Ο Νίκος Ναυρίδης είναι γνωστός τόσο από τις μεγάλης κλίμακας video- εγκαταστάσεις που έχει παρουσιάσει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και το εξωτερικό όσο και από τη σχεδιαστική του έρευνα που αναπτύσσει παράλληλα από την αρχή της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας.
Μεταξύ άλλων, έχει συμμετάσχει στις εξής εκθέσεις:
2007 Take a deep breath, Auditorium Starr, Tate Modern, London.
2006 Venice Istanbul. Istanbul Modern, Istanbul, Turkey.
2005 Always a Little Further. 51st Venice Biennial, Arsenale, Venice, Italy.
2004 Monument to Now. Deste Foundation for Contemporary Art , Athens,Greece
2004 Man and Woman – God Becomes A Man. The Museum of New Art, Parnϋ, Estonia
2004 Files. Museum of Contemporary Art of Castilla, Leon, Spain
2001 Plateau of Humankind. 49th Venice Biennial Greek Pavilion. Venice, Italy
2000 Leaving the Island.. PICAF.Metropolitan Museum of Pusan. Pusan, Korea
2000 Synopsis I-Communications. National Museum of Contemporary Art. Athens, Greece
1999 Looking for a Place. 3rd International Biennial SITE Santa Fe. Santa Fe, New Mexico, USA
1997 On Life, Beauty, Translations and other Difficulties. 5th International Istanbul Biennial. Turkey
1996 Dematerialization - Nikos Navridis. 23rd Biennial of Sao Paolo. Sao Paolo, Brazil.
Με τη σειρά έργων Tomorrow will be a Wonderful Day ο καλλιτέχνης διαπραγματεύεται την έννοια του σχεδίου, θέτοντας ερωτήματα σχετικά με τον παραδοσιακό χαρακτήρα του μέσου, και τις αφηγηματικές του δυνατότητες.
Ένα σύνολο από μορφές, αρχιτεκτονικά στοιχεία, οργανικά, φυσικά μοτίβα και σχήματα προκαλούν το θεατή να προβάλει και να επινοήσει τις δικές του, προσωπικές αφηγήσεις.
Στη διαδικασία κατασκευής των έργων, παραβάλλοντας πηγές και αναφορές μέσα από επαναλήψεις και εναποθέσεις, δημιουργεί αφηγηματικούς κώδικες, προτείνει μια γραφή που με αφηρημένο τρόπο ξεδιπλώνει ιστορίες, σχεδιασμένες σε μια τετράγωνη επιφάνεια, μια δυνάμει κυκλική πορεία, μια συνθήκη -προϋπόθεση για επιστροφή.
Όπως λέει και ο ίδιος: Τα έργα αυτά είναι για μένα κείμενα, κάτι σαν σημειώσεις, σκηνικές οδηγίες για να προσδιορίσω την πραγματικότητα μου.
Τα τελευταία χρόνια δουλεύω πάνω στην ιδέα της αναπνοής σαν μια ενέργεια που δεν χάνεται αλλά μοιράζεται και μεταβιβάζεται διαρκώς σαν ένα ζωντανό ρευστό που υπενθυμίζει, προκαλεί και διαμορφώνει τα πάντα.
Η σειρά αυτή των έργων ξεκίνησε από την ιδέα να ακολουθήσω την αναπνοή μου καθώς αυτή σαν κουβάρι ξετυλίγεται και προχωράει, σαν μια γραμμή που διαχέεται μέσα στη ζωή και μπορεί εύκολα να σε πάει εμπρός ή να σε οδηγήσει στο παρελθόν.
Το τι θα κρατήσει κανείς, τι θα αφομοιώσει και τι θα διώξει είναι απόφαση, ανάγκη του θεατή.
- ΖΗΝΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ από 21 Ιανουαρίου 2011 έως 19 Φεβρουαρίου 2011Εγκαίνια: Παρασκευή 21 Ιανουαρίου στις 20.30
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου