννησος.
Έχει εκδώσει τα βιβλία Εικαστική Ανατομία (Εκδόσεις Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Ιωάννινα 2002), 87+1 Λόγοι που ζωγραφίζω/ 87+1 Reasons why I paint (δίγλωσση έκδοση, εκδοτικός οίκος Φιλύρα, Αθήνα 2017), Η Αισθητική της τέχνης και των υποατομικών σωματιδίων (δίγλωσση έκδοση, εκδοτικός οίκος Φιλύρα, Αθήνα 2018).
  www.corfuartgallery.com

To Bauhaus και η Ελλάδα

Η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας και η Κρατική Ακαδημία Καλών Τεχνών Στουτγάρδης οργανώνουν διεθνές συνέδριο με τίτλο «Το Bauhaus και η Ελλάδα: Η νέα ιδέα της σύνθεσης στις τέχνες και την αρχιτεκτονική», με αφορμή τα 100 χρόνια από την ίδρυση του Μπάουχαους στη Βαϊμάρη. Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα στις 30-31 Μαΐου / 1η Ιουνίου 2019.

Η Σχολή του Μπάουχαους, το σημαντικότερο Σχολείο των Τεχνών και παραγωγός νεωτερικότητας στον 20ο αιώνα, είναι αποτέλεσμα μιας σειράς ιστορικών συνθηκών που συγκλίνουν μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: της κρίσης των οικονομικών δομών των ευρωπαϊκών αστικών δημοκρατιών, της αναζήτησης μιας εναλλακτικής αντίληψης και ικανοποίησης των συλλογικών αναγκών, της αποδέσμευσης από την εμπειρία της ιστορίας υπό την ριζοσπαστική πίεση των καλλιτεχνικών ιστορικών πρωτοποριών. Επιπλέον, η ίδρυση του Μπάουχαους είναι στενά συνυφασμένη με τις μεταπολεμικές συνθήκες ειδικά στη Γερμανία: η πιεστική επίδραση της τραυματικής εμπειρίας του πολέμου και της φρίκης της βιομηχανοποιημένης μαζικής σφαγής εκατομμυρίων ανθρώπων, η αίσθηση εθνικής ταπείνωσης εξαιτίας της ήττας στον πόλεμο και η οικονομική πολιτική και πολιτισμική κατάρρευση του Ράιχ. Το Μπάουχαους ως πολιτισμική υπόσχεση συνδέεται επίσης με την υπόσχεση της ίδρυσης της πρώτης γερμανικής δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης ως νέας προοπτικής. Το κοινό τέλος και των δύο, το 1933, σημασιοδοτεί εμβληματικά την έλευση των Εθνικοσοσιαλιστών στην εξουσία.

Η φιλοσοφία του Μπάουχαους, που αντλεί από την κουλτούρα των Arts & Crafts και του Deutscher Werkbund, αποσκοπεί στη γεφύρωση του χάσματος αρχικά μεταξύ τέχνης και χειροτεχνίας και στη συνέχεια στη συμφιλίωση τέχνης και βιομηχανίας. Αποσκοπεί επίσης στην κατάκτηση μιας πολλαπλής ιδέας της σύνθεσης: σύνθεσης ως σχέδιο πολιτισμικό, σύνθεσης ως συνολικής κατάκτησης της Μορφής, σύνθεσης στο πεδίο της βιομηχανικής παραγωγής προϊόντων μαζικής κατανάλωσης που να εμπεριέχουν τις αξίες του μοναδικού καλλιτεχνικού αντικειμένου. Για τον σκοπό αυτό γίνεται για πρώτη φορά δυνατή η συνεργασία καλλιτεχνών, αρχιτεκτόνων και χειροτεχνών, έτσι ώστε το Μπάουχαους να καταστεί αμέσως μετά το τέλος του πολέμου (1919) σημείο αναφοράς των καλλιτεχνικών πρωτοποριών και ιδιαιτέρως του ευρωπαϊκού Μοντέρνου Κινήματος. Πρώτη επιδίωξη του ιδρυτή του, Walter Gropius, είναι ο διεθνιστικός χαρακτήρας της Σχολής με την προσέλκυση, για πρώτη φορά, δασκάλων από όλη την Ευρώπη.

