«της Πόπης – η POP art σήμερα»

έκθεση «της Πόπης – η POP art σήμερα» σε επιμέλεια του Μάνου Στεφανίδη ισορροπεί ανάμεσα στο χιούμορ αλλά και την υποχρέωση μας να αντισταθούμε στην μελαγχολία της εποχής. Συμμετέχουν 35 καλλιτέχνες μεταξύ αυτών διεθνώς καταξιωμένοι αλλά και νεότεροι με μεγάλα και μικρά έργα, αντικείμενα και μικρογλυπτά ως προτάσεις για δώρα στην εορτασική περίοδο που διανύουμε. Ανάμεσά τους, πρωτοπόροι του ρεύματος της ποπ, όπως ο Andy Warhol, προσδίδουν στην έκθεση έναν χαρακτήρα χρονικής και εξελικτικής παρατήρησης της τάσης που καθόρισε τη σύγχρονη τέχνη μεταπολεμικά και την οδήγησε στη μορφή που έχει αποκτήσει σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Ο Μάνος Στεφανίδης, καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και επιμελητής  της έκθεσης, διερωτάται «H ποπ πάλι;»  και απαντά, «Ναι, γιατί στις μέρες μας το τραγικό συμπλέκεται οδυνηρά με το γελοίο. 
Λίγη ιστορία τώρα. Η pop art ήταν η τέχνη εκείνη που αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έβγαζε γλώσσα στο σοβαρό και βαρύ φορμαλισμό του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού. Υπήρξε μία έκφραση ανάλαφρη, ανατρεπτική των κλασικών προτύπων και βαθιά αυτοσαρκαζόμενη, η οποία διαφήμιζε τον αμερικάνικο τρόπο ζωής ανά την Υφήλιο, τον καταναλωτισμό αλλά και τη μυθοποίηση του αντικειμένου, δηλαδή του προϊόντος – φετίχ. Μια τέχνη λαϊκή, που κολάκευε τις μάζες και το γούστο τους και δε φοβόταν το kitsch. Το δράμα πάντως της pop art ήταν η τόση επιτυχία της.

Και στην Ελλάδα των σοβαροφανών, των νεόπλουτων αλλά και των θλιμμένων; Ας κάνουμε μέσα από αυτήν την έκθεση μια σύντομη ανασκόπηση ανα – γνωρίζοντας 35 παλαιότερους και νεότερους δημιουργούς και ας δούμε πώς επιβιώνουν τα σύμβολά της και πώς προσλαμβάνεται η ποπ σήμερα. Λίγο ενοχικά, αρκετά απελευθερωτικά, πολύ μεταλλαγμένα, μάλλον πιο συνειδητοποιημένα…».

Εκτίθενται έργα των: Andy Warhol (1928 - 1987), Αλέξη Ακριθάκη (1939 - 1994), Δημήτρη Αληθεινού, Μανώλη Αναστασάκου, Χρήστου Αντωναρόπουλου, Άγγελου Αντωνόπουλου, Γιάννη Ασημακόπουλου, Γιώργου Βορρέ, Σοφίας  Γαϊτάνη, Γιάννη Γαΐτη (1923 - 1984),  Απόστολου Γιαγιάννου, Τζίνας Δελλασούδα, Αγγελικής Ερήμου, Ιωάννας  Ευθυμίου, Θράφια, Βασίλη Καρακατσάνη, Χάρη Κοντοσφύρη, Παναγιώτη  Κουλουρά, Γιώργου Κυπρή, Χάρη Λάμπερτ, Βασιλικής Λευκαδίτη, Χάρη Μαργαρίτη, Μανώλης Μπιτσάκη, Αλεξάνδρας Νάκου, Άγγελου  Παπαδημητρίου, Γιάννη Παυλίδη, Τάσου Παυλόπουλου, Ντίνου Πετράτου, Σελεστ Πολυχρονιάδη (1904 - 1985), Μανόλη Ρωμαντζή, Φούλας Σακέλλη, Γρηγόρη Σεμιτέκολο (1935 - 2014), Άγγελου Σπάρταλη, Σοφίας Φωτιάδου, Θοδωρή Χρυσικού.

