Documenta 14: Αντίστροφη μέτρηση για την κορυφαία έκθεση Σύγχρονης Τέχνης

Την αντίστροφη μέτρηση για τη documenta 14, την κορυφαία έκθεση Σύγχρονης Τέχνης που ξεκινά τον ερχόμενο Απρίλιο στην Αθήνα, έδωσε το δημοτικό συμβούλιο της πόλης, που ενέκρινε την παραχώρηση κεντρικών πλατειών της πρωτεύουσας στην έκφραση και την καλλιτεχνική δημιουργία.
«Περισσότερες από 5.000 προσωπικότητες της τέχνης, όπως διευθυντές Μουσείων και συλλέκτες, έχουν έως τώρα επιβεβαιώσει τη συμμετοχή τους στην κορυφαία διοργάνωση, μεταξύ των οποίων και 1.400 δημοσιογράφοι από όλο τον κόσμο», τόνισε στην εισήγησή του ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Γιώργος Καμίνης, επισημαίνοντας ότι «η Αθήνα βρίσκεται στο επίκεντρο του πολιτιστικού ενδιαφέροντος και μεγάλα διεθνή έντυπα, όπως η Guardian και οι New York Times, φιλοξενούν και αναδεικνύουν την Αθήνα ως δυναμικό πόλο σύγχρονου πολιτισμού προτρέποντας τους αναγνώστες τους να την επισκεφθούν».
Τα τριήμερα εγκαίνια της documenta 14, που τιτλοφορείται «Μαθαίνοντας από την Αθήνα», θα πραγματοποιηθούν στην Αθήνα στις 6,7 και 8 Απριλίου και η έκθεση στην πόλη θα διαρκέσει έως τις 12 Ιουλίου.

Ακολούθως, θα πάρει σκυτάλη το Κάσελ, η γερμανική πόλη που - για πρώτη φορά από το 1959 - μοιράζεται τη φιλοξενία της κορυφαίας διεθνούς έκθεσης Σύγχρονης Τέχνης με μια δεύτερη πόλη, την Αθήνα. Η συμφωνία για την συμφιλοξενία επισημοποιήθηκε στη συνάντηση μεταξύ του δημάρχου Αθηναίων κ. Γιώργου Καμίνη και του δημάρχου Κάσελ κ. Bertram Hilgen τον Μάρτιο του 2015 στο Βερολίνο, ενώ ακολούθησαν συνεντεύξεις τύπου σε Κάσελ και Αθήνα. 
Η πλατεία Εθνικής Αντίστασης (πρώην πλατεία Κοτζιά), η πλατεία Συντάγματος, η πλατεία Αυδή στο Μεταξουργείο αλλά και ο πεζόδρομος Διονυσίου Αρεοπαγίτου θα φιλοξενήσουν πρωτότυπα έργα και κατασκευές κορυφαίων εικαστικών απ’ όλο τον κόσμο με έντονο τον κοινωνικό χαρακτήρα και τον διάλογο με την εποχή μας αλλά και την πόλη της Αθήνας. Με την documenta συνεργάζονται, επίσης, πολιτιστικοί φορείς, Οργανισμοί και Πανεπιστήμια της πόλης.
Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Ρομαντικοί κρεμαστοί κήποι από λουλούδια και έρωτα Εικαστική εγκατάσταση της Τόνιας Αβδελοπούλου στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών

• 
  
  
• 
  
• inShare

Με λουλούδια φτιαγμένα από ανακυκλώσιμο υλικό, τα οποία μετατρέπονται με φαντασία σε έργο τέχνης, απεικονίζοντας κήπο, σκηνικό χώρο και τοπίο, δίνοντας έτσι στο φιλότεχνο κοινό την ευκαιρία να πλάσει τη δική του ιστορία, η ζωγράφος, σκηνογράφος και δημιουργός μουσικών παραστάσεων, Τόνια Αβδελοπούλου, συνθέτει τους δικούς της κρεμαστούς κήπους.
Η έκθεση, με τίτλο «Hanging Gardens», εγκαινιάζεται στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, την Τρίτη 17 Ιανουαρίου, στις 7.30 το απόγευμα, και θα διαρκέσει έως τις 28 Ιανουαρίου. Τη βραδιά των εγκαινίων θα πλαισιώσει μουσικό σχήμα, το οποίο θα τραγουδήσει «a capella» τραγούδια, που υμνούν τον έρωτα και τον ρομαντισμό.

 Κάτι σαν τους νευρώνες του εγκεφάλου
Η Τόνια Αβδελοπούλου εξηγεί για αυτή την εικαστική της εγκατάσταση: «Απορρίπτοντας την αίσθηση για την υπεροχή της φύσης, μουσαμάδες και πλαστικοποιημένα υφάσματα είναι η πρώτη ύλη για τα όνειρά μου. Η προσπάθεια ομορφοποίησης του Άσχημου δημιουργεί τις αισθητικές και υλικές απολαύσεις ενός αστικού τοπίου - θέματος.

Η χρήση ήχου συμβάλει στη δημιουργία συμβόλων και ατμόσφαιρας σε μια στιγμή αναζωογόνησης του ρομαντισμού. Οι κρεμαστοί μου κήποι είναι κάτι σαν τους νευρώνες του εγκεφάλου, που μοιάζουν ατελείωτοι διάδρομοι από λουλούδια και έρωτα. Σας προσκαλώ να μοιραστείτε τους δικούς μου “κρεμαστούς κήπους”».

 Με τη σειρά του, ο μουσικολόγος Παναγιώτης Σκούφης σημειώνει: «Στο εικαστικό δρώμενο “Hanging Gardens”, η Τόνια Αβδελοπούλου πετυχαίνει τη συνύφανση ηχητικών και εικαστικών γεγονότων, τα οποία εντάσσει σε χρόνο και χώρο, ακολουθώντας ορισμένη τάξη, συμπλέκοντάς τα σε ολότητα μοναδική και αυθύπαρκτη».
Συντελεστές μουσικού σχήματος
Soprani: Αθηνά Λιάσκα - Τόνια Αβδελοπούλου, alti: Aλίκη Αβδελοπούλου - Σάντυ Κισκήρα, tenori: Πέτρος Βάβουλας -  Άρτέμης Τσουκαλάς, bassi: Nίκος Καραγκιαούρης - Γιώργος Βάβουλας - Θεοδόσης Σμυρνιός.

 Πληροφορίες
Αίθουσα Τέχνης Αθηνών: Γλύκωνος 4 - Αθήνα, τηλ.: 210 7213938. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη - Παρασκευή: 11:00 - 14:30 και 18:00 - 21:00, Σάββατο: 11:00 - 14:30.
Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Εθνική Πινακοθήκη: Επετειακό ημερολόγιο αφιερωμένο στην ιστορική «Ομάδα τέχνη»

Όθων Περβολαράκης - Παπαρούνες

 

Το επετειακό ημερολόγιο της Εθνικής Πινακοθήκης για το 2017, που είναι αφιερωμένο στην ιστορική «Ομάδα τέχνη» και τους καλλιτέχνες της, χαρίζει μια πρόγευση  από τον πλούτο και τη φρεσκάδα των έργων τους και αποτελεί προπομπό της έκθεσης, η οποία θα διαρκέσει από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο του 2017.

Φέτος, συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη δημιουργία της περιώνυμης «Ομάδας τέχνη», που έχει ταυτιστεί στις συνειδήσεις όσων ασχολούνται με την ιστορία της νεότερης ελληνικής τέχνης με τη γέννηση του μοντερνισμού στη χώρα μας. Ήταν, πράγματι, τόσο καταλυτικός ο ρόλος, που διαδραμάτισε η «Ομάδα τέχνη» στα λίγα χρόνια που έδρασε;  Έφερε καινούριο πνεύμα στην κουρασμένη από την πολύχρονη κυριαρχία της Σχολής του Μονάχου καλλιτεχνική ζωή της πρωτεύουσας; Πόσο «πρωτοπόροι» μπορούν να χαρακτηριστούν οι  δημιουργοί της;

Δημήτριος Γαλάνης  - Το ανοιχτό παράθυρο.

 Ποια είναι η σχέση της με την πολιτική του Βενιζέλου, που αγκάλιασε την πρωτοβουλία των νέων καλλιτεχνών από την πρώτη στιγμή; Είχε αντίκτυπο και συνέχεια η δράση τους ακόμη και μετά τη διάλυση του σχήματος; Η επέτειος της εκατονταετηρίδας μάς προσφέρει την αφορμή  για μια καινούρια θεώρηση, που θα ξεκινά από τα ίδια τα έργα.
Η «Ομάδα τέχνη» δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του Νικόλαου Λύτρα (1883 - 1927), γιου του γενάρχη της Σχολής του Μονάχου, Νικηφόρου Λύτρα. Ο Νικόλαος ήταν τότε τριάντα τεσσάρων ετών και είχε ήδη καθιερωθεί ως μοντέρνος ζωγράφος με τολμηρές καινοτομίες στο έργο του. Οι περισσότεροι από τους καλλιτέχνες της Ομάδας ήταν συνομήλικοι και φίλοι του Λύτρα. Είχαν γεννηθεί γύρω και μέσα στη δεκαετία του 1880, εκτός από τον πρεσβύτερο Οδυσσέα Φωκά (1857 - 1946) και τον νεότερο Περικλή Βυζάντιο (1893 - 1974).

 Κωνσταντίνος Παρθένης  - Λουόμενες.

 Ανάμεσά τους, θα συναντήσουμε λαμπρά ονόματα, όπως ο Αλεξανδρινός Κωνσταντίνος Παρθένης (1878 - 1967)  ή ο Κωνσταντινοπολίτης Κωνσταντίνος Μαλέας (1879 - 1928), άξιους ζωγράφους με έργο λιγότερο προβεβλημένο,  όπως ο Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης (1881 - 1955), ο  Κερκυραίος Λυκούργος Κογεβίνας (1887 - 1940), ο Νικόλαος Οθωναίος (1877 - 1950), ο Όθων Περβολαράκης (1887 - 1974). Στα πιο αφανή μέλη της Ομάδας, ανήκαν οι  Σταύρος Καντζίκης (1885 - 1958) και Δημήτριος Στεφανόπουλος (1881 - 1932). Δυο γλύπτες συμπλήρωναν την Ομάδα: ο επιφανής Μιχάλης Τόμπρος (1889 - 1974 και ο λιγότερο γνωστός Γρηγόριος Ζευγώλης (1886  - 1950).

 Νικόλαος Λύτρας - Σπουδή (Ο ζωγράφος Ουμβέρτος Αργυρός).

 Η επετειακή έκθεση, που ετοιμάζει η Εθνική Πινακοθήκη, με διάρκεια από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο του 2017, αποσκοπεί  να ανασυστήσει τις τρεις κορυφαίες εκδηλώσεις της Ομάδας: την πρώτη έκθεση,που εγκαινιάστηκε από τον Πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Βασιλέα Αλέξανδρο, τον Δεκέμβριο του 1917, μια δεύτερη που έγινε στις αρχές του 1919, και την εξαιρετικά σημαίνουσα - όχι μόνο από καλλιτεχνική, αλλά και από πολιτική άποψη - τελευταία έκθεση της «Ομάδας τέχνη», που οργανώθηκε στο Παρίσι, στη Galerie de la Boétie. Η έκθεση εγκαινιάστηκε στις 2 Σεπτεμβρίου του 1919, από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος βρισκόταν στη γαλλική πρωτεύουσα για το Συνέδριο της Ειρήνης.

 Λυκούργος Κογεβίνας  - Κερκυραϊκό τοπίο.

 Με την έκθεση αυτή, φαίνεται να τίθεται σε εφαρμογή ένας νόμος της κυβέρνησης των Φιλελευθέρων (1598/1919), που προέβλεπε την οργάνωση εκθέσεων στο εξωτερικό για την προβολή της χώρας. «Η έκθεση έργων Ελλήνων καλλιτεχνών», επιβλητική σε μέγεθος, περιελάμβανε 200 έργα ζωγραφικής, χαρακτικής και γλυπτικής. Από την αρχική ομάδα, απουσίαζαν οι ζωγράφοι Βυζάντιος, Οθωναίος, Περβολαράκης και Τριανταφυλλίδης, ενώ  είχαν προστεθεί τέσσερα νέα μέλη, οι Δημήτρης Γαλάνης, Μάρκος Ζαβιτσιάνος, Σταύρος Παπαπαναγιώτου και Παύλος Ροδοκανάκης.

Νικόλαος Οθωναίος  - Τοπίο – Βράδυ.

 Η αξία της έκθεσης του Παρισιού έγκειται στην απόφαση ενός ευφυούς και καλλιεργημένου πολιτικού, του Ελευθέριου Βενιζέλου, να συνδέσει μια μεγάλη ιστορική στιγμή, όπως ήταν το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και το Συνέδριο της Ειρήνης, με ένα καλλιτεχνικό γεγονός που αποσκοπούσε να προβάλει τις πνευματικές δυνάμεις της σύγχρονης Ελλάδας και την τέχνη ως άνθος της Ειρήνης. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ζωρζ Κλεμανσώ, πρωταγωνιστής στο Συνέδριο της Ειρήνης,  φίλος και, ίσως, πρότυπο του Βενιζέλου στην προάσπιση των πρωτοποριακών τάσεων στην τέχνη, έπειθε - τον ίδιο καιρό και για τον ίδιο σκοπό - τον φίλο του Κλωντ Μονέ να προσφέρει στο γαλλικό κράτος τις υπέροχες «Νυμφαίες» του,  που κοσμούν  σήμερα το Μουσείο της  Orangerie στο Παρίσι.
Πηγή: http://www.naftemporiki.gr

Μουσείο Φρυσίρα: «Οι ταυτότητες των άλλων» δεν σταματούν να μας εκπλήσσουν!

Δύο ιστορικά νεοκλασικά κτήρια στην Πλάκα που φιλοξενούν το Μουσείο Φρυσίρα με έργα ευρωπαϊκής και ελληνικής ζωγραφικής, δεν σταματούν να μας εκπλήσσουν με τα εκθέματά τους.
Αυτή τη φορά και μέσα από την τριλογία «Νέοι Ορίζοντες», το Μουσείο Φρυσίρα στοχεύει να προτείνει ξεχωριστούς καλλιτέχνες από τις συλλογές του και να αναδείξει σύγχρονες μορφοπλαστικές τάσεις από όλο τον κόσμο.
Με τις προτάσεις του αυτές, επιδιώκει να μιλήσει για τα ορατά και αδιόρατα νήματα με την ιστορία της ζωγραφικής, τις υπόγειες δυναμικές της και τα πεδία έκφρασής της στο μέλλον.
Στην πρώτη από τις τρεις ενότητες, με θέμα «Οι ταυτότητες των άλλων» που ήδη παρουσιάζεται στις προθήκες του, ο κάθε καλλιτέχνης προσεγγίζει με τον δικό του τρόπο την έννοια της ταυτότητας.
Εκφράζοντας έτσι, τόσο ατομικές, όσο και συλλογικές ανησυχίες.
Χωρίς να χάνεται η μοναδικότητα του καθενός, φαίνεται πώς η ταυτότητα, εκτός από περιορισμός, μπορεί μέσω της τέχνης, να λειτουργήσει και απελευθερωτικά.
Στην έκθεση συμμετέχουν έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες: Teodora Axente, Norbert Bisky,
 Stephen Chambers, Viola Głowacka, Bogumił Książek, Li Ji, Frédérique Loutz, Marcin Maciejowski, Florian Merkel, Brann Renaud, Ewa Szczekan, Alexander Tinei, Verebics Ágnes, Κωνσταντίνος Βαβυλουσάκης, Γιάννης Ζιώγας, Χρίστος Μιχαηλίδης, Ισμήνη Τελιγιορίδου.

Η έκθεση πραγματοποιείται με την αποκλειστική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Νέοι Ορίζοντες της Ζωγραφικής / Πρώτο Μέρος: Οι ταυτότητες των άλλων  [έως 30 Ιουνίου]


Info:
ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
Τετάρτη έως Παρασκευή: 10:00 - 17:00
Σάββατο και Κυριακή: 11:00 - 17:00
Δευτέρα και Τρίτη: κλειστά
Μονής Αστερίου 3 & 7, Πλάκα,
τηλ: 210 3234678, 210 3316027
Πηγή: http://www.tff.gr

«Το Δικαίωμα να είσαι Άνθρωπος» στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης

Το θέμα των ανθρώπινων δικαιωμάτων που στις μέρες μας περισσότερο από κάθε άλλη περίοδο τείνει να είναι ίσως το πιο σημαντικό ζήτημα παγκοσμίως, είναι η αφορμή για την έκθεση με τίτλο «Το Δικαίωμα να είσαι Άνθρωπος», μια σύμπραξη του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, του Ινστιτούτου Goethe Θεσσαλονίκης και της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ.
Η έκθεση εγκαινιάζεται την Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2017 και ώρα 20.00 στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Β1, Λιμάνι) και διαρκεί έως τις 28 Φεβρουαρίου. Θα φιλοξενείται επίσης στις βιτρίνες του ΟΤΕ (Καρόλου Ντηλ & Ερμού) από τα μέσα Ιανουαρίου έως τα μέσα Φεβρουαρίου και στον εκθεσιακό χώρο του Ινστιτούτου Goethe Θεσσαλονίκης, από τις 9  Φεβρουαρίου έως τις 17 Μαρτίου.
Την οργάνωση έχουν αναλάβει η Θάλεια Βραχοπούλου, PhD, Καθηγήτρια εικαστικών τεχνών στο John Jay College of Criminal Justice of the City University of New York και ο Χάρης Σαββόπουλος, Κριτικός και Ιστορικός Τέχνης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Η έκθεση αναζητά υποβολές που αντικρούουν, επανεξετάζουν και απορρίπτουν τις ανισότητες αποτελώντας παραδείγματα των επιδιώξεων του ουμανισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ο οικουμενικός ουμανισμός και η κοινωνική δικαιοσύνη μοιράζονται κοινούς στόχους: προσπαθούν να προωθήσουν το δικαίωμα του ατόμου αλλά και των κοινωνιών σε ίση πρόσβαση στην ευκαιρία και το όφελος, καθώς και την υιοθέτηση της ισότητας ως κυβερνώσα αρχή σε όλους τους τομείς της σύγχρονης ζωής. Στη σημερινή εποχή της κρίσης η ανισότητα του πλούτου, η καταστολή της ελευθερίας του λόγου, οι κυβερνητικά κυρωθείσες διακρίσεις, η θρησκευτική μισαλλοδοξία, η πολιτική διαφθορά, όλα λειτουργούν ως τροχοπέδη στα ζητούμενα του Ουμανισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Οι καλλιτέχνες που παίρνουν μέρος στην έκθεση έχουν διαφορετικό κοινωνικό και πολιτισμικό υπόβαθρο και επελέγησαν από τους επιμελητές διότι τα έργα τους εκφράζουν κοινωνική δικαιοσύνη.

