Είκοσι χρόνια μετά από την πρώτη -και μοναδική- δημόσια παρουσίαση της πρωτότυπης ζωγραφικής δουλειάς του με τους χάρτες, ο Nicholas Liber επιστρέφει στο αγαπημένο του θέμα με μια νέα σειρά ολόφρεσκων έργων, που συνδέουν το παρελθόν με το παρόν ενώ ταυτόχρονα μάς υποψιάζουν αμυδρά και για το μέλλον. Ο αέναος χορός της Γαίας, της αρχέγονης θηλυκής αρχής, που στροβιλίζεται χαλαρά στο κενό του αχανούς διαστήματος, με τα άπειρα δράματα (δρώμενα) να εκτυλίσσονται ακατάπαυστα στην επιφάνεια του σώματός της, δεν είναι παρά η μαγική προβολή της δικής μας εσωτερικής ενέργειας, της δικής μας νοητικής και συναισθηματικής κατάστασης, που βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση. Η αποτύπωση της κίνησης επάνω σε έναν καμβά είναι, βέβαια, εκ προοιμίου ένα μάταιο εγχείρημα. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, έχει σαν επιθυμητή παρενέργεια την σύνθεση σπάνιων ταξιδιωτικών οδηγών, που μας επιτρέπουν να περιπλανηθούμε με ασφάλεια στον χαρούμενο φωτεινό κόσμο των χρωμάτων, που αναβλύζουν αυθόρμητα, και των διαχρονικών μυστικών συμβόλων, που κοσμούν γενναιόδωρα την ασύλληπτη φαντασμαγορία της ύπαρξης. Η έκθεση αποτελείται κυρίως από έργα μεγάλων διαστάσεων δουλεμένα με την χαρακτηριστική προσωπική μικτή τεχνική του Liber, που έχει σαν βάση της τα ακρυλικά χρώματα πάνω σε καμβά. Η έκθεση πραγματοποιείται στο Κέντρο Εικαστικών Τεχνών «Καρύδειον» στη Φιλοθέη από τις 23 έως τις 30 Ιουνίου. The Maps Όπως λέει κι ο τίτλος του, «Ο Πρώτος Χάρτης Του Κόσμου» είναι ο πρώτος από μία σειρά έργων με θέμα την χαρτογράφηση του κόσμου μας, που φτιάχτηκαν στην περίοδο 1986-1993 και έμειναν γνωστά ως «The Map Series" Η σειρές αυτές αποτελούνται κύρια από τρεις διακριτές θεματικές ενότητες: - Τους Παγκόσμιους Χάρτες, - Τους Χάρτες Εσωτερικών Τοπίων, και - Τα Νησιά των Θησαυρών. Σε γενικές γραμμές θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η πρώτη ενότητα ανήκει στον τομέα της παρατήρησης, η δεύτερη αναφέρεται στην διαδικασία της αφομοίωσης και η τρίτη σχετίζεται με την δράση. Ο διαχωρισμός αυτός αποδεικνύεται χρήσιμος για την εξέταση και την κατανόηση των Χαρτών αλλά, επί της ουσίας, δεν παύει να είναι κάπως αυθαίρετος - όπως αυθαίρετοι είναι άλλωστε και οι διαχωρισμοί κάθε είδους. Ως εκ τούτου, δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει εάν τα σύνορα ανάμεσα σ' αυτές τις τρεις ενότητες είναι μάλλον συγκεχυμένα και συχνά χάνονται εντελώς. Στην πραγματικότητα, στο κάθε έργο εμπεριέχονται ταυτόχρονα οι ιδιότητες όλων, και των τριών ενοτήτων, μολονότι ανά περίπτωση μπορεί να γίνονται περισσότερο εμφανή τα χαρακτηριστικά της μιας ή της άλλης εξ αυτών. Οι Χάρτες του Κόσμου αναφέρονται, βέβαια, στο δικό μας κόσμο. Ποιος είναι όμως αυτός ο δικός «μας» κόσμος όταν είναι γνωστό πως το κάθε ον ζει στον κόσμο του; Η επιφάνεια της Γης μαρτυρά την πολυμορφία ενός ζωντανού οργανισμού, που βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση. Οι αρχαίοι το γνώριζαν αυτό πολύ καλά και για να αποδώσουν τον τρόπο λειτουργίας και τις ποιότητές του συνοπτικά, κατέφυγαν σ' έναν ιερό ανθρωπομορφισμό, φροντίζοντας παράλληλα να μην αφήσουν την παραμικρή αμφιβολία για το φύλο της θεάς: Η Γαία (Γη) δεν είναι απλά μια γυναικάρα, είναι ένα τόσο ισχυρό αρχετυπικό θηλυκό που δεν διστάζει να τα βάλει με τον Κρόνο (Χρόνο) και να τον νικήσει! Αν η αρχαία μυθοπλασία ακολούθησε την κλασσική διαδρομή από το όλον στο μερικό, από τις νομοτέλειες του σύμπαντος στην σχετικότητα της ανθρώπινης διάστασης, οι Χάρτες επιχειρούν μιαν αντίθετη πορεία από το σχετικό (η γυναίκα της διπλανής πόρτας) στο γενικό (Γαία, πλανήτης Γη, συμπαντική αντανάκλαση, κλπ) προτείνοντας έτσι μια συμπληρωματική και εξ ίσου ερωτική προσέγγιση: Το ταξίδι του θεατή πάνω στο γυμνό σώμα της Γης δεν έχει τελειωμό, όπως τελειωμό δεν έχει ούτε και η περιπλάνησή μας στο γυμνό σώμα της γυναίκας. Πηγή:http://www.kathimerini.gr
Μεγάλη έκθεση για το αρχαίο ελληνικό θέατρο, με τίτλο, «Η Τέχνη του Αρχαίου Ελληνικού Θεάτρου» ετοιμάζει το Μουσείο The Getty Villa στο Λος Άντζελες. Όπως αναφέρει σε πρόσφατο δημοσίευμά της η εφημερίδα Los Angeles Times η έκθεση ανοίγει για το κοινό στις 26 Αυγούστου και συμπίπτει χρονικά με τον κύκλο αρχαίου δράματος, που διοργανώνεται στο ανοιχτό θέατρο του Μουσείου την ίδια περίοδο. Φέτος, στη σκηνή του θεάτρου αυτού θα παρουσιαστεί η «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή. Η έκθεση αποτελεί την πρώτη στις ΗΠΑ, που είναι αφιερωμένη στην τέχνη του θεάτρου, στην αρχαία Ελλάδα. Το μουσείο διαθέτει, παράλληλα, στη μόνιμη έκθεσή του μια αίθουσα, με θέμα: «Ο Διόνυσος και το Θέατρο». Στην έκθεση, που θα διαρκέσει μέχρι τις 3 Ιανουαρίου 2011, περιλαμβάνονται τέσσερα αντικείμενα από την ιδιωτική συλλογή Getty, ενώ 95 άλλα αντικείμενα θα αποτελέσουν δάνεια από 25 άλλες συλλογές, συμπεριλαμβανομένου του Βρετανικού Μουσείου, του Λούβρου, του κρατικού μουσείου Βερολίνου, του Μητροπολιτικού Μουσείου Νέας Υόρκης, καθώς και του Μουσείου του Βατικανού. Πηγή: http://www.tovima.gr
Χτίστηκε προκειμένου να αποτελέσει ασφαλές καταφύγιο, σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου, για τον ισχυρό άνδρα της Γιουγκοσλαβίας, τον στρατάρχη Τίτο και τους ανθρώπους που τον περιέβαλαν. Δεκαετίες αργότερα, το τεράστιο υπόγειο αυτό κτιριακό συγκρότημα, πρόκειται να αναγεννηθεί από τις … στάχτες του και να μετεξελιχθεί σε μια από τις πλέον περίεργες γκαλερί Τέχνης του πλανήτη. Ένα ομοίωμα στρατιώτη, με το καλάσνικοφ ανά χείρας, εξακολουθεί να φυλάσσει την είσοδο της πόλης κάτω από τη γη, όπως αποκαλείται συχνά το πυρηνικό καταφύγιο για κρατικούς αξιωματούχους, που χτίστηκε την περίοδο διακυβέρνησης της Γιουγκοσλαβίας από τον Γιόσιπ Μπρο Τίτο, στο εσωτερικό του όρους Πρέντνι, στην περιοχή Κόνιτς, στη βόρεια Βοσνία- Ερζεγοβίνη. Εκτός του Τίτο και του πολύ στενού κύκλου των συνεργατών του, όπως αναφέρεται στο σχετικό τηλεγράφημα του "Associated Press", η ύπαρξη του πυρηνικού καταφυγίου ήταν γνωστή μόνο σε τέσσερις στρατηγούς και μερικούς στρατιώτες, οι οποίοι είχαν την ευθύνη της φύλαξής του από το 1979, οπότε ολοκληρώθηκε η κατασκευή του, έως και το 1992, που η Βοσνία αποσχίστηκε από τη Γιουγκοσλαβία. Μόλις λειτουργήσει η γκαλερί, σε περίπου έναν χρόνο από τώρα, το ομοίωμα του στρατιώτη θα απομακρυνθεί ανεπιστρεπτί και τη θέση του θα πάρουν έργα τέχνης, που θα δώσουν φως στην άλλοτε σκοτεινή αυτή γωνιά της βοσνιακής γης. Καλλιτέχνες από το Σαράγεβο θα εκθέσουν τα έργα τους στο πυρηνικό αυτό καταφύγιο, με την οικονομική στήριξη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ωστόσο, παρά τη μετεξέλιξη της χρήσης του για περισσότερο ειρηνικούς σκοπούς, το καταφύγιο δεν θα είναι εύκολα προσβάσιμο, αφού η κύριά είσοδός του- μια γκαραζόπορτα ενός απομονωμένου σπιτιού στο τέλος ενός μοναχικού δρόμου, ανατολικά του Κόνιτς- βρίσκεται σε απόσταση 40 χλμ νότια του Σαράγεβο. Ακόμη, όμως, κι αν κάποιος εισέλθει στους χώρους του καταφυγίου, θα πρέπει να διανύσει έναν διάδρομο, σε βάθος 280 μέτρων από την επιφάνεια της γης, γεμάτο στροφές και λαξεμένο στο βουνό, που βρίσκεται πίσω από το σπίτι. Μεγάλες πόρτες αριστερά του κύριου διαδρόμου "κρύβουν" καλά τα δωμάτια πρώτης ανάγκης: ένα μπάνιο με τρεχούμενο νερό, ένα άλλο με ηλεκτρογεννήτρια ικανή να καλύψει τις ανάγκες φωτισμού και εξαερισμού του χώρου, στον οποίο, με ειδικό κλιματιστικό σύστημα, η θερμοκρασία διατηρείται σταθερά στους 21 βαθμούς Κελσίου. Μικρότερες πόρτες δεξιά του διαδρόμου οδηγούν σε 100 μικρές κρεβατοκάμαρες, σε γραφεία και χώρους διασκέψεων, διακοσμημένους με απλά ξύλινα έπιπλα και- φυσικά- πορτρέτα του Τίτο, ένστολου με δεκάδες παράσημα πάνω του. Καλύτερης ποιότητας ταπετσαρία διακοσμεί το γραφείο και το χώρο διαμονής του εκλιπόντα πλέον ηγέτη της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Το πυρηνικό καταφύγιο, συνολικού εμβαδού 6.500 τ.μ. χτίστηκε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και το κόστος του ανήλθε σε 4,6 δισ. δολάρια. Σε περίπτωση που επανεξοπλιστεί, μπορεί να φιλοξενήσει τουλάχιστον 350 άτομα για έξι μήνες. Θα μπορούν, δηλαδή, να ζουν και να εργάζονται εκεί, χωρίς καν να χρειαστεί να βγαίνουν έξω. Μετά την ολοκλήρωσή του συγκεκριμένου έργου, η κατασκευή του οποίου διήρκεσε 26 ολόκληρα χρόνια, οι μηχανικοί του κατασκεύασαν ακόμη πέντε τέτοια, στο Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν, φίλου του Τίτο. Ο Σαντάμ, όπως και ο Τίτο, δεν υπάρχει πια, αλλά τα υπόγεια κάστρα του εξακολουθούν να υπάρχουν στη Βαγδάτη, τη Μοσούλη, το Κιρκούκ, την Μπάσρα και τη Νασιρίγια. Ο πόλεμος τελικά "χτύπησε" την πόρτα της Γιουγκοσλαβίας περίπου 12 χρόνια μετά τον θάνατο του Τίτο, αλλά όχι το είδος του πολέμου, για το οποίο είχε κατασκευαστεί το καταφύγιο. Και η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε στα κομμάτια (δημοκρατίες), από τα οποία είχε φτιαχτεί, μέσα από την πλέον αιματοβαμμένη περίοδο της ιστορίας της από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν ο πόλεμος τελείωσε, οι πρώην (συνιστώσες) δημοκρατίες ήταν ανεξάρτητες χώρες και το καταφύγιο του Τίτο ένας τεράστιος "λευκός ελέφαντας" στην ιδιοκτησία των βοσνιακών ενόπλων δυνάμεων, που αδημονούσαν να το "κληροδοτήσουν" σε κάποιον άλλον, προκειμένου να απαλλαγούν από το κόστος συντήρησής του. Η ιδέα της μετατροπής του πυρηνικού καταφυγίου του Τίτο σε πυρηνικό καταφύγιο "γεννήθηκε" το 2007 από τον Έντερ Έντο Χόζιτς και άλλους καλλιτέχνες από το Σαράγεβο. Γνώριζαν καλά πως ο στρατός δεν το χρησιμοποιούσε και πως ο δήμος του Κόνιτς δεν ήξερε τι να κάνει μ' αυτό, όπως έχει πει χαρακτηριστικά ο εμπνευστής του όλου εγχειρήματος. Οι καλλιτέχνες, καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, θα επισκέπτονται το καταφύγιο, προκειμένου να εμπνευστούν το πώς θα μπορούσε να μετεξελιχθεί σε γκαλερί Τέχνης, να υπολογίσουν το κόστος και να παρουσιάσουν τη σχετική αναφορά τους στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Τα εγκαίνια της- αν μη τι άλλο- πρωτότυπης αυτής γκαλερί αναμένεται να πραγματοποιηθούν στις 27 Μαΐου του επόμενου έτους και αν υπάρξει ενδιαφέρον θα φιλοξενεί μόνιμη συλλογή. Πηγή:http://culture.ana-mpa.gr
Aκρως πολιτικοποιημένη η φετινή Μπιενάλε του Βερολίνου, που ξεκίνησε την περασμένη Παρασκευή περιλαμβάνει εικόνες από διαδηλώσεις στο Δέλτα της Νιγηρίας και τον πόλεμο του Αφγανιστάν, έργα με ομιλίες μαρξιστών στην Ανατολική Γερμανία, καθώς και την ανακατασκευή ενός κατεστραμμένου σπιτιού στο Κόσοβο. Η έκτη σε σειρά Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης του Βερολίνου, που θα διεξαχθεί έως τις 8 Αυγούστου 2010, εξετάζει τη σχέση της τέχνης και των ευαισθητοποιημένων καλλιτεχνών με την πραγματικότητα του σύγχρονου ταραγμένου κόσμου - τις πολιτικές αναταραχές, τις τρομοκρατικές επιθέσεις, τη μετανάστευση, τους πολέμους, τις οικονομικές και περιβαλλοντικές κρίσεις! Στη φετινή διοργάνωση συμμετέχουν 45 διεθνείς καλλιτέχνες - καταξιωμένοι αλλά και λιγότερο γνωστοί στο φιλότεχνο κοινό - τους οποίους επέλεξαν πολύ στοχευμένα οι διοργανωτές κατόπιν περιοδείας δύο ολόκληρων ετών. Στο βίντεο του Τζον Σμιθ, ο καλλιτέχνης μέσα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του παρακολουθεί σε μια παγωμένη εικόνα στην τηλεόραση την εισβολή των ΗΠΑ και της Βρετανίας στο Αφγανιστάν. «Οι φωνές δυναμώνουν, οι ζωές λιγοστεύουν» σχολιάζει ζαλισμένος. Κάτι εντελώς πραγματικό συμβαίνει στην άλλη άκρη του κόσμου και εκείνος δεν μπορεί να συνδεθεί Στο νέο έργο του, ο Χένρικ Ολσεν έχει διαλύσει σε κομματάκια το λάπτοπ του και τα έχει στοιβάξει σε ένα καμβά, υπό τον τίτλο «Δεν Πάω στη Δουλειά Σήμερα, Δε Νομίζω Να Πάω Αύριο». Ο Αλγερινός Μοχάμεντ Μπουρουίσα αναδεικνύει μια φτωχή γειτονιά των παρισινών προαστίων που δεν έχει προβληθεί ποτέ στην τηλεόραση και η φωτογράφος Μινέρβα Κουέβας δείγματα πολιτικής αντίστασης στη γενέτειρά της το Μεξικό. Περισσότερα στο www.berlinbiennale.deΠηγή: http://www.e-go.gr