Η Ελλάδα της εποχής ζει τη δική της τραγωδία, με τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 και την ήττα της Μεγάλης Ιδέας, που οδηγεί σε μια πρώτη συνολική ομφαλοσκόπηση για την ταυτότητα και τον προσανατολισμό των ντόπιων πολιτισμικών εκφράσεων. Τούτο δεν σημαίνει ότι προηγουμένως η ελληνική κουλτούρα εμφανιζόταν ανοιχτή και ευεπίφορη στις προκλήσεις των ευρωπαϊκών πρωτοποριών. Η δεκαετία του 1920 αποτελεί μια κομβική στιγμή για την εγχώρια πολιτισμική συνθήκη, με τη διδασκαλία και το έργο του Δημήτρη Πικιώνη, του Φώτη Κόντογλου, του Σπύρου Παπαλουκά, του Μανώλη Καλομοίρη, της Αγγελικής Χατζημιχάλη, του Άγγελου Σικελιανού και των Δελφικών Γιορτών. Μόνο στη δεκαετία του 1930 ενισχύεται αποτελεσματικά το εγχείρημα ανταλλαγής με τα ευρωπαϊκά ρεύματα (με τον Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα, τον Νίκο Εγγονόπουλο, τον Ανδρέα Εμπειρίκο, τον Νίκο Σκαλκώτα, τον Νίκο Μητσάκη και τον Πάτροκλο Καραντινό) έτσι ώστε, ιδιαιτέρως στις τέχνες και στην αρχιτεκτονική, να γίνουν δυνατές κατακτήσεις καθοριστικές για την εν εξελίξει πολιτισμική θέση της χώρας και την ένταση του δημιουργικού αυτοπροσδιορισμού στο πλαίσιο ενός διεθνούς διαλόγου.
Το συνέδριο θα κινηθεί γύρω από δύο γενικές θεματικές περιοχές:

1. Σημασία και επιρροή του Μπάουχαους στις τέχνες και την αρχιτεκτονική στην Ελλάδα
2. Συγκριτική αποτίμηση της επιρροής του Μπάουχαους σε άλλες χώρες και η διδακτική των τεχνών
Σε αυτό το πλαίσιο θα εξεταστούν ζητήματα σχετικά με τις συντεταγμένες πρόσληψης της κουλτούρας του Μπάουχαους στον ελληνικό μεσοπόλεμο• οι σχέσεις των τοπικών δημιουργών με την εμπειρία του διάσημου γερμανικού σχολείου στο πεδίο των τεχνών, της αρχιτεκτονικής και του σχεδιασμού αντικειμένων• η κατανόηση των αυτόχθονων δημουργικών εκφράσεων υπό το πρίσμα της «επιρροής του Μπάουχαους» και η σημασία της διεθνούς ανταλλαγής και προβολής των Ελλήνων καλλιτεχνών και αρχιτεκτόνων της εποχής. Θα αποτιμηθεί επίσης η «ελληνική συμβολή» και η προβολή της στην ευρωπαϊκή κουλτούρα του μεσοπολέμου καθώς και η σημασία της «μυθολογίας» και της κληρονομιάς του Μπάουχαους στην ελληνική τέχνη και αρχιτεκτονική, από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι σήμερα.


Το διεθνές σκέλος του Συνεδρίου θα επικεντρωθεί, κυρίως, στις εθνικές προσλήψεις της εμπειρίας του Μπάουχαους άλλων ευρωπαϊκών χωρών πριν και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα εξεταστούν ζητήματα όπως η γερμανική εμπειρία του Μπάουχαους (1919-1933) αλλά και η πρώτη έκθεση Μπάουχαους στο ΜοΜΑ της Νέας Υόρκης (1938)• επίσης, άλλες ανάλογες εμπειρίες όπως το σχέδιο ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Μεσογειακής Ακαδημίας των Mendelsohn-Wijdeveld-Ozenfant (1933), το Black Mountain College στη Βόρεια Καρολίνα, το New Bauhaus στο Σικάγο, το Μπάουχαους στο Τελ Αβίβ, το Imagninary Bauhaus και οι σιτουασιονιστές, η Hochschüle für Gestaltung στην Ulm, κ.ά.
Το Συνέδριο θα πλαισιωθεί από παράλληλες εκδόσεις και εκδηλώσεις σχετικές με την κουλτούρα του Μπάουχαους που θα ανακοινωθούν προσεχώς.