Ο νέος χώρος της αίθουσας τέχνης Τεχνοχώρος, My artbox, by Technohorοs, έρχεται να συμπληρώσει τον ήδη υπάρχοντα της γκαλερί και να επεκτείνει την καλλιτεχνική της δραστηριότητα, δίνοντάς της τη δυνατότητα να παρουσιάζει ακόμη πιο ολοκληρωμένες εικαστικές εκθέσεις. Ταυτόχρονα, της επιτρέπει να πραγματοποιήσει την είσοδό της στον χώρο της performance και της οργάνωσης καλλιτεχνικών εργαστηρίων, ενώ θα έχει την ικανότητα να εφαρμόσει έναν σύγχρονο τρόπο προτάσεων και ανεύρεσης των κατάλληλων εικαστικών έργων για τον κάθε επισκέπτη ξεχωριστά.

Ο νέος χώρος βρίσκεται 30 μόλις μέτρα από την αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος, στην οδό Λεμπέση 12 και είναι προσβάσιμος και στα τρία επίπεδά του σε ΑΜΕΑ.

Την ημέρα των εγκαινίων θα συνοδέψουν τα εξαιρετικά κρασιά χορηγίας της Sangria Real.

Χορηγοί επικοινωνίας είναι οι culture now, art22, και globalview .

Διάρκεια Έκθεσης: 17 Δεκεμβρίου 2016 – 31 Ιανουαρίου 2017

Ημέρες και ώρες λειτουργίας Δεκεμβρίου 2016:
Τρίτη 13 έως Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου:                     11:30 – 20:30
Κυριακή 18 Δεκεμβρίου και
Παραμονή Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς:             11:00 – 17:00
Δευτέρα 19 έως Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου και
Τρίτη 27 έως Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου:                     11:00 – 20:30

My art box, by Technohoros

Λεμπέση 12, Αθήνα | metro Ακρόπολη
Τηλέφωνο 211 182 38 18
www.technohoros.org | info@technohoros.org

Εκθεση φωτογραφίας στο Κυκλαδικής με τίτλο «Robert McCabe. Αναμνήσεις & μνημεία του Αιγαίου».

Στο πλαίσιο της έκθεσης «Κυκλαδική Κοινωνία 5000 χρόνια πριν» το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης παρουσιάζει από 8 Δεκεμβρίου μέχρι 19 Μαρτίου την έκθεση φωτογραφίας με τίτλο  «Robert McCabe. Αναμνήσεις & μνημεία του Αιγαίου».
Η έκθεση του γνωστού φωτογράφου, περιλαμβάνει δύο ενότητες με διαφορετικό θέμα αλλά με κοινό στοιχείο τις ελληνικές θάλασσες και τον ρόλο που διαδραμάτισαν στις κοινωνίες των ανθρώπων στο Αιγαίο ανά τους αιώνες. Η πρώτη ενότητα παρουσιάζει πτυχές της ζωής στο Αιγαίο τις δεκαετίες του 1950 και του 1960.  Τότε που η καθημερινότητα κυλούσε χωρίς ηλεκτρισμό, δρόμους, αυτοκίνητα, τηλέφωνα, τρεχούμενο νερό και οχηματαγωγά πλοία. Οι υποδομές που είχαν στη διάθεσή τους οι άνθρωποι το ’60, δεν φαίνεται να διέφεραν πολύ σε σχέση με αυτές από το αρχαίο παρελθόν. Οι 40 φωτογραφίες αυτής της ενότητας καλύπτουν τέσσερα θέματα: γιορτές, γυναικείες ασχολίες, ανδρικές ασχολίες και εργασία στη θάλασσα.

Η δεύτερη ενότητα, με 33 φωτογραφίες, παρουσιάζει παραθαλάσσιους αρχαιολογικούς χώρους. Οι περισσότερες είναι βγαλμένες το 1954 και το 1955, όταν οι χώροι αυτοί ελάχιστα είχαν αλλάξει σε σχέση με τις περιγραφές των περιηγητών που επισκέφθηκαν την Ελλάδα τον 19ο αιώνα. Τα πιο πολλά από τα σημεία αυτά  έχουν μακρά ιστορία, κάποια ως θρησκευτικοί χώροι, άλλα ως εμπορικά κέντρα και άλλα για τη στρατηγική τους σημασία.

 Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
Νεοφύτου Δούκα 4, Βασιλίσσης Σοφίας και Ηροδότου 1
106 74, Αθήνα
Τηλ.: (+30) 210 7228321-3
W: www.cycladic.gr

Πηγή: http://www.tff.gr

Το Μεγάλο μας Τσίρκο: Η θρυλική «Παράσταση» του Αθήναιον παίρνει σάρκα και οστά

Η ιστορική παράσταση «Το Μεγάλο μας Τσίρκο» αποτελεί το σημείο εκκίνησης για τον Ζάφο Ξαγοράρη και το έργο του ‘Η Παράσταση’, σε επιμέλεια της Κατερίνας Γρέγου, που παρουσιάζει ο Οργανισμός Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ τον Δεκέμβριο 2016.
Η εγκατάσταση εντάσσεται στο πρόγραμμα Έργο στην Πόλη, στο πλαίσιο του οποίου ο ΝΕΟΝ αναθέτει σε έναν καλλιτέχνη κάθε χρόνο τη δημιουργία έργου που εκτίθεται σε δημόσιο χώρο για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Σκοπός του ΝΕΟΝ είναι η παρουσίαση της σύγχρονης τέχνης σε δημόσιους και ιστορικούς χώρους, συμβάλλοντας στη διάδραση μεταξύ της τέχνης, της κοινωνίας και της πόλης.
Ο Ζάφος Ξαγοράρης αντλεί την έμπνευσή του από την παράσταση Το Μεγάλο µας Τσίρκο του ποιητή, θεατρικού συγγραφέα και σεναριογράφου Ιάκωβου Καµπανέλλη, η οποία παρουσιάστηκε στο θέατρο Αθήναιον το 1973, στην συμβολή των οδών Μάρνη και Πατησίων.


Η εγκατάσταση ‘Η Παράσταση’ είναι το πρώτο μέρος του πρότζεκτ που θα ολοκληρωθεί την άνοιξη του 2017 με μια ταινία και ένα βιβλίο. Το έργο είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας έρευνας του καλλιτέχνη και  μελετά το ανέβασμα του έργου το 1973 και τον αντίκτυπό του στην πολιτιστική ιστορία της Ελλάδας, με το πλεονέκτημα της ύστερης γνώσης. Η αναφορά στο ιστορικό αυτό έργο αποβλέπει στην υπενθύμιση ερωτημάτων σχετικά με το ρόλο των καλλιτεχνών σε περιόδους κρίσης, τη δυνατότητα συνεργασίας μεταξύ των διαφορετικών καλλιτεχνικών εκφάνσεων και τέλος την ιστορία του θεάτρου του τόπου μας και την ετοιμότητα των ανθρώπων του να αντιστέκονται ή να επηρεάζουν την κοινωνική πραγματικότητα.
Αφετηρία του πρότζεκτ αποτελεί η μαρκίζα της παράστασης, η οποία ανακατασκευάζεται, σε κινητή πλατφόρμα, και παρουσιάζεται σε ένα χώρο στάθμευσης, πίσω από το ερειπωμένο σήμερα θέατρο Αθήναιον.
Όπως δηλώνει και η Κατερίνα Γρέγου, επιμελήτρια του Έργο στην Πόλη 2016: «Παρουσιαζόμενο στο σημείο αυτό, το έργο προκαλεί τόσο στους πεζούς όσο και στα διερχόμενα αυτοκίνητα μια στιγμιαία αναγνώριση, αλλά ταυτόχρονα και αιφνιδιασμό που αναστέλλει τη δυσπιστία και γεφυρώνει απρόσμενα παρελθόν και παρόν». 

Με τον τρόπο αυτό, το Έργο στην Πόλη 2016 εκπληρώνει το στόχο του ΝΕΟΝ και εντάσσεται οργανικά στον αστικό ιστό και γίνεται αναπόσπαστο μέρος μιας καθημερινής δραστηριότητας της πόλης και των κατοίκων της.