Μία γυναικεία προτομή από ασβεστόλιθο του Αμεντέο Μοντιλιάνι κατοχυρώθηκε για 43,185 εκατομμύρια ευρώ σε χθεσινή δημοπρασία του Οίκου Κρίστις, σημειώνοντας παγκόσμιο ρεκόρ για τον καλλιτέχνη. Η αξία του γλυπτού είχε αρχικά εκτιμηθεί ανάμεσα στα 4 και 6 εκατομμύρια ευρώ, χωρίς τους φόρους. "Είναι ρεκόρ για ένα έργο του καλλιτέχνη σε όλες τις κατηγορίες (πίνακες και γλυπτά). Στα σημερινά ποσοστά είναι 56,6 εκατομμύρια δολάρια", ανέφερε ο Οίκος Κρίστις. Αυτή η προτομή των 65 εκατοστών, δημιουργήθηκε μεταξύ του 1910-1912. Το έργο εκτέθηκε για πρώτη φορά στο Salon d'Automne το 1912 και σύμφωνα με τον Οίκο Κρίστις συνδυάζει μία "πολύ ισχυρή δομή που χαρακτηρίζει το έργο του καλλιτέχνη". Η προτομή δείχνει ένα οβάλ πρόσωπο, αμυγδαλωτά μάτια, μικρά λεπτά χείλη, λεπτή μύτη και μακρύ λαιμό και αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του καλλιτέχνη. Πηγή:http://culture.ana-mpa.gr
Η ιστοσελίδα YouTube ανακοίνωσε έναν διαγωνισμό για τo "πιο δημιουργικό βίντεο του κόσμου», o οποίος θα γίνει σε συνεργασία με το Μουσείο Guggenheim, ενώ θα ακολουθήσει και έκθεση των βίντεο αυτών. Οι κινηματογραφιστές έχουν διορία έως τις 31 Ιουλίου για να υποβάλουν το έργο τους, και μέχρι 20 βίντεο θα επιλεγούν για μιαν έκθεση που έχει προγραμματιστεί για τις 21 Οκτωβρίου σε διάφορους χώρους του μουσείου, στο Βερολίνο, το Μπιλμπάο, τη Βενετία και τη Νέα Υόρκη. "Το Online βίντεο ακολουθεί εκρηκτική πορεία, όχι μόνο ως μέσο, αλλά ως μορφή τέχνης", εκτιμά σήμερα το YouTube (Google Group), στο επίσημο μπλόγκ του. "Έτσι σήμερα συνεργαζόμαστε με το Μουσείο Guggenheim για να ανακαλύψουμε τα πιο δημιουργικά βίντεο στον κόσμο, και να αποκαλύψουμε τα μοναδικά ταλέντα που εργάζονται στον συνεχώς επεκτεινόμενο τομέα των ψηφιακών μέσων", προσθέτει η ιστοσελίδα. "Αναζητούμε έργα κινουμένων σχεδίων, με γραφικά με κίνηση, αφηγηματικά ή μη αφηγηματικά, ή ντοκιμαντέρ, μουσικά ή σε καλλιτεχνικές μορφές εντελώς νέες--δημιουργίες που πραγματικά θέτουν υπό αμφισβήτηση την αντίληψη που έχουμε για το τι είναι δυνατό σε βίντεο", προσθέτει το YouTube. Τα έργα πρέπει να υποβληθούν στην ιστοσελίδα YouTube.com/play , και θα κριθούν από διεθνή επιτροπή. Αυτή η πρωτοβουλία είναι μια επέκταση μιας άλλης καλλιτεχνική εμπειρίας του YouTube, του σχηματισμού της Συμφωνικής Ορχήστρας YouTube (YouTube Symphony Orchestra), που αποτελείται από περισσότερους από 90 επαγγελματίες και ερασιτέχνες μουσικούς από 30 χώρες, που ανακαλύπτονται χάρη σε οντισιόν στην ιστοσελίδα του Youtube.
Πηγή:http://culture.ana-mpa.gr
Την προσωπικότητα του καλλιτέχνη, όπως αυτή αποτυπώνεται μέσα στο έργο του, αναδεικνύει η έκθεση «Ανεύρετοι Νήσοι», την οποία θα φιλοξενήσει το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, τόσο στη Μονή Λαζαριστών όσο και στους χώρους του στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Τσόκλης, Κουνέλης, Ξόνιογλου, Μπρεσόν, Αμπράμοβιτς, Λουϊζίδου, Νακανίσι, είναι μερικοί μόνο από τους εικαστικούς που συμμετέχουν με έργα τους. Οι «Ανεύρετοι Νήσοι» παρουσιάστηκαν στο Palazzo Ducale στη Γένοβα μέχρι χθες και από τις 28 του μήνα μεταφέρονται στη Θεσσαλονίκη, ενώ τον Δεκέμβριο θα ταξιδέψουν στο Σεντ Ετιέν. Η έκθεση θέτει στο επίκεντρό της την προσωπικότητα του καλλιτέχνη, μία προσωπικότητα πλούσια και συνάμα αντιφατική και φιλοδοξεί να αποτίσει φόρο τιμής στους δημιουργούς, οι οποίοι μέσω της επίμονης, συνεπούς και απεριόριστης δημιουργικότητάς τους και μέσω της ρηξικέλευθης και της υπερβάλλουσας νοητικής τους ελευθερίας, κατορθώνουν να διαμορφώσουν νέες κοινωνικο-πολιτισμικές καταστάσεις και νοοτροπίες. Κατ’ επέκταση διαμορφώνουν νέα εδάφη τα οποία, όπως τα νησιά των αχανών και διαρκώς εν κινήσει ωκεανών, προξενούν ταυτόχρονα συναισθήματα ασυλίας, εγκλεισμού, οικείου, ανοίκειου, απελευθέρωσης και διάλυσης. Στόχος αυτής της έκθεσης είναι να επικαλεστεί και να παρακολουθήσει τη συνεχή και προαιώνια μετανάστευση του καλλιτέχνη σε αναζήτηση των «νήσων» του και να αποκαλύψει τις συγκινητικές και δραματικές πτυχές των ατέρμονων ανακαλύψεων, της αναρχικής ελευθερίας, και των αντισυμβατικών επινοήσεων, που συνυπάρχουν συχνά με ένα αίσθημα ακαθόριστης δυσαρέσκειας, μια αυτοκαταστροφική μιζέρια, με βάναυσα μαρτύρια και με τη μόνιμα δύσκολα αίσθηση της θλιβερής ατέλειας. Διάρκεια 28 Ιουνίου μέχρι 28 Νοεμβρίου 2010 Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης ΚΜΣΤ Μονή Λαζαριστών και στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Β1, Λιμάνι). Πηγή:http://www.e-go.gr
Θύµα των συντηρητών του Λούβρου έπεσε η Παναγία στο αριστουργηματικό έργο του Βερονέζε «Δείπνο στους Εμμαούς». Έτσι, πέντε αιώνες μετά τη γέννησή της, η Παναγία στον πίνακα του Ιταλού ζωγράφου απέκτησε τελείως διαφορετική μύτη και χείλη, απ' ότι είχε σχεδιάσει ο δημιουργός της. «Ο Βερονέζε είχε απεικονίσει το 1550 µια αριστοκράτισσα της εποχής του ως Παναγία. Η γυναίκα αυτή στον 21ο αιώνα µεταµορφώθηκε σε µια καρικατούρα µε πρησµένα µάγουλα και γελοία σουφρωµένα χείλη» δήλωσε στον «Οbserver» ο πρόεδρος της Ένωσης για τον Σεβασµό και την Ακεραιότητα της Καλλιτεχνικής Κληρονοµιάς στο Παρίσι, Μισέλ Φαβρ Φέλιξ. Ο ίδιος κατηγορεί τους συντηρητές για «αλλοίωση της φυσιογνωµίας και της έκφρασης της γυναίκας», ενώ συνάδελφοί του, κριτικοί τέχνης κάνουν λόγο για «χυδαία πλαστική επέµβαση».Σύμφωνα με την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», οι αποτυχημένες επεμβάσεις των συντηρητών διαπιστώθηκαν όταν αποκαλύφθηκε η φωτογραφία που δείχνει την κατάσταση του πίνακα όταν αφαιρέθηκαν τα σηµεία που θεωρούνταν επιζωγραφίσεις. Πηγή: http://www.tovima.gr
Στην αίθουσα Τέχνης «Έκφραση-Γιάννα Γραμματοπούλου» εγκαινίασε στις 8 Ιουνίου την πρώτη του ατομική έκθεση ζωγραφικής ο Λέων Μιχαήλ. Σε βαμβακερό χαρτί μεγάλων διαστάσεων ο καλλιτέχνης ζωγραφίζει με κάρβουνο και παστέλ, φιγούρες «δανεισμένες» από τον κόσμο του κινηματογράφου και της λογοτεχνίας αλλά και από πραγματικά μπαρ. «Έμμεσα» και «άμεσα» βιώματα, με κοινές ή και διαφορετικές αφετηρίες, συνομιλούν και διαπλέκονται μεταξύ τους δημιουργώντας έργα, στα οποία τα όρια ανάμεσά στην πραγματικότητα και τη φαντασία δε γίνονται αντιληπτά. Ο Λέων Μιχαήλ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales του Παρισιού. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Πληροφορίες: Έκφραση-Γιάννα Γραμματοπούλου, Βαλαωρίτου 9α, Αθήνα, 2103607598