 Στην έκθεση συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Αλκαλάη Άρτεμις, Αμελαδιώτης Δημήτρης, Αυγητίδου Αγγελική, Βενετόπουλος Μπάμπης, Bertrand Lucille, Bogaert Tom, Γκάγκας Σαράντης, Γκούτζος Φίλιππος, Cortez Esperanza, Διβάρης Γεώργιος, Dodson Laura, Δουλγέρης Χριστόφορος, Giordano Joan, Ιωαννίδης Πολ. Γιώργος, Καραμέτου Μαρία, Kestleman Simone, Lombardi D. D. , Lopes Cyriaco, Μαγκώνη Δέσπω, Magnanti Renee, Μεϊμάρογλου Δέσποινα, Μελανίτης Γιάννης, Μήτρεντσε Χριστίνα, Μουζαμίτη Ελένη, Νομίδου Βάλλυ, Ξόνογλου Δημήτρης, Pangburn Bill, Παπατζανάκη Αντωνία, Παπαφίγκος Γιώργος, Ποταμιανού Άρτεμις, Petric Eva, Σαχίνης Ξενής, Σταματίου Κωνσταντίνος, Στρατάκης Αναστάσης, Τζινούδης Γιώργος, Τουλιόπουλος Αλέξανδρος, VanDamme Godelieve, Φωκάς Γιάννης, Φωτιάδου Ελένη, Χριστάκος Γιάννης.
Πηγή: http://www.tff.gr

Εργαστήρι Αφήγησης με τον Σ. Πελασγό!!!

Διεθνής σχολή προφορικής λογοτεχνίας και αφήγησης 2016-2017

                                       

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΑ με τον  Στέλιο Πελασγό!!!
Παραδοσιακές και σύγχρονες τεχνικές αφήγησης λαϊκών παραμυθιών, μύθων, μαρτυριών, αναμνήσεων, ονείρων, λογοτεχνημάτων και ποίησης.
 

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2017
10 π.μ. - 3 μ.μ.

Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ (Αυτοτελές εργαστήρι)

Ο παραμυθάς ζει με το σώμα μέσα στο παραμύθι και γαργαλά του καθρεφτικούς νευρώνες του εγκεφάλου των θεατών.
Η μνήμη των αισθήσεων κάνει κάθε αφήγηση ρεαλιστική και πιστευτή έτσι που να νιώσουμε ότι πετάμε, το μαγικό χαλί να κυματίζει από κάτω μας.

Με τον  Στέλιο Πελασγό
Αφηγητή, δρ παιδαγωγικής, συγγραφέα,
Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Φεστιβάλ Αφήγησης Αθηνών & ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης.

Δίνεται βεβαίωση παρακολούθησης

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2017
Ώρα: 10 π.μ. - 3 μ.μ.

Πληροφορίες-δηλώσεις συμμετοχής: 210 5222181, 6942 420062

Αναλυτικά το πρόγραμμα των εργαστηρίων εδώ
Το κάθε Σάββατο αποτελεί μια  ενότητα, η οποία ολοκληρώνεται κάθε φορά.
Υπάρχει η δυνατότητα παρακολούθησης μίας, περισσοτέρων ή όλων των ενοτήτων.
Τα εργαστήρια είναι βιωματικά και βασίζονται στην μέθοδο της μαθητείας και στην στενή σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στα μέλη της ομάδας και ανάμεσα σε κάθε μαθητευόμενο και τον Μάστορα.
Η κατεύθυνση κάθε συνάντησης προσαρμόζεται στις δυνάμεις και στις ανάγκες των μελών της εκάστοτε ομάδας.

Ο Στέλιος Πελασγός υπήρξε πρωτεργάτης στην Ελλάδα στην αναβίωση της τέχνης της αφήγησης παραμυθιών και προφορικής λογοτεχνίας.
Έπειτα από 25 χρόνια καλλιέργειας της τέχνης που κληρονόμησε από τη γιαγιά του και μελέτησε ερευνητικά στην Ελλάδα και την Ευρώπη, παρουσιάζει φέτος μια συνοπτική και πρακτική επιτομή της τέχνης και της επιστήμης του μέσα από μια σειρά βιωματικών εργαστηρίων για παλιούς και νέους μαθητευόμενους ή εραστές του ζωντανού λόγου.

 

"Εργαστήρι Μαιρηβή"
Κουκλοθέατρο
Σαχτούρη 4 & Σαρρή, Ψυρρή
τηλ.: 210 5222181 - 6942420062
info@mairivi.gr
www.mairivi.gr

 

Under my skin | Solo Photography Exhibition | Stathis Krokidis

OPENING: 14.01.2017 | TIME: 20:00
14/01/2017 - 5/02/2017
:COOPERATIVA & :OVERWIEW-Ikon  //  BOOZE

Το BOOZE σας προσκαλεί στα εγκαίνια της Έκθεσης Φωτογραφίας ”Under my Skin”  του ΣΤΑΘΗ ΚΡΟΚΙΔΗ
στις 14 /01 / 2017.