Ζάφος Ξαγοράρης ‘Η Παράσταση’
Διάρκεια: 1η Δεκεμβρίου – 29 Δεκεμβρίου 2016
Εγκαίνια: 1η Δεκεμβρίου 2016, 19.00
Ώρες λειτουργίας: Πέμπτη-Κυριακή 18.00-21.00 | 24-26 Δεκεμβρίου Κλειστά
Χώρος Στάθμευσης | Ηπείρου & 3ης Σεπτεμβρίου 60, Αθήνα


Ο Ζάφος Ξαγοράρης (Αθήνα, 1963) σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και το Massachusetts Institute of Technology, με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση, ενώ η διδακτορική του διατριβή, με θέμα τις τεχνικές της έκπληξης στον Ήρωνα τον Αλεξανδρέα, εκπονήθηκε στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Το έργο του αποτελείται από σχέδια, συμμετοχικές δράσεις και δημόσιες ηχητικές ή άλλες εγκαταστάσεις. Έχει συμμετάσχει σε πληθώρα διεθνών εκθέσεων όπως: 27η Μπιενάλε του Σάο Πάολο (2006), Μανιφέστα 7 (2008), 2η Μπιενάλε Αθήνας (2009) και 1η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης (2007), κλπ., ενώ έχει υπάρξει επισκέπτης ερευνητής στα Πανεπιστήμια Michigan, Sassari και Columbia, με υποτροφία του Ιδρύματος Fulbright. Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής και Πρόεδρος του Εικαστικού Τμήματος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, όπου διδάσκει.

 Η Κατερίνα Γρέγου είναι ιστορικός τέχνης, επιμελήτρια και συγγραφέας, με έδρα στις Βρυξέλλες. Έχει επιμεληθεί πολλές μεγάλης κλίμακας εκθέσεις και μπιενάλε. Ανάμεσα στις πιο πρόσφατες είναι: το Βελγικό Περίπτερο στην 56η Μπιενάλε της Βενετίας· την 5η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης, (2015)· No Country for Young Men: Contemporary Greek Art in Times of Crisis, BOZAR, Βρυξέλλες 2014 (που επελέγη από το γερμανικό περιοδικό τέχνης Monopol ως μια από τις καλύτερες εκθέσεις της χρονιάς)· The Politics of Play για τη Διεθνή Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης του Göteborg στη Σουηδία (2013)· Liquid Assets: In the Aftermath of the Transformation of Capital για το Steirischer Herbst, Γκρατς, Αυστρία (2013)· Newtopia: The State of Human Rights, σε διάφορα μουσεία στο Mechelen και τις Βρυξέλλες (2012)· την ευρωπαϊκή μπιενάλε Manifesta 9, Genk, Βέλγιο (2012). Το 2011 επιμελήθηκε το Speech Matters για το Περίπτερο της Δανίας στην 54η Μπιενάλε της Βενετίας, και συνεπιμελήθηκε το 4ο Fotofestival Mannheim Ludwigshafen Heidelberg με τίτλο The Eye is a Lonely Hunter στη Γερμανία. Η Γρέγου είναι λέκτορας στο Ανώτατο Ινστιτούτο Τεχνών HISK της Γάνδης και στην Ακαδημία Jan Van Eyck του Μάαστριχτ. Μετέχει συχνά σε κριτικές επιτροπές, μεταξύ των οποίων πιο πρόσφατα για το φινλανδικό και το ιρλανδικό περίπτερο στη Μπιενάλε της Βενετίας του 2017 και για το διεθνές βραβείο φωτογραφίας Hasselblad Prize του 2015. Το 2016 ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής της Berlinale – του Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ του Βερολίνου. Πρόσφατα, επίσης, ήταν προσκεκλημένη ομιλήτρια στη σειρά διαλέξεων TEDx. Στις φετινές της δραστηριότητες περιλαμβάνονται οι εξής εκθέσεις: MAC International, Μπέλφαστ· A World Not Ours, Ίδρυμα Schwarz, Σάμος·  Uncertain States: Artistic Strategies in States of Emergency, Akademie der Kunst Βερολίνο.
Πηγή: http://www.tff.gr

Μπλε αναζήτηση του κάτι ξένου

Έκθεση του Τάσου Νυφαδόπουλου στη γκαλερί Artower Agora

Με στόχο να φτιάξει, μέσω των γλυπτών του, πύλες που θα οδηγούν τους θεατές στην αναζήτηση και τη σύνδεση με κάτι ξένο, ο εικαστικός Τάσος Νυφαδόπουλος παρουσιάζει την πρώτη του ατομική έκθεση, με τίτλο «Μπλε - Είναι κάτι ξένο», η οποία παρουσιάζεται στη γκαλερί Artower Agora.
Στην έκθεση, που θα διαρκέσει έως τις 30 Δεκεμβρίου, παρουσιάζονται 15 έργα της σειράς γλυπτών «Μπλε» του Τάσου Νυφαδόπουλου, τα οποία επικεντρώνονται στη σύνδεση μεταξύ της ανθρώπινης ψυχής και του σύμπαντος και έρχονται αντιμέτωπα με θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με τη φύση του ανθρώπου.