Πηγή: http://www.naftemporiki.gr
Τα 80χρονα του Κώστα Τσόκλη στο Ίδρυμα Π. & Μ. Κυδωνιέως Οι εφετινοί δέκατοι έκτοι «ΠΛΟΕΣ» του Ιδρύματος Π. & Μ. Κυδωνιέως της Άνδρου, αποκτούν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί τιμούν έναν ξεχωριστό καλλιτέχνη σε μια επετειακή του εικαστική έκθεση. Πρόκειται για τον ιδιοφυή και ταλαντούχο Κώστα Τσόκλη, ο οποίος γιορτάζει τα 80 του χρόνια, συνεχίζοντας με ενθουσιασμό να δημιουργεί και γνωρίζοντας σε βάθος τους τρόπους να ανανεώνεται διαρκώς, να συγκινεί, να εντυπωσιάζει, να εμπλουτίζει τη στοχαστικότητά του και να ενυδατώνει πάντοτε με πρωτοτυπία την ποιητική του εικαστική γλώσσα, με όποια μέσα και αν επιλέγει κάθε φορά να δια μορφώσει τα έργα ή τα «περιβάλλοντά» του. Το Σάββατο, 24 Ιουλίου, στις 8 μ.μ. εγκαινιάζεται στο κτίριο του Ιδρύματος Π. & Μ. Κυδωνιέως της Άνδρου μια έκθεση-ορόσημο του Κώστα Τσόκλη, με τίτλο «1930 TSOCLIS 2010…», την οποία θα ήταν πνευματική και αισθητική απώλεια να μην τη κανείς. Συγκεκριμένα, ο Κώστας Τσόκλης έχει αξιοποιήσει τον διαμερισματικό χώρο του κτιρίου, δημιουργώντας μια αναδρομική στη βάση της έκθεση, με τα πιο σημαντικά έργα, που χαρακτήρισαν την μέχρι τώρα δημιουργική του πορεία. Μαζί με αυτά και σε ειδική αίθουσα παρουσιάζεται το νέο του «έργο-περιβάλλον», που πρώτη φορά εκτίθεται. Η έκθεση δεν αφορά, ωστόσο, μια συνηθισμένη αναδρομική παρουσίαση έργων, καθώς στους τοίχους του κτιρίου θα υπάρχουν επιλεκτικά αποσπάσματα κειμένων απ’ όσα έχουν γραφτεί όλα αυτά τα χρόνια για εκείνον και τη συμβολή του στην τέχνη, τα οποία θα είναι εικαστικά διαμορφωμένα, αποτελώντας τον πλαισιωτικό και ταυτοχρόνως τον οργανικό χαρακτήρα των ενδεικτικών έργων ή των ενοτήτων που αυτά υποδεικνύουν. Για πρώτη φορά, επίσης, στο μεγάλο κλιμακοστάσιο που ενώνει τους δύο ορόφους του κτιρίου, θα παρουσιάζεται ως επιτοίχια σύνθεση, η ανέκδοτη αυτοβιογραφία του καλλιτέχνη, αποτελώντας μέρος διασύνδεσης μιας δυναμικής εικαστικής πορείας που συνεχίζεται… Ο Κώστας Τσόκλης είναι ένας από τους ελάχιστους εικαστικούς δημιουργούς που έχει ήδη αναγνωριστεί ανεπιφύλακτα και με ενθουσιασμό από τους ειδικούς και το κοινό, έχοντας φυσικά προ πολλού καταξιωθεί, τόσο στο εξωτερικό, όσο και στην Ελλάδα. Υπήρξε και συνεχίζει να είναι ριζοσπαστικός, αντισυμβατικός και ρηξικέλευθος, έχοντας από τα μεταπολεμικά χρόνια και ύστερα αλλάξει καθοριστικά το εικαστικό μας τοπίο, με αισθαντικότητα, σοφία και ευφυΐα. Πάντοτε πρωτοπόρος, αλλά και με κριτική διάθεση, όχι μόνο προς τα κοινωνικά τεκταινόμενα, αλλά και προς τον ίδιο το ρόλο και τις σημασίες της τέχνης, διαμόρφωσε και συνεχίζει να δημιουργεί αναθεωρητικά έργα που διευρύνουν τον πνευματικό μας ορίζοντα, ενεργοποιούν τον στοχασμό και δραστηριοποιούν τη φαντασία μας. Είναι ο καλλιτέχνης, που παράλληλα με όλα τα άλλα, αξιοποιεί με ζωντάνια και ευρηματικότητα όψεις της λιμνάζουσας «παραδοσιακής» μας παρακαταθήκης, χωρίς ιδεοληψίες και προκαταλήψεις, άνευρους ευσεβισμούς και ανούσιες γενικευτικές κεφαλαιοποιήσεις. Τα έργα του είναι υποβλητικά, δραστικά και διαθέτουν αμεσότητα, γεγονός στο οποίο οφείλεται ο εντυπωσιασμός που προκαλούν, ενώ ο ίδιος ο Κ. Τσόκλης ποτέ δεν επαναλαμβάνεται και ουδέποτε καθηλώνεται στα κεκτημένα. Με τα έργα και τα εικαστικά «περιβάλλοντα» που ο θεατής θα παρακολουθήσει στην εφετινή έκθεση του Ιδρύματος Π. & Μ. Κυδωνιέως, με τίτλο «1930 TSOCLIS 2010…» για τις «ΠΛΟΕΣ XVI», ο Κώστας Τσόκλης παρουσιάζει ως ενιαίο πολύπτυχο, μια διαδρομή στο χρόνο, στο λόγο, στην εικόνα και στον «εαυτό», μέσα από ένα είδος εννοιολογικού και οπτικού δρώμενου, που αφορά σε μια εναλλακτική συνομιλία με τους θεατές, για τα «πράγματα» ουσίας και αλληγοριών της ίδιας της ζωής. Επιμέλεια: Αθηνά Σχινά, Κριτικός και Ιστορικός Τέχνης Διάρκεια έκθεσης: 24 Ιουλίου έως 26 Σεπτεμβρίου 2010 Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά 10:00 – 13:30, 18:30 – 21:30, εκτός Τρίτης Πηγή: http://www.zougla.gr
Ο Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων και οι συνεργάτες καλλιτέχνες του Πολιτιστικού Ομίλου της "Θερινής Ακαδημίας Τέχνης Αιγαίου" παρουσιάζουν για 4η συνεχή χρονιά, τη θεσμοθετημένη πλέον εικαστική εκδήλωση με τίτλο "ΓΑΛΑΖΙΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ". Εγκαίνια: Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010, ώρα 20:00 Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Σάββατο 10:00-20:00 και Κυριακή 10:00-14:00 Οι καλλιτέχνες πραγματεύονται το θέμα μέσα από τις προσωπικές τους εμπειρίες που έχουν βιώσει στο Αρχιπέλαγος του Αιγαίου και τις αποδίδουν εικαστικά ο καθένας ξεχωριστά, με την τεχνοτροπία και αισθητική που τον διακρίνει στο προσωπικό του έργο. Η ιστορική φόρτιση του Αιγαίου με τον Κυκλαδικό, Μινωικό και Μυκηναϊκό πολιτισμό, την Αθηναϊκή Θαλασσοκρατία με τις τριήρεις, την Βυζαντινή επικράτηση όχι μόνο στο Αιγαίο αλλά σε ολόκληρη την Μεσόγειο με τους "ταχύτατους" Βυζαντινούς Δρώμονες επενδυμένοι με το υγρό πυρ, η εξάπλωση της ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας από τον 18ο αιώνα με την συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή (1774) μέχρι τις μέρες μας, σε συνδυασμό με τα προσωπικά βιώματα του κάθε καλλιτέχνη προσδίδουν τις απαιτούμενες προϋποθέσεις και ερεθίσματα για την εικαστική και καλλιτεχνική ανάπτυξη του θέματος. Στην έκθεση, την οποία θα προλογίσει ο Ιστορικός Τέχνης Λεόντιος Πετμεζάς, θα παρουσιασθούν επίσης έργα από πέτρα, μάρμαρο και μέταλλο των καλλιτεχνών του εργαστηρίου γλυπτικής που πραγματοποιήθηκε κατά την χρονική περίοδο 2009- 2010 στις εγκαταστάσεις του Κέντρου Τέχνης στην Αθήνα. Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες είναι εξής: Αβτζής Δημήτρης, Αμφιλόχιος Αλέκος, Αξαόπουλος Κίμων, Ασλανιάν, Βανέζη Άννα, Βεκόπουλος Τάκης, Βερονίκη Ελευθερία, Βολουδάκης Κώστας, Βρούβας Κώστας, Crepeaux Francois, Διακογεωργίου Μόρφη, Δραγούμη Ελένη, Δρόλαπα Αθανασία, Εισαγγελέα Σίσσυ, Ευαγγελάτος Κώστας, Θεοχάρη Αστέρη, Καίρη Μανόν Πανά, Καμινάρη Εύη, Κανατά Άννα, Κέντρου Λουίζα, Κωτσιγιάννη Μαρία, Λαδουκάκη Βασιλεία, Μαντζουράνη Όλγα, Μπαϊρλή Ράνιου Γιούλη, Μαμάη Ειρήνη, Μέλη Μαριλένα, Μύτικα Ουρανία, Ντίνια Μπούνταλη Ελένη, Πανταζή Βίκυ, Πανταζίδης Δημήτρης, Παπαλεωνίδας Κωνσταντίνος, Περιστάνογλου Μαριλένα, Πρόντης Χρήστος, Πετμεζάς Λεόντιος, Ρεμπούτζια Καρλατήρα Νίκη, Ρούσση Χριστίνα, Σταμπολίτη Κατερίνα, Σταυράκη Κατερίνα, Στεργιοπούλου Νάνα, Στεφανίδης Χρίστος, Τσιλίκα Πανωραία, Χριστοδουλάκης Γιάννης, Ψωμοδότης Δημήτρης. Τη βραδιά των εγκαινίων η μουσικός Αλίκη Μαρκάκη θα απαγγείλει ποίηση της Σαπφούς με συνοδεία αρχαιοελληνικής λύρας. Πληροφορίες στο http://ageanartacademy.blogspot.com Επικοινωνία: 210 7224028 Τόπος: Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων Διεύθυνση: Βασ. Σοφίας, Πάρκο Ελευθερίας (στάση ΜΕΤΡΟ: Μέγαρο Μουσικής) Πηγή: http://www.cityofathens.gr
H συλλογή αρμενικής Tέχνης της οικογένειας Καλφαγιάν παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο κοινό από τις 11 Ιουνίου στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης στην έκθεση με τίτλο «Όψεις Αρμενικής Τέχνης». Με βασικό σκοπό, την ανάδειξη της καλλιτεχνικής και ιστορικής πορείας του αρμενικού λαού αλλά και του ρόλου που έπαιξε το εμπόριο στη ζωή τους, η συλλογή εστιάζει στην αρμένικη Τέχνη από τα τέλη του 16ου μέχρι τον 19ο αιώνα.
Αντικείμενα εξαιρετικής σημασίας τόσο λόγω της σπανιότητάς τους όσο και λόγω της ιστορικής περιόδου, στην οποία ανήκουν θα εκτίθενται στον χώρο του μουσείου. Η χρονική περίοδος της αρμενικής ιστορίας στην οποία δημιουργήθηκαν τα αντικείμενα της συλλογής Καλφαγιάν έχει ελάχιστα ερευνηθεί. Οι Αρμένιοι έμποροι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήδη από τον 17ο αιώνα ξεχώρισαν στον ευρύτερο εμπορικό κόσμο και ο μεγάλος πλούτος που συσσωρεύτηκε από την ακμάζουσα τότε εμπορική τάξη επέτρεψε την προστασία και την προώθηση της καλλιτεχνικής δραστηριότητας. Η γεωγραφική εξάπλωση των εμπορικών δραστηριοτήτων των Αρμενιών προς την Ευρώπη, τη Μέση και την Άπω Ανατολή και τις Ινδίες επηρέασε ιδιαίτερα και τις πολιτιστικές τους προτιμήσεις, οι οποίες είναι εμφανείς στα αντικείμενα της συλλογής. Τα ιστορικά όμως γεγονότα του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα, τα οποία οδήγησαν στην καταστροφή και τον ξεριζωμό του αρμενικού λαού από τα πατρογονικά τους εδάφη είχαν σαν αποτέλεσμα και τον διασκορπισμό των κινητών μνημείων του. Η «διάσωση» και η συλλογή αυτών των διασκορπισμένων ανά τον κόσμο μνημείων των Αρμενίων ήταν ο πρωταρχικός σκοπός της οικογένειας Καλφαγιάν, η οποία μέσα από τη συλλογή της αποδεικνύει τον πλούτο του αρμενικού πολιτισμού που άκμασε παράλληλα με τον ελληνικό στη Μικρά Ασία την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η οικογένεια Καλφαγιάν και η συλλογή αρμενικών έργων Τέχνης Η παρουσία της οικογένειας στη Θεσσαλονίκη ξεκινά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα με ενεργή συμμετοχή των μελών της στα κοινωνικά, πολιτικά και πολιτιστικά δρώμενα της πόλης. Με καταγωγή από το Ταλάς της Καππαδοκίας, η οικογένεια Γαζαριάν και στη συνέχεια Καλφαγιάν, εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη για να επεκτείνει τις επιχειρήσεις της στο Ευρωπαϊκό τμήμα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 , τα νεότερα μέλη της οικογένειας άρχισαν να συλλέγουν πιο συστηματικά αρμενικά αντικείμενα, μια παράδοση η οποία συνεχίζεται ακόμα και σήμερα από τους Ρουπέν, Αρσέν και Βερόνικα Καλφαγιάν. Η συλλογή της οικογένειας, μέρος της οποίας θα παρουσιασθεί στο Βυζαντινό Μουσείο, περιλαμβάνει αντικείμενα εκκλησιαστικά και κοσμικά. Τα αντικείμενα αυτά είτε κατασκευάστηκαν από Αρμένιους καλλιτέχνες και τεχνίτες, είτε ανήκαν σε Αρμένιους. Μεταξύ άλλων, η συλλογή περιέχει και χειρόγραφα, υφάσματα, εξαιρετικά πορσελάνινα αντικείμενα από την Κίνα, κεραμικά Κιουτάχειας, διακοσμητικά καθώς και σπάνια εκκλησιαστικά και κοσμικά αντικείμενα μέσα από τα οποία αποκαλύπτονται ποικίλες πτυχές της αρμενικής ιστορίας. Πληροφορίες: Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Λεωφόρος Στρατού 2, Θεσσαλονίκη, 2313 306400, http://www.mbp.gr. Μέχρι 19 Σεπτεμβρίου. Πηγή: http://www.naftemporiki.gr
Μία ξεχωριστή έκθεση με τρισδιάστατες φωτογραφίες της Κίκας Παρδάκη παρουσιάζει ο Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων. Εγκαίνια: Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010, ώρα 20:00 Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Σάββατο 10:00-20:00 και Κυριακή 10:00-14:00 Στη συλλογή της η Κίκα Παρδάκη παρουσιάζει την πρωτότυπη μέθοδο ειδικής δημιουργικής φωτογράφησης και επεξεργασίας εικόνων που δίνει σαν τελικό αποτέλεσμα μοναδικές στερεοσκοπικές φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης και μοναδικής ποιότητας, οι οποίες φαίνονται σαν κανονικές δισδιάστατες φωτογραφίες, αλλά φορώντας ο θεατής τα ειδικά γυαλιά αμέσως αποκτούν την αίσθηση του βάθους πεδίου και των όγκων των αντικειμένων. Η καλλιτέχνης χρησιμοποιεί πάντα έναν συνδυασμό των παραδοσιακών μεθόδων σχεδιασμού με τις νέες τεχνικές και εργαλεία για ένα μοναδικό και δημιουργικό αποτέλεσμα μέχρι την τελική εκτέλεση της εργασίας. Η τεχνική που έχει αναπτύξει μοιάζει περισσότερο με την τεχνική ενός γλύπτη ο οποίος πρώτα φροντίζει να αποκτήσει το ειδικό κράμα της πρώτης ύλης του (πολλές φωτογραφίες από διαφορετικές αποστάσεις και γωνίες οι οποίες συνθέτονται) και μετά σταδιακά με αλλεπάλληλες παρεμβάσεις στην επιφάνεια καταφέρνει να δώσει την τελική μορφή. Η Κίκα Παρδάκη κατάφερε μετά από έξι χρόνια έρευνας (αρχικά μαζί με καλλιτέχνες στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας και έπειτα μόνη της στην Αθήνα τα τελευταία 2 χρόνια) και πολλών πειραμάτων, τόσο σε ψηφιακές όσο και σε εκτυπώσεις με τις μεθόδους της κλασσικής τυπογραφίας, να δημιουργήσει την πρώτη τρισδιάστατη φωτογραφία που μπορεί να εκτυπωθεί όπως και μία απλή φωτογραφία. Η συλλογή αυτή τρισδιάστατων φωτογραφιών αποτελείται από 4 ενότητες - μετόπες, αετώματα, ζωφόρος και Ερέχθειο - οι οποίες περιέχουν συνολικά 180 έργα. Το μέσο μέγεθος αυτών των έργων είναι καμβάδες 1,1 επί 1,6 μέτρα. Το κοινό της έκθεσης μπορεί να απολαύσει τα συγκεκριμένα εκθέματα βλέποντας συναρπαστικές λεπτομέρειες σε τρεις διαστάσεις τις οποίες δεν μπορεί να δει ακόμα και αν επισκεφτεί το Βρετανικό μουσείο. Ο φακός έχει πλησιάσει τόσο κοντά στα γλυπτά όσο μόνο οι κατασκευαστές - γλύπτες στην αρχαιότητα και οι αρχαιολόγοι - συντηρητές σήμερα. Ο σκοπός της έκθεσης, εκτός από τη διαμαρτυρία, είναι ενημερωτικός και εκπαιδευτικός. Για αυτόν το λόγο το έργο συνοδεύεται από επεξηγηματικό και τεκμηριωμένο κείμενο περίπου δέκα λέξεων και σήμανση στο σχέδιο κάτοψης του Παρθενώνα που δείχνει το ακριβές σημείο από το οποίο αφαιρέθηκαν τα γλυπτά. Τα έργα μετά τον πρώτο τους σταθμό στην Αθήνα θα παρουσιαστούν σε απομακρυσμένα σχολεία της Ελλάδας. Η Κίκα Παρδάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και είναι 40 χρονών. Έχει πάνω από 18 χρόνια αποκλειστική, συνεχή απασχόληση και εμπειρία στον χώρο της διαφήμισης και του graphic design. Έχει εργαστεί σε ατελιέ γραφικών τεχνών και διαφημιστικές εταιρείες ως art director και creative και έχει αναλάβει πολύ γνωστές και σημαντικές δουλειές στο χώρο. Έχει εργαστεί, επίσης, ως γραφίστας στο Ντίσελντορφ με ομάδες γραφιστών και καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο και έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις που οργανώθηκαν στην πόλη. Έχει κερδίσει το 1ο βραβείο για την πρωτοτυπία των εικονογραφήσεών της από ανοιχτή ψηφοφορία μέσω διαδικτύου μεταξύ καλλιτεχνών του Ντίσελντορφ. Τα τελευταία δύο χρόνια ασχολείται αποκλειστικά με την επεξεργασία της τρισδιάστατης φωτογραφίας.
Μία ιδιαίτερη έκθεση με έργα τριών καλλιτεχνών παρουσιάζει ο Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων. Εγκαίνια: Δευτέρα 23 Ιουνίου 2010, ώρα 20:00 Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Σάββατο 10:00-20:00 και Κυριακή 10:00-14:00 Οι τρεις καλλιτέχνες με διαφορετικές επιρροές ο καθένας παρουσιάζουν μία ξεχωριστή εικαστική πρόταση. Οι πίνακες του Γρηγόρη Σαρακηνού έχουν κύριο χαρακτηριστικό τους τα έντονα χρώματα και τη σχεδόν αρχιτεκτονική τους δομή. Τα ονειρικά τοπία με έντονα μεταφυσικά στοιχεία, σμαραγδένιες θάλασσες που κονταροχτυπιούνται με σκοτεινά δάση, υπερφυσικές ανδρικές και γυναικείες φιγούρες, καράβια που ξεκινούν από το πουθενά και κατευθύνονται στο άπειρο, δέντρα με τους καρπούς του διλλήματος αλλά και του κακού, είναι μερικά από τα στοιχεία που παρουσιάζονται σε αυτούς. Στην άλλη πλευρά συναντάμε τα έργα του Τάσου Παπαδόγκωνα με σαφείς επιρροές από το αρχαιολογικό σχέδιο, με το οποίο και ασχολείται τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Οι πίνακές του διακρίνονται από την αναζήτηση των δυναμικών της γραμμής, των δυνατοτήτων και των χαρακτηριστικών της. Χρησιμοποιεί τις διαδρομές της πάνω στον καμβά, για να αποδώσει, κυρίως, ψυχοτροπικά πορτραίτα με λιτότητα και ένταση. Το αποτέλεσμα είναι μία σχεδόν γλυπτική ανάμειξη προσώπων, χώρων και συναισθημάτων. Παράλληλα σε ένα διαφορετικό ύφος η Αναστασία Γκλαβά μέσα από τα έργα της ψάχνει την προσωπική της ελευθερία. Τα έργα της είναι απλά και παραστατικά και αποπνέουν ζωντάνια και αισιοδοξία, αλλά υπάρχουν και στιγμές που σε γυρνάνε πίσω στο χρόνο φέρνοντας μνήμες και μυρωδιές. Το αποτέλεσμα είναι μία πλούσια σε εικαστικές ματιές έκθεση, η οποία αποτελεί και την πρώτη παρουσίαση του έργου τους στην Αθήνα, για τον Τάσο Παπαδόγκωνα και την Αναστασία Γκλαβά.
Αθήνα Την ιστορία και φυσιογνωμία της ελληνικής πρωτεύουσας, αλλά και όψεις της συνύπαρξης του αρχαίου πολιτισμού της με την σύγχρονη πραγματικότητα, επιχειρεί να προβάλει η έκθεση «Αθήνα: Μια ζωντανή ιστορία», που οργάνωσε το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού και η οποία άνοιξε τις πύλες της στη Βιβλιοθήκη της Σαγκάης, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Έκθεσης. Την έκθεση εγκαινίασε την Πέμπτη η γγ του ΥΠΠΟΤ Λίνα Μενδώνη. Κατά τη προσφώνησή της, η κ. Μενδώνη συνεχάρη την Κίνα για την οργανωτική επιτυχία της Παγκόσμιας Έκθεσης Σαγκάης και υπογράμμισε την σημασία της ελληνικής συμβολής στην Έκθεση με την επιλογή της εκθεσιακής θεματικής για την ιστορία και διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς της Αθήνας. Η έκθεση αποτελείται από 6 βασικές ενότητες με άξονα την αρχαία και τη σύγχρονη πόλη, την αρχιτεκτονική και την πολεοδομία, τα μουσεία και την ένταξη των αρχαιοτήτων στη σύγχρονη ζωή, αλλά και τους θεσμούς της «ιδεατής» κλασικής πόλης. Στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της έκθεσης δεν περιλαμβάνεται μόνον ο πολυσχιδής της θεματικός της χαρακτήρας αλλά και το ευρύ φάσμα μέσων με τα οποία παρουσιάζονται τα εκθέματα στο κοινό (πρωτότυπα αντικείμενα όπως νομίσματα, κείμενα, φωτογραφίες, διαδραστικό βίντεο κλπ.). Από την έκθεση δεν λείπει το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, καθώς γίνεται εκτενής παρουσίασή του με εκμαγεία από τον γλυπτό διάκοσμο του Παρθενώνα και του ναού της Αθηνάς Νίκης, καθώς και αντίγραφα των ευρημάτων ανασκαφής. Newsroom ΔΟΛ Πηγή:http://news.in.gr
Από έναν πολύτιμο πίνακά τους δώρισαν στην Πινακοθήκη του Παλαιοντολογικού και Ιστορικού Μουσείου Πτολεμαΐδας Κοζάνης τρεις σπουδαίοι ζωγράφοι, οι Δημοσθένης Κοκκινίδης, Σωτήρης Σόρογκας και Παναγιώτης Τέτσης. Η Πινακοθήκη φιλοξενεί έκθεση έργων αυτών των σπουδαίων Ελλήνων καλλιτεχνών και οι ίδιοι αποφάσισαν να εμπλουτίσουν τη συλλογή της -η οποία αριθμεί πολλά ακόμη σημαντικά έργα, προερχόμενα από προσφορές- δωρίζοντας από ένα έργο ο καθένας.