Οι γλώσσες του συνεδρίου είναι η ελληνική και η αγγλική.
Οι περιλήψεις των εισηγήσεων μπορούν να σταλούν στα ελληνικά ή αγγλικά.
Στο συνέδριο μπορεί να γίνει κοινή Ανακοίνωση και από δύο εισηγητές.

Θα ακολουθήσει η έκδοση των πρακτικών του συνεδρίου.
Η συμμετοχή στο συνέδριο και η παρακολούθηση των εργασιών του είναι δωρεάν.
Για την παρακολούθηση του συνεδρίου δεν χρειάζεται προηγούμενη δήλωση συμμετοχής.

• Γενικές πληροφορίες Συνεδρίου: bauhaus2019.asfa.gr
• Διαδικτυακή διεύθυνση αποστολής περιλήψεων και επικοινωνίας: bauhaus2019@asfa.gr.

 Νέα προθεσμία υποβολής περιλήψεων: 30 Σεπτεμβρίου 2018
Εξαιτίας του μεγάλου ενδιαφέροντος για το συνέδριο, η νέα τελική προθεσμία υποβολής περιλήψεων είναι η 30η Σεπτεμβρίου 2018. Οι θεματικές περιοχές και οι προδιαγραφές παραμένουν ως έχουν. Είναι επίσης αυτονόητο ότι ισχύουν όλες οι μέχρι τώρα δηλώσεις συμμετοχής που έχουν αποσταλεί.

Επιστημονικοί και οργανωτικοί υπεύθυνοι του Συνεδρίου και των παράλληλων εκδηλώσεων:
Ανδρέας Γιακουμακάτος, καθηγητής Αρχιτεκτονικής, Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης ΑΣΚΤ
Σωκράτης Γεωργιάδης, καθηγητής Αρχιτεκτονικής, Κρατική Ακαδημία Καλών Τεχνών Στουτγάρδης

Το Συνέδριο πραγματοποιείται με τη συνεργασία του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής.

Eleusis 2021 European Capital of Culture

Στον δρόμο προς την «Ελευσίνα 2021 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης», η πόλη της
Ο επιτυχημένος φεστιβαλικός θεσμός των μεγάλων #εικαστικών #εγκαταστάσεων των Αισχυλείων θα αξιοποιηθεί εφεξής και για τέσσερα χρόνια από την Ελευσίνα 2021 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης ξεκινώντας με την εγκατάσταση της Μαρίας Παπαδημητρίου «Τιτάνες Πέτρες και Κόκκαλα» τον Ιούνιο του 2019.
«Θέλουμε να αναπτύξουμε την Ελευσίνα σ' έναν πόλο αναφοράς για τα εικαστικά. Το έργο της Μαρίας Παπαδημητρίου είναι προϊόν συνεργασίας της με τους κατοίκους, ένα έργο εν εξελίξει που εμπεριέχει τη μετάβαση και την ευφορία. Παράλληλα ξεκινάμε κι άλλα πρότζεκτ, οργανώνουμε το πρώτο διεθνές residency καλλιτεχνών για την τέχνη της εικαστικής εγκατάστασης (bit.ly/2KgiAPy), και έχουμε μια έντονη δραστηριότητα μέσα στις γειτονιές της Ελευσίνας».
 
On the way to Eleusis 2021 European Capital of Culture, the city of #Eleusis welcomes today the Aeschylia Festival's 44th edition.

The successful festival institution of the large-scale #art #installations of Aeschylia will be used for four years from Eleusis 2021 European Capital of Culture, starting with Maria Papadimitriou's visual art installation "Τιτανομαχία Πέτρες και Κόκκαλα" (Titanomachy Stones and Bones) in June 2019.
"We want to make Eleusis a point of reference for visual arts. Maria Papadimitriou's work is a product of her collaboration with the city's residents; an ongoing project that involves transition and euphoria. At the same time, we launch other projects, we organise the first artist-in-residence programme dedicated to #installation art (bit.ly/2v5hrW8), and we intensively work within the neighbourhoods of Eleusis."
Πηγή:Eleusis 2021 European Capital of Culture