 «Γιατί, μέσω της αναζήτησης, μπορεί να επέλθει η ανέλιξή μας»
Μιλώντας μας για τον τίτλο της έκθεσης «Μπλε - Είναι κάτι ξένο», ο Τάσος Νυφαδόπουλος εξηγεί: «Ένα βράδυ, ήμουν με φίλους στο εργαστήριό μου και είχαμε παραγγείλει φαγητό. Όταν έφτασε η παραγγελία, ένας από την παρέα ζήτησε σε αυτόν που την έφερε να περάσει μέσα και τον ρώτησε πώς του φαίνεται ένα από τα γλυπτά μου. Ο άνθρωπος, που, πρώτη φορά ερχόταν στο εργαστήριο, το κοίταξε και είπε: “Είναι κάτι ξένο”.
Πέραν αυτού του ανθρώπου, πολλοί μου έχουν πει ότι βλέπουν στα έργα μου κάτι νέο. Σκοπός των γλυπτών της έκθεσης είναι να ταξιδέψουν τους θεατές σε μια άλλη πραγματικότητα, φέρνοντάς τους πιο κοντά στην Πηγή τους. Οραματίζομαι τα γλυπτά μου να ωθήσουν τους θεατές στην αναζήτηση του κάτι ξένου, γιατί, μέσω της αναζήτησης, μπορεί να επέλθει η ανέλιξή μας».

 Ξένο προς κάθε γήινη κατάσταση
Η έκθεση αποσκοπεί στο να καλέσει τους θεατές να νιώσουν και να δουν μία άλλη πραγματικότητα, να δουν κάτι ξένο. Ξένο προς κάθε γήινη κατάσταση. Ξένο προς την αντίληψη ότι κάθε άνθρωπος αποτελεί μία μονάδα και ότι έχει περιορισμένες δυνατότητες. Σκοπός των γλυπτών είναι να παρασύρουν τους θεατές να αφήσουν τη σκέψη τους και τα συναισθήματά τους ελεύθερα, φέρνοντάς τους πιο κοντά στην πραγματική τους φύση, στην πηγή τους.
Τα γλυπτά της σειράς αποτελούνται από μορφές, που απεικονίζουν διάφορες ψυχικές καταστάσεις, τις οποίες μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος. Μέσα από τη χρήση του μπλε χρώματος, γίνεται σαφές ότι ο καλλιτέχνης δεν στοχεύει να απεικονίσει τον καθημερινό άνθρωπο, αλλά κάτι άυλο, τις ψυχές των ανθρώπων. Το μπλε των γλυπτών μάς παραπέμπει σε κάτι εξωτικό, μυστηριακό, στην αναζήτηση του κάτι ξένου. Η προσθήκη του χρυσού ανάγει την κάθε ανθρώπινη ψυχή σε κάτι ιερό, ανυπέρβλητο, προβάλλοντας φως και εσωτερική δύναμη.
Τα υλικά κατασκευής (ανθρακονήματα, υαλοϋφάσματα, ρητίνες) παίζουν καθοριστικό ρόλο, τόσο για τη φόρμα, όσο και για το νόημα των γλυπτών. Ο καλλιτέχνης, σκόπιμα, χρησιμοποιεί σύγχρονα βιομηχανικά υλικά, που είναι το προϊόν της κοινωνίας μας, καθώς τα γλυπτά του αποτελούν τον συνδετικό κρίκο μεταξύ της κοινωνίας μας και του εξωκοσμικού.