Γέμισε το μουσείο Πτολεμαϊδας από φίλους της τέχνης για τα εγκαίνια της έκθεσης, που πραγματοποιήθηκαν το βράδυ του περασμένου Σαββάτου, παρουσία των τριών δημιουργών. «Μεγάλη τιμή και ένα ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός για την πόλη αποτελεί η παρουσία των κορυφαίων αυτών δημιουργών» επισήμανε στο χαιρετισμό του ο δήμαρχος Πτολεμαϊδας Γρηγόρης Τσιούμαρης και πρόσθεσε ότι «ως δήμος Πτολεμαϊδας προσπαθούμε να αναδείξουμε στο πανελλήνιο τη μεγάλη ιστορία και τον πλούσιο πολιτισμό της Πτολεμαϊδας».
Οι τρεις σπουδαίοι ζωγράφοι εξέφρασαν τη συγκίνησή τους για την υποδοχή που έτυχαν στην Πτολεμαϊδα και ευχαρίστησαν το δήμο και το Μουσείο για τη φιλοξενία, ενώ δήλωσαν ενθουσιασμένοι από την ανταπόκριση του κοινού. Η έκθεση των Κοκκινίδη - Σόρογκα - Τέτση θα μείνει ανοιχτή μέχρι το τέλος του μήνα και μέχρι στιγμής την έχουν επισκεφτεί πολλά σχολεία της ευρύτερης περιοχής. Πηγή: http://www.e-go.gr
Η Αττικό Μετρό Α.Ε., για πρώτη φορά σε δημόσιο έργο, κατάφερε να εντάξει την τέχνη στην καθημερινότητα των πολιτών, χάρις στα 30 σύγχρονα έργα τέχνης καταξιωμένων Ελλήνων καλλιτεχνών που κοσμούν σήμερα τους Σταθμούς του Μετρό της Αθήνας. Το πρόγραμμα αισθητικής πλαισίωσης της Αττικό Μετρό συνεχίζεται με την τοποθέτηση νέων έργων, τόσο στους παλαιότερους όσο και μελλοντικά στους νέους Σταθμούς που κατασκευάζονται σήμερα στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Στα πλαίσια του προγράμματος εικαστικής πλαισίωσης, η Αττικό Μετρό Α.Ε. αναδεικνύει τρία νέα έργα τέχνης στους Σταθμούς Χαλάνδρι (της Ρένας Παπασπύρου), Άγιο Δημήτριο (του Κώστα Ηρακλή Γεωργίου) και Μοναστηράκι (της Λήδας Παπακωνσταντίνου). Συγκεκριμένα, στον Σταθμό Χαλάνδρι, το έργο "Εικόνες στην Ύλη" της Ρένας Παπασπύρου καταλαμβάνει επιφάνεια 10,2 μ. πλάτους επί 2,7 μ. ύψους, γεμάτη οικείες και απρόσμενες εικόνες. Οι μωσαϊκές πλάκες του έργου δουλεύτηκαν το Φθινόπωρο του 2009 όπου η καλλιτέχνιδα ενσωμάτωσε και αγαπημένα σχεδιαστικά στοιχεία της περιόδου '90-'94 (βλέπετε συνημμένη φωτογραφία). Στον Σταθμό Άγιος Δημήτριος, ο καλλιτέχνης Κώστας Ηρακλής Γεωργίου δημιούργησε ένα έργο "εις ανάμνηση του Αλέξανδρου Παναγούλη" ως ελάχιστο φόρο τιμής αναγνωρίζοντας τη μεγάλη προσφορά του. Το έργο αυτό πλαισιώνει τον ανελκυστήρα που βρίσκεται στις αποβάθρες του σταθμού και αποτελείται από διαφορετικά κομμάτια plexiglass τα οποία συνθέτουν τη προσωπογραφία του Αλ.Παναγούλη (βλέπετε συνημμένη φωτογραφία). Στον Σταθμό Μοναστηράκι, το έργο "Χρόνος στα Χέρια μου" της καλλιτέχνιδας Λήδας Παπακωνσταντίνου αναπτύσσεται σχεδόν σε όλη την έκταση της οροφής του σταθμού καταλαμβάνοντας 134 τμ. (βλέπετε συνημμένη φωτογραφία). Το έργο αποτελείται από 324 κομμάτια plexiglass, τα οποία συνθέτουν μια εντυπωσιακή παράσταση που είναι ορατή τόσο μέσα από τον σταθμό του Μετρό όσο και από τους εξωτερικούς χώρους. Πηγή: http://culture.ana-mpa.gr
«Έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 69 ετών ο Ζίγκμαρ Πόλκε, ένας από τους μεγαλύτερους γερμανούς σύγχρονους ζωγράφους. Ο σπουδαίος ζωγράφος και φωτογράφος, ο οποίος είχε εγκαταλείψει την Ανατολική Γερμανία το 1953, ήταν κυρίως ένας από τους εμπνευστές, το 1963, του "καπιταλιστικού ρεαλισμού", ο οποίος φιλοδοξούσε να αποτελέσει τον αντίλογο στον "σοσιαλιστικό ρεαλισμό" στις χώρες του κομμουνιστικού μπλοκ. Ο Πόλκε θεωρείται επίσης η γερμανική απάντηση στην αμερικανική ποπ αρτ του Άντι Γουόρχολ και του Ρόμπερτ Ράουσενμπεργκ. Ο μεγάλος γερμανός ζωγράφος και φωτογράφος είχε τιμηθεί με τον Χρυσό Λέοντα της Μπιενάλε της Βενετίας το 1986, όπως και με άλλες διεθνείς διακρίσεις. Πηγή: http://www.skai.gr
Με την καθιερωμένη «Συνάντηση» δεκατεσσάρων καλλιτεχνών υποδέχεται το καλοκαίρι ο Χώρος Τέχνης «24». Πρόκειται για μια ομαδική έκθεση ζωγραφικής με τίτλο « Συνάντηση ΙΙ», που εγκαινιάζεται στις 17 Ιουνίου και θα διαρκέσει έως τις 10 Ιουλίου. Στην έκθεση συμμετέχουν με ολοκαίνουργια έργα τους οι παρακάτω καλλιτέχνες: Νανά Βέττα, Μαριλίτσα Βλαχάκη, Ανδρέας Γεωργιάδης, Στρατηγούλα Γιαννικοπούλου, Περικλής Γουλάκος, Κατερίνα Ζαφειροπούλου, Αλέκος Κυραρίνης, Ελένη Μιχαλακοπούλου, Χρήστος Μπαϊκούσης, Ρόιλα Μπουζέα, Θανάσης Παναγιώτου, Αμαλία Πετσάλη, Αντώνης Στάβερης, Σάντρα Χρήστου. Η έκθεση διοργανώνεται με την υποστήριξη της Μικρής Άρκτου. ΙΝFO:Διάρκεια έκθεσης: 17 Ιουνίου - 10 Ιουλίου 2010 Ώρες Λειτουργίας: Τρίτη - Παρασκευή 11.00-14.00 & 18.00-21.00, Σάββατο 11.00-14.00 Χώρος Τέχνης «24»: Σπευσίππου 38, 106 76, Τηλ & fax 210 7217 897 Πηγή: http://www.e-go.gr
Την ατομική έκθεση ζωγραφικής του Simon Andrews από την Αυστραλία, παρουσιάζει την Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010, ώρα 20:00 η Gallery genesis. Η συνολική διάρκεια της έκθεσης θα διαρκέσει μέχρι τις 17 Ιουλίου. Η τέχνη του Simon Andrews είναι το επιστέγασμα μιας έμπνευσης που έχει τις ρίζες της στη συστηματική παρατήρηση των ανθρώπων και ιδιαίτερα στην ομορφιά και την αλήθεια που συνυπάρχουν στις αδύναμες πλευρές της ανθρώπινης υπόστασής μας. Χαρακτηριστικό της τεχνοτροπίας του είναι η αξιοποίηση των δυνατών αντιθέσεων ανάμεσα στο φως, τη σκιά και τα χρώματα, με στόχο να αναδειχτούν οι ανθρώπινες φιγούρες κόντρα σε ένα φόντο εικαστικής αναζήτησης. Τα αφαιρετικά γεωμετρικά στοιχεία που χρησιμοποιεί για φόντο, προσδίνουν στα έργα του μία επιπρόσθετη διάσταση που δένει αρμονικά με την ξεκάθαρη περιγραφική του προσέγγιση. Ο Simon Andrews γεννήθηκε το 1968 στο Sydney της Αυστραλίας και σπούδασε ζωγραφική στο πανεπιστήμιο του New South Wales (BA in Fine Arts). Ο Simon ταξιδεύει συστηματικά και τα έργα του έχουν παρουσιαστεί σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στις Σκανδιναβικές χώρες στη μεγάλη Βρετανία και στην Αυστραλία. Τελευταία δουλειά του Simon Andrews παρουσιάστηκε στο Spring salongen, Liljevalchs konsthall, Stockholm τον Ιανουάριο του 2010. Gallery genesis, Χάρητος 35, Κολωνάκι Τρίτη – Πέμπτη - Παρασκευή 11:00 – 20:30 Τετάρτη - Σάββατο 11:00 – 16:00