«Στις παρυφές της εφηβείας εκεί κάπου στα δώδεκα ζούμαρα στις εικόνες της εποχής και της καθημερινότητάς μου φωτογραφίζοντας τις παρέες μου, τα κοριτσάκια… Και πήγαινα σινεμά. Έβλεπα ταινίες, πολλές ταινίες. Μετά το στρατό στα τέλη των ‘80s ανοίξαμε με τον Γιώργο Πανηγυρόπουλο ένα studio διαφημιστικής φωτογραφίας. Πέσαμε με τη μία στα βαθιά με τα μέσα της εποχής: φιλμ, view cameras… ωραία ήταν. Οι δεκαετίες πέρασαν, η ζωή άλλαξε πολλές φορές πορεία, αλλά πάντα κάπου διασταυρώνομαι με το δρόμο που με επαναφέρει σε αυτό που με γοητεύει όσο λίγα πράγματα, στη φωτογραφία...»  _ Στάθης Κροκίδης, “Under my skin”

Ο Στάθης Κροκίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στη Τουλούζη. Όλες οι φωτογραφίες στην έκθεση Under my skin είναι από αρνητικά, ενώ περίπου οι μισές είναι ψηφιοποιημένες. Οι υπόλοιπες έχουν τυπωθεί σε σκοτεινό θάλαμο.
Οι γυμνές ηρωίδες του Στάθη Κροκίδη δεν είναι άγνωστά του πρόσωπα ούτε επαγγελματίες μοντέλα, αλλά φίλες και αγαπημένες γυναίκες της ζωής του. Η οικειότητα και η φυσικότητα πυροδοτεί τον φωτογράφο, ο οποίος απαθανατίζει με κινηματογραφικό τρόπο τον γυναικείο ερωτισμό. Ο επισκέπτης-θεατής μοιράζεται με τον φωτογράφο τις εμπειρίες και τα βλέμματά του που αποθεώνουν το γυμνό γυναικείο σώμα, τη θηλυκότητα, τη φαντασίωση.

Event: Facts and Feelings | Personal Exhibition | Sofia Skarogianni

A CONTEMPORARY ART IN PROGREESS
Opening: 14 /01 / 2017 | 20:30
Duration: 14/01/2017 - 5/02/2017
:BaseGALLERY // BOOZE


Το BOOZE παρουσιάζει την την νέα ατομική έκθεση της Σοφίας Σκαρογιάννη με τίτλο “Facts+Feelings” και σας προσκαλεί στα εγκαίνια το Σάββατο 14/01/2017 στις 20:30.

Η Σοφία Σκαρογιάννη γεννήθηκε στην Αθήνα.
Έλαβε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον ζωγράφο Δημήτριο Σκαρογιάννη και στα εργαστήρια των ζωγράφων Πέτρου Κουφοβασίλη, Νίκου Γεωργίου και Γιάννη Λαμπρινέα.
Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, στο εργαστήριο του Νίκου Κεσσανλή (1989-1995), ενώ αργότερα επι δύο χρόνια μαθήτευσε δίπλα στον Igor Gorsky (αφηρημένο εξπρεσσιονισμό) στην Νέα Υόρκη.
Παρακολούθησε σεμιναρια Χαρακτικής στο Κέντρο Χαρακτικής Αθηνών Pandolfini & Σιατερλή.
Aπό το 1995 έως σήμερα έχει εκθέσει σε ατομικές και ομαδικές παρουσιάσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό( Παρίσι,
Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Βαρκελώνη, Αλέπο και Δαμασκό, Τόκιο, Φλωρεντία και Μιλάνο, Ζυρίχη, Κοπενχάγη). Είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Τεχνών Ελλάδος.
Έργα της βρίσκονται σε μόνιμες και ιδιωτικές συλλογές.
Ζει και εργάζεται στο Παρίσι και στην Αθήνα.

INFO_ https://skarogianni.wordpress.com/


*******
. Η Τέχνη της Σοφίας Σκαρογιάννη είναι το ακριβές ανάλογο ενός ζωντανού οργανισμού. Γι’ αυτό, εξάλλου, και η δουλειά της συνιστά περισσότερο μωσαϊκό παρά θέμα. Έχουμε να κάνουμε, δηλαδή, με στιγμιότυπα : με την επικαιρότητα σπασμένη σε κομμάτια, και με τον κατακερματισμένο άνθρωπο της εποχής μας. Ευτυχώς, εδώ υπάρχει ουσία (και όχι διακόσμηση) – όπως ακριβώς το απαιτεί ο ρόλος της Τέχνης. Και βέβαια δεν έχουμε χρόνο για διακόσμηση.
Τα έργα της Σοφίας Σκαρογιάννη δεν έχουνε διδακτικό χαρακτήρα, αφού μέσα από αυτά, ουσιαστικά, η καλλιτέχνης παίρνει θέση σχετικά με τις αναζητήσεις της (εικαστικές ή άλλες), εκθέτει και εκτίθεται, θέτει ερωτήσεις προκαλώντας μαζί και τις απαντήσεις. Στο τραγικό στοιχείο που αναδύεται αντικατοπτρίζεται η προσωπική ματιά της για τα πράγματα: ρεαλιστική, σκληρή, και ενίοτε κυνική ή προκλητική. Ενδέχεται να προκαλέσει τον εκνευρισμό, την αντίδραση και την αναστάτωση του θεατή ακριβώς γιατί τον φέρνει αντιμέτωπο με τις σκέψεις του. Κι αυτό είναι κάτι που κάνει την τέχνη της ακόμα πιο ενδιαφέρουσα.
Igor Gorscy
// NY 2017

*******
Αναφορικά με το ρόλο και την αποστολή της τέχνης έχουν διατυπωθεί , μεταξύ άλλων, δύο απόψεις που συμπυκνώνονται στα εξής "συνθήματα": «Η Τέχνη για την Τέχνη» και «Στρατευμένη Τέχνη». Μιλώντας για το έργο της Σοφίας Σκαρογιάννη, δε γίνεται παρά να αναφερθούμε στην έντονη δήλωση μιας υγιούς στράτευσης, η οποία έρχεται βέβαια σε αντίθεση με κείνη την κομματικά νοσηρή που ξέρουμε. Πρόκειται, με άλλα λόγια, για μια καλλιτέχνιδα που ηθελημένα αφιερώνει το έργο της στα ιδανικά που πηγάζουν από μέσα της αφού η καλλιτεχνική της δημιουργία δεν αποτελεί παρά μιαν απολύτως γνήσια έκφραση του εσωτερικού της κόσμου. Επικαλούμενη όχι τόσο το εγώ, μα πρωτίστως το υπερεγώ (ό,τι δηλαδή αντιπροσωπεύει όλες τις θετικές, ηθικές και κοινωνικές, αξίες του ατόμου, δομώντας κατά κάποιο τρόπο τη γενικότερη ηθική συνείδηση) απλώνει στην ολότητα του έργου της τις υπαρξιακές της αναζητήσεις.
Mara Karetsos
// ΝewΥork 2017