 Το βαθύ μπλε στη γλυπτική του Τάσου Νυφαδόπουλου
Ο αναπληρωτής Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Δημήτρης Παυλόπουλος, σημειώνει για την έκθεση: «Όπως έγραφε ήδη, τη δεκαετία του 1910, ένας από τους δυναμικότερους εικαστικούς καλλιτέχνες της Αφαίρεσης, ο Wassily Wassilyevich  Kandinsky (1866 - 1944), το μπλε, το τυπικά ουράνιο χρώμα, όταν βυθιστεί στο μαύρο, παρηχείται σαν μη ανθρώπινη θλίψη, και αυτό συνιστά απέραντη εμβάθυνση στις σοβαρές καταστάσεις, στις οποίες δεν υπάρχει και δεν μπορεί οπωσδήποτε να υπάρξει τέλος (Über das Geistige in der Kunst, Μόναχο 1912 - ελληνική μετάφραση: “Για το Πνευματικό στην Τέχνη” μετάφραση: Μηνάς Παράσχης, πρόλογος: Δημήτρης Δεληγιάννης, εισαγωγή: Victor Ieronim Stoichiță, Αθήνα 1981).
Φαίνεται ότι ο αυτοδίδακτος νέος γλύπτης Τάσος Νυφαδόπουλος (1992) αποδέχεται τις παραπάνω σκέψεις του μεγάλου Ρώσου δημιουργού. Γνωστός, άλλωστε, από τη μνημειακής κλίμακας συμβολική εγκατάστασή του, “Κρίση”, η οποία εντάχθηκε το 2015 σε χώρο στη λεωφόρο Βουλιαγμένης 602, το πρώτο δημόσιο έργο που αναφερόταν κριτικά στις οδυνηρές οικονομικές - κοινωνικές συνθήκες, τις οποίες βίωνε και εξακολουθεί να υφίσταται η χώρα μας, ήταν επόμενο να επεκτείνει τον προβληματισμό του και σε κοσμική διάσταση.

 Έτσι, στα πρόσφατα έργα του με υλικά της σύγχρονης βιομηχανικής τεχνολογίας (ανθρακονήματα, υαλοϋφάσματα, ρητίνες), ανιχνεύει, μέσα από το μπλε χρώμα, τη διάρρηξη της σχέσης του ανθρώπου με το σύμπαν. Η προσθήκη του χρυσού δίνει στις προσπάθειές του πιο κατανυκτική, σχεδόν μεταφυσική χροιά - ας θυμηθούμε μόνον εδώ τον πρώιμο καίριο συνδυασμό των δύο χρωμάτων, του μπλε και του χρυσού, σε εικόνες του δεύτερου μισού του 6ου αιώνα με εγκαυστική από τη Μονή Σινά, καθώς και σε ψηφιδωτά του τέλους του 11ου αιώνα από τη Μονή Δαφνίου.
Θέλει να δείξει πως ο καλλιτέχνης μπορεί, αλλά και οφείλει να καταθέσει τη δική του μαρτυρία, να γίνει μάρτυρας (η λέξη με τη διπλή έννοιά της: τη νομική και τη θρησκευτική). Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το ανθρακόνημα και το υαλοΰφασμα, όταν χρησιμοποιούνται, καλύπτουν τα μάτια των μορφών του, σαν να υπαινίσσονται με αυτό τα σχετικά όρια που διαθέτουμε για να αισθανόμαστε, ενώ τα κλειστά μάτια τους δείχνουν ότι όλοι οφείλουμε να βλέπουμε πέρα από τα οποιαδήποτε κοινωνικά φίλτρα, να βλέπουμε με την ψυχή μας - “πάντα ανοιχτά, πάντ’ άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου” ζητούσε ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός στους “Ελεύθερους Πολιορκημένους” του. Άλλος ρόλος του ανθρακονήματος σε ορισμένα έργα του είναι να καταδείξει την αφόρητη πίεση της ψυχής του κατακλυσμένου από αρνητικά συναισθήματα ανθρώπου, τα αδιέξοδα, που δεν του επιτρέπουν να συνδεθεί με την πρωταρχική αφετηρία του, την ίδια τη φύση.