Tel.: +30 211 7100566 www.gallerygenesisathens.com Πηγή: http://news.ert.gr
Μέσα από μια ολοκληρωμένη έκθεση Περουβιανών καλλιτεχνών, το Ινστιτούτο Θερβάντες συστήνει για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό το εικαστικό πανόραμα του Περού. Από τις 9 Ιουνίου μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου ο χώρος εκθέσεων του Ινστιτούτου θα γεμίσει χρώματα και ονειρικές μορφές από την εξωτική χώρα. Καλλιτέχνες δύο γενεών, με διαφορετικές τάσεις και ύφος παρουσιάζουν την πολυμορφία των εικαστικών τεχνών του Περού του σήμερα και εκφράζουν μέσα από τα έργα τους τις αλλαγές στη χώρα τους αλλά και την πραγματικότητα όπως την βιώνει ο καθένας ξεχωριστά. Ο κάθε καλλιτέχνης δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα δοσμένη από τη δική του οπτική γωνία άμεσα συνυφασμένη με την εθνική του ταυτότητα. Στην έκθεση περιλαμβάνονται 21 έργα των Σέσαρ Μαρτίνες, Γιόσεφ Φίρμπας, Πέδρο Καβαγιέρο, Δανιέλ Μάντα, Αλμπέρτο Φλόρες, Φρανσέσκα Μπαβεστρέγιο, Χοσέ Ιγνάσιο Ιτουρμπούρου, Σοφία Ραμίρες, Χοσέ Κάρλος Τασάρα, Φιορέλα Ματσότι και Χάιμε Μόγια. Πληροφορίες: Αίθουσα Εκθέσεων του Ινστιτούτου Θερβάντες της Αθήνας, Μητροπόλεως 23, Σύνταγμα, Αθήνα, 210 3634117, εσωτ. 2, είσοδος ελεύθερη, http://atenas.cervantes.es Πηγή:http://www.naftemporiki.gr
Την έκτη έκθεσή του με τίτλο «Τα καράβια του Νησιώτη», παρουσιάζει ο Θεσσαλονικιός καλλιτέχνης, Κωνσταντίνος Νησιώτης, στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης Πολιτισμού Αθλητισμού Μίκρας (ΔΗΚΕΠΑΜ), στο κτήριο του παλιού δημοτικού σχολείου στο Τρίλοφο Θεσσαλονίκης. Ο Νησιώτης δημιούργησε επιτοίχια καράβια, το κάθε ένα από τα οποία είναι μοναδικό, καθώς είναι κατασκευασμένο με υλικά που ξεβράζει η θάλασσα. Υλικά όπως ξύλα και μεταλλικά αντικείμενα, τα οποία συνέλεξε ο δημιουργός, μετατράπηκαν σε εντυπωσιακά εκθέματα, σε υπέροχες παραλίες, καρνάγια και δύσβατες περιοχές. Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 13 Ιουνίου. Πηγή: http://www.zougla.gr
Φεστιβάλ Εικαστικών Τεχνών της Αθήνας info@athensfineartsfestival.gr
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΩΝ "ΔΡΩΜΕΝΩΝ ΤΕΧΝΗΣ 2010" ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ Γ. ΓΟΥΝΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ 18 ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ... Αύριο Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010, στις 8μμ, εγκαινιάζεται η μεγάλη σπονδυλωτή έκθεση "Δρώμενα Τέχνης 2010", του Φεστιβάλ Εικαστικών Τεχνών της Αθήνας, στo Κέντρο τέχνης και πολιτισμού του Μουσείου Γ. Γουναρόπουλου (Γουναροπούλου 6, Α. Ιλίσια. τηλ/fax: 210 7487657, τηλ: 210 7777601), σε καλλιτεχνική επιμέλεια του εικαστικού και επιμελητή εκθέσεων σύγχρονης τέχνης Μιχαήλ Ρωμανού.
Συγκεκριμένα, το Φεστιβάλ Εικαστικών Τεχνών της Αθήνας, που φέτος διανύει τον τρίτο χρόνο επιτυχημένης παρουσίας του, προσφέροντας μία σύγχρονη πλατφόρμα επικοινωνίας της τέχνης με το φιλότεχνο κοινό, συνεχίζει τις καλλιτεχνικές δράσεις του, παρουσιάζοντας την πρώτη από μία σειρά καλοκαιρινών εκθέσεων στην Αθήνα. Στα "Δρώμενα Τέχνης 2010", συμμετέχουν νέοι κυρίως καλλιτέχνες, που έχουν να παρουσιάσουν μία αξιόλογη εικαστική πρόταση που αφορά τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την καλλιτεχνική φωτογραφία, το ψηφιδωτό, το κολάζ και τις εικαστικές εγκαταστάσεις. Στην έκθεση στο Μουσείο Γ. Γουναρόπουλου συμμετέχουν δεκαοκτώ πολύ αξιόλογοι και ταλαντούχοι καλλιτέχνες ενώ τη βραδιά των εγκαινίων η διακεκριμένη ηθοποιός Βαρβάρα Κυρίτση θα απαγγείλει ποίηση της Χλόης Ν. Αμαράντου που θα την συνοδέψει στο πιάνο. Τα εικαστικά "Δρώμενα Τέχνης 2010" λαμβάνουν χώρα σε επιλεγμένες γκαλερί και αίθουσες τέχνης των Αθηνών. Οι διαδοχικές εκθέσεις που αποτελούν τον κορμό της μεγάλης σπονδυλωτής έκθεσης, έχουν διάρκεια επτά ημερών σε κάθε χώρο τέχνης, χαράσσοντας έτσι μία ενδιαφέρουσα εικαστική διαδρομή για το φιλότεχνο κοινό.
Σε κάθε χώρο τέχνης περίπου είκοσι καλλιτέχνες παρουσιάζουν αντιπροσωπευτικά έργα τους ενώ ταυτόχρονα προβάλλονται ψηφιακά, για ένα μήνα, από τη διαδικτυακή πύλη προώθησης πολιτιστικών γεγονότων "Δρώμενα Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης και Πολιτισμού": http://dromenatechnis.blogspot.com
H σπονδυλωτή αυτή έκθεση είναι η εξέλιξη της εικαστικής έκθεσης "Αντιπαραθέσεις στην σύγχρονη Ελληνική τέχνη", που διοργανώθηκε τα δύο τελευταία χρόνια με μεγάλη επιτυχία, σε έντεκα γκαλερί και αίθουσες τέχνης του Ιστορικού Κέντρου των Αθηνών, υπό την αιγίδα του Φεστιβάλ Εικαστικών Τεχνών της Αθήνας ενώ σημαντική θεωρείται η μεγάλη ανταπόκριση του κοινού και το αμείωτο ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη έκθεση από τους καλλιτέχνες, κυρίως της νέας γενιάς. Επιμέλεια έκθεσης: Μιχαήλ Ρωμανός ΜΟΥΣΕΙΟ Γ. ΓΟΥΝΑΡΟΠΟΥΛΟΥ Γουναροπούλου 6, Α. Ιλίσια, τηλ/fax: 210 7487657, τηλ: 210 7777601 info@gounaropoulos.gr Διάρκεια: 9-19 Ιουνίου 2010 Ώρες λειτουργίας: Τρ-Τετ 09.00-13.30 & 18.00-21.00, Πεμ-Σαβ 09.00-15.00, Κυριακή & Δευτέρα κλειστά. ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ.
|