*******
Ως μέτρο επίκεντρο η ανθρώπινη ύπαρξη.
Ως αυθεντική οντότητα στο ακέραιο, πολλαπλασιάζει ειρμούς και σεινειρμικά ιδεογράφει με μέθοδο άκρως ιδιάζουσα έργα περιγραφής και κατασκευές που στην ολότητα συνομιλούν μεταξύ τους.
Το σύνολο λειτουργεί σαν ένα κλασικό ορχηστρικό έργο που ερμηνεύεται από ταλαντούχους μουσικούς, σε τόνο από facts μετουσιωμένους σε feelings μείζονα στον χώρο, στον χρόνο και στον τόπο κατ’ ιδίαν και μη απαραιτήτως.
Κοινωνικά και ιδεολογικά τα συστατικά του εγχειρήματος με συμβολικές προεκτάσεις, εντάσεις με κομβικές διαδρομές τα μηνύματα προς και από τους αποδέκτες. Αλληλεπιδράσεις σε διαλόγους σκέψεων, χρωματικών συλλογισμών ορίζουν άξονες διεισδυσης πέρα από συμβατές συνθήκες και καταστάσεις.

Επιμέλεια: ΘOΔΩΡΗΣ ΚΟΡΕΛΗΣ

Γκαλερί Ζουμπουλάκη: «Ποιητικά Περιστατικά» και «Notes on ambiguity»

Η Γκαλερί Ζουμπουλάκη παρουσιάζει την έκθεση του εικαστικού έργου του Χριστόφορου Κατσαδιώτη και της Τζένης Κωδωνίδου. Η έκθεση αποτελείται από χαρακτικά καιζωγραφικά έργα και θα διαρκέσει από τις 12 Ιανουαρίου έως τις 4 Φεβρουαρίου 2017.
Η νέα δουλειά του Χριστόφορου Κατσαδιώτη με τίτλο «Ποιητικά Περιστατικά» περιλαμβάνει χαρακτικά έργα φτιαγμένα με τις παραδοσιακές τεχνικές της οξυγραφίας, πάνω σε μήτρες από τσίγκο που στην συνέχεια τυπώνονται  πάνω σε χαρτί. Τα πολλαπλά αντίτυπα της χαρακτικής γίνονται μοναδικά έργα καθώς μετά την διαδικασία του τυπώματος στην πρέσα ο εικαστικός κόβει τα χαρακτικά και τα ανασυνθέτει. Τα τελικά τυπώματα αποτελούνται από κομμάτια, μικρά και μεγάλα, άλλων τυπωμένων έργων και είναι ραμμένα πάνω σε νέες χαρακτικές συνθέσεις.

Οι χαρακτικές συνθέσεις του Κατσαδιώτη αποτελούν τις ιδιότυπες εικαστικές σημειώσεις του για τον κόσμο. «Τολμά», όπως ο ίδιος γράφει, «έναν αναπροσδιορισμό σχέσεων και συμπεριφορών ανά μεταξύ μας, αλλά και με τον εαυτό μας».  Χρησιμοποιεί απαλά χρώματα και τις διάφανες υφές της χάραξης, για να περιγράψει κατασταλαγμένα πλέον «Ποιητικά Περιστατικά» μέσα από μια ωμή προσωπική αλήθεια.
Η Τζένη Κωδωνίδου, στη νέα σειρά έργων με τίτλο «Notes on ambiguity», εφαρμόζει ένα πλήθος εικαστικών πρακτικών όπως το κολάζ, η επιζωγράφιση, το σχέδιο και η οικειοποίηση. Με αυτά ως μέσα, η Κωδωνίδου συγκροτεί μια εικαστική γλώσσα με σκοπό την αφήγηση ιστοριών, αναμνήσεων, φόβων και προσδοκιών, ονείρων και εφιαλτών.

Το σύνολο του έργου της αποτελεί μια καταγραφή των συναισθημάτων που προκαλούνται από την κοινωνικοπολιτική επικαιρότητα. «Η πρακτική της σταχυολόγησης εικόνων από την προσωπική ζωή της εικαστικού διαπλέκεται με την συμπιληματική σύνθεση παρελθοντικών και παροντικών ειδησεογραφικών δεδομένων. Με τη σύνδεση φαινομενικά ετερόκλητων εικόνων, αποδίδει ένα πλήθος συναισθημάτων που διασαλεύουν τους ρόλους δράστη και θύματος, θέτοντας τον θεατή άλλοτε στην μια όχθη και άλλοτε στην άλλη», όπως σημειώνει η ιστορικός τέχνης Κατερίνα Κωνσταντίνου.
Μέσα από τα έργα τους και οι δύο εικαστικοί προκαλούν και προσκαλούν το θεατή να αποκρυπτογραφήσει τα μηνύματα τους και να ανασυνθέσει με την βοήθειά τους την δική του εικόνα για τον κόσμο.

Info:
Χριστόφορος Κατσαδιώτης «Ποιητικά περιστατικά»  
&  Τζένη Κωδωνίδου «Notes on Ambiguity»
Εγκαίνια Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2016, 20.00
Γκαλερί Ζουμπουλάκη, Πλ. Κολωνακίου 20
Διάρκεια έκθεσης: 12 Ιανουαρίου –  4 Φεβρουαρίου 2017
Γκαλερί Ζουμπουλάκη, Πλ. Κολωνακίου 20
Ώρες λειτουργίας: Τρ., Πέ. & Παρ. 11.00 -15.00 &17.00–20.00,
Τετ. 11.00-15.00 & Σάβ. 11.00 –14.00 - Κυριακή & Δευτέρα κλειστά
Πηγή: http://www.tff.gr

Έκθεση ζωγραφικής του Δημήτρη Γέρου μετά από 20 χρόνια, στην Αθήνα!