 Ο ιστορικός Michel Pastoureau (1947), στο πάντοτε θεμελιώδες για τη μελέτη του μπλε χρώματος βιβλίο του, “Bleu. Histoire d’une couleur”, Παρίσι 2000, 2002 (ελληνική μετάφραση: “Μπλε. Η ιστορία ενός χρώματος”, μετάφραση και επιστημονική επιμέλεια: Άννα Καρακατσούλη, Αθήνα 2004), καταλήγει ότι, από το τέλος του 15ου αιώνα, το πράσινο παραχωρεί σταδιακά τη θέση του στο προδρομικό χρώμα του μπλε για το υγρό στοιχείο, με αποτέλεσμα να γίνει πλέον, εφεξής, όχι τυχαία, το τελείως ψυχρό μπλε το σύμβολο και το πιο αγαπημένο χρώμα των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών.
Τα έργα του Τάσου Νυφαδόπουλου, στην έκθεση αυτή, λειτουργούν ως προς τον εμπερίστατο άνθρωπο του καιρού και του τόπου μας, με ομοιοπαθητικό, μάλλον, τρόπο: το ψυχρό μπλε της σημερινής κοινωνίας μας μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο μέσα από τη δύσκολη, κάποτε δραματική, υπέρβασή του και με την προσθήκη της άλω, του φωτοστέφανου, του χρυσού».

 Πληροφορίες
Γκαλερί Artower Agora: Αρμόδιου 10, Βαρβάκειος πλατεία - Αθήνα, τηλ.:  210 3246100. Ωράριο λειτουργίας έκθεσης: Τετάρτη - Παρασκευή: 17:00 - 21:00, Σάββατο και Κυριακή: 11:00 - 19:00 και οποιαδήποτε άλλη μέρα ή ώρα, κατόπιν ραντεβού.
Πηγή: Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
gkoul@naftemporiki.gr

Το Μουσείο Ακρόπολης παρουσιάζει το εορταστικό πρόγραμμα Δεκεμβρίου

Παιδικά κινητά εργαστήρια, αρχαιολογικά παιχνίδια με Lego, μελωδίες άρπας στην αίθουσα του Παρθενώνα, οικογενειακά σακίδια και άλλες εκπλήξεις, θα προσφέρει το Μουσείο Ακρόπολης στους επισκέπτες του τον Δεκέμβριο. Συγκεκριμένα θα παρουσιαστούν:

* Παιδικό εργαστήριο «Ναοί και άλλα κτήρια φτιαγμένα με Lego και εμπνευσμένα από την Ακρόπολη»: Οι μικροί φίλοι που θα επισκεφθούν το μουσείο τις γιορτινές μέρες, θα έχουν την ευκαιρία να δημιουργήσουν με πολλή φαντασία δικά τους κτήρια από λευκά τουβλάκια Lego. Έμπνευσή τους, οι ναοί, οι κίονες και τα κιονόκρανα από την Ακρόπολη. Ημέρες και ώρες εργαστηρίου: Σάββατο 17 Δεκεμβρίου & Κυριακή 18 Δεκεμβρίου: 11 π.μ. & 1 μ.μ. Το εργαστήριο πραγματοποιείται από τον Τομέα Ενημέρωσης & Εκπαίδευσης της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης (ΥΣΜΑ) και απευθύνεται σε παιδιά 7-11 ετών. Για την εξασφάλιση συμμετοχής απαιτείται τηλεφωνική κράτηση στο 210 9000900 (Δευτ.-Παρ., 9 π.μ. έως 4 μ.μ.) και προαγορά των εισιτηρίων. Συμβολικό αντίτιμο 2 ευρώ για κάθε παιδί. Τηρείται αυστηρά σειρά προτεραιότητας (αριθμός συμμετεχόντων ανά εργαστήρι: 30 παιδιά). Διάρκεια εργαστηρίου: 90 λεπτά.


* Χριστουγεννιάτικες μελωδίες: Την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου, στις 12 το μεσημέρι, η Big Band του Δήμου Αθηναίων, θα ερμηνεύσει στο ισόγειο του μουσείου, αγαπημένα χριστουγεννιάτικα μουσικά κομμάτια υπό τη διεύθυνση του Μ. Θεοδοσάκη.

* Παιδική δράση «Τα δέντρα των θεών»: Με αφορμή σημερινά φυτά με εορταστικό χαρακτήρα, μικροί και μεγάλοι ανακαλύπτουν την ιδιαίτερη σημασία συγκεκριμένων φυτών στην αρχαία Ελλάδα, όπως η ελιά, η βελανιδιά και η δάφνη. Έρχονται σε επαφή με τις πανέμορφες φυλλωσιές και τους καρπούς της τέχνης του μουσείου για να δημιουργήσουν τα πολύχρωμα, γιορτινά του δέντρα. Ημέρες και ώρες δράσης: Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου: Από τις 11 π.μ. έως τις 4 μ.μ. Η δράση πραγματοποιείται από τους αρχαιολόγους-φροντιστές του μουσείου, και απευθύνεται σε παιδιά 4-12 ετών και στους συνοδούς τους. Η συμμετοχή στη δράση είναι ελεύθερη για τα παιδιά. Απαραίτητο είναι το εισιτήριο γενικής εισόδου του μουσείου για τους γονείς-συνοδούς. Η δράση πραγματοποιείται στο μπαλκόνι του δευτέρου ορόφου, με θέα την αρχαϊκή αίθουσα, στα ελληνικά και στα αγγλικά.

 * Παιδική δράση «Το πλοίο των Παναθηναίων μέσα στο Μουσείο»: Ένα καράβι με εντυπωσιακό πολύχρωμο πανί ταξίδευε επάνω σε τροχούς μέχρι τους πρόποδες της Ακρόπολης για τη λαμπρή γιορτή των Παναθηναίων. Μικροί και μεγάλοι φέρνουν τη θάλασσα στη στεριά του μουσείου σε ένα πολύχρωμο, χάρτινο μωσαϊκό, ανακαλύπτοντας ταυτόχρονα το θαλάσσιο κόσμο της τέχνης της Ακρόπολης. Ημέρες και ώρες δράσης: Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου: Από τις 11 π.μ. έως τις 4 μ.μ. Η δράση πραγματοποιείται από τους αρχαιολόγους-φροντιστές του Μουσείου και απευθύνεται σε παιδιά 4-12 ετών και στους συνοδούς τους. Η συμμετοχή στη δράση είναι ελεύθερη για τα παιδιά. Απαραίτητο είναι το εισιτήριο γενικής εισόδου του μουσείου για τους γονείς-συνοδούς. Η δράση πραγματοποιείται στο μπαλκόνι του δευτέρου ορόφου, με θέα την αρχαϊκή αίθουσα, στα ελληνικά και στα αγγλικά.


* Παιδική δράση «Αιωρούμενες δημιουργίες στο φωτισμένο μουσείο»: Οι αρχαίοι κρεμούσαν στολίδια, ιερά και καθημερινά αντικείμενα στους τοίχους των κτηρίων και στα δέντρα των ιερών. Μικροί και μεγάλοι έρχονται σε επαφή, μέσα από την τέχνη και τους αρχαίους συγγραφείς, με τα αντικείμενα αυτά, όπως πήλινους ή μεταλλικούς πίνακες, γιρλάντες και στεφάνια με λουλούδια, ταινίες και υφάσματα, μουσικά όργανα και αγγεία. Στολίζουν τοίχους και φωτεινά δέντρα στο μουσείο με τις δικές τους πολύχρωμες, αιωρούμενες δημιουργίες. Ημέρες και ώρες δράσης: Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου: Από τις 12 π.μ. έως τις 7 μ.μ. Η δράση πραγματοποιείται από τους αρχαιολόγους-φροντιστές του Μουσείου και απευθύνεται σε παιδιά 4-12 ετών και στους συνοδούς τους. Η συμμετοχή στη δράση είναι ελεύθερη για τα παιδιά. Απαραίτητο είναι το εισιτήριο γενικής εισόδου του μουσείου για τους γονείς-συνοδούς. Η δράση πραγματοποιείται στο μπαλκόνι του δευτέρου ορόφου με θέα την αρχαϊκή αίθουσα, στα ελληνικά και στα αγγλικά.

* Μελωδίες άρπας στην αίθουσα του Παρθενώνα: Από την Τρίτη 27 Δεκεμβρίου έως και την Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου, από τις 11 π.μ. έως τις 1 μ.μ., οι επισκέπτες του Μουσείου θα έχουν την ευκαιρία ν' απολαύσουν την περιήγησή τους στην Αίθουσα του Παρθενώνα με τη συνοδεία των μελωδικών ήχων της άρπας του μουσικού Θοδωρή Ματούλα.

Συνεχίζονται και τον Δεκέμβριο οι θεματικές παρουσιάσεις, με οδηγούς τους Αρχαιολόγους-Φροντιστές: «Δωδώνη. Το μαντείο των ήχων», «Οι αρχαίοι και το μέλλον», «Ιερά της αρχαιότητας», «Ο Δίας των αρχαίων», «Μια βόλτα στο μουσείο με τον αρχαιολόγο».
Πηγή: http://www.zougla.gr