Η Γκαλερί Σκουφά εγκαινιάζει την Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017, στις 20:00, Έκθεση με τα καινούργια έργα ζωγραφικής του Δημήτρη Γέρου. Διάρκεια έκθεσης: 26 Ιανουαρίου – 18 Φεβρουαρίου 2017.
Πρόκειται για μονόχρωμα έργα σε καμβά, κυρίως μαύρα και λίγα κόκκινα,  που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως συνέχεια  των ασπρόμαυρων σιλουετών  των μέσων του 18ου  αιώνα αλλά και των ελληνικών μελανόμορφων αγγείων του 7ου αιώνα π.Χ.

Όλα τα έργα έγιναν μέσα στο 2016 και, εκτός από μερικά σύμβολα της ζωγραφικής του που επανέρχονται και σε αυτή τη δουλειά, όπως το ανθρωπάκι που τρέχει, τα σύννεφα, ο ορίζοντας κλπ., δεν έχουν μεγάλη σχέση με τους λαμπερούς, πολύχρωμους πίνακες για τους οποίους μας είναι περισσότερο γνωστός ο ζωγράφος.

Εξ άλλου και η θεματολογία του έχει αλλάξει πολύ, παρ’ όλο που διατηρεί αμείωτο ακόμη τον προβληματισμό του για το περιβάλλον και τα  σχετικά με αυτό ανθρώπινα δημιουργήματα.
Τα περισσότερα, όμως, από τα καινούργια έργα είναι επηρεασμένα από τα πρόσφατα, θλιβερά πολιτικά γεγονότα και το μεταναστευτικό ζήτημα, που το έχει ζήσει από πολύ κοντά αφού περνάει μεγάλα χρονικά διαστήματα στη Μυτιλήνη.

Έτσι παρουσιάζονται, μεταξύ άλλων,  καλοζωγραφισμένες φιγούρες πιθήκων,  με ανθρώπινο πρόσωπο, ως νέα Πολιτικά Ζώα που πέρδονται, αντί να ασχολούνται με τα προβλήματα της χώρας και των άμοιρων κατοίκων της, μετανάστες να παλεύουν με τα κύματα ενώ ένας γυμνός άγγελος έρχεται από τον ουρανό προς το μέρος τους, κρατώντας ένα σωσίβιο που θα μπορούσε να μοιάζει άλλοτε με στεφάνι επιβράβευσης των αγώνων τους και άλλοτε  με νεκρικό του πνιγμού τους,  ή απειλούνται από γιγάντια κοράκια και αετούς, με τα οποία ο καλλιτέχνης υπονοεί  τους βάρβαρους Τούρκους διακινητές που τους εκμεταλλεύονται απάνθρωπα, αλλά και τον κινέζο ακτιβιστή-εικαστικό Ai WeiWei ενόσω βιντεοσκοπεί  τους ταλαίπωρους Ανατολίτες καθώς πορεύονται προς το άγνωστο.

Ας σημειωθεί πως δεν είναι η πρώτη φορά που ο Δημήτρης Γέρος χρησιμοποιεί τη δουλειά του για να σχολιάσει θέματα των καιρών και της επικαιρότητας. Το 1969 πρώτα στο Ινστιτούτο Γκαίτε της Θεσσαλονίκης και εν συνεχεία στη Νέα Γκαλερί της Αθήνας παρουσίασε, διακινδυνεύοντας την ελευθερία του, έργα μεγάλων διαστάσεων, πάλι μαύρα, πολλά από τα οποία ήταν  καλυμμένα με συρματοπλέγματα μέσα από τα οποία αναβόσβηνε ένα κόκκινο φως, και με τα οποία διαμαρτυρόταν κατά της στρατιωτικής χούντας.
Αλλά, και το 1993 είχε παρουσιάσει έργα, πάλι στην γκαλερί Σκουφά, στα οποία επίσης κυριαρχούσε το μαύρο χρώμα, με τίτλο Λεκέδες. Τα έργα εκείνα ήταν οι σημειώσεις  που κρατούσε καθώς διάβαζε  τις εφημερίδες και με τα οποία κατήγγειλε τον σκοταδισμό και την παραπληροφόρηση από μια μερίδα του ημερήσιου Τύπου.

Η προηγούμενη έκθεση ζωγραφικών έργων του Δημήτρη Γέρου στην Αθήνα έγινε πριν 20 χρόνια, το 1997, στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών.

Ή έκθεση, που θα διαρκέσει έως τις 18 Φεβρουαρίου,  θα παρουσιαστεί αργότερα  στη Θεσσαλονίκη, στη Λευκωσία και στη Νέα Υόρκη.

Η Αθηνά Σχινά γράφει, μεταξύ άλλων, για τα έργα: Σε αυτή του την ομάδα έργων, ο ζωγράφος σκιαμαχεί με διλήμματα της ζωής. Είναι περισσότερο λιτός και δραματικά καυστικός, πιο αινιγματικά περιεκτικός και υπαινικτικά πυκνός. Η αφηγηματικότητα της πλοκής δεν χάνει, λόγω ενός υφέρποντος, αλλά ελεγχόμενου συναισθηματισμού, τους στόχους της, καθώς ενδυναμώνει τα ποικίλα επίπεδα των σημασιών της. Ο Δημήτρης Γέρος με κριτική και αυτοσαρκαστική, με αναθεωρητική και στοχαστική διάθεση, με στωικότητα και κλαυσίγελο, με ερωτισμό κι αποκαθήλωση των συμβάσεων, χωρίς να λείπει το χιούμορ κι ο πόνος, υποβάλλει στο θεατή ένα ιδιαίτερο κάθε φορά κλίμα, το οποίο τον κάνει να αποκωδικοποιεί αμεσότερα την παρασημαντική των θεμάτων που οπτικά εκείνος διαβάζει και μουσικά σχεδόν αισθάνεται.  Τα συγκεκριμένα θέματα, μέσα από το άρωμα και την νοσταλγία του «χαμένου παραδείσου», παριστάνουν, αλλά και την ίδια στιγμή παραπέμπουν σε ευρύτερες εκτάσεις του νου και της φαντασίας. Και είναι σίγουρο, πως αυτές οι ανέσπερες και φωταυγείς εκτάσεις, μεταφέρουν το βλέμμα στις λευκές και ανομολόγητές τους  αλήθειες, τις ακατάγραφες, που τις διαισθανόμαστε να υπάρχουν, πέρα και πολύ μακρύτερα από την ασπρόμαυρη, εικαστική τους οθόνη.

 Info:
EΓΚΑΙΝΙΑ: Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2017, στις 20:00SKOUFA GALLERY
Σκουφά 4, Αθήνα 10673. Τηλ. 210 3643 025. www.skoufagallery.gr
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΕΡΟΣ
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

EΓΚΑΙΝΙΑ: Πέμπτη 26 Ιανουαρίου στις 20:00

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ: 26 Ιανουαρίου – 18 Φεβρουαρίου 2017

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο 10:00-16:00.
 Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 10:00-16:00 και 17:30-21:00
Dimitris Yeros   www.yeros.com
 Πηγή:http://www.tff.gr

SETTE | ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΦΥΤΙΛΗ |

Η Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος υποδέχεται το 2017 με την έκθεση επιτοίχιας γλυπτικής της Χριστίνας Φυτιλή με τίτλο “Sette”. Η έκθεση εγκαινιάζεται την Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2017 στις 20:00 και θα διαρκέσει μέχρι και το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου.

Τα έργα που παρουσιάζονται αποτυπώνουν την εμπειρία, τις στιγμές, και τα γεγονότα – σταθμούς στη ζωή της καλλιτέχνιδος τα οποία διαμόρφωσαν την εικαστική και προσωπική της διαδρομή. Το «7» συμβολίζει τις πόλεις που έζησε και είναι ο αριθμός που ορίζει τον δρόμο και τη μνήμη της, το παρόν και το παρελθόν της. Η Χριστίνα Φυτιλή ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μας 7 πόλεις, 7 ξεχωριστούς κόσμους και δημιουργεί ένα μωσαϊκό εικόνων και συναισθημάτων. Τα έργα της, γεμάτα χρώμα και  διαφορετικούς τρόπους επεξεργασίας της ύλης,  δημιουργούν με την ανάγλυφη υφή τους μία ρεαλιστική και χειροπιαστή αίσθηση του χώρου και μας συστήνουν (εκ νέου) μέρη γνωστά και οικεία, προφέροντάς μας πρωτότυπα οπτικά και απτικά ερεθίσματα. 

Ο ζωγράφος και παράλληλα καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γιώργος Τσακίρης, ο οποίος επιμελείται την έκθεση, αναφέρει σχετικά με το έργο της Χριστίνας Φυτιλή: «Παίγνιο μέχρι τέλους, ρυθμός τολμηρός, χρώματα ζωντανά. Το αποτέλεσμα, σχεδόν πολλές φορές ένα βίαιο θέαμα, κίτρινα, κόκκινα, φωτεινά χρώματα ντύνουν τον σαρκασμό. Ένας σαρκασμός που θέλει να προκαλέσει, να αμυνθεί. Η Χριστίνα κρατά ένα μυτερό κεντρί που δεν χαρίζεται ούτε και στο χέρι που το κρατάει. Ίσως εκεί να βυθίζεται περισσότερο. Η πόρτα ανοίγει σε ένα τεράστιο δωμάτιο όπου κυριαρχούν έντονα χρώματα στο πάτωμα, στους τοίχους, στο ταβάνι, γλιστράει και ακτινοβολεί μια άγρια επιθετικότητα, μια προβολή που κολλάει πάνω σου, γίνεται όμορη, σε προκαλεί. Όμως τα χρώματα δε χαϊδεύουν το βλέμμα, αντίθετα, θέλουν να εισχωρήσουν στα μέσα σου. Τραγουδάει η Χριστίνα με τα δικά της χρώματα, κεντάει με ένα δικό της βελόνι τα νήματα της ζωγραφικής. Η Χριστίνα είναι μια γνήσια ζωγράφος η οποία καταφέρνει να παρεκκλίνει από τον κανόνα. Μέσα από τους πίνακες της, προβάλλουν ανάγλυφα τα υλικά της όπως γύψος, κόλλες πλακιδίων, σκόνες αγιογραφίας, άμμος, ξύλα, αλουμίνιο, πέτρες, καθρέφτες, κορμοί δέντρων».

Η Χριστίνα Φυτιλή (Christef) γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λάρισα. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Α.Π.Θ. Θεσσαλονίκης, ζωγραφική με καθηγητές τους Γιώργο Τσακίρη και Κυριάκο Μορταράκο και χαρακτική με καθηγητή τον Μανόλη Γιανναδάκη. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της εξειδικεύτηκε στην τοιχογραφία (fresco), στο Universidad Complutense de Madrid (U.C.M) μέσω του προγράμματος Erasmus. Αποφοίτησε το 2010 από την κατεύθυνση της ζωγραφικής. Ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία και συγκεκριμένα στην Accademia di Belle Arti di Macerata, με ειδίκευση στην Art Therapy (2010-2011). Κατά το ακαδημαϊκό έτος 2012-2013 φοίτησε ως μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Università degli Studi di Roma Tre από όπου και έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών με ειδίκευση στη “Metodologia e Didattica Speciale per l` Integrazione degli Allievi con Disabilità” («Μεθοδολογία και Ειδική Διδακτική για την Ένταξη των Μαθητών με Ειδικές Ανάγκες»).

Από το 2012 μέχρι σήμερα εργάζεται ως Εικαστική Παιδαγωγός σε δημόσια σχολεία ειδικής και γενικής αγωγής. Ταυτόχρονα, έχει εθελοντική δράση ως Art Therapist στο Σύλλογο Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ». Έργα της έχουν εκτεθεί σε Γερμανία, Μ. Βρετανία, Ιταλία, Βέλγιο και Ελλάδα και βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Διάρκεια Έκθεσης: 11 Ιανουαρίου – 4 Φεβρουαρίου 2017

Ημέρες και ώρες λειτουργίας:

Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 11:00 – 14:30 & 17:30 – 20:30

Τετάρτη, Σάββατο: 11:00 – 16:00

Κυριακή, Δευτέρα: Ανοικτά κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού

Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος
Λεμπέση 4 & Μακρυγιάννη, Αθήνα | metro Ακρόπολη
Τηλέφωνο 211 182 38 18
www.technohoros.org | info@technohoros.org